How to Do Laundry When You're Depressed | KC Davis | TED

Translator: Halley Patt Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Shortly after I published my book,

หลังจากที่ฉันออกหนังสือได้ไม่นาน

I got an email.

ฉันได้รับอีเมล

It said,

เขียนว่า

"Your book was the only thing that saved me from suicide.

“หนังสือคุณคือสิ่งเดียว ที่ทำให้ฉันรอดจากการฆ่าตัวตาย

You saved my life."

คุณช่วยชีวิตฉัน”

Now, for a book about how to clean, that's sort of odd, yeah?

คือมันเป็นหนังสือฮาวทูทำงานบ้าน น่าแปลกเนอะ ว่ามั้ย

(Laughter)

(หัวเราะ)

But what if a new approach to cleaning

แต่ถ้ามุมมองใหม่ว่าด้วย การทำความสะอาดบ้าน

could teach us a better approach to treating mental health?

จะสอนเราเกี่ยวกับวิธีการใหม่ ว่าด้วยการดูแลสุขภาพจิตล่ะ

I'm not an interior designer or a lifestyle influencer.

ฉันไม่ใช่มัณฑนากร หรืออินฟลูเอนเซอร์ด้านไลฟ์สไตล์

I'm just a therapist with ADHD.

ฉันเป็นแค่นักบำบัด ที่เป็นโรคสมาธิสั้น

And in February of 2020, I had my second baby.

เดือนกุมภาพันธ์ปี 2020 ฉันคลอดลูกคนที่สอง

Because with the first one, I had some postpartum anxiety

หลังคลอดลูกคนแรก ฉันมีภาวะวิตกกังวลหลังคลอด

and my husband had just taken a very demanding job

ส่วนสามีฉันก็ทำงานหนัก

that was going to keep him busy,

เขายุ่งตลอดเวลา

I developed a meticulous postpartum plan for myself.

ฉันจึงวางแผนรับมือภาวะหลังคลอดอย่างรัดกุม

My family would rotate in in shifts for the first 60 days.

ครอบครัวฉันจะทยอยมาดูแล ในช่วง 60 วันแรก

The cleaning crew would come once a month.

ทีมทำความสะอาดจะเข้ามาเดือนละครั้ง

The new moms group would drop off dinners.

กลุ่มแม่มือใหม่จะแวะเวียนเข้ามา ส่งข้าวส่งน้ำ

And my toddler would go to preschool.

ลูกคนโตวัยเตาะแตะ ก็จะเข้าเตรียมอนุบาล

I was so proud of this plan,

ฉันภูมิใจกับแผนการนี้มาก

and it ended before it even began.

แต่มันพังทลายลงก่อนเริ่ม

Because 2020 is when the COVID lockdowns happened

เพราะ 2020 คือปีของโควิด และทุกอย่างเริ่มล็อกดาวน์

and all of that support disappeared overnight.

ความช่วยเหลือเหล่านั้น หายไปในชั่วข้ามคืน

In a blur, my days turned into breastfeeding difficulties,

แต่ละวันผ่านไปอย่างพร่ามัว ฉันให้นมลูกด้วยความยากลำบาก

toddler meltdowns and depression.

เด็กวัยเตาะแตะร้องโวยวาย ซึมกะทือ

The dishes stayed in the sink for days.

จานชามวางอยู่ในอ่างอย่างนั้นเป็นวัน ๆ

The laundry pile reached impressive heights.

กองเสื้อผ้าสูงเป็นประวัติการณ์

And there was often not a path to walk from room to room.

บ่อยครั้งที่แทบไม่มีที่ให้เดิน จากห้องหนึ่งไปยังอีกห้องหนึ่ง

And when I should have been catching up on sleep,

และแทนที่ฉันจะนอนหลับให้เต็มอิ่ม

I would lay in bed at night and think to myself,

ฉันได้แต่ลืมตาตื่นอยู่บนเตียง คิดกับตัวเองว่า

"I'm failing.

“ฉันล้มเหลว

Maybe I'm not capable of being a good mom to two kids."

บางทีฉันไม่สามารถ ที่จะเป็นคุณแม่ลูกสองที่ดีได้”

I decided to post a joke video on TikTok one day

ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจ โพสต์คลิปตลก ๆ ลงบนติ๊กต็อก

about my house-turned-disaster.

