How to embrace emotions at work | The Way We Work, a TED series

Transcriber: TED Translators admin

Translator: kwestan khidr Reviewer: Rebar Atta

No matter how hard you might try,

کێشە نییە کە چەند سەخت هەوڵ بدەیت

you can't just flip a switch when you step into the office

کاتێك بۆ نووسینگە هەنگاو دەنێیت ناتوانیت پلاکێک هەڵبدەیتەوە

and turn your emotions off.

و هەستکانت بکوژێنیتەوە.

Feeling feelings is part of being human.

هەست کردن بە هەستەکانت بەشێکە مرۆڤ بوونت.

[The Way We Work]

[ئەو ڕێگەیەی کاری پێ دەکەین]

A pervasive myth exists that emotions don't belong at work,

ئەفسانەیێکی بڵاو هەیە کە کارکردن شوێنی ھەستەکان نیە،

and this often leads us

زۆر جار ئەمە دەمان بات بەرەو

to mistakenly equate professionalism with being stoic or even cold.

بەهەڵە یەکسان کردنی پیشەگەربوون لەگەڵ سارد بوون یان بێ ھەست بوون.

But research shows that in the moments when our colleagues

بەس توێژینەوەکان نیشانی دەدەن لەو کاتانەدا هاوکارەکانمان

drop their glossy professional presentation,

واز دەھێنن لە دەرکەوتن وەک پیشەگەرێک،

we're actually much more likely to believe what they're telling us.

لەڕاستیدا ئێمە لەوە دەچێت زیاتر باوەڕ بەوە بکەین کە پێمانی دەڵێن.

We feel connected to the people around us.

ھەست دەکەین بە کەسەکانی دەورمان بەستراوین.

We try harder, we perform better

،تا سەختتر هەوڵدەین باشتر ئەنجام دەدەین

and we're just generally kinder.

و بە شێوەیەکی گشتی میهرەبان ترین.

So it's about time that we learn how to embrace emotion at work.

بۆیە ئێستا کاتی ئەوەیە فێربین چۆن ھەستەکانمان لە باوەش بگرین لەسەر کار.

Now, that's not to say

ئەمە، ئەوە نییە بڵێین

you should suddenly become a feelings fire hose.

دەبێت لە پڕ بکەویتە نێو دەریای ھەستەکانەوە.

A line exists between sharing, which builds trust,

،سنورێک هەیه لە نێوان هاوبەشی کردنی ھەستەکانت، کە متمانە بنیات دەنێت،

and oversharing, which destroys it.

و زیادەڕەوی کردن تیایدا کە وێرانی دەکات.

If you suddenly let your feelings run wild at work

ئەگەر لەناکاو ڕێگە بە هەستەکانت بدەیت لە دەست دەربچن لە سەر کارەکەت

and give people far more information than they bargained for,

و زیاتر لەوەی سەودایان کردوە زانیاری بدەی بە خەڵکی،

you make everyone around you uncomfortable

هەموو ئەوانەی دەوروبەرت نا ئاسودە دەکەیت

and you also undermine yourself.

و هەروەها خۆت لاواز دەکەیت.

You're more likely to be seen as weak or lacking self awareness,

لەوانەیە زیاتر بە لاوازی یان بە کەسێکی بێ ئاگا لە خۆت ببینرێیت،

so, great to say you weren't feeling well last night --

بۆیە ئاساییە بڵێی دوێنێ شەو هەستت بە باشی نەدەکرد--

you don't need to go into every lurid detail

بەس پێویست ناکات بچیتە ناو گشت وردەکارییەکان

about how you got reacquainted with your half-digested dinner.

دەربارەی ئەوەی چۆن ڕشایتەوە چونکە خواردنەکەت باش ھەر نەکرد بوو.

So there's a wide spectrum of emotional expression.

بۆیە لێرەدا ڕێگەی جودا ھەن بۆ دەربڕینی ھەستەکان.

On one hand, you have under-emoters,

لە لایەک کەسانێک ھەن کەمتر ھەست دەر دەبڕن،

or people who have a hard time talking about their feelings,

یان ئەوەیە ناتوانن دەربارەی هەستەکانیان قسە دەکەن،

and on the other end are over-emoters,

و لەلایەکی ترەوە کەسانێک زیادەڕەوی دەکەن لە ھەست دەر بڕیندا.

those who constantly share everything that's going on inside,

ئەوانەن کە بە بەردەوامی باسی ئەو شتانە دەکەن کە لە ناخیاندایە،

and neither of these make for a healthy workplace.

