Imaginative sculptures that explore how we perceive reality | Alicia Eggert

Çeviri: Azer Sardarov Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

If you happened to be in the town of Lubec, Maine

2016'nın Temmuz ayında

in July of 2016,

Maine eyaletinin Lubec kasabasında bulunduysanız

you may have seen something a little curious on the horizon

sahilden uzağa doğru baktığınızda

ufukta küçük ilginç bir şey görmüş olmalısınız.

when you looked out across the bay.

In the distance,

Uzakta,

on an otherwise uninhabited island,

diğer sözle ıssız bir adada

loomed large black letters that spelled the word "FOREVER."

"FOREVER" diye okunan siyah harfler belirmişti.

The sign was 15 feet tall and 50 feet wide,

Bu işaret 4,5 metre uzunluğunda ve 15 metre genişliğindeydi,

large enough so that on a clear day, you really could see "FOREVER,"

yeterince büyük olduğundan açık bir günde uzaktan mükemmel görünür

the word perfectly visible and legible in the distance.

ve okunabilir olan "FOREVER" kelimesini görebilirdiniz.

But on some days,

Ama bazı günler

a thick white fog would roll in off the ocean,

yoğun beyaz sis okyanusun üzerinde

erasing the word and the view altogether.

kelimeyi ve görünümünü silerek yuvarlanabiliyor.

And sometimes, like in this video,

Bazen, bu videodaki gibi

you could barely see "FOREVER" peeking out of the shifting fog,

sadece sis kornalarının ritmik uyarı sesleri eşliğinde

accompanied only by the rhythmic warning sounds of fog horns.

yükselen sisin arkasından "FOREVER"ı zar zor görebilirdiniz.

(Sound of fog horn)

(Sis kornasının sesi)

(Sound of fog horn)

(Sis kornasının sesi)

It started out as a fairly simple idea,

Manzaraya "FOREVER" kelimesini koymak

albeit a little strange,

oldukça basit fikir gibi,

to put the word "FOREVER" in the landscape

gerçi birazda garip,

so it could appear and disappear in the fog.

yani o görünebilir ve siste kaybolabilirdi.

But it took over a year to plan and execute,

Fakat planlamak ve gerçekleştirmek 1 yıldan fazla zaman aldı

and it required the help of so many people,

ve tüm materiyalleri adaya taşımakta yardımcı olan

like the lobster boat captain,

ıstakoz tekne kaptanı gibi

who helped transport all of the materials to the island.

birçok insana ihtiyaç duyuldu.

And the volunteers, who helped carry thousands of pounds of wood and steel

Binlerce kilo ağırlığında olan odun ve çelikleri tepeye bel yüksekliğinde olan

to the top of the hill through waist-high shrubs.

çalıların arasında götürmeye yardım eden gönüllelere.

And in the end,

En sonunda

"FOREVER" only lasted for three weeks.

"FOREVER" yalnızca 3 hafta devam etti.

(Laughter)

(Gülme sesleri)

So if you're wondering why I did it at all,

Eğer bunu neden yaptığımı,

as I often did during that process,

bu süreçte sık sık yaptığım gibi merak ediyorsanız

it might help for you to know a little bit more about me

ben ve yetişme tarzım hakkında

and my upbringing.

biraz daha fazla şey bilmeniz yardımcı olabilir.

I grew up in an evangelical Christian family.

Evanjelist bir Hristiyan ailede büyüdüm.

And although I'm an atheist today,

Buna rağmen şimdi ateistim.

I've realized that my religious upbringing

Dini büyütme tarzımın

has played a really important role in shaping the person that I've become.

olduğum insanın şekillenmesinde büyük rolü olduğunun farkına vardım.

In 1986, when I was five years old,

1986’da, 5 yaşımdayken

my parents became missionaries to South Africa.

ebeveynlerim Güney Afrika’da misyoner oldular.

