10 Lessons Common English MISTAKES Fix Your English Grammar and Speaking

Hey guys.

سلام بچه ها.

Look at this sentence.

به این جمله نگاه کن

And now look at that sentence.

و حالا به آن جمله نگاه کنید.

One of them is wrong.

یکی از آنها اشتباه است.

If you don't know which one is wrong, I suggest you keep watching.

اگر نمی دانید کدام یک اشتباه است، پیشنهاد می کنم به تماشای آن ادامه دهید.

Hello guys my name is Fanny and in this video I'm gonna talk to you about a major

سلام بچه ها اسم من فانی است و در این ویدیو در مورد یک اشتباه بزرگ املایی در زبان انگلیسی

spelling mistake in English.

با شما صحبت می کنم .

Among students, but also, among native speakers.

در میان دانش‌آموزان، بلکه در میان افراد بومی زبان.

It's a difference between 'it's' meaning 'it is'.

این تفاوت بین «آن» به معنای «هست» است.

And 'its' being the possessive adjective.

و "آن" بودن صفت ملکی.

Okay let's and take a few sentences  and I'm sure you'll get it.

خوب بیایید و چند جمله برداریم و مطمئنم متوجه خواهید شد.

So we have 'It's a sunny day'.

بنابراین ما "یک روز آفتابی است" داریم.

In this case 'it's' is the verb 'to be'.

در این مورد 'it's' فعل 'بودن' است.

So it means 'It is a sunny day'.

بنابراین به این معنی است که "یک روز آفتابی است".

If we take the second sentence:

اگر جمله دوم را بگیریم:

'The dog ate its food'.

«سگ غذایش را خورد».

This is not the verb 'to be'.

این فعل «بودن» نیست.

It's the possessive adjectives  for an object or an animal.

این صفت های ملکی برای یک شی یا یک حیوان است.

So the food belongs to the dog. It is its food.

پس غذا متعلق به سگ است. غذای آن است.

Okay so these are two different cases

خوب پس اینها دو مورد متفاوت هستند

but sometimes when we write, we confuse the two,

، اما گاهی اوقات وقتی می نویسیم، این دو را با هم اشتباه می گیریم

and we will write the dog ate it's food with apostrophe s.

و می نویسیم سگ غذایش را خورد با آپستروف s.

you know getting confused  between its possessive adjectives

می‌دانید که بین صفت‌های اختصاصی آن

and it's being the contraction  of the verb 'to be'.

و انقباض فعل «بودن» اشتباه گرفته می‌شوید.

This is a very common mistake.

این یک اشتباه بسیار رایج است.

if we take for example the sentence:

اگر به عنوان مثال جمله

'Its my pen'.

"این قلم من است" را در نظر بگیریم.

Now look at the sentence.

حالا به جمله نگاه کنید.

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

Is this right? Or is this the wrong spelling?

آیا این درست است؟ یا این غلط املایی است؟

Well it's wrong.

خب اشتباهه

'It's my pen' is the verb 'to be'.

«این قلم من است» فعل «بودن» است.

Now the best tip that I can give you

حالا بهترین نکته ای که میتونم بهتون بدم

if you get confused, try and say it with the full form.

اگه گیج شدید سعی کنید با فرم کامل بگید.

Try and say 'It is'.

سعی کنید و بگویید "این است".

If it makes sense, then it's the contraction of the verb 'to be'

اگر منطقی باشد، پس انقباض فعل «بودن» است

and it should be apostrophe 's'.

و باید «اس» آپاستروف باشد.

If it doesn't make sense, then it's probably the possessive adjective.

اگر معنی ندارد، پس احتمالاً صفت ملکی است.

So for example, I can say, 'It is a sunny day'.

به عنوان مثال، می توانم بگویم: "یک روز آفتابی است".

That makes sense.

این منطقی است.

Can I say the dog ate it is food?

آیا می توانم بگویم سگ آن را خورده است؟

No, I can't. that doesn't make any sense.

نه، نمی توانم. که هیچ معنایی ندارد

Okay if I say, 'It's my pen',

خوب اگر بگویم "این قلم من است"،

What do you think? Can I say 'It is my pen'?

نظر شما چیست؟ آیا می توانم بگویم "این قلم من است"؟

I can.

من میتوانم.

So it's actually the  contraction of the verb 'to be'.

بنابراین در واقع انقباض فعل «بودن» است.

So it should be 'it' + apostrophe 's' + my pen.

بنابراین باید 'it' + آپستروف 's' + قلم من باشد.

And just so you know one last thing.

و فقط برای اینکه آخرین چیز را بدانید.

Be careful because sometimes in some cases

مراقب باشید زیرا گاهی اوقات در برخی موارد

'it's' can also be the contraction of  the verb 'to have' and not 'to be'.

"it's" می تواند انقباض فعل "داشتن" باشد و نه "بودن".

If we take those two sentences:

اگر این دو جمله را در نظر بگیریم:

It's been great to meet you.

از آشنایی با شما عالی بود.

It means - It has been great to meet you.

به این معنی است که - از آشنایی با شما بسیار عالی بوده است.

'It's got four legs' means it has got four legs.

«چهار پا دارد» یعنی چهار پا دارد.

Okay so the verb in those cases is 'to have' so be careful.

خوب پس فعل در آن موارد "داشتن" است پس مراقب باشید.

Okay guys I hope you now understand the difference

خوب بچه ها، امیدوارم اکنون تفاوت

between the contraction of the verb 'to be' and the possessive adjective 'its'.

بین انقباض فعل "بودن" و صفت ملکی "its" را درک کرده باشید.

Thank you for watching the video.

ممنون که ویدیو را تماشا کردید.

Make sure you watch the other videos as well.

حتما ویدیوهای دیگر را نیز تماشا کنید.

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it. 

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشت آمده باشد.

If you did, please show us your support. Click like, subscribe to the channel,  

اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید. روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید،

put your comments below, 

نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello, guys.

سلام بچه ها.

My name is Fanny.

اسم من فانی است.

And in this video, we’re going to focus on ‘there’.

و در این ویدیو، ما بر روی "آنجا" تمرکز خواهیم کرد.

The word, ‘there’.

کلمه "آنجا".

it has three different forms, and they’re quite confusing for students.

سه شکل مختلف دارد و برای دانش آموزان کاملاً گیج کننده است.

Now, we’re going to talk about spelling mistakes and pronunciation mistakes.

حال در مورد اشتباهات املایی و تلفظی صحبت می کنیم.

Ok, just so you know.

خوب، فقط تا بدانی.

Now the first sentence, There is a house.

حالا جمله اول، خانه ای وجود دارد.

It is the very basic for ‘there is’ in English to show something.

برای نشان دادن چیزی در انگلیسی "there is" بسیار اساسی است.

If we take the second sentence, It’s their house.

