Paola Antonelli: Design and the elastic mind

Translator: Mahmood Haeri Reviewer: Sadegh Zabihi

I dabble in design. I'm a curator of architecture and design;

من برای سرگرمی طراحی می‌کنم، و سرپرست معماری و طراحی هستم؛

I happen to be at the Museum of Modern Art.

ودرموزه‌ی هنرهای مدرن مشغول به کارم.

But what we're going to talk about today

ولی چیزی که امروز می‌خواهم در موردش صحبت کنم،

is really design. Really good designers are like sponges:

واقعا طراحیِ ‌است. طراحان خوب واقعا مانند اسفنج هستند:

they really are curious

آنها واقعا کنجکاوند

and absorb every kind of information that comes their way,

و هرنوع اطلاعاتی را که سر راهشان بیابند جذب می‌کنند،

و آن را تغییر شکل می‌دهند که افرادی مثل ما بتوانند از آن استفاده کنند.

and transform it so that it can be used by people like us.

And so that gives me an opportunity,

و این به من یک فرصت می‌دهد،

because every design show that I curate

چون هر نمایشگاهی را که مدیریت می‌کنم،

نگاه متفاوتی نسبت به دنیا دارد. و این فوق العاده است،

kind of looks at a different world. And it's great,

because it seems like every time I change jobs.

چون به این ترتیب انگار که من شغلم راهردفعه عوض می‌کنم.

و چیزی را که امروز می‌خواهم به شما نشان دهم یک پیش‌نمایش

And what I'm going to do today is I'm going to give you a preview

از نمایشگاه بعدی که من رویش کار می‌کنم می‌باشد؛ به نام:

of the next exhibition that I'm working on, which is called

"Design and the Elastic Mind."

«طراحی و ذهن منعطف.»

The world that I decided to focus on this particular time

دنیایی که من تصمیم گرفتم دراین زمان خاص روی آن تمرکز کنم،

is the world of science and the world of technology.

دنیای علم و دنیای تکنولوژی است.

Technology always comes into play when design is involved,

هروقت که بحث طراحی باشد، پای تکنولوژی درمیان است.

but science does a little less.

اما علم نقش کمتری را دارد.

But designers are great at taking big revolutions that happen

اما طراحان در دریافت تحولات اساسی عالی هستند

and transforming them so that we can use them.

و آنها را طوری تفییر می‌دهند که ما بتوانیم از آنها استفاده کنیم.

And this is what this exhibition looks at.

واین چیزی است که این نمایشگاه به آن می‌پردازد.

If you think about your life today,

اگر شما امروز در مورد زندگی‌‌تان فکر کنید،

you go every day through many different scales,

هرروز با معیار‌های مختلف زیادی مواجه می‌شوید

many different changes of rhythm and pace.

تغییرات خیلی متفاوتی در ریتم و سرعت.

You work over different time zones, you talk to very different people,

شما در مناطق زمانی مختلف کارمی‌کنید، با افراد متختلف صحبت می‌کنید،

you multitask. We all know it, and we do it kind of automatically.

همزمان چند کاردارید، همه می‌دانیم، و به گونه‌ای اتوماتیک آنها را انجام می‌دهید.

Some of the minds in this audience are super elastic,

ذهن برخی از حضار کاملاً انعطاف‌پذیر است،

others are a little slower,

و ذهن بعضی‌ها کمتر،

others have a few stretch marks, but nonetheless

در عده‌ای نشانه‌های انعطاف پذبری کمی مشاهده می‌شود، اما به هر حال

this is a quite exceptional audience from that viewpoint.

از این نقطه نظر اینها حضار کاملا استثنایی هستند.

Other people are not as elastic.

بقیه مردم به این میزان منعطف نیستند.

I can't get my father in Italy to work on the Internet.

من نمی‌توانم پدرم را در ایتالیا مجبور کنم که با اینترنت کار کند.

He doesn't want to put high-speed Internet at home.

او اینترنت پرسرعت در خانه نمی‌خواهد.

And that's because there's some little bit of fear,

ودلیل آن اندکی ترس،

little bit of resistance or just clogged mechanisms.

کمی مقاومت یا کلا مکانیزم‌هایی است که ذهن وی را بسته است.

So designers work on this particular malaise that we have,

لذا طراحان روی این نقطه ضعف خاصی که ما داریم،

these kinds of discomforts that we have,

این نوع نگرانی و عدم احساس آرامش که ما داریم، کار می‌کنند

and try to make life easier for us.

و سعی می‌کنند کار ما را ساده کنند.

Elasticity of mind is something that we really need, you know,

انعطاف پذیری ذهن چیزی ‌است که ما واقعا نیاز داریم،

we really need, we really cherish and we really work on.

واقعا نیاز داریم، اهمیت می‌دهیم و روی آن کار می‌کنیم.

و این نمایشگاه در مورد کار طراحانی است

And this exhibition is about the work of designers

that help us be more elastic,

که به ما کمک می‌کنند تا انعطاف‌پذیرتر باشیم،

and also of designers that really work on this elasticity

و همچنین طراحانی که واقعا روی این انعطاف پذیری به عنوان یک فرصت

as an opportunity. And one last thing is that

کار می‌کنند. و آخرین نکته این است که

در این زمینه فقط طراحان نیستند، دانشمندان هم کار می‌کنند.

it's not only designers, but it's also scientists.

