The energy Africa needs to develop -- and fight climate change | Rose M. Mutiso

Transcriber: TED Translators Admin Reviewer: Mirjana Čutura

Translator: Zaw Win Naing Reviewer: Sanntint Tint

Think about this.

ဒါကိုစဥ်းစားကြည့်ပါ။

Californians use more electricity playing video games

ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်သူတွေ video game ကစားရင်းအသုံးပြုတဲ့ဓာတ်အားက

than the entire country of Senegal uses overall.

ဆီနီဂေါတစ်နိုင်ငံလုံးဓါတ်အားအသုံးပြုမှုထက် ယေဘုယျအားဖြင့်ပိုများပါတယ်။

Also, before gyms were shut down due to COVID,

ဒါ့အပြင် COVID ကြောင့် gymတွေ မပိတ်ခင်တုန်းက

New Yorkers could work out in a 10-degree-Celsius gym

New York ကလူတွေဟာ 10'Cရှိတဲ့ gymခန်းထဲမှာ အားကစားလုပ်လို့ရပါတယ်၊

because the cold apparently burns more calories.

အအေးဓာတ်က Calorieကိုပိုပြီး လောင်ကျွမ်းစေလို့ပါ။

And yet only three percent of Nigerians have air conditioners.

သို့သော် နိုင်ဂျီးရီးယားပြည်သူတွေရဲ့ ၃% လောက်မှာသာ လေအေးပေးစနစ်ရှိကြပါတယ်။

As you can see, there's a mind-blowing gap

ရှင်တို့သိတဲ့အတိုင်း လျှပ်စစ်ဓာတ်အားရရှိသူနဲ့

between the energy haves and the energy have-nots.

မရရှိသူရဲ့ ကြားမှာ အံ့သြလောက်စရာ ကွာဟမှုတစ်ခု ရှိနေပါတယ်။

And across the globe, we have incredible energy inequality.

ပြီးတော့ ကမ္ဘာအနှံ့ မယုံနိုင်စရာ စွမ်းအင်မညီမျှမှု ရှိနေတယ်

Billions of people simply lack enough energy to build a better life:

လူများစွာဟာ ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ ဘဝထူထောင်ဖို့ လောက်ငှတဲ့စွမ်းအင်မရှိပါဘူး

affordable, abundant and reliable energy

တတ်နိုင်တဲ့့ ၊ပေါများတဲ့ ပြီးတော့ ယုံကြည်ရတဲ့ စွမ်းအင်ပါ၊

to run their businesses without daily blackouts,

နေ့စဥ် ဓာတ်အားပြတ်တောက်မှု မရှိပဲ သူတို့လုပ်ငန်းတွေလည်ပတ်ဖို့၊

to preserve their crops from rotting,

သူတို့ရဲ့ သီးနှံတွေ ပျက်စီးခြင်းကနေ ကာကွယ်ဖို့၊

to power lifesaving medical equipment,

အသက်ကယ် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ကိရိယာတွေကို ဓာတ်အားပေးဖို့၊

to work from home and do Zoom calls with their colleagues,

အိမ်ကနေ အလုပ်လုပ်ဖို့ နဲ့ Zoom ကနေ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကို ခေါ် ဖို့၊

to run trains and factories,

ရထားတွေ ပြေးဆွဲဖို့ နဲ့ စက်ရုံတွေလည်ပတ်ဖို့၊

basically, to grow and to prosper

အခြေခံအားဖြင့် တိုးတက်လာဖို့ နဲ့ စီးပွားဖြစ်ထွန်းဖို့၊

and to access both dignity and opportunity.

ပြီးတော့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ အခွင့်အလမ်း နှစ်ခုလုံးကို ရယူနိုင်ဖို့ပါ

Rich countries have that kind of energy,

ချမ်းသာတဲ့ နိုင်ငံတွေမှာ ဒီလိုစွမ်းအင်မျိုး ရှိပါတယ်။

whereas most countries in Africa, and many elsewhere simply don't.

