How the US government spies on people who protest -- including you | Jennifer Granick

Translator: Morvarid Zandichi Reviewer: sadegh zabihi

We are all activists now.

حالا ما همه فعال مدنی هستیم.

(Applause)

(تشویق حضار)

Thank you.

متشکرم.

I'll just stop here.

خب همین‌جا بحث رو تموم می‌کنم.

(Laughter)

(خنده حضار)

From the families who are fighting to maintain funding for public schools,

از خانواده‌هایی که برای تأمین هزینه‌های مدارس عمومی مبارزه می‌کنن گرفته،

the tens of thousands of people who joined Occupy Wall Street

تا صدها هزار نفری که به جنبش وال‌استریت را اشغال کنید پیوستن،

or marched with Black Lives Matter

یا در راهپیمایی زندگی سیاه پوستان مهم است

to protest police brutality against African Americans,

در اعتراض به خشونت پلیس علیه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار شرکت کردن

families that join rallies,

خانواده‌هایی که به تجمع‌های اعتراضی،

pro-life and pro-choice,

در حمایت از حق انتخاب برای سقط جنین و مخالفت با سقط جنین پیوستن،

those of us who are afraid

مایی که می‌ترسیم از اینکه

that our friends and neighbors are going to be deported

دوستان و همسایگان ما از کشور اخراج بشن

or that they'll be added to lists

و یا اسم‌شون به لیست‌ها اضافه بشه،

because they are Muslim,

برای اینکه مسلمان هستن،

people who advocate for gun rights and for gun control

کسانی که از حق داشتن اسلحه و نظارت بر فروش اسلحه حمایت می‌کنن

and the millions of people who joined the women's marches

و میلیون‌ها نفری که ژانویه گذشته به راهپیمایی‌های زنان

all across the country this last January.

در تمام سطح کشور پیوستن.

(Applause)

(تشویق حضار)

We are all activists now,

حالا ما همه فعال مدنی هستیم،

and that means that we all have something to worry about from surveillance.

و معناش اینه که همه‌ی ما چیزی برای نگرانی در مواجهه با موضوع نظارت داریم.

Surveillance means government collection and use

نظارت یعنی جمع‌آوری و استفاده از اطلاعات خصوصی

of private and sensitive data about us.

و حساس در مورد ما توسط دولت.

And surveillance is essential

و نظارت موضوع اساسی و ضروری

to law enforcement and to national security.

برای اعمال قانون و امنیت ملی به حساب میاد.

But the history of surveillance

اما تاریخچه‌ی نظارت

is one that includes surveillance abuses

تاریخچه‌ای شامل سوء استفاده‌های نظارتیه

where this sensitive information has been used against people

وقتی که این اطلاعات حساس برعلیه افراد استفاده شده

because of their race,

به خاطر نژادشون،

their national origin,

ملیت اصلی‌شون،

their sexual orientation,

گرایش جنسی‌شون،

and in particular, because of their activism,

و به ویژه به دلیل فعالیت‌های مدنی‌شون،

their political beliefs.

عقاید سیاسی‌شون.

About 53 years ago,

حدود ۵۳ سال پیش،

Dr. Martin Luther King Jr. gave his "I have a dream" speech

دکتر مارتین لوترکینگ سخنرانی "من رویایی دارم" رو

on the Mall in Washington.

در نشنال مال واشنگتن انجام داد.

And today the ideas behind this speech of racial equality and tolerance

و امروزه ایده‌های پشت این سخنرانی در مورد برابری نژادی و ایستادگی

are so noncontroversial

آنچنان پذیرفته شده هستن

that my daughters study the speech in third grade.

که این سخنرانی در کتاب‌های درسی سال سوم دخترهای من هست.

But at the time,

ولی در اون زمان،

Dr. King was extremely controversial.

دکتر کینگ بسیار بحث‌برانگیز بود.