And before I launch into the display of some of the slides

و قبل ازآغاز پخش بعضی اسلایدها

and into the preview, I would like to point out

به عنوان پیش‌نمایش، می‌خواستم به این جزئیات زیبا

this beautiful detail about scientists and design.

در مورد دانشمندان و طراحی اشاره کنم.

You can say that the relationship between science and design

شما می‌توانید بگویید رابطه بین علم و طراحی

به قرن‌ها قبل برمی‌گردد، و البته می‌توانید در مورد

goes back centuries. You can of course talk about

Leonardo da Vinci and many other Renaissance men and women --

لئوناردو داوینچی و بسیاری از مردان و زنان دوره رنسانس صحبت کنید --

and there's a gigantic history behind it.

که یک تاریخ باعظمت و بزرگ پشت آنها قرار دارد.

But according to a really great science historian you might know,

اما براساس نظریه یک مورخ واقعا بزرگ تاریخ علم که ممکن‌است او را بشناسید،

Peter Galison -- he teaches at Harvard --

پیتر گالیسون-- استاد دانشگاه هاروارد --

what nanotechnology in particular and quantum physics

آنچه نانوتکنولوژی به ویژه و فیزیک کوانتوم

have brought to designers is this renewed interest,

برای طراحان به ارمغان آورده است این تجدید علاقه است،

this real passion for design.

اشتیاق واقعی برای طراحی.

لذا دراساس، تفکر توانایی ساخت چیزها از ابتدا تا انتها، جزء به کل

So basically, the idea of being able to build things bottom up,

atom by atom, has made them all into tinkerers.

اتم به اتم، همه آنها را به سازنده و آچار بدست تبدیل کرده است.

And all of a sudden scientists are seeking designers,

و همه آنان که یک شبه دانشمند شده‌اند در جستجوی طراحان هستند،

just like designers are seeking scientists.

همانگونه که طراحان به دنبال دانشمندان هستند.

It's a brand-new love affair that we're trying to cultivate

این یک عشق کاملا تازه است که ما به دنبال پروراندن آن

درMOMA هستیم. با همراهی آدام بلای، بنیانگذار مجله Seed--

at MOMA. Together with Adam Bly, who is the founder of Seed magazine --

that's now a multimedia company, you might know it --

که در حال حاضر یک موسسه چند رسانه‌ای است، ممکن است آن را بشناسید --

we founded about a year ago a monthly salon

ما یک سال پیش یک نشست ماهانه برپا کردیم

for designers and scientists, and it's quite beautiful.

برای طراحان و دانشمندان، واقعا جالب بود.

And Keith has come, and also Jonathan has come and many others.

و کیت آمده بود، و جاناتان و خیلی‌های دیگر آمده بودند.

And it was great, because at the beginning was this apology fest --

و جالب بود، زیرا درآغاز، یک مراسم عذرخواهی همگانی برگذار شد --

you know, scientists would tell designers,

دانشمندان به طراحان می‌گفتند،

you know, I don't know what style is, I'm not really elegant.

می‌دانی، من نمی‌دانم سبک چیست، من واقعا هنرشناس نیستم

And designers would like, oh, I don't know how to do an equation,

و طراحان می‌گفتند، من نمی‌توانم حتی یک معادله را انجام دهم،

I don't understand what you're saying. And then all of a sudden

من متوجه صحبت‌های شما نمی‌شوم، و آنگاه همه آنها ناگهان

they really started talking each others' language,

واقعا شروع کردند به صحبت کردن با زبان هم،

and now we're already at the point that they collaborate.

و حالا ما تقریبا در جایی هستیم که آنها همکاری می‌کنند.

Paul Steinhardt, a physicist from New York,

پل اشتاین هارت، یک فیزیکدان از نیویورک،

and Aranda/Lasch, architects, collaborated in an installation

و آراندا / لاش، آرشیتکت، در پروژه‌ای همکاری کردند

in London at the Serpentine.

درسرپنتین در لندن.

And it's really interesting to see how this happens.

و واقعا جالب است که ببینیم این اتفاق چگونه رخ می‌دهد.

The exhibition will talk about the work

در این نمایشگاه درباره کار

of both designers and scientists,

طراحان و دانشمندان صحبت خواهد شد،

and show how they're presenting the possibilities of the future to us.

و نشان می‌دهد چگونه آنان امکانات آینده را برای ما ارائه می‌دهند.

I'm showing to you

من حالا به شما نشان می‌دهم

different sections of the show right now,

قسمت‌های مختلف برنامه را،

just to give you a taste of it.

برای داشتن حسی نسبت به آن.

Nanophysics and nanotechnology, for instance,

به عنوان مثال، نانوفیزیک و نانوتکنولوژی،

have really opened the designer's mind.

که واقعا ذهن طراح را باز کرده است.

In this case I'm showing more the designers' work,

در این مورد من بیشتر کار طراحان را نشان می‌دهم،

because they're the ones that have really been stimulated.

زیرا آنها واقعا فعال شده‌اند.

