Ballroom dance that breaks gender roles | Trevor Copp and Jeff Fox

Translator: soheila Jafari Reviewer: Saeid Saadat Talab

(Music)

(موسیقی)

(Applause)

( تشویق)

Trevor Copp: When "Dancing With the Stars" first hit the airwaves,

وقتی «رقص با ستاره‌ها» اولین بار پخش شد،

that is not what it looked like.

ان گونه به نظر نمی‌رسید.

(Laughter)

(خنده حضار)

Jeff and I were full-time ballroom dance instructors

من و جف مربی‌های تمام‌وقت رقص بال‌روم بودیم

when the big TV ballroom revival hit,

وقتی که تجدید حیات بزرگ بال‌روم تلویزیونی اتفاق افتاد،

and this was incredible.

و این باور‌نکردنی بود.

I mean, one day we would say "foxtrot,"

منظورم اینه، یه روز ما می‌گیم «فاکس‌ترات» (قدم‌روباه)،

and people were like "Foxes trotting."

و مردم «روباها قدم می‌زنن» طور بودن

(Laughter)

(خنده حضار)

And the next day they were telling us

و روز بعد بهمون

the finer points of a good feather step.

نکات ظریف یه قدم خوب «پر» رو می‌گفتن.

And this blew our minds.

و این ذهن ما رو منفجر کرد.

I mean, all of the ballroom dance geeking out that we had always done

ینی ناگهان همه ایده‌های گیکی ما درباره

on why salsa worked differently than the competitive rumba

مثلن این که چرا سالسا با رامبای رقابتی فرق داره

and why tango traveled unlike the waltz,

و این که چرا تنگو برخلاف والتز «سفر» می‌کنه،

all of that just hit the public consciousness,

همه اینا وارد اذهان عمومی شدن،

and it changed everything.

و این همه چی رو عوض کرد.

But running parallel to this excitement,

اما موازی با این هیجان،

the excitement that suddenly, somehow, we were cool --

هیجان این که ناگهان، یه جوری، ما کول بودیم --

(Laughter)

(خنده حضار)

there was also this reservation.

این نگرانی بود.

Why this and why now?

که چرا این و چرا حالا؟

Jeff Fox: When Trevor and I would get together for training seminars

وقتی من و تروور جمع می‌شدیم برای سمینارای آموزشی

or just for fun,

یا فقط برای فان،

we'd toss each other around, mix it up,

هم‌دیگه رو به اطراف پرت می‌کردیم،

take a break from having to lead all the time.

کلن از همیشه رهبری کردن خودمونو خلاص می‌کردیم.

We even came up with a system for switching lead and follow

حتی یه سیستمی برای عوض کردن رهبر و پیرو درست کردیم

while we were dancing,

وسط رقص،

as a way of taking turns and playing fair.

به عنوان راهی برای عادلانه بازی کردن

It wasn't until we used that system as part of a performance

روزی این سیستم رو به عنوان بخشی از یه برنامه در یه فستیوال کوچیک

in a small festival

اجرا کردیم

that we got an important tap on the shoulder.

و تلنگر مهمی خوردیم.

Lisa O'Connell, a dramaturge and director of a playwright center,

لیزا اوکانل، درامانویس و مدیر یک مرکز نمایش‌نامه‌نویسی،

pulled us aside after the show and said,

ما رو بعد نمایش کناری کشید و گفت،

"Do you have any idea how political that was?"

«هیچ می‌دونین چه قد این کار سیاسی بود؟»

(Laughter)

(خنده حضار)

So that began an eight-year collaboration to create a play

این شد که یه همکاری ۸ ساله رو شروع کردیم

which not only further developed our system for switching

تا نمایشی بسازیم که نه تنها سیستم ما رو تکامل می‌داد

but also explored the impact of being locked into a single role,

بلکه به نقد اثر قفل شدن در یه نقش مشخص،

and what's worse,

و از آن بدتر،

being defined by that single role.

تعریف شدن با آن یک نقش می‌پرداخت.

TC: Because, of course,

چون، می‌دونین،

classic Latin and ballroom dancing isn't just a system of dancing;

رقض لاتین کلاسیک و بال‌روم فقط یه سیستم رقص نیست؛

it's a way of thinking, of being,

یک نگرشه، یه روش وجود داشتن،

of relating to each other

یه راه ارتباط با هم‌دیگه

that captured a whole period's values.