အာဖရိက က နိုင်ငံအများစု နဲ့ အခြား အတော်များများမှာတော့ မရှိကြပါဘူး။

And those billions of people

ပြီးတော့ ဒီလူသန်း၁ထောင်လောက်ဟာ

are falling further and further behind the rest of the world.

ကမ္ဘာပေါ်က အခြားသူတွေရဲ့ နောက်မှာ ပိုပြီး နောက်ကျကျန်နေပါတယ်။

In addition to taking their energy abundance for granted,

သူတို့ရဲ့ စွမ်းအင်ပေါများရေးကို စဥ်းစားတာ အပြင်

the wealthy take something else for granted:

ချမ်းသာသူတွေက အခြား တထစ်ချ မှတ်ထားကြတာက

that everyone should fight climate change exactly the same way.

လူတိုင်း ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုကို ဒီနည်းလမ်းနဲ့ တိုက်ထုတ်သင့်ပါတယ်။

Tackling climate change

ဥတု‌ပြောင်းလဲမှုကိုကိုင်တွယ်တာက

will require an accelerated transition to low-carbon energy sources.

ကာဗွန်နည်းပါးတဲ့ စွမ်းအင်အရင်းမြစ်တွေဆီ အရှိန်မြှင့်ကူးပြောင်းရေး လိုပါမယ်။

And yet, emissions continue to climb year after year,

ဒါပေမဲ့ ထုတ်လွှတ်မှုတွေကတော့ တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ် မြင့်တက်လာနေပြီး

threatening to blow our tight carbon budget.

တင်းကျပ်ထားတဲ့ ကာဗွန်ဘက်ဂျက်ကို ဖျက်စီးဖို့ ခြောက်လှန့်နေပါတယ်။

That's what I want to talk about today.

ဒါက ဒီနေ့ ကျွန်မပြောချင်တဲ့ အကြောင်းပါ။

The carbon budget is an estimation of the total emissions

ကာဗွန်ဘက်ဂျက်ဆိုတာ ကမ္ဘာ့လေထုက အသေအချာ စုပ်ယူလိုက်တဲ့

that our planet's atmosphere can safely absorb.

စုစုပေါင်းကာဗွန်ထုတ်လုပ်မှု ခန့်မှန်းခြေတစ်ခုပါ။

Faced with an imperative to not explode this carbon budget,

ဒီကာဗွန်ဘက်ဂျက်ကို မပေါက်ကွဲဖို့ အရေးကြီးတာကို ရင်ဆိုင်နေချိန်မှာ

the world is looking at Africa in a completely contradictory way.

ကမ္ဘာကြီးကတော့ အာဖရိက ကို လုံးဝကွဲလွဲတဲ့ အမြင်နဲ့ ရှုမြင်နေပါတယ်။

On one side, it wants us to grow,

တစ်ဖက်မှာက ကျွန်မတို့ကို ဖွံ့ဖြိုးစေချင်တယ်၊

to emerge from abject poverty,

တွင်းဆုံးနေတဲ့့ ဆင်းရဲမှုကနေ လွတ်စေချင်တယ်၊

to build a middle class,

လူလတ်တန်းစားတစ်ရပ် ဖြစ်စေချင်တယ်

to own cars and air conditioners and other modern amenities

ကားတွေ၊လေအေးပေးစနစ်တွေ နဲ့ အခြားခေတ်မှီတဲ့ သာယာမှုတွေ ပိုင်ဆိုင်စေချင်ကြတယ်။

because after all, Africa is the next global market.

ဘာလို့လဲဆိုတော့ နောက်ပိုင်းမှာ အာဖရိက က နောက်ထပ်ကမ္ဘာ့‌စျေးကွက် ဖြစ်လာလို့ပါ။

On the other side,

အခြားတစ်ဖက်မှာကတော့.

because they are anxious to demonstrate action on climate change,

ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုအပေါ် ဆောင်ရွက်တာကို ပြသဖို့ သူတို့စိုးရိမ်တယ်၊

rich countries in the West

ချမ်းသာတဲ့ အနောက်နိုင်ငံတွေက

are increasingly restricting their funding to only renewable energy sources,

ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင်အရင်းအမြစ်တွေကိုသာ ထောက်ပံ့ခြင်းတွေကို တိုးပြီးကန့်သတ်လာတယ်၊

effectively telling Africa and other poor nations

အာဖရိက နဲ့ အခြားဆင်းရဲတဲ့ နိုင်ငံတွေကို

to either develop with no carbon

ကာဗွန်ထုတ်လွှတ်မှုမရှိဘဲ ဖွံ့ဖြိုးလာစေဖို့

or to limit their development ambitions altogether.

