Steven Strogatz: How things in nature tend to sync up

Vertaald door: Frank Muller Nagekeken door: Femke van Wageningen-Kessels

I was trying to think, how is sync connected to happiness,

Ik probeerde me te bedenken, hoe synchronisatie verbonden is met geluk

and it occurred to me that for some reason we take pleasure in synchronizing.

en het kwam in me op dat we om de één of andere reden plezier hebben in het synchroniseren.

We like to dance together, we like singing together.

We houden ervan om samen te dansen, samen te zingen.

And so, if you'll put up with this, I would like to enlist your help

En daarom, als jullie hierin mee willen gaan zou ik graag van jullie hulp gebruik maken

with a first experiment today. The experiment is --

met een eerste experiment vandaag. Het experiment is --

and I notice, by the way, that when you applauded,

het viel me op trouwens, dat toen jullie applaudisseerden,

that you did it in a typical North American way,

jullie dit deden op een typische Noord-Amerikaanse manier.

that is, you were raucous and incoherent.

ik bedoel dat jullie rommelig en onsamenhangend waren.

You were not organized. It didn't even occur to you to clap in unison.

Jullie waren niet georganiseerd. Het kwam niet eens in jullie op om tegelijkertijd te klappen.

Do you think you could do it? I would like to see if this audience would --

Denken jullie dat jullie het kunnen? Ik zou graag willen zien of dit publiek zou --

no, you haven't practiced, as far as I know --

nee, voor zover ik weet hebben jullie niet geoefend --

can you get it together to clap in sync?

gaat het jullie lukken om synchroon te klappen?

(Clapping)

(Geklap)

Whoa! Now, that's what we call emergent behavior.

Wow! Nou dat is wat we noemen spontaan gedrag.

(Laughter)

(Gelach)

So I didn't expect that, but -- I mean, I expected you could synchronize.

Zo, dat had ik niet verwacht, maar -- ik bedoel, ik verwachte wel dat jullie konden synchroniseren.

It didn't occur to me you'd increase your frequency.

Het kwam niet bij me op dat jullie de frequentie zouden opvoeren.

It's interesting.

Het is interessant.

(Laughter)

Gelach

So what do we make of that? First of all, we know that you're all brilliant.

Dus, wat maken we hiervan? Ten eerste, we weten dat jullie allemaal brilliant zijn.

This is a room full of intelligent people, highly sensitive.

Dit is een zaal vol met intelligente mensen, heel erg gevoelig.

Some trained musicians out there.

Er zijn een paar getrainde musici bij.

Is that what enabled you to synchronize?

Is dat wat er voor zorgde dat jullie konden synchroniseren?

So to put the question a little more seriously,

Om de vraag wat serieuzer te stellen,

let's ask ourselves what are the minimum requirements for what you just did,

laten we onszelf afvragen wat de minimum voorwaarden zijn voor wat jullie net deden,

for spontaneous synchronization.

voor spontane synchronisatie.

Do you need, for instance, to be as smart as you are?

Moet je, bijvoorbeeld, zo slim zijn als jullie zijn?

Do you even need a brain at all just to synchronize?

Heb je eigenlijk wel hersens nodig om te kunnen synchroniseren?

Do you need to be alive? I mean, that's a spooky thought, right?

Moet je levend zijn? Ik bedoel, dat is een vreemde gedachte toch?

Inanimate objects that might spontaneously synchronize themselves.

Niet levende objecten die spontaan synchroniseren.

It's real. In fact, I'll try to explain today that sync is maybe one of,

Het is echt. In feite, zal ik vandaag uit proberen te leggen dat synchronisatie misschien een van,

if not one of the most, perhaps the most pervasive drive in all of nature.

als niet een van de meeste, misschien wel de meest sterke kracht in de hele natuur is.

It extends from the subatomic scale to the farthest reaches of the cosmos.

Het strekt zich uit van de sub-atomische schaal tot de verste uiteinden van de kosmos.

It's a deep tendency toward order in nature

Het is een sterke neiging naar orde in de natuur,

that opposes what we've all been taught about entropy.

die ingaat tegen wat we allemaal geleerd hebben over entropie.

I mean, I'm not saying the law of entropy is wrong -- it's not.

Ik bedoel, ik zeg niet dat de wet van entropie niet klopt -- dat is niet zo.

But there is a countervailing force in the universe --

Maar er is een tegengestelde kracht in het universum --

the tendency towards spontaneous order. And so that's our theme.

de neiging naar een spontane ordening. En dat is dus ons thema.

Now, to get into that, let me begin with what might have occurred to you immediately

Laten we, om er in te komen, beginnen met wat misschien wel gelijk bij jullie opkwam

when you hear that we're talking about synchrony in nature,

toen jullie hoorden dat we het over synchronisatie in de natuur hebben,

which is the glorious example of birds that flock together,

het schitterende voorbeeld van vogels die samenscholen,

or fish swimming in organized schools.

of vissen die zwemmen in georganiseerde scholen.

