Willard Wigan: Hold your breath for micro-sculpture | TED

Willard Wigan: Mikro heykeller için nefesinizi tutun

Çeviri: Arda Halu Gözden geçirme: Meric Aydonat

There's an old saying, "Just because you can't see something,

Eski bir deyiş vardır, "Bir şeyi görmemeniz,

doesn't mean it's not there."

onun orada olmadığı anlamına gelmez."

My work is -- it's a reflection of myself.

Eserlerim kendimin bir yansıması.

What I wanted to do is to

Yapmak istediğim şey

show the world that the little things

küçük şeylerin aslında en büyük şeyler olabileceğini

can be the biggest things.

dünyaya göstermek.

We all seem to think that,

Kafamızı indirip yere baktığımızda orada

you know, if we look down on the ground, there's nothing there.

hiçbir şey olmadığını düşünüyoruz hepimiz.

And we use the word "nothing."

Ve "hiçbir şey" tabirini kullanıyoruz.

Nothing doesn't exist, because there is always something.

"Hiçbir şey" diye bir şey yoktur. Zira her zaman bir şeyler vardır.

My mother told me that, when I was a child,

Çocukken annem bana küçük şeylere

that I should always respect the little things.

her zaman saygı göstermem gerektiğini söylerdi.

What made me do this work? I shall go into my story.

Bana bu eserleri verdirten ne oldu? Şimdi kendi hikayeme geçeyim.

This all started when I was age five.

Her şey ben beş yaşındayken başladı.

What made me do it? At school, I will admit this:

Beni buna yönlendiren neydi? İtiraf edeyim, okulda

academically, I couldn't express myself.

derslerimde kendimi iyi ifade edemiyordum.

So I was, more or less, classed as "nothing."

Yani ben de aşağı yukarı bir "hiç" olarak sınıflandırılıyordum.

My world was seen as less.

Benim dünyam, diğerlerininkinden darmış gibi görülüyordu.

So I decided I didn't really want to be a part of that world.

Bu yüzden, o dünyanın bir parçası olmak istemediğime karar verdim.

I thought, I need to retreat

Başka bir şeylere

into something else.

sığınmalıyım diye düşündüm.

So when my mother used to take me to school,

Annem beni okula bıraktığı zamanlar

she thought I was at school,

okulda olacağımı sanıyordu,

and I used to do a U-turn, when her back was turned,

bense o arkasını döner dönmez bir U dönüşü yapıp

and run off and hide in the shed at the back of the garden.

kaçıyordum ve bahçenin arkasındaki kulübeye saklanıyordum.

Now, the one time I was in the shed,

Bir seferinde yine kulübeye saklanmıştım

and my mother suspected something,

fakat annem durumdan şüphelenmişti,

thinking I was at school.

okulda olduğumu sanıyordu bunca zaman.

My mother was like the woman in Tom and Jerry.

Annem biraz Tom ve Jerry'deki kadına benzerdi.

So you'd just see her feet.

Sadece ayaklarını görürdünüz.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So I was hiding in the shed, like that.

Ben kulübede saklanıyordum, bu şekilde.

And all of a sudden ...

Derken birden

And then I saw her legs.

annemin bacaklarını gördüm.

And then she said -- grabbed me like that, because my mother was quite big --

Beni şöyle tuttu ve kaldırdı, oldukça büyük bir insandı çünkü annem,

and she lifted me up and she says,

kaldırdı ve dedi ki,

"How come you're not at school?"

"Niye okulda değilsin?"

I told her I couldn't face it because the way

Ona, öğretmenimin bana yaptığı muameleyi,

the teacher was treating me, ridiculing me,

benimle alay edip beni başarısızlık örneği olarak

and using me as an example of failure.

göstermesini kaldıramadığımı söyledim.

So I told her.

Bunları anlattım.

At that age, obviously, I couldn't express it that way,

Tabii o yaşta bunları bu şekilde ifade edemiyordum,

but I told her I didn't feel right.

ama ona okula gitmenin bana iyi gelmediğini bir şekilde anlattım.

And then she just said, "You're going back to school tomorrow."

