Future tech will give you the benefits of city life anywhere | Julio Gil

Translator: fatemeh khani Reviewer: sadegh zabihi

Today, more than half of the world's population lives in cities.

امروزه، بیش از نیمی از جمعیت مردم جهان در شهرها زندگی می‌کنند.

The urbanization process started in the late 1700s

روند شهرنشینی در اواخر قرن ۱۸ شروع شد،

and has been increasing since then.

و ازآن موقع درحال افزایش است.

The prediction is that by 2050,

پیش بینی شده که تا سال ۲۰۵۰،

66 percent of the population will live in cities

۶۶ درصد جمعیت در شهرها زندگی خواهند کرد

and the United Nations, the World Health Organization,

و سازمان ملل، سازمان بهداشت جهانی،

the World Economic Forum, are warning us,

انجمن جهانی اقتصاد، به ما هشدار می‌دهند،

if we don't plan for the increased density,

اگر ما برای تراکم افزایش یافته برنامه ریزی نکنیم،

current problems in our cities, like inequality, congestion, crime

مشکلات فعلی در شهرهایمان، مانند نابرابری، ازدحام و جرم

can only get worse.

تنها بدتر می‌شوند.

As a result, urban planners and city developers

در نتیجه برنامه‌ریزان شهری و توسعه‌دهندگان شهری

are putting a lot of effort and creativity

تلاش و خلاقیت زیادی

in designing our future, denser, bigger cities.

در طراحی شهرهای بزرگ‌تر و متراکم تر آینده به خرج می‌دهند.

But I have a different opinion.

اما من نظر دیگری دارم.

I think urbanization is actually reaching the end of its cycle,

فکر می‌کنم شهرنشینی در واقع به انتهای چرخه رسیده،

and now people are going to start moving back to the countryside.

و در حال حاضر مردم درحال بازگشت به حومه شهر هستند.

And you may think, "But what about the trend?"

و ممکن است فکر کنید: " اما درمورد روند چطور؟"

Well, let me tell you,

خب، اجازه دهید به شما بگویم

socioeconomic trends don't last forever.

تمایلات اجتماعی-اقتصادی خیلی دوام ندارند.

You know, 12,000 years ago

می‌دانید، ۱۲٫۰۰۰ سال پیش

everybody was perfectly happy

همه کاملا خوشحال بودند،

roaming the land, hunting and gathering.

زندگی را با گشتن و شکار و دور هم جمع شدن می‌گذراندند.

And then, the trend changes,

وبعد، تمایلات عوض شد،

and the new thing is to live in a farm and have cattle,

و آن چیز جدید زندگی در مزرعه و گله داری است،

until it changes again.

تا زمانی که همه چیز دوباره تغییر کند.

When we get to the industrial revolution.

وقتی ما به انقلاب صنعتی می‌رسیم.

Actually, that is what started the urbanization process.

در واقع این چیزی است که روند شهرنشینی را‌ شروع کرد.

And you know what triggered it?

و می‌دانید چه چیزی باعث آن شد؟

Steam power, machines,

قدرت بخار، ماشین‌ها،

new chemical processes --

فرآیندهای شیمیایی جدید --

in two words, technological innovation.

در دو کلمه نوآوری در فناوری.

And I believe technology can also bring the end of this cycle.

و من معتقدم فناوری می‌تواند این چرخه را به پایان برساند.

I've been working on innovation for most of my career.

من در بیشتر زندگی حرفه‌ایم روی نوآوری کار کرده‌ام.

I love it. I love my job.

عاشقش هستم. من عاشق کارم هستم.

It allows me to work with drones, with 3D printers and smart glasses,

به من این اجازه را می‌دهد تا با پهپادها، پرینترهای سه بعدی و عینک هوشمند کار کنم،

and not just those you can buy in the shop but also prototypes.

و نه فقط آنهایی که شما می‌توانید در فروشگاه بخرید بلکه نمونه‌های اولیه هم.

It's a lot of fun sometimes.

گاهی اوقات خیلی سرگرم کننده است.

Now, some of these technologies

حالا، بعضی از این فناورییهها

are opening new possibilities that will radically change

امکانات جدیدی را فراهم می‌کنند که

the way we did things before

اساساً روشی که ما کارها را قبلاً

and in a few years,

ودراین چند سال انجام می‌دادیم تغییربدهند،

they may allow us to enjoy the benefits of city life

آنها به ما این اجازه را خواهند داد که از همه جا

from anywhere.