So these are not particularly intelligent creatures,

Dit zijn dus niet bijzonder intelligente dieren,

and yet, as we'll see, they exhibit beautiful ballets.

maar toch, zoals we zullen zien, vertonen zij prachtige balletten.

This is from a BBC show called "Predators,"

Dit komt van de BBC show Roofdieren,

and what we're looking at here are examples of synchrony that have to do with defense.

en waar we nu naar aan het kijken zijn voorbeelden van synchronisatie die te maken hebben met verdediging.

When you're small and vulnerable, like these starlings,

Wanneer je klein en kwetsbaar bent, zoals deze spreeuwen,

or like the fish, it helps to swarm to avoid predators, to confuse predators.

of zoals de vissen, helpt het om samen te scholen om roofdieren te onwijken, of in de war te brengen.

Let me be quiet for a second because this is so gorgeous.

Ik zal even niks zeggen, omdat dit zo mooi is.

For a long time, biologists were puzzled by this behavior,

Lange tijd, waren biologen verbijsterd door dit gedrag,

wondering how it could be possible.

ze vroegen zich af hoe dit toch mogelijk was.

We're so used to choreography giving rise to synchrony.

We zijn er zo gewend aan dat choreografie ervoor zorgt dat er synchronie ontstaat.

These creatures are not choreographed.

Deze dieren worden niet gechoreografeerd,

They're choreographing themselves.

Ze choreograferen zichzelf.

And only today is science starting to figure out how it works.

En nu pas begint de wetenschap te begrijpen hoe het in elkaar steekt.

I'll show you a computer model made by Iain Couzin, a researcher at Oxford,

Ik zal jullie een computermodel laten zien dat gemaakt is door Ian Kuzan*, een onderzoeker in Oxford.,

that shows how swarms work.

dat laat zien hoe samenscholing werkt.

There are just three simple rules.

Er zijn maar 3 simpele regels.

First, all the individuals are only aware of their nearest neighbors.

Ten eerste, ieder individu is zich alleen bewust van zijn naaste buren

Second, all the individuals have a tendency to line up.

Ten tweede, ieder individu heeft een neiging om een rij te vormen.

And third, they're all attracted to each other,

Ten derde, ze worden allemaal tot elkaar aangetrokken,

but they try to keep a small distance apart.

maar ze proberen toch een kleine afstand van elkaar te houden.

And when you build those three rules in,

En wanneer je deze 3 regels inbouwt,

automatically you start to see swarms

zie je automatisch samenscholing ontstaan

that look very much like fish schools or bird flocks.

die erg veel lijkt op scholen vis of zwermen vogels.

Now, fish like to stay close together, about a body length apart.

Vissen blijven dicht bij elkaar, ongeveer een lichaamslengte van elkaar af.

Birds try to stay about three or four body lengths apart.

Vogels proberen ongeveer drie of vier lichaamslengtes van elkaar af te blijven.

But except for that difference, the rules are the same for both.

Maar op die verschillen na, zijn de regels hetzelfde voor beide.

Now, all this changes when a predator enters the scene.

Dit verandert zodra een roofdier op het toneel komt.

There's a fourth rule: when a predator's coming, get out of the way.

Er is een vierde regel: wanneer er een roofdier aankomt, maak je dat je wegkomt.

Here on the model you see the predator attacking.

Hier in dit model zie je het roofdier aanvallen.

The prey move out in random directions,

De prooien schieten allemaal een willekeurige kant op,

and then the rule of attraction brings them back together again,

en de regel van de aantrekkings brengt ze allemaal weer samen,

so there's this constant splitting and reforming.

er is een dus een aanhoudende splitsing en samenscholing.

And you see that in nature.

En dat zie je ook in de natuur.

Keep in mind that, although it looks as if each individual is acting to cooperate,

Hou in gedachte dat, alhoewel het lijkt of ieder individu probeert samen te werken,

what's really going on is a kind of selfish Darwinian behavior.

ze eigenlijk een soort egoistisch Darwiniaans gedrag vertonen.

Each is scattering away at random to try to save its scales or feathers.

Elk individu schiet willekeurig alle kanten op om zijn schubben, of zijn veren te redden.

That is, out of the desire to save itself,

Dat komt uit het verlangen om zichzelf te redden,

each creature is following these rules,

elk dier volgt deze regels,

and that leads to something that's safe for all of them.

en dat leid er toe dat het voor hen allemaal veilig is.

Even though it looks like they're thinking as a group, they're not.

Alhoewel het er uit ziet alsof ze als groep denken, doen ze dit niet.

You might wonder what exactly is the advantage to being in a swarm,

Je zou je kunnen afvragen wat eigenlijk de voordelen zijn van samenscholing,

so you can think of several.

dan kan je er een paar bedenken.

As I say, if you're in a swarm, your odds of being the unlucky one

Ik zeg, in een zwerm, zijn je kansen om de ongelukkige te zijn

are reduced as compared to a small group.

veel lager dan wanneer je in een kleine groep zit.