Annem sadece "Yarın tekrar gidiyorsun okula," dedi

And walked off. And I didn't expect that,

ve gitti. Bunu beklemiyordum.

because I expected one of these ...

Şöyle bir şey bekliyordum...

But I didn't get it.

Ama olmadı.

So I'm sitting there thinking.

Bunun üzerine orada oturmuş düşünürken

And as I looked down on the ground,

yere baktım ve etrafta koşturan

I noticed there was some ants running around.

karıncalar olduğunu farkettim.

And I went into this little fantasy world.

Küçük bir hayal dünyasına daldım

And I thought,

ve şöyle düşündüm:

"These ants, are they looking for the queen ant?

"Bu karıncalar, kraliçe karıncayı mı arıyorlar?

Or do they need somewhere to live?"

Yoksa yaşayacak bir yere mi ihtiyaçları var?"

So I thought "Perhaps,

"Belki," diye düşündüm

if I made these ants some apartments,

"bu karıncalara evler yaparsam,

they'll move in."

o evlere taşınırlar."

(Laughter)

(Kahkahalar)

So I did.

Ve yaptım.

And how I set about that, I got some splinters of wood.

İşe şöyle başladım: Biraz tahta kıymığı buldum.

And I sliced the little splinters of wood with a broken shard of glass,

Ufak kıymık parçalarını bir kırık cam parçasıyla doğradım.

constructed this little apartment.

Ve küçük bir ev inşa ettim.

Well it looked like a little shanty shed when I'd finished.

Daha ziyade derme çatma bir kulübe olmuştu bitirdiğimde.

But I thought, perhaps the ant won't know, it'll probably move in.

Yine de, belki karınca anlamaz da taşınır diye düşündüm.

And so they did.

Taşındılar da.

That was a bit crude, at the time. And I made all these little apartments

Biraz kaba bir iş olmuştu tabii o zaman. Neyse, böyle birçok küçük ev yaptım.

and little merry-go-rounds, seesaws and swings, little ladders.

Ve ufak dönme dolaplar, tahterevalliler, salıncaklar, küçük merdivenler...

And then I encouraged the ants to come 'round by putting sugar and things like that.

Karıncaları da önlerine şeker ve benzeri şeyler koyarak çekmeye çalıştım.

And then I sat down and all the ants came along.

Oturup bekledim ve tüm karıncalar geldi.

And all I could hear was "Is this for us?"

Bir tek şunu duyabildim: "Bunlar bizim için mi?"

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I say, "Yes, they're all for you."

Ben de "Evet, hepsi sizin için," dedim.

And they moved in, and decided not to pay me any rent.

Evlere taşındılar ve bana kira ödememeye karar verdiler.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And from there I was watching this little world.

Sonra bu küçük dünyayı seyretmeye koyuldum.

It became part of me.

Ve bu, benim bir parçam haline geldi.

When I discovered that I had this gift,

Bu yeteneğe sahip olduğumu farkettiğimde

I wanted to experiment with this world

göremediğimiz bu küçük dünyayla deneyler

that we can't see.

yapmak istediğimi anladım.

So I realized that there was more to life

Hayatın, etrafımızda gördüğümüz devasa

than just everything that we see around us that's huge.

şeylerden daha fazlası olduğunu farkettim.

So I started to educate myself on this molecular level.

Ve kendimi bu moleküler seviyede eğitmeye başladım.

And as I got older, I continued. I showed my mother.

Büyüdükçe çalışmalarıma devam ettim. Yaptıklarımı anneme gösterdim.

My mother told me to take it smaller.

Annem, yaptılarımı daha da küçültmemi söyledi.

Now I shall show you something here.

Şimdi size bir şey göstereyim,

And I'll explain.

ve açıklamasını yapayım.

As you can see,

Gördüğünüz üzere

that's a pinhead.

bu bir topluiğne başı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

Now that is called the Huf Haus.

İsmi "Huf Haus".

The gentleman who commissioned me to do this

Bana bu işi sipariş eden

was a gentleman called Peter Huf.

Peter Huf isminde bir beyefendi idi.

And he says to me "Willard, can you put my house on a pinhead?"