اگر جمله دوم را بگیریم خانه آنهاست.

It’s a different form of ‘their’.

این یک شکل متفاوت از "آنها" است.

In this case, as you probably know, it’s the possessive.

در این مورد، همانطور که احتمالاً می دانید، مالکیت است.

Ok?

The house belongs to them.

خوب؟

خانه متعلق به آنهاست.

It’s their house.

خانه آنهاست

And in the third sentence, They’re in the house.

و در جمله سوم، آنها در خانه هستند.

It’s obviously the contraction of the verb, ‘to be’, so

بدیهی است که انقباض فعل «بودن» است، بنابراین

They are in the house.

They are in the house.

Ok, so three different forms.

خوب، پس سه شکل مختلف.

Now, listen very carefully.

حالا با دقت گوش کن

I’m going to pronounce the three forms.

من قصد دارم سه شکل را تلفظ کنم.

There Their 

آنها اکنون

They're

آنجا هستند

Now, can you hear a difference?

، آیا می توانید تفاوتی را بشنوید؟

I can’t.

من نمی توانم.

There is no difference, guys.

فرقی نداره بچه ها

The pronunciation is exactly the same.

تلفظ دقیقاً به همین صورت است.

And because the pronunciation is the same, many students gets confused when they write.

و از آنجایی که تلفظ یکسان است، بسیاری از دانش آموزان هنگام نوشتن گیج می شوند.

And they make spelling mistakes.

و اشتباهات املایی دارند.

Ok?

So be really careful when you write.

خوب؟

پس هنگام نوشتن واقعا مراقب باشید.

You have to know whether it’s the basic form ‘there is’,

شما باید بدانید که آیا شکل اصلی «وجود وجود دارد»،

The possessive adjective, ‘there’, or the contraction of ‘they are’.

صفت ملکی، «آنجا» است یا انقباض «آنها هستند».

This is very important not to make spelling mistakes.

این بسیار مهم است که اشتباهات املایی نداشته باشید.

And when you pronounce them, don’t make it more complicated than it is.

و وقتی آنها را تلفظ می کنید، آن را پیچیده تر از آنچه هست نکنید.

The sound is exactly the same.

صدا دقیقا همینطوره

Ok, guys.

باشه بچه ها.

Back to our listening test now.

اکنون به تست شنیداری خود بازگردید.

Am I saying number one, number two, or number three?

من می گویم شماره یک، شماره دو، یا شماره سه؟

Listen very carefully.

با دقت گوش بدید.

There / Their / They’re.

آنجا / آنها / آنها هستند.

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

Well I hope after watching my video, you now know

خوب، امیدوارم پس از تماشای ویدیوی من، اکنون می دانید

that is can be number one, number two, or number three.

که می تواند شماره یک، شماره دو یا شماره سه باشد.

Because the pronunciation is always the same.

چون تلفظ همیشه یکسان است.

Ok?

خوب؟

I hope you really understand.

امیدوارم واقعا متوجه شده باشید.

And I hope this helps you.

و امیدوارم این به شما کمک کند.

See you in the next videos. 

در ویدیوهای بعدی شما را می بینیم.

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it. 

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشت آمده باشد.

If you did, please show us your support. Click like, subscribe to the channel,  

اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید. روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید،

put your comments below, 

نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Guys!

بچه ها!

Do you speak English good?

آیا انگلیسی را خوب صحبت می کنید؟

Or maybe you speak good English.

یا شاید به خوبی انگلیسی صحبت می کنید.

Or maybe you speak English well.

یا شاید به خوبی انگلیسی صحبت می کنید.

One of those sentences is wrong.

یکی از آن جملات اشتباه است.

I sure hope you know which one.

مطمئنم امیدوارم بدانید کدام یک

But if you don't

اما اگر این کار را نکنید

or get confused like many students and native speakers.

یا مانند بسیاری از دانش آموزان و زبان مادری گیج شوید.

keep watching.

به تماشا کردن ادامه دهید

Hello, guys.

سلام بچه ها.

My name is Fanny.

اسم من فانی است.

And in this video, I'm gonna tell you about a very common English

و در این ویدئو، یک اشتباه بسیار رایج انگلیسی را به شما می گویم

mistake that many students make even native speakers.

که بسیاری از دانش آموزان حتی به زبان مادری نیز مرتکب آن می شوند.

Mostly when speaking English.

بیشتر هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی.

It's the difference between the words 'good' and 'well'.

این تفاوت بین کلمات "خوب" و "خوب" است.

Do you know the difference between the two words?

آیا می دانید تفاوت این دو کلمه چیست؟

It's not so much a writing mistake.

خیلی هم اشتباه نوشتاری نیست.

It's more of a speaking mistake.

این بیشتر یک اشتباه گفتاری است.

Especially, in familiar contexts, but you need to know about it and to fix it,

به خصوص، در زمینه های آشنا، اما اگر می خواهید خودنمایی کنید و انگلیسی خوب صحبت کنید

if you want to show off and speak good English.

، باید در مورد آن بدانید و آن را برطرف کنید .

So let's get started with a few examples.

پس بیایید با چند مثال شروع کنیم.

‘He is a good tennis player.’

او یک تنیسور خوب است.

Do you think that sentence is right?

به نظر شما این جمله درست است؟

It is right.

درست است.

Why?

چرا؟

Because we have the adjective ‘good’ and then the noun ‘tennis player’.

چون صفت "خوب" و سپس اسم "تنیس باز" را داریم.

An adjective, as you know, describes a noun.

همانطور که می دانید یک صفت یک اسم را توصیف می کند.

Okay so how is the tennis player?

خوب پس تنیسور چطور است؟

The tennis player is good.

تنیسور خوب است.

Okay?

باشه؟

When you say, ‘You speak good English’

وقتی می گویید "شما خوب انگلیسی صحبت می کنید"

That's also a correct sentence.

این نیز جمله درستی است.

You have a noun – ‘English’.

شما یک اسم دارید - "انگلیسی".

And an adjective describing that noun – ‘good’.

و یک صفت که آن اسم را توصیف می کند - "خوب".

So how is your English?

پس انگلیسیت چطوره؟

It's good.

خوبه.

Third sentence is also a correct sentence.

جمله سوم نیز جمله صحیحی است.

‘Your English is good’.

'انگلیسی تو خوبه'.

As I've just said, an adjective that describes a noun.

همانطور که قبلاً گفتم، صفتی که یک اسم را توصیف می کند.

Now if we say, ‘This tennis player plays well’.

حالا اگر بگوییم "این تنیسور خوب بازی می کند".

Is this correct?

آیا این درست است؟

It is correct because in this case,

درست است زیرا در این حالت

you have no adjectives, but you have an adverb.

شما صفت ندارید اما قید دارید.

Now an adverb describes a verb, another adverb, or an adjective.

