The real reason manufacturing jobs are disappearing | Augie Picado

Çeviri: Merve Kolşen Gözden geçirme: berat güven

When someone mentions Cuba,

Biri Küba'dan bahsettiğinde

what do you think about?

aklınıza ne geliyor?

Classic, classic cars?

Klasik arabalar mı?

Perhaps good cigars?

Yoksa kaliteli puro mu?

Maybe you think of a famous baseball player.

Belki de ünlü bir beyzbol oyuncusu.

What about when somebody mentions North Korea?

Peki, ya biri Kuzey Koreden bahsedince?

You think about those missile tests,

Aklınıza füze denemeleri gelir,

maybe their notorious leader

veya şu ünlü liderleri

or his good friend, Dennis Rodman.

ya da arkadaşı Dennis Rodman.

(Laughter)

(Kahkahalar)

One thing that likely doesn't come to mind

Muhtemelen düşünmeyeceğiniz şey ise

is a vision of a country,

şöyle bir ülke görüntüsüdür;

an open economy,

ekonomisi serbest ve

whose citizens have access to a wide range of affordable consumer products.

vatandaşlarının ucuz ve çeşitli tüketim mallarına erişebildiği bir ülke.

I'm not here to argue how these countries got to where they are today.

Amacım bu ülkelerin bu noktaya nasıl geldiklerini tartışmak değil.

I simply want to use them as an example of countries and citizens

Bu ülkeleri ve vatandaşlarını bir örnek olarak vermek istedim.

who have been affected, negatively affected,

Bu insanlar, ithalatı kısıtlayan ve yerel

by a trade policy that restricts imports

endüstrileri koruyan ticari politikalardan

and protects local industries.

olumsuz etkileniyorlar.

Recently we've heard a number of countries

Son günlerde bir dizi ülkenin ithalatı kısıtlamayı

talk about restricting imports

ve yerli endüstrileri korumayı

and protecting their local, domestic industries.

gündeme getirdiğini duyuyoruz.

Now, this may sound fine in a sound bite,

Bu ilk başta kulağa hoş gelebilir

but what it really is is protectionism.

fakat korumacılık aslında nedir?

We heard a lot about this during the 2016 presidential election.

2016 seçimlerinde bunu çok sık duyduk,

We heard about it during the Brexit debates

Brexit tartışmalarında duyduk

and most recently during the French elections.

ve son olarak Fransız seçimlerinde duyduk.

In fact, it's been a really important topic

Aslında bu dünya ölçeğinde tartışılan

being talked about around the world,

gerçekten önemli bir konu.

and many aspiring political leaders

Gelecek vaadeden bir çok politik lider,

are running on platforms positioning protectionism as a good thing.

korumacılığı iyi bir şey gibi sunan platformlarla bu konuyu işliyorlar.

Now, I could see why they think protectionism is good,

Korumacılığın iyi olduğunu düşünme nedenlerini anlıyorum,

because sometimes it seems like trade is unfair.

çünkü bazen ticaret adaletsiz gibi görünür.

Some have blamed trade

Burada, Amerikada yaşadığımız

for some of the problems we've been having here at home in the US.

bazı sorunlar için ticareti suçlayanlar var.

For years we've been hearing

Yıllardır Amerikada,

about the loss of high-paying US manufacturing jobs.

üretim sektöründeki yüksek ücretli işlerin azaldığını duyuyoruz.

Many think that manufacturing is declining in the US

Çoğu insan, Amerikadaki üretimin azaldığını ve bunun

because companies are moving their operations offshore

nedeninin, şirketlerin faaliyetlerini düşük işgücü maliyetli

to markets with lower-cost labor

Çin, Meksika ve Vietnam gbi denizaşırı

like China, Mexico and Vietnam.

ülkelere kaydırması olduğunu düşünüyor.

