How augmented reality could change the future of surgery | Nadine Hachach-Haram

Translator: Ehsan Memari Reviewer: sadegh zabihi

According to the theories of human social development,

مطابق نظریه‌های توسعه اجتماعی بشر،

we're now living through the fourth great epoch

در حال زندگی کردن در چهارمین دوره بزرگ

of technological advancement,

پیشرفت‌های فنی هستیم،

the Information Age.

عصر اطلاعات.

Connectivity through digital technology is a modern miracle.

اتصال از طریق فناوری دیجیتال معجزه‌ای مدرن است.

We can say it has broken down barriers of time and space which separate people,

می‌توان گفت موانع زمان و فاصله که افراد را از هم جدا می‌کند از بین برده است،

and it's created a condition for an age

و شرایطی را برای عصری فراهم نموده که

where information, ideas can be shared freely.

اطلاعات، ایده‌ها می‌توانند آزادانه تقسیم شوند.

But are these great accomplishments in digital technology

آیا این دستاوردهای بزرگ در فناوری دیجیتال

really the endgame in terms of what can be achieved?

نهایت چیزی است که می‌توان بدست آورد؟

I don't think so,

فکر نمی‌کنم،

and today I'd like to share with you

و امروز می‌خواهم برای شما شرح بدهم

how I believe digital technology can take us to even greater heights.

چگونه باور دارم فناوری دیجیتال می‌تواند ما را به نقاط بالاتری برساند.

I'm a surgeon by profession,

حرفه من جراحی است،

and as I stand here today talking to all of you,

در حالیکه من اینجا ایستاده‌ام و با شما صحبت می‌کنم،

five billion people around the world lack access to safe surgical care.

۵ میلیارد نفردرسراسر دنیا به مراقبت جراحی ایمن دسترسی ندارند.

Five billion people.

۵ میلیارد نفر.

That's 70 percent of the world's population,

این تعداد ۷۰ درصد جمعیت دنیاست،

who according to the WHO's Lancet Commission

که طبق کمیسیون لنست سازمان بهداشت جهانی

can't even access simple surgical procedures

نمی توانند حتی به شیوه های ساده جراحی

as and when they need them.

وقتی که آن را احتیاج دارند دسترسی پیدا کنند.

Let's zoom in on Sierra Leone,

اجازه بفرمایید روی سیرالئون تمرکز کنیم،

a country of six million people,

کشوری ۶ میلیون نفری،

where a recent study showed that there are only 10 qualified surgeons.

که بررسی اخیر نشان داد فقط ۱۰ جراح واجد شرایط دارد.

That's one surgeon for every 600,000 people.

یعنی یک جراح به ازای هر ۶۰۰٫۰۰۰ نفر.

The numbers are staggering,

اعداد تکان دهنده هستند،

and we don't even need to look that far.

و حتی لازم نیست راه دوری برویم،

If we look around us here in the US,

اگر نگاهی به اطراف بیندازیم همینجا در آمریکا

a recent study reported that we need an extra 100,000 surgeons by 2030

بررسی اخیر گزارش کرد که تا سال ۲۰۳۰ به ۱۰۰٫۰۰۰ جراح بیشتر نیاز خواهیم داشت

to just keep up with the demand for routine surgical procedures.

تا فقط بتوانیم تقاضاهای معمول اعمال جراحی را برطرف کنیم.

At the rate that we're going, we won't be meeting those numbers.

با نرخی که داریم جلو می‌رویم، تعداد مورد نیاز تأمین نخواهد شد.

As a surgeon, this is a global issue that bothers me.

معضلی جهانی است که مرا به عنوان یک جراح رنج می‌دهد.

It bothers me a lot,

خیلی رنج می‌دهد،

because I've seen firsthand

چون بطور مستقیم دیده‌ام

how lack of access to safe and affordable healthcare

چگونه فقدان دسترسی به مراقبت سلامت ایمن و مقرون به صرفه

can blight the lives of ordinary people.

می‌تواند زندگی مردم عادی را نابود کند.

If you're a patient that needs an operation

اگر بیماری هستید که به عمل جراحی نیاز دارید

and there isn't a surgeon available,

و به هیچ جراحی دسترسی ندارید،

you're left with some really difficult choices:

با انتخاب‌های بسیار دشواری مواجه خواهید بود:

to wait, to travel,

منتظر بمانید، سفر کنید،

or not to have an operation at all.

یا از عمل جراحی صرف نظر کنید.

So what's the answer?

پس جواب چیست؟

Well, part of you are carrying some of that solution with you today:

خوب بخشی از شما امروزه راه حل را با خودتان حمل می کنید:

a smartphone, a tablet, a computer.