A lot of the objects in the show are concepts,

بسیاری از چیزها در این نمایش مفهومی است،

not objects that exist already. But what you're looking at here

و اشیایی که واقعا وجود ندارند. اما چیزی که شما اینجا می‌بینید

is the work of some scientists from UCLA.

کاربرخی ازمحققین دانشگاه UCLA است.

This kind of alphabet soup is a new way to mark proteins --

این سوپ الفبا روش نوینی برای نشانه‌گذاری پروتئین‌ها است --

not only by color but literally by alphabet letters.

نه تنها به وسیله رنگ، بلکه به معنای واقعی با حروف الفبا.

So they construct it, and they can construct all kinds of forms

در نتیجه آنها آن را انجام می‌دهند، و می‌توانند آنها را به اشکال مختلف

at the nanoscale. This is the work of design students

در مقیاس نانو نیز بسازند. این کار دانشجویان طراحی

from the Royal College of Arts in London

رویال کالج هنر در لندن است

that have been working together with their tutor, Tony Dunne,

که با همکاری مربی خود، تونی دان،

and with a bunch of scientists around Great Britain

و گروهی از دانشمندان در سراسر انگلستان انجام داده‌اند

on the possibilities of nanotechnology for design in the future.

در مورد امکان‌سنجی نانوتکنولوژی برای طراحی در آینده.

New sensing elements on the body --

اندام‌های حسی جدید در بدن --

you can grow hairs on your nails,

می‌توانید روی ناخن خود مو پرورش دهید،

and therefore grab some of the particles from another person.

وبنا براین می‌توانید برخی ذرات را از شخص دیگری بقاپید.

They seem very, very obsessed

به نظرمی‌رسد آنها خیلی وسواس دارند

with finding out more about the ideal mate.

برای پیدا کردن اطلاعات بیشتر در مورد همسر ایده‌آل.

So they're working on enhancing everything: touch, smell --

لذا انها روی تقویت همه چیزکار میکنند: لمس، بو--

everything they can, in order to find the perfect mate.

هرچیزی که بتوانند، به خاطر پیدا کردن زوج خوب و مناسب.

Very interesting. This is a typeface designer

خیلی جالب است. این یک طراح حروف

from Israel who has designed -- he calls them "typosperma."

اسرائیلی است و چیزی را طراحی کرده‌ -- خود او آنرا « تایپواسپرم» می‌نامد.

He's thinking -- of course it's all a concept --

او در این فکراست-- البته همه آن یک ایده ‌است--

of injecting typefaces into spermatozoa,

که با تزریق حروف به اسپرماتوزوئیدها،

I don't know how to say it in English -- spermatazoi --

نمی‌دانم که به انگلیسی چی می‌گویند، -- اسپرماتازوی --

in order to make them become -- to almost have a song

بتوان آنها را وادارکرد -- مثلا اجرای یک ترانه

or a whole poem written with every ejaculation. (Laughter)

یا نوشتن شعری کامل با هر انزال. (خنده)

اشاره کنم، طراحان افراد عجیب و غریبی هستند، می‌دانید.

I tell you, designers are quite fantastic, you know.

So, tissue design.

خب، طراحی بافت.

In this case too, you have a mixture of scientists and designers.

دراین مورد هم، شما مخلوطی از طراحان و دانشمندان را دارید.

This here is part of the same lab at the Royal College of Arts.

اینجا بخشی از همان آزمایشگاه در رویال کالج هنراست.

The RCA is really quite an amazing school from that viewpoint.

از این نظر RCA یک مدرسه کاملا شگفت‌انگیز است.

One of the assignments for a year was to work with in-vitro meat.

یکی از تکالیف برای یکسال، کار با گوشت تولید شده در آزمایشگاه بود.

You know that already you can grow meat in vitro.

می‌دانید که درحال حاضر می‌توان گوشت را در آزمایشگاه پرورش داد.

In Australia they did it -- this research company, called SymbioticA.

این کاردر استرالیا انجام شد، یک کمپانی تحقیقاتی بنام سیم بیوتیکا.

But the problem is that it's a really ugly patty.

اما مشکل این بود که اون واقعا یک قطعه گوشت بد قواره و بی شکل بود.

And so, the assignment to the students was,

و لذا، تکلیف دانشجویان این بود که،

how should the steak of tomorrow be?

استیک فردا چه شکلی باید باشد؟

وقتی مجبوربه کشتن گاوها نباشید، و شکل گوشت به هرفرم بتواند باشد،

When you don't have to kill cows and it can have any shape,

what should it be like?

چه شکلی مناسب است؟

So this particular student, James King,

لذا، جیمز کینگ، این دانش اموزخاص

went around the beautiful English countryside,

در روستاهای زیبای انگلیس دوره راه افتاد،

picked the best, best cow that he could see,

بهترین گاوی را که می‌توانست ببیند انتخاب کرد،

and then put her in the MRI machine.

و آن را داخل دستگاه MRI قرار داد.

Then, he took the scans of the best organs and made the meat --

آنگاه از بهترین اندام های گاو اسکن گرفت و گوشت را تولید کرد --

of course, this is done with a Japanese resins food maker,

البته، این به کمک یک صمغ ژاپنی که خوراکی است انجام شد،

but you know, in the future it could be made better --

اما می‌دانید، درآینده قطعا بهتر ساخته خواهد شد--

which reproduces the best MRI scan of the best cow he could find.

