Sarah Ellis and Helen Tupper: The best career path isn't always a straight line | TED

Transcriber:

Translator: shirin etebar Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

هلن تاپر: وقتی ۲۰ سال پیش در دانشگاه با هم آشنا شدیم،

غیرمنتظره دوست شدیم.

من یک برون‌گرا هستم که درگیر همه چیز می‌شوم

و با هرکسی صحبت می‌کنم،

Helen Tupper: When we met at university 20 years ago,

سارا الیس: ... و من یک فرد درون‌گرا هستم

we made for unlikely friends.

که فکر می‌کنم برون‌گراها نیروبخش اما کمی ترسناک هستند.

I'm an extrovert who gets involved in everything

and talks to anyone,

ه.ت: علیرغم اختلافاتمان، هر دوی ما آرزوی صعود به درجات بالا

Sarah Ellis: ... and I'm an introverted ideas person

who finds extroverts energizing but a bit intimidating.

و داشتن یک حرفه موفق را داشتیم.

س.ا: میزان و سرعت رسیدن به موفقیت برای ما انگیزه‌بخش بود،

HT: Despite our differences, we both had an ambition to climb the ladder

و فکر می‌کردیم که مسیر ما به سمت قله کمی شبیه به این خواهد بود.

and have a successful career.

SE: We were motivated by how far and how fast we could progress,

در سال‌های اول کار،

همه ما به دنبال ترفیع و افزایش حقوق بودیم.

and we thought that our route to the top would look something a bit like this.

ما درگیر موقعیت‌هایمان بودیم

و اینکه عناوین شغلی ما چقدر عالی به نظر می‌رسید.

And in those first few years of work,

و در ظاهر، همه چیز درست پیش می‌رفت.

we were all about promotions and pay rises.

We were preoccupied by the positions that we held

اما ما شروع به احساس این کردیم

and how senior our job titles sounded.

که مراتب ممکن است واقعاً ما را عقب نگه دارد.

And on the surface, everything seemed to be on track.

گام بعدی واضح همیشه محبوب‌ترین نبود،

But we started to get the sense

هر دوی ما در مورد کشف فرصت‌هایی هیجان‌زده بودیم

that the ladder might actually be holding us back.

که لزوماً بر اساس آنچه نبود که قبلا انجام داده بودیم.

The obvious next step wasn't always the most appealing,

چیزی نبود که پیش‌بینی کرده بودیم،

and we were both excited about exploring opportunities

اما شغل ما خیلی بیشتر شبیه این بود.

that weren't necessarily based on what we'd done before.

It wasn't what we'd anticipated,

پرپیچ و خم.

ه.ت: یک شغل پرپیچ و خم پر از تردید

but our careers had started to look and feel much more like this.

و پر از امکان است.

تغییر همیشه در حال وقوع است.

Squiggly.

بعضی از آن‌ها کنترل می‌شوند،

HT: A squiggly career is both full of uncertainty

بعضی هم نه.

موفقیت برای همه یک اندازه نیست.

and full of possibility.

Change is happening all of the time.

پیچ و تاب‌های مسیرمان هم مانند ما منحصربه‌فرد هستند.

Some of it is in our control,

برای من، این به معنای شغلی است

and some of it's not.

که در آن از کار روی کارت‌های اعتباری تاشو در یک شرکت -

Success isn't one-size-fits-all.

Our squiggles are as individual as we are.

که به آن توجه نکردند -

به ساخت و راه‌اندازی برنامه وفاداری برای شرکتی دیگر رفتم

And for me, that's meant a career

و آن شغل هنوز ادامه دارد.

where I've moved from working on foldable credit cards in one company --

س.ا: من هم از شغل مجله‌نویسی

they didn't catch on --

به کار درباره‌ی زباله‌های موادغذایی رسیدم،

to building and launching a loyalty app for another.

از پنج به چهار روز در هفته

And that one is still going.

تا بتوانم زمان بیشتری را روی طرح‌های شخصی و داوطلبانه بگذرانم.