The legendary and notorious FBI Director J. Edgar Hoover believed,

رئیس مشهور و بدنام و رئیس اف‌بی‌آی، جی. ادگار هوور معتقد بود،

or wanted to believe,

یا می‌خواست اینطوری فکر کنه،

that the Civil Rights Movement was a Soviet communist plot

که جنبش حقوق مدنی نقشه‌ی شوروی کمونیستیه

intended to destabilize the American government.

و هدف‌ش تضعیف دولت آمریکاست.

And so Hoover had his agents put bugs in Dr. King's hotel rooms,

هوور مأموران‌ش رو فرستاد تا در اتاق‌های هتل‌ محل اقامت دکتر کینگ شنود کار بذارن،

and those bugs picked up conversations between civil rights leaders

و در اون شنودها مکالماتی بین رهبران جنبش حقوق مدنی

talking about the strategies and tactics of the Civil Rights Movement.

که در مورد استراتژی‌ها و تاکتیک‌های جنبش حرف می‌زدن، لو رفت.

They also picked up sounds of Dr. King

اون‌ها همین‌طور صداهایی رو ضبط کردن

having sex with women who were not his wife,

از روابط جنسی دکتر کینگ با زن‌هایی که همسرش نبودن،

and J. Edgar Hoover saw the opportunity here

و جی. ادگار هوور فرصت رو غنیمت شمرد،

to discredit and undermine the Civil Rights Movement.

که از این موضوع برای تضعیف و بی‌اعتبار کردن جنبش حقوق مدنی استفاده کنه.

The FBI sent a package of these recordings

اف‌بی‌آی بسته‌ای حاوی این صداهای ضبط شده

along with a handwritten note to Dr. King,

همراه با یک یادداشت دست‌نویس برای دکتر کینگ فرستاد،

and a draft of this note was found in FBI archives years later,

و رونوشتی از این یادداشت سال‌ها بعد در بایگانی اف‌بی‌آی کشف شد،

and the letter said,

و نامه از این قرار بود،

"You are no clergyman and you know it.

"تو یه کشیش نیستی و خودت هم اینو می‌دونی.

King, like all frauds, your end is approaching."

کینگ، مثل تمام ریاکاران دیگه، پایان تو هم نزدیکه."

The letter even seemed to encourage Dr. King to commit suicide,

حتی به نظر می‌رسید نامه قصد تشویق دکتر کینگ به خودکشی رو داره،

saying, "King, there is only one thing left for you to do.

جایی که می‌گه "کینگ، برای تو فقط یک راه باقی مونده.

You know what it is.

خودت می‌دونی چه راهی.

You better take it before your filthy, abnormal, fraudulent self

بهتره اینکارو انجام بدی قبل از اینکه اون خود کثیف، غیرعادی و ریاکارت

is bared to the nation."

در مقابل ملت عریان نمایش داده بشه."

But the important thing is,

ولی نکته‌ی مهم این‌جا بود

Dr. King was not abnormal.

که دکتر کینگ غیرعادی و ناهنجار نبود.

Every one of us has something that we want to hide from somebody.

همه‌ی ما چیزهایی داریم که می‌خوایم از دیگران پنهان کنیم.

And even more important,

و حتی مهم‌تر از اون،

J. Edgar Hoover wasn't abnormal either.

جی. ادگار هوور هم غیرعادی نبود.

The history of surveillance abuses

تاریخچه‌ی سوءاستفاده از نظارت

is not the history of one bad, megalomaniacal man.

تاریخچه‌ی یک مرد بد و خود بزرگ‌بین نیست.

Throughout his decades at the FBI,

جی. ادگار هوور طی دهه‌ها فعالیت‌اش در اف‌بی‌آی

J. Edgar Hoover enjoyed the support of the presidents that he served,

از حمایت رییس‌جمهورهایی که بهشون خدمت می‌کرد برخوردار بود،

Democratic and Republican alike.

چه دمکرات و چه جمهوری‌خواه.

After all, it was John F. Kennedy and his brother Robert Kennedy

هرچی باشه، جان اف. کندی و برادرش رابرت کندی

who knew about and approved the surveillance of Dr. King.