بازتولید بهترین اسکن MRI بهترین گاوی که می‌تواست پیدا کند.

Instead, this element here is much more banal.

درعوض، این عنصردر اینجا بسیارمعمولی و ساده است.

Something that you know can be done already

کاری که می‌دانید در حال حاضر قابل انجام است

is to grow bone tissue, so that you can make a wedding ring

رشد بافت استخوان، که شما می‌توانید یک حلقه ازدواج درست کنید

out of the bone tissue of your loved one -- literally.

از بافت استخوان کسی که دوستش دارید -- به معنی واقعی کلمه

So, this is indeed made of human bone tissue.

این واقعا ساخت شده از بافت استخوان انسان است.

This is SymbioticA, and they've been working --

این دستگاه سیمبیوتیکا است، و تا کنون کار می‌کرده است --

they were the first ones to do this in-vitro meat --

اینها پیشگامان تولید گوشت آزمایشگاهی بودند--

and now they've also done an in-vitro coat, a leather coat.

و امروزه آنها حتی کت ازمایشگاهی ساختند، یک کت چرم،

It's miniscule, but it's a real coat. It's shaped like one.

محصول واقعا کوچک است. اما یک کت واقعی است، مانند یکی از آنها

So, we'll be able to really not have any excuse

بنابراین، ما واقعا قادریم، و هیچ بهانه‌ای نداریم

to be wearing everything leather in the future.

که در آینده همه گونه لباس‌های چرمی را بپوشیم.

One of the most important topics of the show -- you know,

یکی ازمهمترین موضوع‌های نمایشگاه -- می‌دانید،

as anything in our life today,

مثل هرچیزی در زندگی امروز ما،

we can look at it from many, many different viewpoints,

می‌توانیم به آن از دیدگاه‌های خیلی خیلی متفاوت نگاه کنیم،

and at different levels.

و در سطوح محتاف.

One of the most interesting and most important concepts

یکی ازجالبترین و مهمترین مفاهیم

is the idea of scale. We change scale very often:

ایده مقیاس است، ما مقیاس را خیلی وقت‌ها تغییر می‌دهیم:

we change resolution of screens, and

ما وضوح نمایشگر را تغییر می‌دهیم، و

we're not really fazed by it, we do it very comfortably.

ازین کار خسته نمی‌شویم، براحتی آنرا انجام می‌دهیم.

So you go, even in the exhibition,

بنابراین، حتی وقتی به نمایشگاه می روید،

from the idea of nanotechnology and the nanoscale

از ایده نانوتکنولوژی و مقیاس درحد میکرون

to the manipulation of really great amounts of data --

تا دستکاری و کنترل ماهرانه مقادیر واقعا عظیم داده‌ها --

the mapping and tagging of the universe and of the world.

نقشه برداری و نشانه گذاری کیهان و جهان .

In this particular case a section will be devoted

در این مورد خاص، یک بخش اختصاص خواهد یافت

to information design.

به طراحی اطلاعات.

You see here the work of Ben Fry. This is "Human vs. Chimps" --

شما اینجا کار بن فرای را مشاهده می‌کنید، این «انسان درمقابل شامپانزه» است --

the few chromosomes that distinguish us from chimps.

تعداد کمی کروموزوم‌هایی که ما را از شامپانزه متمایر می‌کند.

It was a beautiful visualization that he did for Seed magazine.

این تصویرسازی زیبایی بود که او برای مجله seed انجام داد.

And here's the whole code of Pac-Man, visualized

و این تمام کد های مصور شده بازی Pac-Man است،

with all the go-to, go-back-to,

با همه رفتن به، بازگشت به،

also made into a beautiful choreography.

که به این رقص آرایی زیبا تبدیل شد‌ه‌است.

And then also graphs by scientists,

و آنگاه توسط دانشمندان نمودار آن رسم شد،

this beautiful diagraph of protein homology.

این نمودار زیبا از همولوژی پروتئین.

Scientists are starting to also consider aesthetics.

دانشمندان همچنین شروع کرده‌اند به لحاظ کردن زیبایی شناختی.

We were discussing with Keith Shrubb* this morning

ما امروز صبح با کیت شراب صحبت می‌کردیم

the fact that many scientists

در مورد این واقعیت که بسیاری از دانشمندان

tend not to use anything beautiful in their presentations,

تمایل دارند ازهیچ چیززیبایی در سخنرانی‌های خود استفاده نکنند،

otherwise they're afraid of being considered dumb blondes.

در غیراین صورت آنها از اینکه زیبای نادان به نظرآیند می‌ترسند.

So they pick the worst background

بنابراین آنها بدترین پس‌زمینه را انتخاب می‌کنند

from any kind of PowerPoint presentation, the worst typeface.

بدترین نوع حروف را در ارائه مطلب با هرگونه پاورپوینت انتخاب می‌کنند.

It's only recently that this kind of marriage

این اواخر است که این همبستگی و تفاهم

between design and science is producing some of the first "pretty" --

بین طرح و دانش، گونه‌ای از این زیبایی را به وجود می‌اورد --

if we can say so -- scientific presentations.

