Gonzalo Vilariño: How Argentina's blind soccer team became champions (with English subtitles) | TED

Vertaald door: Nathalie Verschelden Nagekeken door: Peter van de Ven

I opened a blind man's head.

Ik heb een blinde zijn hoofd doen breken.

I didn't make him think or reflect -- I cracked his head open, literally.

Ik deed hem niet nadenken,

het was eerder letterlijk zijn hoofd breken.

We were walking with him holding onto my shoulder,

Hij hield mijn schouder vast,

I miscalculated how much space there was between us,

ik hield geen rekening met de plaats die hij naast mij innam

and I knocked him into a gate.

en ik liet hem tegen een hek met tralies lopen.

(Laughter)

(Gelach)

Five stitches in his forehead.

Vijf hechtingen op zijn voorhoofd.

At that moment, I felt like the worst teacher in the world.

Ik voelde me toen de slechtste docent ter wereld.

I really didn't know how to apologize.

Ik wist echt niet hoe ik mij kon verontschuldigen.

Luckily, El Pulga is one of those people who takes things quite well.

Gelukkig nam Pulga de dingen vrij goed op.

And to this day, he says that I was the coach

En tot op vandaag blijft hij zeggen

who left the most important mark on his career.

dat ik de belangrijkste stempel op zijn carrière heb gedrukt.

(Laughter)

(Gelach)

The truth is, when I started working at the institute for the blind,

Toen ik begon te werken aan het instituut voor blinden

I was surprised by a lot of things.

schrok ik van heel veel dingen.

A lot of the things they did, I never imagined they could:

Veel dingen die ze deden waarvan ik niet wist dat ze het konden:

they swam, did exercise, played cards.

zwemmen, atletiek, kaarten

They drank mate, and could pour it

en zelfs maté drinken, die ze zelf bijschonken zonder te morsen.

without burning themselves in the process.

But when I saw them playing soccer --

Maar toen ik zag dat ze voetbal speelden, geloofde ik mijn ogen niet.

that was amazing.

They had a dirt field, rusty goalposts and broken nets.

Ze hadden een zandveld

en twee roestige doelen met gescheurde netten,

en de blinden van het instituut streden in hun voetbalwedstrijd

The blind who attended the institute would play their games there,

net zoals ik deed op het veld naast het huis.

just like I did at a field near my house.

But they played without being able to see.

Maar zij speelden zonder te zien.

The ball made a sound so they could locate it.

De bal maakte geluid, zodat ze wisten waar hij was,

er was een gids achter het vijandige doel, zodat ze wisten waar de bal heen moest,

They had a guide behind the rival team's goal

to know where to kick the ball.

And they used eye masks.

en ze droegen een masker.

Enkele jongens waren niet helemaal blind

There were guys who could still see a little,

and they wore eye masks so everyone was equal.

en gebruikten het masker zodat iedereen gelijk was.

When I was more at ease with them, I asked for a mask myself.

Toen ik hun vertrouwen wat gewonnen had,

vroeg ik hen een masker en probeerde te spelen.

I put it on and tried to play.

I had played soccer all my life.

Ik had heel mijn leven gevoetbald.

This is where it got even more amazing:

Ik raakte nog verder onder de indruk

within two seconds, I didn't know where I was standing.

toen ik meteen al niet meer wist waar ik was.

I had studied physical education because I loved high performance.

Ik heb lichamelijke opvoeding gestudeerd,

omdat ik hield van prestaties.

I started working at the institute by chance.

Ik ben hier toevallig beginnen te werken.

My other job was with the Argentinian National Rowing Team,

Mijn andere werk was met de Argentijnse roeiselectie

and I felt that was my thing.

en ik dacht dat dat me beter lag.

Here, everything was twice as hard.

Hier was alles twee keer zo moeilijk.

I'll never forget the first day I did the warm-up with the team.

Ik zal het enthousiasme van het team op de eerste dag nooit vergeten.