And that was during the last few years of the apartheid,

Irkçılığın son birkaç yılıydı

so we lived in an all-white neighborhood,

ve ebeveynlerim Cape Town şehrinin merkezinde

and I attended an all-white public school,

çok ırklı bir kilise yapımına yardım ederken

while my parents helped found a multiracial church

hepsi beyaz olan komşularımızla yaşadık

in downtown Cape Town.

ve ben beyazların olduğu okula gittim.

Because I was so young,

O zamanlar çok genç olduğum için

it was impossible for me to understand

Güney Afrika’da meydana gelenlerin büyüklüğünü anlamak benim için imkansızdı.

the magnitude of what was happening in South Africa at that time.

I witnessed the racism and oppression of people of color I knew and loved

Tanıdığım ve sevdiğim siyahi insanların

her gün ırkçılığa ve baskıya maruz kalmasına şahitlik ettim

on a daily basis,

but because of my own skin color,

ancak kendi rengimden dolayı

there was no way I could fully comprehend it.

bunu anlamamın bir yolu yoktu.

But I had the privilege to experience, firsthand,

Ama 20. yüzyılın en etkili sosyal harekatını

one of the most influential social movements of the 20th century.

deneyimleme ayrıcılığına sahiptim.

And the thing that left a long-lasting impression on me

Üzerimde uzun süre etkisi kalan şey Güney Afrika'daki tanıştığım insanların

was how the people I met in South Africa

kendileri ve ülkeleri için

could envision a better future for themselves and their country.

daha güzel bir gelecek hayal edebilmeleriydi.

A future they really believed was possible.

Onların inandıkları gelecek mümkündü.

And then they worked together, relentlessly, for decades,

Sonra onlar birlikte, durmadan, on yıllarca,

until they achieved that extraordinary historic change.

muhteşem tarihi değişimi elde edene kadar çalıştılar.

I was there to see Nelson Mandela released from prison,

Hapisten çıkan Nelson Mandela’yı görmek için oradaydım

and I watched an entire country begin a major transformation.

ve tüm ülkenin büyük dönüşümünün başlamasını izledim.

And that transformed me as a person.

Bu, beni bir insan olarak dönüştürdü.

It instilled in me a sense of wonder and optimism

Bu, bana istek ve optimizm duyusu

and possibility that permeates everything I create.

ve yarattığım her şeye nüfuz etme olasılığı aşıladı.

I make sculptures like "FOREVER"

Ben dile ve zamana fiziksel,

as a way of giving physical, tangible forms to language and time.

somut biçimler verme yoluyla “FOREVER” gibi heykeller yapıyorum.

Those powerful but invisible forces

Kendi gerçeklerimizi algılama

that shape the way we perceive and experience our realities.

ve deneyimleme tarzımızı şekillendiren o güçlü ama görünmez şeyler.

And in doing so, I try to give other people the opportunity

Bunu yaparak insanlara kendi gerçeklerinin algısını yansıtma şansı veriyorum

to reflect on their own perception of reality

and inspire them to wonder and imagine

ve başka neyin mümkün olabileceğini merak etmesi

what else might be possible.

ve hayal etmesi için teşvik ediyorum.

I often use signs to do this,

Onların bizim dikkatimizi kolay ve etkili bir şekilde çekebilmeleri

because of how simply and effectively they're able to grab our attention

ve bir şey söylemelerinden dolayı

and communicate information.

ben sık sık bu işaretleri kullanıyorum.

They often point out things we would otherwise overlook,

Bazen işaretler gözümüzden kaçabilecek şeyleri belirtebilir,

like this sign on the side of the highway in Texas.

Texas’ta otobanda olan bu işaret gibi.

[TEMPTATIONS]

[TEMPTATIONS]

They can often signify things that we can't see at all,

Onlar çoğu zaman göremediklerimizi belirtir,

like the distance to our destination.

varış noktamıza olan mesafe gibi.

