Mariana Mazzucato: Government -- investor, risk-taker, innovator

Mariana Mazzucato: Devlet - yatırımcı, risk alıcı, yenilikçi

Çeviri: Onur Menteş Gözden geçirme: güney örnek

Have you ever asked yourselves why it is that

Kendinize hiç sordunuz mu?

companies, the really cool companies,

Neden şirketler, gerçekten havalı şirketler,

the innovative ones, the creative,

yenilik yapanlar, yaratıcılar,

new economy-type companies --

yeni ekonomi türündeki şirketler,

Apple, Google, Facebook --

Apple, Gooogle, Facebook gibi,

are coming out of one particular country,

tek bir ülkede,

the United States of America?

Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkıyor?

Usually when I say this, someone says, "Spotify!

Genellikle ben bunu söylediğimde biri, "Spotify!

That's Europe." But, yeah.

O Avrupalı." Evet tabi.

It has not had the impact that these other companies have had.

Onun, bu şirketler kadar büyük bir etkisi yok.

Now what I do is I'm an economist,

Benim işim ekonomistlik

and I actually study the relationship

ve ben gerçekten şirketler, endüstri ve ülke seviyesinde

between innovation and economic growth

yenilikçilik ile ekonomik büyüme arasındaki

at the level of the company, the industry and the nation,

ilişkiyi inceliyorum

and I work with policymakers worldwide,

ve dünyanın her yerinde politikacılarla çalışıyorum,

especially in the European Commission,

özellikle Avrupa Komisyonu'ndakilerle,

but recently also in interesting places like China,

ancak yakın zamanlarda Çin gibi ilgi çeken yerlerde de

and I can tell you that that question

ve size sölyebileceğim, hepsinin dilinin ucunda

is on the tip of all of their tongues:

o soru var:

Where are the European Googles?

Avrupa'nın Google'ı nerede?

What is the secret behind the Silicon Valley growth model,

bu eski ekonomik büyüme modelinden,

which they understand is different

farklı bir anlayışa sahip olan

from this old economy growth model?

Silikon Vadisi büyüme modelinin arkasındaki sır ne?

And what is interesting is that often,

Ve ilginç olan ise,

even if we're in the 21st century,

21. yüzyılda olmamıza rağmen,

we kind of come down in the end to these ideas

genellikle pazara devlet karşıtlığına

of market versus state.

geliyoruz.

It's talked about in these modern ways,

Bundan modern yollarla bahsediliyor,

but the idea is that somehow, behind places like Silicon Valley,

ancak Silikon Vadisi gibi yerlerin arkasındaki fikir,

the secret have been different types of market-making mechanisms,

sır, değişik tiplerdeki pazar oluşturma mekanizmaları,

the private initiative, whether this be about

özel girişim, ister bu girişimci şirketlere

a dynamic venture capital sector

yüksek riskli finans sağlayabilecek bir

that's actually able to provide that high-risk finance

dinamik bir

to these innovative companies,

girişim sermayesi sektörü olsun,

the gazelles as we often call them,

biz bunları geleneksel bankaların korktuğu

which traditional banks are scared of,

gazeller olarak adlandırırız

or different types of really successful

ya da birçok şirketin başarısız olmasının aksine

commercialization policies which actually allow these companies

gerçekten korkunç olan Ölüm Vadisi sürecini

to bring these great inventions, their products,

atlatabilecek ve şirketlerin

to the market and actually get over this

yeniliklerini, ürünlerini göstebilmelerine gerçekten imkan veren

really scary Death Valley period

değişik türdeki

in which many companies instead fail.

ticarileştirme politikaları.

But what really interests me, especially nowadays

Fakat benim gerçekten ilgimi çeken, özellikle bu sıralar

and because of what's happening politically around the world,

ve dünyanın her yerinde politik olarak olanlar yüzünden,

is the language that's used, the narrative,

kullanılan dil, anlatım tarzı,

the discourse, the images, the actual words.

söylem, imgeler, kullanılan kelimeler.

So we often are presented

Biz genellikle

with the kind of words like that the private sector

alışılmışın dışına çıkabildiği için

is also much more innovative because it's able to

daha yenilikçi olan

think out of the box.

bu tarz kelimelerle özel sektörde karşılaşıyoruz.

