The design genius of Charles + Ray Eames

Charles ve Ray Eames'in tasarım dehası

Çeviri: Havva Yaşar Gözden geçirme: Meric Aydonat

Charles and Ray were a team. They were husband and wife.

Charles ve Ray ekiptiler. Onlar karı kocadıydılar.

Despite the New York Times' and Vanity Fair's best efforts recently,

New York Times' a ve Vanity Fair'in son zamanlardaki çabalarına rağmen.

they're not brothers. (Laughter)

onlar arkadaş değillerdir. (Gülüşmeler)

And they were a lot of fun.

Ve onlar çok eğlenceliydiler.

You know, Ray was the one who wore the ampersands in the family.

Biliyorsunuz, Ray ailenin çılgınıydı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We are going to focus on Charles today, because it is Charles' 100th birthday.

Bugün Charles'e odaklanacağız çünkü Charles'in 100. yaş günü.

But when I speak of him, I'm really speaking of both of them as a team.

Ondan bahsederken aslında her ikisinden bir ekip olarak bahsediyorum.

Here's Charles when he was three. So he would be 100 this June.

İşte Charles üç yaşındayken. Haziran'da 100 yaşında olacak.

We have a lot of cool celebrations that we're going to do.

Çok çeşitli kutlamalar yapacağız.

The thing about their work

Onların işlerinin özelliği

is that most people come to the door of furniture --

çoğu insan mobilyanın kapısına gelecektir--

I suspect you probably recognize this chair

Bu bu sandalyeyi

and some of the others I'm going to show you.

ve birazdan göstereceklerimi tanıyacağınızı düşünüyorum.

But we're going to first enter through the door of the Big Top.

Ama biz ilk olarak şirk kapısından içeri gireceğiz.

The whole thing about this, though, is that, you know, why am I showing it?

Bunun hakkında herşeyi bilmenize rağmen bu filmi neden size gösteriyorum?

Is it because Charles and Ray made this film?

Bu filmi Charles ve Ray yaptığı için mi?

This is actually a training film for a clown college that they had.

Bu film gerçekte palyaço okulu için yaptıkları bir eğitim filmi.

They also practiced a clown act when the future of furniture

Aynı zamanda onlar, mimarının geleceği şimdiki gibi parlak gözükmediği bir zamanda

was not nearly as auspicious as it turned out to be.

palyaçoluk da yaptılar.

There is a picture of Charles. So let's watch the next clip.

Bu Charles'in bir resmi. Şimdi diğer filmi izleyelim.

The film that we're about to see is a film they made for the Moscow World's Fair.

İzlemek üzere olduğumuz bu film Moskova Fuarı için yapılmış bir film.

Video: This is the land.

Video: Bu ülke,

It has many contrasts.

bir çok tezatlıkların olduğu bir ülkedir.

It is rough and it is flat.

Hem inişli çıkışlı hem de düz.

In places it is cold.

Bazı yerleri soğuktur,

In some it is hot.

bazı yerleri de sıcak.

Too much rain falls on some areas,

Bazı bölgelere çok fazla yağmur yağar

and not enough on others.

ve diğer yerlere de az yağar.

But people live on this land.

Ama insanlar bu ülkede yaşarlar.

And, as in Russia,

Ve Rusya'da olduğu gibi,

they are drawn together into towns and cities.

şehirlerde ve kasabalarda birlikte yaşarlar.

Here is something of the way they live.

İşte hayatta kalmanın yolu bu.

Eames Demetrios: Now, this is a film that was hardly ever seen in the United States.

Eames Demetrios: Bu Amerika'da neredeyse hiç gösterilmemiş bir film.

It was on seven screens and it was 200 feet across.

Yedi ekranda gösterilirdi ve 60 metre genişliğindeydi.

And it was at the height of the Cold War.

Ve Soğuk Savaşın doruklarındaydı.

The Nixon-Khrushchev Kitchen Debate

Nixon-Khruschev Kitchen müzakeresi

happened about 50 feet from where this was shown.

filmin gösterildiği yerin 15 metre yakınında yapıldı.

And yet, how did it start?

Peki nasıl başladı?

