How flags unite (and divide) us | Michael Green

Transcriber: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Translator: SARA MOJBAFAN Reviewer: Masoud Motamedifar

In 1989,

در سال ۱۹۸۹،

an artist by the name of Dread Scott,

هنرمندی به نام درید اسکات،

who has also graced the TED stage,

که همچنین صحنه TED را با حضورش مفتخر کرده،

created a piece of art in Chicago,

اثری هنری در شیکاگو خلق کرد،

where he simply placed an American flag on the ground

و در آنجا به سادگی پرچم آمریکا را روی زمین گذاشت

and then invited you the viewer to go and stand on that flag

و از تماشاگران دعوت کرد تا بروند و روی پرچم بایستند

and record how it felt in a journal.

و احساس خود را در یک نشریه ثبت کنند.

And to me, one of the most powerful things written in that journal, in essence, says,

و برای من، یکی از قدرتمندترین چیزها نوشته شده در آن مجله، در اصل، می‌گوید،

"Why are we so OK

«چرا ما خیلی خوب هستیم

with homeless people,

با افراد بی‌خانمان،

with human beings laying on the ground,

با انسان‌هایی که روی زمین دراز کشیده‌اند،

but not flags?"

اما نه با پرچم‌ها؟»

And to some of you, this piece of art is quite disturbing.

و به بعضی از شما را، این قطعه هنری کاملاً مضطرب ساخته است.

And that's kind of the point of this talk --

و این به نوعی موضوع این صحبت ..

not to upset you or to make you mad

نه اینکه شما را ناراحت کند و نه شما را دیوانه کند

but to prove to you that flags have an incredible power,

اما به شما ثابت کند که پرچم‌ها یک قدرت باورنکردنی دارند،

and that even if you think you don't care about flags, you do.

و حتی اینکه فکر کنید شما به پرچم‌ها اهمیتی نمی دهید، می‌دهید.

You know you do.

شما می‌دانید که می‌دهید.

Alright.

خیلی خوب.

By the end of it, I hope that you're inspired

در انتهای آن، امیدوارم که برایتان الهام‌بخش باشد

to go out and harness this power of flags and fight for a better world.

تا بیرون بروید و این قدرت پرچم‎‌ها را محدود کنید و برای جهانی بهتر بجنگید.

But before we get there,

قبل از آنکه به آنجا برسیم،

we're going to start on the opposite end of the spectrum.

می‌رویم سر نقطه مخالف این طیف.

And before I show you the next stuff, I need to say that anything I show here

و قبل ازچیز بعدی را به شما نشان دهم، باید بگویم که هرچیزی که اینجا نشان دهم

is not an endorsement,

به معنای تایید آن نیست،

it's usually quite the opposite.

این کاملا برعکس است.

But more than anything, what I want to do is create a space here

اما بیش از هرچیزی، چیزی که ‌ می‌خواهم انجام دهم ایجاد فضاست

where we can look at these flags, these designs,

تا بتوانیم به همه این پرچم‌ها در طراحی‌شان، نگاهی بیندازیم،

and examine how they make us feel.

و ببینیم از دیدنشان چه احساسی به ما دست می‌دهد.

We're going to talk about our emotions.

می‌خواهیم درباره احساساتمان حرف بزنیم.

Is that OK with everybody?

همه با آن موافقید؟

OK.

خوب.

Are you ready for your first flag?

آیا برای دیدن اولین پرچم آماده‌اید؟

Cool, we'll start with an easy one.

خوب، ما با یک آسان شروع می‌کنیم.

That was a joke. (Laughs)

این یک شوخی بود ( خنده حضار)

So, some of you may be a little bit uneasy sitting in a room with this.

خوب، ممکن است برخی از شما کمی از نشتن در این اتاق با این ناراحت باشید.

I'm certainly feeling uneasy standing in front of it.

من مطمئنا احساس ناراحتی دارم وقتی در مقابل آن می‌ایستم.

Some of you may be feeling a little bit of pride.

بعضی از شما ممکن احساس یکم غرور کنید.

And that's understandable. This is Texas. This is not a rare sight, is it?

و این قابل درک است. این تگزاس است. این منظره کمیاب نیست، درسته؟

But let's start with the facts.

اما بیایید با واقعیتها شروع کنیم

So this is not the Confederate flag. OK?