در جریان نظارت بر دکتر کینگ بودن و تاییدش کرده بودن.

Hoover ran a program called COINTELPRO for 15 years

هوور برنامه‌ای به نام COINTELPRO رو به مدت ۱۵ سال اجرا کرد

which was designed to spy on and undermine civic groups

که برای جاسوسی و تضعیف گروه‌های مدنی طراحی شده بود،

that were devoted to things like civil rights,

که وقف موضوعاتی مثل حقوق مدنی،

the Women's Rights Movement,

جنبش حقوق زنان،

and peace groups and anti-war movements.

و گروه‌های صلح و جنبش‌های ضدجنگ شده بودن.

And the surveillance didn't stop there.

و ماجرای نظارت به همین‌جا ختم نشد.

Lyndon Baines Johnson,

لیندن بینز جانسون،

during the election campaign,

طی مبارزات انتخاباتی‌ش،

had the campaign airplane of his rival Barry Goldwater bugged

در هواپیمای کمپین رقیب‌ش بری گلدواتر شنود کار گذاشت

as part of his effort to win that election.

به عنوان بخشی از تلاشش برای پیروزی در انتخابات.

And then, of course, there was Watergate.

و البته بعد هم که ماجرای واترگیت.

Burglars were caught

سارقینی دستگیر شدن

breaking into the Democratic National Committee headquarters

در حال ورود به ستاد مرکزی کمیته ملی دمکراتیک

at the Watergate Hotel,

در هتل واترگیت،

the Nixon administration was involved in covering up the burglary,

دولت نیکسون روی این سرقت سرپوش گذاشت،

and eventually Nixon had to step down as president.

و در نهایت نیکسون مجبور به استعفا از پست ریاست جمهوری شد.

COINTELPRO and Watergate were a wake-up call for Americans.

کوینتلپرو و واترگیت برای آمریکایی‌ها زنگ خطر شدن.

Surveillance was out of control

نظارت از کنترل خارج شده بود

and it was being used to squelch political challengers.

و برای از میان برداشتن رقبای سیاسی ازش سوءاستفاده می‌شد.

And so Americans rose to the occasion

بنابراین آمریکایی‌ها به پا خاستن

and what we did was we reformed surveillance law.

و کاری که ما کردیم اصلاح قانون نظارت بود.

And the primary tool we used to reform surveillance law

و اولین ابزاری که برای اصلاح قانون نظارت استفاده کردیم

was to require a search warrant

ملزم کردن دولت به گرفتن حکم بازرسی

for the government to be able to get access to our phone calls and our letters.

برای دسترسی به تماس‌های تلفنی و نامه‌های ما بود.

Now, the reason why a search warrant is important

حالا، علت اهمیت حکم بازرسی

is because it interposes a judge

اینه که یک قاضی رو

in the relationship between investigators and the citizens,

در رابطه میان مأمورین بازرسی و شهروندان دخالت میده.

and that judge's job is to make sure

و وظیفه‌ی اون قاضی اطمینان حاصل کردن

that there's good cause for the surveillance,

از وجود دلیل کافی برای نظارته،

that the surveillance is targeted at the right people,

و اینکه نظارت داره بر روی افراد درست انجام می‌شه،

and that the information that's collected

و اینکه اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌شه،

is going to be used for legitimate government purposes

قراره برای اهداف قانونی دولت مورد استفاده قرار بگیره،

and not for discriminatory ones.

و نه برای مقاصد تبعیض‌آمیز.

This was our system,

این سیستم ما بود،

and what this means is

و معنی‌ش اینه

that President Obama did not wiretap Trump Tower.

که پرزیدنت اوباما در برج ترامپ شنود کار نگذاشته.

The system is set up to prevent something like that from happening

سیستم طوری طراحی شده که بدون دخالت یک قاضی

without a judge being involved.

چنین اتفاقی نیافته.