You know, commonality, the first line

Biliyorsunuz, benzerlik, ilk sırada

in Charles' narration was,

Charles'in anlatımında,

"The same stars that shine down on Russia

"Rusya'da parlayan yıldızlar

shine down on the United States. From the sky,

Amerika'da da parlıyor. Gökyüzünden

our cities look much the same."

bakınca şehirlerimiz aynı görünüyor."

It was that human connection that Charles and Ray always found in everything.

Charles ve Ray her zaman her şeyde insan için bir bağlantı buldular.

And you can imagine, and the thing about it is,

Tasavvur edebilirsiniz,

that they believed that the human mind could handle this number of images

insan aklının bu kadar fotoğrafı işleyebileceğine inanıyorlardı

because the important thing was to get the gestalt

çünkü önemli olan bu resimlerin

of what the images were about.

nelerle ilgili olduğunu anlayabilmekti.

So that was just a little snip.

Yani sadece küçük bir parça.

But the thing about Charles and Ray

Charles ve Ray

is that they were always modeling stuff.

daima bir şeyleri modelliyorlardı.

They were always trying things out.

Onlar daima bir şeyleri deniyorlardı.

I think one of the things I am passionate about, my grandparents work,

Bence tutkularımdan bir tanesi, büyük ebeveynlerimin işi,

I'm passionate about my work,

ben işime aşığım,

but on top of all that I'm passionate

ama tüm bunların üstünde ben

about a holistic vision of design,

tasarımın kutsallığına hayranım.

where design is a life skill, not a professional skill.

Bence bir hayat becerisi, profesyonel bir beceri değil.

And you know, those of us with kids often want our kids to take music.

Ve biliyorsunuz, çocuğu olanlarımız çocuklarının müzikle ilgilenmesini isterler.

I'm no exception.

Ben de istisna değilim.

But it's not about them becoming Bono or Tracy Chapman.

Fakat konu onların Bono ya da Tracy Chapman olmaları değil.

It's about getting that music thing going through their heads and their thinking.

Konu, onların beyin ve düşünce yapısını müziğin etkilemesidir.

Design is the same way. Design has to become that same way.

Tasarım aynı şekildedir. Tasarım aynı şekilde olmak zorundadır.

And this is a model that they did of that seven-screen presentation.

İşte yedi ekranlı sunumla yaptıkları model bu.

And Charles just checking it out there.

Charles orada oturup sadece kontrol ediyordu.

So now we're going to go through that door of furniture.

Şimdi mobilya konusuna geçelim.

This is an unusual installation of airport seating.

Bu havalimanındaki alışılmışın dışında yapılmış bir bank.

So what we're going to see is some of the icons of Eames furniture.

Eames mobilyasının bazı simgelerine bakalım.

And the thing about their furniture is that they said the role of the designer

Mobilyaları, tasarımcının aslında

was essentially that of a good host,

iyi bir ev sahibi olması gerektiğini

anticipating the needs of the guest.

ve misafirlerin ihtiyaçların tam olarak karşılamaları gerektiğini söyler.

So those are cool images. But these are ones I think are really cool.

Bunlar hoş fotoğraflar. Fakat bunlar bana göre gerçekten harika.

These are all the prototypes. These are the mistakes,

Bunlar prototipler. Her ne kadar da yanlış kelimesinin tasarımda inanmasam da

although I don't think mistakes is the right word in design.

bunlar yanlışlar.

It's just the things you try out

Sadece daha iyi olması için

to kind of make it work better.

yapılan denemeler.

And you know some of them would probably be terrible chairs.

Ve bilirsiniz ki bazıları muhtemelen sandalye olarak oldukça kötüler.

Some of them are kind of cool looking. It's like "Hey, why didn't they try that?"

Tasarımlardan bazıları gerçekten harika. "Hey, neden bunları denemediler?"

It was that hands-on iterative process

Bu tekrarlanan uygulama süreci

which is so much like vernacular design

geleneksel kültürlerdeki

and folk design in traditional cultures.

yerli ve yöresel tasarımlara benzer.

And I think that's one of the commonalities between modernism

Bence bu modernlikle geleneksel tasarım

and traditional design. I think it may be a real common ground

arasındaki ortak nokta. Bence bu önümüzdeki 20-30 yıl

as we kind of figure out what on earth to do in the next 20 or 30 years.

içinde ne yapmak istediğimize karar vermememize yardımcı olabilir.