از مزایای زندگی شهرنشینی لذت ببریم.

Think about it.

درباره ش فکر کنید.

If you could live in a place with a lower crime rate

اگر شما بتوانید جایی زندگی کنید که آمار جرم پایین‌تری دارد،

and more space

فضای بیشتری دارد

and a lower cost of living

و هزینه زندگی

and less traffic,

و ترافیک کمتر است،

of course many people would want that,

البته بیشترمردم چنین جایی را می خواهند،

but they feel they don't have a choice.

اما احساس می‌کنند شانسی ندارند.

You have to live in the city.

شما مجبورید در شهر زندگی کنید.

Well, in the past, people moved to the cities

خب، در گذشته مردم به شهرها مهاجرت می‌کردند

not because they loved the city itself

نه بخاطر اینکه خود شهر را دوست داشتند

but for the things you could have in a city,

بلکه برای چیزهایی که شما می‌توانید درشهر داشته باشید،

more job opportunities,

فرصت‌های شغلی بیشتر،

easier access to services and goods

دسترسی آسان‌تر به خدمات و کالاها

and a rich social life.

و زندگی اجتماعی غنی‌تر.

So let's dive deeper.

پس بیایید عمیق‌تر شویم.

More jobs and career opportunities.

شغل‌ها و فرصت‌‌‌های شغلی بیشتر.

Is that still true today,

آیا هنوزهم صدق می‌کند،

because the office people are starting to realize

چون افراد کارمند، دارند می‌فهمند

that working in the office and being in the office

که کار در اداره و بودن در اداره

may not be the same thing anymore.

ممکن است دیگر یکسان نباشد.

According to a study by Global Workplace Analytics,

براساس یک تحقیق توسط موسسه جهانی تحلیل محل کار،

more than 80 percent of the US workforce would like to work from home.

بیشتراز ۸۰ درصد نیروی کار آمریکا دوست دارند در خانه کار کنند.

And do you know how much it costs for a company to even have an office?

و می‌دانید حتی داشتن یک دفتر کار برای یک شرکت چقدر خرج دارد؟

11,000 dollars per employee per year.

۱۱٫۰۰۰ دلار برای هر کارمند در سال.

If only half of those workers

اگر فقط نیمی از آن کارمندها

would telework even 50 percent of the time,

حتی ۵۰ درصد اوقات از راه دور کار کنند،

the savings in the states would exceed 500 billion dollars,

پس انداز در آمریکا به بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار می‌رسد،

and it could reduce greenhouse gases by 54 million tons.

و می‌تواند باعث کاهش ۵۴ میلیون تن گازهای گلخانه‌ای شود.

That is the equivalent

این معادل

of 10 million cars off the streets for a whole year.

۱۰ میلیون اتومبیل در خیابان‌ها در کل سال است.

But even though most people would want to telework,

اما حتی اگر بیشتر مردم بخواهند دور کاری کنند،

current technology makes the experience isolating.

فناوری فعلی این تجربه را گوشه‌گیرانه می‌کنند.

It's not comfortable.

این راحت نیست.

It doesn't feel like being there.

احساس حضور به آدم نمی‌دهد.

But that is going to change

اما این امر با همگرایی

by the convergence of two technologies:

دو فناوری تغییر می‌کند:

augmented reality and telepresence robots.

واقعیت افزوده و ربات‌های کنترل از راه دور.

Augmented reality already today

واقعیت افزوده امروزه

allows you to take your office environment everywhere with you.

به شما اجازه می‌دهد تا دفتر خود را هرجا که می‌خواهید باخود ببرید.

All you need is a wearable computer, a pair of smart glasses,

تمام چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر پوشیدنی ، یک عینک هوشمند است،

and you can take your emails and your spreadsheets

و شما میتوانید ایمیل‌ها و صفحه‌های گسترده خودتان را

with you wherever you go.

باخودتان هرجا که خواستید ببرید.

And video conferences and video calls have become very common these days,

و ویدئو کنفرانس و ویدئو تماس‌ها این روزها خیلی رایج شده است،

but they still need improvement.

اما آنها هنوز نیاز به پیشرفت دارند.