حالا یک قید یک فعل، یک قید دیگر یا یک صفت را توصیف می کند.

In this sentence, it describes the verb 'plays'.

در این جمله فعل "بازی" را توصیف می کند.

Okay, how do you play?

باشه چطوری بازی میکنی

You play well.

تو خوب بازی می کنی.

So 'well' is an adverb.

بنابراین "خوب" یک قید است.

‘You speak English well’ is also correct.

"شما خوب انگلیسی صحبت می کنید" نیز صحیح است.

The adverb, ‘well’, describes the verb 'to speak'.

قید، "خوب"، فعل "گفتن" را توصیف می کند.

Okay so there is a difference.

خوب پس تفاوت وجود دارد.

The adjective is good.

صفت خوب است.

The adverb is well.

قید خوب است.

So when you say, ‘You play good’,

بنابراین وقتی می گویید "تو خوب بازی می کنی"،

do you think that's right?

فکر می کنی درست است؟

I don't.

من این کار را نمی کنم.

It's incorrect and you will hear many native speakers tell you that.

این نادرست است و شما می شنوید که بسیاری از افراد بومی این را به شما می گویند.

Tell you, ‘You play good’.

به شما بگویم، "تو خوب بازی می کنی".

But this is incorrect.

اما این نادرست است.

Why?

چرا؟

Remember what we said, ‘good’ is an adjective.

به یاد داشته باشید آنچه گفتیم، "خوب" یک صفت است.

It describes a noun.

یک اسم را توصیف می کند.

Do you see a noun in that sentence?

آیا اسمی در آن جمله می بینید؟

I don't.

من این کار را نمی کنم.

But we have a verb, ‘you play’, so what you need is not an adjective,

اما ما یک فعل داریم، "شما بازی می کنید"، بنابراین آنچه شما نیاز دارید یک صفت نیست،

it's an adverb.

یک قید است.

‘You play well’.

'تو خوب بازی می کنی'.

If you say, ‘You speak English good’,

اگر می گویید، "شما خوب انگلیسی صحبت می کنید"،

again incorrect.

باز هم نادرست است.

Because you need to describe the verb ‘speak’.

زیرا باید فعل 'speak' را توصیف کنید.

So you need an adverb.

پس به یک قید نیاز دارید.

‘You speak English well’.

"شما خوب انگلیسی صحبت می کنید".

Okay?

باشه؟

So it's very important for you to know the difference between adjectives

بنابراین برای شما بسیار مهم است که تفاوت بین صفت

and adverbs.

و قید را بدانید.

Especially in this case, with ‘good’ as an adjective

به خصوص در این مورد، با "خوب" به عنوان صفت

and ‘well’ as an adverb’.

و "خوب" به عنوان یک قید.

So please try to remember these rules.

پس لطفا سعی کنید این قوانین را به خاطر بسپارید.

Try to use it properly and speak good English. 

سعی کنید از آن به درستی استفاده کنید و انگلیسی را خوب صحبت کنید.

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it. 

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشت آمده باشد.

If you did, please show us your support. Click like, subscribe to the channel,  

اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید. روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید،

put your comments below, 

نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello Funny. Your a great teacher.

سلام خنده دار. شما معلم بزرگی هستید

Wrong!

اشتباه!

Hello guys. My name is Fanny.

سلام بچه ها. اسم من فانی است.

and in this video I'm gonna tell you about the  most common English mistake in the universe.

و در این ویدیو من در مورد رایج ترین اشتباه انگلیسی در جهان به شما می گویم.

Now even native speakers make that mistake.

در حال حاضر حتی افراد بومی این اشتباه را مرتکب می شوند.

My mother makes that mistake.

مادرم این اشتباه را می کند.

And to be honest, sometimes I do.

و صادقانه بگویم، گاهی اوقات این کار را می کنم.

Its not so much a speaking mistake. It's a writing mistake.

این خیلی اشتباه صحبت کردن نیست. این یک اشتباه نوشتاری است.

It's actually to write the possessive  adjective 'your' instead of

در واقع این است که به جای

the contraction 'you're' from 'you are'.

انقباض "شما" از "شما هستید" صفت ملکی "شما" را بنویسید.

This is the most common English mistake

این رایج‌ترین اشتباه انگلیسی است

But you need to fix it if you want to speak proper English.

، اما اگر می‌خواهید انگلیسی درست صحبت کنید، باید آن را برطرف کنید.

Okay, so let's take a look at a  few example sentences together.

خوب، پس بیایید با هم به چند جمله مثال نگاهی بیندازیم.

"Your daughter is pretty."

"دخترت زیباست."

So 'your daughter'.

پس "دخترت".

This is the possessive adjective of 'you'.

این صفت ملکی "شما" است.

Whose daughter?

دختر کی؟

Yours.

مال شما

Okay?

So the daughter belongs to you.

باشه؟

پس دختر مال توست

That's a possessive adjective.

این یک صفت ملکی است.

So the sentence is correct.

پس جمله صحیح است.

In the second sentence,

در جمله دوم

"You're a pretty daughter."

«تو دختر زیبایی هستی».

See the difference?

تفاوت را ببین؟

Now this is not a possessive adjective.

حالا این یک صفت ملکی نیست.

This is the verb 'to be'.

این فعل «بودن» است.

But it's the contraction, so it's "You are a pretty daughter."

اما این انقباض است، بنابراین "تو دختر زیبایی هستی."

and the contraction is "You're a pretty daughter."

و انقباض "تو دختر زیبایی هستی."

The problem here is that 'you're' - possessive adjectives and

مشکل در اینجا این است که "شما" - صفت های ملکی و

'you're' - contraction of the verb 'to be'

"شما هستید" - انقباض فعل "بودن"

have the exact same sound in  many English-speaking regions.

در بسیاری از مناطق انگلیسی زبان دقیقاً صدای یکسانی دارند.

Okay it's very similar.

باشه خیلی شبیهه

So when we speak, it's the same.

پس وقتی صحبت می کنیم، همین طور است.

People don't hear the difference.

مردم تفاوت را نمی شنوند.

So the very important thing  is to write it properly.

بنابراین نکته بسیار مهم این است که آن را به درستی بنویسید.

And there are so many spelling mistakes.

و اشتباهات املایی بسیار زیاد است.

If we look at the third sentence:

اگر به جمله سوم نگاه کنیم:

"Your a nice person."

"تو آدم خوبی هستی."

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

Is the sentence right or wrong?

جمله درست است یا غلط؟

Well it's wrong.

خب اشتباهه

"Your a nice person."

"شما آدم خوبی هستید."

"You are a nice person."

"شماآدم خوبی هستید."

So it's the verb 'to be'.

پس فعل «بودن» است.

Okay, so it's not 'your'.

خوب، پس "مال شما" نیست.