They are more dynamic.

Onlar daha dinamik.

Think of Steve Jobs' really inspirational speech

Steve Jobs'un 2005 Stanford mezunlarında verdiği

to the 2005 graduating class at Stanford,

gerçekten ilham verici olan konuşmayı düşünün,

where he said to be innovative,

orada yenilikçi olunabilmesi için

you've got to stay hungry, stay foolish.

aç kalmanız gerektiğini, ahmak kalmanız gerektiğini söyledi.

Right? So these guys are kind of the hungry

Değil mi? Yani bu adamlar doğru şekilde aç olan

and foolish and colorful guys, right?

ve ahmak olan renkli adamlar, değil mi?

And in places like Europe,

Ve Avrupa gibi yerlerde,

it might be more equitable,

bu daha adaletli olabilir,

we might even be a bit better dressed

ABD'ye göre biraz daha iyi beslenip

and eat better than the U.S.,

biraz daha iyi giyiniyor bile olabiliriz,

but the problem is this damn public sector.

ancak sorun bu lanet kamu sektörü.

It's a bit too big, and it hasn't actually allowed

Biraz fazla büyük ve

these things like dynamic venture capital

dinamik risk sermayesi ve

and commercialization to actually be able to really

ticarileşme gibi şeylerin olabileceği

be as fruitful as it could.

kadar verimli olmasına izin vermedi.

And even really respectable newspapers,

Ve çok saygın gazetelerin dahi,

some that I'm actually subscribed to,

benim abone olduklarım dahil,

the words they use are, you know,

kullandıkları kelimeler

the state as this Leviathan. Right?

Leviathan durumunda. Değil mi?

This monster with big tentacles.

Kocaman vantuzlu bir canavar.

They're very explicit in these editorials.

Bu editöryallerde bayağı belirginler.

They say, "You know, the state, it's necessary

Onlar şey derler, "Devlet,

to fix these little market failures

kamu yararı olduğunda böyle

when you have public goods

küçük pazar başarısızlıklarını ya da kirlilik gibi

or different types of negative externalities like pollution,

olumsuz dışsallıkları düzeltmek için gereklidir

but you know what, what is the next big revolution

ama biliyor musunuz, internetten sonraki

going to be after the Internet?

büyük devrim ne olacak?

We all hope it might be something green,

Biz hepimiz bunun yeşil bir şey olmasını umuyoruz

or all of this nanotech stuff, and in order for that stuff to happen," they say --

ya da tüm bu nano teknoloji şeyler ve söylediklerine göre,

this was a special issue on the next industrial revolution --

"o şeylerin gerçekleşmesi için, sıradaki endüstri devriminin özel bir bölümüydü,"

they say, "the state, just stick to the basics, right?

der, devlet, temellere sadık kal, değil mi?

Fund the infrastructure. Fund the schools.

Altyapıya yatırım yap. Okullara yatırım yap.

Even fund the basic research, because this is

Temel araştırmalara bile yatırım yap, çünkü

popularly recognized, in fact, as a big public good

bu toplumca bilinir, aslında, kamu iyiliği için

which private companies don't want to invest in,

özel şirketlerin yatırım yapmak istemediklerine,

do that, but you know what?

yap, lakin biliyor musun?

Leave the rest to the revolutionaries."

Geri kalanını devrimcilere bırak."

Those colorful, out-of-the-box kind of thinkers.

O renkli, alışılmışın dılında düşünenlere.

They're often called garage tinkerers,

Onlar çoğunlukla garaj filozofu olarak adlandırılırlar

because some of them actually did some things in garages,

çünkü gerçekten bir kısmı garajlarda bir şeyler yaptılar

even though that's partly a myth.

kısmen bir efsane olmasına rağmen.

And so what I want to do with you in, oh God,

Ve benim sizinle yapmak istediğim şey, aman Tanrım,

only 10 minutes,

sadece 10 dakika içerisinde,

is to really think again this juxtaposition,

bu bitişiklik hakkında tekrar düşündürmek,

because it actually has massive, massive implications

çünkü bunun büyük, çok büyük, yenilik politikasının

beyond innovation policy,

ötesinde çıkarımlar var,

which just happens to be the area

bu alan ise benim sıklıkla politikacılarla

that I often talk with with policymakers.

konuştuğum bir alana giriyor.