که اگر بتوان گفت -- در ارائه‌های «زیبای» مطالب علمی استفاده می‌شود.

Another aspect of contemporary design

جنبه دیگر از طراحی معاصر

that I think is mind-opening, promising

که من فکر می‌کنم بازکننده ذهن است، امیدوارکننده است

and will really be the future of design,

و واقعا آینده طراحی خواهد بود،

is the idea of collective design.

ایده طراحی گروهی و مشترک است.

You know, the whole XO laptop, from One Laptop per Child,

شما می‌دانید، تمام لپتاپ‌های XO، یک لپتاپ برای هر کودک،

is based on the idea of collaboration and mash and networking.

مبتنی بر ایده همکاری و همسان ‌سازی و شبکه سازی است.

So, the more the merrier.

لذا بیشتر باعث خوشحالی است.

The more computers, the stronger the signal,

هرچه رایانه‌ها بیشتر باشند، سیگنال قوی‌تر است،

and children work on the interface so that it's all based

وکودکان بر روی یک شبکه ارتباطی کار می‌کنند لهذا همه بر مبنای

on doing things together, tasks together.

انجام دادن کارها به صورت دسته جمعی است، کار گروهی.

So the idea of collective design

لذا ایده طراحی گروهی

چیزی است که حتی در آینده رشد بیشتری خواهد داشت،

is something that will become even bigger in the future,

and this is chosen as an example.

و این به عنوان یک نمونه انتخاب شده است.

Related to the idea of collective design and to the new balance

در ارتباط با ایده طراحی گروهی و تعادل جدید

between the individual and the collectiveness, collectivity

بین فرد و مشارکت، گروه گرایی

is the idea of existence maximum.

ایده‌ی حداکثر وجود است.

That's a term that I coined a few years ago

این اصطلاحی است که من چند سال پیش ایجاد کردم

while I was thinking of how pressed we are together,

در حالی که فکر می‌کردم که چقدر به هم فشرده هستیم،

and at the same time how these small objects,

و همان زمان چگونه این اشیا کوچک،

like the Walkman first and then the iPod,

مانند ابتدا واکمن و سپس ای پاد،

create bubbles of space around us that enable us

حباب های مجازی دراطراف ما ایجاد می‌کند که ما را قادر می‌سازد

to have a metaphysical space

یک فضای متافیزیکی داشته باشیم

that is much bigger than our physical space.

که به مراتب بزرگتراز فضای واقعی ما است.

You can be in the subway and you can be completely isolated

شما می‌توانید درحالی که درمترو هستید کاملا از فضای اطراف ایزوله باشید.

and have your own room in your iPod.

و اتاق خودتان را در آی‌پاد‌تان داشته باشید.

And this is the work of several designers

و این کار (مشترک) چندین طراح است

that really enhance the idea of solitude and expansion

و واقعا آینده تنهایی و بسط را تقویت می‌کند

by means of various techniques.

با استفاده از تکنیک‌های مختلف.

This is a spa telephone. The idea is that it's become so difficult

این یک تلفن ویژه اسپا است. ایده ازاین جا آمد که خیلی دشوار شده بود

to have a private conversation anywhere

انجام یک مکالمه خصوصی در هر محلی

that you go to the spa, you have a massage, you have a facial,

اما وقتی‌که به اسپا می‌روید، ماساژ می‌گیرید، ماساژ صورت دارید،

maybe a rub, and then you have this beautiful pool

وشاید یک مشت ومال، و آنگاه این استخر زیبا

with this perfect temperature, and you can have

با این درجه حرارت عالی، و شما می‌توانید

this isolation tank phone conversation

دراین فضای ایزوله مکالمه تلفنی

with whomever you've been wanting to talk with for a long time.

با هرکسی که می‌خواهید برای یک مدت طولانی صحبت کنید.

And same thing here, Social Tele-presence.

و چیزی شبیه آن این جا، حضور در جمع از راه دور.

It's actually already used by the military a little bit,

این عملا تا حدی توسط ارتش استفاده شده است،

but it's the idea of being able to be somewhere else

این ایده توانایی حضور درجایی دیگر

with your senses while you're removed from it physically.

با تمام حواس، در حالی که از نظر فیزیکی حضور ندارید.

And this is called Blind Date. It's a [unclear],

و به این پدیده قرارملاقات نادیده گفته می‌شود، و [نامشخص]،

so if you're too shy to be really at the date,

لذا اگر شما برای قرار گذاشتن خجالتی هستید،

you can stay at a distance with your flowers

می‌توانید با دسته گل در محلی دیگر منتظر بمانید

and somebody else reenacts the date for you.

و شخص دیگری قرار را برای شما تنظیم می‌کند.

Rapid manufacturing is another big area

تولید سریع، حوزه بزرگ دیگری است

in which technology and design are, I think,

که تکنولوژی و طراحی در آن، فکر می‌کنم،

bound to change the world. You've heard about it before many times.

جهان را تغییر خواهد داد. در مورد آن قبلا بارها شنیده‌اید.

Rapid manufacturing is a computer file

تولید سریع یک فایل کامپیوتری است

sent directly from the computer to the manufacturing machine.