بنابراین این پرچم متفقین نیست. درسته؟

This is the battle flag of the Army of Northern Virginia

این پرچم جنگ ارتش شمال ویرجینیا است

led by General Robert E. Lee.

به رهبری ژنرال رابرت ای لی.

So next time someone tells you that this is their heritage,

بنابراین دفعه بعد که کسی به شما‌ گفت که این میراث آنها است،

unless their family fought for that very specific militia,

اگرچه خانواده‌اشان جنگیده باشند برای آن نظامیان بسیار خاص،

they're wrong, alright?

اشتباه می‌کنند، خوب؟

And you have a flag expert's permission to tell them so.

و شما مجوز یک متخصص پرچم را دارید که به آنها بگویید.

This flag rose into prominence during the mid-1950s and '60s

این پرچم در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ برجسته شد

as a response to the growing Civil Rights Movement.

به عنوان پاسخی به رشد جنبش حقوق مدنی.

And then of course today,

و البته امروز،

it has come to represent the Confederacy to most of us.

آمده است تا متفقین را برای اکثر ما به نمایش بگذارد.

But I shouldn't have to remind you what the Confederacy is.

اما لازم نیست یادآوری کنم متفقین چیست.

It was a rogue nation

یک ملت سرکش بود

that rose up against the United States,

که علیه ایالات متحده قیام کرد،

waged war on the US,

جنگ با ایالات متحده،

and at one point in time,

و در یک نقطه از زمان،

this was one of the most un-American things you could have.

این یکی از بیشترین چیزهای غیرآمریکایی که می‌توانید داشته باشید.

But yet, this flag is protected

اما هنوز، این پرچم

by the same laws that protect the United States flag

توسط همان قوانینی که پرچم ایالات متحده را حمایت می‌کند محافظت می‌شود

in the states of Florida, Georgia,

در ایالات فلوریدا، جورجیا،

South Carolina, Mississippi and Louisiana.

جنوب کارولینا، میسی سی پی و لویزییانا.

But let's pick on Georgia for a second, shall we?

اما بیایید جورجیا را انتخاب کنیم برای یک لحظه، خب؟

So in 1956,

بنابراین در سال ۱۹۵۶،

a few years after desegregation was mandated in public schools,

چند سال بعد از اینکه لغو تبعیض نژادی در مدارس دولتی حاکم شد،

Georgia changed their state flag to this.

جورجیا پرچم ایالت خود را به این تغییر داد.

I think everyone watching can agree

فکر می‌کنم هرکسی که دیده می‌تواند موافق باشد

that this was not meant to be a flag that every Georgian was proud to fly

به این معنی نیست که این پرچمی باشد که هر جورجیایی از اهتزاز آن افتخار کند

outside of their home, was it?

در خارج از خانه‌شان، اینطور نیست؟

No.

نه.

Just like all of the Confederate statues erected in the mid-1950s and '60s,

درست مثل همه مجسمه‌های متفقین که در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ ساخته شده است،

this was meant to be a symbol of who was in charge

این قرار بود نمادی از فرد مسئول باشد

and who was not.

و کسی که مسئول نباشد.

This remained the flag of Georgia

این پرچم جورجیا باقی ماند

until the year 2001,

تا اینکه در سال ۲۰۰۱،

and in that year, they changed their flag

و در آن سال، آنها پرچم خود را تغییر دادند

to this.

به این.

Now, as a flag expert, I can tell you: this is officially ugly.

اکنون ، به عنوان یک متخصص پرچم، می‌توانم به شما بگویم: این رسما زشت است.

OK? It's OK to laugh at this flag.

ایرادی ندارد که به این پرچم بخندیم.

It's ugly, and because it's so ugly,

زشت است، و چون خیلی زشت است،

that's one of the reasons they changed it just two years later.

این یکی از دلایلی است که آنها فقط دو سال بعد آن را تغییر دادند.

They had a referendum

آنها همه پرسی کردند

where they got to choose between that thing

تا جائیکه آنها باید بین آن موارد انتخاب کنند

and then what is now the current flag of Georgia.

و سپس پرچم فعلی جورجیا چیست.

Now some of you might be wondering,

حالا ممکن برخی از شما تعجب کنند،

"Wait a second, Michael --

«یک ثانیه صبر کن، مایکل..

if that before wasn't the Confederate flag,

اگر آن قبلا پرچم متفقین نبود،

what was the Confederate flag?"