They also think trade agreements sometimes are unfair,

Ayrıca ticari anlaşmaların bazen adaletsiz olduğunu düşünüyorlar,

like NAFTA

örneğin; NAFTA

and the Trans-Pacific Partnership,

ve Trans-Pasifik Ortaklığı gibi.

because these trade agreements allow companies

Çünkü bu ticaret anlaşmaları şrketlerin iş olanaklarının

to reimport those cheaply produced goods back into the US

kaydığı ülkelerde ucuza üretilen malları Amerika veya

and other countries from where the jobs were taken.

diğer ülkelerin tekrar ithal etmesine izin veriyor.

So it kind of feels like the exporters win

Yani ihracat yapanlar kazanıyor

and the importers lose.

ithal edenler kaybediyor gibi düşünülüyor.

Now, the reality is

Ancak gerçek şu ki

output in the manufacturing sector in the US

Amerikadaki üretim sektörünün

is actually growing,

hacmi aslında büyüyor

but we are losing jobs.

ama işlerimiz azalıyor,

We're losing lots of them.

İş olanakları çok azalıyor.

In fact, from 2000 to 2010,

Aslında 2000 den 2010 yılına kadar,

5.7 million manufacturing jobs were lost.

üretim sektöründeki işlerde 5.7 milyon azalma oldu.

But they're not being lost for the reasons you might think.

Ama bu azalmanın nedeni düşündüğünüz şey değil.

Mike Johnson in Toledo, Ohio

Ohio, Toledo'da yaşayan Mike Johnson

didn't lose his jobs at the factory

fabrikadaki işini, Meksika Monterrey'de

to Miguel Sanchez in Monterrey, Mexico.

yaşayan Miguel Sanchez'e kaptırmıyor.

No.

Böyle değil.

Mike lost his job to a machine.

Mike'ın işini bir makine kapıyor.

87 percent of lost manufacturing jobs

Üretim sektöründe kaybedilen işlerin %87'sine,

have been eliminated because we've made improvements

üretim süreçlerindeki yenilikler

in our own productivity through automation.

ve otomasyonun artması neden oluyor.

So that means that one out of 10 lost manufacturing jobs

Yani, üretim sektöründeki işlerin sadece 10'da 1'i,

was due to offshoring.

denizaşırı üretim yüzünden kaybediliyor

Now, this is not just a US phenomenon.

ve bu sadece Amerika'ya özgü de değil.

No.

Hayır değil.

In fact, automation is spreading to every production line

Otomasyon bütün dünyada, bütün ülkelerde ve

in every country around the world.

bütün üretim hatlarında artıyor.

But look, I get it:

Bakın, şunu anlıyorum;

if you just lost your job

İşini kaybettiğinde,

and then you read in the newspaper

gazetede senin eski şirketin

that your old company just struck up a deal with China,

Çin'de bir anlaşma yaptığını okuyunca

it's easy to think you were just replaced

senin işini bir başkasının aldığını

in a one-for-one deal.

düşünmen doğal.

When I hear stories like this, I think that what people picture

Böyle öyküler duyduğumda, insanlar acaba ticaretin sadece

is that trade happens between only two countries.

iki ülke arasında yapıldığını mı sanıyorlar diye düşünürüm.

Manufacturers in one country

Sanki bir ülkede üreticiler üretiyor

produce products and they export them

ve bir başka ülkedeki tüketicilere bu ürünleri ihraç ediyor gibi.

to consumers in other countries,

and it feels like the manufacturing countries win

Bu sanki, üreten ülke kazanıyor,

and the importing countries lose.

ithal eden kaybediyor gibi gelebilir.

Well, reality's a little bit different.

Gerçek bundan biraz farklı.

I'm a supply chain professional,

İşim tedarik zinciri uzmanlığı,

and I live and work in Mexico.

Meksika'da yaşıyor ve çalışıyorum.