تلفن هوشمند، تبلت، رایانه.

Because for me,

چون برای من،

digital communications technology has the power to do so much more

فناوری ارتباطات دیجیتال قدرت انجام کارهایی خیلی بیشتر

than just to allow us to shop online,

از امکان خرید آنلاین،

to connect through social media platforms and to stay up to date.

ارتباط از طریق رسانه‌های اجتماعی، و به روز ماندن را دارد.

It has the power to help us solve some of the key issues that we face,

این فناوری قدرت کمک به حل معضلات اصلی که با آن روبرو هستیم،

like lack of access to vital surgical services.

مثل فقدان دسترسی به خدمات جراحی حیاتی را دارد.

And today I'd like to share with you

امروز می‌خواهم با شما مثالی

an example of how I think we can make that possible.

ازاین که چگونه می توانیم آن را امکان پذیرکنیم درمیان بگذارم.

The history of surgery is filled with breakthroughs

تاریخچه جراحی ‍مملو از پیشرفت هاست

in how science and technology was able to help the surgeons of the day

از اینکه چگونه علم و فناوری توانست به جراح های امروزی کمک

face their greatest challenges.

تا با بزرگترین چالش‌هایشان روبرو شوند.

If we go back several hundred years,

اگر به چند صد سال پیش برگردیم،

an understanding of microbiology

فهمی از میکروب شناسی

led to the development of antiseptic techniques,

منجر به توسعه تکنیک های ضدعفونی شد،

which played a big role in making sure

که نقش مهمی را درتضمین این که

patients were able to stay alive postsurgery.

بیماران بتوانند بعد ازجراحی زنده بمانند بازی کرد.

Fast-forward a few hundred years

صدها سال به جلو حرکت کردیم

and we developed keyhole or arthroscopic surgery,

لاپاراسکوپی یا جراحی آرتروسکوپیک را توسعه دادیم

which combines video technology and precision instruments

که فناوری ویدیویی را با ابزار دقیق ترکیب می‌کند

to make surgery less invasive.

تا جراحی را کم خطرتر نماید.

And more recently, a lot of you will be aware of robotic surgery,

واخیراً، تعداد زیادی از شما از جراحی رباتیک شنیده‌اید،

and what robotics brings to surgery is much like modern automated machinery,

آنچه که رباتیک به جراحی وارد می کند بسیار شبیه ماشین آلات خودکار امروزی است،

ultraprecision,

فوق العاده دقیق،

the ability to carry out procedures at the tiniest scales

توانایی انجام اقدامات در کوچکترین مقیاس

with a degree of accuracy that even surpasses the human hand.

با درجه دقتی که حتی از دستان انسان پیشی می‌گیرد.

But robotic surgery also introduced something else to surgery:

اما جراحی رباتیک همچنین چیز دیگری را معرفی کرد:

the idea that a surgeon

ایده اینکه یک جراح

doesn't actually have to be standing at the patient's bedside to deliver care,

مجبورنیست برای ارائه مراقبت در کنار بیمار بایستد،

that he could be looking at a screen

بلکه می تواند به یک صفحه نمایش نگاه کند

and instructing a robot through a computer.

و ازطریق کامپیوتر به ربات دستورالعمل بدهد.

We call this remote surgery.

ما این را جراحی از راه دور می‌نامیم.

It is incumbent on us

مسئولیت و وظیفه ماست

to find solutions that solve these answers in a cost-effective and scalable way,

راه‌حل‌هایی پیدا کنیم که به شیوه‌ای مقرون به صرفه و مقیاس پذیر این مسائل را حل کند،

so that everyone, no matter where they are in the world,

به نحوی که هرکسی، بدون توجه به اینکه کجای دنیاست،

can have these problems addressed.

این مشکلات را حل شده ببیند.

So what if I told you

خب چه می‌شود اگر من به شما بگویم

that you didn't really need a million-dollar robot

که واقعاً به یک ربات یک میلیون دلاری نیاز ندارید

to provide remote surgery?

تا از راه دور جراحی کنید؟

That all you needed was a phone, a tablet, or a computer,

کل آن چیزی که شما نیاز دارید یک تلفن، تبلت، یا کامپیوتر،

an internet connection,

یک ارتباط اینترنتی،

a confident colleague on the ground

یک همکار مطمئن و با اعتماد به نفس

and one magic ingredient:

و یک عنصرجادویی است:

an augmented reality collaboration software.

یک نرم افزار همکاری واقعیت افزوده.