پرچم متفقین چه بود؟»

Georgia flies the first flag of the Confederate States of America

جورجیا اولین پرچم متفقین ایالت متحده آمریکا را

to this day.

تا به امروز به اهتزار در می‌آورد.

They just slapped their state seal on it.

آنها فقط مهر دولت خود را بر روی آن زدند.

Well, let's go back to our emotions for a second.

خوب، بیایید برای یک ثانیه به احساساتمان برگردیم.

That didn't punch you in the gut as much as the other one did, did it?

این مورد به اندازه دیگری شما را ناراحت نمی‌کند، می‌کند؟

Right?

درست است؟

And that's why I love flags.

و به همین دلیل است که من عاشق پرچم‌ها هستم.

They are the simplest pieces of design,

آنها ساده‌ترین تکه‌های طراحی هستند،

usually just two or three colors,

معمولا فقط دو یا سه رنگ،

just some bars or stripes.

فقط تعدادی خط و راه راه.

But yet, they can invoke the deepest emotions within us.

اما هنوز، می‌توانندعمیق‌ترین احساسات در درون ما را برانگیخته سازند.

They'll make us swell with pride

آنها می‌توانند به ما احساس غرور بدهند

or burn with hatred.

یا با نفرت بسوزانند.

We will die for a flag

ما برای یک پرچم خواهیم مرد

or even kill for one.

یا حتی برای آن خواهیم کشت.

One of my favorite designers, his name is Wally Olins,

یکی از طراح‌های مورد علاقه من، اسمش والی اولینز است،

they call him the father of nation branding,

آنها او را پدر ملی برندینگ می‌نامند،

and he's quoted as saying

و به نقل از او گفته شده است

that "Everyone wants to belong,

که «همه می‌خواهند تعلق داشته باشند،

and then they want to display symbols of belonging."

و آنها می‌خواهند نشان تعلق خود را به نمایش بگذارند»

And it's crazy that these pieces of cloth that are just sewn together or dyed

و این احمقانه است که این تکه‌های پارچه که فقط به هم دوخته شده یا رنگ شده‌اند

come to be such a sacred item,

به چنین چیز مقدسی تبدیل ‌شوند،

and that's because they become parts of our identity.

و چون آنها بخشی از هویت ما می‌شوند.

They are powerful tools to unify

آنها ابزار قدرتمندی برای متحد کردن

but equally powerful tools to divide.

اما ابزارهایی به همان اندازه قدرتمند برای تقسیم کردن هستند.

You ready for the next flag?

برای پرچم بعدی آماده‌اید؟

Right.

خوب.

Take a moment.

یک لحظه صبر کنید.

Really examine how you felt when this hit the screen.

واقعا احساس خود را هنگام برخورد با این صحنه بررسی کنید.

I'm going to change the slide pretty quickly

من خیلی سریع اسلاید را عوض می‌کنم

so you don't take pictures of me in front of this one.

تا از من جلوی این عکس نگیرید.

(Laughter)

(خنده حضار)

Alright?

خوب؟

So Germany after World War I,

آلمان بعد از جنگ جهانی اول،

it was in a pretty bad state,

در وضعیت کاملا بدی قرار داشت،

and a young Adolf Hitler had a lot of -- let's call them -- "ideas,"

و آدولف هیتلر جوان.. به اصطلاح.. «نظرات» زیادی داشت،

of how Germany got to where they'd gotten

درباره اینکه چطور آلمان باید به جایی برسد که بوده

and how to get them out.

و چطور آنها را بیرون بیاورید.

He spent entire chapters in his book "Mein Kampf,"

او در تمام فصول کتابش «نبرد من» به این پرداخت،

which I don't recommend reading,

که من خواندن آن را توصیه نمی‌کنم،

about how Germany lost World War I

که چطور آلمان جنگ جهانی اول را باخت

partially because the British had better graphic design

تا حدودی به خاطر اینکه بریتانیایی‌ها طراحی گرافیک بهتر

and better propaganda.

و تبلیغات بهتری داشتند.

So, as the Nazi Party rose,

پس با ظهور حزب نازی،

Hitler created one of the thickest brand guides I've ever seen.

هیتلر یکی از ضخیم‌ترین کتاب‌های راهنمایی را تولید کرده که تابحال دیده‌ام.

