It's time for the law to protect victims of gender violence | Laura L. Dunn

Çeviri: Merve Kılıç Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

Throughout the United States, there is growing social awareness

Amerika Birleşik Devletleri genelinde,

birçok kurumda sıklıkla yaşanan ve kurumlara hiçbir sorumluluk doğurmayan

that sexual violence and harassment are far too common occurrences

within our various institutions --

cinsel şiddet ve tacize yönelik

occurrences often without any accountability.

sosyal farkındalık artıyor.

As a result, the Me Too movement is upon us,

Bir sonucu ise; biz ve hayatta kalan herkesin,

and survivors everywhere are speaking out to demand change.

değişimi talep etmek için seslerini yükselttiği Me Too hareketi.

Students have rallied against sexual assault on campus.

Öğrenciler, kampüsteki cinsel istismara karşı toplandı.

Service members have demanded Congress reform the military,

Askeri hizmette bulunanlar, kongreden orduda reform yapılmasını talep etti

and workers ranging from Hollywood stars to janitorial staff

ve Hollywood starlarından hademelere kadar uzanan çalışanlar

have called out sexual harassment in the workplace.

iş yerlerindeki cinsel taciz için seslerini yükseltti.

This is a tipping point.

Bu bir taşma noktası.

This is when a social movement can create lasting legal change.

Toplumsal hareketin, kalıcı bir hukuksal değişim yapabilmesidir,

But only if we switch tactics.

taktiklerimizi değiştirirsek tabii.

Instead of going institution by institution, fighting for reform,

Kurumdan kuruma giderek reform için savaşmak yerine,

Anayasallaşmaya gitme zamanı.

it's time to go to the Constitution.

As it stands, the US Constitution denies fundamental protections

Mevcut hâliyle ABD Anayasası, cinsiyet nedeniyle maruz kalınan;

to victims of gender violence such as sexual assault,

cinsel istismar, aile içi şiddet ve tacizcilik gibi eylemlerin

intimate partner violence

mağdurlarına yönelik

and stalking.

temel korumayı reddediyor.

Specifically, the Fourteenth Amendment of the Constitution,

Özellikle, Anayasa'daki On dördüncü değişiklik;

which prohibits state governments from abusing its citizens,

eyalet hükümetinin, vatandaşlarına kötü muamele etmesini yasaklarken

does not require state governments to intervene

özel kişiler vatandaşlara kötü muamelede bulunduğunda

when private parties abuse its citizens.

hükûmet müdahalesini zorunlu kılmıyor.

So what does that mean in real life?

Peki, bunun gerçek hayatta anlamı ne?

That means that when a woman calls the police from her home,

Bu şu demek; bir kadın, evine zorla giren kişinin kendisine

afraid that an intruder may attack her,

saldıracağından korkarak polisi aradığında

she is not entitled to the state's protection.

eyalet korumasında olmuyor.

Not only can the police fail to respond,

Polisin cevap vermeme ihtimali olduğu gibi,

but she will be left without any legal remedy

sonucunda önlenebilir zarar meydana geldiğinde de

if preventable harm occurs as a result.

herhangi bir kanuni çözüm yolu bulunmamakta.

How can this be?

Bu nasıl olabilir?

It is because the state, theoretically,

Sebebi; teoride eyaletin,

acts on behalf of all citizens collectively,

bireysel olarak bir vatandaş yerine,

not any one citizen individually.

tüm vatandaşlar adına müşterek biçimde hareket etmesi.

The resulting constitutional flaw directly contradicts international law,

Anayasal kusurun sonuçları, özel kişilerin uyguladığı

cinsiyet şiddetine karşı, ulus devletlerin müdahalesini

which requires nation-states to intervene

ve vatandaşlarını korumasını bir insan hakkı olarak öngören

and protect citizens against gender violence by private parties

uluslararası hukukla doğrudan çelişmekte.

as a human right.

Instead of requiring intervention,

Anayasamız, müdahale zorunluluğu getirmek yerine

our Constitution leaves discretion --

bunu, eyaletlerin sistematik biçimde ayrımcılık yapmak

discretion that states have used to discriminate systemically

ve sayısız mağduru herhangi bir ihtiyaç hâlinde

to deny countless victims any remedy.

reddetmek için kullandıkları takdir yetkisine bırakıyor.

Unlike what you may have seen on "Law & Order: SVU,"

Law & Order: SVU'da gördüklerinizin aksine

cinsiyet şiddetine maruz kalanlar için nadir olarak adalet var.

justice is rare for victims of gender violence.

And even in those rare cases where law enforcement has chosen to act,

Ve bu nadir vakalarda hukuki yaptırımlar uygulanacak olsa bile,

victims have no rights during the resulting criminal process.

mağdurların ceza davası sonuçlanana kadar hiçbir hakları yok.

You see, victims are not parties in a criminal case.

Görüyorsunuz, mağdurlar ceza davalarında taraf olarak yer almıyor.

Rather, they are witnesses;

Aksine, kendi bedenlerinin ve delillerin

their bodies, evidence.

tanıkları oluyorlar.

The prosecution does not represent the interests of a victim.

Yargılama, mağdurun çıkarları yerine

Rather, the prosecution represents the interests of the state.

eyaletin çıkarlarını gözetiyor.

And the state has the discretion to dismiss criminal charges,

Eyaletin; cezai kovuşturmayı reddetme,

enter lax plea deals

kontrolsüz iddia pazarlığına girişme,

and otherwise remove a victim's voice from the process,

ve mağdurun sesini yargılama aşamalarından silmede takdir yetkisi var.

because again,

Çünkü yine,

a state theoretically represents the interests of all citizens collectively

teoride eyalet, bireysel olarak bir vatandaş yerine,

tüm vatandaşları müşterek biçimde temsil ediyor.

and not any one citizen individually.