ว่าด้วยภัยพิบัติระดับบ้าน ๆ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Some funny shots of my clutter and my dishes

นี่คือตัวอย่างคลิปตลก ๆ ของความรกรุงรัง จานกองพะเนิน

and my enchilada pan to a nice beat.

และถาดที่เคยใส่อาหารเม็กซิกัน เอามาประกอบการเข้าจังหวะ

Sort of a laugh to keep from cry situation, surely.

มันช่วยให้หัวเราะได้ ในยามเคล้าน้ำตา

And I got a comment.

แล้วฉันก็เจอคอมเมนต์

"Lazy."

“ขี้เกียจ”

Yeah, that stung.

ช่าย จุกไปเลย

But I must be a glutton for punishment

แต่ฉันต้องเป็นคนหิวแสงแน่เลย

because I kept posting videos about my messy house.

เพราะฉันก็โพสต์คลิปบ้านเละ ๆ ของฉันต่อไป

(Laughter)

(หัวเราะ)

Video after video of all of the weird tips and tricks that I was using

คลิปแล้วคลิปเล่า ว่าด้วยกลเม็ดเคล็ดลับแปลก ๆ ที่ฉันใช้

to try and get it back in order

จัดการทุกสิ่งเข้ารูปเข้ารอย

while managing my feelings of being overwhelmed.

ในขณะที่กำลังจัดการกับความรู้สึก ของความถูกถาโถม

And I braced myself for more criticism.

ฉันโอบรับคำวิจารณ์เข้ามาเรื่อย ๆ

But what happened was entirely different.

แต่สิ่งที่เกิดขึ้น มันแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

In the comment sections of my videos,

คอมเมนต์ใต้คลิปของฉัน

hundreds of stories came rolling in.

มีหลายร้อยเรื่องราว ทยอยหลั่งไหลกันเข้ามา

Stories like Amanda,

อย่างเรื่องของอะแมนดา

who, after losing her baby in the second trimester,

ผู้ซึ่งหลังจากสูญเสียลูกในครรภ์ ในช่วงไตรมาสที่สอง

was standing frozen at her sink

ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ หน้าอ่างล้างจาน

because she forgot how to wash dishes.

เพราะเธอลืมวิธีล้างจานไปแล้ว

Stories like Lula,

เรื่องของลูล่า

whose chronic health problems and depression

ผู้ซึ่งโรคเรื้อรังและโรคซึมเศร้า

made it difficult for her to brush her teeth.

ทำให้การแปรงฟันกลายเป็นเรื่องยากสำหรับเธอ

Story after story of people with depression, ADHD,

เรื่องแล้วเรื่องเล่าของผู้คน ที่เป็นโรคซึมเศร้า สมาธิสั้น

autism, burnout, bereavement,

ออทิสซึม หมดไฟ โศกเศร้า

all struggling with these daily tasks.

ต่างต้องพยายามอย่างหนัก เพื่อที่จะทำกิจวัตรพวกนี้

And it might seem odd to some of you

มันอาจจะดูแปลกสำหรับคุณบางคน

that someone could struggle with tasks that are so simple.

ที่มีคนบางกลุ่ม ต้องถึงขั้นดิ้นรนเพื่อกิจวัตรง่ายแสนง่าย

But are they simple?

แต่มันง่ายจริงหรือ

Let's think about what really goes into something like laundry.

ลองนึกถึงสถานการณ์จริงนะ อย่างการซักผ้า

Everyone picture your laundry pile right now, OK?

ทุกคนกำลังนึกถึงกองเสื้อผ้าอยู่นะตอนนี้

How many clean clothes do you have left right now?

ตอนนี้คุณมีเสื้อผ้าสะอาดเหลืออยู่กี่ตัว

Can you wash tomorrow, or must it be today?

คุณซักพรุ่งนี้ได้มั้ย หรือต้องเป็นวันนี้

Do you need to prioritize, presort pre-treat anything?

ก่อนซักต้องทำอะไรกับเสื้อผ้าก่อนมั้ย

Did you grow up with anybody that taught you how to do that?

มีใครเคยสอนคุณรึเปล่า ว่าจะซักผ้าต้องทำยังไง

You're out of laundry detergent,

น้ำยาซักผ้าคุณหมด

if you work three jobs, when are you going to get to the store next?