It's thicker than most company brand guides today,

ضخیم‌تر از بیشتر کتاب‌های راهنمای امروزه،

and in it, he details titles and uniforms

و در آن، به جزئیات عنوان‌ها و یونیفورم‌ها

and lots and lots of flags.

و خیلی از پرچمها پرداخته است.

Hitler knew the power of flags.

هیتلر قدرت پرچم را می‌دانست.

He says in "Mein Kampf,"

او در کتاب «نبرد من» می‌گوید،

"The new flag ... should prove effective as a large poster,

«پرچم جدید.. باید تاثیر آن به عنوان یک پوستر بزرگ اثبات شود،

[because] in hundreds of thousands of cases

[چون] در صدها هزار مورد

a really striking emblem may be the first cause

یک نماد واقعا چشمگیر ممکن است اولین دلیل

of awakening interest in a movement."

بیدار کردن علاقه به یک جنبش باشد.»

He was an artist, after all.

او قبل از هرچیز، یک هنرمند بود.

He knew the power of visual identity and uniforms

او از قدرت هویت بصری و یونیفورم‌ها

could reignite the German identity.

که می‌توانست هویت آلمان‌ها را دوباره زنده کند آگاه بود.

And to millions of Germans, this was a welcome sign.

و برای میلیون‌ها آلمانی، این یک علامت خوشایند بود.

But of course, this was also a mark of death to others.

اما البته، برای دیگران علامت مرگ بود.

We don't often think of flags as weapons,

ما به عنوان سلاح به پرچم‌ها فکر نمی‌کنیم،

but like the Confederate battle flag,

اما مانند پرچم نبرد متفقین،

the Germans used their flag

آلمان‌ها از پرچم‌شان استفاده کردند

to make an out-group feel unwelcome

برای اینکه یک گروه خارجی احساس ناخوشایند کند

and less than.

یا ضعف بکند.

You see, when you create a flag, you immediately do two things:

می‌بینید، که وقتی پرچمی خلق می‌شود، فورا دو کار انجام می‌شود:

you create an in-group,

شما یک گروه خلق می‌کنید،

a group that's meant to be represented by the symbol,

گروهی که قرار است با یک نشان معرفی بشود،

but then, inevitably, you create an out-group.

اما بعد، ناگزیر، یک گروه خارجی هم خلق می‌شود.

And usually, that's subtle.

و اغلب، زیرکانه است.

It's a byproduct.

آن یک محصول جانبی است.

It's usually not the intent.

که اغلب عمدی نیست.

But the Germans were very clear as to who was represented by the swastika

اما آلمان‌ها کاملا شفاف بودند که صلیب شکسته نماینده چه کسانی هست

and who was not.

و نماینده چه کسانی نیست.

In 1935, Jewish people were banned from flying German flags.

در سال ۱۹۳۵، مردم یهودی از اهتزاز پرچم آلمان منع شدند.

And in this way,

و این طوری،

the Germans, maybe more than any other time in history,

آلمانی‌ها شاید بیش از هر زمانی در تاریخ،

used the dual power of flags

این قدرت دوگانه پرچم‌ها را بکار برند

to unite but also to divide.

برای اتحاد و همینطور جدایی.

Flags were used as identity weapons.

پرچم‌ها به عنوان سلاح هویتی استفاده می‌شد.

And now, in 2019, the Nazi flag is banned from being flown

و حالا در ۲۰۱۹، نصب پرچم نازی در آلمان ممنوع شد

by anyone in Germany

توسط هر کسی در آلمان

and anyone in Austria, in Hungary, in Russia and in Ukraine.

و هر کسی در استرالیا، مجارستان، روسیه و اکراین.

Think about that.

در مورد آن فکر کنید.

It's a piece of cloth, but it's banned.

یک تکه پارچه است اما ممنوع شده است.

On its face, that sounds crazy.

در ظاهر، مسخره به نظر می‌رسد.

But I don't think anyone in this room would disagree

اما فکر نمی‌کنم که کسی در اینجا مخالف باشد

that it's probably good.

که احتمالاً خوب است.

Sounds a lot like a weapon.

شبیه یک سلاح است.

As a vexillologist,

به عنوان یک پرچم‌‌‌ شناس،

sometimes the most interesting thing about a flag

گاهی جالب‌ترین چیز در مورد یک پرچم

is not so much its design,

ربطی زیاد به طراحی آن ندارد،

but it's those laws around the flag.