Bana "Willard, benim evi bir topluiğne başına kondurabilir misin?" dedi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So I say, "How are you going to fit in there?"

Ben de, "Peki siz nasıl içine sığacaksınız?" dedim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And then he said to me,

Sonra bana dedi ki,

"I don't believe you can do it. Can you really do it?"

"Bunu yapabileceğine inanmıyorum. Gerçekten yapabilir misin?"

And I says, "Well, try me."

Ben de bunun üzerine, "beni sınayın bakalım" dedim.

And then he said, "But I don't believe that you can do this." So I said, "OK."

Tekrar "ama bunu yapabileceğine inanmıyorum" dedi, ben de "tamam" dedim.

So, to cut a long story short,

Neyse, hikayeyi uzatmayalım,

I went home, went underneath the microscope,

Eve gittim, mikroskopun başına geçtim,

and I crushed up a piece of glass,

bir cam parçasını ezdim,

crushed it up.

camı ezdim.

And underneath the microscope

Mikroskoptan bakınca

there were splinters of glass.

cam kıymıkları görünüyordu.

Some of them were quite jagged.

Kimi parçalar oldukça sivriydi.

So I was crushing up these pieces of glass,

Ezdiğim bu camın parçaları

which, as you can see,

gördüğünüz gibi

that's the actual frame of the house.

evin ana iskeletini oluşturuyor.

And the actual roof is made up of a fiber,

Çatı ise, kızkardeşimin oyuncak ayısından

which I found in my sister's old teddy bear.

bulduğum bir tüy parçasından oluşuyor.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So I got the teddy bear and I said,

Oyuncak ayıyı aldım ve

"Do you mind if I pull out one of your fibers?"

"Tüylerinden birini çeksem olur mu?" dedim.

So I did.

Tüyü aldım.

And I looked at it beneath the microscope. And some of it was flat.

Mikroskobun altında baktım. Bir kısmı yassı idi.

So I decided to slice these up

Ben de bu kısmı, kendi yaptığım bir aletle

with the tool that I make

kesmeye karar verdim.

by -- I sharpen the end of a needle into a blade.

Bu aleti bir iğnenin ucunu keskinleştirip bıçak haline getirerek yapıyorum.

And then I actually

Çalışırken,

slow down my whole nervous system.

tüm sinir sistemimi yavaşlatıyorum.

And then I work between my heartbeat,

İki kalp atışımın arasında çalışıyorum.

I have one-and-a-half seconds

Hareket etmek için

to actually move.

bir buçuk saniyem var.

And at the same time I have to watch I don't inhale

Aynı zamanda, nefes alırken kendi eserimi

my own work, at the same time.

solumamaya dikkat etmem lazım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

Because that has happened to me.

Başıma geldi bu çünkü.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So what I did, like I said, come back to the glass.

Cam konusuna dönecek olursak, dediğim gibi,

I found these little bits of glass.

ufak cam parçaları buldum.

And I had to make them square.

Onları köşeli hale getirmem gerekiyordu.

So I'm thinking "How can I do this?"

"Bunu nasıl yapabilirim?" diye düşündüm.

So what I did, I got an oilstone. Broke the edge of an oilstone off.

Bir bileytaşı aldım, bir kenarını kırdım.

And what I did, I took pieces of glass. And I started to rub them.

Daha sonra cam parçaları alıp onları bileytaşıyla ovalamaya başladım.

I used a little tweezer which I made from a hair clip.

Saç tokasından yaptığım küçük bir cımbızı kullandım.

And I built rubber around the end of the tweezer so it wouldn't crush the glass.

Cımbızın ucuna lastik koydum ki camı ezmesin.

And then I started rubbing, very very gently,

Ve sonra, kenarlar düzleşip kare olana kadar

till some of the edges were quite square. And then I constructed it.

çok çok nazikçe ovaladım. Böylece evi inşa ettim.

And how I constructed it,

Evi dikme etme işini, topluiğne başının üstünde

is by making grooves in the top of the pinhead.

küçük oyuklar açarak hallettim.

And then pushing the glass in with its own friction.

Camı bu oyuklara kendi sürtünmesiyle tutturdum.