There are many eyes to spot danger.

Er zijn vele ogen die gevaar kunnen opmerken.

And you'll see in the example with the starlings, with the birds,

En je zult zien in het voorbeeld met de spreeuwen, dat,

when this peregrine hawk is about to attack them,

wanneer deze slechtvalk op het punt staat ze aan te vallen,

that actually waves of panic can propagate,

dat golven van paniek zich voortplanten,

sending messages over great distances.

en berichten over lange afstand sturen

You'll see -- let's see, it's coming up possibly at the very end -- maybe not.

Je zult het zien -- Eens kijken, het komt dacht ik aan het einde -- of misschien niet.

Information can be sent over half a kilometer away

Informatie kan over meer dan een halve kilometer worden verstuurd

in a very short time through this mechanism.

in een hele korte tijd door dit mechanisme.

Yes, it's happening here.

Ja, het gaat nu gebeuren.

See if you can see those waves propagating through the swarm.

Kijk of je die golven door de zwerm kan zien gaan.

It's beautiful. The birds are, we sort of understand, we think,

Het is prachtig. De vogels zijn, denken we te begrijpen

from that computer model, what's going on.

van dat computermodel, wat er gebeurt.

As I say, it's just those three simple rules,

Zoals ik al zei zijn er gewoon 3 simpele regels,

plus the one about watch out for predators.

plus de regel om uit te kijken voor roofdieren.

There doesn't seem to be anything mystical about this.

Er lijkt eigenlijk niks mystieks aan te zijn.

We don't, however, really understand at a mathematical level.

We begrijpen het echter nog niet helemaal op een wiskundige niveau.

I'm a mathematician. We would like to be able to understand better.

Ik ben een wiskundige. We zouden het graag beter willen begrijpen.

I mean, I showed you a computer model, but a computer is not understanding.

Ik bedoel, ik liet jullie om computermodel zien, maar een computer begrijpt geen dingen.

A computer is, in a way, just another experiment.

Een computer is, op een bepaalde manier, gewoon ook een experiment.

We would really like to have a deeper insight into how this works

We zouden graag een dieper inzicht hebben in hoe dit werkt

and to understand, you know, exactly where this organization comes from.

en om te begrijpen waar deze organisatie precies vandaan komt.

How do the rules give rise to the patterns?

Hoe zorgen de regels er voor dat dit patroon onstaat?

There is one case that we have begun to understand better,

Er is één geval dat we beter beginnen te begrijpen,

and it's the case of fireflies.

en het is het geval van vuurvliegjes.

If you see fireflies in North America,

Wanneer je vuurvliegjes ziet in Noord-Amerika,

like so many North American sorts of things,

zoals zoveel Noord-Amerikaanse dingen,

they tend to be independent operators. They ignore each other.

hebben ze de neiging onafhankelijk te zijn. Ze negeren elkaar.

They each do their own thing, flashing on and off,

Ze doen allemaal hun eigen ding, ze flitsen aan en uit,

paying no attention to their neighbors.

en geven geen aandacht aan hun omgeving.

But in Southeast Asia -- places like Thailand or Malaysia or Borneo --

Maar in Zuidoost-Azië -- plaatsen zoals Thailand of Maleisië of Borneo --

there's a beautiful cooperative behavior that occurs among male fireflies.

Is er een prachtig coöperatief gedrag, dat voorkomt bij mannelijke vuurvliegjes.

You can see it every night along the river banks.

Je kan het iedere nacht zien bij de rivierbeddingen.

The trees, mangrove trees, are filled with fireflies communicating with light.

De bomen, mangrove bomen, zitten vol met vuurvliegjes die communiceren met licht.

Specifically, it's male fireflies who are all flashing in perfect time together,

Specifieker, zijn het mannelijke vuurvliegjes die allemaal op perfect hetzelfde moment flitsen,

in perfect synchrony, to reinforce a message to the females.

in perfecte synchronie, om een bericht naar de vrouwtjes te versterken.

And the message, as you can imagine, is "Come hither. Mate with me."

En het bericht, zoals je je wel kunt voorstellen, is "Kom hier. Heb sex met me."

(Music)

(Muziek)

In a second I'm going to show you a slow motion of a single firefly

Zometeen ga ik jullie een slow motion fragment laten zien van één vuurvliegje

so that you can get a sense. This is a single frame.

zodat je een idee kunt krijgen. Dit is één frame.

Then on, and then off -- a 30th of a second, there.

Aan, en dan uit -- één dertigste van een seconde, daar.

And then watch this whole river bank, and watch how precise the synchrony is.

En kijk nu naar deze hele rivierbedding, en kijk hoe precies de synchronie is.

On, more on and then off.

Aan, nog meer aan en dan uit.

The combined light from these beetles -- these are actually tiny beetles --

Het gecombineerde licht van al deze kevers -- het zijn eigenlijk kleine kevertjes --

is so bright that fishermen out at sea can use them

is zo sterk dat vissers op zee ze kunnen gebruiken

as navigating beacons to find their way back to their home rivers. It's stunning.

als navigatiebakens om hun weg terug te vinden naar hun thuisrivieren. Het is verbijsterend.