But what happens when we're not talking about phone calls or letters anymore?

ولی چه اتفاقی می‌افته وقتی منظور ما تماس‌های تلفنی و نامه‌ها نباشه؟

Today, we have technology

امروزه، ما تکنولوژی داریم

that makes it cheap and easy for the government to collect information

که با استفاده از اون دولت می‌تونه به راحتی و ارزان از مردم عادی

on ordinary everyday people.

اطلاعات روزانه جمع‌آوری کنه.

Your phone call records

تاریخچه تماس‌های تلفنی شما

can reveal whether you have an addiction,

می‌تونه نشون بده که آیا اعتیاد دارین،

what your religion is,

دین و مذهب‌تون چیه،

what charities you donate to,

به کدوم خیریه‌ها کمک می‌کنین،

what political candidate you support.

از کدوم نامزد انتخاباتی حمایت می‌کنین.

And yet, our government collected, dragnet-style,

با این‌حال دولت ما، با جستجوهای گسترده تاریخچه‌ی تماس‌های تلفنی آمریکایی‌ها رو

Americans' calling records for years.

سا‌ل‌هاست که جمع‌آوری کرده.

In 2012, the Republican National Convention

در سال ۲۰۱۲، مجمع ملی جمهوری‌خواهان

highlighted a new technology it was planning to use,

بر یک فناوری جدید تاکید کرد که قصد استفاده‌ش رو داشت،

facial recognition,

تکنولوژی شناخت چهره،

to identify people who were going to be in the crowd

تا افرادی که قراره در بین جمعیت باشن و ممکنه فعالین مدنی

who might be activists or troublemakers

یا آدم‌های دردسرسازی باشن رو شناسایی کنه

and to stop them ahead of time.

و پیش‌تر جلوشون رو بگیره.

Today, over 50 percent of American adults

امروزه، تصویر چهره‌ی بیش از ۵۰ درصد از افراد بالغ آمریکایی

have their faceprint in a government database.

در مرکز اطلاعات دولت موجوده.

The Bureau of Alcohol, Tobacco, Firearms and Explosives

اداره‌ی الکل، دخانیات، سلاح و مواد منفجره

concocted a plan

برنامه‌ای طراحی کردن

to find out what Americans were going to gun shows

که بفهمن کدوم افراد آمریکایی در نمایشگاه‌های اسلحه شرکت می‌کنن

by using license plate detectors

با استفاده از دستگاه‌های شناسایی پلاک ماشین

to scan the license plates of cars

که پلاک ماشین‌هایی که در طول این نمایشگاه‌ها

that were in the parking lots of these events.

در پارکینگ هستن رو اسکن می‌کنه.

Today, we believe that over 70 percent of police departments

ما معتقدیم امروز بیش از ۷۰ درصد از اداره‌‌های پلیس

have automatic license plate detection technology

مجهز به تکنولوژی شناسایی پلاک ماشین اتوماتیک هستن

that they're using to track people's cars as they drive through town.

که برای ردیابی ماشین‌های افراد در حال رانندگی در سطح شهر استفاده می‌شه.

And all of this information,

و تمام این اطلاعات،

the license plates, the faceprints,

پلاک ماشین‌ها، تصاویر چهره‌ها،

the phone records,

تاریخچه‌ی تماس‌های تلفنی،

your address books, your buddy lists,

دفترچه آدرس‌های شما، لیست اسامی دوستان‌تون،

the photos that you upload to Dropbox or Google Photos,

عکس‌هایی که در دراپ‌باکس یا گوگل آپلود می‌کنین،

and sometimes even your chats and your emails

و گاهی حتی چت‌ها و ایمیل‌هاتون

are not protected by a warrant requirement.

به واسطه‌ی نیاز به حکم بازرسی محافظت‌شده نیستن.

So what that means is we have all of this information on regular people

معنای این حرف اینه که ما تمام این اطلاعات رو در مورد آدم‌های عادی داریم

that's newly available at very low expense.

