The forgotten art of the zoetrope | Eric Dyer

Translator: Arman Ghasedi Reviewer: sadegh zabihi

A long time ago,

خیلی وقت پیش،

I was a professional animator.

یک انیمیشن ساز حرفه‌ای بودم.

(Music)

(موسیقی)

[Eric Dyer]

[اریک دایر]

[Animator]

[انیمیشین ساز]

[Compositor]

[آهنگ ساز]

And at night,

و در شب،

I would make my own experimental films.

فیلم‌های آزمایشی خودم را می‌ساختم.

(Music)

(موسیقی)

And I was spending a lot of time, way too much time, in front of a screen

و من زمان‌های زیادی را، خیلی زیاد، در برابر مانیتور صرف کردم

for work that would be presented on a screen,

برای کاری که روی صفحه نمایش، نمایش داده شود،

and I had this great need to get my hands back on the work again.

و من نیاز مبرم داشتم تا دوباره و دوباره مشغول انجام آن شوم.

Now, before "The Simpsons,"

اکنون، قبل از "سیمپسون‌ها،"

before "Gumby,"

قبل از "گامبی،"

before "Betty Boop,"

قبل از "بتی بوپ"

before there was such a thing as cinema and television,

قبل از اینکه چیزهایی مثل سینما و تلویزیون باشد،

animation was hugely popular in this form.

انیمیشن هایی به این صورت بسیار محبوب بودند.

This is a zoetrope.

این یک شهر فرنگ است.

And you spin this drum,

و وقتی شما می‌چرخانیدش،

and you look through the slits into the inside of the drum,

و از شیارهای روی آن، درونش را نگاه می‌کنید،

and you see the animation pop to life.

می‌بینید که تصاویر زنده می‌شوند.

This is animation in physical form,

این یک انیمیشن به صورت فیزیکی است،

and it's animation I could get my hands on again.

و انیمیشنی است که می‌توانم چندین بار آنرا دستکاری کنم.

I took these ideas to Denmark.

این ایده را به دانمارک بردم.

I went there with my family on a Fulbright Fellowship.

من و خانواده‌ام با هزینه بورسیه تحصیلی به آنجا رفتیم.

That's my daughter, Mia.

این دخترم است، میا.

I rode around the city on my bicycle

سراسر شهر را با دوچرخه‌ام گشتم

and shot all the interesting moving elements of Copenhagen:

و از موارد متحرک و جالب کپنهاگ تصویربرداری کردم:

the boaters in the canals,

قایق سواران درون کانال‌ها،

the colors that explode in spring,

رنگهایی که در پائیز خودشان را نشان می‌دهند،

the free-use city bikes,

دوچرخه‌های رایگان در سطح شهر،

love,

عشق،

textures,

بافت،

the healthy cuisine --

آشپزی سالم --

(Laughter)

(صدای خنده)

And I brought all that video back into the physical world

و من تمام آن ویدئوها را با پرینت کردن آنها

by printing it out on these long strips of ink-jet paper

روی این کاغذهای بلند، به دنیای فیزیکی آوردم

and cutting out the forms.

و به این شکل مرتب‌شان کردم.

Now, I invented my own form of the zoetrope,

اکنون، من شهر فرنگ خودم را اختراع کرده‌ام،

which removes the drum

که استوانه را از آن حذف

and replaces the slits with a video camera.

و شیارها را با دوربین فیلم برداری جایگزین کردم.

And this was very exciting for me,

و بسیار برایم هیجان انگیز بود.

because it meant that I could make these physical objects,

زیرا به این معنی بود که می‌توانستم این اشیاء فیزیکی را بسازم،

and I could make films from those objects.

و می‌توانستم از آنها فیلم درست کنم.

That's me riding on my bicycle.

این هم دوچرخه سواری من است.

(Laughter)

(صدای خنده)

I made about 25 paper sculptures,

نزدیک به ۲۵ تا مجسمه‌ کاغذی که هر کدام به اندازه

each the size of a bicycle wheel.

یک چرخِ دوچرخه بودند، ساختم.

I brought them into the studio,

آنها را به استودیو آوردم،

spun them

آنها را چرخاندم

and shot them to make the film "Copenhagen Cycles."

و از آنها فیلمبرداری کردم تا فیلم "دوچرخه های کپنهاگ" را بسازم.

(Music)

(صدای موسیقی)

This project not only allowed me to get my hands back on the work again

این پروژه نه تنها به من این فرصت را داد که دوباره دست به کار شوم

but it helped me get my life back.

بلکه زندگی‌ام را نیز به من برگرداند.

Instead of spending 12, 15 hours a day with my face plastered to a screen,

به جای صرف کردن ۱۲، ۱۵ ساعت از روز که صورتم جلوی یک صفحه خشک می‌شد،

I was having these little adventures with our new family

یک ماجراجویی کوچولو هم با خانواده جدیدمان داشتیم

and shooting video along the way,

که در طول این ماجراجویی از آن فیلمبرداری کردم،

and it was kind of a symbiosis of art and life.