For a long time it was not believed

Voor een lange tijd werd het niet geloofd,

when the first Western travelers, like Sir Francis Drake,

toen de eerste Westerse reizigers, zoals Sir Francis Drake,

went to Thailand and came back with tales of this unbelievable spectacle.

naar Thailand gingen en terugkwamen met verhalen over dit ongelooflijke spektakel.

No one believed them.

Niemand geloofde ze.

We don't see anything like this in Europe or in the West.

We zien niets zoals dit in Europa of in het Westen.

And for a long time, even after it was documented,

En voor een lange tijd, zelfs nadat het gedocumenteerd was,

it was thought to be some kind of optical illusion.

dacht men dat het één of andere optische illusie was.

Scientific papers were published saying it was twitching eyelids

Wetenschappelijke artikelen werden werden gepubliceerd waarin stond dat trillende oogleden

that explained it, or, you know, a human being's tendency

het verklaarden, of, je weet wel, de neiging van een mens

to see patterns where there are none.

om patronen te zien die er niet zijn.

But I hope you've convinced yourself now, with this nighttime video,

Maar ik hoop dat je jezelf nu hebt overtuigd, met deze nachtelijke video,

that they really were very well synchronized.

dat ze echt heel goed gesynchroniseerd waren.

Okay, well, the issue then is, do we need to be alive

Ok, het probleem is nu, moeten we levend zijn

to see this kind of spontaneous order,

om dit soort spontane orde te zien.

and I've already hinted that the answer is no.

en ik heb al laten doorschemeren dat het antwoord nee is.

Well, you don't have to be a whole creature.

Nou, het is zo dat je niet een heel dier hoeft te zijn.

You can even be just a single cell.

Je hoeft zelfs maar één cel te zijn.

Like, take, for instance, your pacemaker cells in your heart right now.

Zoals, bijvoorbeeld de pacemakercellen in je hart op dit moment.

They're keeping you alive.

Ze zorgen dat je blijft leven.

Every beat of your heart depends on this crucial region, the sinoatrial node,

Iedere hartslag is afhankelijk van deze cruciale regio, de sinus-knoop,

which has about 10,000 independent cells that would each beep,

die ongeveer 10.000 onafhankelijke cellen heeft die allemaal bliepen,

have an electrical rhythm -- a voltage up and down --

een elektronisch ritme hebben -- en hun voltage verlagen en verhogen --

to send a signal to the ventricles to pump.

om een signaal te sturen naar de hartkamers om te pompen.

Now, your pacemaker is not a single cell.

Je pacemaker is niet maar één cel.

It's this democracy of 10,000 cells that all have to fire in unison

Het is een democratie van 10.000 cellen die allemaal tegelijk moeten vuren

for the pacemaker to work correctly.

om ervoor te zorgen dat de pacemaker correct werkt.

I don't want to give you the idea that synchrony is always a good idea.

Ik wil je niet het idee geven dat synchronisatie altijd een goed idee is.

If you have epilepsy, there is an instance of billions of brain cells, or at least millions,

Wanneer je epilepsie hebt, is er een groep van miljarden hersencellen, of in ieder geval miljoenen,

discharging in pathological concert.

die ontladen in een onbedwingbare eenheid.

So this tendency towards order is not always a good thing.

Dus deze neiging naar orde is niet altijd een goed iets.

You don't have to be alive. You don't have to be even a single cell.

Je hoeft niet levend te zijn. Je hoeft niet eens één cel te zijn.

If you look, for instance, at how lasers work,

Als je kijkt naar hoe, bijvoorbeeld, lasers werken,

that would be a case of atomic synchrony.

zou dat een geval zijn van atoomsynchronie.

In a laser, what makes laser light so different from the light above my head here

In een laser, wat laserlicht zo verschillend maakt van het licht boven mijn hoofd hier

is that this light is incoherent --

is dat dit licht onsamenhangend is --

many different colors and different frequencies,

veel verschillende kleuren en verschillende frequenties,

sort of like the way you clapped initially --

een beetje zoals de manier waarop jullie eerst klapten --

but if you were a laser, it would be rhythmic applause.

maar als jullie een laser waren, zou het een ritmisch applaus zijn.

It would be all atoms pulsating in unison,

Het zouden allemaal atomen zijn die pulseren in eenheid,

emitting light of one color, one frequency.

die licht uitzenden van één kleur, één frequentie.

Now comes the very risky part of my talk,

Nu komt het risicovolle gedeelte van mijn verhaal,

which is to demonstrate that inanimate things can synchronize.

welke inhoudt te demonstreren dat niet levende dingen kunnen synchroniseren.

Hold your breath for me.

Houd je adem in voor me.

What I have here are two empty water bottles.

Wat ik hier heb zijn twee lege waterflesjes.