And I work in the middle

Kullandığımız ürünleri

of a highly connected network of manufacturers

üretmek için dünyanın çeşitli yerlerinden

all collaborating from around the world

işbirliği içerisinde çalışan

to produce many of the products we use today.

sıkı bir üreticiler ağının ortasında çalışıyorum.

What I see

Meksika'daki

from my front-row seat in Mexico City

ön sıralardaki pozisyonumdan

actually looks more like this.

görünen manzara daha çok şöyle.

And this is a more accurate depiction of what trade really looks like.

Bu tanım ticaretin neye benzediğini çok daha net anlatıyor.

I've had the pleasure of being able to see

Golf sopasından, diz üstü bilgisayara,

how many different products are manufactured,

internet sunucusundan otomobile,

from golf clubs to laptop computers

hatta uçağa kadar, çeşitli ürünlerin

to internet servers, automobiles

üretildiğini görebilmekten

and even airplanes.

memnuniyet duyuyorum.

And believe me, none of it happens in a straight line.

İnanın bana, bunların hiçbiri tek bir hatta üretilmiyor.

Let me give you an example.

Bir örnek vereyim.

A few months ago, I was touring the manufacturing plant

Birkaç ay önce, Querétaro, Meksika'da,

of a multinational aerospace company

bir uluslararası havacılık şirketinin

in Querétaro, Mexico,

üretim tesisini geziyordum.

and the VP of logistics points out a completed tail assembly.

Lojistik Müdür Yardımcısı tamamlanmış bir kuyruğu işaret etti.

It turns out the tail assemblies are assembled from panels

Aslında bu üretim hattı, Fransa'da üretilen panellerin

that are manufactured in France,

ABD'de üretilen ve ithal edilen

and they're assembled in Mexico

parçalarla birleştirildiği

using components imported from the US.

bir üretim hattıydı.

When those tail assemblies are done,

Bu kuyruk, montaj tamamlandığında

they're exported via truck to Canada

tırlarla Kanada'ya,

to their primary assembly plant

birincil montaj tesislerine;

where they come together

kanatlar, koltuklar,

with thousands of other parts,

pencere güneşlikleri gibi

like the wings and the seats

diğer binlerce parça gibi

and the little shades over the little windows,

yeni bir uçak oluşturmak üzere

all coming in to become a part of a new airplane.

ihraç ediliyordu.

Think about it.

Düşünün,

These new airplanes,

yeni uçakların pasaportlarında, ilk uçuşlarından önce bile,

before they even take their first flight,

they have more stamps in their passports

Angelina Jolie'ninkinden daha fazla damga var.

than Angelina Jolie.

Now, this approach to processing goes on all around the world

Artık imalat konusundaki bu yaklaşım

to manufacture many of the products

cilt kremlerinden, uçağa kadar

we use every day,

her gün kullandığımız tüm ürünlerde

from skin cream to airplanes.

ve bütün dünyada geçerli.

When you go home tonight, take a look in your house.

Bu akşam eve döndüğünüzde etrafa bir bakın.

You might be surprised to find a label that looks like this one:

Şöyle bir etiket görürseniz şaşırmayın:

"Manufactured in the USA from US and foreign parts."

"Amerikan malı ve ithal parçalarla ABD'de üretilmiştir."

Economist Michael Porter

Ekonomist Micael Porter,

described what's going on here best.

olanları çok güzel açıklıyor.

Many decades ago, he said that it's most beneficial for a country

"Onlarca yıl önce, bir ülke için en kârlı olan şey

to focus on producing the products it can produce most efficiently

en verimli üretebildiği ürünü üretmek ve bütün diğer

and trading for the rest.

ürünlerle bunu değiş tokuş etmekti."

So what he's talking about here is shared production,

Burada üretim paylaşımından bahsediyor

and efficiency is the name of the game.

ve en önemli şey verimlilik.

You've probably seen an example of this

Bunun bir örneğini evde veya

at home or at work.

işte görmüşsünüzdür.

Let's take a look at an example.