که به تازگی و با هزینه‌ی بسیار کم در دسترس هستن.

It is the golden age for surveillance.

این عصر طلایی نظارته.

Now, every parent is going to understand what this means.

حالا هر پدر و مادری می‌دونه این به چه معناست.

When you have a little baby

وقتی شما یک نوزاد کوچک دارین

and the baby's young,

و سن نوزادتون کمه،

that child is not able to climb out of its crib.

قدرت بیرون اومدن از تخت‌ش رو نداره.

But eventually your little girl gets older

ولی به مرور دختر کوچولوتون بزرگ‌تر می‌شه

and she's able to climb out of the crib,

و دیگه می‌تونه از تخت بیرون بیاد،

but you tell her, "Don't climb out of the crib. OK?"

ولی شما بهش می‌گین، "از تخت نیا بیرون، باشه؟"

And every parent knows what's going to happen.

و هر پدر و مادری می‌دونه بعدش چه اتفاقی می‌افته.

Some of those babies are going to climb out of the crib.

بعضی از اون بچه‌ها از تخت بیرون میان.

Right? That's the difference between ability and permission.

درسته؟ این تفاوت بین توانایی و اجازه داشتنه.

Well, the same thing is true with the government today.

خب، همین موضوع امروز در مورد دولت صدق می‌کنه.

It used to be that our government didn't have the ability

قبلا اینطور نبود که دولت توانایی دسترسی

to do widespread, massive surveillance on hundreds of millions of Americans

به نظارت گسترده و همه جانبه روی صدها میلیون آمریکایی

and then abuse that information.

و بعد سوءاستفاده از این اطلاعات رو داشته باشه.

But now our government has grown up,

ولی حالا دولت ما رشد کرده،

and we have that technology today.

و امروزه به این تکنولوژی دسترسی داریم.

The government has the ability,

دولت این توانایی رو داره،

and that means the law is more important than ever before.

و این به معنای اهمیت قانون بیش از هر زمان دیگه‌ایه.

The law is supposed to say

وظیفه‌ی قانون اینه که بگه

when the government has permission to do it,

دولت چه زمانی اجازه‌ی این کار رو داره،

and it's supposed to ensure that there's some kind of ramification.

و اینکه اطمینان حاصل کنه که عواقبی در کار هستن.

We notice when those laws are broken

وقتی این قانون‌ها شکسته بشن ما متوجه می‌شیم

and there's some of kind of ramification or punishment.

و نوعی تنبیه یا عواقب برای این موضوع وجود داره.

The law is more important than ever because we are now living in a world

قانون از هر زمانی مهم‌تره چون ما الان در جهانی زندگی می‌کنیم

where only rules are stopping the government

که فقط قوانین می‌تونن جلوی دولت رو

from abusing this information.

در سوءاستفاده از اطلاعات بگیرن.

But the law has fallen down on the job.

ولی قانون از عهده‌ی این کار برنیومده.

Particularly since September 11 the law has fallen down on the job,

به ویژه بعد از ۱۱ سپتامبر قانون در این کار ناموفق بوده،

and we do not have the rules in place that we need.

و قوانینی که ما بهشون نیاز داریم وجود ندارن.

And we are seeing the ramifications of that.

و ما شاهد عواقب این موضوع هستیم.

So fusion centers are these joint task forces

بنابراین مراکز تلفیقی نیروهای مشترکی هستن

between local, state and federal government

میان دولت‌های محلی، ایالتی و دولت مرکزی

that are meant to ferret out domestic terrorism.

که برای پیدا کردن تروریسم محلی در نظر گرفته شدن.

And what we've seen is fusion center reports

و اون‌چه ما در گزارش‌های این مراکز تلفیقی دیده‌ایم

that say that you might be dangerous

که می‌گه شما ممکنه خطر محسوب بشین

if you voted for a third-party candidate,

اگر به نامزد حزب سوم رای داده باشین،

or you own a "Don't Tread On Me" flag,

یا پرچم "Don't Tread on Me" داشته باشین، (نماد ناسیونالیست‌های آمریکایی)

or you watched movies that are anti-tax.