و هیچ کام لەمانە گونجاو نیە بۆ سەر کار.

So what's the balance between these two extremes?

کەواتە هاوسەنگی نێوان ئەم دوو لاسەنگیە چییە؟

It's something called selective vulnerability.

شتێکە پێی دەوترێت ھەڵبژاردنی لاوازی.

Selective vulnerability is opening up

ھەڵبژاردنی لاوازی دەردەکەوێت

while still prioritizing stability and psychological safety,

لەوکاتەی هێشتا جێگێری و سەلامەتی دەروونی ئامانجی لە پێشینەن،

both for you and for your colleagues.

هەم بۆ تۆ و هەم بۆ هاوکارەکانت.

Luckily, anyone can learn

خۆشبەختانە، هەموو کەسیک فێردەبێت

to be selectively vulnerable, with practice.

کە لاوازیەکانی ھەڵ ببژێرێت، بە ڕاھێنان کردن.

Here are four ways to get started.

لێرە چوار ڕێگا هەیە تا دەست پێبکەین.

First, flag your feelings without becoming emotionally leaky.

ھەستەکان بخەرە ڕوو بێ ئەوەی زۆر عاتفی بیت.

Bad moods are contagious,

مەزاجی خراپ تەشەنە دەکات،

and even if you're not vocalizing what you're feeling,

و تەنانەت گەر نەتوانیت دەری ببڕیت هەست بە جی دەکەیت،

chances are your body language or your expressions

زمانی جەستەت و ڕوکەشت

are a dead giveaway.

قسە دەکەن.

So if you are crossing your arms or hammering on your keyboard,

بۆیە گەر تۆ قۆل بکەی بە قۆڵتا و بە توندی بە کیبۆردەکەت بنوسیت،

your coworkers are going to know you're upset.

هاوکارەکانت دەزانن کە نیگەرانیت.

And if you don't say anything,

و ئەگەر هیچ نەڵێیت،

they might start to think it's about them and get worried.

لەوانەیە وا بیر بکەنەوە پەیوەندی بەوانەوە ھەیە و نیگەران بن.

So if you are reacting to a non-work-related event,

بۆیە کە کاردانەوە دەکەی بۆ ڕوداوێک کە پەیوەندی بە کارەوە نیە،

so traffic for example, just flag it.

بۆ نموونە، ھاتوو چۆ، باسی بکە.

You don't need to go into detail.

پێویست نییە بچیتە ناو وردەکارییەکان.

You can say something as simple as "I'm having a bad morning.

دەتوانیت شتیکی سادە بڵێیت وەک "بەیانییەکی خراپم هەیە.

It has nothing to do with you."

و ھیچ پەیوەندی نیە بە تۆوە."

Now if it's a work-related event

ئێستا گەر پەیوەندی بەکارەوە ھەبێت

that's causing you to feel strong emotions,

ئەوە وات لێ دەکات هەست بە ھەستە بەھێزەکانت بکەیت

that brings us to point number two.

کە وادەکات ئاماژە بە خاڵی دوەم بکەین

Try to understand the need behind your emotion,

هەوڵبدە لە پێویستییەکانی پشت هەستەکانت بگەیت،

and then address that need.

و ئەوە نیشانبکە کە پێویستە.

If you suddenly start to find everyone around you irritating,

ئەگەر لە ناکاو ھەست بکەیت کە هەمو ئەوانەی دەورت وەڕزت دەکەن

sit back and reflect on that.

دابنیشە و بیری لێ بکەرەوە

And it might be that you're irritable because you're anxious,

لەوانەیە تۆ ھەڵچوو بیت لەبەر ئەوەی بێ ئارامیت،

and you're anxious because you're worried about hitting a looming deadline.

و نیگەرانی چونکە دوودڵی دەربارەی سەرنەکەوتن لە کردنی کارێکدا.

And in that case, you can go back to your team

و لەو حاڵەتەدا، بگەڕێوە بۆ کۆمەڵەکەت

to address that need and say something like,

بۆ دیاریکردنی پێویستیت و شتێک بڵی وەک،

"I want to make sure I get everything done ahead of the deadline.

"دەمەوێت دڵنیا ببمەوە لەوەی هەموو شتێک پێش دوا مۆڵەت تەواو بکەم.