This is the possessive adjective

این صفت ملکی است

and it should be "you're"- you apostrophe 're'.

و باید "شما" باشد - شما آپستروف "re".

Okay?

باشه؟

I hope you understand the difference between the

امیدوارم تفاوت بین

possessive adjective 'your' and the verb 'to be' contracted so "you're".

صفت ملکی «شما» و فعل «به» منقبض شده پس «تو هستید» را درک کرده باشید.

Okay so spelling is key here.

خوب پس املا در اینجا کلیدی است.

And when you speak English, people don't hear the difference.

و وقتی انگلیسی صحبت می کنید، مردم تفاوت را نمی شنوند.

so it's fine

بنابراین خوب است

but it's important to know how to write it and in fact if you look at Facebook

، اما مهم است که بدانید چگونه آن را بنویسید و در واقع اگر به

pages or Twitter accounts, even from native speakers,

صفحات فیس بوک یا حساب های توییتر، حتی از زبان مادری، نگاه کنید،

you will see this mistake.

این اشتباه را خواهید دید.

Don't hesitate to correct native speakers. Okay?

در اصلاح زبان مادری تردید نکنید. باشه؟

Everybody should stop making that huge mistake.

همه باید از انجام آن اشتباه بزرگ دست بردارند.

I hope you now have a better understanding  and you will not make that mistake again.

امیدوارم اکنون درک بهتری داشته باشید و دیگر آن اشتباه را مرتکب نشوید.

Thank you very much for watching my video. 

خیلی ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it. 

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشت آمده باشد.

If you did, please show us your support. 

اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید.

Click like, subscribe to the  channel, put your comments below, 

روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید، نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello, guys. Time for a quick listening test today.

سلام بچه ها. امروز وقت تست گوش دادن سریع است.

Listen to me very carefully.

با دقت به من گوش کن

‘Whose mother is this?’

"این مادر کیست؟"

Now what am I saying?

حالا من چی میگم

‘Who’s’? or ‘Whose’?

"چه کسی"؟ یا "چه کسی"؟

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

If you don't know, or if you have  difficulty with ‘who's’ and ‘whose’,

اگر نمی دانید، یا اگر با «چه کسی» و «چه کسی» مشکل دارید،

this video is for you. Keep on watching.

این ویدیو برای شماست. به تماشای خود ادامه دهید

Hi, guys. My name is Fanny.

سلام بچه ها. اسم من فانی است.

And in this video, I'm going to explain to you the difference between

و در این ویدیو قصد دارم تفاوت این دو را برای شما توضیح دهم

‘who's’ ‘who + apostrophe + s’

"who's" "who + apostrophe + s"

And ‘whose’ in one word, ‘whose’.

و "whose" در یک کلمه، "whose".

Now it's very simple but it's very confusing,

اکنون بسیار ساده است اما بسیار گیج کننده است،

because they both sound the same.

زیرا هر دو یک صدا هستند.

So even native speakers make a lot of mistakes. Okay?

بنابراین حتی افراد بومی نیز اشتباهات زیادی مرتکب می شوند. باشه؟

So listen to me very carefully. It's very simple.

پس با دقت به من گوش کن. خیلی ساده است.

‘who’s’ ‘who + apostrophe + s’ is the contraction

"who's" "who + apostrophe + s" انقباض

of the verb ‘to be’.

فعل "بودن" است.

So it's actually ‘who is’.

بنابراین در واقع "چه کسی" است.

If I say, ‘who's on the phone?’

اگر من بگویم "چه کسی در تلفن است؟"

It’s ‘who is on the phone’.

این "چه کسی در تلفن است".

‘whose’ in one word ‘whose’

"whose" در یک کلمه "whose"

is the possessive.

مالکیت است.

It means who does it belong to.

یعنی متعلق به چه کسی است.

For example,

به عنوان مثال،

‘Whose bag is this?’

"این کیف کیست؟"

meaning ‘who does this bag belong to?’

یعنی "این کیف متعلق به چه کسی است؟"

And you can say, ‘It's my bag.’

و می توانید بگویید "این کیف من است."

‘It's your bag.’ It's a possessive.

"این کیف شماست." این یک مالکیت است.

If you really don't know

اگر واقعا نمی دانید،

just try and replace the ‘s’  or ‘se’ with the verb 'to be'.

فقط سعی کنید «s» یا «se» را با فعل «بودن» جایگزین کنید.

And see if it works.

و ببینید که آیا کار می کند.

If it works, then it's the  contraction of the verb ‘to be’.

اگر کار کرد، پس انقباض فعل «بودن» است.

Let's see together with a few examples.

بیایید با هم با چند مثال ببینیم.

First, ‘Who's calling?’

اول، "چه کسی تماس می گیرد؟"

Which one is it?

کدام یکی است؟

Is it the contraction of the verb ‘to be’

آیا انقباض فعل «بودن» است

or is it the possessive?

یا مضارع؟

Can you say, ‘Who is calling?’ Does that work?

می توانید بگویید "چه کسی تماس می گیرد؟" آیا کار می کنه؟

Yes, it does.

بله، این کار را می کند.

So it is the contraction of the verb to be.

پس انقباض فعل to be است.

‘Who is calling?’

'کی دارد زنگ میزند؟'

Now a second example,

حالا مثال دوم،

well, let's take our very first example.

خوب، بیایید اولین مثال خود را بگیریم.

‘Whose mother is this?’

"این مادر کیست؟"

Which one is it?

کدام یکی است؟

Is it the verb ‘to be’?

آیا این فعل «بودن» است؟

Or Is it the possessive?

یا مالکیت دارد؟

Can you say, ‘Who is mother is this?’

می توانید بگویید "این مادر کیست؟"

No. You can't. It's incorrect.

نه. شما نمی توانید. نادرست است.

It's the possessive. ‘Whose mother is this?’

این مالکیت است. "این مادر کیست؟"

It's my mother. It's your mother.

این مادر من است. مادر شماست

It's his mother.

مادرش است.

Okay?

باشه؟

Now one final example.

حالا یک مثال آخر

‘Who's in the house?’

"چه کسی در خانه است؟"

Come on, guys.

بجنبید بچه ها.

Which one is it?

کدام یکی است؟

Is it the verb ‘to be’ or is it the possessive?

آیا این فعل «بودن» است یا مضارع؟

It's obviously the verb ‘to be’.

واضح است که این فعل «بودن» است.

You can say, ‘Who is in the house?’

می توانید بگویید "چه کسی در خانه است؟"

Okay? I really hope you understand the difference.

باشه؟ من واقعاً امیدوارم که تفاوت را درک کرده باشید.

It's a very common mistake.

این یک اشتباه بسیار رایج است.

But it's not difficult to fix.

اما رفع آن سخت نیست.

Okay. So keep practicing.

