How we can turn the cold of outer space into a renewable resource | Aaswath Raman

Translator: Golriz Hamidi Reviewer: sadegh zabihi

Every summer when I was growing up,

وقتی بچه بودم هر تابستان،

I would fly from my home in Canada to visit my grandparents,

از خانه‌مان در کانادا، برای دیدن پدر و مادر بزرگم،

who lived in Mumbai, India.

به سمت بمبئی در هند پرواز می کردم.

Now, Canadian summers are pretty mild at best --

تابستان های کانادا در بهترین شرایط، نسبتا معتدل هست

about 22 degrees Celsius or 72 degrees Fahrenheit

حدود ۲۲ درجه سلسیوس یا ۷۲ درجه فارانهایت

is a typical summer's day, and not too hot.

دمای یک روز تابستانی معمول و نه چندان گرم است.

Mumbai, on the other hand, is a hot and humid place

بمبئی در عوض، گرم و مرطوب است،

well into the 30s Celsius or 90s Fahrenheit.

۳۰ درجه سلسیوس یا ۹۰ درجه فارنهایت

As soon as I'd reach it, I'd ask,

تا می‌رسیدم آن جا، می‌پرسیدم،

"How could anyone live, work or sleep in such weather?"

«چه طور می‌شود کسی در این هوا زندگی و کار کند یا بخوابد؟»

To make things worse, my grandparents didn't have an air conditioner.

برای این که شرایط برتر شود، پدربزرگ و مادربزرگم دستگاه تهویه مطبوع نداشتند

And while I tried my very, very best,

و حتی وقتی که خیلی تلاش می‌کردم،

I was never able to persuade them to get one.

هیچ وقت نمی‌توانستم آنها را راضی کنم که یکی بخرند.

But this is changing, and fast.

ولی امروزه اوضاع به سرعت در حال تغییر است.

Cooling systems today collectively account for 17 percent

سیستم های سرمایشی به طور کلی ۱۷ درصد

of the electricity we use worldwide.

مصرف برق را در دنیا به خود اختصاص داده اند.

This includes everything from the air conditioners

که همه چیز را شامل می‌شود، از دستگاه تهویه مطبوع گرفته

I so desperately wanted during my summer vacations,

که چه عاجزانه در تعطیلات تابستان می‌خواستم،

to the refrigeration systems that keep our food safe and cold for us

تا یخچال‌ها، که غذا را برایمان در مغازه

تازه و خنک نگه می‌دارند.

in our supermarkets,

to the industrial scale systems that keep our data centers operational.

تا در مقیاس سیستم های صنعتی، که سرورهای اطلاعاتی ما را سرپا نگه می‌دارند.

Collectively, these systems account for eight percent

به طور کلی، همه این سیستم‌ها روی هم ۸ درصد

of global greenhouse gas emissions.

گازهای گلخانه را منتشر می‌کنند.

But what keeps me up at night

ولی چیزی که باعث می‌شود شبها بیدار بمانم

is that our energy use for cooling might grow sixfold by the year 2050,

این است که مصرف انرژی سرمایشی، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ تا ۶ برابر افزایش بیابد،

primarily driven by increasing usage in Asian and African countries.

بیشتر به خاطر افزایش استفاده آن در کشورهای آسیایی و آفریقایی.

I've seen this firsthand.

که به نظرم موضوع قابل توجهی است.

Nearly every apartment in and around my grandmother's place

تقریبا همه آپارتمان‌های اطراف خانه مادر بزرگم،

now has an air conditioner.

در حال حاضر تهویه مطبوع دارند.

And that is, emphatically, a good thing

و این به ناچار، نکته مثبتی است

for the health, well-being and productivity

برای سلامتی، راحتی و بهره‌‌وری بهتر مردمی

of people living in warmer climates.

که در اقلیم‌های گرم‌تر زندگی می‌کنند.