And as I was doing it, what happened?

Bunu yaparken ne mi oldu?

The instrument that I used turned into a catapult.

Kullandığım alet bir mancınığa dönüştü.

And it went like this ...

Şöyle bir şey oldu...

And then that was it.

Buraya kadarmış.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Gone.

Ev gitmişti.

So I'm thinking, "Mr. Huf isn't going to be very happy

"Bay Huf, evinin havaya karışıp gittiğini

when I told him his house has gone to another,

duyduğuna hiç memnun olmayacak"

into the atmosphere somewhere."

diye düşündüm.

So to cut the story short,

Sadede gelecek olursak,

I decided that I had to go back and do it.

Tekrar deneyip bu işi halletmem gerektiğine karar verdim.

So I found some more. And I decided to, sort of,

Aynı malzemelerden biraz daha buldum ve

construct it very, very slowly,

her şey yerli yerine oturuncaya kadar

holding my breath, working between my heartbeat,

çok yavaşça; nefesimi tutarak,

and making sure everything is leveled.

kalp atışlarımın arasında çalışarak, evi yapmaya karar verdim.

Because it's such a small sculpture,

Bu, çok küçük bir heykel olduğu için

nothing can go wrong.

hiçbir şeyin ters gitmemesi lazım.

And I decided to build it up.

Evi yapmaya böylelikle karar verdim.

Then I used fibers out of my jumper,

Kazağımdan kopardığım tüyleri

which I held and stretched.

tutup gererek

And made the beams going around the house.

evi çevreleyen çitleri yaptım.

And the actual windows and the balcony

Evin pencerelerini ve balkonunu

had to be sort of constructed.

da yapmak gerekiyordu tabii.

I used a money spider's web

Belli şeyleri tutturmak için

to actually attach certain things,

örümcek ağı kullandım.

which sent me insane.

Bu kısım beni çıldırttı.

But I managed to do it.

Ama yapmayı başardım.

And when I finished it, I came back the next day.

Evi bitirdikten sonra ertesi gün tekrar gelip baktım.

I noticed that the house was occupied.

Evde birilerinin yaşadığını farkettim.

Have we ever heard of a dust mite?

Halılardaki akarları bilirsiniz.

Darren dust mite and his family moved in.

Bir tanesi ailesiyle birlikte eve taşınmıştı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So basically I'd completed the house.

Kısacası evi tamamlamıştım.

And there you are.

İşte karşınızda...

(Applause)

(Alkışlar)

(Laughter)

(Kahkahalar)

Right. As you can see,

Evet, gördüğünüz üzere

Bart Simpson is having a little argument.

Bart Simpson ufak bir tartışmanın içinde.

I think they're arguing about the space on the pin.

Sanırım iğnenin üstündeki yer için tartışıyorlar.

There's not enough room for the two of them.

Orada ikisine birden yetecek kadar yer yok.

So I didn't think he was going to throw Bart off.

Bart'ı aşağı atacağını sanmıyorum.

I think he was just warning him actually.

Bence sadece uyarıyor onu.

But this one was made out of a nylon tag

Bunu, gömleğimin naylon etiketinden

out of my shirt.

yaptım.

What I did, I plucked the tag out

Etiketi kopardım.

and put it underneath the microscope.

Mikroskopun altına koydum.

I used the needle which has got a slight blade on the end.

Ucu bıçak gibi keskin olan bir iğne kullandım.

Can anybody see the blade on the end of that needle?

Bu iğnenin ucundaki bıçağı görebilen var mı?

Audience: No.

Seyirciler: Hayır

WW: So what I did is the same process where I

Yaptığım şey yine aynıydı,

just kind of hold my breath

nefesimi tutup

and just work away very, very slowly,

çok çok yavaş çalışarak

manipulating the plastic, cutting it, because it behaves different.

plastiği işledim, kestim. Plastik daha farklı davranıyor.

Whenever you work on that level, things behave different.

O boyutta çalıştığınız zaman her şey farklı davranıyor.

Because it's on this molecular level things change

Moleküler seviyede işler değişiyor,

and they act different.

malzemeler farklı davranıyor.