It has huge implications, even with this whole notion

Çok büyük çıkarımları var, burada elimizdeki

that we have on where, when and why

tek kavram ile bile, nerede, ne zaman ve neden

we should actually be cutting back on public spending

kamusal harcamalarından ve bu bitişiklik yüzünden

and different types of public services which,

bildiğimiz gibi, dışarıdan sağlanan

of course, as we know, are increasingly being

değişik kamusal hizmetlerinden

outsourced because of this juxtaposition.

kamusal harcamayı azaltmamız gerektiği elimizde.

Right? I mean, the reason that we need to maybe have free schools or charter schools

Değil mi? Demek istediğim, belki de bizim ücretsiz okullarımız ya da sözleşmeli okullarımız olmalı

is in order to make them more innovative without being emburdened

böylece onları bu ağır ders programı gibi şeylerle aşıyı yüklemeden

by this heavy hand of the state curriculum, or something.

daha yenilikçi bir hale getirebiliriz.

So these kind of words are constantly,

Yani böylece bu tarz kelimeler sürekli,

these juxtapositions come up everywhere,

bu bitişiklikler her yerden çıkıyor,

not just with innovation policy.

sadece yenilik politikasında değil.

And so to think again,

Ve bu yüzden tekrar düşünün,

there's no reason that you should believe me,

bana inanmamanız için hiçbir sebep yok,

so just think of some of the smartest

o yüzden cebinizde olan en akıllı

revolutionary things that you have in your pockets

devrimci şeyleri düşünün

and do not turn it on, but you might want to take it out, your iPhone.

ve onu açmayın, ama onu çıkarmak isteyebilirsiniz, iPhone'nunuzu.

Ask who actually funded the really cool,

iPhone'daki devrimci

revolutionary thinking-out-of-the-box

alışılmışında düşünülen güzel şeyleri

things in the iPhone.

kimin para sağladığını sorun.

What actually makes your phone

Telefonunuzu aptal bir telefon yerine

a smartphone, basically, instead of a stupid phone?

aklıllı bir telefon yapan nedir?

So the Internet, which you can surf the web

Dünyanın her yerininde gezinebilmenizi

anywhere you are in the world;

sağlayan İnternet, düyanın her yerinde

GPS, where you can actually know where you are

nerede olduğunuzunu gösterden GPS

anywhere in the world;

herkes için kolay kullanımlı

the touchscreen display, which makes it also

bir telefon haline getiren

a really easy-to-use phone for anybody.

dokunmatik ekran.

These are the very smart, revolutionary bits about the iPhone,

Bunlar iPhone ile ilgili çok zekice, devrimsel şeyler

and they're all government-funded.

ve bunların hepsi devlet tarafından desteklendi.

And the point is that the Internet

Demek istediğim, İnternet

was funded by DARPA, U.S. Department of Defense.

DARPA, Birleşik Devletler Savunma Bakanlığı tarafından,

GPS was funded by the military's Navstar program.

GPS askeriyenin Navstar programı tarafından desteklendi.

Even Siri was actually funded by DARPA.

Aslında Siri bile DARPA tarafından desteklendi.

The touchscreen display was funded

Dokunmatik ekran, CIA ve NSF'nin

by two public grants by the CIA and the NSF

Delaware Üniversitesi'ndeki iki devlet üniversitesi

to two public university researchers at the University of Delaware.

araştırmacısına verilen hibelerle desteklendi.

Now, you might be thinking, "Well, she's just said

Şimdi şöyle düşünüyor olmalısınız," Bu kadın şimdi

the word 'defense' and 'military' an awful lot,"

'savunma' ve 'askeriye' kelimesini çok fazla kullandı,"

but what's really interesting is that this is actually true

ancak ilginç olan ise bunun her sektörde

in sector after sector and department after department.

ve her bakanlıkta gerçekten doğru olduğu.

So the pharmaceutical industry, which I am personally

Benim şahsi olarak detaylı şekilde

very interested in because I've actually had the fortune

inceleme imkanu bulduğum

to study it in quite some depth,

İlaç sektörü,

is wonderful to be asking this question

yenilikçi ile yenilikçi olmayan şeylerle ilgili

about the revolutionary versus non-revolutionary bits,

soruyu sormak için mükemmel

because each and every medicine can actually be

çünkü her ve tüm ilaçlar ne kadar yenilikçi

divided up on whether it really is revolutionary or incremental.

ya da değişken olmasına göre ayrılabilir.