သို့မဟုတ် ဖွံ့ဖြိုးရေးပန်းတိုင်တွေကို ကန့်ထားဖို့ ပြောလာကြပါတယ်။

Africa obviously needs to develop.

အာဖရိက သိသိသာသာ ဖွံ့ဖြိုးဖို့ လိုအပ်နေပါတယ်။

That's non-negotiable.

ဒါဟာ ညှိနှိုင်းစရာ မဟုတ်ပါဘူး။

And I want to make the case today that Africa must be prioritized

ပြီးတော့ ဒီနေ့မှာ ရှင်းပြချင်တာက ကာဗွန်ဘက်ဂျက်မှာ ကျန်နေတာနဲ့ပတ်သက်လို့

when it comes to what's left in the carbon budget.

စဥ်းစားတဲ့အခါ အာဖရိကကို ဦးစားပေးရမယ် ဆိုတာပါပဲ။

In other words,

တစ်နည်းပြောရရင်

Africa must be allowed to, yes, produce more carbon in the short term

အာဖရိကက ကာဗွန်ပိုထုတ်တာကို ရေတိုကာလမှာ ခွင့်ပြုရပါမယ်

so we can grow,

ကျွန်မတို့ ဖွံ့ဖြိုးလာစေဖို့ပါ

while the rich world needs to drastically cut their emissions.

ချမ်းသာတဲ့့ နိုင်ငံတွေက ထုတ်လွှတ်မှုကို ဖြတ်တောက်ဖို့လိုပါတယ်။

Africans have a right to aspire

အာဖရိကန်တွေမှာ အခြားသူတွေ ရရှိခံစားတဲ့

to the same prosperity that everyone else enjoys.

ကြီးပွားမှုမျိုး ကို ဆန္ဒပြင်းပြခွင့် ရှိပါတယ်။

And we deserve the same chance at a job,

ပြီးတော့ ကျွန်မတို့ အလုပ်တစ်ခုမှာ တန်းတူ အခွင့်ရေး ရထိုက်ပါတယ်၊

at an education,

ပညာ‌ရေးတစ်ခုမှာ

at dignity and opportunity.

ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ အခွင့်အလမ်းမှာပါ။

We also understand very well

ကာဗွန်ကင်းစင်တဲ့ အနာဂတ်ဆီ

ရောက်ဖို့ လိုတယ် ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်မတို့ကောင်းကောင်း နားလည်ပါတယ်

that the entire world needs to get to a zero-carbon future.

This might sound contradictory, but consider these three points.

ဒါက ဆန့်ကျင်ကွဲလွဲနေနိုင်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီ၃ချက်ကိုတွေးကြည့်ပါ။

First, Africa isn't the culprit of climate change.

ပထမအချက်က အာဖရိကဟာ ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုရဲ့ တရားခံမဟုတ်ပါဘူး။

It's a victim.

ဒါက သားကောင်တစ်ကောင်ပါ။

Africa and its more than one billion people

အာဖရိကရဲ့ လူသန်းတစ်ထောင်ကျော်ဟာ

are among the most vulnerable to climate change on the planet,

ကမ္ဘာပေါ်က ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုရဲ့ အထိခိုက်လွယ်ဆုံးထဲ ပါနေပြီး

facing the worst impacts of extreme weather, drought and heat.