I lined them up in front of me --

Ik stelde hen op voor mij, dat deed ik bij de roeiselectie ook,

I used to do that with the rowing team --

en ik zei hen: "Goed, nu iedereen naar beneden",

and I said, "OK, everyone bend down," going like this.

en ik deed dit.

When I looked up, two guys were seated,

Er gingen er twee zitten, twee liggen en de rest ging op de knieën.

three were lying down and others were squatting.

(Laughter)

(Gelach)

How could I do here the same things I was doing there?

Hoe kan ik hier hetzelfde doen als daar?

It took me a while.

Het kostte me vrij veel moeite.

I started looking for tools to learn from them,

Ik zocht manieren om van hen te leren

from the teachers who worked with them.

en van de docenten die al met hen werkten.

I learned I couldn't explain a play on a chalkboard like a coach does,

Ik leerde dat ik geen spel kon uitleggen op een bord, zoals een trainer,

maar dat ik wel een plastic bord met flessendopjes kon gebruiken,

but I could use a plastic tray and some bottle caps

so they could follow me by way of touch.

zodat ze konden voelen.

I also learned they could run on a track

Ik leerde dat ze ook op een atletiekpiste konden lopen

if I ran with them, holding a rope.

als ik maar met hen meeliep, verbonden met een touwtje.

So we started looking for volunteers to help us run with them.

We begonnen dus vrijwilligers te zoeken om met hen mee te lopen.

I was enjoying it,

Ik kreeg er plezier in en begon het nut en de zin van het werk te zien.

and finding purpose and meaning in what we were doing.

It was hard at first, it was uncomfortable,

Het was moeilijk en in het begin onwennig, maar ik wou me over het ongemak zetten.

but I decided to overcome the discomfort.

Op een gegeven moment vond ik het

And there came a time

when it became the most fascinating job I'd ever had.

het meest fascinerende werk wat ik ooit had gehad.

Ik begon me toen af te vragen:

I think that's when I wondered:

Why couldn't we be a high-performance team as well?

waarom kunnen wij met de blinden

niet ook gewoon een ploeg met sterke prestaties zijn?

Of course, one thing was missing:

Het hing natuurlijk af van wat zij zelf wilden,

I needed to find out what they wanted,

the real protagonists of this story.

de echte hoofdrolspelers van dit verhaal.

Three hours of training, playing soccer on that field,

Drie uur trainen op dit zandveldje

were not going to be enough.

zou niet meer voldoende zijn.

We would have to train differently.

Er moest op een andere manier getraind worden.

We started to train harder, and the results were great;

We begonnen hogere eisen te stellen en de reactie was fantastisch:

they asked for more.

ze vroegen meer.

I came to understand that they, too, wondered

Ze begonnen zichzelf ook af te vragen

why they couldn't do high-performance.

waarom ze geen bijzondere prestaties zouden kunnen leveren.

When we felt ready, we knocked at CENARD's door.

Toen we ons er klaar voor voelden, klopten we aan bij CENARD,

CENARD is the National Center for High-Performance Sports

het centrum voor Argentijnse atleten in internationale competities.

here in Argentina.

It was hard to get them to hear what we had to say.

Het was al vrij moeilijk om serieus genomen te worden,

But it was considerably more difficult

maar het was nog moeilijker om ervoor te zorgen,

to get the other athletes training there to consider us their equals.

dat de atleten die er al trainden ons als gelijken beschouwden.

In fact, they would let us use the field

We mochten eigenlijk alleen op het veld als geen enkel ander team het gebruikte.

only when no other teams were using it.

And we were known as "the blind ones."

Wij waren 'de blindemannetjes', niemand wist wat we daar deden.

Not everyone knew exactly what we were doing there.

The 2006 World Championship was a turning point in the team's history.

Het wereldkampioenschap 2006

was het keerpunt in de geschiedenis van het team.