ถ้าคุณทำงานสามงาน เมื่อไรจะมีเวลาออกไปซื้อ

If you get there, can you afford it?

พอไปถึงแล้ว จะมีเงินซื้อมั้ย

And if you can, which one you choose?

และถ้าซื้อได้ จะเลือกยี่ห้อไหนดี

And you get it all home, get in there,

แล้วคุณก็กลับมาบ้าน ถือเข้ามา

Now pick a setting. Which one? I don't know. Google it.

เอาล่ะ มาเริ่มกัน ยังไงดี ฉันไม่รู้ กูเกิลเอาละกัน

By the way, you have memory problems,

แล้วคุณก็มีปัญหาด้านความจำ

so you'll remember that wash in about three days,

คุณจำได้ว่า มีผ้าค้างอยู่ในเครื่องมาแล้วสามวัน

when it's mildewed into the washer.

จนราขึ้นในเครื่องนั่นแหละ

It's OK, just re-wash it, and get it into the dryer.

โอเค งั้นซักใหม่ แล้วค่อยปั่นแห้ง

You'll forget that too, and it'll wrinkle. Now dry it again.

คุณลืมทำงั้นด้วย มันก็เลยยับ งั้นก็ปั่นแห้งใหม่ซะ

Now all you have to do is get it out and fold it.

ทีนี้ที่คุณต้องทำคือ เอาออกมาจากเครื่องแล้วพับผ้า

But also you have three small children.

แต่คุณเองก็มีลูกสามคน

And those three small children haven't given you a moment alone

เด็กสามคนนี้ไม่ปล่อยให้คุณมีเวลาว่างหรอก

in quite some time.

อีกนานเลยกว่าจะว่าง

When you finally get that moment, you have to decide,

เมื่อถึงจังหวะนี้ คุณต้องตัดสินใจว่า

are you going to finish the laundry or eat a sandwich or take a nap?

จะไปซักผ้าให้เสร็จ หรือกินแซนด์วิช หรืองีบสักหน่อย

Time's up, you didn't do any of it, you stared at the wall.

หมดเวลา คุณไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเดียว คุณแค่จ้องมองผนังบ้าน

You have decision fatigue

คุณอ่อนล้าจากการตัดสินใจ

because the burden of carrying a home all by yourself has burnt you out.

เพราะภาระของการแบกบ้านไว้ทั้งหลัง ทำให้คุณหมดไฟ

You see, for some of you, all of the steps and the skills

พวกคุณบางคนอาจเห็นว่า ขั้นตอนและทักษะต่าง ๆ เหล่านี้

that go into care tasks run on autopilot.

คุณทำได้คล่องจนเป็นอัตโนมัติ

But for millions of people, the autopilot is broken.

แต่สำหรับคนนับล้าน ระบบอัตโนมัตินี้มันพังไปแล้ว

And what's worse, what if you had to do all of that when your mom just died

สิ่งที่แย่กว่าก็คือ ถ้าคุณต้องทำทั้งหมดที่ว่าหลังจากสูญเสียแม่

or your job just fired you

หรือโดนไล่ออก

or you’re using every ounce of strength that you have

หรือใช้ความเข้มแข็งเฮือกสุดท้ายที่มี

to just not kill yourself today?

เพื่อหยุดตัวเองไม่ให้ฆ่าตัวตายวันนี้

If you have access to therapy,

ถ้าคุณได้เข้าสู่กระบวนการบำบัด

it's unlikely your therapist will ever ask you about your laundry.

นักบำบัดคงไม่เคยถามคุณ เกี่ยวกับการซักผ้า

I've worked in mental health for about a decade.

ฉันทำงานในแวดวงสุขภาพจิตมากว่าสิบปี

I've been in therapy even longer,

และอยู่ในกระบวนการบำบัด มานานกว่านั้น

and the only time I ever had a provider talk to me

ครั้งเดียวที่ผู้ให้บริการคุยกับฉัน

about things like cooking and cleaning and brushing my teeth

เกี่ยวกับการทำอาหาร ทำความสะอาด และแปรงฟัน

was when I was in a psych hospital as a teenager.