Using this augmented reality collaboration software,

با استفاده از این نرم افزار همکاری واقعیت افزوده،

an expert surgeon can now virtually transport himself

جراح متخصص اکنون می تواند عملاً خودش را به سادگی

into any clinical setting

با استفاده از تلفن همراه یا تبلت یا کامپیوترش

simply by using his phone or tablet or computer,

به هر موقعیت بالینی منتقل نماید،

and he can visually and practically interact in an operation

و می تواند به صورت بصری و عملی دریک عمل جراحی

from start to finish,

از ابتدا تا انتها تعامل نماید،

guiding and mentoring a local doctor through the procedure step by step.

و یک پزشک محلی را در طول عمل گام به گام هدایت و راهنمایی کند.

Well, enough of me telling you about it.

خب،به اندازه کافی درمورد آن به شما گفتم.

I'd now like to show you.

حالا می‌خواهم نشان تان بدهم.

We're now going to go live to Dr. Marc Tompkins,

الان ما با دکترمارک تامپکینز ارتباط مستقیم خواهیم داشت،

an orthopedic surgeon at the University of Minnesota.

یک جراح ارتوپد در دانشگاه مینه سوتا.

He's going to perform an arthroscopic surgery for us,

او می خواهد یک جراحی آرتروسکوپیک برایمان انجام دهد،

a keyhole surgery of the knee,

یک جراحی لاپاراسکوپی از زانو،

and I'd like to disclose

و می خواهم روشن کنم

that this patient has consented to having their operation streamed.

که این بیمار با پخش عمل‌اش موافقت کرده است.

I'd also like to point out that in the interest of time,

همچنین باید اشاره کنم که به خاطر کمبود وقت

we're just going to go through the first steps,

ما فقط گام های اولیه را خواهیم دید،

marking up the patient

علامت گذاری بیمار

and just identifying a few key anatomical landmarks.

و شناسایی اندکی نشانه های کلیدی آناتومیک.

Hello, Dr. Tompkins, can you hear me?

سلام، دکتر تامپکینز، صدای منو می شنوید؟

Dr. Mark Tompkins: Good morning, Nadine.

دکتر مارک تامپکینز: صبح بخیر، نادین.

Nadine Hachach-Haram: Everyone from TED says hello.

نادین حجاج-حرام: همه از TED سلام می‌رسانند.

Audience: Hi.

حضار: سلام.

NHH: Alright, Dr. Tompkins, let's get started.

ن ح ح: خیلی خب، دکتر تامپکینز، بگذارید شروع کنیم.

So let's start with our incisions and where we're going to make these,

اجازه بدهید با شکاف ها وجایی که قراراست بشکافیم شروع کنیم،

on either side of the patellar tendon.

هردو طرف تاندون پتلار.

So if you can make your incisions there and there,

خوب اگربتوانید شکاف‌هایی را اینجا و اینجا ایجاد کنید،

that should hopefully get us into the knee.

احتمالاً به زانو خواهیم رسید.

MT: All right, I'm going in.

م ت: خب، دارم وارد زانو می‌شم

NHH: Great.

ن ح ح: عالیه.

So we're just getting inside the joint now.

خب حالا داریم وارد مفصل می‌شویم.

So why don't we go around and have a quick look at the meniscus.

خب چرا دورنزنیم تا یک نگاه فوری به مینسک بیندازیم.

MT: Perfect.

م ت: عالیه.

NHH: Great, so we can see there's a small tear there on the meniscus,

ن ح ح: عالیه، می توانیم ببینیم که یک پارگی کوچک روی مینسک وجود دارد،

but otherwise it looks alright.

اما غیر از آن همه چیز خوب به نظر می‌رسد.

And if you turn and head to this direction,

اگر شما برگردید و به این طرف بیایید،

follow my finger,

انگشتان من را دنبال کنید،

let's have a quick look at the ACL and the PCL.

بیایید نگاهی به ACL و PCL (رباط صلیبی) بیندازیم.

That's your ACL there, that looks quite healthy,

ACL آنجاست، که کاملا سالم به نظر می‌رسد،

no problems there.

هیچ مشکلی وجود ندارد.

So we've just identified that small meniscus tear there,

فقط پارگی کوچک مینسک آنجا را شناسایی کردیم،

but otherwise the fluid around the joint looks OK as well.

درغیراین صورت مایع دور مفصل هم خوب به نظرمی رسد.

All right, thank you very much, Dr. Tompkins. Thank you for your time.

بسیار خب، خیلی سپاسگزارم، دکتر تامپکینز. به خاطر وقتی که گذاشتید سپاسگزارم.

I'll let you continue.

اجازه می‌دهم که به کارتان برسید.

Have a good day. Bye.