And sometimes they turn into little catapults and things go up in the air.

Bazen küçük mancınıklara dönüşüp havaya fırlıyorlar.

And, you know, all different things happen.

Yani her türlü ilginç şey yaşanabiliyor.

But I had to make a little barrier, going around it, out of cellophane,

Parçaların fırlamasını engellemek için jelatinden

to stop it moving.

küçük bir bariyer yaptım mesela.

Then static electricity set in.

Bu sefer de statik elektrik işe karıştı.

And it went ...

"Çıt" diye...

And I'm trying to remove it. And the static is interfering with everything.

Jelatini çıkarmaya çalışıyorum ama statik elektrik her şeyi engelliyor.

So there is sweat dripping off my head,

Bir yandan kafamdan ter damlıyor.

because I have to carve Homer Simpson like that, in that position.

Çünkü Homer Simpson'u bu pozisyonda yapmak durumundayım.

And after I've cut out the shape,

Homer'ı ortaya çıkardıktan sonra

then I have to make sure that there is room for Bart's neck.

Bart'ın boynuna da yer olduğuna emin olmalıyım.

So after I've done the same thing,

Aynı şeyleri onun için de yaptıktan sonra

then I have to paint it.

sıra boyaya geliyor.

And after I've actually sculpted them,

Heykelleri ortaya çıkardıktan sonra

I have to paint them.

onları boyamam gerekiyor.

I experimented with a --

Deneylerimden birinde

I found a dead fly.

ölü bir sinek buldum.

And I plucked the hair off the fly's head.

Sineğin kafasındaki kılları kopardım.

Decided to make a paintbrush.

Onlardan fırça yapmaya karar verdim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But I would never do it to a living fly.

Ama bunu canlı bir sineğe asla yapmam.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Because I've heard a fly in pain.

Çünkü acı çeken bir sineğin sesini duydum.

And they go "Meow! Ow!"

Şöyle bir ses çıkarıyorlar.

Even though they get on our nerves,

Her ne kadar sinirimizi bozsalar da

I would never kill an insect

asla bir böceği öldürmem.

because, "All creatures great and small" --

Zira "her canlı, büyük ya da küçük,

there is a hymn that says that.

en nihayetinde canlıdır" derler.

So what I decided to do

O yüzden ben de yüzümdeki ince

is to pluck fine hair out of my face.

tüyleri koparmaya karar verdim.

And I looked at it underneath the microscope.

Tüye mikroskopun altında baktım.

That was the paintbrush.

Aradığım fırça buydu.

And whilst I'm painting I have to be very careful,

Boyarken çok dikkatli olmam gerekiyor.

because the paint starts to turn into little blobs.

Çünkü boya küçük küçük kabarcıklar haline geliyor

And it starts to dry very quickly.

ve hemen kurumaya başlıyor.

So I have to be very quick.

Dolayısıyla çok çabuk olmam lazım.

If I'm not, it will end up looking

Eğer olmazsam, eserlerim gözükmeleri

not like what it's supposed to look like.

gerektiği gibi gözükmüyorlar.

It could end up looking like Humpty Dumpty or somebody else.

Simpsonlar yerine bambaşka biri ortaya çıkabilir.

So I have to be very very careful.

O yüzden çok dikkatli olmam gerekiyor.

This one took me approximately,

Bunu yapmak, aşağı yukarı

I would say, six to seven weeks.

altı yedi haftamı aldı.

My work, rough estimate,

İşlerim genelde kaba bir tahminle

sometimes five, six to seven weeks;

beş, altı ya da yedi haftamı alıyor.

you can't always anticipate.

Her zaman kestiremiyorsunuz.

(Applause)

(Alkışlar)

As you can see,

Burada, küçültülmüş bir adet

that's Charlton Heston brought down to size.

Charlton Heston görüyorsunuz.

(Laughter)

(Kahkahalar)

He says to me, "Willard" --

Bana "Willard,"

You can see him saying, "Why me?"

"Neden ben?" diyor.

I says, "I enjoyed your film. That's why."

"Filminizi keyifle izledim de ondan," diyorum ben de.

As you can see, there's an aphid fly there.