یا فیلم‌هایی نگاه کرده باشین که مالیات پرداخت نکردن.

These same fusion centers have spied on Muslim community groups' reading lists

همین مراکز تلفیقی گروه‌های مطالعاتی جوامع مسلمان رو زیر نظر گرفتن

and on Quakers who are resisting military recruiting in high schools.

و کوآکرهایی که در برابر جذب نیرو برای ارتش در دبیرستان‌ها مقاومت کرده‌ان.

The Internal Revenue Service has disproportionately audited

سازمان سرویس داخلی در‌آمد‌ها به طور نامتناسبی گروه‌هایی رو

groups that have "Tea Party" or "Patriot" in their name.

که توی اسم‌شون "Tea Party" یا "Patriot" داشته باشن رو بازرسی کرده.

And now customs and border patrol

و حالا گمرک و گشت مرزی

is stopping people as they come into the country

جلوی افراد در حال ورود به کشور رو می‌گیرن

and demanding our social networking passwords

و رمز عبور شبکه‌های اجتماعی ما رو می‌پرسن

which will allow them to see who our friends are,

که بهشون اجازه می‌ده ببینن دوستان ما چه کسانی هستن،

what we say

چه چیزهایی می‌گیم

and even to impersonate us online.

و یا حتی هویت ما رو در فضای مجازی جعل کنن.

Now, civil libertarians like myself

حالا، آزادی‌خواهان مدنی مثل من سال‌هاست

have been trying to draw people's attention to these things

در تلاشیم که توجه افراد رو به این مسائل جلب کنیم

and fighting against them for years.

و علیه اون‌ها مبارزه کنیم.

This was a huge problem during the Obama administration,

این مشکل خیلی بزرگی در زمان دولت اوباما بود،

but now the problem is worse.

ولی الان اوضاع بدتر شده.

When the New York Police Department

وقتی اداره‌ی پلیس نیویورک

spies on Muslims

در مورد مسلمانان جاسوسی می‌کنه

or a police department uses license plate detectors

یا یک اداره‌ی پلیس از دستگاه‌های شناسایی پلاک‌های ماشین استفاده می‌کنه

to find out where the officers' spouses are

که بفهمه همسران افسران‌ش کجا هستن

or those sorts of things,

یا چیزهایی از این قبیل،

that is extremely dangerous.

این بسیار خطرناکه.

But when a president repurposes the power

ولی وقتی یک رییس‌جمهور هدف‌گذاری قدرت نظارت مرکزی

of federal surveillance and the federal government

و دولت مرکزی رو تغییر می‌ده

to retaliate against political opposition,

تا از اون برای اقدام تلافی‌جویانه بر علیه مخالفان سیاسی‌ش استفاده کنه،

that is a tyranny.

این استبداده.

And so we are all activists now,

و بنابراین الان ما همه فعال مدنی هستیم

and we all have something to fear from surveillance.

و همه‌مون چیزهایی داریم که در برابر نظارت ازش می‌ترسیم.

But just like in the time of Dr. Martin Luther King,

ولی درست مثل زمان دکتر مارتین لوتر کینگ،

we can reform the way things are.

ما می‌تونیم اوضاع رو اصلاح کنیم.

First of all, use encryption.

اولاً، از رمزگذاری استفاده کنین.

Encryption protects your information

رمزگذاری از اطلاعات شما در برابر جمع‌آوری

from being inexpensively and opportunistically collected.

کم‌هزینه و فرصت‌طلبانه محافظت می‌کنه.

It rolls back the golden age for surveillance.

این کار دوران طلایی نظارت رو عقب می‌رونه.

Second, support surveillance reform.

ثانیاً، از اصلاح نظارت حمایت کنین.