روز خوبی داشته باشید. خداحافظ.

(Applause)

(تشویق)

So I hope through this simple demonstration

امیدوارم از طریق این ارائه ساده

I was able to illustrate to you just how powerful this technology can be.

توانسته باشم نشان بدهم که این فناوری چقدر می تواند قدرتمند باشد.

And I'd like to point out that I wasn't using any special equipment,

و باید اشاره کنم که من از هیچ وسیله ویژه ای استفاده نمی‌کردم،

just my laptop and a really simple webcam.

فقط لپ تاپم و دوربینی واقعا ساده.

We're so used to using digital technology

به شدت به استفاده ازفناوری دیجیتال

to communicate through voice and text and video,

برای برقراری ارتباط ازطریق صدا، متن و ویدئو عادت کرده‌ایم.

but augmented reality can do something so much deeper.

اما واقعیت افزوده می‌تواند کاری بسیار عمیق‌تر انجام بدهد.

It allows two people to virtually interact

به دو فرد اجازه می‌دهد تا به صورت مجازی

in a way that mimics how they would collaborate in person.

طوری با هم تعامل کنند که انگار در واقعیت با هم همکاری می‌کنند.

Being able to show someone what you want to do,

امکان نشان دادن این که چه کار می‌خواهید بکنید،

to illustrate and demonstrate and gesture,

شرح دادن و نشان دادن حرکات،

is so much more powerful than just telling them.

بسیار موثرتر از گفتن به آنهاست.

And it can make for such a great learning tool,

و می‌تواند به عنوان یک ابزار یادگیری خوب عمل کند،

because we learn better through direct experience.

چون ما ازطریق تجربه مستقیم بهتر یاد می‌گیریم.

So how is this making a difference around the world?

خوب آیا تفاوتی در جایی از جهان ایجاد کرده است؟

Well, back in my teaching hospital,

بسیارخب، به بیمارستان آموزشی من برگردیم،

we've been using this to support local district general hospitals

ما ازاین فناوری برای پشتیبانی از بیمارستانهای عمومی محلی

and providing skin cancer surgery and trauma treatment.

برای ارائه جراحی سرطان پوست و درمان تروما استفاده کرده‌ایم.

Now, patients can access care at a local level.

حالا، بیماران می توانند به مراقبت در سطح محلی دسترسی پیدا کنند.

This reduces their travel time, improves their access,

این زمان مسافرت آنها را کاهش می‌دهد، دسترسی آنها را بهبود می بخشد،

and saves money.

و در هزینه صرفه‌جویی می‌کند.

We've even started seeing its use in wound care management with nurses

ما حتی شاهد استفاده از آن در مدیریت مراقبت زخم توسط پرستارها

and in outpatient management.

و در مدیریت بیماران سرپایی بودیم.

Most recently, and quite exciting,

اخیرا، به صورتی هیجان انگیز،

it was used in supporting a surgeon through a cancer removal of a kidney.

از آن در پشتیبانی از جراحی در طول برداشتن سرطان کلیه استفاده شد.

And I'd like to just share with you a very quick video here.

می خواهم خیلی سریع ویدیویی را به شما نشان بدهم.

I apologize for some of the gruesome views.

به خاطربرخی تصاویر وحشت‌آور از شما معذرت می‌خواهم.

(Video) Doctor 1: OK. Show me again.

(ویدئو) دکتر ۱: خب، دوباره به من نشان بده.

Doctor 2: If you see here,

دکتر ۲: اگر اینجا را می‌بینید،

that's the upper part, the most outer part of your tumor.

آن بخش بالایی، خارجی ترین بخش تومور شماست.

Doctor 1: Yes.

دکتر ۱: بله.

Doctor 2: So it's three centimeters deep,

دکتر ۲: خوب سه سانتی متر عمق دارد،

so this should be three centimeters.

پس این باید سه سانتی متر باشد.

Doctor 1: Yes, yes.

دکتر ۱: بله، بله.

Doctor 2: OK, so you need to get a 3.5 margin.

دکتر ۲: خب، پس باید یک حاشیه ۳/۵ سانتی متری ایجاد کنی.

Doctor 1: I'm going to show you anyway

دکتر ۱: به هرحال به شما نشان خواهم داد

and tell me what you think about it.

و به من بگویید نظرتان درمورد آن چیست.