However, one of the most alarming things about climate change

البته یکی از زنگ‌خطرهای تغییرات اقلیمی

is that the warmer our planet gets,

این است که هرچه زمین گرم‌تر شود،

the more we're going to need cooling systems --

بیشتر به وسایل سرمایشی، نیاز پیدا خواهیم کرد --

systems that are themselves large emitters of greenhouse gas emissions.

دستگاه‌های که خود تولید کنندگان بزرگ گازهای گلخانه‌ای محسوب می‌شوند.

This then has the potential to cause a feedback loop,

این خود می‌تواند باعث ایجاد یک چرخه بازخوردی شود،

where cooling systems alone

که سیستم‌های سرمایشی به تنهایی

could become one of our biggest sources of greenhouse gases

می‌توانند یکی از منابع بزرگ تولید گازهای گلخانه‌ای

later this century.

در قرن حاضر شوند.

In the worst case,

در بد ترین حالت،

we might need more than 10 trillion kilowatt-hours of electricity every year,

شاید بیش از ۱۰ تریلیون کیلووات ساعت در سال

just for cooling, by the year 2100.

فقط برای سرمایش، تا سال ۲۱۰۰ به الکتریسیته نیاز داشته باشیم.

That's half our electricity supply today.

که نصف، برق مورد استفاده فعلی است،

Just for cooling.

که فقط برای سرمایش استفاده شود.

But this also point us to an amazing opportunity.

ولی این خودش می‌تواند فرصت بی‌نظیری ایجاد کند.

A 10 or 20 percent improvement in the efficiency of every cooling system

۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش بازده در دستگاه‌های سرمایشی معمول

could actually have an enormous impact on our greenhouse gas emissions,

می‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای

both today and later this century.

چه امروز چه در قرن پیش رو داشته باشد.

And it could help us avert that worst-case feedback loop.

که می‌تواند چرخه بازگشت را، در آن بدترین حالت، تعدیل کند.

I'm a scientist who thinks a lot about light and heat.

من یک دانشمند هستم که بسیار در زمینه نور و گرما فکر می کنم.

In particular, how new materials allow us to alter the flow

مشخصا این که مواد جدید چه طور این اجازه را به ما می‌دهند

of these basic elements of nature

که جریان این عناصر پایه طبیعت را تغییر دهیم

in ways we might have once thought impossible.

به روشی که زمانی به نظرمان غیر ممکن می‌آمد.

So, while I always understood the value of cooling

با وجود این که همیشه ارزش سرمایش را می‌دانستم،

during my summer vacations,

طی تعطیلات تابستانم،

I actually wound up working on this problem

وقتی داشتم روی موضوعی کار می‌کردم واقعا گیج شدم

because of an intellectual puzzle that I came across about six years ago.

مسئله عجیبی که حدود ۶ سال پیش به آن برخوردم.

How were ancient peoples able to make ice in desert climates?

این که چه طور مردم باستان می‌توانستند در آب‌و‌هوای کویر‌ی یخ درست کنند؟

This is a picture of an ice house,

این تصویری از یک یخ‌دان است

also called a Yakhchal, located in the southwest of Iran.

که به آن یخچال نیز می‌گویند و در جنوب غرب ایران واقع شده است.

There are ruins of dozens of such structures throughout Iran,

از این سازه‌های تخریب شده در ایران بسیار زیاد هست

with evidence of similar such buildings throughout the rest of the Middle East

و شواهدی بر وجود ساختمان‌هایی مشابه در آسیای میانه،

and all the way to China.

و حتی در چین وجود دارد.

The people who operated this ice house many centuries ago,

مردمی که این یخ‌دان‌ها را، قرن‌ها پیش ابداع کردند

would pour water in the pool you see on the left

آب را در این حوض‌ها،

in the early evening hours, as the sun set.

در ساعات اولیه روز در زمان طلوع خورشید می‌ریختند.

And then something amazing happened.

و بعد، اتفاقی جالب می ‌افتاد.