باشه. پس به تمرین ادامه دهید.

Practice makes perfect.

تمرین کامل می کند.

Thank you for watching guys. 

ممنون از تماشای شما بچه ها

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it. 

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشت آمده باشد.

If you did, please show us your support. Click like, subscribe to the channel,  

اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید. روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید،

put your comments below, and share with your friends. 

نظرات خود را در زیر بنویسید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

See you.

به امید دیدار.

Sometimes my students come to me. And they say, ‘Teacher, I worked so hardly.’

گاهی شاگردانم پیش من می آیند. و آنها می گویند: "استاد، من خیلی سخت کار کردم."

Guys, this is the last thing  you want to tell your teacher.

بچه ها، این آخرین چیزی است که می خواهید به معلم خود بگویید.

I think it's time for me to let you know the difference between ‘hard’ and ‘hardly’.

فکر می کنم وقت آن رسیده است که تفاوت بین «سخت» و «به سختی» را به شما اطلاع دهم.

Let's get to it.

بیایید به آن برسیم.

My name is Fanny. And in this video, I'm going to tell you about

اسم من فانی است. و در این ویدیو قصد دارم در مورد

the difference between ‘hard’ and ‘hardly’.

تفاوت بین "سخت" و "به سختی" به شما بگویم.

Because so many of my students  keep making this huge mistake

از آنجا که بسیاری از دانش آموزان من این اشتباه بزرگ را انجام می دهند و

they use hardly as an adverb  and this is incorrect, ok?

به سختی به عنوان قید استفاده می کنند و این اشتباه است، خوب؟

So it's time to fix that mistake.

پس وقت آن رسیده که این اشتباه را برطرف کنیم.

Let's look at some example sentences together.

بیایید با هم به چند جمله مثال نگاه کنیم.

Ok, so if I say,

خوب، پس اگر بگویم،

‘I'm a quick runner.’ or ‘I run quickly.’

"من یک دونده سریع هستم." یا "من سریع می دوم."

The meaning is the exact same.

معنی دقیقاً همین است.

There's no difference.

هیچ فرقی نداره

But in the first sentence, I use an adjective.

اما در جمله اول از صفت استفاده می کنم.

‘I'm a quick runner.’

من یک دونده سریع هستم.

And it describes a noun.

و یک اسم را توصیف می کند.

Because as you know, an  adjective describes a noun.

زیرا همانطور که می دانید یک صفت یک اسم را توصیف می کند.

In the second sentence,

در جمله دوم

‘I run quickly.'

"من به سرعت دویدم."

I go with an adverb.

من با یک قید می روم.

That describes a verb.

که یک فعل را توصیف می کند.

Okay.

باشه.

Most of the time,

در بیشتر مواقع،

you can go from an adjective to an adverb

می توانید

by adding ‘ly’.

با اضافه کردن «ly» از یک صفت به یک قید تبدیل شوید.

So from 'quick',

بنابراین از "سریع"،

we have the adverb 'quickly'.

قید "سریع" را داریم.

Same thing goes for the second sentence,

در مورد جمله دوم هم همینطور است،

Well, the third actually.

خوب، در واقع سومی.

‘She's a beautiful dancer.'

او یک رقصنده زیباست.

'She dances beautifully.’

او به زیبایی می رقصد.

The meaning is the same,

معنی همان است

but in the first sentence, we use an adjective.

اما در جمله اول از صفت استفاده می کنیم.

'She's a beautiful dancer,' it describes a noun.

اسمی را توصیف می کند: «او یک رقصنده زیباست».

‘She dances beautifully.’

او به زیبایی می رقصد.

That's an adverb

این یک قید

‘beautifully’

"زیبا" است

We added ‘ly’.

ما "ly" را اضافه کردیم.

So when you say,

پس وقتی می گویید

‘You're a hard worker.’

شما یک زحمتکش هستید.

You might think that you can say,

ممکن است فکر کنید که می توانید بگویید،

‘You work hardly.’

"به سختی کار می کنی."

You add ‘ly’,

شما "ly" را اضافه کنید،

go from an adjective to an adverb. Right?

از یک صفت به یک قید بروید. درست؟

Well, I'm sorry guys, but this doesn't work.

خوب، من متاسفم بچه ها، اما این کار نمی کند.

It's incorrect, because ‘hard’ is an exception.

این نادرست است، زیرا "سخت" یک استثنا است.

‘Hard’ is an adjective and an adverb.

"سخت" یک صفت و یک قید است.

It's the same word.

همان کلمه است.

So you will say,

بنابراین شما خواهید گفت،

‘You work hard.’

"شما سخت کار می کنید."

Okay? ‘You're a hard worker.’

باشه؟ شما یک زحمتکش هستید.

‘You work hard.’

'تو سخت کار میکنی.'

‘Hard is an adverb as well.’

"Hard یک قید نیز هست."

Now, the word ‘hardly’ does exist in the English language.

در حال حاضر، کلمه "به سختی" در زبان انگلیسی وجود دارد.

The problem is that the meaning  is completely different.

مشکل اینجاست که معنی کاملا متفاوت است.

‘hardly’ means almost not.

«به سختی» یعنی تقریباً نه.

So actually, when you say,

بنابراین در واقع، وقتی می گویید،

‘You hardly work.’ Or ‘You work hardly.’

"شما به سختی کار می کنید." یا "شما سخت کار می کنید."

It means, you practically don't work.

یعنی شما عملاً کار نمی کنید.

You really don't work.

واقعا کار نمیکنی

Okay?

باشه؟

So you'll understand if you tell me,

بنابراین اگر به من بگویید

‘I work hardly.’

"من سخت کار می کنم" متوجه خواهید شد.

I'm gonna get really angry.

من واقعا عصبانی خواهم شد

Okay?

So this is a huge mistake that you need to fix.

باشه؟

بنابراین این یک اشتباه بزرگ است که باید آن را برطرف کنید.

The adverb of the adjective ‘hard’ is ‘hard’.

قید صفت «سخت» «سخت» است.

And ‘hardly’ means almost not.

و «به سختی» یعنی تقریباً نه.

So for example, ‘I work hardly.’ means

به عنوان مثال، "من سخت کار می کنم." یعنی

‘I almost don't work.’

"من تقریباً کار نمی کنم."

And ‘I work hard.’

و "من سخت کار می کنم."

means ‘I work a lot.’

یعنی "من زیاد کار می کنم."

I hope you understands the difference  between ‘hardly’ and ‘hard’.

امیدوارم تفاوت بین "به سختی" و "سخت" را درک کرده باشید.

It is a common mistake, but you need to fix it now

این یک اشتباه رایج است، اما اگر می‌خواهید انگلیسی زبان خوبی باشید

if you want to be a good English speaker. Thank you guys for watching my video. 