بلکه مربوط می‌شود به قوانین پیرامون آن پرچم.

For instance,

برای مثال،

in India, to create an Indian flag,

در هند، برای تولید یک پرچم هندی،

you must use a hand-spun cloth named "khadi."

باید از یک پارچه سخت به نام «خادی» استفاده کنید.

If you make a flag out of anything else,

اگر از هر چیز دیگری پرچم درست کنید،

you could go to jail for up to three years.

ممکن است تا سه سال شما را به زندان بفرستند.

It's crazy.

احمقانه است.

Here in Texas,

اینجا در تگزاس،

we've all heard

همه ما شنیده‌ایم

that the Texas flag is the only state flag that can fly at the same height

پرچم تگزاس تنها پرچم ایالتی است که می‌تواند در همان ارتفاع به اهتزاز درآید

as the US, flag, right?

مانند پرچم امریکا، درست؟

Because we were a nation before we were a state.

زیرا ما قبل از آنکه یک ایاالت باشیم یک ملت بودیم.

Who here has heard that?

کی اینجا این را شنیده بود؟

Yeah.

بله.

Well, I'm here to tell you that is completely false. OK?

خوب، من اینجا هستم تا به شما بگویم که این کاملا غلط است. خوب؟

First of all, we were not the only state that was a nation before joining up.

قبل از هرچیز، ما تنها ایالتی نیستیم که قبل از به هم پیوستن یک ملت بوده باشد.

And secondly, all state flags can fly at the same height as the US flag

و دوما، تمام پرچم‌های ایالتی می‌توانند در ارتفاع پرچم آمریکا برافراشته شوند

according to the US flag code.

طبق قانون پرچم ایالات متحده.

And I don't have to ask you how you feel about this one, right?

و من مجبور نیستم احساستان را در مورد آن بپرسم، درسته؟

Most of us grew up pledging allegiance to this every morning,

بیشتر ما با پیمان وفاداری به این بزرگ شده‌ایم،

knowing we should never let it touch the ground, etc.

دانستن اینکه هرگز نباید اجازه بدهیم زمین و غیره را لمس کند.

We take our flag code very seriously here in the United States.

ما قانون پرچم‌مان را در امریکا خیلی جدی می‌گیریم.

You remember, recently some NFL players kneeling during the national anthem.

به خاطر دارید، اخیراً برخی از بازیکنان NFL در هنگام سرود ملی زانو زدند.

It was a big controversy.

این یک جنجال بزرگ بود.

They were breaking the flag code.

آنها قانون پرچم را می‌شکستند.

It states during the national anthem,

که می‌گوید در طول سرود ملی،

stand at attention, hand at the heart, etc.

خبردار ایستاده، دست بر روی قلب باشید و غیره.

But what was fascinating to me as a vexillologist

اما آنچه برای من جذاب بود به عنوان یک متخصص پرچم‌شناسی

is that I didn't see anyone getting upset

این که من ندیدم هیچکس غمگین باشد

when something like this happens.

وقتی چیزی مانند این رخ دهد.

The flag code says, "The flag should never be carried flat or horizontally,

قانون پرچم می‌گوید، «پرچم نباید مسطح یا افقی حمل شود،

but always aloft and free."

بلکه همیشه بالا و آزاد.»

So sometimes during the exact same national anthem,

بنابراین گاهی اوقات در طول دقیقاً همان سرود ملی،

this was being done, and no one's upset.

این انجام می‌شود، و هیچکس غمگین نمی‌شود.

Or this. This happens all the time.

یا این. این همیشه اتفاق می افتد.

The flag code is clear:

قانون پرچم واضح است:

"No part of the flag should ever be used as a costume or on an athletic uniform."

«نباید از هیچ بخشی از پرچم به عنوان یک لباس یا یک لباس ورزشی استفاده شود.»

This is Texas A&M baseball,

این تگزاس تیم بیسبال A&M است،

not to get them in trouble, but this happens all the time,

نه اینکه آنها را به دردسر بیندازد، اما همیشه اتفاق می‌افتد،

especially in November.

مخصوصا در نوامبر.

I'm sure, I can almost guarantee when you leave here tonight,

من مطمئنم، گارانتی می‌کنم وقتی شما امشب اینجا را ترک کنید،

you will see on the back of someone's car or truck

شما در پشت اتومبیل‌ها و کامیون

a black and white American flag with a blue stripe,

یک پرچم مشکی و سفید امریکایی با نوار آبی خواهید دید

a thin blue line, right?