Even though the air temperature might be above freezing,

حتی، اگر چه ممکن بود، دمای هوا بالای صفر درجه باشد،

say five degrees Celsius or 41 degrees Fahrenheit,

مثلا ۵ درجه سلسیوس یا ۴۱ درجه فارنهایت،

the water would freeze.

آب یخ می‌بست.

The ice generated would then be collected in the early morning hours

یخ تولید شده بعدا در ساعات اولیه صبح جمع آوری

and stored for use in the building you see on the right,

و در ساختمانی که در سمت راست می‌بینید،

all the way through the summer months.

طی کل ماه‌های تابستان، انباشته می‌شد.

You've actually likely seen something very similar at play

فکر کنم عملکری بسیار شبیه به این را دیده‌اید.

if you've ever noticed frost form on the ground on a clear night,

اگر تا به حال تشکیل شدن شبنم یخ‌زده در یک شب صاف دقت کرده باشید،

even when the air temperature is well above freezing.

حتی وقتی که دمای هوا بالای نقطه انجماد باشد،این اتفاق می‌افتد.

But wait.

ولی صبر کنید.

How did the water freeze if the air temperature is above freezing?

چه طور آب در دمایی بالاتر از دمای انجماد یخ ببندد؟

Evaporation could have played an effect,

تبخیر می‌تواند بسیار تاثیر‌گذار باشد،

but that's not enough to actually cause the water to become ice.

ولی این به تنهایی برای این که آب یخ بزند کافی نیست.

Something else must have cooled it down.

چیز دیگری باید آن را خنک تر کرده باشد.

Think about a pie cooling on a window sill.

کیکی را تصور کنید که لبه پنجره در حال خنک شدن است.

For it to be able to cool down, its heat needs to flow somewhere cooler.

برای این که بتواند سرد شود باید بتواند گرمای خود را به جایی خنک‌تر منتقل کند.

Namely, the air that surrounds it.

مثلا، هوایی که آن را احاطه کرده.

As implausible as it may sound,

آن طور که غیر ممکن به نظر می‌رسد،

for that pool of water, its heat is actually flowing to the cold of space.

گرمای آن استخر آب باید به فضا منتقل شود.

How is this possible?

چه طور ممکن است؟

Well, that pool of water, like most natural materials,

خب، آن حوض آب مانند خیلی از مواد طبیعی

sends out its heat as light.

گرمای خود را به صورت نور متصاعد می‌کند.

This is a concept known as thermal radiation.

این مفهومی شناخته شده به نام تشعشع حرارتی است.

In fact, we're all sending out our heat as infrared light right now,

در واقع، هم اکنون، ما گرمای خود را به صورت نور فروسرخ،

to each other and our surroundings.

به یکدیگر و اطرافمان منتشر می‌کنیم.

We can actually visualize this with thermal cameras

می‌توانیم حرارت را با، دوربین‌های حرارتی آشکار کنیم

and the images they produce, like the ones I'm showing you right now.

و تصویری که تولید می‌کند مانند تصویری است که در حال حاضر نشان می‌دهم

So that pool of water is sending out its heat

پس حوض آب دارد گرمای خود را

upward towards the atmosphere.

به سمت اتمسفر می‌فرستد.

The atmosphere and the molecules in it

اتمسفر و مولوکول‌های تشکیل دهنده آن

absorb some of that heat and send it back.

مقداری از آن گرما را جذب و بقیه را بازتاب می کنند.

That's actually the greenhouse effect that's responsible for climate change.

که درواقع همان اثر گلخانه‌ای است‌ که دلیل تغییر اقلیم شده.

But here's the critical thing to understand.

نکته اصلی که باید درک کنیم این است که

Our atmosphere doesn't absorb all of that heat.

اتمسفر ما تمام گرما را جذب نمی‌کند.

If it did, we'd be on a much warmer planet.

اگر این طور بود، کره زمین خیلی از چیزی که هست گرم‌تر می‌شد.

At certain wavelengths,

در واقع، در طول موجهای مشخص،

in particular between eight and 13 microns,

بین ۸ تا ۱۳ میکرون،

our atmosphere has what's known as a transmission window.