باید همین الان آن را برطرف کنید . بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

I hope you liked it. If you did, please show us your support. 

امیدوارم خوشت آمده باشد. اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید.

Click like, subscribe to the  channel, put your comments below, 

روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید، نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

This is the bestest English video to watch.

این بهترین ویدیوی انگلیسی برای تماشا است.

I'm sure you'll understand better as I explained the most commonist

من مطمئن هستم که شما بهتر متوجه خواهید شد زیرا رایج ترین

English mistakes when using  superlatives and comparatives.

اشتباهات انگلیسی را هنگام استفاده از حروف فوق العاده و مقایسه ای توضیح دادم.

There's something wrong.

یک مشکلی وجود دارد.

You don't know?

شما نمی دانید؟

Well, if you don't, keep watching.

خوب، اگر این کار را نکردید، به تماشا کردن ادامه دهید.

Hello, guys.

سلام بچه ها.

My name is fanny.

اسم من فانی است

And in this video, I'm going to talk to you about huge mistakes that my students

و در این ویدئو، من قصد دارم با شما در مورد اشتباهات بزرگی صحبت کنم که دانش آموزانم

keep making when using superlatives  and comparatives in English.

در استفاده از کلمات فوق العاده و مقایسه ای در زبان انگلیسی مدام مرتکب می شوند.

And it drives me crazy!

و این مرا دیوانه می کند!

So I want you to fix them if you keep making them.

بنابراین از شما می‌خواهم اگر به ساختن آنها ادامه می‌دهید آنها را اصلاح کنید.

Okay.

باشه.

So let's and take a few examples.

پس بیایید و چند مثال بزنیم.

For example, “I am more taller than my sister.”

به عنوان مثال، "من از خواهرم بلندتر هستم."

This is absolutely incorrect.

این کاملاً نادرست است.

I hope you know this.

امیدوارم این را بدانید.

The comparative form of ‘tall’ is ‘taller’.

شکل مقایسه ای "بلند" "بلندتر" است.

You don't need more.

شما بیشتر نیاز ندارید

Okay. ‘more’ is a double comparison.

باشه. "بیشتر" یک مقایسه دوگانه است.

It's grammatically incorrect.

از نظر گرامری نادرست است.

So you just say, “I am taller than my sister.”

بنابراین شما فقط بگویید: "من از خواهرم بلندتر هستم."

Second example.

مثال دوم

“His house is the beautifulest in town.”

"خانه او زیباترین خانه در شهر است."

Wrong!

اشتباه!

You have to say, “This house is the most beautiful in town.”

شما باید بگویید: "این خانه زیباترین خانه در شهر است."

As you know, when it's a long word, the  superlative is ‘most’ plus the adjective.

همانطور که می دانید، هنگامی که یک کلمه طولانی است، کلمه فوق العاده "بیشترین" به اضافه صفت است.

And then we have, “His older  son is badder at math than her.”

و سپس داریم، "پسر بزرگترش در ریاضی بدتر از او است."

This is also incorrect because as you know,

این نیز نادرست است زیرا همانطور که می دانید

‘bad’, is an exception.

"بد" یک استثنا است.

The comparative form of ‘bad’ is ‘worse’.

شکل مقایسه ای "بد" "بدتر" است.

So you should say, “His older son is worse at math than her.”

بنابراین باید بگویید: "پسر بزرگترش در ریاضی بدتر از او است."

“I'm tireder than yesterday.”

من خسته تر از دیروز هستم.

Again this is incorrect.

باز هم این نادرست است.

Because the comparison for ‘tired’ is “I'm more tired than yesterday.”

زیرا مقایسه "خسته" این است که "من خسته تر از دیروز هستم."

With two syllable adjectives, it's a little bit tricky.

با دو صفت هجا، کمی مشکل است.

Most of the time when they end in ‘y’, you just add ‘er’.

در بیشتر مواقع وقتی به «y» ختم می‌شوند، فقط «er» را اضافه می‌کنید.

When they don't, you use ‘more’.

وقتی این کار را نمی کنند، از «بیشتر» استفاده می کنید.

So in this case, we say, “I'm more tired than yesterday.”

بنابراین در این مورد، ما می گوییم: "من خسته تر از دیروز هستم."

And finally, “This is my most happiest day.”

و در نهایت، "این شادترین روز من است."

Again, double superlative.

باز هم، دو برابر.

This is incorrect.

این نادرست است.

You can just say, “This is my happiest day.”

شما فقط می توانید بگویید: "این شادترین روز من است."

Okay.

باشه.

I know you know the rules, but please stop making these mistakes.

می دانم که شما قوانین را می دانید، اما لطفاً از انجام این اشتباهات دست بردارید.

If you do, that would be really nice.

اگر این کار را بکنید، واقعاً خوب خواهد بود.

Thank you for watching.

ممنون که تماشا کردید

Bye. Thank you guys for watching my video. 

خدا حافظ. بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

I hope you liked it. If you did, please show us your support. 

امیدوارم خوشت آمده باشد. اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید.

Click like, subscribe to the  channel, put your comments below, 

روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید، نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello guys.

سلام بچه ها.

My name is Fanny.

اسم من فانی است.

And in this video I'm going to talk to you about a

و در این ویدیو قصد دارم در مورد یک

very common writing mistake.

اشتباه بسیار رایج در نوشتن با شما صحبت کنم.

Now it's not so much a speaking mistake,

حالا این خیلی یک اشتباه صحبت کردن نیست،

but it's a writing - a spelling mistake

بلکه یک اشتباه نوشتاری است - یک اشتباه املایی

that a lot of students make  and I want you to fix it.

که بسیاری از دانش آموزان مرتکب می شوند و من از شما می خواهم آن را برطرف کنید.

It's the difference between 'than' t-h-a-n and 'then' t-h-e-n.

این تفاوت بین «از» و «پس» است.

Now as you can hear the sound  is practically the same,

حالا همانطور که می شنوید صدا عملا یکسان است،

but the spelling is different.

اما املا متفاوت است.

so you need to know the difference.

بنابراین شما باید تفاوت را بدانید.

Let's take a look at two example sentences.

بیایید نگاهی به دو جمله مثال بیندازیم.

First we have, "John is taller than Sarah."

اول باید گفت: "جان از سارا بلندتر است."

So in this case, we have 'than' t-h-a-n.

بنابراین در این مورد، "از" داریم.

Which is a word that we use for comparisons okay.

این کلمه ای است که ما برای مقایسه استفاده می کنیم.

When we want to compare two things.

وقتی می خواهیم دو چیز را با هم مقایسه کنیم.

John is taller than Sarah.

جان از سارا بلندتر است.

I am more beautiful than you.

من از تو زیباترم

Okay?

باشه؟

In this case, you will use t-h-a-n.

در این صورت شما از than.

Now if we look at the second sentence.