So the new molecular entities with priority rating

Önem derecesine sahip yeni moleküler entitiler

are the revolutionary new drugs,

yenilikçi olan yeni ilaçlardır

whereas the slight variations of existing drugs --

ancak mevcut ilaçlara yapılan ufak değişiklikler

Viagra, different color, different dosage --

Viagra, değişik renk, değişik dozaj,

are the less revolutionary ones.

daha az yenikikçi olanlardır.

And it turns out that a full 75 percent

Gerçek şu ki, önem derecesine sahip yeni

of the new molecular entities with priority rating

moleküler entitilerin %75'i aslında sıkıcı

are actually funded in boring, Kafka-ian public sector labs.

Kafkacı kamu sektörü laboratuarları tarafından destekleniyor.

This doesn't mean that Big Pharma is not spending on innovation.

Bu demek değil ki büyük ilaç firmaları yenilik için harcama yapmıyorlar.

They do. They spend on the marketing part.

Yapıyorlar. Pazarlama için harcama yapıyorlar.

They spend on the D part of R&D.

AR-GE'nin Geliştirme kısmına para harcıyorlar.

They spend an awful lot on buying back their stock,

Çok problemli bir iş olan, kendi

which is quite problematic.

hisselerini satın almak için çok para harcıyorlar.

In fact, companies like Pfizer and Amgen recently

Aslında, yakın zamanda Pfizer ve Amgen gibi şirketler

have spent more money in buying back their shares

AR-GE'sine yaptığı harcamadan çok daha fazlasını

to boost their stock price than on R&D,

hisselerini geri almak için harcadı

but that's a whole different TED Talk which one day

ancak bu benim tamamen başka bir TED konuşması konusu

I'd be fascinated to tell you about.

bunu bir gün anlatmaktan mutluluk duyarım.

Now, what's interesting in all of this

Bunların içerisinde en ilginç olanı

is the state, in all these examples,

devletin, tum bu örneklerde

was doing so much more than just fixing market failures.

market hatalarını düzeltmekten çok daha fazlasını yapmış olması.

It was actually shaping and creating markets.

Pazarları şekillendirdi ve arattı.

It was funding not only the basic research,

Sadece gene kamu yararı için olacak şekilde

which again is a typical public good,

basit araştırmayı desteklemiyordu

but even the applied research.

bu araştırmayı yapıyordu da.

It was even, God forbid, being a venture capitalist.

Hatta neredeyse, tam bir risk sermayedarıydı.

So these SBIR and SDTR programs,

Küçük şirketlere ilk aşamada destek veren

which give small companies early-stage finance

SBIR ve SDTR programları

have not only been extremely important

özel risk sermayesine kıyasla

compared to private venture capital,

çok daha fazla önemli olmakla kalmayıp

but also have become increasingly important.

daha da önemli hale geldi.

Why? Because, as many of us know,

Neden? Çünkü çoğumuzun bildiği gibi

V.C. is actually quite short-term.

risk sermayesi oldukça kısa vadelidir.

They want their returns in three to five years.

Yatırımlarının karşılıklarını üç ile beş yıl içerisinde isterler.

Innovation takes a much longer time than that,

Yenilik o süreden çok daha fazlasına ihtiyaç duyar

15 to 20 years.

15 ile 20 yıl aarası.

And so this whole notion -- I mean, this is the point, right?

Yani bu kavram.. Demek istediğim, konu bu, değil mi?

Who's actually funding the hard stuff?

Zorlu işlere kimin yatırım yaptığı?

Of course, it's not just the state.

Tabii ki, sadece devlet değil.

The private sector does a lot.

Özel sektör de bunu çok yapıyor.

But the narrative that we've always been told

Ancak bize her zaman anlatılan

is the state is important for the basics,

devletin temeller için önemli olduğu

but not really providing that sort of high-risk,

ancak o tarz yüksek riskli

revolutionary thinking out of the box.

devrimci farklı düşünceleri sağlamadığı.