Did you know that if you have a friend

آیا می‌دونستین اگه یه دوستی داشته باشین

who works for the French or German governments

که برای دولت‌های آلمان یا فرانسه کار می‌کنه

or for an international human rights group

یا برای یک گروه بین‌المللی حقوق بشری

or for a global oil company

یا برای یک شرکت نفت جهانی

that your friend is a valid foreign intelligence target?

دوست شما یک هدف اطلاعات خارجی معتبر محسوب می‌شه؟

And what that means is that when you have conversations with that friend,

و معنی‌ش اینه که وقتی شما با این دوست حرف می‌زنین،

the US government may be collecting that information.

دولت آمریکا ممکنه درحال جمع‌آوری این اطلاعات باشه.

And when that information is collected,

و وقتی این اطلاعات جمع‌آوری شدن،

even though it's conversations with Americans,

با وجود اینکه این‌ها مکالمات با آمریکایی‌ها هستن،

it can then be funneled to the FBI

بعدها می‌تونن به اف‌بی‌آی منتقل بشن

where the FBI is allowed to search through it

و اون‌جا اف‌بی‌آی اجازه داره در اون‌ها جستجو کنه

without getting a warrant,

بدون نیاز به گرفتن حکم،

without probable cause,

بدون دلیل موجه،

looking for information about Americans

به دنبال اطلاعات در مورد آمریکایی‌ها

and whatever crimes we may have committed

و هر نوع جرمی که ممکنه مرتکب شده باشیم

with no need to document any kind of suspicion.

بدون نیاز به مستند کردن هر نوعی از سوءظن.

The law that allows some of this to happen

قانونی که اجازه‌ی بخشی از این کار رو می‌ده

is called Section 702 of the FISA Amendments Act,

به نام بخش ۷۰۲ از متمم قانون FISA شناخته می‌شه،

and we have a great opportunity this year,

و امسال ما فرصت مغتنمی داریم،

because Section 702 is going to expire at the end of 2017,

چون بخش ۷۰۲ در پایان سال ۲۰۱۷ منقضی می‌شه،

which means that Congress's inertia is on our side

و این یعنی سکون کنگره به نفع ماست

if we want reform.

اگر به دنبال اصلاح هستیم.

And we can pressure our representatives

و ما می‌تونیم به نمایندگان‌مون فشار بیاریم

to actually implement important reforms to this law

که واقعا اصلاحات اساسی روی این قانون انجام بدن

and protect our data from this redirection and misuse.

و از اطلاعات ما در مقابل این تغییر مسیر و استفاده‌ی نابجا محافظت کنن.

And finally, one of the reasons why things have gotten so out of control

و در آخر، یکی از دلایل از کنترل خارج شدن این موضوع اینه

is because so much of what happens with surveillance --

که بیشتر چیزهایی که در نظارت اتفاق می‌افتن --

the technology, the enabling rules and the policies

تکنولوژی، قوانین اختیار دهنده و خط مشی‌ها

that are either there or not there to protect us --

که یا برای محافظت از ما هستن یا نیستن --

are secret or classified.

محرمانه و طبقه‌بندی شده هستن.

We need transparency, and we need to know as Americans

ما به شفافیت نیاز داریم، و ما به عنوان یک آمریکایی باید بدونیم

what the government is doing in our name

دولت به اسم ما چه کارهایی می‌کنه

so that the surveillance that takes place and the use of that information

تا نظارتی که صورت می‌گیره و استفاده از اون اطلاعات

is democratically accounted for.

آزادانه به حساب بیان.

We are all activists now,

ما الان همه فعال مدنی هستیم،

which means that we all have something to worry about from surveillance.

و معناش اینه که همه‌ی ما چیزی برای نگرانی در مواجهه با موضوع نظارت داریم.

But like in the time of Dr. Martin Luther King,

ولی مثل دوران دکتر مارتین لوتر کینگ،

there is stuff that we can do about it.

می‌تونیم براش کاری انجام بدیم.

So please join me, and let's get to work.

پس خواهش می‌کنم به من ملحق بشین و بیاین کار رو شروع کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)