SE: And I've moved from making magazines

من تا به حال شغل‌های بیشتری داشته‌ام و در سازمان‌های بیشتری

to working on food waste,

from a five- to a four-day week

so I could spend more time on personal projects and volunteering.

نسبت به پدرم کار کردم،

و او دو برابر من کار کرده است.

من قانون هستم نه استثنا.

I've already had more jobs and worked in more organizations

ه.ت: زمانی که شروع به اشتراک گذاشتن ایده‌های حرفه‌ای پرپیچ و خم با مردم کردیم،

than my dad,

and he's been working for twice as long as I have.

از ماندگاری و تاثیرش شگفت‌زده شدیم.

And I'm the rule, not the exception.

به نظر می‌رسید که به مردم چیزی می‌دهد

که شاید حتی نمی‌دانستند به آن نیاز دارند،

HT: When we started to share the idea of squiggly careers with people,

راهی برای توصیف تجربیات و آرزوهایشان.

we were surprised by how much it stuck.

It seemed to give people something

حتی یک نفر به ما گفت که کتاب ما را

that perhaps they didn't even know that they needed,

که در جلوی آن یک پیچ و تاب بزرگ است،

a way of describing both their experiences and their aspirations.

به یک مصاحبه شغلی بردند،

به عنوان راهی برای توصیف شغل خود.

Someone even told us that they took our book,

اما ما یک مشکل بزرگ را دست کم گرفتیم:

which has a big squiggle on the front of it,

پیشینه مراتب در اطراف ما است.

into a job interview,

as a way of describing their career so far.

این در شرکت‌هایی است که در آن‌ها کار می‌کنیم و گفتگوهایی که داریم.

But we underestimated one big problem:

مانند اینکه در یک مصاحبه شغلی از شما بپرسند:

the legacy of the ladder is all around us.

«پنج سال دیگر خودت را در چه جایگاهی می‌بینی؟»

It's in the companies that we work in and the conversations that we have.

این سوال معذب‌کننده است که چگونه به افرادی که خوب کار می‌کنند

It sounds like being asked in a job interview,

اما نمی‌خواهند ترفیع بگیرند، پاداش و انگیزه دهیم.

"Where do you see yourself in five years' time?"

و این ناعادلانه بودن یادگیری ما

It's the uncomfortable question of how we reward and motivate people

با سطحی که در یک سازمان به آن می‌رسیم برطرف می‌شود.

who do a great job but don't want to be promoted.

س.ا: مراتب شغلی به عنوان راهی برای مدیریت و ایجاد انگیزه

And it's the unfairness of our learning being unlocked

در نسل جدید کارگران ایجاد شد -

by the level that we reach in an organization.

در اوایل دهه ۱۹۰۰.

SE: Career ladders were created as a way to manage and motivate

آن دنیای پیروی و کنترلِ بیش از ۱۰۰ سال پیش،

a whole new generation of workers --

امروزه غیرقابل تشخیص است،

in the early 1900s.

به‌ویژه وقتی در نظر بگیریم

که تنها شش درصد از مردم بریتانیا اکنون از ساعت ۹ تا ۵ کار می‌کنند.

And that world of conformity and control from over 100 years ago

همه ما می‌توانیم انتظارِ داشتن پنج نوع شغل متفاوت را داشته باشیم.

is unrecognizable today,

especially when we consider

مجمع جهانی اقتصاد تخمین می‌زند

only six percent of people in the UK now work nine-to-five.

که ۵۰ درصد از مهارت‌هایی که در حال حاضر داریم

We can all expect to have five different types of career.

تا سال ۲۰۵۰ مناسب نخواهند بود.

And the World Economic Forum estimates

ه.ا: مراتب شغلی محدودند.

that 50 percent of the skills that we have right now

آن‌ها یادگیری و فرصت‌ها را محدود می‌کنند

won't be relevant by 2025.