In all these sectors, from funding the Internet

İnterneti desteklemekten, harcamaları yapmada

to doing the spending, but also the envisioning,

ama ek olarak bu yatırımlar için

the strategic vision, for these investments,

stratejik vizyon düşünme, tüm bu sektörlerde

it was actually coming within the state.

devletin içerisinden geliyordu.

The nanotechnology sector is actually fascinating

Nanoteknoloji sektörünü bunu çalışmak için

to study this, because the word itself, nanotechnology,

çok iyidir, çünkü kelimenin kendisi bile, nanoteknoloji

came from within government.

devletin içerisinden gelmekte.

And so there's huge implications of this.

O yüzden bunda büyük çıkarımlar bulunmakta.

First of all, of course I'm not someone,

Öncelikle, ben bu eski kafalı

this old-fashioned person, market versus state.

pazar devlete karşı diyen biri değilim.

What we all know in dynamic capitalism

Dinamik kaptializmde hepimizin bildiği gibi

is that what we actually need are public-private partnerships.

devlet ile özelin ortaklıklarına ihtiyacımızın olduğu.

But the point is, by constantly depicting

Ama önemli olan, sürekli

the state part as necessary

devlet kısmını gerekli olarak gösterekek

but actually -- pffff -- a bit boring

ama aslında, biraz sıkıcı

and often a bit dangerous kind of Leviathan,

ve sıklıkla biraz tehlikeli bir su canavarı gibi

I think we've actually really stunted the possibility

bence biz gerçekten bu devlet-özel

to build these public-private partnerships

ortaklarıklarını inşa eteme umutlarımızı

in a really dynamic way.

çok dinamik bir şekilde engelledik.

Even the words that we often use to justify the "P" part,

"D" kısmını haklı kılmak için kullandığımız kelimeler bile

the public part -- well, they're both P's --

devlet kısmı, hepsi D ile sonuçta

with public-private partnerships

devlet-özel ortaklığı

is in terms of de-risking.

risk azalatımı şartları içerisinde.

What the public sector did in all these examples

Size verdiğim tüm bu örneklerde devlet sektörünün

I just gave you, and there's many more,

ne yaptığı, benim ve diğer meslektaşlarımın araştırdığı

which myself and other colleagues have been looking at,

çok daha fazlası

is doing much more than de-risking.

risk azaltımınından çok daha fazlasını yapıyor.

It's kind of been taking on that risk. Bring it on.

O riski üstleniyor.

It's actually been the one thinking out of the box.

Aslında alışılmışın dışında düşünen o.

But also, I'm sure you all have had experience

Ayrıca, eminim hepinizin yerel, bölgesel

with local, regional, national governments,

ve ülke yönetimleriyle tecrübelerinizin olduğundan eminim

and you're kind of like, "You know what, that Kafka-ian bureaucrat, I've met him."

ve hepiniz şöyle diyorsunuz, " Biliyor musun, o kafkacı bürokratla tanıştım ben."

That whole juxtaposition thing, it's kind of there.

Tüm bu bitişiklik olayı, aslında orada.

Well, there's a self-fulfilling prophecy.

Aslında, işte bu kendini gerçekleştiren bir kehanet.

By talking about the state as kind of irrelevant,

Devlet hakkında alakasız, sıkıcı

boring, it's sometimes

olarak konuştuğumuzda

that we actually create those organizations in that way.

aslında biz bazen o organizasyonları kendimiz öyle yaratıyoruz.

So what we have to actually do is build

Aslında bizim yapmamız gereken bu

these entrepreneurial state organizations.

girişimci devlet organizasyonlarını yaratmak.

DARPA, that funded the Internet and Siri,

İnterneti ve Siri'yi destekleyen DARPA

actually thought really hard about this,

başarısızlığı nasıl karşılayacağı konusunda

how to welcome failure, because you will fail.

çok düşündü, çonkü başarısız olacaksınız.

You will fail when you innovative.

Yenilikçi olduğunuzda başarısız olacaksınız.

One out of 10 experiments has any success.

Her on deneyden biri ancak başarılı olabiliyor.

And the V.C. guys know this,

Ve risk sermayesi insanları bunu biliyor

and they're able to actually fund the other losses

ve aslında diğer kayıplarını başarılı

from that one success.

olan ile kapatabiliyorlar.