This is not Keith Barry doing a magic trick.

Ik ben niet Keith Barry die een goocheltruc doet.

This is a klutz just playing with some water bottles.

Dit is een kluns die aan het spelen is met waterflesjes.

I have some metronomes here.

Ik heb hier een paar metronomen.

Can you hear that?

Kan je dit horen?

All right, so, I've got a metronome,

Ok, dus, ik heb een metronoom,

and it's the world's smallest metronome, the -- well, I shouldn't advertise.

en het is 's werelds kleinste metronoom, de -- ach ja, ik mag niet adverteren.

Anyway, so this is the world's smallest metronome.

In ieder geval, dit is 's werelds kleinste metronoom.

I've set it on the fastest setting, and I'm going to now take

Ik heb hem op de snelste stand gezet, en ik ga er nu

another one set to the same setting.

nog één pakken die hetzelfde staat ingesteld.

We can try this first. If I just put them on the table together,

We kunnen dit eerst proberen. Als ik je ze gewoon samen op de tafel plaats,

there's no reason for them to synchronize, and they probably won't.

is er geen reden voor ze om te synchroniseren, en dat zullen ze waarschijnlijk niet doen.

Maybe you'd better listen to them. I'll stand here.

Misschien kunnen jullie beter naar ze luisteren. Ik ga hier staan.

What I'm hoping is that they might just drift apart

Wat ik hoop is dat ze ongelijk gaan lopen,

because their frequencies aren't perfectly the same.

omdat hun frequenties niet totaal hetzelfde zijn.

Right? They did.

Zie je? Dat deden ze.

They were in sync for a while, but then they drifted apart.

Ze waren een tijdje synchroon, maar toen gingen ze ongelijk lopen.

And the reason is that they're not able to communicate.

En de reden is dat ze niet kunnen communiceren.

Now, you might think that's a bizarre idea.

Nu kun je denken dat dat een bizar idee is.

How can metronomes communicate?

Hoe kunnen metronomen communiceren?

Well, they can communicate through mechanical forces.

Nou, ze kunnen communiceren door mechanische krachten.

So I'm going to give them a chance to do that.

Dus ga ik ze een kans geven om dat te doen.

I also want to wind this one up a bit. How can they communicate?

Ik wil deze ook een beetje opwinden. Hoe kunnen ze communiceren?

I'm going to put them on a movable platform,

Ik ga ze op een beweegbaar platform zetten,

which is the "Guide to Graduate Study at Cornell." Okay? So here it is.

wat de "Afstudeergids van Cornell." is. Okay? Hier komt het.

Let's see if we can get this to work.

Laten we eens kijken of we dit werkend kunnen krijgen.

My wife pointed out to me that it will work better if I put both on at the same time

Mijn vrouw wees me erop dat het beter zal werken als ik ze beide op hetzelfde moment erop plaats,

because otherwise the whole thing will tip over.

want anders valt het hele ding om.

All right. So there we go. Let's see. OK, I'm not trying to cheat --

Oké. Daar gaan we. Eens kijken. Ok, ik ga niet proberen vals te spelen --

let me start them out of sync. No, hard to even do that.

ik zal ze uit de pas starten. Nee, het is zelfs moeilijk om dat te doen.

(Applause)

(Applaus)

All right. So before any one goes out of sync, I'll just put those right there.

Ok. Dus voordat één van de twee ongelijk gaat lopen, zet ik ze hier wel even neer.

(Laughter)

(Gelach)

Now, that might seem a bit whimsical,

Dat lijkt misschien een beetje eigenaardig,

but this pervasiveness of this tendency towards spontaneous order

maar de doordringendheid van de neiging naar spontane orde

sometimes has unexpected consequences.

heeft soms onverwachte gevolgen.

And a clear case of that,

Een duidelijk geval hiervan,

was something that happened in London in the year 2000.

is iets dat gebeurd is in Londen in het jaar 2000.

The Millennium Bridge was supposed to be the pride of London --

De Millenniumbrug had de trots van Londen moeten zijn --

a beautiful new footbridge erected across the Thames,

een prachtige nieuwe loopbrug die over de Thames liep,

first river crossing in over 100 years in London.

de eerste rivierbrug in meer dan 100 jaar in Londen.

There was a big competition for the design of this bridge,

Er was grote competitie voor het ontwerp van deze brug,

and the winning proposal was submitted by an unusual team --

en het winnende voorstel was ingediend door een ongewoon team --

in the TED spirit, actually -- of an architect --

eigenlijk in de TED-geest, -- van een architect --

perhaps the greatest architect in the United Kingdom, Lord Norman Foster --

misschien wel de beste architect in het Verenigde Koninkrijk, Lord Norman Foster --

working with an artist, a sculptor, Sir Anthony Caro,

die samenwerkte met een kunstenaar, een beeldhouwer, Sir Anthony Caro,

and an engineering firm, Ove Arup.

en een ingenieursbureau, Ove Arup.