It was held in Buenos Aires for the first time.

Het was de eerste keer dat het in Buenos Aires was

It was our chance to show everyone

en het was onze kans om te tonen

what we had been doing all that time.

wat we de hele tijd gedaan hadden.

We made it to the finals.

We bereikten de finale en we groeiden als team.

We were growing as a team.

It was us against Brazil in the finals.

In de finale kwamen we uit tegen Brazilië,

They were the best team in the tournament.

het sterkste team van het toernooi.

They won every game by a landslide.

Het won alle wedstrijden overtuigend.

Hardly anyone believed we could win that game.

Bijna niemand geloofde dat wij de wedstrijd zouden kunnen winnen.

Hardly anyone -- except for us.

Bijna niemand, behalve wij.

During pre-game meetings,

In het trainingskamp, de kleedkamer,

in the locker room,

during each warm-up,

tijdens elke training, roken we de overwinning.

it smelled of victory.

I swear that smell exists.

Ik zweerde hen dat die geur bestaat.

I smelled it several times with the team,

Ik rook het meermaals met het team,

maar ik herinner me vooral de dag voor de finale.

but I remember it in particular, the day before we played that final.

The Argentine Football Association had opened their doors to us.

De Argentijnse voetbalfederatie had de deuren voor ons geopend.

We were training at AFA,

We trainden op AFA, net zoals Verón, Higuaín en Messi.

where Verón, Higuain and Messi trained.

For the first time ever,

We voelden ons voor het eerst een echte selectie.

we felt like a true national team.

At 7:30pm, the day before the game,

Op de tactiekbespreking de dag ervoor, om half acht 's avonds,

we were in the lounge discussing strategy,

zaten we in een zitkamer

and a waiter knocks on the door, interrupting our conversation.

en het gesprek werd onderbroken door iemand die op de deur klopte.

He suggested we go to church.

Hij stelde ons voor om naar een kerk te gaan -

He came to invite us to church.

naar een kerk...

Ik probeerde hem van het idee af te brengen,

I tried to get rid of him, saying it wasn't a good time,

dat dit niet het moment was;

that we better leave it for another day.

we zouden het wel op een andere dag doen.

He kept insisting, asking me to please let him take the guys to church,

Toch drong hij erop aan om met de jongens naar de kerk te gaan,

because that day, a pastor who performed miracles would be there.

omdat er een pastoor kwam die mirakels verrichtte.

I was slightly afraid to ask what type of miracles he meant,

Ik vroeg hem een beetje angstig over welk mirakel hij het had

and he replied nonchalantly,

en hij zei: "Laat me het team meenemen naar de kerk

"Coach, let me take the team to the church,

and when we return, I guarantee that half of them will be able to see."

en ik ben er zeker van dat de helft erna weer kan zien."

(Laughter)

(Gelach)

Some of the guys laughed,

Er werd hard gelachen, maar stel je voor dat men zoiets zegt tegen een blinde.

but imagine being a blind person and someone says that to you.

I didn't know what to say.

Ik wist niet wat te antwoorden,

I said nothing; it was an awkward silence.

ik zweeg en er viel een onaangename stilte.

I didn't want to make him feel bad,

Ik wilde hem geen slecht gevoel geven, want hij geloofde echt dat het kon.

because he truly believed this could happen.

One of the players saved me,

Ik werd uit de situatie gered door een speler die opstond en hem zei:

when he stood up and confidently said,

"Juan," -- that was the kid's name --

"Juan, Gonza zei al dat dit niet het moment is om naar de kerk te gaan.

Gonza already told you it's not the best time to go to church.

Besides, let me make this clear:

Laat ik je trouwens dit vertellen: als we naar die kerk gaan

if we go to that church, and I end up being able to see when we return,

en ik ben bij terugkomst bij de helft die weer kan zien,

I will beat you so hard if I can't play tomorrow."

geef ik je ervan langs, omdat ik dan morgen de match niet kan spelen."