Gördüğünüz üzere yanında bir de sinek var.

That's just to show the scale

Heykelin boyutu hakkında

and the actual size of the sculpture.

bir fikir vermesi için.

I would say it probably measures ...

Sanırım boyutu bir milimetrenin

a quarter of a millimeter.

dörtte biri kadar.

In America they say a period stop.

Amerika'da buna bir nokta büyüklüğü deniyor.

So say if you cut a period stop in half,

Bütün heykelin boyutu

a full stop, that's about the size of the whole thing.

aşağı yukarı bu.

It's made -- the chariot is made of gold.

At arabası altından yapıldı.

And Charlton Heston is made of a floating fiber,

Charlton Heston ise havadan topladığım

which I took out of the air.

uçuşan tüylerden.

When the sunlight comes through the window you see these little fibers.

Pencereden güneş ışığı girdiğinde görebilirsiniz bu uçuşan tüyleri.

And what I normally do is walk 'round a room --

Ben de odada dolaşıp

(Laughter) --

(Kahkahalar)

trying to find one. And then I put it underneath the microscope.

bunlardan bulmaya çalışıyorum. Sonra da mikroskopun altına koyuyorum.

I remember one time I was doing it, and the window was open.

Bir seferinde bunu yaparken pencere açıktı,

And there was a lady standing by the bus stop.

dışarıda otobüs durağında bekleyen bir hanım

And she saw me walking around like this.

beni bu vaziyette aranırken gördü.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And then she looked at me.

Bana baktı.

And then I went ...

Ben de böyle yaptım...

And then she went, "Hmm, OK, he's not mad."

Ben öyle yapınca, "Hah tamam, deli değilmiş" dedi.

Yeah, to actually do this thing --

At arabasını yaparken

the actual chariot is made of gold.

altın kullandığımı söylemiştim.

I had a 24-karat gold ring.

24 ayar altından bir yüzüğüm vardı.

And I cut off a little flake of gold.

Yüzükten çok ince bir altın parçası kestim.

And I bent it 'round,

Onu kesip, eğip bükerek

and made it into the chariot.

at arabası haline getirdim.

And the horse is made from nylon.

Atın kendisi naylondan yapıldı.

And the spider's web is for the reins on the horse.

Atın dizginleri ise örümcek ağından...

To get the symmetrical shape of the horse

Atın simetrik biçimini elde etmek

was very difficult,

çok zor oldu

because I had to get the horse to rear up

çünkü atı şaha kalkmış halde yapıp ona hareketli

and look as though it was in some kind of action.

bir görüntü vermek istiyordum.

When I did this one,

Bunu bittikten sonra gören

a gentleman seen it and said to me,

bir beyefendi bana dedi ki,

"There's no way you can do this, you must have used some kind of machine.

"Bunu yapmış olmana imkan yok, bir çeşit makine kullanmış olmalısın."

There's no way a man can do that.

"Bir insanın bunu yapmış olmasına imkan yok,

It must be a machine."

olsa olsa makinedir."

So I says, "OK then, if you say it's a machine ..."

Ben de dedim ki, "Tamam, madem makinedir diyorsunuz..."

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

That one took me approximately six weeks.

Bunu yapmak yaklaşık altı haftamı aldı.

(Applause)

(Alkışlar)

The most famous statue in the world.

Dünyanın en ünlü heykeli.

This one, I would say,

Bu, doğrusunu söylemek gerekirse

was a serious challenge.

ciddi bir zorluktaydı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Because I had to put the torch on the top.

Çünkü tepeye meşaleyi kondurmam gerekiyordu.

That one is, more or less, the same type of process.

Bunu yapmam da aşağı yukarı benzer bir süreçti.

The bottom of it is carved from a grain of sand,

Heykelin altı bir kum tanesinden oyuldu.

because I wanted to get a bit of the stone effect.

Bunun sebebi, taş görüntüsünü yakalamak istememdi.

I used a microscopic shard of diamond

Kaideyi oymak için mikroskobik boyutta

to actually carve the actual base.

bir elmas kırığı kullandım.