ပြင်းထန်တဲ့ရာသီဥတုဒဏ်တွေ၊မိုးခေါင်မှုနဲ့ ပူပြင်းမှုတွေ ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။

And yet, if you look at the carbon footprint

ဒါပေမဲ့ ရှင်တို့ အာဖရိကတိုက်တစ်ခုလုံးရဲ့

of the entire African continent,

ကာဗွန်ခြေရာ ကို ကြည့်ရင်

48 African countries combined

အာဖရိကန် ၄၈နိုင်ငံပေါင်းက

are responsible for less than one percent of accumulative carbon dioxide

လေထုထဲမှာ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုက် စုပုံလာမှုရဲ့ ၁% အတွက်

တာဝန်ရှိပါတယ်။

in the atmosphere.

Even if every one of the one billion people in sub-Saharan Africa

အာဖရိက ဆာဟာရတောင်ပိုင်းက လူသန်းပေါင်း တစ်ထောင်လုံးဟာ

လျှပ်စစ်ဓာတ်အားကို ညလုံးပေါက် ၃ဆလောက် အသုံးပြုတယ် ဆိုရင်တောင်

tripled their electricity consumption overnight,

and if all of that new power came from natural gas-fired plants,

ပြီးတော့ ဒီစွမ်းအင်အားလုံးဟာ သဘာဝ ဓာတ်ငွေ့သုံးဓါတ်အားရုံတွေက ရတယ်ဆိုရင်တောင်

we estimate that the additional CO2 that Africa would add

အာဖရိကက တိုးလာမယ့် ထပ်တိုးCO2 ပမာဏဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံး ထုတ်လွှတ်မှုု ရဲ့

would equal to just one percent of total global emissions.

၁% လောက်နဲ့သာ ညီမျှပါလိမ့်မယ်။

Second, Africa needs more energy to fight climate change, not less.

ဒုတိယက ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု တိုက်ထုတ်ဖို့ စွမ်းအင်နည်းနည်းမဟုတ်၊များများလိုပါတယ်။

Because of its climate vulnerability,

သူရဲ့ ရာသီဥတု အားနည်းချက်ကြောင့်

Africa's climate fight is about adaptation and resilience,

အာဖရိကရဲ့ ရာသီဥတုတိုက်ပွဲဟာ လိုက်လျောညီထွေ နေထိုင်ရေးနဲ့ ခံနိုင်ရည်ရှိ‌ရေးပါပဲ

and climate adaptation is energy-intensive.

ပြီးတော့ ရာသီဥတုလိုက်လျောညီထွေရေးဆိုတာ စွမ်းအင်သုံးစွဲမှု ပါပဲ။

To respond to extreme weather,

ပြင်းထန်တဲ့ ရာသီဥတုကိုတုံ့ပြန်ဖို့

Africans will need more resilient infrastructure.

အာဖရိကန်တွေဟာ ခံနိုင်ရည်ပိုရှိတဲ့ အခြေခံအဆောက်အအုံ လိုလာပါမယ်။

We're talking seawalls, highways, safe buildings and more.

ပင်လယ်နံရံတွေ၊အဝေးပြေးလမ်းတွေ၊ဘေးကင်းတဲ့ အိမ်ရာတွေနဲ့များစွာကို ပြောချင်တာပါ

To cope with drought,

မိုးခေါင်မှုကို ဖြေရှင်းဖို့

Africans will need pumped irrigation for their agriculture,

စိုက်ပျိုးရေးမှာ ဆည်မြောင်းရေတင်စနစ် လိုပါမယ်၊

and many will need desalination for fresh water.

ပြီးတော့ သန့်ရှင်းတဲ့ရေ ရဖို့ ရေချိုထုတ်တဲ့လုပ်ငန်း လိုလာပါမယ်။

And to survive soaring temperatures,

ပြီးတော့ အပူချိန်မြင့်မားမှု အောက်နေထိုင်ဖို့

Africans will need cold storage and ACs

သန်းပေါင်းရာချီနေတယ့် အိမ်တွေ၊ ရုံးတွေ

in hundreds of millions of homes,

ဂိုဒေါင်တွေ၊စက်ရုံတွေ၊ဒေတာစင်တာတွေနဲ့ အလားတူနေရာတွေမှာ

offices, warehouses, factories, data centers and the like.

အအေးခန်းသိုလှောင်ရုံနဲ့ လေအေးပေးစနစ်တွေ လိုပါမယ်။

These are all energy-intensive activities.