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Juan left, laughing in resignation,

Juan vertrok lachend en we gingen verder met de tacktiekbespreking.

and we continued with our pregame talk.

That night when I went to sleep,

Toen ik die nacht ging slapen,

I began to dream about the next day's game,

begon ik te dromen over de match de dag erna,

imagining what could happen, how we would play.

wat er kon gebeuren, hoe we zouden spelen.

And that's when I noticed that smell of victory

En toen rook ik die geur van de overwinning, zoals ik daarnet zei.

I mentioned a while ago.

And it's because at that moment, I thought:

Want op dat moment voelde ik dat als de rest van de spelers

if the other players had the same desire as Diego going into the game,

evenveel zin had als Diego om die match te spelen,

it was impossible for us not to win.

we niet konden verliezen.

The next day was going to be wonderful.

De volgende dag ging schitterend zijn.

We got up at 9am, the game was at 7pm,

We stonden op om negen uur,

de match was om zeven uur 's avonds en wij wilden al gaan spelen.

and we were already eager to play.

We left AFA, and the bus was full of flags that people had given to us.

We vertrokken uit de AFA en in de bus vol vlaggen,

die we van de mensen hadden gekregen,

We were talking about the game,

praatten we over de match

and we could hear people honking and cheering,

en hoorden we getoeter en gejuich:

"Go Murciélagos! Today's the day! The final challenge!"

"Komaan Murciélagos, het is de laatste dag, de laatste inspanning."

The guys asked me, "Do they know us? Do they know we're playing?"

De jongens vroegen me: "Kennen ze ons? Weten ze dat we spelen?"

Some people followed the bus to CENARD.

Er waren mensen die de bus volgden naar het CENARD.

We arrived and found an amazing scene.

We kwamen aan in een ongelooflijk tafereel.

In the corridor leading from the locker room to the game field,

Op weg van de kleedkamer naar het veld

I was walking with Silvio,

liep ik naast Silvio, die mijn schouder vasthield

who was holding onto my shoulder, so I could guide him.

Fortunately, there were no gates along the way.

-- gelukkig was er onderweg geen hek met tralies --

(Laughter)

When we reached the field, he asked me about everything.

en toen we op het veld kwamen,

vroeg hij me uit over alles, omdat hij geen enkel detail wilde missen.

He didn't want to miss a single detail.

He said, "Tell me what you see, tell me who's playing the drums."

Hij zei me: "Vertel me wat je ziet en wie er zo trommelt."

I tried to explain what was happening with as much detail as possible.

Ik probeerde hem zo gedetailleerd mogelijk uit te leggen wat er gebeurde.

I told him, "The stands are packed, a lot of people couldn't get in,

Ik zei: "De tribunes zitten vol, veel mensen konden niet meer binnen.

there are blue and white balloons all over the field,

Er zijn overal lichtblauwe en witte ballonnen,

they're opening a giant Argentine flag that covers the entire grandstand."

ze openen een gigantische vlag van Argentinië die de hele tribune bedekt.

Suddenly, he cuts me off and says,

Op een moment onderbreekt hij mij en zegt:

"Do you see a flag that says 'San Pedro'?"

"Kijk eens of je een vlag ziet met 'San Pedro' erop",

That's the city where he lives.

de stad waar hij woont.

I started looking into the stands

Ik begin te zoeken in de tribune

and I spotted a little white flag

en helemaal bovenaan zie ik een kleine witte vlag met zwarte gespoten letters:

with lettering done in black spray paint, that read:

"Silvio, je familie en heel San Pedro is hier."

"Silvio, your family and all of San Pedro are here."

I told him that and he replied,

Ik zeg het hem en hij zegt: "Dat is mijn moeder.

"That's my mom, tell me where she is, I want to I wave at her."

Zeg me a.u.b. waar ze is, zodat ik kan zwaaien."