The other thing that's kind of cool is that

Harika olan başka şeyse

you look at this and in the media when people say design,

medyada insanlar tasarımdan bahsederken

they actually mean style.

aslında tarzdan bahsediyorlar.

And I'm really here to talk about design.

Ben tasarımdan konuşmak için buradayım.

But you know the object is just a pivot.

Bilirsiniz obje sadece bir araçtır.

It's a pivot between a process and a system.

Süreçle sistem arasında bir araç.

And this is a little film I made

Bu benim Eames sandalyesinin yapımı hakkında

about the making of the Eames lounge chair.

yaptığım kısa bir film.

The design process for Charles and Ray

Charles ve Ray için tasarım

never ended in manufacturing.

hiçbir zaman imalatta bitmedi.

It continued. They were always trying to make thing better and better.

Devam etti. Onlar her zaman daha iyisini ve daha iyisini yapmak için çaba sarfettiler.

Because it's like as Bill Clinton was saying about Rwandan health clinics.

Bill Clinton'ın Rwanda sağlık klinikleri için söyledikleri gibi.

It's not enough to create one.

Bir tane yaratmak yeterli değildir.

You've got to create a system that will work better and better.

Gittikçe daha iyi çalışan bir sistem yaratmalısınız.

So I've always liked this prototype picture.

Bu prototip resmini hep sevdim.

Because it just kind of, you know, doesn't get any more basic than that.

Bildiğiniz gibi bundan daha temel bir şekilde ifade edemezsiniz.

You try things out.

Denemeler yaparsınız.

This is a relatively famous chair.

Bu oldukça ünlü bir sandalyedir.

Its early version had an "X" base. That's what the collectors like.

Erken medellerinde X şeklinde bir tabanı vardı. Koleksiyoncular bunu sever.

Charles and Ray liked this one because it was better.

Charles ve Ray bunu severlerdi çünkü bu daha iyiydi.

It worked better: "H" base, much more practical.

Bu daha işe yarıyordu: "H" temeli daha pratiktir.

This is something called a splint.

Buna atel denilir.

And I was very touched by Dean Kamen's

Ben Dean Kamen'in ordu ve askerler için

work for the military, or for the soldiers,

yaptığı tasarımlardan çok etkilendim,

because Charles and Ray designed a molded plywood splint. This is it.

çünkü Charles ve Ray oyulmuş bir sunta yarattı. İşte bu.

And they'd been working on furniture before.

Daha önce de mobilya üzerinde çalışıyorlardı.

But doing these splints they learned a lot about the manufacturing process,

Ancak bu parçalar üzerinde çalışırken üretim süreciyle ilgili çok şey öğrendiler,

which was incredibly important to them.

bu onlar için çok önemliydi.

I'm trying to show you too much,

Size bunları bol bol gösteriyorum

because I want you to really get a broth of ideas and images.

çünkü size fikirlerin ve imajların özünü vermek istiyorum.

This is a house that Charles and Ray designed.

Bu Charles ve Ray'ın tasarladığı bir ev.

My sister is chasing someone else. It's not me.

Kız kardeşim başka birini kovalıyor. Beni değil.

Although I endorse heartily the fact that he stole her diary, it's not me.

Onun günlüğü çalınmış olsa bile, ben değilim.

And then this is a film, on the lower left, that Charles and Ray made.

Sol altta gördüğünüz de Charles ve Ray'ın yaptığı bir film.

Now look at that plastic chair.

Şimdi bu plastik sandalyeye bakın.

The house is 1949.

Ev 1949'da yapıldı.

The chair is done in 1949.

Sandalye 1949'da yapıldı.

Charles and Ray,

Charles ve Ray,

they didn't obsess about style for it's own sake.

sadece yapmış olmak için tarza saplanmadılar.

They didn't say, "Our style is curves. Let's make the house curvy."

"Tarzımız kıvrımlar. Evi de kıvrımlı yapalım." demediler.

They didn't say, "Our style is grids. Let's make the chair griddy."

"Tarzımız mazgallar. Sandalyeyi de mazgallı yapalım." demediler.

They focused on the need.

İhtiyaca odaklandılar.

They tried to solve the design problem.

Tasarım sorunun çözmeyi denediler.

Charles used to say, "The extent to which you have a design style

Charles "Ne kadar tasarım tarzınız varsa,

is the extent to which you have not solved the design problem."

tasarım problemini çözmeye de o kadar uzaksınızdır." dedi.