و این نوعی همزیستیِ کار و هنر بود.

And I think that it's no mistake

و من فکر می‌کنم که بی معنی نباشد

that zoetrope translates into "wheel of life."

که به این شهر فرنگ "چرخِ زندگی" بگوییم.

(Music)

(صدای موسیقی)

But film and video does flatten sculpture,

اما فیلم و ویدئو تصویرهایی تخت ارائه می‌دهند،

so I tried to imagine

پس سعی کردم تا از تخیلم استفاده کنم

a way that animated sculpture could be experienced as such,

و راهی پیدا کنم تا این سازه‌های کارتون مانند را بتوان به این شکل هم تجربه کرد،

and also a completely immersive kind of animated sculpture.

و همچنین نوعی کاملاً چشمگیر از سازه‌های کارتون مانند بود.

And that's where I came up with the idea for the zoetrope tunnel.

اینجا همانجایی است که ایده تونل شهر فرنگ به ذهنم رسید.

You walk through with a handheld strobe,

شما با یک مشعل دستی قدم می‌زنید،

and wherever you point the flashlight,

و به هرنقطه با چراغ قوه‌تان اشاره کنید،

the animation pops to life.

به تصاویر زندگی می‌بخشید.

I plan to finish this project in the next 30 to 40 years.

برنامه ریزی کردم که این پروژه را تا ۳۰ یا ۴۰ سال آینده عملی کنم.

(Laughter)

(خنده)

But I did build a half-scale prototype.

اما یک نمونه اولیه با مقیاسی به اندازه نصف ساخته‌ام.

It's covered in Velcro,

آنرا با ولکرو پوشاندم،

and I could lay inside on this bridge

و می‌توانم روی این پل دراز بکشم

and stick animated sequences to the walls

و قسمتهای متفاوت انیمیشن را به دیواره‌ها بچسبانم

and test stuff out.

و آنها را امتحان کنم.

People would comment that it reminded them of an MRI.

مردم می‌گفتند که این، آنها را به یاد "MRI" می‌اندازد.

And that medical connection spoke to me,

و این مثال پزشکی چیزی را یاد من انداخت،

because at the age of 14,

زیرا در ۱۴ سالگیم،

I was diagnosed with a degenerative retinal condition

با مشکل بسیار حاد بینایی مواجه شدم

that's slowly taking my vision away,

که آرام آرام داشت بینایی‌ام را از بین می‌برد،

and I'd never responded to that in my work.

و من در حین انجام کارهایم هیچ توجهی به آن نمی‌کردم.

So I responded to it in this piece called, "Implant."

بنابراین در قالب این قطعه که بهش می‌گویند "ایمپلنت" به آن توجه کردم.

It is an imaginary, super-magnified medical device

این یک دستگاه پزشکی تخیلی با بزرگنمایی بسیار زیاد است

that fits around the optic nerve.

که اعصاب بینایی را به هم وصل می‌کند.

And the public is, in a sense, miniaturized to experience it.

و به طور کلی، از طرفی، آن را برای تجربه شما، مینیاتوری می‌کند.

With a handheld strobe,

با یک مشعل دستی،

they can explore the sculpture,

آنها می‌توانند در میان سازه‌ها قدم بزنند،

and discover thousands of cell-sized robots

و هزاران ربات در سایزهای سلولی را کشف کنند

hard at work, leaping in and out of the optic nerve,

که دائماً در اعصاب بینایی داخل و خارج می‌شوند،

being deployed to the retina

و در شبکیه چشم مستقر شده

to repair it.

و برای تعمیر آن سخت مشغول کار هستند.

It's my science fiction fantasy cure of my own incurable disorder.

این تصور علمی تخیلی من از بیماری لاعلاج خودم است.

(Machine buzzes)

(صدای ماشین)

Now, in the real-world gene therapy and gene therapy research,

امروزه، در دنیای واقعی ژن درمانی و تحقیقات مربوط به آن،

healthy genes are being administered to unhealthy cells using viruses.

ژن‌های سالم مامور می‌شوند تا سلولهای ناسالم را بعنوان ویروس بشناسند.

There's a lot of colorful, fluffy hope in this,

رویاهای رنگی و امید پرنیان، در این ایده هست،

and there's also some creepy, threatening idea

همچنین یک ایده‌ی ترسناک و تهدید کننده هم

of viruses maybe becoming an invasive species in your body.

در رابطه با ویروس‌هایی که در بدن شما به گونه مهاجم تبدیل می‌شوند، وجود دارد.

Vision loss has helped to take me away from the things

ضعف بینایی‌ام کمکم کرد تا از چیزهایی فاصله بگیرم

that disconnect me from the world.

که ارتباط مرا با دنیا قطع می‌کردند.

Instead of being sealed off in an automobile,

بجای اینکه خودم را در ماشین حبس کنم،

I ride my bike,

دوچرخه سواری می‌کردم،

take buses and trains

از اتوبوس و مترو استفاده می‌کردم

and walk a lot.