که مستقیم از کامپیوتر به ماشین ساخت ارسال می‌شود.

It used to be called rapid prototyping, rapid modeling.

این فرآیند قبلاً نمونه سازی سریع، مدل سازی سریع نامیده می‌شد.

It started out in the '80s, but at the beginning

از دهه ۸۰ آغاز شد، اما در ابتدا

it was machines carving out of a foam block

ماشین‌هایی بودند که از یک بلوک اسفنجی با کنده کاری

a model that was very, very fragile,

مدلی می‌ساختند که بسیار بسیار شکننده بود،

and could not have any real use.

و نمی‌شد از آن استفاده واقعی کرد.

Slowly but surely, the materials became better -- better resins.

به مرور زمان، اما مطمئنا، مواد بهتر شد، رزین های بهتر.

Techniques became better -- not only carving

تکنیک‌ها بهتر شدند -- نه تنها کنده کاری

but also stereolithography and laser -- solidifying all kinds of resins,

بلکه همچنین استریولیتوگرافی و لیزر-- انجماد انواع رزین‌ها،

whether in powder or in liquid form. And the vats became bigger,

چه به صورت پودرو جه بصورت مایع. و پاتیل‌ها بزرگترشدند،

to the point that now we can have actual chairs

تا حدی که امروزه ما می‌توانیم صندلی‌های واقعی داشته باشیم

made by rapid manufacturing.

که با فرآیند تولید سریع ساخته شده‌اند.

It takes seven days today to manufacture a chair,

امروزه ساخت یک صندلی هفت روز طول می‌کشد،

اما می‌دانید چیه؟ یک روز برابر هفت ساعت طول خواهد کشید.

but you know what? One day it will take seven hours.

And then the dream is that you'll be able to, from home,

و سپس رویای اینکه شما قادر باشید، از خانه،

صندلی مطابق میل خود سفارش دهید. شما می‌دانید، شرکت‌ها و طراحان

customize your chair. You know, companies and designers

will be designing the matrix or the margins

در حال طراحی ماتریس یا حاشیه‌هایی هستند

that respect both solidity and brand, and design identity.

که هم به استحکام و مارک و هم به هویت طراحی احترام بگذارند.

And then you can send it to the Kinko's store at the corner

و شما می‌توانید آن را به انبار کینکو نزدیک منزل ارسال کنید

و صندلی خود را از آنجا تحویل بگیرید. حال، این دستاورد خیلی بزرگی است،

and go get your chair. Now, the implications of this are enormous,

not only regarding the participation of the final buyer

نه تنها به خاطر مشارکت خریدار نهایی

در فرآیند طراحی، بلکه همچنین پیگیری لازم نیست،

in the design process, but also no tracking,

no warehousing, no wasted materials.

بدون انبار داری، بدون ضایعات.

Also, I can imagine many design manufacturers

همچنین، می‌توانم تصور کنم بسیاری ازتولید کنندگان طرح

will have to retool their own business plans

برنامه‌های تجاری خود را بازسامان‌دهی کرده

and maybe invest in this Kinko's store. But it really is a big change.

و شاید هم درفروشگاه‌های کینکو سرمایه گذاری کنند. واین واقعا یک تغییر بزرگ است.

And here I'm showing a picture that was in Wired Magazine --

و اینجا عکسی را که در مجله وایرد دیدم نشان می دهم --

you know, the Artifacts of the Future section that I love so much --

می‌دانید، من بخش مصنوعات آینده این مجله را خیلی دوست دارم --

that shows you can have your desktop 3D printer

که نشان می‌دهد شما می‌توانید پرینتر سه بعدی داشته باشید

and print your own basketball.

و توپ بسکتبال خودتان را پرینت کنید.

But here instead are examples, you can already 3D-print textiles,

حالا دراینجا مثال‌هایی وجود دارد، شما می‌توانید منسوجات را سه بعدی پرینت کنید

which is very interesting.

که خیلی جالب است.

This is just a really nice touch -- it's called slow prototyping.

این فقط یک مدل زیباست-- که آن را نمونه اولیه دست‌ساز می‌نامند.

It's a designer that put 10,000 bees at work and they built this vase.

یک طراح از ۱۰۰۰۰ زنبور استفاده کرده و آن‌ها این گلدان را ساخته‌اند.

They had a particular shape that they had to stay in.

آنها فضای با شکل خاصی داشتند که باید درآن می‌ماندند.

Mapping and tagging.

نقشه برداری وبرچسب زدن.

As the capacity of computers becomes really, really big,

همانطور که ظرفیت رایانه‌ها واقعاً، واقعاً بزرگ می‌شود،

and the capacity of our mind not that much bigger,

و ظرفیت ذهن ما به آن بزرگی نیست،

درمی‌یابیم که کارهایی را که انجام می‌دهیم، باید در حد امکان علامت گذاری کنیم

we find that we need to tag as much as we can what we do

in order to then retrace our path.

تا بتوانیم مسیر را دوباره طی کنیم.

Also, we do it in order to share with other people.

همچنین، ما این کار را برای در میان گذاشتن با افراد دیگر انجام می‌دهیم.