I pointed him toward the flag

Ik draai hem, wijs met zijn arm aan waar de vlag is

and showed him with his arm where they were sitting,

en hij zwaait met beide armen in die richting.

and he waved his arms in that direction.

About 20 or 30 people stood up and gave him an ovation.

Twintig à dertig personen geven hem een staande ovatie

When that happened,

en ik zie hoe zijn blik verandert, hoe ontroerd hij wordt.

I saw how his face changed, how moved he was.

It was moving for me, too;

Ik word zelf ook ontroerd;

two seconds later, I had a lump in my throat.

ik krijg even een brok in de keel.

It was strange -- I felt both the excitement of what was happening,

Dat was raar: ik voelde de opwinding van wat er gebeurde,

and the anger and the anguish that he could not see it.

maar ook de woede en het verdriet dat hij dat allemaal niet kon zien.

A few days later when I told him what I had experienced,

Enkele dagen later, toen ik hem dat vertelde,

he tried to reassure me, saying,

stelde hij me gerust: "Gonza, het is goed,

"Gonza, don't feel bad, I could see them.

ik zie hen, op en andere manier, maar ik zweer je dat ik hen allemaal zie."

Differently, but I swear to you that I saw them all."

The game started.

De match begon,

We could not fail; it was the final.

we mochten niet verzwakken, het was de finale.

The audience was quiet, like here,

De mensen moesten stil zijn, net zoals hier nu,

because in soccer for the blind,

omdat bij blindenvoetbal

the public has to be quiet so the players can hear the ball.

de spelers de bal moeten kunnen horen.

They're only allowed to cheer when the game is over.

Ze mochten hen enkel aanmoedigen wanneer het spel stillag.

And when there were eight minutes to go,

Acht minuten voor het eindsignaal juichten ze zoals nooit tevoren.

the crowd did all the cheering they hadn't done in the first 32 minutes.

Ze schreeuwden uit volle borst bij het doelpunt van Silvio,

When pigeon-toed Silvio nailed the ball at an angle,

they cheered with all their heart,

die de bal mooi in de hoek draaide.

in an incredible way.

Today, if you go to CENARD, you'll see a huge poster on the door,

Als ze nu naar het CENARD gaan en door de deur stappen,

zullen ze een enorme poster zien met de foto van de Murciélagos.

with a photo of our team, Los Murciélagos.

They're a model national team, everyone in CENARD knows who they are,

Ze zijn een modelselectie van het land, iedereen kent hen in het CENARD.

and after having won two World Championships

Als tweevoudig wereldkampioen en na twee paralympische medailles

and two Paralympic medals,

no one doubts they are high-performance athletes.

twijfelt niemand nog aan hun sterke prestaties.

(Applause)

(Applaus)

(Applause ends)

I was lucky to train this team for 10 years,

Ik had het geluk om deze ploeg te trainen,

first as a trainer and later as their coach.

eerst als fysiek coach en daarna als technisch directeur,

tien jaar lang.

Ik heb het gevoel dat ik veel meer kreeg dan wat ik hen gaf.

I feel that they've given me much more

than what I've given them.

Last year, they asked me to coach another national team, Power Soccer.

Vorig jaar kreeg ik het voorstel

om de selectie van Powerchair Fútbol te trainen.

It's a national team of young men who play soccer in wheelchairs.

Het is een Argentijnse selectie van jongens die rolstoelvoetbal spelen.

They use motorized wheelchairs that they drive with a joystick,

Het zijn gemotoriseerde rolstoelen, bediend met een joystick,

because they don't have enough strength in their arms

omdat ze geen kracht in hun armen hebben om een gewone rolstoel voort te duwen.

to use conventional chairs.

They added a bumper to the chair, a safeguard that protects their feet,

Er staat een soort bumper op

om de rolstoel en hun voeten te beschermen,

while allowing them to kick the ball.

waarmee ze de bal kunnen voortduwen.