که ارزش‌های یک دوره بزرگ رو دربر داره.

There's one thing that stayed consistent, though:

یک چیز در این رقص‌ها ثابت مانده‌است:

the man leads

مرد رهبری می‌کند

and the woman follows.

و زن پیروی.

So street salsa, championship tango, it's all the same --

رقص سالسای خیابانی، تنگوی مسابقاتی، همه یکسانند --

he leads, she follows.

مرد رهبری می‌کند، زن دنبال می‌کند.

So this was gender training.

پس این در واقع تمرین نقش جنسیست.

You weren't just learning to dance --

شما فقط رقص یاد نمی‌گرفتین --

you were learning to "man" and to "woman."

یاد می‌گرفتین چه طور مرد باشین و چه طور زن.

It's a relic.

این یک عتیقه‌‌ست.

And in the way of relics, you don't throw it out,

و مثل باقی عتیقه‌جات، اونو نباید بیرون انداخت،

but you need to know that this is the past.

ولی باید به یاد داشت که این گذشته است.

This isn't the present.

این اکنون نیست.

It's like Shakespeare: respect it, revive it -- great!

مثل شکسپیر: بهش احترام بگذار، زنده‌ش کن -- خوبه!

But know that this is history.

ولی بدون که این گذشته‌ست.

This doesn't represent how we think today.

این نحوه تفکر امروزی ما نیست.

So we asked ourselves:

پس از خودمون پرسیدیم:

If you strip it all down,

اگه اضافاتش رو دور بریزیم،

what is at the core of partner dancing?

چه چیزی در هسته‌ی رقص دونفرست؟

JF: Well, the core principle of partner dancing

خب، اصل اصلی رقص دونفره

is that one person leads, the other one follows.

اینه که یکی رهبری می‌کنه و دیگری پیروی.

The machine works the same, regardless of who's playing which role.

این ماشین جدا از این که کی کدوم نقشو بازی می‌کنه یکسان کار می‌کنه.

The physics of movement doesn't really give a crap about your gender.

فیزیک حرکت ککش هم نمی‌گزه که جنسیت شما چیه.

(Laughter)

(خنده حضار)

So if we were to update the existing form,

پس اگه ما بخوایم فرم فعلی رو آپدیت کنیم،

we would need to make it more representative

نیاز داریم تا اونو بیشتر نماینده‌ای از

of how we interact here, now, in 2015.

نحوه برخوردای خودمون در ۲۰۱۵ کنیم.

When you watch ballroom, don't just watch what's there.

وقتی بال‌روم تماشا می‌کنید، فقط نگاه نکنید چی اون جاست.

Watch what's not.

نگاه کنید چی نیست.

The couple is always only a man and a woman.

زوج همیشه یک مرد و یک زنن.

Together.

با هم.

Only.

تنها.

Ever.

همیشه.

So, same-sex and gender nonconformist couples just disappear.

و زوجای هم‌جنس و غیرمتعارف به سادگی ناپدید می‌شوند.

In most mainstream international ballroom competitions,

در غالب مسابقات بین‌المللی بال‌روم،

same-sex couples are rarely recognized on the floor,

زوجای هم‌جنس به ندرت بر سن دیده می‌شن

and in many cases,

و در بسیاری از موارد،

the rules prohibit them completely.

قوانین کاملن حضورشون رو منع می‌کنه.

TC: Try this: Google-image, "professional Latin dancer,"

گوگل کنید «رقاص لاتین حرفه‌ای»

and then look for an actual Latino person.

و بعد دنبال یه فرد لاتینو بگردید!

(Laughter)

(خنده حضار)

You'll be there for days.

روزها آن جا خواهید بود.

What you will get is page after page of white, straight Russian couples

چیزی که شما خواهید دید صفحه بعد صفحه از زوجای سفید روسی دگرجنس‌گراست

spray-tanned to the point of mahogany.

که با مواد شیمیایی برنزه شدن.

(Laughter)

(خنده حضار)

There are no black people, there are no Asians,

سیاها نیستن، آسیایی‌ها نیستن،

no mixed-race couples,

زوجای چندقومی نیستن،

so basically, non-white people just disappeared.

به سادگی همه آدمای غیرسفید (سفید اروپایی) ناپدید می‌شن.