اتمسفر ما دارای قابلیتی به نام پنجره انتقال است.

This window allows some of the heat that goes up as infrared light

این پنجره اجازه می‌دهد که قسمتی از حرارت که به صورت نور فروسرخ بالا می‌رود،

to effectively escape, carrying away that pool's heat.

به صورت قابل توجهی از جو خارج شود و حرارت حوض را

And it can escape to a place that is much, much colder.

به فضایی بسیار خنک‌تر منتقل کند.

The cold of this upper atmosphere

سرمای لایه فوقانی اتمسفر،

and all the way out to outer space,

تا فضای بیرون از جو،

which can be as cold as minus 270 degrees Celsius,

که می‌تواند تا ۲۷۰- درجه سلسیوس سرد باشد

or minus 454 degrees Fahrenheit.

یا ۴۵۴- درجه فارنهایت.

So that pool of water is able to send out more heat to the sky

پس آن حوض آب می‌تواند مقدار گرمای بیشتری را به آسمان انتقال دهد

than the sky sends back to it.

تا مقداری که بخواهد از آسمان جذب کند‍‌‎‏‏.

And because of that,

و به این خاطر،

the pool will cool down below its surroundings' temperature.

حوضچه پایین‌تراز دمای محیطش خنک می‌شود.

This is an effect known as night-sky cooling

دلیلش پدیده‌ای به نام سرمایش شبانه

or radiative cooling.

یا سرمایش تابشی است.

And it's always been understood by climate scientists and meteorologists

که همیشه برای اقلیم‌شناسان و هواشناسان

as a very important natural phenomenon.

پدیده مهمی در طبیعت به شمار می‌رود.

When I came across all of this,

وقتی به این نتایج رسیدم،

it was towards the end of my PhD at Stanford.

در مرحله نهایی مقطع دکترا‌ در استنفورد بودم.

And I was amazed by its apparent simplicity as a cooling method,

بسیار از ساز و کار ساده ولی درعین حال پیچیده آن به عنوان راهکار خنک کننده

yet really puzzled.

به وجد آمده بودم،

Why aren't we making use of this?

پس چرا ما از آن استفاده نمی‌کنیم؟

Now, scientists and engineers had investigated this idea

دانشمندان و مهندسان جوانب این ایده را،

in previous decades.

در دهه‌های پیش بررسی کرده‌اند.

But there turned out to be at least one big problem.

ولی انگار حداقل یک مشکل اساسی وجود داشت.

It was called night-sky cooling for a reason.

پدیده‌ای به نام سرمایش شبانه بی‌دلیل نامگذاری نشده.

Why?

چرا؟

Well, it's a little thing called the sun.

فقط به خاطر یک چیز کوچک، به نام حورشید.

So, for the surface that's doing the cooling,

پس سطحی که کار سرد کردن را برعهده دارد،

it needs to be able to face the sky.

باید به سمت آسمان باشد.

And during the middle of the day,

طی اواسط روز،

when we might want something cold the most,

که ممکن است بیش از پیش به چیز خنکی نیاز پیدا کنیم

unfortunately, that means you're going to look up to the sun.

بدبختانه خورشید به ما چنین اجازه‌ای نمی‌دهد.

And the sun heats most materials up

خورشید دمای بیشتر مواد را افزایش می‌دهد

enough to completely counteract this cooling effect.

به طوری که اثر سرمایش شبانه را خنثی و بی‌اثر می‌کند.

My colleagues and I spend a lot of our time

من و همکارانم زمان زیادی را صرف کرده‌ایم،

thinking about how we can structure materials

که چه طور می‌توانیم موادی بسازیم که

at very small length scales

در مقیاس‌های بسیار کوچک

such that they can do new and useful things with light --

که بتوانند کارهای جدید و به درد بخوری با نور خورشید انجام بدهند.

length scales smaller than the wavelength of light itself.