و اگر سازمان‌ها مراتب را از دست ندهند،

افراد خود را از دست خواهند داد،

HT: Ladders are limiting.

افرادی که همیشه در حال سازگاری هستند،

They limit learning and they limit opportunity,

هرگز از یادگیری دست نمی‌کشند

and if organizations don't lose the ladder,

و فرصت‌های پیش‌رویشان را با آغوش باز می‌پذیرند.

they will lose their people,

the people that are always adapting,

سال۲۰۲۰ روش کار همه ما را مختل کرد

that never stop learning

و هیچ یک نمی‌دانیم که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

and who are open to the opportunities that come their way.

اما چیزی که می‌توانیم در موردش اطمینان داشته باشیم

2020 disrupted the way that all of us work,

این است که مراتب مفهومی اضافی از مشاغل است.

and none of us know what will happen next.

س.ا: از دست دادن مراتب با تعریف مجددِ

But one thing we can be confident about

رابطه ما با یادگیری در محل کار شروع می‌شود.

is that the ladder is a redundant concept of careers.

همه ما اکنون این فرصت را داریم که برنامه‌های درسی خود را مدیریت کنیم

SE: Losing the ladder starts with redefining

و می‌توانیم در مورد آن واقعاً خلاق باشیم،

our relationship with learning at work.

خواه سخنرانی‌های TED باشد که تماشا می‌کنید،

We all now have the chance to curate our own curriculums,

کتاب‌ها و وبلاگ‌هایی که می‌خوانید،

یا پادکست‌هایی که گوش می‌دهید.

and we can be really creative about what that looks like,

یادگیری شما مربوط به شخص شماست.

خبر خوب این است که پیشرفت شما دیگر به افراد دیگر وابسته نیست.

whether it's the TED Talks that you're watching,

the books and blogs you're reading,

the podcasts you're listening to.

ه.ا: یادگیری نمی‌تواند محدود به سطحی باشد که در یک سازمان به آن می‌رسیم

Your learning is personal to you.

And the good news is, your development is no longer dependent on other people.

یا فقط برای افراد خوش‌شانس در دسترس باشد.

این مسئولیت یک بخش واحد نیست

HT: Our learning can't be limited by the level we reach in an organization

و فقط زمانی اتفاق نمی‌افتد که شما به یک دوره یادگیری می‌روید.

or only available to the fortunate few.

هیچکس انحصار دانایی را ندارد.

It's not the responsibility of a single department,

در مشاغل پرپیچ وخم، همه یادگیرنده هستند

and it doesn't just happen when you go on a course.

و همه معلم هستند.

No one has a monopoly on wisdom.

شرکت اِم‌وی‌اِف ما را حمایت کرده است،

یک شرکت فناوری و بازاریابی جهانی که برنامه‌ای

In squiggly careers, everybody is a learner,

and everybody is a teacher.

به نام «آموزش متصل» معرفی کرده است.

We've been inspired by MVF,

آنها کارمندان خود را تصادفی رقیب هم قرار می‌دهند تا افراد بتوانند

a global technology and marketing company who've introduced a program

بدون موانعی مانند اینکه چه شغلی دارند یا چه کسی را می‌شناسند،

called "Connected Learning."

از یکدیگر بیاموزند.

They blind-match their employees so that people can learn from each other

مدیر عامل آن‌ها، مایکل تکسیرا، به ما گفت:

«اینجا هر کسی مسئول یادگیری خودش است.

without barriers like what job they do or who they know

همه ما از یکدیگر و با یکدیگر می‌آموزیم

getting in the way.

Their CEO, Michael Teixeira, told us,

و در نتیجه وضعیت ما بسیار بهتر است.»

"Everybody is in charge of their own learning here.

س.ا: در مشاغل پرپیچ، باید دیدگاه خود را در مورد پیشرفت تغییر دهیم.

We all learn from each other and with each other,

and we're much better off as a result."

مشکل مراتب شغلی این است که آن‌ها فقط در یک جهت حرکت می‌کنند

SE: In squiggly careers, we need to change our perspective on progression.