It's kind of a brutal quote.

Acımasız bir söz.

This is the earlier design of that house.

Bu, evin daha evvelki tasarımı.

And again, they managed to figure out a way to make a prototype

Yine de evin prototipini yapmanın bir yolunu buldular --

of a house -- architecture, very expensive medium.

mimarisi oldukça pahalı.

Here's a film we've been hearing things about.

Bu hakkında çok şey duyduğumuz bir film.

The "Powers of Ten" is a film they made.

"Onun katları" yaptıkları bir filmin ismi.

If we watch the next clip,

Eğer diğer filmi izlerseniz,

you're going to see the first version of "Powers of Ten," upper left.

"Onun Katların"nin ilk versiyonunun sol yukarıda göreceksiniz.

The familiar one on the lower right.

Sağ daha alttaki tanıdık.

The Eames' film Tops, lower left.

Eamesler'in Tops filmi, sol altta.

And a lamp that Charles designed for a church.

Ve Charles'in klişe için tasarladığı bi lamba.

Video: Which in turn belongs to a local group of galaxies.

Video: Galaksilerdeki yerel gruba ait .

These form part of a grouping system

Bunlar tıpkı yıldızların yaptığı gibi

much as the stars do.

bir gruplama sistemi oluşturuyorlar.

They are so many and so varied that from this distance

O kadar çok ve çeşitliler ki

they appear like the stars from Earth.

bu uzaklıktan dünyadan yıldızların gözüktüğü gibi gözüküyorlar.

ED: You've seen that film, and what's so great about this

ED: Bu filmi gördünüz ve bununla ilgili harika olan

whole conference is that everybody has been talking about scale.

konferanstaki herkes ölçeklendirmekten bahsediyor.

Everybody here is coming at it from a different way.

Buradaki herkes farklı bir geçmişten geliyor.

I want to give you one example.

Bir örnek vermek istiyorum.

E.O. Wilson once told me that when he looked at ants --

E.O. Wilson bana bir keresinde karıncalara baktığında --

he loved them, of course, and he wanted to learn more about them --

onları sevdiğini ve onlar hakkında daha fazlasını öğrenmek istediğini söyledi. --

he consciously looked at them from the standpoint of scale.

onlara ölçeklerini düşünerek baktığını söyledi.

So here is the tiny creature.

Burada minik bir yaratık var.

And yet simply by changing the frame of reference

Ve sadece bakış açısını değiştirdiğinizde

it reveals so much, including what ended up being the TED Prize.

TED Ödülü'nün de dahil olduğu o kadar çok şey açığa çıkar ki.

Modeling, they tried modeling all the time. They were always modeling things.

Modelleme, her zaman modellemeyle uğraştılar. Sürekli bir şeyleri modelliyorlardı.

And I think part of that is that they never delegated understanding.

Sanırım bunun bir parçası olarak hiçbir zaman anlayıştan ödün vermediler.

And I think in our family we were very lucky,

Ailemde bu konuda şanslı olduğumuzu düşünüyorum,

because we learned about design backwards.

çünkü tasarımı tersten öğrendik.

Design was not something other.

Tasarım acayip birşey değildi.

It was part of the business of life in general.

O büyük ölçekteki işlerin bir parçasıydı.

It was part of the quality of life.

O hayatın kalitesiydi.

And here is some family pictures.

Burada bazı aile resimlerini göstereceğim.

And you can see why I'm down on style, with a haircut like that.

Burada tarzdan pek de anlamadığımı saç stilimden görebilirsiniz.

But anyway, (Laughter)

Fakat neyse, (Gülüşmeler)

I remember the cut grapefruit that we would have at the Eames house when I was a kid.

Çocukken Eames evinde greyfurt yediğimizi hatırlıyorum.

So we're going to watch another film.

Şimdi başka bir film izleyeceğiz.

This is a film, the one called Toys.

Bu filmin adı "Oyuncaklar".

You can see me, I have the same haircut, in the upper right corner.

Beni aynı saç kesimiyle sağ yukarıda görebilirsiniz.

Upper left is a film they did on toy trains.

Sol üstte oyuncak trenler filmi var.

Lower right is a solar do-nothing toy.

Sağ altta güneşle çalışan hiçbir şey yapmayan oyuncağı.