Again, this communal sense of experience

این حس مشترک تجربه

that seems to be so important today.

به نظر می‌رسد که امروز بسیار مهم است.

So, various ways to map and tag

بنابراین، روش‌های مختلف نقشه برداری و برچسب زدن

are also the work of many designers nowadays.

امروزه نیز کار بسیاری از طراحان‌است.

Also, the senses -- designers and scientists all work on trying to expand

حواس-- طراحان و دانشمندان همه در تلاشند تا توانایی حواس ما را گسترش دهند

our senses capabilities so that we can achieve more.

تا بتوانیم به موفقیت‌های بیشتری دست یابیم.

And also animal senses in a way.

و همین گونه به نوعی در مورد حواس حیوانات.

This particular object that many people love so much

این موضوع خاص که بسیاری از مردم به آن خیلی علاقمند هستند

is actually based on kind of a scientific experiment --

در واقع براساس نوعی تجربه علمی است --

the fact that bees have a very strong olfactory sense,

این واقعیت که زنبو‌رهای عسل حس بویایی بسیار قوی دارند،

and so -- much like dogs that can smell certain kinds of skin cancer --

و بنابراین -- مثل سگ‌هایی که بوی گونه خاصی از سرطان پوست را می‌توانند حس کنند --

زنبورهای عسل را می‌توان با روش پاولووف شرطی کرد

bees can be trained by Pavlovian reflex

to detect one type of cancer, and also pregnancy.

برای تشخص نوعی از سرطان، و همچنین حاملگی.

And so this student at the RCA

و لذا این دانشجو در RCA

designed this beautiful blown-glass object

این بالن شیشه‌ای زیبا را با شیشه‌های دمیده شده طراحی کرد

where the bees move from one chamber to the other

که زنبورها در آن از یک محفظه به محفظه دیگر حرکت می‌کنند

if they detect that particular smell

به دنبال بوی خاصی

that signifies, in this case, pregnancy.

که دراین مورد، بارداری را نشان می‌دهد .

Another shape is made for cancer.

و شکل دیگر آن برای سرطان ساخته شده است.

Design for Debate is a very interesting new endeavor

طراحی برای مناظره، تلاش جدید بسیار جالبی است

that designers have really shaped for themselves.

که طراحان در حقیقت برای خودشان ایجاد کرده‌اند.

Some designers don't design objects, products,

خیلی از طراحان اشیا، محصولات و چیزهایی را که ما

things that we're going to actually use,

واقعا ازآنها استفاده می‌کنیم، طراحی نمی‌کنند،

but rather, they design scenarios that are object-based.

بلکه سناریوهایی را طراحی می کنند که کالا-پایه هستند.

They're still very useful.

اینها هنوز خیلی مفید هستند.

They help companies and other designers think better about the future.

اینها به شرکت‌ها و سایر طراحان کمک می‌کنند تا در مورد آینده بهتر فکر کنند.

And usually they are accompanied by videos.

و معمولا اینها به همراه فیلم عرضه می‌شوند.

This is quite beautiful. It's Dunne and Raby, "All the Robots."

این خیلی جالب است. اینها دان و رابی هستند، «همه رباط هستند.»

Those are a series of robots that are meant to be taken care of.

اینها مجوعه ای از رباط‌ها هستند که قراراست از آنها مراقبت شود.

ما همیشه فکر می‌کنیم که رباط‌ها از ما مرافبت خواهند کرد،

We always think that robots will take care of us,

and instead they designed these robots that are very, very needy.

اما آنها این رباط‌ها را طراحی کرده‌اند که خیلی به ما نیازمند هستند.

You need to take one in your arms and look at it in the eyes

شما اگر یکی را در آغوش گرفته وبرای پنج دقیقه به چشم‌هایش نگاه کنید

for about five minutes before it does something.

قبل از اینکه کاری انجام دهد.

Another one gets really, really nervous if you get in to the room,

دیگری واقعا خیلی عصبی می‌شود اگر وارد اتاق شوید،

and starts shaking, so you have to calm it down.

و برای آرام کردنش او را درآغوش گرفته و تکانش دهید.

So it's really a way to make us think more

لذا این واقعاً راهی است که ما را وادار می‌کند درباره

about what robots mean to us.

معنای ربات‌ها بیشتر فکر کنیم.

Noam Toran and "Accessories for Lonely Men":

نوام توران و «وسائل جانبی برای مردان تنها»:

the idea is that when you lose your loved one

ایده‌ی آن مال زمانی‌است که شما عزیزی را از دست می‌دهید

or you go through a bad breakup,

یا وقتی یک متارکه‌ی بدی دارید،

what you miss the most are those annoying things

چیزی که بیشتر ازهمه دلتنگش می‌شوید آن چیزهای آزاردهنده‌ای هستند

that you used to hate when you were with the other person.

که وقتی با آن فرد بودید از آنها متنفر بودید.

So he designed all these series of accessories.

لذا او مجوعه‌ای از لوازم جانبی را طراحی کرده است.

This one is something that takes away the sheets from you at night.

یکی چیزی‌است که ملافه را در شب از روی شما می‌کشد.

Then there's another one that breathes on your neck.