Even within the white-straight- couple-only paradigm --

حتی در نگرش زوجای دگرجنس‌گرای سفید --

she can't be taller,

زن نمی‌تواند بلندتر باشد.

he can't be shorter.

مرد نمی‌تواند کوتاه‌تر باشد.

She can't be bolder,

زن نمی‌تواند شجاع‌تر باشد.

he can't be gentler.

مرد نمی‌تواند نرم‌تر باشد.

If you were to take a ballroom dance

اگه یه رقص بال‌رومو بگیری

and translate that into a conversation

و به یه مکالمه ترجمش کنی

and drop that into a movie,

و بذاریش تو یه فیلم،

we, as a culture, would never stand for this.

ما به عنوان یه فرهنگ هرگز آن رو تحمل نمی‌کنیم.

He dictates, she reacts.

مرد دیکته می‌کند، زن واکنش می‌دهد. (واکنش در برابر کنش)

No relationship -- gay, straight or anything --

هیچ رابطه‌ای -- هم‌جنس‌گرا، دگرجنس‌گرا یا هر چی --

that we would regard as remotely healthy or functional looks like that,

که ما اونو حتی تا حدی سالم می‌انگاریم این شکلی نیست،

and yet somehow,

ولی با این حال، یه جوری،

you put it on prime time, you slap some makeup on it,

شما اینو میذارین در مرکز توجه، روش آرایش می‌زنین،

throw the glitter on, put it out there as movement, not as text,

زرق و برقش می‌ندازین، به جای کلام حرکتش می‌کنین،

and we, as a culture,

و ما و فرهنگ ما،

tune in and clap.

ازش خوشمون میاد و دست می‌زنیم.

We are applauding our own absence.

ما داریم برای غیبت خودمون دست می‌زنیم.

Too many people have disappeared from partner dancing.

تعداد افرادی که از رقص دونفره ناپدید شده‌اند قابل‌قبول نیس.

(Music)

(موسیقی)

(Applause)

(تشویق حضار)

JF: Now, you just saw two men dancing together.

شما الان دو مرد رو در حال رقص با هم دیدین.

(Laughter)

(خنده حضار)

And you thought it looked ...

و فکر کردین که بین به نظر ...

a little strange.

کمی عجیب میاد.

Interesting -- appealing, even --

جالب -- حتی جذاب --

but a little bit odd.

ولی کمی عجیب‌غریب.

Even avid followers of the same-sex ballroom circuit can attest

حتی دنبال‌کنندگان پراپاقرص بال‌روم‌های هم‌جنس می‌توانند شهادت دهند که

that while same-sex partner dancing can be dynamic and strong and exciting,

با این که رقص دونفره هم‌جنس می‌تواند دینامیک، قوی و هیجان‌آور باشد،

it just doesn't quite seem to fit.

به نظر یک جایش می‌لنگد.

Aesthetically speaking,

از لحاظ هنری،

if Alida and I take the classic closed ballroom hold ...

اگه آلیدا و من همو به شیوه کلاسیک بال‌روم نگه داریم ...

this is considered beautiful.

اینو می‌گن خوشگله.

(Laughter)

(خنده حضار)

But why not this?

ولی چرا این نه؟

(Laughter)

(خنده حضار)

See, the standard image that the leader must be larger and masculine

می‌بینید که تصور استاندارد اینه که رهبر باید بزرگ‌تر و مردتر باشد

and the follower smaller and feminine --

پیرو باید کوچیک‌تر و زن‌تر باشد --

this is a stumbling point.

این مرکز اشتباست.

TC: So we wanted to look at this from a totally different angle.

این جوری شد که ما از دید دیگه‌ای به این نگاه کردیم.

So, what if we could keep the idea of lead and follow

چه می‌شه اگه ما ایده رهبری و پیروی رو نگه داریم

but toss the idea that this was connected to gender?

ولی اینو از جنسیت جدا کنیم؟

Further, what if a couple could lead and follow each other

به علاوه، چی می‌شه اگه یه زوج بتونن هم‌دیگه رو رهبری و پیروی کنن

and then switch?

و بعد جاشونو عوض کنن؟

And then switch back?

و بعد دوباره عوض کنن؟

What if it could be like a conversation,

چی می‌شه اگه رقص مثل یک مکالمه باشه،

taking turns listening and speaking, just like we do in life?