Can you help me put together a realistic plan to do that?"

دەتوانیت یارمەتیم بدەیت پلانێک ڕێکبخەم تا ئەوە بکەم؟

If you're thinking of sharing,

گەر بیر لە ھاوبەشیکردن دەکەیتەوە،

try and put yourself in the other person's shoes.

هەوڵبدە خۆت لە جێگەی کەسەکەی تر دابنێیت.

So if what you're about to say would help you feel more supported

بۆیە ئەگەر ئەوەی دەیڵێیت یارمەتیت دەدات هەست بە ئاسودەیی زیاتر بکەیت

and better understand the situation,

و باشتر لە بارودۆخەکە تێبگەیت،

then go ahead and share it.

بڕۆ دەری ببڕە ئەوەی ھەتە.

But if it gives you any kind of pause, you might want to leave it out.

بەڵام ئەگەر هەر جۆرە وەستاندنێکت پێبدات، لەوانەیە بتەوێت وازی لێ بھێنیت.

And finally, read the room and provide a path forward.

و لە کۆتایدا، کەشی ژورەکە لە بەر چاو بگرە پاشان ھەنگاوی دواتر بنێ.

If everyone on your team has been pulling long hours,

ئەگەر هەمووان لە کۆمەڵەکەت بە گرانی کار بکەن،

and you notice that one of your colleagues seems particularly deflated or anxious,

و تێبینیت کرد یەکێک لە هاوکارەکانت وادەر نیگەران یان وەڕز دەردەکەوێت،

you can acknowledge that and show some empathy,

دەتوانی ھاوبەشی بکەیت و ھاوسۆزی پیشان بدەیت،

but then try to give them something actionable

پاشان هەوڵبدە بە کرداری یارمەتیان بدە

that they could hold on to.

تا لە کارەکەیان بەردەوامبن.

And in this case,

و لەم حاڵەتەدا،

you could suggest that you go to your manager

دەتوانیت پێشنیار بکەیت کە بچیتە لای بەڕێوبەر

and ask that your weekly meeting

و داوا بکەیت دیداری هەفتانەتان

be pushed back a day so you both have more time to work.

ڕۆژێک بخرێتە دواتر تا هەردوکتان کاتی زیاترتان هەبێ بۆ کار.

You're showing you're invested in their success,

دەری دەخەیت کە تەنھا گرنگی بە سەرکەوتنیان نادەیت،

but also that you care about their well-being.

بەڵکو گرنگی بە باش بوونیشیان دەدەیت.

When we can be honest about what we feel,

کاتێ دەتوانین ڕاستگۆ بین دەربارەی ئەوەی هەستی پێدەکەین،

and freely suggest ideas, make mistakes

و بە ئازادی بیرۆکە پێشنیار دەکەین، هەڵە دەکەین

and just not have to hide every piece of who we are,

و پێویستمان بەوە نیە هەموو پارچەکانی ئەوەی ئێمە کێین بیشارینەوە،

we're much more likely to stay at the company for a long time.

ئەوا ئەگەری مانەوەمان لە کۆمپانیاکە بۆ ماوەیەکی درێژ زیاترە.

We're also happier and more productive.

هەروەها ئێمە دڵخۆشتر و بەرهەمدارترین.

So take a moment to reflect on the emotional expression

بۆیە خولەکێک وەرگرە بیربکەوە لەو دەستەواژەی عاتیفیانەی،

that you bring to work each day.

کە هەر ڕۆژێک دەیھێنیت بۆ سەر کار.

And if you are prone to oversharing, try editing.

گەر زۆر ھەستت دەردەبڕیت، بوەستە.

And if you're a little bit more reserved,

ئەگەر کەمێک زیاتر خۆپارێزی دەکەیت،

look for moments when you can open up to your colleagues

بگەڕێ بۆ کاتێک کە دەتوانیت بە ڕووی هاوکارەکانتدا بکرێیتەوە

and be a bit vulnerable.

و کەمێک وریابە لە ھەڵبژاردن.

And chances are, there will be a big difference

و چەن ئەگەرێک ھەن لەوێ جیاوازییەکی گەورە دەبێت

in how people respond to you.

لەوەی خەڵک چۆن وەڵامت دەدەنەوە.

And selective vulnerability might just become

و هەڵبژاردنی لاوازیت لەوانەیە

one of your most valuable tools.

ببێتە بە یەکێک لە کەرەستە بەنرخەکانت.