Bir örnek olarak,

Think about how your house was built

evinizin nasıl yapıldığını veya mutfağınızın

or your kitchen renovated.

tadilatını düşünün.

Typically, there's a general contractor

Genellikle diğer tüm yüklenicilerin

who is responsible for coordinating the efforts

işlerini koordine eden tek bir

of all the different contractors:

yüklenici (müteahhit) vardır.

an architect to draw the plans,

Mimar planı çizer,

an earth-moving company to dig the foundation,

hafriyat şirketi temeli kazar,

a plumber, a carpenter and so on.

tesisatçı, marangoz ve benzeri.

So why doesn't the general contractor

Neden genel yüklenici

pick just one company

tüm işler için tek bir

to do all the work,

şirket seçmiyor,

like, say, the architect?

mesela mimarı?

Because this is silly.

Çünkü bu saçma.

The general contractor selects experts

Genel yüklenici, uzmanları seçer

because it takes years

çünkü ev inşa etmek, mutfak yenilemek için gereken

to learn and master

how to do each of the tasks it takes to build a house or renovate a kitchen,

ustalığı kazanmak yıllar alır,

some of them requiring special training.

bazen de özel eğitim gerektirir.

Think about it:

Şöyle düşünün:

Would you want your architect to install your toilet?

Tuvaletinizi bir mimarın monte etmesini ister miydiniz?

Of course not.

Tabi ki hayır.

So let's apply this process to the corporate world.

Öyleyse aynı süreci birleşik dünyaya uyarlayın.

Companies today focus on manufacturing

Şirketler bugün en iyi ve en verimli

what they produce best and most efficiently,

ürettikleri ürüne odaklanıyorlar

and they trade for everything else.

ve geri kalanlarla onu değiş tokuş ediyorlar.

So this means they rely

Dolayısıyla; üretmek için küresel ve

on a global, interconnected, interdependent network of manufacturers

birbirlerine bağlı ve bağımlı bir üretici ağına güveniyorlar.

to produce these products.

In fact, that network is so interconnected

Aslında bu ağ birbirine o kadar bağlı ki

it's almost impossible

bu ağı parçalarına ayırmak

to dismantle and produce products in just one country.

ve ürünleri tek bir ülkede üretmek neredeyse olanaksız.

Let's take a look at the interconnected web

Az önce bahsettiğimiz

we saw a few moments ago,

birbirine bağlı ağa bir bakalım.

and let's focus on just one strand

Ağın, Amerika ve Meksika arasındaki

between the US and Mexico.

bölümünü mercek altına alalım.

The Wilson Institute says that shared production represents

Wilson Enstitüsü, müşterek üretimin ABD ve Meksika arasındaki

40 percent of the half a trillion dollars in trade between the US and Mexico.

yarım trilyonluk ticaretin 40%'ını oluşturduğunu söylüyor.

That's about 200 billion dollars,

Bu yaklaşık 200 milyar dolar eder.

or the same as the GDP for Portugal.

Portekiz'in GSMH'i kadar.

So let's just imagine

ABD'nin Meksika'dan gelen mallara

that the US decides to impose

20% gümrük vergisi koyduğunu farz edelim.

a 20 percent border tax on all imports from Mexico.

OK, fine.

Peki, güzel.

But do you think Mexico is just going to stand by and let that happen?

Meksika'nın eli kolu bağlı bekleyeceğini mi sanıyorsunuz?

No. No way.

Kesinlikle hayır.

So in retaliation, they impose a similar tax

Misilleme olarak, benzer vergileri

on all goods being imported from the US,

ABD'den ithal edilen ürünlere koyar.

and a little game of tit-for-tat ensues,

Bu dişe diş oyununda, gümrüklerden

and 20 percent -- just imagine that 20 percent duties

girip çıkan her ürün ve ürün parçasına

are added to every good, product, product component

20% vergi eklendiğini varsayarsak,

crossing back and forth across the border,

and you could be looking at more than a 40 percent increase in duties,

40% vergi artışıyla karşılaşabiliriz,

or 80 billion dollars.

yani 80 milyar dolar artı vergiyle.