و شما می‌توانید هر بار فقط یک قدم بردارید.

اگر پیشرفت صرفاً به معنای ترفیع باشد،

The problem with career ladders is that they only go in one direction,

ما بسیاری از فرصت‌های اطرافمان را

and you can only take one step at a time.

از دست می‌دهیم.

ما باید از پرسیدن این سوال «بعد چه شغلی می‌آید؟» دست برداریم.

If progression purely means promotion,

و شروع به پرسیدن این سوال کنیم، «در مورد چه فرصت‌های شغلی کنجکاو هستم؟»

we miss out on so many of the opportunities

that are all around us.

We need to stop asking only, "What job comes next?"

ه.ت: بررسی فرصت‌های شغلی انعطاف‌پذیری ما را افزایش می‌دهد.

and start asking, "What career possibilities am I curious about?"

گزینه‌های بیشتری به ما می‌دهد

و شما ارتباطات بیشتری ایجاد می‌کنید.

HT: Exploring our career possibilities increases our resilience.

چگونگی استفاده از نقاط قوت در راه‌های جدید را می‌فهمیم

و مهارت‌های مفید ممکن برای آینده خود را شناسایی می‌کنیم.

It gives us more options,

and you create more connections.

همه ما می‌توانیم شروع به بررسی فرصت‌های شغلی خود کنیم.

We see how we can use our strengths in new ways

ممکن است یک امکان بلندپروازانه باشد که هنوز برای آن آمادگی ندارید.

and spot the skills that might be useful for our future.

We can all start exploring our career possibilities.

یا شاید تغییر مسیری است که به نظر جالب می‌رسد،

اما کمی دور از دسترس است.

It might be an ambitious possibility that you don't feel ready for yet.

یا شاید رویایی است که شما آن را جدی نگرفتید.

Or perhaps it's a pivot that feels interesting,

مهمترین چیز

این است که به خودتان اجازه اکتشاف بدهید.

but just that bit out of reach.

Or maybe it's a dream that you've discounted.

س.ا: و این یک خیابان یک طرفه نیست.

ما به حمایت افرادی نیاز داریم که برای آن‌ها کار می‌کنیم

The most important thing

is that you give yourself the permission to explore.

و سازمان‌هایی که در آن‌ها کار می‌کنیم.

SE: And this is not a one-way street.

ما دیدیم که چگونه این امر می‌تواند در عمل

We need support from the people that we work for

در یک تولیدکننده مواد غذایی به نام کوک کار کند.

آن‌ها چیزی به نام «انجمن رویا» دارند.

and the organizations that we work in.

And we've seen how this can work in practice

و در این انجمن، همکاران آن‌ها می‌توانند هر شغلی را بررسی کنند

at a food manufacturer called Cook.

که در سازمان

They have something called the "Dream Academy."

یا خارج از آن شیفته آن هستند،

و حتی جاه‌طلبی‌های رها شده را دوباره کشف کنند.

And in this academy, their colleagues can explore any career

می‌تواند امتحان استندآپ کمدی باشد،

that they're intrigued by,

اولین کتاب کودک خود را بنویسند،

in or out of the organization,

از بازاریابی به سمت امور مالی حرکت کنند

and even rediscover abandoned ambitions.

و مدیر عامل شوند.

It could be to try stand-up comedy,

هیچ چیزی غیردسترس نیست.

یکی از کارمندان گفت:

to write their first children's book,

«انجمن رویا درها را به روی من باز نکرد.

to move from marketing to finance,

become the CEO.

به من کمک کرد تا اعتمادبه‌نفس داشته باشم تا آن‌ها را به روی خودم باز کنم.»

Nothing is off the table.

One employee said,

"The Dream Academy didn't open doors for me.

در مراتب شغلی،

هویت ما می‌تواند مربوط به عناوینی باشد که داشته‌ایم،

It helped me to have the confidence to open them for myself."

نه استعدادهایی که داریم.