And this brings me, actually, probably,

Ve bu da beni, aslında

to the biggest implication,

en büyük çıkarıma getiriyor

and this has huge implications beyond innovation.

ve bunun yenilikçiliğin dışında büyük çıkarımları var.

If the state is more than just a market fixer,

Eğer devlet sadece pazar düzeltmekten fazlasıysa

if it actually is a market shaper,

eğer bir pazar şekillendiricisiyse

and in doing that has had to take on this massive risk,

ve bunu yaparken çok büyük bir risk alıyorsa

what happened to the reward?

ödüle ne oluyor?

We all know, if you've ever taken a finance course,

Hepimizin bildiğin gibi, eğer bir finans dersi alırsanız

the first thing you're taught is sort of the risk-reward relationship,

size ilk öğretilen şey risk-ödül ilişkisyle alakalı olacaktır

and so some people are foolish enough

ve bazı insanlar aptallıklarından

or probably smart enough if they have time to wait,

ya da eğer bekleyecek zamanları varsa akıllı olduklarından

to actually invest in stocks, because they're higher risk

hisselere yatırım yaparlar, çünkü onlar yüksek riskli

which over time will make a greater reward than bonds,

ve bondlara nazaran zaman içerisinde daha fazla getiri sağlar,

that whole risk-reward thing.

işte risk-ödül olayı.

Well, where's the reward for the state

Peki, bu büyük riskleri alan

of having taken on these massive risks

ve gerçekten interneti yaratacak kadar aptal olan

and actually been foolish enough to have done the Internet?

devletin ödülü nerede?

The Internet was crazy.

İnternet bir çılgınlıktı.

It really was. I mean, the probability of failure was massive.

Gerçekten öyleydi. Demek istediğim, başarısızlık ihtmali çok büyüktü.

You had to be completely nuts to do it,

Bunu yapmak için tamamen deli olmak gerekiyordu

and luckily, they were.

ve şansımıza, öylelerdi.

Now, we don't even get to this question about rewards

Devleti risk alıcı olarak tasvir etmediğiniz sürece

unless you actually depict the state as this risk-taker.

ödüllerle ilgili bu soruya bile gelemiyoruz.

And the problem is that economists often think,

Sorun ise, ekonomistlerin sıklıkla devletin

well, there is a reward back to the state. It's tax.

bir ödülü olduğunu düşünmesi, vergiler.

You know, the companies will pay tax,

Bildiğiniz gibi, şirketler vergi verirler

the jobs they create will create growth

yarattığı işler büyüme yaratır

so people who get those jobs and their incomes rise

böylece insanlar o işleri alır ve gelirleri artar

will come back to the state through the tax mechanism.

vergi mekanizmasıyla bunlar devlete geri döner.

Well, unfortunately, that's not true.

Maalesef, bu doğru değil.

Okay, it's not true because many of the jobs that are created go abroad.

Tamam, bu doğru değil çünkü yaratılan işlerin çoğu yurtdışına gidiyor.

Globalization, and that's fine. We shouldn't be nationalistic.

Bu kürselleşme ve iyi bir şey. Milliyetçi olmamalıyız.

Let the jobs go where they have to go, perhaps.

Belkide, bırakalım işler nereye gitmeleri gerekiyorsa oralara gitsin.

I mean, one can take a position on that.

Demek istediğim, biri böyle bir pozisyon alabilir.

But also these companies

Ama, bu şirketler

that have actually had this massive benefit from the state --

bunlara en iyi örnek olarak Apple'ı verebiliriz

Apple's a great example.

devletten bu büyük faydayı sağlayabildi.

They even got the first -- well, not the first,

SBIR'dan önce gelen

but 500,000 dollars actually went to Apple, the company,

SBIC programı vasıtasıyla

through this SBIC program,

ilk, aslında ilk değil ama

which predated the SBIR program,

500.000 dolar Apple'a gitti, bir şirkete

as well as, as I said before, all the technologies behind the iPhone.

ve daha önce söylediğim gibi, iPhone'un arkasındaki tüm teknolojilere.

And yet we know they legally,

Ve bildiğimiz gibi yasal olarak

as many other companies, pay very little tax back.

diğer bir çok şirket gibi, çok az vergi veriyorlar.