คือตอนที่ฉันเข้าโรงพยาบาลจิตเวช สมัยเป็นวัยรุ่น

Yet here were hundreds of thousands of people

กระนั้นก็ยังมีผู้คนเป็นร้อยเป็นพัน

in my comment sections telling me

ในกล่องคอมเมนต์ใต้คลิป

that these daily care tasks were a major pain point in their life.

เล่าว่างานบ้านในชีวิตประจำวัน มันยากสำหรับพวกเขาขนาดไหน

And so I started to wonder, what if we started here?

ดังนั้นฉันก็เริ่มสงสัยว่า ถ้าเราเริ่มจากจุดนี้ล่ะ

What if we started with these care tasks?

ถ้าเราเริ่มจากงานบ้านพวกนี้ล่ะ

Could making daily tasks easier improve mental health quicker?

ถ้างานบ้านมันจัดการง่ายขึ้น สุขภาพจิตก็จะดีขึ้นตามไปด้วยมั้ย

In the two years that I've been posting and writing

สองปีที่ฉันเขียนและโพสต์ข้อความ

about the intersection of mental health and care tasks,

ว่าด้วยความคาบเกี่ยว ระหว่างสุขภาพจิตกับงานบ้าน

I've come up with a philosophy that does just this.

ฉันก็ค้นพบปรัชญาว่าด้วยสิ่งนี้

And it all starts with one simple idea.

มันเริ่มจากความคิดง่าย ๆ

Cooking, cleaning, laundry,

การทำอาหาร ทำความสะอาด ซักรีดเสื้อผ้า

it doesn't make you a good person.

ไม่ได้ทำให้คุณเป็นคนดี

Or a bad person.

หรือคนแย่

Listen to me.

ฟังฉันนะ

Care tasks are morally neutral.

งานบ้านเป็นกลางทางศีลธรรม

Now, I know that if you've been watching Martha Stewart for decades --

ฉันรู้ว่าถ้าคุณดูรายการของมาร์ธา สจ๊วต มานานหลายสิบปี

(Laughter)

(หัวเราะ)

and scrolling the perfect Pinterest aesthetic every day,

และเลื่อนดูรูปพินเทอเรสต์ อันสวยสดงดงามทุกวัน

that it can feel like struggling with these tasks is a moral failure.

มันจะชวนให้รู้สึกว่าถ้าทำงานบ้านออกมาไม่ดี มันจะกลายเป็นความล้มเหลวทางศีลธรรม

Like, it's because we're lazy

เช่น ก็เพราะเราขี้เกียจ

or irresponsible or we're immature.

หรือไม่มีความรับผิดชอบ หรือทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่

But having an organized closet doesn't make you a success.

แต่การมีตู้เสื้อผ้าที่เป็นระเบียบ ไม่ได้ทำให้คุณประสบความสำเร็จ

And living out of a pile of laundry on the floor doesn't make you a failure.

และการมีเสื้อผ้าสูงเป็นกองพะเนิน ไม่ได้ทำให้คุณล้มเหลว

You know where the shirt you want to wear is, it just ...

คุณก็รู้นี้ว่าเสื้อเชิ้ตที่คุณจะใส่อยู่ไหน มันแค่…

(Laughter)

(หัวเราะ)

It might take you a bit of sifting to find it.

ทำให้คุณต้องนั่งลงไปกองกับพื้น แล้วควานหามัน

(Laughter)

(หัวเราะ)

The truth is, it's not about morality.

ความจริงก็คือ มันไม่ใช่เรื่องทางศีลธรรม

It's about functionality.

แต่เป็นเรื่องของการใช้งาน

Does your home work for you?

บ้านมันใช้การได้สำหรับคุณไหม

Not some hypothetical houseguest that is coming to inspect your closet.

ไม่เอาที่จะมีแขกเหรื่อในจินตนาการ เข้ามาขอดูตู้เสื้อผ้าของคุณนะ

(Laughter)

(หัวเราะ)

I mentioned Amanda, who had lost her baby

ฉันพูดถึงอะแมนดา ผู้ซึ่งสูญเสียลูกน้อยไป

and forgot how to wash dishes.

และลืมวิธีล้างจาน

She told me that when her husband would go to work,

เธอบอกฉันว่าตอนที่สามีกลับไปทำงาน

she would lay on the floor next to the empty crib

เธอนอนแผ่อยู่บนพื้นข้างเปลเปล่า

and say to herself,

และพูดกับตัวเองว่า

"What can I bring to my family if I can't even wash dishes?"