It's the first time that, instead of being the spectators,

Het is de eerste keer

dat ze geen toeschouwers zijn maar hoofdrolspelers.

they're now the main characters.

It's the first time their parents, friends and siblings can see them play.

Het is de eerste keer dat hun ouders, vrienden, broers en zussen

hen kunnen zien spelen.

For me, it's a new challenge,

Voor mij is het een nieuwe uitdaging.

with the same discomfort, insecurity, and fear I had

Opnieuw het ongemak, de onzekerheid en de angst, zoals eerst bij de blinden.

when I started working with the blind.

But I approach it all from a more experienced position.

Ja, ik heb nu wel meer ervaring.

That's why from day one, I treat them as athletes on the field,

Daarom behandel ik hen vanaf dag één als atleten op het veld

and off the field, I try to put myself in their shoes

en ik probeer me daarbuiten in hen te verplaatsen.

and behave without prejudice,

Zonder enig vooroordeel, want ze voelen zich beter als je hen normaal behandelt.

because treating them naturally feels best to them.

Both teams play soccer; something once unthinkable for them.

Beide teams spelen voetbal, iets wat voor hen ondenkbaar was.

They had to adapt the rules to do so.

Ze moesten er wel de regels voor aanpassen.

And both teams broke the same rule --

En ze braken allebei dezelfde regel:

the one that said they couldn't play soccer.

dat ze geen voetbal zouden kunnen spelen.

When you see them play, you see competition, not disability.

Als je hen ziet spelen,

zie je geen beperking, maar een vaardigheid.

The problem starts when the game is over,

Het probleem begint wanneer de match afgelopen is en ze van het veld gaan,

and they leave the field.

Then they step in to play our game,

en onze wedstrijd moeten spelen,

in a society whose rules don't really take them into account

in een samenleving vol regels

die weinig rekening met hen houdt en niet voor hen zorgt.

or care for them.

I learned from sports

Ik leerde van de sport

that disability greatly depends on the rules of the game.

dat een beperking grotendeels afhangt van de spelregels.

I believe that if we change some of the rules of our game,

Daarom denk ik dat als we enkele regels van ons spel aanpassen,

we can make life a little easier for them.

we hun leven wat makkelijker zouden kunnen maken.

We all know there are people with disabilities; we see them daily.

We weten allemaal dat er mensen met beperkingen zijn, we zien ze elke dag.

But by having no direct contact with them,

Maar af en toe beseffen we niet welke problemen ze dagelijks hebben,

we're not aware of the problems they face every day,

omdat we geen direct contact met hen hebben.

like how hard it is for them to get on a bus,

De moeite om bij een vereniging te gaan,

find a job,

werk te vinden, de metro te nemen, de straat over te steken.

take the subway

or cross the street.

It's true that there is an increasing social responsibility

De sociale verantwoordelijkheid

regarding the inclusion of people with disabilities.

voor de integratie van personen met een beperking is groeiende.

But I think it's still not enough.

Maar ik denk dat het nog steeds niet genoeg is.

I think change needs to come from every one of us.

Ik denk dat iedereen moet bijdragen aan die verandering.

First, by leaving behind our indifference toward the disabled,

Ten eerste moeten we de onverschilligheid achter ons laten

and then by respecting the rules that do take them into account.

en vervolgens de regels respecteren die wel rekening met hen houden.

They are few, but they do exist.

Het zijn er erg weinig, maar ze bestaan.

Ik heb een blinde, Pulga, zijn ogen geopend.

I cracked a blind man's head open -- El Pulga's head.

I can assure you these two teams opened mine as well.

Ik kan jullie verzekeren dat de twee teams de mijne ook openden,

They taught me that above all,

omdat ze me vooral leerden hoe je elke match moet spelen

you have to get out there and play every game

in dit prachtige kampioenschap: het leven.

in this beautiful tournament that we call life.

Dankjewel.

Thank you.

(Applause)

(Applaus)