And together they submitted a design based on Lord Foster's vision,

En samen dienden zij een ontwerp in wat gebaseerd was op Lord Foster's visie,

which was -- he remembered as a kid reading Flash Gordon comic books,

welke was -- hij herinnerde zich dat hij als kind Flash Gordenstripboeken gelezen had,

and he said that when Flash Gordon would come to an abyss,

en hij zei dat wanneer Flash Gorden bij een afgrond kwam,

he would shoot what today would be a kind of a light saber.

hij zou schieten met wat tegenwoordig een soort lichtzwaard zou zijn.

He would shoot his light saber across the abyss, making a blade of light,

Hij zou met zijn lichtzwaard over de afgrond schieten, en een lemmet van licht maken

and then scamper across on this blade of light.

en dan over dit lemmet van licht rennen.

He said, "That's the vision I want to give to London.

Hij zei, "Dat is de visie die ik aan Londen wil geven.

I want a blade of light across the Thames."

Ik wil een lemmet van licht over de Theems"

So they built the blade of light,

Dus bouwden zij het lemmet van licht,

and it's a very thin ribbon of steel, the world's --

en het is een erg dun lint van staal, de werelds --

probably the flattest and thinnest suspension bridge there is,

waarschijnlijk de platste en dunste hangbrug die er is,

with cables that are out on the side.

met kabels die buiten aan de zijkant hangen.

You're used to suspension bridges with big droopy cables on the top.

Je bent gewend aan kabelbruggen met grote slaphangende kabels bovenaan.

These cables were on the side of the bridge,

Deze kabels waren aan de zijkant van de brug,

like if you took a rubber band and stretched it taut across the Thames --

zoals wanneer je een rubberen band pakt en deze uitstrekt over de Theems --

that's what's holding up this bridge.

dat is wat deze brug omhoog houdt.

Now, everyone was very excited to try it out.

Nu, iedereen was erg opgewonden om hem te proberen.

On opening day, thousands of Londoners came out, and something happened.

Op de openingsdag, kwamen duizenden Londenaren, en er gebeurde iets.

And within two days the bridge was closed to the public.

En binnen twee dagen was de brug gesloten voor het publiek.

So I want to first show you some interviews with people

Dus wil ik jullie eerst wat interviews laten zien met mensen

who were on the bridge on opening day, who will describe what happened.

die op de brug waren op de openingsdag, ze zullen beschrijven wat er gebeurde.

Man: It really started moving sideways and slightly up and down,

Man: Hij begon echt zijwaarts te bewegen en lichtjes op en neer,

rather like being on the boat.

een beetje zoals op een boot zijn.

Woman: Yeah, it felt unstable, and it was very windy,

Vrouw: Ja, het voelde erg onstabiel, en het waaide erg hard,

and I remember it had lots of flags up and down the sides, so you could definitely --

en ik herinner me een heleboel vlaggen aan de zijkanten, dus je kon duidelijk --

there was something going on sideways, it felt, maybe.

er was iets aan de hand aan de zijkanten, zo voelde het, misschien.

Interviewer: Not up and down? Boy: No.

Verslaggever: Niet naar boven en naar beneden? Jongen: Nee.

Interviewer: And not forwards and backwards? Boy: No.

Verslaggever: En niet voorwaarts en achterwaarts? Jongen: Nee.

Interviewer: Just sideways. About how much was it moving, do you think?

Verslaggever: Alleen zijwaarts. En hoeveel was het aan het bewegen, denk je?

Boy: It was about --

Jongen: Het was ongeveer --

Interviewer: I mean, that much, or this much?

Verslaggever: Ik bedoel, zoveel, of zoveel?

Boy: About the second one.

Jongen: Ongeveer de tweede.

Interviewer: This much? Boy: Yeah.

Verslaggever: Zoveel? Jongen: Ja.

Man: It was at least six, six to eight inches, I would have thought.

Man: Het was tenminste 15, 15 tot 20 centimeter, dacht ik toch.

Interviewer: Right, so, at least this much? Man: Oh, yes.

Verslaggever: Ok, dus, in ieder geval zoveel? Man: Ja, zeker.

Woman: I remember wanting to get off.

Vrouw: Ik weet nog dat ik eraf wou.

Interviewer: Oh, did you? Woman: Yeah. It felt odd.

Verslaggever: Oh, echt waar? Vrouw: Ja. Het voelde raar.

Interviewer: So it was enough to be scary? Woman: Yeah, but I thought that was just me.

Verslaggever: Dus het was genoeg om bang van te worden? Vrouw: Ja, maar ik dacht dat het aan mij lag.

Interviewer: Ah! Now, tell me why you had to do this?

Aha! Dus, vertel me eens waarom je dit moest doen?

Boy: We had to do this because, to keep in balance

Jongen: We moesten dit doen, om ons evenwicht te bewaren,

because if you didn't keep your balance,

want wanneer je niet je evenwicht bewaarde,

then you would just fall over about, like, to the left or right, about 45 degrees.

dan zou je gewoon ongeveer zo'n 45 graden naar links of rechts vallen.