“ฉันจะทำเพื่อครอบครัวได้ยังไง ในเมื่อแค่ล้างจานยังทำไม่ได้เลย”

But that changed

แต่มันไปเปลี่ยนอะไรบางอย่าง

when she began to see care tasks as morally neutral.

เมื่อเธอมองเห็นว่า งานบ้านเป็นกลางทางศีลธรรม

All of the sudden, the dishes in the sink

แล้วแทบจะในทันที บรรดาจานชามในอ่าง

weren't representations of her failure as a wife,

ไม่ใช่ตัวแทนของความล้มเหลวในฐานะภรรยา

but instead she would look at the pile

แต่เมื่อเธอมองไปที่จานชามเหล่านั้น

and think to herself, "What do I need to function tomorrow morning?"

และคิดกับตัวเองว่า “อะไรที่ทำให้ฉันทำงานได้ในเช้าพรุ่งนี้”

And then pull two coffee cups out of the pile to wash.

แล้วเธอก็คว้าแก้วกาแฟสองใบ จากกองจานชามออกมาล้าง

She had her coffee the next morning,

เช้าวันต่อมาเธอได้ดื่มกาแฟ

and it was a little bit easier to get up off the floor.

มันก็เลยง่ายขึ้นมาหน่อยที่จะลุกจากพื้น

When we liberate ourselves from the idea that we are a good person or a bad person

เมื่อเราปลดเปลื้องตัวเองออกจากความคิดว่า เราเป็นคนดีหรือคนแย่

with care tasks,

จากการทำงานบ้าน

we can stop thinking about the right way to do things.

เราก็จะเลิกคิดเกี่ยวกับ การทำสิ่งต่าง ๆ ให้ถูกต้อง

About the way that things should be done,

เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ที่ควรจะต้องทำ

and instead start thinking about what we can do

เปลี่ยนเป็นคิดเกี่ยวกับ สิ่งที่เราน่าจะทำได้

with our current barriers

ภายใต้ข้อจำกัด ณ ตอนนี้

to improve our quality of life today.

เพื่อทำให้คุณภาพชีวิตในวันนี้ของเราดีขึ้น

And this is the fun part.

ความสนุกอยู่ตรงนี้แหละ

Because you get to customize a life that works for you.

เพราะคุณจะได้ปรับชีวิต ให้เข้ากับตัวของคุณเอง

When Lula realized that her problems with brushing her teeth

เมื่อลูล่าตระหนักว่าปัญหาการแปรงฟันของเธอ

were not moral failings,

ไม่ใช่ความล้มเหลวทางศีลธรรม

she gained the confidence to speak to her dental hygienist,

เธอได้รับความมั่นใจคืนมา ที่จะไปปรึกษาทันตานามัย

and together they came up with solutions that work around her barriers.

จนร่วมกันหาทางออกท่ามกลางอุปสรรคได้

She now relies on pre-pasted disposable toothbrushes

ตอนนี้เธอมีแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันไว้ก่อน เป็นแบบใช้แล้วทิ้ง

that she keeps in her desk,

เก็บไว้ใต้โต๊ะ

floss she keeps in the living room

ไหมขัดฟันเก็บไว้ที่ห้องนั่งเล่น

and a no-rinse prescription toothpaste.

และยาสีฟันแบบไม่ต้องบ้วนน้ำทิ้ง

Because by breaking down the component parts of a dental hygiene routine

ด้วยการค่อย ๆ แงะขั้นตอนการทำความสะอาดฟัน ออกมาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

and ensuring that each step was accessible to her mental and physical needs,

และทำให้มั่นใจว่าแต่ละขั้นตอนนั้น เหมาะสมกับสภาพจิตใจและร่างกายของเธอ

for the first time in a year, she's done every step in that routine

จึงเป็นครั้งแรกในรอบปี ที่เธอทำได้ทุกขั้นตอนติดต่อกัน

for two weeks straight.

ทุกวัน เป็นเวลาสองสัปดาห์

She says that now that her teeth are clean,

เธอเล่าว่า เมื่อฟันสะอาดแล้ว

she's a little less stressed about tomorrow's problems.