Lower left is Day-of-the-Dead toys.

Sol altta Ölülerin Günü oyuncakları.

Charles used to say that toys are not as innocent as they appear.

Charles oyuncakların göründükleri kadar masum olmadıklarını söylerdi.

They are often the precursor to bigger things.

Onlar genellikle daha büyük şeylerin habercisidirler.

And these ideas -- that train up there, being about the honest use of materials,

Ve bu fikirler -- yukarıdaki o tren, maddelerin açıkça kullanılması

is totally the same

suntadaki maddelerin açıkça kullanılmasıyla

as the honest use of materials in the plywood.

aynıdır.

And now I'm going to test you.

Ve şimdi sizi test edeceğim.

This is a letter that my grandfather sent to my mom when she was five years old.

Bu dedemin annem beş yaşındayken ona gönderdiği mektup.

So can you read it?

Okuyabiliyor musunuz?

Lucia angel,

Lucia meleğim,

okay, eye.

tamam, ben.

Audience: Saw many trains.

birçok tren gördüm.

ED: Awl, also, good that the leather crafter's guild is here.

ED: Deri oymağının burada olması iyi olmuş.

Also, what is he doing? Row, rowed.

Başka ne yapıyor? Kürek çekiyor.

Sun? No. Well is there another name for a sunrise?

Güneş? Hayır. Gündoğumunun diğer bir adı nedir?

Dawn, very good.

Şafak, çok iyi.

Also rode on one. I ...

Aynı zamanda birine bindi. ben...

Audience: You had, I hope you had --

Seyirciler: Umarım

ED: Now you've been to the website Dogs of Saint Louis

ED: Şimdi 1930'ların ortalarında,

in the late, in the mid-1930's,

Saint Louis Dogs'un websitesine girseydiniz

then you'd know that was a Great Dane.

onun Great Dane olduğunu bilirdiniz.

So, I hope you had a

Umarım

Audience: Nice time, time --

Seyirciler: Umarım iyi vakit geçirmişsindir.

ED: Time at.

ED: Orada

Citizen Kane, rose --

Yurttaş Kane, gül --

Audience: Rosebud.

Seyirciler: Gonca.

ED: No, bud. "D"'s right. At Buddy's --

ED: Hayır, arkadaş. Arkadaşlarında.

Audience: Party. Love.

Seyirci: Parti, sevgilerimle.

ED: Okay, good.

ED: Tamam, peki.

So, "I saw many trains and also rode on one.

Sonuç olarak "Birçok tren gördüm ve birine bindim.

I hope you had a nice time at Buddy's party."

Umarım arkadaşının partisinde iyi vakit geçirmişsindir."

So you guys did pretty good, cool.

Aferin, iyi buldunuz.

So my mom and Charles had this great relationship

Annem ve Charles'ın harika bir ilişkisi vardı

where they'd send those sorts of things back and forth to one another.

birbirlerine bu tarz şeyleri gönderirlerdi.

And it's all part of the, you know,

Bu biraz da şu anlama geliyor,

they used to say, "Take your pleasure seriously."

şöyle derlerdi "Eğlenceni ciddiye al"

These are some images from a project of mine

Bunlar benim bazı projelerimden kesitler,

that's called Kymaerica.

adı Kymaerica.

It's sort of an alternative universe.

Biraz alternatif bir evren.

It's kind of a reinterpretation of the landscape.

Biraz da manzaranın farklı yorumlanması.

Those plaques are plaques we've been installing around North America.

Bunlar Kuzey Amerika'ya monte ettiğim plaklar.

We're about to do six in the U.K. next week.

Önümüzdeki hafta İngiltere'de altı tane yapacağız.

And they honor events in the linear world from the fictional world.

Onlar gerçek dünyadaki olayları sanal dünyadan onurlandırıyorlar.

So, of course, since it's bronze it has to be true.

Bronz olduğu için de gerçek olması gerekir.

Video: Kymaerica with waterfalls,

Video: Şelalelerle Kymaerica,

tumbling through our --

dünyanızın üzerinde yuvarlanıyor --

ED: This is one of the traditional Kymaerican songs.

ED: Bu Kymaerican geleneksel şarkılarından biri.

And so we had spelling bees in Paris, Illinois.

Paris, İllinois'de heceleme yarışması yaptık.

Video: Your word is N. Carolina.