حالا اگر به جمله دوم نگاه کنیم.

I went to school, then I went home.

من به مدرسه رفتم، سپس به خانه رفتم.

Now in this case, 'then' is spelled t-h-e-n

حال در این مورد، «پس» آنوقت نوشته می‌شود

and has a very different meaning.

و معنای بسیار متفاوتی دارد.

We use 'then' t-h-e-n as a word to mark a sequence of actions.

سپس از «سپس» به عنوان یک کلمه برای علامت‌گذاری دنباله‌ای از اعمال استفاده می‌کنیم.

Okay.

باشه.

So it's a time word that we use in English.

بنابراین این یک کلمه زمانی است که ما در انگلیسی استفاده می کنیم.

"I went to school...

"من به مدرسه رفتم...

First action.

اول اقدام.

and then I went home."

و بعد به خانه رفتم."

Second action.

اقدام دوم.

Okay?

So two different meanings.

باشه؟

پس دو معنی متفاوت.

Different spellings.

املای مختلف.

And it's a very common writing mistake.

و این یک اشتباه نوشتاری بسیار رایج است.

My students keep making this mistake and it drives me crazy.

شاگردانم مدام این اشتباه را مرتکب می شوند و این مرا دیوانه می کند.

Okay?

باشه؟

So I hope that you now know the  difference between the two words.

بنابراین امیدوارم که اکنون تفاوت بین این دو کلمه را بدانید.

Please be good students - avoid that horrible English mistake,

لطفا دانش آموزان خوبی باشید - از این اشتباه وحشتناک انگلیسی اجتناب کنید،

Thank you very much. 

بسیار متشکرم.

Thank you guys for watching the video. I hope it has helped you and  

بچه ها از اینکه ویدیو را تماشا کردید متشکرم. امیدوارم به شما کمک کرده باشد و

see you in the next videos. Thank you guys for watching my video. 

شما را در ویدیوهای بعدی ببینم. بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

I hope you liked it. If you did, please show us your support. 

امیدوارم خوشت آمده باشد. اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید.

Click like, subscribe to the  channel, put your comments below, 

روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید، نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends. See you.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello, guys.

سلام بچه ها.

Let's have a spelling test.

بیایید یک تست املا داشته باشیم.

I'm gonna tell you two words

من دو کلمه به شما می گویم

and I want you to tell me about their spelling.

و می خواهم در مورد املای آنها به من بگویید.

The first word is '?'.

اولین کلمه "؟" است.

Now what's the correct spelling?

حالا املای صحیح چیست؟

Number one?

شماره یک؟

Number two?

شماره دو؟

Or number three?

یا شماره سه؟

hmm

hmm

Second word now.

کلمه دوم در حال حاضر.

'?'

"؟"

Again, what's the correct spelling?

باز هم املای صحیح چیست؟

Got it?

فهمیدم؟

Okay. well.

باشه. خوب.

The answer the correct answer  was number two in both cases.

پاسخ صحیح در هر دو مورد شماره دو بود.

If you got that wrong, please keep watching.

اگر اشتباه کردید، لطفا به تماشا کردن ادامه دهید.

Hello, guys. My name is F@nny .

سلام بچه ها. اسم من F@nny است.

And in this video we're gonna focus on two verbs:

و در این ویدیو ما روی دو فعل تمرکز خواهیم کرد:

'choose' and 'lose'.

"انتخاب" و "از دست دادن".

Now let's have a look and a few sentences.

حالا بیایید نگاهی بیندازیم و چند جمله.

First, I made my choice.

اول اینکه من انتخابم را کردم.

I choose spaghetti.

من اسپاگتی را انتخاب می کنم.

Now the verb 'choose' as you know,

حالا فعل 'choose' همانطور که می دانید

.... and means making a choice.

.... و به معنای انتخاب است.

And the spelling is with double-o. Okay?

و املا با double-o است. باشه؟

There are two O's in the verb  'choose' - present tense.

در فعل "انتخاب" دو O وجود دارد - زمان حال.

'I chose pasta, yesterday.'

من دیروز ماکارونی را انتخاب کردم.

Now the difference is now it's past tense.

حالا تفاوت این است که اکنون زمان گذشته است.

And the verb in its past form only has  one 'o' and it's pronounced 'chose'.

و فعل در حالت گذشته خود فقط یک "o" دارد و "chose" تلفظ می شود.

Okay, so 'choose' - present tense.

بسیار خوب، پس "انتخاب" - زمان حال.

'chose' - past tense.

"انتخاب" - زمان گذشته.

But then if we take the second sentence and we say,

اما اگر جمله دوم را بگیریم و بگوییم،

I try not to...

سعی می‌کنم...

... and I suppose you're gonna tell me  'Loes' because there's only one 'o'.

... و گمان می‌کنم که شما به من خواهید گفت «لوس» زیرا فقط یک «o» وجود دارد.

Well, no guys.

خوب، نه بچه ها.

I'm sorry English pronunciation is really hard,

متاسفم که تلفظ انگلیسی واقعاً سخت است،

but the sound is the same as 'choose '.

اما صدا همان "انتخاب" است.

Okay, 'I try not to lose anything when I travel'.

بسیار خوب، "سعی می کنم هنگام سفر چیزی از دست ندهم".

So there's only one 'o' but it's pronounced lose.

بنابراین فقط یک "o" وجود دارد، اما آن را lost تلفظ می کنند.

'But I lost my wallet when I went to Egypt'.

اما وقتی به مصر رفتم کیف پولم را گم کردم.

This is the past form of 'lose' - 'lost'.

این شکل گذشته "از دست دادن" - "از دست دادن" است.

Okay so try and remember -

بسیار خوب، پس سعی کنید و به خاطر بسپارید -

'choose' 'chose'

'انتخاب' 'انتخاب'

So two 'O's - one 'O'.

پس دو 'O' - یک 'O'.

And 'lose' - 'lost'.

و "از دست دادن" - "از دست رفته".

With only one 'O'.

تنها با یک "O".

Okay I hope this is clear.

باشه امیدوارم این واضح باشه

Let's now go back to our spelling test.

اکنون به آزمون املای خود برمی گردیم.

Okay guys I know you're gonna do better this time.

خوب بچه ها من می دانم که این بار بهتر خواهید بود.

So my first verb is '?'.

بنابراین اولین فعل من "؟" است.

What's the correct spelling?

املای صحیح چیست؟

Number one? Number two? Or number three?

شماره یک؟ شماره دو؟ یا شماره سه؟

It's number one of course .

البته شماره یک است.

And the second verb is '?'.

و فعل دوم "؟" است.

What's the correct spelling?

املای صحیح چیست؟

Yes good it's number three.

بله خوب است شماره سه است.

I'm sure you had the right answers.

مطمئنم جواب های درستی داشتی

Thank you guys for watching the video.