Signs often help to orient us in the world

İşaretler sıklıkla dünyada nerede olduğumuzu

[You are on an island]

[Bir adadasın]

by telling us where we are now

ve neler olduğunu söyleyerek

and what's happening in the present moment,

yolumuzu bulmaya yardım eder

but they can also help us zoom out,

ama ayrıca bizlere uzaklaşmaya, kendi bakış açımızdan çıkmaya

shift our perspective

and get a glimpse of the bigger picture.

ve büyük resme göz atmaya yardım edebilir.

Imagine, for example,

Mesela, hayal edin,

you're walking down the street in Philadelphia.

Philadelphia’da bir sokakta yürüyorsunuz.

A city in the US that contains so much history,

Tarihin çoğunu kapsayan, anayasanın kurulduğu

the birthplace of our constitution.

Amerika Birleşik Devletleri'nde bir şehir.

But imagine you're walking down the street

Yalnız kentsel dönüşümden dolayı

in an area that's undergoing a huge transformation

büyük değişiklikler olan bir bölgede

due to gentrification.

sokakla yürüdüğünüzü hayal edin.

And as you walk down that street,

Yürüyüş sırasında üzerinizde

you notice something flashing up above you.

yanıp sönen bir şey fark ediyorsunuz.

So you look up and you see this.

Yukarı bakıyorsunuz ve bunu görüyorsunuz.

A flashing neon sign that says

Yanıp sönen neon işarette

"All the light you see is from the past,"

“Gördüğünüz tüm ışıklar geçmişten” yazıyor

and then "All you see is past,"

ve tam sönmeden önce

before turning off completely for a brief moment.

“Tüm gördüğünüz geçmiş” yazısını kısa süreliğine görüyorsunuz.

It asks you to stop and notice

O sizden durmanızı

the history embedded in everything that you see.

ve tarihin gördüğünüz her şeyde gömüldüğünü fark etmenizi ister.

And it reminds you

Işığın boşlukta yayılmasının zaman aldığını hatırlatır,

that because light takes time to travel across space,

even from just across the street or across the room,

hatta sokaktan veya odadan gelmiş olmasına rağmen,

everything you're seeing in the present moment

şimdi gördüğünüz her şey aslında teknik olarak geçmişin bir resmi.

is technically an image of the past.

Signs influence the way we all navigate the world,

İşaretler biz dünyayı yönettiğimiz gibi etkiliyor,

which means they have the ability to create

yani onların kolektif deneyim

a collective experience or understanding.

veya anlam yaratma becerileri var.

My time in South Africa taught me

Güney Afrika’da geçirdiğim zaman bana

that when people are able to find common ground

insanların genel ortam bulabildiklerinde

and work together towards a mutual goal,

ve ortak hedef için çalışabildiklerinde

powerful things can happen and so much more becomes possible.

en zor şeyleri bile hayata geçirmenin mümkün olabileceğini öğretti.

And I want to create more opportunities

Ben böyle bir ortam bulmak için

for people to find that kind of common ground.

daha çok imkan yaratmaya çalışıyorum.

I want people to feel the power of collaboration,

Ben insanların birlikteliğin gücünü hissetmesini istiyorum,

sometimes quite literally.

bazen tam anlamıyla böyle istiyorum.

A few years ago,

Birkaç yıl önce

a friend of mine showed me

bir arkadaşım bana

how our bodies can safely conduct small amounts of electricity.

bedenimizin nasıl küçük miktarda elektrik yaratabilidiğini gösterdi.

And if you hold hands with another person,

Eğer birinin ellerini tutuyorsanız

a small electrical current can pass through your held hands

zayıf elektrik tuttuğunuz ellerden geçebilir

and become like a switch that can trigger something else to happen.

ve başka bir şeyi başlatan bir düğme olabilir.

So last year, I used that form of human connection

Geçen sene şişme heykel kurmak için

to activate an inflatable sculpture.

insanların bu bağlanma şeklini kullandım.

I put two sensors on a platform far enough apart

İki sensörü birbirinden bir insanın onu kullanamayacağı kadar uzağa yerleştirdim.

so that one person can't make it work on their own.