ابعادی کوچک‌تر از طول موج نور،

Using insights from this field,

با فهمی که در زمینه

known as nanophotonics or metamaterials research,

نانو فوتونیک یا متامتریال‌ها به دست آوردیم،

we realized that there might be a way to make this possible during the day

متوجه شدیدم که ممکن است راهی برای این که در طول روز سرمایش اتفاق بیفتد باشد.

for the first time.

برای اولین بار.

To do this, I designed a multilayer optical material

برای این کار من یک ماده نوری چند لایه طراحی کردم

shown here in a microscope image.

- در این تصویر میکروسکوپی به نمایش گذاشته شده-

It's more than 40 times thinner than a typical human hair.

که ۴۰ برابر نازک‌تر از یک تار موی انسان است.

And it's able to do two things simultaneously.

که می‌تواند دو کار را به‌طور هم‌زمان انجام بدهد.

First, it sends its heat out

اولا گرما را به بیرون انتقال می‌دهد

precisely where our atmosphere lets that heat out the best.

مشخصا اگر حرارت را جایی خارج از اتمسفر رها کند برای ما بهتراست.

We targeted the window to space.

هدف ما پنجره انتقال بود.

The second thing it does is it avoids getting heated up by the sun.

دومین کاری که می‌کند این است که توسط خورشید گرم‌تر نمی‌شود.

It's a very good mirror to sunlight.

آیینه خوبی در مقابل نور خورشید است.

The first time I tested this was on a rooftop in Stanford

اولین باری که آن را آزمایش کردم روی پشت بام استنفورد بود

that I'm showing you right here.

که در اینجا می‌بیند.

I left the device out for a little while,

دستگاه را مدت زمانی بیرون گذاشتم،

and I walked up to it after a few minutes,

بعد از چند دقیقه به سراغش رفتم،

and within seconds, I knew it was working.

بعد از چند لحظه متوجه شدم که کار می‌کند.

How?

چه طور فهمیدم؟

I touched it, and it felt cold.

به آن دست زدم و حس کردم سرد است.

(Applause)

(تشویق)

Just to emphasize how weird and counterintuitive this is:

فقط برای تاکید برعملکرد عجیب وغیر معمول این مواد باید بگویم:

this material and others like it

این ماده و مواد شبیه به آن،

will get colder when we take them out of the shade,

وقتی آنها را از زیر سایه بردارند خنک‌تر می‌شوند.

even though the sun is shining on it.

با وجود اینکه خورشید بر آن می‌تابد.

I'm showing you data here from our very first experiment,

من دارم به شما از اولین آزمایشمان، داده‌هایی نشان می‌دهم.

where that material stayed more than five degrees Celsius,

که دمای ماده ۵ درجه سلسیوس

or nine degrees Fahrenheit, colder than the air temperature,

یا ۹ درجه فارنهایت سردتر از دمای هوا ثابت می‌ماند.

even though the sun was shining directly on it.

حتی وقتی آفتاب به صورت مستقیم بر آن می‌تابد.

The manufacturing method we used to actually make this material

شیوه ساختی که برای این ماده استفاده کردیم،

already exists at large volume scales.

در حال حاضر در مقیاس وسیع وجود دارد.

So I was really excited,

خیلی هیجان‌زده بودم،

because not only do we make something cool,

به این خاطر که نه تنها می‌توانیم چیزی را خنک کنیم،

but we might actually have the opportunity to do something real and make it useful.

بلکه ممکن است این امکان باشد که بتوانیم از آن به صورت کاربردی استفاده کنیم.

That brings me to the next big question.

که برای من سوال اصلی دوم را ایجاد می‌کرد.

How do you actually save energy with this idea?

واقعا چه طور می‌توان با این مصالح در انرژی صرفه‌جویی کرد؟

Well, we believe the most direct way to save energy with this technology

ما اعتقاد داریم مشخص‌ترین راه برای استفاده از این فناوری در صرفه‌جویی انرژی

is as an efficiency boost

بهینه کردن

for today's air-conditioning and refrigeration systems.