Well, I can look at this one and I can be very proud of this,

Bu eserime bakıp da gururlanabiliyorum.

because that statue has always sort of

Zira bu heykel benim zihnimde hep

kept an image in my head of, you know,

insanların Amerika'ya ilk gelişlerini

the beginning of people coming to America.

canlandırmıştır.

So it's sort of Ellis Island, and seeing America for the first time.

Ellis Island'a geliş, Amerika'yı ilk görüş....

And that's the first thing they saw.

Ve gördükleri ilk şey hep bu heykel olmuştur.

So I wanted to have that little image.

O yüzden bu minik heykeli yapmak

And this is it.

istedim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And we all know that is the Hulk.

Hepimizin bildiği üzere bu Yeşil Dev Hulk

I wanted to create movement in the eye of a needle.

İğne deliğinde bir hareket yaratmak istedim.

Because we know we see needles,

Dikiş iğnesini hepimiz görürüz, biliriz.

but people aren't familiar with the eye of a needle

Ama dikiş iğnesinin deliğine,

apart from putting a thread through it.

iplik geçirmek dışında aşina değilizdir.

So I broke the needle.

Ben de iğneyi kırdım,

And made a needle look like

onu sanki Hulk kırmış

the Hulk's broken it.

görüntüsünü verdim.

It's -- I had to make little holes

İğne deliğinin tabanında, Hulk'ın ayaklarını

in the base of the needle, to shove his feet in.

sokmak için küçük delikler açtım.

So most of my work, I don't use glue.

İşlerimin çoğunda yapıştırıcı kullanmıyorum.

They go in with their own friction.

Kendi sürtünmeleriyle tutunuyorlar.

And that's how I managed to do it.

Onu da bu şekilde tutturdum.

As you can see, he's looking at the moment. He's got a little grimace on his face.

Hulk bize bakıyor şu anda, suratını ekşitmiş biraz.

And his mouth must be probably about

Ağzının büyüklüğü aşağı yukarı

three microns.

üç mikron kadar olmalı.

So the eyes are probably about one micron or something.

Gözleri de herhalde bir mikron civarındadır.

That ship there,

Bu gemi,

that's made from 24-karat gold.

24 ayar altından yapılmıştır.

And I normally rig it with the web of a money spider.

Normalde halatları örümcek ağıyla yapardım

But I had to rig it with strands of glue.

ama bunu yapıştırıcının lifleriyle yaptım.

Because the web of the spider, it was sending me insane,

Çünkü örümcek ağı beni delirtiyordu.

because I couldn't get the web to move off.

Örümcek ağını koyduğum yerden geri alamıyordum.

And that's 24-karat gold. And it's constructed. I built it.

Gemiyi dediğim gibi 24 ayar altından inşa ettim.

Constructed each plank of gold.

Geminin her bir tahtasını altından tek tek yaptım.

And the whole thing is sort of symmetrical.

Tüm gemi simetrik sayılır.

The flag had to be made out of little strands of gold.

Bayraklar da ince altın liflerinden yapıldı.

It's almost like doing a surgical operation to get this thing right.

Böyle bir şeyi düzgün yapabilmek neredeyse cerrahi operasyon yapmaya benziyor.

(Applause)

(Alkışlar)

As you can see, dressage.

Karşınızda at terbiyecisi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

It's something I wanted to do just to show how I could get the symmetrical shape.

Bunu, simetrik figürleri nasıl yapabileceğimi göstermek için yaptım.

The actual rigging on the reins on the horse

Atın dizginlerini benzer

are made from the same sort of thing.

malzemelerden yaptım.

And that was done with a particle from my shirt.

Burada, gömleğimden bir parçacık kullandım.

And the pinhead I've made green around there

Topluiğnenin başını da yeşil bir gömlekten

by scraping the particles off a green shirt

kazıdığım parçacıkları iğneye

and then pressed onto the needle.

bastırarak yeşil yaptım.

It's very painstaking work,

Çok büyük titizlik isteyen bir iş,

but the best things come in small packages.

ama bazen en iyi şeyler ufak şeylerdir.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Bruno Giussani: Willard Wigan!

Bayanlar baylar, Willard Wigan!

(Applause)

(Alkışlar)