I mean, all those little faces on a flat screen,

منظورم اینه که شما گاهی حتی نمی‌دانید

sometimes you don't even know who is talking.

آن کسانی که در صفحه نمایش صحبت می‌کنند چه کسی هستند.

Now, we already have something way better than static videocalls:

حالا، ما راه بهتری از ویدئو تماس‌های ثابت داریم:

your average telepresence robot.

ربات‌های کنترل ازراه دور معمولی شما.

I call it tablet on a stick.

من به آن تبلت روی چوب می‌گویم.

(Laughter)

(خنده حضار)

You can control, you can move around,

شما می‌توانید کنترل کنید، شما میتوانید حرکت کنید،

you can control what you're looking at.

شما می‌توانید هرچیزی که دارید به آن نگاه می‌کنید را کنترل کنید.

It's way better, but far from perfect.

این راه بهتری است، اما فراتر از کامل و بی‌عیب.

You know how they say

شنیده‌اید که می‌گویند

that most human communication is nonverbal?

که بیشتر ارتباطات انسانی غیر کلامی است؟

Well, the robot doesn't give you any of that.

خب، ارتباط رباتی اصلاً کلامی نیست.

It looks like an alien.

مثل یک بیگانه به نظر می‌رسد.

But with advances in augmented reality,

اما با پیشرفت‌هایی در واقعی افزوده،

it will be easy to wrap the robot in a nice hologram

بسته‌بندی ربات در یک هلوگرام خوب که

that actually looks and moves like a person.

واقعا مانند یک انسان به نظر می‌رسد و حرکت می‌کند آسان است

That will do it.

همین کار را انجام خواهد داد.

Or else, forget the robot.

یا یک چیز دیگر، ربات را فراموش کنید.

We go full VR,

ما به واقعیت مجازی کامل می رویم

and everybody meets in cyberspace.

و همه در فضای مجازی دیدار می‌کنند.

Give it a couple of years and that will feel so real,

چند سال به آن وقت بدهید ومی‌بینید تفاوت واقعی احساس می‌شود

you won't tell the difference.

نمی‌توانید تفاوت را بگویید.

So what was the next reason why people move to cities?

خب دلیل بعدی که مردم به شهرها مهاجرت می‌کنند چیست؟

Access to services and goods.

دسترسی به خدمات و کالاها.

But today you can do all that online.

اما امروزه شما می‌توانید همه این ها رو آنلاین انجام بدهید.

According to a study made by comScore,

براساس یک تحقیق که توسط کام اسکور انجام شده،

online shoppers in the US last year

خریداران اینترنتی ایالات متحده درسال گذشته

did more than half of their retail purchases online,

بیشتر از نیمی از خرید‌های جزئی خود را به صورت آنلاین انجام داده‌اند،

and the global market for e-commerce

و بازار جهانی تجارت الکترونیک

is estimated to be at two trillion dollars.

دو تریلیون دلار تخمین زده شده است.

And it's expected to reach 2.38 by the end of 2017,

و پیش بینی می‌شود تا پایان سال ۲۰۱۷ به ۲/۳۸ تریلیون دلار برسد،

according to eMarketer.

براساس eMarketer.

Now, from a logistics standpoint,

حالا از یک دیدگاه منطقی،

density is good for deliveries.

تراکم برای تحویل کالاخوب است.

Supplying goods to a shopping mall is easy.

تامین کالا برای یک مرکز خرید راحت است.

You can send big shipments to the shop,

شما می‌توانید یک محموله بزرگ را به فروشگاه بفرستید،

and people will go there, pick it up and take it home themselves.

و مردم آنجا می‌روند، انتخاب می‌کنند و به خانه خود می‌برند،

E-commerce means we need to ship onesies

تجارت الکترونیک به معنی این است که ما باید آنها را حمل کنیم

and have them home delivered.

وآنها را در خانه تحویل دهیم.

That's more expensive.

این گران‌تر است.

It's like the difference between having a birthday party for 20 people

مثل تفاوت بین داشتن یک جشن تولد برای ۲۰ نفر

or bringing a piece of the cake

یا بردن یک تکه کیک

to each of your 20 friends at their place.

برای هر یک از ۲۰ دوست شما در محل آنها است.

But at least in the city,

اما حداقل در شهر،

they live close to each other.