เธอก็เครียดเรื่องของวันพรุ่งนี้ น้อยลงไปหน่อย

And this approach can work with any care task

วิธีการนี้นำไปใช้ได้กับกิจวัตรทุกอย่าง

that you struggle with.

ที่คุณกำลังเผชิญอยู่

Simply ask yourself,

ลองถามตัวเองว่า

"What am I trying to achieve

“ฉันกำลังจะทำอะไร

and how can I achieve it in my way?"

และจะทำให้สำเร็จในรูปแบบ ของฉันเองได้อย่างไร”

In a rare moment of folding clothes ...

ในชั่วขณะที่หาได้ยากยิ่ง ของการพับผ้า

(Laughter)

(หัวเราะ)

I looked down at the baby onesie that I was folding,

ฉันมองไปที่ชุดจั๊มป์สูทที่กำลังพับ

and I thought to myself,

และคิดกับตัวเองว่า

"Why am I folding this?"

“จะพับไปทำไมวะ”

(Laughter)

(หัวเราะ)

Baby onesies don't really wrinkle.

ชุดจั๊มป์สูทมันไม่ยับด้วยซ้ำ

(Laughter)

(หัวเราะ)

And even if they did, nobody cares if a baby's in a wrinkly onesie.

และถึงมันจะยับ ก็ไม่มีใครสนเด็กใส่ชุดจั๊มป์สูทยับ ๆ หรอก

(Laughter)

(หัวเราะ)

Furthermore, I was probably going to change her

และอีกอย่างนะ ไม่แน่ฉันน่าจะเปลี่ยนชุดให้ลูก

four times before lunch.

ไปแล้วสี่รอบก่อนข้าวเที่ยง

(Laughter)

(หัวเราะ)

This doesn't need to be folded.

มันไม่จำเป็นต้องพับ

I said it out loud

ฉันพูดออกมาเสียงดัง

and literally braced myself

และฉุดรั้งตัวเองไว้จริงจัง

for the laundry police?

เพื่อไม่ให้เจ้าหน้าที่ตรวจการซักผ้า มาจับตัวไปงั้นเรอะ

I don't know.

ไม่รู้สิ

There are rules to laundry.

มันมีกฎของการซักผ้าอยู่

But for the first time,

แต่นี่เป็นครั้งแรก

I stopped thinking about the way that laundry should be done.

ที่ฉันหยุดคิดเกี่ยวกับวิธีการ ของการซักผ้าอย่างที่ควรจะเป็น

And instead, started thinking

แล้วฉันเริ่มคิดอย่างนี้แทน

about how I could make laundry functional for me.

การซักผ้าจะทำให้มันเหมาะกับฉัน ได้ยังไงนะ

And I looked down at the fleece pajamas

แล้วฉันก็มองไปที่ชุดนอนผ้าฟลีซ

and the underwear and the athletic shorts

ชุดชั้นใน กางเกงออกกำลังขาสั้น

and the tank tops

และเสื้อกล้าม

and realized almost none of my clothes actually needed to be folded.

และพบว่าเสื้อผ้าเกือบทั้งหมดของฉัน ไม่จำเป็นต้องพับ

And I haven't folded any of it since.

แล้วฉันก็ไม่ได้พับมันอีกเลย

(Cheers and applause)

(โห่ร้องและปรบมือ)

I moved all of my family's clothes into one closet off the laundry room,

ฉันย้ายเสื้อผ้าของครอบครัวทั้งหมด ไปไว้ที่ตู้เสื้อผ้าตู้เดียวกันในห้องซักรีด

and now I just toss things into organized bins unfolded.

และตอนนี้ฉันก็แค่โยน ๆ พวกมัน ใส่ตะกร้าแยกผ้า แบบไม่พับ

(Cheers and applause)

(โห่ร้องและปรบมือ)

My new motto is: “Good enough is perfect.”

คติใหม่ในชีวิตฉัน: “ดีพอคือพอดี”

(Laughter and applause)

(ห้วเราะและปรบมือ)

And everything worth doing is worth doing half-assed.

และอะไรที่สมควรทำ ก็สมควรทำตามยถากรรม

(Laughter and applause)

(หัวเราะและปรบมือ)

You have to give yourself permission to do a little.

คุณต้องอนุญาตให้ตัวเอง ทำแค่นิด ๆ หน่อย ๆ

To do it with shortcuts.