Interviewer: So just show me how you walk normally. Right.

Verslaggever: Dus, laat me gewoon zien hoe je normaal loopt. Ok.

And then show me what it was like when the bridge started to go. Right.

En laat me dan nu zien hoe je liep wanneer de brug begon te bewegen. Ok.

So you had to deliberately push your feet out sideways and --

Dus je moest echt je voeten zijwaarts duwen en --

oh, and short steps?

oh, en kleine stapjes?

Man: That's right. And it seemed obvious to me

Man: Dat klopt. En het leek mij logisch

that it was probably the number of people on it.

dat het waarschijnlijk door het aantal mensen op de brug kwam.

Interviewer: Were they deliberately walking in step, or anything like that?

Verslaggever: Liepen ze express in de maat, of iets als dat?

Man: No, they just had to conform to the movement of the bridge.

Man: Nee, ze moesten gewoon toegeven aan de beweging van de brug.

Steven Strogatz: All right, so that already gives you a hint of what happened.

Steven Strogatz: Ok, dus dat geeft je een idee van wat er gebeurde.

Think of the bridge as being like this platform.

Denk aan de brug als zoiets als dit platform.

Think of the people as being like metronomes.

En denk dat de mensen metronomen zijn.

Now, you might not be used to thinking of yourself as a metronome,

Nu, misschien ben je niet gewend om jezelf met een metronoom te vergelijken.

but after all, we do walk like -- I mean, we oscillate back and forth as we walk.

maar eigenlijk, we lopen wel als -- Ik bedoel, we slingeren heen en weer als we lopen.

And especially if we start to walk like those people did, right?

En al helemaal wanneer we aan het lopen zijn als die mensen deden, toch?

They all showed this strange sort of skating gait

Ze lieten allemaal een soort rare schaatsbeweging zien

that they adopted once the bridge started to move.

die ze ontwikkelden toen de brug begon te bewegen.

And so let me show you now the footage of the bridge.

En daarom wil ik jullie nu de video van de brug laten zien.

But also, after you see the bridge on opening day, you'll see an interesting clip

Maar ook, na de brug op de openingsdag, zullen jullie een interessante clip zien

of work done by a bridge engineer at Cambridge named Allan McRobie,

van werk dat gedaan is door een brugingenieur op Cambridge, Allan McRobie,

who figured out what happened on the bridge,

Die ontdekte wat er gebeurde op de brug,

and who built a bridge simulator to explain exactly what the problem was.

en die een brugsimulator bouwde om uit te leggen wat het probleem was.

It was a kind of unintended positive feedback loop

Het was een soort van onbedoelde positieve feedback loop

between the way the people walked and the way the bridge began to move,

tussen de manier waarop mensen lopen en de manier waarop de brug begon te bewegen

that engineers knew nothing about.

waar ingenieurs niks vanaf wisten.

Actually, I think the first person you'll see

Eigenlijk, ik denk de eerste persoon die je zult zien

is the young engineer who was put in charge of this project. Okay.

is de jonge ingenieur die de leiding had over dit project. Ok.

(Video) Interviewer: Did anyone get hurt? Engineer: No.

(Video): Verslaggever: Is er iemand gewond geraakt? Ingenieur: Nee.

Interviewer: Right. So it was quite small -- Engineer: Yes. Interviewer: -- but real?

Verslaggever: Ok. Dus het was vrij klein -- Ingenieur: Ja. Verslaggever: -- maar echt?

Engineer: Absolutely. Interviewer: You thought, "Oh, bother."

Ingenieur: Absoluut. Verslaggever: Jij dacht, "Oh, jee."

Engineer: I felt I was disappointed about it.

Ingenieur: Ik voelde dat ik er teleurgesteld over was.

We'd spent a lot of time designing this bridge, and we'd analyzed it,

We hadden veel tijd gestoken in het ontwerpen van de brug, en we hadden hem geanalyseerd,

we'd checked it to codes -- to heavier loads than the codes --

we hadden het aan de normen getest -- aan zwaardere belastingen dan de normen --

and here it was doing something that we didn't know about.

en nu deed hij iets waar we niks vanaf wisten.

Interviewer: You didn't expect. Engineer: Exactly.

Verslaggever: Iets wat jullie niet verwachten. Ingenieur: Inderdaad.

Narrator: The most dramatic and shocking footage

Verteller: De meest dramatische en schokkende beelden

shows whole sections of the crowd -- hundreds of people --

laten hele groepen van de menigte -- honderden mensen --

apparently rocking from side to side in unison,

blijkbaar heen en weer gaan, tegelijkertijd,

not only with each other, but with the bridge.

niet alleen met elkaar, maar met de brug.

This synchronized movement seemed to be driving the bridge.

Deze gesynchroniseerde beweging lijkt de brug te doen bewegen.

But how could the crowd become synchronized?

Maar hoe kon de mensenmassa gesynchroniseerd worden?