آنها نزدیک به یکدیگر زندگی می‌کنند.

Density helps.

تراکم کمک می‌کند.

Now, e-commerce deliveries in the countryside,

حالا، تحویل‌های تجارت الکترونیک در حومه شهر،

those take forever.

خیلی طول می‌کشد.

The truck sometimes needs to drive miles between one address and the next one.

کامیون باید کیلومترها بین دو آدرس رانندگی کند.

Those are the most expensive deliveries of all.

آنها گران‌ترین تحویل‌ها هستند.

But we already have a solution for that:

اما ما یک راه‌حل برای آن داریم:

drones.

پهپادها.

A vehicle carrying a squadron of drones.

یک خودرو که گروهی از پهپادها را حمل می‌کند.

The driver does some of the deliveries

راننده در حالی که پهپادها به عقب و جلو پرواز می‌کنند

while the drones are flying back and forth from the truck as it moves.

بعضی از تحویل‌ها را انجام می‌دهد.

That way, the average cost for delivery is reduced,

به این ترتیب، متوسط هزینه‌ها برای تحویل کاهش می‌یابد،

and voila:

و هورا:

affordable e-commerce services in the countryside.

خدمات قابل حمل تجارت الکترونیک در اطراف شهرها.

You will see:

شما خواهید دید:

the new homes of our teleworkers

خانه‌های جدید دورکاران ما

will probably have a drone pod in the yard.

احتمالا دارای یک فروند هواپیمای بدون سرنشین در حیاط است.

So once the final mile delivery is not a problem,

پس وقتی تحویل کیلومتر نهایی مشکلی نیست

you don't need to be in the city to buy things anymore.

شما دیگر نیاز ندارید که برای خرید چیزی در شهر باشید.

So that's two.

با این شد دو تا.

Now, what was the third reason why people move to cities?

حالا دلیل سوم مهاجرت مردم به شهرها چیست؟

A rich social life.

یک زندگی اجتماعی غنی.

They would need to be in the city for that these days.

آنها این روزها نیاز دارند برای آن در شهر باشند.

Because people these days,

چون مردم این روزها،

they make friends, they chat, gossip and flirt

دوست پیدا می‌کنند، چت می‌کنند، گپ می‌زنند، غیبت می‌کنند و لاس می‌زنند

from the comfort of their sofa.

از روی همون مبل راحتی.

(Laughter)

(خنده حضار)

And while wearing their favorite pajamas.

و درحالی که پیژامه مورد علاقه‌شان را پوشیده‌اند

(Laughter)

(خنده حضار)

There are over two billion active social media users in the world.

بیشتر از دو میلیارد کاربر فعال رسانه‌های اجتماعی در جهان وجود دارد.

In a way, that makes you think like we are connected

به طریقی که باعث میشود فکر کنیم که متصل هستیم.

no matter where we are.

مهم نیست کجا هستیم.

But OK, not completely.

اما خوب، نه کاملا.

Sometimes you still need some real human contact.

گاهی اوقات شما هنوز هم نیاز به تماس واقعی با انسان دارید.

Ironically, the city, with its population density,

جالب اینجاست که شهر، با تراکم جمعیت آن،

is not always the best for that.

هميشه برای آن بهترین نيست.

Actually, as social groups become smaller,

در واقع، به عنوان گروه‌های اجتماعی کوچکتر می‌شوند،

they grow stronger.

آنها قوی‌تر می‌شوند.

A recent study made in the UK

یک مطالعه اخیر در بریتانیا

by the Office for National Statistics

توسط دفتر آمار ملی،

showed a higher life satisfaction rating

رضایت بالاتر زندگی افراد زیادی که

among people living in rural areas.

در مناطق روستایی زندگی می‌کنند را نشان داد.

So as people settle in the countryside,

پس از آنجایی که مردم در حومه شهر زندگی می‌کنند،

well, they will buy local groceries,

خب، آنها سبزیجات محلی،

fresh groceries, foodstuff,

مواد غذایی تازه، خواربار،

maintenance services.

خدمات نگهداری را خواهند خرید.

So handymen, small workshops, service companies will thrive.

بنابراین فراش‌ها، کارگاه‌های کوچک، شرکت‌های خدماتی رشد خواهند کرد.