ဒါတွေဟာ စွမ်းအင်သုံးစွဲရေး ကိစ္စအားလုံးပါ။

If we fail at mitigation,

အကယ်၍ လျှော့ချမှုမအောင်မြင်ရင် ရာသီဥတု ပြောင်းလဲမှုအတွက် ချမ်းသာတဲ့နိုင်ငံတွေရဲ့

the rich countries' plan B for climate change is to simply adapt.

plan-Bက ရိုးရှင်းစွာလိုက်လျောညီထွေနေဖို့ပါ

Africans need and deserve that same capacity for adaptation.

အာဖရိကန်တွေလည်း ဒီလို လိုက်လျောညီထွေနေဖို့ စွမ်းရည် လိုအပ်ပြီး ရထိုက်ပါတယ်။

Third,

တတိယအချက်က

imposing mitigation on the world's poor is widening economic inequality.

ကမ္ဘာ့ဆင်းရဲမှုလျှော့ချရေးကို ပြဌာန်းတာဟာ စီးပွားရေးမညီမျှမှုကို ကျယ်ပြန့်လာစေပါတယ်။

We're creating energy apartheid.

ကျွန်မတို့က စွမ်းအင်ခွဲခြားရေးတွေ ဖန်တီးနေတယ်။

Working in global energy and development,

ကမ္ဘာ့စွမ်းအင်နဲ့ ဖွံ့ဖြိုးရေးမှာ လုပ်တုန်းက

I often hear people say,

လူတွေပြောတာကို မကြာခဏ ကြားရပါတယ်၊

"Because of climate, we just can't afford for everyone to live our lifestyles."

"ရာသီဥတုကြောင့် လူတိုင်းငါတို့ပုံစံနဲ့ နေနိုင်ဖို့ကို ငါတို့မတတ်နိုင်ဘူး"တဲ့။

That viewpoint is worse than patronizing.

ဒီထင်မြင်ချက်ဟာ အထက်စီးကနေ ဆက်ဆံတာထက်ပိုဆိုးပါတယ်။

It's a form of racism,

လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုပုံစံပါ၊

and it's creating a two-tier, global energy system

ပြီးတော့ ကမ္ဘာ့စွမ်းအင်စနစ်မှာ အလွှာ၂ရပ်ကို ဖန်တီးနေတာပါ၊

with energy abundance for the rich

ချမ်းသာတဲ့နိုင်ငံ အတွက် စွမ်းအင်ပေါများရေးနဲ့

and tiny solar lamps for Africans.

အာဖရိကန်တွေအတွက် အသေးစားဆိုလာမီးအိမ်တွေပါ

The global market for natural gas is a great example of this.

သဘာဝဓါတ်ငွေ့ရဲ့ ကမ္ဘာ့စျေးကွက်ဟာ ဒါရဲ့ အကောင်းဆုံးဥပမာဖြစ်ပါတယ်။

Large Western companies are actively developing gas fields

အနောက်တိုင်း ကုမ္ပဏီကြီးတွေဟာ အာရှ ဒါမှမဟုတ် ဥရောပမှာ စက်မှုလုပ်ငန်းတွေ

in African countries

လည်ပတ်ဖို့နဲ့ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားထုတ်နိုင်ဖို့

to run industry and generate electricity in Asia or in Europe.

အာဖရိကနိုင်ငံတွေမှာ ဓာတ်ငွေ့တွင်းတွေကို တက်ကြွစွာနဲ့ ဖော်ဆောင်နေပါတယ်။

And yet, when these same African countries want to build power plants at home

ဒါပေမဲ့ ဒီအာဖရိကနိုင်ငံတွေက သူတို့ပြည်သူတွေ အိမ်မှာဂတ်စ်သုံးဖို့

ဓာတ်အားပေးရုံတွေ ဆောက်ချင်တဲ့အခါ

to use gas for their own people,

the Western development and finance communities say,

အနောက်တိုင်း ဖွံ့ဖြိုးရေးနဲ့ဘဏ္ဍာရေး အဖွဲ့စည်းတွေ ပြောတာက

"No, we won't fund that."