سیستم‌های تهویه مطبوع و یخچال‌هاست.

To do this, we've built fluid cooling panels,

به این منظور صفحه‌های خنک کننده

like the ones shown right here.

مانند این که می‌بینید ساختیم.

These panels have a similar shape to solar water heaters,

این صفحه‌ها شکلی شبیه به آب‌گرم‌کن‌های خورشیدی دارند،

except they do the opposite -- they cool the water, passively,

منتها برعکس عمل می‌کنند، به صورت منفعلانه آب را خنک می‌کنند،

using our specialized material.

با استفاده از مواد خاصی که ما ساخته‌ایم.

These panels can then be integrated with a component

این پنل ها می‌توانند با اجزای دیگر ترکیب شود

almost every cooling system has, called a condenser,

تقریبا هر دستگاه خنک کننده‌ای قسمتی به نام کندانسور دارد.

to improve the system's underlying efficiency.

برای این که بتواند بازده سیستم را افزایش دهد.

Our start-up, SkyCool Systems,

استارت آپ ما، به نام سیستم خنکای آسمان،

has recently completed a field trial in Davis, California, shown right here.

آزمایشی را اخیرا، در دیویس کالیفرنیا انجام داده.

In that demonstration,

در آن آزمایش

we showed that we could actually improve the efficiency

ما ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم بهره‌وری سیستم خنک‌کننده را

of that cooling system as much as 12 percent in the field.

تا ۱۲ درصد افزایش بدهیم.

Over the next year or two,

طی یکی دو سال آینده،

I'm super excited to see this go to its first commercial-scale pilots

من خیلی مشتاقم که اولین خروجی را در مقیاس بازار ببینم.

in both the air conditioning and refrigeration space.

در زمینه تهویه مطبوع و هم یخچال.

In the future, we might be able to integrate these kinds of panels

در آینده ممکن است، ‌بتوانیم این نوع پنل‌ها را با

with higher efficiency building cooling systems

سیستم های سرمایشی با بازدهی بالا در ساختمان‌ها ترکیب کنیم،

to reduce their energy usage by two-thirds.

تا بتوانیم مصرف انرژی را تا دو سوم کاهش بدهیم.

And eventually, we might actually be able to build a cooling system

و در نهایت ممکن است بتوانیم یک سیستم سرمایشی بسازیم

that requires no electricity input at all.

که اصلا به برق نیاز نداشته باشد.

As a first step towards that,

به عنوان اولین قدم،

my colleagues at Stanford and I

من و همکارانم در استنفورد

have shown that you could actually maintain

نشان داده‌ایم که می‌توانیم،

something more than 42 degrees Celsius below the air temperature

چیزی بیشتر از ۴۲ درجه سلسیوس پایین‌تر از دمای هوا،

with better engineering.

با مهندسی کاراتر ایجاد کرد.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)

So just imagine that --

پس تصور کنید،

something that is below freezing on a hot summer's day.

چیزی که دمایش در یک روز گرم تابستانی زیر نقطه انجماد باشد،

So, while I'm very excited about all we can do for cooling,

همچنان که من از کارهایی که می‌توانیم،‌ برای تولید سرما انجام دهیم هیجان‌زده‌ام،

and I think there's a lot yet to be done,

به نظرم کارهای زیادی هست که می‌توان انجام داد،

as a scientist, I'm also drawn to a more profound opportunity

به عنوان یک دانشمند، به یک قابلیت کلی‌تر توجه دارم

that I believe this work highlights.

که به نظرم کار ما به آن اهمیت می‌دهد.

We can use the cold darkness of space

می‌توانیم از سرمای این فضای تاریک،

to improve the efficiency

برای بالا بردن بازده

of every energy-related process here on earth.

هر چیزی که بر روی زمین به انرژی مربوط است، استفاده کنیم.

One such process I'd like to highlight are solar cells.

یکی از موضوعات،که مایلم به آن اشاره کنم، سلول‌های خورشیدی هستند.