Maybe some of the industrial workers from the cities

شاید بعضی از کارگران صنعتی از شهرهایی

displaced by the automation

که به وسیله اتوماسیون تغییر کردند

will find a nice alternative job here,

یک کار جایگزین خوب اینجا پیدا خواهند کرد،

and they will move too.

و آنها هم مهاجرت خواهند کرد.

And as people move to the countryside,

و از آنجایی که مردم به حومه شهرها مهاجرت می‌کنند،

how is that going to be?

چگونه خواهد شد؟

Think about autonomous,

به خود مختاری فکر کنید،

off-the-grid houses with solar panels,

خانه‌های خارج از شبکه با پانل‌های خورشیدی،

with wind turbines and waste recycling utilities,

با توربین‌های بادی و تاسیسات بازیافت زباله،

our new homes producing their own energy and using it to also power the family car.

خانه‌های جدید ما که انرژی خود را می‌سازند و از آن در ماشین خانواده استفاده می‌کنند.

I mean, cities have always been regarded as being more energy-efficient,

منظورم این است که شهرها همیشه در مصرف انرژی پربازده‌ تر به نظر می‌رسند،

but let me tell you,

اما بگذارید به شما بگویم،

repopulating the countryside can be eco too.

بازسازی روستاها هم می تواند سازگار با محیط زیست باشد

By now, you're probably thinking of all the advantages of country living.

در حال حاضر، احتمالا به همه مزایای زندگی در حومه فکر می‌کنید.

(Laughter)

(خنده حضار)

I did it myself.

من خودم انجامش دادم.

Six years ago, my wife and I, we packed our stuff,

شش سال قبل، من و همسرم، وسایلمان را جمع کردیم،

we sold our little apartment in Spain,

آپارتمان کوچکمان در اسپانیا را فروختم،

and for the same money we bought a house with a garden

و با همان پول یک خانه با یک باغچه خریدیم

and little birds that come singing in the morning.

و پرندگان کوچکی که صبح ها آواز می خواندند.

(Laughter)

(خنده حضار)

It's so nice there.

آنجا خیلی زیباست.

And we live in a small village, not really the countryside yet.

و ما دریک روستای کوچک زندگی می کردیم نه دقیقا درحومه شهر.

That is going to be my next move:

این حرکت بعدی من خواهد بود:

a refurbished farmhouse,

یک خانه مرمت شده،

not too far from a city, not too close.

نه خیلی دور از شهر نه خیلی نزدیک.

And now we'll make sure to have a good spot for drones to land.

و اکنون ما مطمئن هستیم که جایی مناسب برای فرود پهپادها داریم.

(Laughter)

(خنده حضار)

But hey, that's me.

اما، این من هستم.

It doesn't have to be you,

لازم نیست که شما باشید،

because it would seem like I'm trying to convince somebody

زیرا شاید به نظر برسد که من تلاش می‌کنم کسی را متقاعد کنم

to come join us in the country.

تا در روستا به ما بپیوندد.

I'm not.

من این کار را نمی‌کنم.

(Laughter)

(خنده حضار)

I don't need more people to come.

من به مردم بیشتری نیاز ندارم.

(Laughter)

(خنده حضار)

I just think they will

من فقط فکر می‌کنم آنها می‌خواهند اینکار را بکنند

once they realize they can have the same benefits the city has.

وقتی که بفهمند که می‌توانند همان مزایایی که شهر دارد را داشته باشند.

But if you don't like the country,

اما اگر شما روستا را دوست نداشته باشید،

I have good news for you, too.

من خبر خوبی هم برای شما دارم،

Cities will not disappear.

شهرها از بین نخواهند رفت.

But as people move out,

اما هر چقدر مردم از شهر بیرون می‌روند،

a lower density will help them recover a better flow and balance.

تراکم پایین‌تر به آنها کمک می‌کند که جریان و تعادل بیشتری داشته باشند

Anyway, I guess now you have some thinking to do.

به هر حال، من حدس می زنم حالا شما فکرهایی برای اجرا دارید.

Do you still think you need to live in the city?

آیا هنوز هم فکر می‌کنید باید در شهر زندگی کنید؟

And more importantly,

و خیلی مهم‌تر،

do you want to?

آیا هنوز هم می‌خواهید؟

Thank you very much.

خیلی ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)