ทำด้วยทางลัด

To do it while breaking all of the rules.

ทำโดยทลายกฎทุกข้อ

And replace that inner voice that says,

และแทนที่เสียงตัดสินในหัวที่พูดว่า

“I’m failing,”

“ฉันล้มเหลว”

with one that says, "I'm having a hard time right now.

เป็น “ฉันกำลังอยู่ในภาวะที่ยากลำบาก

And people who are having a hard time deserve compassion."

และคนที่ตกอยู่ในความยากลำบาก สมควรได้รับความเมตตา”

If it's too hard to shower today,

ถ้าวันนี้การอาบน้ำมันยากเกินไป

grab the baby wipes.

ใช้ทิชชู่เปียก

It may not be the normal way to do it,

มันอาจไม่ใช่วิธีการปกติ

but you deserve to be clean.

แต่คุณสมควรที่จะตัวสะอาด

If it's too hard to cook dinner,

ถ้าการทำข้าวเย็นมันยากเกินไป

get paper plates,

หยิบจานกระดาษมา

heat up something frozen.

แล้วอุ่นอาหารเหลือ ๆ

You’ll go back to cooking and washing another day,

คุณจะจุดเตาและซักล้างอีกครั้ง ในวันใดวันหนึ่ง

but the day is not today.

แต่มันจะไม่ใช่วันนี้

And in the meantime,

และในขณะเดียวกัน

you deserve to eat.

คุณต้องกินข้าว

If you're too depressed to do your dishes,

ถ้าคุณซึมเศร้าเกินกว่าจะล้างจาน

get a two-gallon Ziploc bag and keep it in your bedroom.

ซื้อถุงซิปล็อกใบใหญ่ เก็บไว้ในห้องนอน

Because if you put a dirty plate into a two-gallon Ziploc bag and seal it,

เพราะถ้าคุณเก็บจานสกปรก ใส่ไว้ในถุงซิปล็อก และปิดให้สนิท

it will keep the bugs away.

พวกแมลงจะไม่มา

And it'll be there for you

แล้วพวกจานจะอยู่ตรงนั้น

when you're ready to go back to the kitchen.

รอวันที่คุณพร้อมจะกลับไปเข้าครัวอีกครั้ง

Because you deserve a sanitary environment

เพราะคุณสมควรที่จะอยู่ ในสภาพแวดล้อมที่สะอาด

even if you can't get out of bed.

แม้ว่าคุณจะลุกจากเตียงไม่ไหว

I could share with you hundreds of other genius solutions

ฉันมีเคล็ดลับร้อยแปดพันอย่าง ที่สามารถแบ่งปันกับคุณได้

that people have come up with

ซึ่งเป็นอะไรที่คนมักจะคิดได้

once they embraced the idea that care tasks are morally neutral.

เมื่อยอมรับความคิดได้ว่า งานบ้านเป็นกลางทางศีลธรรม

In my experience, people will exhibit mind-blowing creativity

จากประสบการณ์ของฉัน คนเราจะมีความคิดสร้างสรรค์ได้ขั้นสุด

when they are only taught

ก็ต่อเมื่อพวกเขา

how to speak compassionately to themselves.

รู้ว่าจะพูดกับตัวเองอย่างมีเมตตาได้อย่างไร

So what if mental health treatment started here?

ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้น หากสุขภาพจิตตั้งต้นจากตรงนี้

By shifting the idea of care tasks

จากการโยกเอาความคิดที่บอกว่างานบ้าน

as these external measurements of your worthiness

เป็นมาตราวัดคุณค่าของคุณจากภายนอก

to just being morally-neutral tasks

เป็นแค่งานที่เป็นกลางทางศีลธรรม

that you can customize to care for yourself.

ที่คุณสามารถปรับเปลี่ยนได้ตามใจ เพื่อดูแลตัวเอง

Because if it's true

เพราะถ้ามันเป็นเช่นนั้นจริง

that regardless of what you struggle with,

ที่ไม่ว่าคุณจะดิ้นรนกับอะไรอยู่ก็ตาม

you are worthy of a functional space,

คุณคู่ควรกับพื้นที่ที่ใชัสอยได้จริง

what else might you be worthy of?

แล้วมีสิ่งใดอีกเล่าที่คุณคู่ควร

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause and cheers)

(ปรบมือและโห่ร้อง)