نوبتی گوش بدیم و صحبت کنیم، مثل زندگی عادی؟

What if we could dance like that?

چه می‌شه اگه ما بتونیم مثل این برقصیم؟

We call it "Liquid Lead Dancing."

ما بهش می‌گیم «رقص رهبر سیال».

JF: Let's try this with a Latin dance,

بذارین اینو با یه رقص لاتین امتحان کنیم،

salsa.

سالسا.

In salsa, there's a key transitional step, called the cross-body lead.

تو سالسا یک قدم مهم تغییری هست، به اسم رهبری کراس‌بادی.

We use it as punctuation to break up the improvisation.

ما ازش برای مقصود خودمون استفاده می‌کنیم.

It can be a little tricky to spot if you're not used to looking for it,

اگه عادت به دیدنش نداشته باشین، متوجه‌ش شدن سخته.

so here it is.

توجه کنین.

One more time for the cheap seats.

یه بار دیگه برای صندلیای ارزون.

(Laughter)

(خنده حضار)

And here's the action one more time,

و یه بار دیگه،

nice and slow.

نایس و آروم.

Now, if we apply liquid-lead thinking to this transitional step,

حالا اگه ما نگرش رهبر سیال رو روی این قدم انتقالی اعمال کنیم،

the cross-body lead becomes a point

رهبری کراس‌بادی جایی می‌شه که

where the lead and the follow can switch.

رهبر و پیرو می‌تونن جاشون رو عوض کنن.

The person following can elect to take over the lead,

پیرو می‌تونه انتخاب کنه که رهبر بشه،

or the person leading can choose to surrender it,

یا رهبر می‌تونه رهبریشو تسلیم کنه،

essentially making it a counter-cross-body lead.

که در واقع این قدم رو یه قدم رهبری متقابل می‌کنه.

Here's how that looks in slow motion.

اسلوموشن این حرکت:

And here's how it looked when we danced it in the opening dance.

و همین حرکت به نحوی که اول اجراش کردیم.

With this simple tweak, the dance moves from being a dictation

با این انگولک ساده، رقص از یک دیکته‌کردن تبدیل می‌شه به

to a negotiation.

یک مذاکره.

Anyone can lead. Anyone can follow.

هرکسی می‌تونه رهبری کنه. هرکسی می‌تونه پیروی کنه.

And more importantly, you can change your mind.

و مهم‌تر از اون، می‌تونین نظرتونو تغییر بدین.

Now, this is only one example of how this applies,

حالا این فقط یه مثال از کاربرد این بود،

but once the blinkers come off, anything can happen.

ولی وقتی چشم‌بندا برداشته بشن، هرچیزی می‌تونه اتفاق بیفته.

TC: Let's look at how Liquid Lead thinking could apply to a classic waltz.

بیاین نگاه کنیم که تفکر رهبر سیال چه تاثیری روی والتز کلاسیک داره.

Because, of course,

چون، البته،

it isn't just a system of switching leads;

این فقط یه سیستم تغییر رهبر‌ها نیست؛

it's a way of thinking

یک نگرشه

that can actually make the dance itself more efficient.

که می‌تونه خود رقص رو بهبود بده.

So: the waltz.

پس: والتز.

The waltz is a turning dance.

والتز یه رقص چرخشیه.

This means that for the lead,

این یعنی رهبر نصف رقص رو

you spend half of the dance traveling backwards,

به عقب می‌ره،

completely blind.

کاملن کور،

And because of the follower's position,

و به دلیل موقعیت پیرو،

basically, no one can see where they're going.

به سادگی هیچ کی نمی‌بینه داره کجا می‌ره.

(Laughter)

(خنده حضار)

So you're out here on the floor,

اینه که شما روی سن هستین،

and then imagine that coming right at you.

و بعد تصور کنین که «آن» داره مستقیم میاد به سمتتون.

JF: Raaaaaah!

راااااااااااااااااااااااااا!

(Laughter)

(خنده حضار)

TC: There are actually a lot of accidents out there

حوادث زیادی از این قبیل پیش میاد

that happen as a result of this blind spot.

که نتیجه این نقطه کورن.

But what if the partners were to just allow for

ولی اگه به پارتنرها اجازه

a switch of posture for a moment?

تغییر وضعیت برای لحظه‌ای داده بشه؟

A lot of accidents could be avoided.