یک خط نازک آبی.

Blue Lives Matter.

Blue Lives Matter (نام یک جنبش اجتماعی در امریکا)

That breaks the flag code in multiple ways.

این مساله از چند جهت قانون پرچم را می‌شکند.

But all of these things are done with the best intent.

اما همه این کارها با نیت خوب انجام شده است.

No one's here to argue that.

هیچکس اینجا در این مورد بحث ندارد.

But of course they break a section of the flag code

اما البته آنها بخشی از قانون پرچم را می‌شکنند

titled "Respect for the Flag,"

با عنوان «احترام به پرچم»

so by putting this on your uniform,

پس با قراردادن آن روی لباس فرمتان،

you are legally disrespecting the flag.

شما از نظر قانونی به پرچم بی‌احترامی می‌کنید.

And what I find interesting

و آنچه که به نظر من جالب است

is that those NFL players kneeling during the anthem

این است که آن بازیکنان NFL در هنگام سرود زانو زدن

and the people who would put Blue Lives Matters stickers on their car

و افرادی که برچسب Blue Lives Matters روی اتومبیل‌هایشان باشد

are both on the opposite end of a very big issue,

هر دو در انتهای مخالف یک مسئله بسیار بزرگ قرار دارند،

but they're both breaking the exact same law,

اما آنها هر‌‌دو دقیقا همان قانون را می‌شکنند،

a law that is 100 percent unenforceable.

یک قانون که ۱۰۰ درصد غیرقابل اجراست.

In fact, it was Dread Scott's piece of art in 1989

در حقیقت، آن تکه‌ای از هنر درید اسکات در سال ۱۹۸۹ بود

that led the Supreme Court to rule that the flag code is just a guideline.

که منجر به صدور رای در دیوان عالی کشور شد که قانون پرچم فقط یک راهنما است.

You cannot be prosecuted for breaking the flag code.

شما نباید برای شکستن قانون پرچم تحت پیگرد قرار بگیرید.

You cannot be forced to be patriotic.

نباید مجبور به وطن‌پرستی شوید.

So why, then, have all of these little laws around how we use our flag

پس چرا، همه این قوانین کوچک در مورد نحوه استفاده از پرچم‌مان وجود دارد

if you can't enforce them?

اگر نمی‌توان آنها را اجرا کرد؟

And that's because a nation

به این دلیل است که یک ملت

is a fragile collective idea.

یک ایده شکننده جمعی است.

It only exists in our minds.

hdk فقط در ذهن ما وجود دارد.

Can I see this? Thank you.

می‌توانم این را ببینم؟ متشکرم.

Sometimes a flag is the only tangible symbol of that idea.

بعضی وقتها پرچم تنها نماد ملموس آن ایده است.

Right? Our unity is sometimes only held together by literal threads.

وحدت ما گاهی اوقات فقط توسط رشته‌های واقعی حفظ می‌شود.

And that's powerful.

و آن قدرتمند است.

The flag code is meant to preserve and protect that fragile idea,

قانون پرچم برای حفظ و محافظت از آن ایده شکننده است،

while also protecting your right to break it.

ضمن اینکه از حق شما در شکستن آن محافظت می‌کند.

And that's what's special about the United States, right?

و این همان چیزی است که در ایالات متحده خاص است، درست است؟

And that's what's unique about our flag.

و آنچه در مورد پرچم ما منحصر بفرد است.

Our flag is amazing.

پرچم ما شگفت‌انگیز است.

It has changed more than any other flag in the world.

این پرچم بیشتر از هر پرچمی در دنیا تغییر کرده است.

It's the flag code that says when a new state is created,

قانون پرچم می‌گوید وقتی یک ایالت جدید ایجاد شد،

a star shall be added to the union of the flag,

یک ستاره باید به اتحاد پرچم اضافه شود،

and such addition shall take place on the fourth day of July.

و این اضافات باید در روز چهارم ژوئیه انجام شود.

Our flag is unique because it is meant to grow as we grow.

پرچم ما بی نظیر است زیرا قرار است همزمان با رشد ما، رشد کند.

By design and by law,

از طریق طرح و از طریق قانون،

it is meant to change with us.

این به معنای تغییر با ما است.