"နိုး.ကျွန်တော်တို့ မထောက်ပံ့ဘူး"

And here's the irony.

ပြီးတော့ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတာရှိတယ်။

Many poor countries are already far ahead of the West

ဆင်းရဲတဲ့နိုင်ငံအတော်များများဟာ ကာဗွန်နည်းပါးတဲ့ စွမ်းအင်စနစ်ဆီ

when it comes to transitioning to a low-carbon energy system.

ကူးပြောင်းရေးမှာ အနောက်နိုင်ငံတွေထက် ရှေ့ကိုရောက်နေပြီးသားပါ။

In Kenya, where I'm from, we generate most of our electricity carbon-free.

ကျွန်မနေရပ် ကင်ညာမှာဆို လျှပ်စစ်ဓါတ်အား အများစုကို carbon-free အနေနဲ့ထုတ်ပါတယ်။

Renewable sources such as geothermal, hydro and wind

ဘူမိအပူစွမ်းအင်၊ရေ နဲ့လေတို့လို ပြည့်ဖြိုးမြဲအရင်းမြစ်တွေက

provide nearly 80 percent of our electricity.

လျှပ်စစ်ဓာတ်အားရဲ့ ၈၀% နီးပါးကို ထောက်ပံ့ပေးပါတယ်။

In the US, that figure is only 17 percent.

US မှာတော့ ၁၇% ပဲရှိပါတယ်။

So let me repeat my points.

ဒါဆို ကျွန်မပြောခဲ့တဲ့အချက်တွေ ပြန်ပြောပါရစေ။

Everyone must get to a zero-carbon future.

လူတိုင်း ကာဗွန်ကင်းစင်တဲ့ အနာဂတ်တစ်ခုကို ရရမယ်။

အကူးအပြောင်းမှာ

In the transition,

Africa and other poor nations deserve to get the balance

အာဖရိကနဲ့ အခြားဆင်းရဲတဲ့ နိုင်ငံတွေက ကမ္ဘာ့ကာဗွန်ဘတ်ဂျက်မှာ ကျန်ရှိနေတာရဲ့

ဟန်ချက်ညီမှု ကို ရဖို့ ထိုက်တန်ပါတယ်။

of what's remaining in the world's carbon budget.

For economic competitiveness,

စီးပွါးရေးယှဥ်ပြိုင်မှု အတွက်၊

for climate adaptation,

ရာသီဥတု လိုက်လျောညီထွေနေထိုင်ရေးအတွက်

for global stability

ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တည်ငြိမ်မှုအတွက်

and for economic justice,

စီးပွါးရေးတရားမျှတမှုအတွက်

rich and high-emitting countries

ကာဗွန်အများဆုံးထုတ်လွှတ်နေတဲ့ ချမ်းသာတဲ့ နိုင်ငံတွေက

must uphold their responsibility to lead on decarbonization,

သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးတွေကနေ စတင်ပြီး ကာဗွန်လျှော့ချရေးကိုဦးဆောင်ဖို့

starting in their own economies.

သူတို့ရဲ့ တာဝန်တွေကို ထိန်းသိမ်းရပါမယ်။

We all have a collective responsibility to turn the tide on climate change.

ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုကို ပြောင်းလဲပစ်ဖို့ ကျွန်မတို့အားလုံး စုပေါင်းတာဝန်ရှိပါတယ်။

If we fail,

ရှုံးနိမ့်ခဲ့ရင်တော့

it won't be because Senegal or Kenya or Benin or Mali decided to build

ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ပါဘူး အကြောင်းကတော့ ဆီနီဂေါ၊ကင်ညာ၊ဘီနင်း သို့မဟုတ်မာလီနိုင်ငံက

a handful of natural gas power plants

သူတို့ပြည်သူတွေအတွက် စီးပွါးရေးအခွင့်အလမ်း ထောက်ပံဖို့ သဘာဝဓါတ်ငွေ့သုံး ဓာတ်အားရုံ

to provide economic opportunity for their people.

အနည်းငယ်ကို တည်ဆောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားကြလို့ပါပဲ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။