کثیری از حوادث پیشگیری می‌شن.

Even if one person led the whole dance but allowed this switch to happen,

حتی اگه یه نفر کل رقصو رهبری کنه ولی اجازه این تغییر رو بده،

it would be a lot safer,

بسیار امن‌تر خواهد بود،

while at the same time, offering new aesthetics into the waltz.

و همان حال،جنبه‌های هنری جدیدی رو نیز به والتز وارد می‌کنه.

Because physics doesn't give a damn about your gender.

چون فیزیک برای جنسیت شما تره هم خورد نمی‌کنه.

(Laughter)

(خنده حضار)

JF: Now, we've danced Liquid Lead in clubs, convention centers

ما رقص رهبری سیالو در کلوپ‌ها، همایش‌ها،

and as part of "First Dance," the play we created with Lisa,

به عنوان بخشی از نمایش «رقص اول» (که با لیزا درست کردیم)،

on stages in North America and in Europe.

بر سن‌های امریکای شمالی و اروپا اجرا کرده‌ایم.

And it never fails to engage.

و این رقص هرگز در جلب توجه شکست نخورده.

I mean, beyond the unusual sight of seeing two men dancing together,

البته به جز صحنه نامعمول رقصیدن دو مرد با هم،

it always evokes and engages.

باز هم مردمو جلب می‌کنه و به هیجان میاره.

But why?

ولی چرا؟

The secret lies in what made Lisa see our initial demonstration

رازش در همون چیزیه که باعث شد لیزا اون اجرای اول ما رو

as "political."

«سیاسی» ببینه.

It wasn't just that we were switching lead and follow;

فقط این نیس که ما داریم رهبر و پیرو رو عوض می‌کنیم؛

it's that we stayed consistent in our presence, our personality

مهم اینه که ما در حضورمون، شخصیتمون

and our power, regardless of which role we were playing.

و قدرتمون یکسان می‌مونیم بی‌توجه به نقشی که بازی می‌کنیم.

We were still us.

ما هم‌چنان خودمونیم.

And that's where the true freedom lies --

و این آزادی حقیقیست --

not just the freedom to switch roles,

نه فقط آزادی تغییر نقش‌ها،

but the freedom from being defined by whichever role you're playing,

بلکه آزادی از تعریف شدن با هر نقشی که ما داریم بازی می‌کنیم،

the freedom to always remain true to yourself.

آزادی خودمون موندن.

Forget what a lead is supposed to look like, or a follow.

فراموش کنید یک رهبر باید چه طور باشد، یا یک پیرو.

Be a masculine follow

یک پیروی مردانه باشید

or a feminine lead.

یا یک رهبر زنانه.

Just be yourself.

فقط خودتون باشید.

Obviously, this applies off the dance floor as well,

واضحن این برای بیرون از سن هم درست است،

but on the floor, it gives us the perfect opportunity

ولی روی سن به ما این شانس مناسب رو می‌دهد که

to update an old paradigm, reinvigorate an old relic,

یک نگرش قدیمی رو آپدیت کنیم، یک عتیقه رو احیا کنیم،

and make it more representative of our era and our current way of being.

و اونو نماینده‌ای از عصر خودمون و روش زندگی فعلی‌مون کنیم.

TC: Jeff and I dance partner dancing all the time with women and men

جف و من رقص دونفره رو تمام مدت با مردان و زنان انجام می‌دیم

and we love it.

و عاشقشیم.

But we dance with a consciousness that this is a historic form

ولی با این دانش می‌رقصیم که این یه فرم تاریخی‌ست

that can produce silence and produce invisibility

که می‌تونه سکوت و ناپدیدی ایجاد کنه

across the spectrum of identity that we enjoy today.

در حیطه‌ی وسیع هویتی که ما امروزه از آن بهره‌مندیم.

We invented Liquid Lead

رقص رهبر سیالو اختراع کردیم

as a way of stripping out all the ideas that don't belong to us

به عنوان راهی برای کنار زدن ایده‌هایی که به ما تعلق ندارن

and taking partner dancing back to what it really always was:

و برگردوندن رقص دونفره به آن چه واقن از اول بود:

the fine art of taking care of each other.

هنر ظریف مراقبت از هم‌دیگه.

(Music)

(موسیقی)

(Applause)

( تشویق)