But when two or more people work together

Ama iki veya daha fazla insan

to complete that electrical circuit,

bu elektrik devresini tamamlamak için

the inflatable comes to life.

birlikte çalıştığında şişme canlanıyor.

And it begins to fill with air,

Ona hava dolmaya başlıyor

and the longer people hold hands, the larger it becomes,

ve ne kadar uzun tutarlarsa o kadar büyür,

expanding into the words "You are magic."

“Sen mucizesin ” sözlerine dönüşür.

(Music, birds chirping)

(Müzik, kuşların sesi)

I always love to see

Her zaman insanların farklı yollarla fiziksel ve metaforik bölünmeyi

how each group of people finds a different way

to bridge that physical and metaphorical divide.

birleştirdiğini görmeyi seviyorum.

But as soon as they release their hands and break that connection,

Ama ellerini çekdikleri ve bağlantıyı kestikleri zaman

the words immediately begin to slouch and fall over

bu cümle yıkılmaya başlar

ve yerdeki cansız bir kumaş yığınına dönüşür.

and eventually return to a lifeless pile of fabric on the ground.

(Applause)

(Alkış sesleri)

At this moment in time, I think we could all agree

Şimdilerde bence hepimiz geleceğin

that the future feels pretty bleak and uncertain.

kasvetli ve belirsiz hissettiği konusunda hemfikir olabiliriz.

But maybe the hope

Ama belki de daha parlak,

for a brighter, more sustainable, more equitable future

sürdürülebilir, eşit bir gelecek umudu

depends first on our ability to imagine it.

onu hayal etme becerileri içinde en önde geliyor.

But after we imagine it,

Ancak hayal ettikten sonra

we actually have to believe it's possible.

onun mümkünlüğüne inanmamız gerekiyor.

And then we have to find common ground

Sonra bazen anlaşamayacağımız

with people we would maybe otherwise disagree with

ama ortak yanlarımız olan insanlar bulmalı

and work together towards that mutual goal.

ve ortak hedef için birlikte çalışmalıyız.

And if we do that, I believe we have the capacity for magic.

Eğer bunu yapıyorsak sihir kapasitesine sahip olduğumuza inanıyorum.

So if you can humor me for one more minute,

Eğer beni bir dakikadan daha uzun bir süre güldürebilyorsanız

I'm going to ask everyone in this theater to hold hands.

bu tiyatrodaki herkesin ellerini tutmasını rica ediyorum.

When was the last time you held hands with a stranger?

En son ne zaman yabancı birinin elini tuttunuz?

(Laughter)

(Gülme sesleri)

And if you feel comfortable,

Rahat hissediyorsanız devam edin

go ahead and make that metaphorical gesture

ve bu metaforik hareketi koridor boyunca yaratın.

of reaching across the aisle.

And after you've held hands with people on either side of you,

Etrafınızdaki insanların ellerini tuttuktan sonra rahat hissediyorsanız

if you feel comfortable, please close your eyes.

gözlerinizi kapatmanızı rica ediyorum.

Now take a minute to imagine what you want,

Ne istediğini, geleceğin nasıl olmasını hayal etmek için bir dakika düşünün.

what you want the future to look like.

And give yourself permission to be at least a little bit idealistic.

Kendinize en azından biraz gerçekci olacağınızın sözünü verin.

What do you want to see change or happen in your own life as an individual?

Neyin kendi hayatınızda değişmesini veya olmasını isterdiniz?

What do you want to see change or happen for everyone, for the planet?

Neyin herkes için, dünya için değişmesini veya ne olacağını görmek istiyorsunuz?

Can you picture it?

Düşünebiliyor musunuz?

And can you start to see how, if we all worked together,

Hep birlikte çalışırsak nasıl olabileceğini görmeye başlıyor musunuz?

it might actually be possible?

Now open your eyes,

Şimdi gözleriniz açın

and let's make it real.

ve bunu gerçekleştirin.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış sesleri)