Was there something special about the Millennium Bridge that caused this effect?

Was er iets speciaals aan de Millenniumbrug dat dit effect veroorzaakte?

This was to be the focus of the investigation.

Dit zou de focus van het onderzoek worden.

Interviewer: Well, at last the simulated bridge is finished, and I can make it wobble.

Verslaggever: Ok, de gesimuleerde brug is eindelijk klaar, en ik kan hem laten wiebelen.

Now, Allan, this is all your fault, isn't it? Allan McRobie: Yes.

Dus, Allan, dit is allemaal jouw schuld, toch? Allan McRobie: Ja.

Interviewer: You designed this, yes, this simulated bridge,

Verslaggever: Jij hebt dit ontwerpen, ja, deze gesimuleerde brug,

and this, you reckon, mimics the action of the real bridge?

en jij denkt dat deze brug zich gedraagt als de echte brug?

AM: It captures a lot of the physics, yes.

AM: Het bevat een groot deel van de fysica, ja.

Interviewer: Right. So if we get on it, we should be able to wobble it, yes?

Ok, dus als we erop gaan staan, kunnen we de brug laten wiebelen toch?

Allan McRobie is a bridge engineer from Cambridge who wrote to me,

Allan McRobie is een brugingenieur van Cambridge die naar mij geschreven heeft,

suggesting that a bridge simulator ought to wobble

en die aangaf dat een brugsimulator waarschijnlijk zou bewegen

in the same way as the real bridge --

op dezelfde manier als de echte brug --

provided we hung it on pendulums of exactly the right length.

wanneer we de brug aan kabels van precies de goede lengte zouden hangen.

AM: This one's only a couple of tons, so it's fairly easy to get going.

AM: Deze is maar een paar ton, dus het is vrij makkelijk om hem te laten bewegen.

Just by walking. Interviewer: Well, it's certainly going now.

Je hoeft alleen maar te lopen. Verslaggever: Nou, hij beweegt nu zeker.

AM: It doesn't have to be a real dangle. Just walk. It starts to go.

AM: Het hoeft niet een echte [onduidelijk]. Gewoon lopen, Hij begint vanzelf.

Interviewer: It's actually quite difficult to walk.

Verslaggever: Het is eigenlijk best moeilijk om te lopen.

You have to be careful where you put your feet down, don't you,

Je moet oppassen waar je je voeten neerzet, toch,

because if you get it wrong, it just throws you off your feet.

omdat wanneer je het verkeerd doet, hij je gewoon omgooit.

AM: It certainly affects the way you walk, yes. You can't walk normally on it.

AM: Het heeft in ieder geval invloed op je manier van lopen. Je kan er niet normaal op lopen.

Interviewer: No. If you try and put one foot in front of another,

Verslaggever: Nee. Als je probeert de ene voet voor de andere te zetten,

it's moving your feet away from under you. AM: Yes.

worden je voeten onder je weggeduwd. AM: Ja.

Interviewer: So you've got to put your feet out sideways.

Verslaggever: Dus moet je voeten zijwaarts neerzetten.

So already, the simulator is making me walk in exactly the same way

Dus nu al, laat de simulator me lopen op precies dezelfde manier

as our witnesses walked on the real bridge.

als onze getuigen loopten op de echte brug.

AM: ... ice-skating gait. There isn't all this sort of snake way of walking.

AM: .. schaatsbeweging. Er is niet zoveel van dit soort slangenmanier van lopen.

Interviewer: For a more convincing experiment,

Verslaggever: Voor een wat overtuigender experiment,

I wanted my own opening-day crowd, the sound check team.

wilde ik mijn eigen openingsdagmenigte, het geluidsteam.

Their instructions: just walk normally.

Hun instructies: gewoon normaal lopen.

It's really intriguing because none of these people is trying to drive it.

Het is echt intrigerend, omdat niet één van deze mensen het probeert aan te drijven.

They're all having some difficulty walking.

Ze hebben allemaal moeite om normaal te lopen.

And the only way you can walk comfortably is by getting in step.

En de enige manier waarop je comfortabel kunt lopen is door in het ritme te komen.

But then, of course, everyone is driving the bridge.

Maar dan, natuurlijk, drijft iedereen de brug aan.

You can't help it. You're actually forced by the movement of the bridge to get into step,

Je kan er niks aan doen. Je wordt echt gedwongen door de beweging van de brug om mee te doen,

and therefore to drive it to move further.

en daardoor gaat de brug weer harder bewegen.

SS: All right, well, with that from the Ministry of Silly Walks,

SS: Ok, dus, na dit bericht van het ministerie van rare loopjes,

maybe I'd better end. I see I've gone over.

kan ik beter stoppen. Ik zie dat ik al over de tijd zit.

But I hope that you'll go outside and see the world in a new way,

Maar ik hoop dat jullie allemaal naar buiten gaan en de wereld op een andere manier zien,

to see all the amazing synchrony around us. Thank you.

en alle ongelooflijke synchronie om ons heen zien. Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)