Despite this constitutional flaw,

Anayasal kusura rağmen

some victims of gender violence have found protections

bazı cinsiyet şiddeti mağdurları,

under federal Civil Rights statutes,

Federal Medeni Kanun 9. Başlık'ta olduğu gibi,

such as Title IX.

koruma bulabildiler.

Title IX is not just about sports.

9. Başlık, sadece spor hakkında değil.

Rather, it prohibits all forms of sex discrimination,

Aksine, federal fon kabul eden eğitim programları bünyesinde,

including sexual violence and harassment

cinsel şiddet ve taciz de dâhil

within educational programs that accept federal funding.

cinsiyet ayrımının tüm biçimlerini yasaklıyor.

While initially targeting sex discrimination within admissions,

İlk başlarda, cinsiyet ayrımcılığının kabul edilebilirliğini hedefleyen

Title IX has actually evolved over time

9. Başlık, zamanla

to require educational institutions to intervene and address gender violence

öğretmen, öğrenci veya kampüs ziyaretçilerinin cinsel saldırı

when committed by certain parties,

veya tacizde bulunmasında olduğu gibi

such as when teachers, students or campus visitors commit sexual assault

belirli kişilerce gerçekleştirilen cinsiyet şiddetine karşı

eğitim kurumlarının müdahalesi ve değinişine evrildi.

or harassment.

So what this means is that through Title IX,

Bu şu demek oluyor: Kanunun aksine,

those who seek access to education are protected against gender violence

eğitime erişim arayanlar, 9. Başlık uyarınca

in a way that otherwise does not exist under the law.

cinsiyet şiddetine karşı koruma altına alınmış.

It is Title IX that requires educational institutions

Bu, eğitim kurumlarına cinsiyet şiddetini ciddiye alıp

to take reports of gender violence seriously,

raporlar tutmayı veya ceza sorumluluğunu

or to suffer liability.

emreden 9. Başlık.

And through campus-level proceedings,

Kampüs düzeyinde yargılamalarda,

Title IX goes so far as to give victims equitable rights

9. Başlık çok daha ileriye giderek yargılama sürecinde

during the campus process,

mağdurlara hakkaniyete uygun haklar tanıdı.

which means that victims can represent their own interests during proceedings,

Bu, şu demek: Mağdurlar, eğitim kurumuna bunu yapması için

rather than relying on educational institutions to do so.

güvenmek yerine, yargılama süresince kendi çıkarlarını temsil edebilirler.

And that's really important,

Bu gerçekten önemli.

because educational institutions have historically swept gender violence

Çünkü; tarih boyunca, eğitim kurumları cinsiyet şiddetini

under the rug,

örtbas etti.

much like our criminal justice system does today.

Tıpkı, ceza yargılamamızın bugün yaptığı gibi.

So while Civil Rights protects some victims,

Medeni Haklar bazı mağdurları korurken

we should want to protect all victims.

biz, tüm mağdurları korumayı istemeliyiz.

Rather than going institution by institution,

Kurumdan kuruma giderek

fighting for reform on campus, in the military, in the workplace,

kampüste, askeriyede, iş alanında reform için savaşmaktansa;

it's time to go to the Constitution

Anayasallaşmaya gidilmeli,

and pass the Equal Rights Amendment.

Eşit Haklar Tasarısını onaylatmalıyız.

Originally proposed in 1923,

Aslen 1923'te teklif edilen

the Equal Rights Amendment would guarantee gender equality under the law,

Eşit Haklar Tasarısı, kanunlar önünde cinsiyet eşitliğinin garantisini veriyor,

and much like Title IX on campus,

tıpkı kampüste uygulanan 9. Başlık gibi;

that constitutional amendment could require states to intervene

anayasal değişiklik, eyalet müdahalesini zorunlu kılıyor

and address gender violence

ve cinsiyet şiddetine,

as a prohibitive form of sex discrimination.

cinsiyet ayrımcılığının yasaklanan biçimi olarak değiniyor.

While the Equal Rights Amendment did not pass in the 1970s,

1970'lerde Eşit Haklar Tasarısı onaylanmasa da

it actually came within three states of doing so.

3 eyalet uygulamaya başlamıştı.

And within the last year,

Ve son yıllar içinde,

at least one of those states has ratified the amendment,

en azından o eyaletlerden biri değişikliği kabul etti

because we live in different political times.

çünkü artık, daha farklı bir politik dönemde yaşıyoruz.

From the Women's March to the Me Too movement,

Women's March'tan tutun Me Too hareketine kadar,

we have the growing political will of the people

uzun ömürlü bir hukuk değişimini zorunlu kılan

necessary to create lasting, legal change.

gittikçe büyüyen bir politik isteğimiz var.

So as a victims' rights attorney

Ülkenin her yanında hayatta kalanlar

fighting to increase the prospect of justice

ve bir hayatta kalan olan kendim için

for survivors across the country

adaletin sağlanması için savaşan

and as a survivor myself,

bir mağdur hakları avukatı olarak

I'm not here to say, "Time's Up."

"Zamanı doldu" demek için değil,

I'm here to say, "It's time."

"Zamanı geldi" demek için buradayım.

It's time for accountability to become the norm after gender violence.

Cinsiyet şiddetinden sorumlu tutulmanın norm haline gelmesinin zamanı.

It's time to pass the Equal Rights Amendment,

Eşit Haklar Tasarısı'nı onaylattırmanın zamanı;

so that our legal system can become a system of justice,

böylelikle, adaletli bir hukuk sistemimiz olabilir

and #MeToo can finally become "no more."

ve sonunda #MeToo 'artık değil'e dönüşebilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)