Now, don't kid yourself,

Kendimizi kandırmayalım,

these costs are going to be passed along

bu maliyetler size ve bana yansıtılır.

to you and to me.

Now, let's think about what impact that might have on some of the products,

Her gün aldığımız ürünlerin fiyatlarına

or the prices of the products, that we buy every day.

nasıl bir etki yapacağını düşünün.

So if a 30 percent increase in duties were actually passed along,

Gümrük vergisinde 30% artış kabul edilseydi

we would be looking at some pretty important increases in prices.

bugün fiyatlarda oldukça önemli bir artışla karşılacaktık.

A Lincoln MKZ would go from 37,000 dollars to 48,000.

Lincoln MKZ, 37000 dolardan 48000'e çıkacaktı.

And the price of a Sharp 60-inch HDTV

Sharp 60 inç HDTV, 898 dolardan

would go from 898 dollars to 1,167 dollars.

1167 dolara çıkacaktı.

And the price of a 16-ounce jar of CVS skin moisturizer

16 onsluk CVS nemlendirici,

would go from 13 dollars to 17 dollars.

13'ten 17 dolara çıkardı.

Now, remember, this is only looking at one strand of the production chain

Unutmayın, üretim zincirinin tek bir parçasına,

between the US and Mexico,

ABD ve Meksika'ya bakıyoruz.

so multiply this out across all of the strands.

Bunu tüm parçalarla çarpın,

The impact could be considerable.

etkisi muazzam olurdu.

Now, just think about this:

Şunu düşünün:

even if we were able to dismantle this network

Bu ağı dağıtabilsek ve ürünler

and produce products in just one country,

tek bir ülkede üretilse, bu arada

which by the way is easier said than done,

söylemek yapmaktan daha kolay,

we would still only be saving or protecting

işlerimizin yine de sadece 10%'unu koruyabilirdik.

one out of 10 lost manufacturing jobs.

That's right, because remember,

Bu doğru, çünkü unutmayın;

most of those jobs, 87 percent,

işlerin çoğu, 87%'si

were lost due to improvements in our own productivity.

üretimdeki gelişmelerden dolayı yok oldu.

And unfortunately, those jobs, they're gone for good.

Ve ne yazık ki bu işler temelli yok oldu.

So the real question is,

Gerçek soru şudur:

does it make sense for us to drive up prices

Birkaç yıl içerisinde kaybolacak işleri

to the point where many of us can't afford the basic goods we use every day

koruma adına, her gün kullandığımız ürünlerin

for the purpose of saving a job

fiyatlarını karşılayamayacağımız noktaya

that might be eliminated in a couple of years anyway?

getirmek mantıklı mı?

The reality is that shared production

Müşterek üretim, yüksek kalite ürünleri,

allows us to manufacture higher quality products

düşük maliyetle üretmemizi

at lower costs.

mümkün kılıyor.

It's that simple.

Bu kadar basit.

It allows us to get more

Bu bizim kısıtlı kaynaklar ve

out of the limited resources and expertise we have

uzmanlığımızı daha iyi kullanmamızı

and at the same time benefit from lower prices.

ve aynı zamanda daha düşük fiyatlı ürünler sağlıyor.

It's really important to remember

Müşterek üretimin verimli olmasının

that for shared production to be effective,

hammade, parça ve nihai ürünün

it relies on efficient cross-border movement of raw materials,

sınırlardan hızlı ve etkin bir biçimde

components and finished products.

geçmesine bağlı olduğunu unutmayalım.

So remember this:

Biri sizi, korumacı politikanın

the next time you're hearing somebody try to sell you on the idea

iyi bir fikir olduğuna ikna etmeye çalıştığında,

that protectionism is a good deal,

bunu hatırlayın.

it's just not.

iyi değildir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)