Video: Senin sözcüğün N. Carolina.

Girl: Y-I-N-D-I-A-N-A.

Kız: Y-İ-N-D-İ-A-N-A.

ED: And then Embassy Row is actually a historical site,

ED: Ve sonra Embassy Row aslında gerçekten tarihsel bir alan,

because in the Kymaerican story

çünkü Kymaerican hikayesinde

this is where the Parisian Diaspora started, where there embassy was.

Paris Diasporası orada, elçiliğin olduğu yerde başladı.

So you can actually visit and have this three-dimensional

Oraya gidip bu üç boyutlu

fictional experience there.

hayal ürününü yaşayabilirsiniz.

And the town has really embraced it.

Kasaba bunu benimsedi.

We had the spelling bee in conjunction with the Gwomeus Club.

Gwomeus Kulübü ile birlikte bir heceleme yarışması da düzenledik.

But what is really cool is that we take our visual environment

Asıl harika olan görsel çevremizi kaçınılmaz olarak algılıyoruz.

as inevitable. And it's not.

Aslında böyle değil.

Other things could have happened. The Japanese could have discovered Monterey.

Başka şeyler de olabilirdi. Japonlar Monterey'i keşfedebilirlerdi.

And we could have been born 100,000 years ago.

Yüz bin sene önce doğabilirdik.

And there are a lot of fun things. This is the Museum of the Bench.

Orada birçok eğlenceli şey var. Bu Bank Müzesi.

They have trading cards

Orada oyun kartları

and all sorts of cool things.

ve birçok hoş şeyler var.

And you're kind of trapped in the texture of Kymaerica.

Kymaerica'da tuzağa düşürülmüş gibisiniz.

The Tahatchabe, the great road building culture.

Tahatchabe, harika yol yapımı kültürü.

A guy named Nobu Naga,

Nobu Naga adında bir adam,

the so-called Japanese Columbus.

Japonya'nın Kolombus'u.

But now I'm going to return you to the real world.

Şimdi sizi gerçek dünyaya geri getiriyorum.

And this is Cranbrook. I've got a real treat for you,

Bu Cranbrook. Bu sizin hoşunuza gidecek,

which is the first film that Charles ever made.

Charles'in yaptığı ilk film.

So let's watch that. Nobody's ever seen it.

Şimdi izleyelim. Bunu daha önce hiç kimse görmedi.

Cranbrook is very generous to let us show it for the first time here.

Cranbrook bunu burada ilk defa görmemize izin verdiği için çok cömert.

It's a film about Maya Gretel, a famous ceramicist, and a teacher at Cranbrook.

Maya Gretel hakkında bir film. Kendisi bir seramikçi ve Cranbrook'ta bir öğretmen.

And he made it for the 1939 faculty exhibition.

Onu ilk defa 1939 fakülte sergisi için yaptı.

Silent. We don't have a track for it yet.

Sessiz. Henüz bunun için bir parçamız yok.

Very simple. It's just a start. But it's that learn-by-doing thing.

Çok basit. Sadece başlangıç. Fakat yaparak öğrenme şeylerinden.

You want to learn how to make films? Go make a movie.

Nasıl film yapıldığını mı öğrenmek istiyorsunuz? O zaman film yapın.

And you try something out.

Bir şeyler deneyin.

But here is what's really great.

Burası gerçekten harika.

See that chair there? The orange one? That's the organic chair. 1940.

Oradaki sandalyeyi görüyor musunuz? Turuncu olanını ? 1940'ta yapılmış organik sandalye.

At the same time that Charles was doing that chair,

Charles bu filmi çekerken aynı zamanda

he was doing this film.

o sandalyeyle uğraşıyordu.

So my point is that this scope of vision, this holistic vision

Bence onlar bu bakış açısına, kutsal bakış açısına

of design, was with them from the beginning.

başından beri sahiplerdi.

It wasn't like "Oh, we made some chairs and got successful.

Yani şöyle değildi "Birkaç tane sandalye yaptık ve başarılı olduk.

Now we're going to do some movies."

Şimdi de biraz film yapalım."

It was always part of how they looked at the world. And that's what's really powerful.

Bu onların dünyaya nasıl baktıklarının bir parçasıydı. Bence bu çok güçlü.