It's a living symbol of our individuality,

این نمادی زنده از فردیت ماست،

our diversity in the stars

تفاوت ما در ستاره‌ها

and our unity.

و وحدت ما.

We have a gift in the United States to have a flag that is inclusive.

ما یک هدیه داریم در ایالات متحده برای داشتن پرچم که دربرگیرنده است.

If the Nazi flag was an identity weapon,

اگر پرچم نازی یک سلاح هویتی بود،

the United States flag, by design alone, stands in direct contrast.

طراحی پرچم ایالت متحده، به‌تنهایی، در تضاد مستقیم با آن است.

And I have to say, as a vexillologist in 2019,

و باید بگویم، بعنوان یک پرچم شناس در سال ۲۰۱۹،

using this flag

به کار بردن این پرچم

as an identity weapon against anyone

بعنوان یک سلاح هویتی برعلیه هرکس

disrespects it far more than letting it touch the ground

بیش از آنکه زمین را لمس کند به آن بی‌احترامی می‌کند

or any one of the other little laws that we break every day.

یا هر یک از قوانین کوچک دیگری که هر روز از آن سرپیچی می‌کنیم.

Right?

اینطور نیست؟

This flag is a symbol of our unity.

این پرچم نشانی از اتحاد ماست.

We should never use this as a weapon against someone else.

ما نباید هرگز این را بعنوان سلاح بر علیه کسی دیگر به کار ببریم.

I resonate so deeply with the person who wrote in Dread Scott's journal,

من عمیقا با شخصی که در مجله درید اسکات نوشت هم‌صدا می‌شوم،

"We should never value the symbol over the thing that it symbolizes.

«ما نباید هرگز ارزش نماد را بیشتر از چیزی که آن نماد هست بالا ببریم.

We should never value a piece of cloth over a human life."

ما هرگز نباید یک تکه پارچه را از زندگی انسان ارزشمندتر بدانیم.»

And if you're ever going to use a piece of cloth as a weapon,

و اگر شما می‌خواهید از یک پارچه به عنوان سلاح استفاده کنید،

you should never use this one,

شما هرگز نباید از این استفاده کنید،

not when it has always had room for more stars.

نه وقتی که همیشه فضا برای ستاره‌ی بیشتر دارد.

Hopefully by now, you've felt the power of flags,

امیدوارم تاکنون، شما قدرت پرچم را احساس کرده باشید،

and you can see what they can do.

و بتوانید ببینید چه می‌توانند انجام دهند.

So what if we harnessed that power,

پس چه می‌شود اگر ما این قدرت را مهار کنیم،

and we used it to fight for something greater?

و ما آن را برای جنگیدن برای چیزی بزرگتر به کار ببریم؟

This is the flag of Earth,

این پرچم زمین است،

designed by Oskar Pernefeldt of Sweden.

طراحی شده توسط اسکار پرنفیلد از سوئد.

Just imagine with me for a second:

فقط با من برای لحظه‌ای تصور کنید:

What if we celebrated our humanity

چه می‌شود اگر ما انسانیت خود را جشن بگیریم

as much if not more

به همان اندازه یا بیشتر

than we celebrate our nationalities?

از آنچه ملیت‌هایمان را جشن می‌گیریم؟

As we become a spacefaring civilization and we go off into the stars,

همانطور که ما به یک تمدن فضایی تبدیل می‌شویم و به ستاره‌ها می‌رویم،

what do our nations mean anyway

ملت‌های ما چه معنایی دارند

when you're standing on the surface of Mars or any other planet?

وقتی روی سطح مریخ یا هر سیاره دیگری ایستاده‌اید؟

And then of course, back here on Earth,

و بعد البته، اینجا روی زمین برگردید،

as our planet is facing a climate crisis,

همچنین سیاره ما با یک بحران آب و هوایی مواجه است،

as our climate could be unlivable in our children or grandchildren's lifetime,

همچنین آب و هوای ما می‌تواند در طول زندگی فرزندان یا نوه‌های ما قابل زندگی نباشد،

I believe we need a strong symbol, a flag,

من معتقدم که به یک نماد قویتر از یک پرچم نیاز داریم،

to unite us to fight,

برای متحد کردن ما برای جنگیدن

not just as nations,

نه فقط بعنوان ملت‌ها،

but as a species.

بلکه به عنوان یک گونه.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق و تمجید)