They heat up under the sun

آنها زیر آفتاب گرم می‌شوند

and become less efficient the hotter they are.

و هر چه گرم‌تر می‌شوند راندمانشان پایینتر می‌آید.

In 2015, we showed that with deliberate kinds of microstructures

در ۲۰۱۵ ما نشان دادیم با میکروساختارهای مشخصی

on top of a solar cell,

که روی سلول‌ها پیاده‌سازی شده‌اند،

we could take better advantage of this cooling effect

می‌توانم نتیجه بهتری با تاثیر سرمایشی آنها بگیریم

to maintain a solar cell passively at a lower temperature.

که می‌تواند به صورت ایستا سلول‌های خورشیدی را، در دمای پایین تری نگه دارد.

This allows the cell to operate more efficiently.

و به سلول ها این امکان را می‌دهد که بهترعمل کند.

We're probing these kinds of opportunities further.

ما داریم امکان استفاده از این قابلیت را بررسی می‌کنیم.

We're asking whether we can use the cold of space

از خودمان می‌پرسیم که آیا سرمای فضا می‌تواند،

to help us with water conservation.

ما را در مدیریت آب کمک کند.

Or perhaps with off-grid scenarios.

یا با روش‌های که به برق نیاز نداشته باشیم.

Perhaps we could even directly generate power with this cold.

شاید اصلا بتوانبم به‌طور مستقیم از این سرما برق تولید کنیم.

There's a large temperature difference between us here on earth

یک تفاوت دمایی بزرگی بین ما و

and the cold of space.

سرمای فضا وجود دارد.

That difference, at least conceptually,

این تفاوت، حداقل درحد نظریه

could be used to drive something called a heat engine

می‌تواند چیزی به نام موتور حرارتی ایجاد کند

to generate electricity.

که برق تولید کند.

Could we then make a nighttime power-generation device

آیا می‌توانیم یک ژنراتور شبانه درست کنیم،

that generates useful amounts of electricity

که بتواند مقادیری برق تولید کند

when solar cells don't work?

زمانی که سلول های خورشیدی کار نمی‌کنند؟

Could we generate light from darkness?

آیا می‌توانیم از تاریکی، نور تولید کنیم؟

Central to this ability is being able to manage

برای دستیابی به این قابلیت باید بتوانیم،

the thermal radiation that's all around us.

تابش حرارتی که اطرافمان هست را مدیریت کنیم.

We're constantly bathed in infrared light;

ما همواره با نور فروسرخ شسته می‌شویم؛

if we could bend it to our will,

اگر می‌توانستیم از آن در راستای نیازمان استفاده کنیم،

we could profoundly change the flows of heat and energy

ممکن است به طور چشمگیری جریان انرژی و حرارت را

that permeate around us every single day.

که روزانه در اطراف ما وجود دارد عوض کنیم.

This ability, coupled with the cold darkness of space,

این قابلیت همراه سرمای تاریک فضا،

points us to a future where we, as a civilization,

آینده‌ای را نشان می‌دهد، که ما به عنوان یک تمدن

might be able to more intelligently manage our thermal energy footprint

ممکن است بتوانیم رد پای انرژی حرارتی خود را هوشمندانه‌تر مدیریت کنیم

at the very largest scales.

در بزرگ‌ترین مقیاس‌ها.

As we confront climate change,

در راستای مقابله ما با تغییرات اقلیمی،

I believe having this ability in our toolkit

من باور دارم که استفاده از این قابلیت،

will prove to be essential.

ثابت شده که ضروری است.

So, the next time you're walking around outside,

پس دفعه بعد که بیرون چرخی می‌زنید،

yes, do marvel at how the sun is essential to life on earth itself,

بله، از این که وجود خورشید برای حیات زمین چه قدر ضرروری است به وجد بیایید،

but don't forget that the rest of the sky has something to offer us as well.

فقط فراموش نکنید بقیه آسمان هم چیزی برای گفتن دارد.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)