So what we really need to actually rethink

Aslında bizim üzerinde tekrar düşünmemiz gereken şey

is should there perhaps be a return-generating mechanism

vergiden daha direkt şekilde getiri sağlayan

that's much more direct than tax. Why not?

bir mekanizmanın varlığı. Neden olmasın?

It could happen perhaps through equity.

Belki adalet vasıtasıyla sağlanabilir.

This, by the way, in the countries

Ayrıca bu

that are actually thinking about this strategically,

konu hakkında gerçekten stratejik düşünen

countries like Finland in Scandinavia,

İskandinavya'daki Finlandiya gibi ülkelerde

but also in China and Brazil,

ama ayrıca Çin ve Brezilya'da

they're retaining equity in these investments.

bu yatırımlarda hisse alıyorlar.

Sitra funded Nokia, kept equity, made a lot of money,

Finlandiya'daki bir kamu kaynağı şirketi olan

it's a public funding agency in Finland,

Sitra Nokia'ya yatırım yaptı, hisselerini tuttu,

which then funded the next round of Nokias.

ardından başka Nokialara yatırım yaptı.

The Brazilian Development Bank,

Günümüzde temiz teknolojiye yüklü miktarda yatırımlar yapan

which is providing huge amounts of funds today

Brezilya Kalkınma Bankası

to clean technology, they just announced

kısa zaman önce

a $56 billion program for the future on this,

bu konunun geleceği için 56 milyarlık bir program duyurdu

is retaining equity in these investments.

ve bu yatırımlardaki hisselerini elinde tutuyor.

So to put it provocatively,

Etkileyici bir şekilde ortaya koymak gerekirse

had the U.S. government thought about this,

eğer ABD devleti bunun hakkında düşünmüş olsaydı

and maybe just brought back

ve yenilik fonu adı verilen bir şeyi

just something called an innovation fund,

geri getirseydi, tahmin edebileceğiniz gibi

you can bet that, you know, if even just .05 percent

İnternetin ürettiği karın

of the profits from what the Internet produced

sadece yüzde .05'i bile

had come back to that innovation fund,

o yenilik fonuna geri gelseydi

there would be so much more money

temiz teknolojiye harcamak için

to spend today on green technology.

çok daha fazla para olurdu.

Instead, many of the state budgets

Bunun yerine, teoride bunu yapmaya çalışan

which in theory are trying to do that

birçok eyaletin bütçeleri

are being constrained.

kısıtlanıyor.

But perhaps even more important,

Belkide daha önemlisi

we heard before about the one percent,

biz daha önce bir yüzde bir

the 99 percent.

yüzde 99'u duyduk.

If the state is thought about in this more strategic way,

Eğer devlet bu değer yaratma mekanizmasının baş oyuncularından biri olarak

as one of the lead players in the value creation mechanism,

bu konu hakkında daha stratejik bir yolla düşünseydi

because that's what we're talking about, right?

çünkü biz bunun hakkında konuşuyoruz değil mi?

Who are the different players in creating value

Ekonomide değer yaratmada

in the economy, and is the state's role,

farklı oyuncular kimler ve acaba devletin rolü

has it been sort of dismissed as being a backseat player?

önemsiz bir oyuncu görülerek bir şekilde göz ardı mı ediliyor?

If we can actually have a broader theory

Değer yaratımı hakkında daha

of value creation and allow us to actually admit

geniş bir teorimiz olsa ve devletin ne yaptığı

what the state has been doing and reap something back,

ve yatırımlarından kar etmek için ne yaptığını itiraf edebilsek

it might just be that in the next round,

bir sonraki raundda bu olabilir

and I hope that we all hope that the next big revolution

ve umuyorum hepimiz bir sonraki büyük devrimin

will in fact be green,

doğal olacağını

that that period of growth

büyüme sürecinin

will not only be smart, innovation-led,

sadece akılcı, yenilikçi değil

not only green, but also more inclusive,

sadece doğal değil, ayrıca daha kapsayıcı oluşunu umarız

so that the public schools in places like Silicon Valley

böylece Silikon Vadisi gibi yerler

can actually also benefit from that growth,

gerçekten büyümeden faydalanabilir

because they have not.

çünkü bu zaman kadar faydalanamadılar.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)