NHH: We're also seeing the use of this technology at a global scale,

ن ح ح: ما همچنین شاهد استفاده از این فناوری در مقیاسی جهانی هستیم،

and one of the most heartwarming stories I can recall

یکی از دلگرم کننده ترین داستان هایی که به یاد دارم

is from the town of Trujillo in the north of Lima in Peru,

از شهر تروخیلو در شمال لیما در پرو است،

where this technology was used to support the provision

جایی که این فناوری برای پشتیبانی از تدارکات

of cleft lip and palate surgery to children,

جراحی شکاف لب و کام کودکان استفاده شد،

children from poor backgrounds who didn't have access to health insurance.

کودکانی از بسترهایی فقیر که به بیمه سلامت دسترسی نداشتند.

And in this town, there was a hospital with one surgeon

و دراین شهر، بیمارستانی با یک جراح وجود داشت که به سختی

working hard to provide this care,

برای فراهم کردن این مراقبت ها کار می‌کرد،

Dr. Soraya.

دکتر ثریا.

Now, Dr. Soraya was struggling under the sheer demand

حالا، دکتر ثریا تحت فشار تقاضای شدید مردم محلی اش

of her local population,

قرار گرفته و تقلا می‌کند،

as well as the fact that she wasn't specifically trained in this procedure.

همچنین واقعیت این است که او بطور تخصصی برای این عمل آموزش ندیده است.

And so, with the help of a charity,

وخب، با کمک یک خیریه،

we were able to connect her with a cleft surgeon in California,

ما توانستیم او را با یک جراح شکاف لب و کام در کالیفرنیا ارتباط دهیم،

and using this technology, he was able to guide her and her colleagues

و با استفاده از این فناوری، او توانست ثریا و همکارانش را در طول عمل

through the procedure step by step,

به صورت گام به گام،

guiding them, training them and teaching them.

راهنمایی کند، و آموزش و تمرین بدهد.

Within a few months,

ظرف چند ماه،

they were able to perform 30 percent more operations

آن ها توانستند ۳۰ درصد عمل‌های بیشتر

with less and less complications.

با عوارض جانبی کمتر و کمتری انجام بدهند.

And now Dr. Soraya and her team can perform these operations

و حالا دکتر ثریا و تیمش می‌توانند این عمل‌ها را

independently, competently and confidently.

بطور مستقل با مهارت و اعتماد به نفس کامل انجام دهند.

And I remember one quote from a mother who said,

و گفته‌ای را از مادری به یاد می‌آورم که گفت،

"This technology gave my daughter her smile."

"این فناوری لبخند دخترم را به او بخشید."

For me, this is the real power of this technology.

برای من، این قدرت واقعی این فناوری است.

The beauty is that it breaks boundaries.

زیبایی کار در این است که مرزها را درهم می‌شکند.

It transcends all technological difficulties.

از کلیه مشکلات فناوری فراتر می‌رود.

It connects people. It democratizes access.

افراد را به هم وصل می‌کند. دسترسی را کنترل می‌کند.

Wi-Fi and mobile technology are growing rapidly,

فناوری Wi-Fi و موبایل به سرعت در حال رشد هستند،

and they should play a role in boosting surgical provision.

و باید نقش مهمی را در ارتقای تدارک جراحی ایفا نمایند.

We've even seen it used in conflict zones where there's considerable risk

حتی شاهد استفاده از آن درمناطق جنگی بوده ایم

که خطرعمده ای در رساندن جراحان متخصص به مکان های خاص وجود دارد.

in getting specialist surgeons to certain locations.

In a world where there are more mobile devices

در دنیایی که تعداد موبایل ها در آن

than there are human beings,

بیشتر از تعداد انسانهاست،

it truly has a global reach.

واقعا دسترسی جهانی به آن وجود دارد.

Of course, we've still got a long way

البته، ما هنوز فاصله زیادی داریم

before we can solve the problem of getting surgery to five billion people,

قبل ازاین که مشکل جراحی برای ۵ میلیارد نفر را حل کنیم،

and unfortunately,

و متاسفانه،

some people still don't have access to internet.

برخی افراد هنوز به اینترنت دسترسی ندارند.

But things are rapidly moving in the right direction.

اما همه چیز به سرعت در حال حرکت در مسیر درست است.

The potential for change is there.

پتانسیل تغییر وجود دارد.

My team and I are growing our global footprint,

من و تیمم در حال بیشتر کردن رد پای جهانی مان هستیم،

and we're starting to see the potential of this technology.

و تازه شروع به دیدن پتانسیل این فناوری کرده ایم.

Through digital technology,

از طریق فناوری دیجیتال،

through simple, everyday devices that we take for granted,

از طریق وسایل ساده و روزمره ای که در اختیار داریم،

through devices of the future,

از طریق وسایل آینده،

we can really do miraculous things.

می‌توانیم کارهای معجزه‌آسایی انجام دهیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)