و بسیار زیاد قدم می‌زدم.

And instead of a visually intensive process in the studio, primarily,

و بجای تمرکز زیاد تصویری روی پروژه‌های درون استودیو، اصولاً،

I'm also getting outdoors a lot more

فضای آزاد را بیشتر انتخاب می‌کردم

and using more of my senses.

و از حواسم بیشتر استفاده می‌کردم.

This landscape is a couple hours east of San Diego, California.

این چشم انداز در فاصله چند ساعتی شرق سن‌دیگو در کالیفرنیاست.

My brother lives out that way.

برادرم هم در آنجا زندگی می‌کند.

He and I went camping there for four days.

من و داداشم چهار روز آنجا چادر زدیم.

And I grabbed my camera,

دوربینم را برداشتم،

and I walked through the canyons.

و در میان دره‌ها قدم زدم.

And I tried to imagine and figure out

و سعی کردم تا تصور کنم و بفهمم

what kind of motion would be present

چه نوع حرکتی در این مکان وجود خواهد داشت

in this place that was so still and so devoid of motion.

که همچنان وجود دارد و دست نخورده باقی مانده.

I think it's the stillest place I've ever been.

گمان کنم آرام ترین مکانی بود که تا حالا در آن بودم.

And I realized that it was the movement of my own body through the landscape

و من فهمیدم که آن حرکت بدن خودم در میان آن چشم انداز بود

that was creating the animation.

که آن تصاویر متحرک را می‌ساخت.

It was the motion of changing perspective.

این حرکتِ تغییر چشم انداز بود.

So I created this piece called "Mud Caves" from those photographs.

بنابراین از آن عکسها قطعه‌ای ساختم و اسمش را "غار گِلی" گذاشتم.

It's a multilayered print piece,

یک قطعه چند لایه چاپ شده است،

and you can think of it as a zoetrope laid flat.

و شما می‌توانید فکر کنید که یک شهر فرنگ باز شده است.

It's kind of my western landscape panorama.

این نوعی پانوراما از منظره غربی من است.

And next to the print piece there's a video monitor

و در کنار قطعه چاپ شده یک نمایشگر ویدئویی هم بود

that shows the animation hidden within the artwork.

که انیمیشن مخفی شده را همراه با کارهای هنری نشان می‌داد.

I think one of the best parts about this project for me

من فکر می‌کنم یکی از بهترین قسمت‌های این پروژه برای من

was that I got to hang out with my brother a lot,

این بود که وقت بیشتری با برادرم گذراندم،

who lives 2,500 miles away from me.

که در فاصله ۴٫۰۰۰ کیلومتری از من زندگی می‌کند.

And we would just sit in this seemingly eternal landscape

و ما فقط در این چشم انداز به ظاهر ابدی می‌نشستیم

sculpted by water over millions of years

که توسط آب در میلیون‌ها سال شکل گرفته بود

and talk.

و صحبت می‌کردیم.

We'd talk about our kids growing up

درباره‌‌ی بزرگ شدن فرزندانمان

and the slowing pace of our parents,

و پا به سن گذاشتن والدینمان

and our dad who's suffering from leukemia, memory loss and infection.

و پدرمان که از سرطان خون، زوال عقل و بیماری‌های عفونی رنج می‌برد صحبت کردیم.

And it struck me that, as individuals,

و این من را رنج می‌داد، که به عنوان افراد،

we're finite,

ما فانی هستیم،

but as a family,

اما بعنوان خانواده،

we are an ongoing cycle --

ما یک چرخه‌ی مداوم هستیم --

a kind of wheel of life.

نوعی از چرخ زندگی.

Now, I want to leave you with a tribute to one of my mentors.

حالا، من می‌خواهم شما را با قدردانی از یکی از مشوقانم ترک کنم.

She reminds me that physical presence is important

او به من یادآوری کرد که حضور فیزیکی مهم است

and that play is not a luxury,

و این بازی خیلی باکلاس نیست،

but a necessity.

اما مورد نیاز است.

She's Pixie,

او پیکسی است،

and she's our family dog.

و او سگ خانوادگیِ ماست.

And she loves to jump.

و عاشق پریدن است.

(Dog barking)

(واق واق کردن سگ)

(Dog barking and spring boinging)

(واق واق کردن و صدای بوینگ بوینگ کردن فنر)

And this is a new kind of zoetrope

و این نوع جدیدی از شهر فرنگ است

that I developed at the Imaging Research Center

که من در مرکز پژوهش‌های تصویری

at UMBC in Baltimore.

در "UMBC" در بالتیمور، آن را ابداع کردم.

And I call it a "real-time zoetrope."

و من آن را "شهر فرنگ آنی" می‌نامم.

(Dog barking)

(واق واق کردن سگ)

(Dog barking and spring boinging)

(واق واق کردن و صدای بوینگ بوینگ کردن فنر)

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)