یکی دیگر وجود دارد که روی گردن شما نفس می‌کشد.

There's another one that throws plates and breaks them.

و یکی دیگر که بشقاب‌ها را پرت می‌کند و می‌شکند.

So it's just this idea of what we really miss in life.

ایده، ازاینجا ناشی شده‌است که در زندگی دلتنگ چه چیزی می‌شویم.

Elio Caccavale: he took the idea

الیو کاکاواله: او ایده

of those dolls that explain leukemia.

عروسک‌هایی که سرطان خون را توضیح می‌دهد مطرح کرد.

He's working on dolls that explain xenotransplantation,

او روی عروسک‌هایی کار می‌کند که درمورد پیوند اعضای بیگانه

and also the spider gene into the goat, from a few years ago.

و همچنین پیوند ژن عنکبوت به بز را، از چند سال پیش توضیح می‌دهد.

He's working for the exhibition on a whole series of dolls

او در حال کار بر روی نمایشگاه مجموعه‌ای کامل از عروسک‌ها است

that explain to children where babies come from today.

که برای بچه‌ها توضیح می‌دهند که امروزه نوزادان از کجا می‌آیند.

Because it's not anymore Mom, Dad, the flowers and the bees,

چون دیگر این مادر، پدر، گل‌ها و زنبورها نیستند،

and then there's the baby. No, it can be two moms, three dads,

که بعد بچه می‌آید. نه، این می‌تواند دو مادر، سه پدر،

in-vitro -- there's the whole idea

بچه آزمایشگاهی یا درون‌کشتگا‌هی باشد -- کل ایده

of how babies can be made today that has changed.

بچه‌ها چگونه به دنیا می‌آیند تغییر کرده‌است.

So it's a series of dolls that he's working on right now.

لذا اودرحال حاضرروی مجموعه‌ای از عروسک‌ها کار می‌کند.

One of the most beautiful things

یک از زیباترین چیزها

is that designers really work on life,

این‌است که طراحان واقعا روی زندگی کار می‌کنند.

even though they take technology into account.

حتی اگر تکنولوژی را هم درنظر بگیرند.

And many designers have been working recently

و خیلی از طراحان به تازگی روی ایده‌ی

on the idea of death and mourning,

مرگ و سوگواری کارمی‌کنند،

and what we can do about it today with new technologies.

و اینکه چه کاری درمورد آن با تکنولوژِی جدید می‌توان انجام داد.

و یا با توجه به تکنولوژی جدید چگونه باید در مورد آن رفتار کنیم.

Or how we should behave about it with new technologies.

These three objects over there are hard drives

این سه شی بالا هارد درایوهایی هستند

with a Bluetooth connection. But they're in reality

با امکان ارتباط از طریق بلوتوث. اما آنها در واقعیت

very, very beautiful sculpted artifacts

مصنوعات مجسمه سازی شده بسیار زیبا هستند

that contain the whole desktop and computer memory

که شامل تمام دسک تاپ و حافظه کامپیوتر

of somebody who passed away.

کسی‌است که درگذشته.

So instead of having only the pictures,

بنابراین بجای اینکه فقط از او عکس داشته باشیم،

you will be able to put this object next to the computer

شما می‌توانید این شی را کنار کامپیوتر خود قرار دهید

and all of a sudden have, you know,

و می‌دانید، در هر لحظه،

Gertrude's whole life and all of her files

تمام زندگی گرترود و تمام پرونده های او

and her address book come alive.

و دفترتلفن او دوباره زنده می‌شود.

And this is even better. This is Auger-Loizeau, "AfterLife."

و حتی بهتر از این. این همان «زندگی پس از مرگ» آوگر- لویزو می‌باشد.

It's the idea that some people don't believe in an afterlife.

این ایده‌ای است که برخی مردم آن را باور ندارند.

So to give them something tangible that shows that

لذا دادن چیزی ملموس به آنها که نشان دهد

there is something after death, they take the gastric juices

چیزی بعد از مرگ وجود دارد، آنها شیره معده افرادی که درگذشته‌اند

of people who passed away and concentrate them,

جمع می‌کنند و تغلیظ می‌نمایند،

and put them into a battery that can actually be used

و آنرا در داخل باتری قرار می‌دهند که می‌تواند استفاده شود

to power flashlights. They also go -- you know, sex toys, whatever.

برای چراغ قوه. آنها همچنین -- می‌دانید، اسباب بازی‌های جنسی، و شبیه آن.

It's quite amazing how these things can make you smile,

این شگفت انگیزاست که چگونه این گونه چیزها لبخند بر لب شما می‌آورد،

can make you laugh, can make you cry sometimes.

می‌تواند شما را بخنداند، گاهی می‌تواند شما را به گریه بیندازد.

But I'm hoping that this particular exhibition

اما من امیدوارم که این نمایشگاه خاص

will be able to trace a new portrait of where design is going --

قادر به ارائه تصویری جدید ازاینکه دنیای طراحی به کجا می‌رود باشد،

which is always, hopefully, a portrait a few years in advance

که، امیدوارم، همیشه تصویر چند سال بعد را نشان دهد.

of where the world is going.

که جهان به کدام سو می‌رود.

Thank you very much.

خیلی متشکرم.