And I think that all of us in this room, as you move design forward,

Ve bence bu odadaki hepimizde bu var, tasarımı ileri götürdükçe,

it's not about just doing one thing.

sadece tek şey yapmak değil.

It's about how you approach problems. And there is this huge, beautiful commonality

Bu problemlere nasıl yaklaştığınız. Ve bu büyük resimde,

between design, business and the world.

tasarımda, iş hayatında ve dünyadaki ortak nokta.

So we're going to do the last clip.

Bu son kaydı göreceğiz.

And I've shown you some of the images. I just want to focus on sound now.

Size bazı resimler gösterdim. Şimdi sese odaklanmak istiyorum.

So this is Charles' voice.

Bu Charles'in sesi.

Charles Eames: In India, those without, and the lowest in caste,

Charles Eames: Hindistan'da, en düşük kasttakiler,

eat very often, particularly in southern India,

özellikle Güney Hindistan'da çok sık yerler,

they eat off of a banana leaf.

muz yaprağından yerler.

And those a little bit up the scale

Biraz daha üst kasttakiler

eat off of a sort of a low-fired ceramic dish.

düşük ısıda ısıtılmış seramik kaplardan yerler.

And a little bit higher, why they have a glaze

Biraz daha üsttekiler, thali dedikleri daha çok ısıtılmış

on a thing they call a thali.

şeyde yerler.

If you're up the scale a little bit more,

Daha da üstteyseniz

why, a brass thali.

pirinç thalide yersiniz.

And then things get to be a little questionable.

Sonra işler biraz daha karışır.

There are things like silver-plated thalis.

Gümüş kaplanmış thaliler vardır.

And there is solid silver thalis.

Tamamen gümüşten yapılmış thaliler vardır.

And I suppose some nut has had a

Eminim tamamen altından bir thaliden

gold thali that he's eaten off of.

yiyen bir çatlak da vardır.

But you can go beyond that.

Bunun daha da ötesine gidebilirsiniz.

And the guys that have not only means,

Sadece durumu iyi olan değil

but a certain amount of knowledge and understanding,

ama belirli bir miktarda bilgiye ve anlayışa sahip olanlar da

go to the next step, and they eat off a banana leaf.

muz yaprağından yiyorlar.

And I think that in these times

Ve bence bu zamanlarda

when we fall back and regroup,

geride kalıp yeniden gruplaştığımızda

that somehow or other,

bu şekilde ya da diğer şekilde,

the banana leaf parable

muz yaprağı benzetmesinin

sort of got to get working there,

bir amacı var,

because I'm not prepared to say

çünkü size

that the banana leaf that one eats off of

birisinin muz yaprağının

is the same as the other eats off of.

diğerinin kullandığı araçtan daha üstün olduğunu söylemeyeceğim.

But it is that process that has happened within the man

Fakat bu muz yaprağını değiştiren süreç

that changes the banana leaf.

insanın içinde oluyor.

ED: I've been looking forward to sharing that quote with you.

ED: Bu sözü sizinle paylaşmak için can atıyordum.

Because that's part of where we've got to get to.

Çünkü bu gelmek istediğim yerin bir parçası.

And I also want to share this one.

Ve bunu da paylaşmak istiyorum.

"Beyond the age of information is the age of choices."

"Bilgi çağının ötesinde seçimler çağı vardır."

And I really think that's where we are.

Ve bence biz şimdi buradayız.

And it's kind of cool for me to be part of a family

Ve 1978'de bahsettiği bu ailenin ve geleneğin bir parçası olmak

and a tradition where he was talking about that in 1978.

benim için harika.

And part of why this stuff is important

Ve bunun bu kadar önemli olmasının

and all the things that we do are important,

ve yaptığımız her şeyin bu kadar önemli olmasının nedeni

is that these are the ideas we need.

bu fikirlere olan ihtiyacımız.

And I think that this is all part of surrendering to the design journey.

Bana kalırsa bu tasarım yolcuğuna kendini bırakmak.

That's what we all need to do.

Bence hepimizin yapması gereken de bu.

Design is not just for designers anymore. It's a process. It's not style.

Tasarım artık sadece tasarımcılar için değil. Bir süreç. Tarz değil.

All that great thinking needs to really get about solving

Bu düşünme gücünü artık

pretty key problems.

büyük problemleri çözmede kullanmalıyız.

I really thank you for your time.

Bana zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)