بچه ها از اینکه ویدیو را تماشا کردید متشکرم.

I hope it has helped you and  see you in the next videos.

امیدوارم به شما کمک کرده باشد و شما را در ویدیوهای بعدی ببینم.

Thank you guys for watching my video.

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

I hope you liked it. And if you did please show us your support.

امیدوارم خوشت آمده باشد. و اگر این کار را کردید، لطفاً حمایت خود را به ما نشان دهید.

Click LIKE, subscribe to the  channel, put your comments below

لایک کنید، عضو کانال شوید، نظرات خود را در زیر بنویسید

and share with your friends.

و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

See you.

به امید دیدار.

Guys, did you do your English homeworks?

بچه ها تکالیف انگلیسیتون رو انجام دادید؟

Wait, what? That's not right.

صبر کن چی؟ درست نیست.

Hello, guys. My name is F@nny.

سلام بچه ها. اسم من F@nny است.

And in this video, I'm gonna talk to you about

و در این ویدیو، در مورد

a very common speaking and spelling mistake in English.

یک اشتباه رایج در صحبت کردن و املایی در زبان انگلیسی با شما صحبت خواهم کرد

And we're going to focus on the words, ‘work’ and ‘homework’.

. و ما بر روی کلمات "کار" و "تکالیف" تمرکز خواهیم کرد.

So the first thing you need to know, When the word ‘work’ is a verb, it can

بنابراین اولین چیزی که باید بدانید، وقتی کلمه "کار" یک فعل است،

take an ‘s’, if it's the third-person singular.

اگر سوم شخص مفرد باشد، می تواند یک "s" بگیرد.

So you will say, ‘I work hard.’ ‘He works hard.’

بنابراین شما خواهید گفت: "من سخت کار می کنم." 'او سخت کار میکند.'

Okay? Very common, very normal verb, okay?

باشه؟ فعل خیلی معمولی، خیلی عادی، باشه؟

So it takes an ‘S’ with the third-person singular.

بنابراین با سوم شخص مفرد یک S می گیرد.

That's when ‘work’ is a verb.

آن وقت است که "کار" یک فعل است.

Now when you say, ‘I have a lot of work.’

حالا وقتی می گویید من خیلی کار دارم.

‘work’, in this case, is not a verb. It's a noun.

"کار"، در این مورد، یک فعل نیست. این یک اسم است.

And you have to know.

و باید بدانید.

When work is a noun, it does not take an ‘s’, because there's no plural.

وقتی کار یک اسم است، «s» نمی گیرد، زیرا جمع وجود ندارد.

You cannot say, ‘I have a lot of works.’

شما نمی توانید بگویید "من کارهای زیادی دارم."

It’s always singular, because  it's an uncountable noun.

همیشه مفرد است، زیرا یک اسم غیرقابل شمارش است.

Okay? So, ‘I have a lot of work’

باشه؟ بنابراین، "من خیلی کار دارم"

Or you could say, ‘I don't have much work.’, Okay? Because it's uncountable.

یا می توانید بگویید "من کار زیادی ندارم."، خوب؟ چون غیرقابل شمارش است.

Now it can take a plural form, but only if it means not mental exertion like

حالا می‌تواند به شکل جمع باشد، اما فقط در صورتی که به معنای تلاش ذهنی نباشد مانند

‘I have a lot of work.’

"من خیلی کار دارم".

But if it means a series of art  pieces or literature pieces.

اما اگر منظور یک سری آثار هنری یا ادبی باشد.

And that's the only meaning of the word  'work' that allows you to use the plural form.

و این تنها معنای کلمه "کار" است که به شما امکان می دهد از شکل جمع استفاده کنید.

So for example, you can  say, ‘The works of Picasso.’

برای مثال، می‌توانید بگویید: «آثار پیکاسو».

‘The works of Picasso’ meaning  ‘The paintings of Picasso’, okay?

«آثار پیکاسو» یعنی «نقاشی‌های پیکاسو»، درست است؟

So art pieces, that's not the  same as ‘I have a lot of work.’

بنابراین، قطعات هنری، با «من کار زیادی دارم» یکسان نیست.

Okay?

باشه؟

Now, when you use the compound noun, ‘homework’,

حالا، وقتی از اسم مرکب «تکلیف» استفاده می‌کنید،

it's exactly the same as  'work' as an uncountable noun.

دقیقاً همان «کار» به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش است.

It's uncountable, okay?

غیرقابل شمارش است، خوب؟

So when you say, ‘I have a lot of homeworks.’, it's wrong.

بنابراین وقتی می گویید "من تکالیف زیادی دارم." اشتباه است.

You cannot use the plural form. It’s uncountable. You have to say, ‘I have a lot of homework.’

شما نمی توانید از شکل جمع استفاده کنید. غیرقابل شمارش است. شما باید بگویید "من تکالیف زیادی دارم."

If you really want to emphasize the fact that you have many things to do at home,

اگر واقعاً می خواهید بر این واقعیت تأکید کنید که کارهای زیادی در خانه دارید،

you can use another word and say, ‘assignment’.

می توانید از کلمه دیگری استفاده کنید و بگویید «تکلیف».

You can say, 'I have many assignments.’

می توانید بگویید: "من تکالیف زیادی دارم."

It's the same as 'homework', but it is countable. Okay?

این همان "تکلیف" است، اما قابل شمارش است. باشه؟

So in a nutshell, ‘work’ as a verb, just does take an ‘s’.

بنابراین به طور خلاصه، "کار" به عنوان یک فعل، فقط یک "s" می گیرد.

If it's the third-person singular.

اگر سوم شخص مفرد باشد.

‘work’ as a noun is uncountable, unless it  means pieces of art or pieces of literature.

«کار» به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش است، مگر اینکه به معنای قطعات هنری یا آثار ادبی باشد.

And the word ‘homework’ is also uncountable. No plural form.

و کلمه "تکلیف" نیز غیرقابل شمارش است. بدون صورت جمع

Okay, guys. I really hope you understand that. I hope it has helped.

باشه بچه ها من واقعا امیدوارم که شما آن را درک کنید. امیدوارم کمک کرده باشد.

Please make sure to watch the other videos. And as we say in French, ‘Au Revoir!’

لطفا ویدیوهای دیگر را حتما ببینید. و همانطور که در فرانسه می گوییم، "Au Revoir!"

Thank you guys for watching my video. I hope you liked it and if you did, please

بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید. امیدوارم خوشتون اومده باشه و اگه خوشتون اومد لطفا

show us your support. Click ‘Like’, subscribe to the channel,

حمایتتون رو به ما نشون بدین. روی "لایک" کلیک کنید، در کانال عضو شوید،

Put your comments below and share with your friends.

نظرات خود را در زیر قرار دهید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

See you!

به امید دیدار!