همه افراد با استعداد هستند،

In career ladders,

می‌توانیم از استعدادها به طرق مختلف استفاده کنیم.

our identity can become about the titles that we've held,

ما نیازی به محدود کردن مشاغل خود نداریم.

rather than the talents that we have.

به قول گروه مورد علاقه من، فلیت وود مک، «شما می‌توانید راه خود را بروید.»

Everyone is talented,

and we can use those talents in many ways.

ه.ت: یکی از چیزهایی که از زمان کار من در مایکروسافت به خاطرم مانده

We don't need to constrain our careers.

اینست که به دفتر می‌رفتم و تابلویی می‌دیدم که رویش نوشته شده بود:

In the words of my favorite band, Fleetwood Mac, "You can go your own way."

«همانطور که هستی بیا و کاری که دوست داری انجام بده.»

HT: One of the things that sticks with me from my time at Microsoft

و این چیزی بیش از کلمات روی دیوار بود.

is that I'd go into the office, and I'd see a sign that said,

به عنوان یک غیرفنی با شغل فرعی ساخت پادکست،

"Come as you are and do what you love."

مطمئناً چیز متفاوتی را به سازمان آوردم.

And this was more than just words on a wall.

اما منحصربه‌فردی من مورد استقبال قرار گرفت

As a non-techie with a podcast on the side,

و هیچ فشاری برای جای‌گیری در یک قالب کامل وجود نداشت.

I certainly brought something different to the organization.

حس می‌کردم می‌توانم درباره کاری که می‌خواهم انجام دهم

But my uniqueness was embraced,

و به کجا بروم، صادق باشم،

حتی اگر این با بقیه متفاوت باشد.

and there was no pressure to fit a perfect mold.

در حرفه‌های پرپیچ و خم، جا برای موفقیت همه وجود دارد.

I felt like I could be open about what I wanted to do

and where I wanted to go,

و هیچ دو خمی شبیه هم نیستند.

even if that was different to everybody else.

مراتب برای مدت زیادی ما را عقب نگه داشته است.

In squiggly careers, there is room for everybody to succeed.

اما تغییر چیزی که بیش از ۱۰۰ سال دارد کار آسانی نیست.

And no two squiggles are the same.

The ladder has been holding us back for far too long.

چیزی که اکنون به آن نیاز داریم فراتر از یک بازنگری بنیادی است.

But it's not easy to change something that's been around for over 100 years.

ما نیاز به یک بازسازی ریشه‌ای داریم

و تغییر از عمل ناشی می‌شود.

What we need now is more than a radical rethink.

س.ا: با هم، ما یک جاه‌طلبی داریم که مشاغل را برای همه بهتر کنیم.

We need a radical redo,

ما دیدیم که وقتی مردم مراتب را رها می‌کنند چه چیزی ممکن است.

and change comes from action.

SE: Together, we have an ambition to make careers better for everyone.

افرادی می‌بینیم که موفقیت خود را تعریف کرده و کنترل حرفه خود را به دست می‌گیرند.

And we've seen just what's possible when people let go of the ladder.

و ما سازمان‌هایی می‌بینیم که

از کارکنان سازگاری که کنجکاو، مطمئن و پیوسته یادگیرنده هستند، سود می‌برند.

We see people who define their own success and take control of their careers.

And we see organizations who benefit

ه.ت: از شما می‌خواهیم که طرفدار مشاغل پرپیچ و خم باشید.

from adaptable employees who are curious, confident and continually learning.

شما ممکن است مدیری باشید که می‌تواند به کسی کمک کند

HT: We want to ask you to become an advocate for squiggly careers.

تا فرصت‌های شغلی خود را کشف کند.

یا شاید شما یک مشاور هستید و می‌توانید به کسی اعتمادبه‌نفس بدهید

You might be a manager who could help somebody to explore

تا چگونگی استفاده از استعدادهای خود در راه‌های جدید را ببیند.

their career possibilities.

اکنون که همه ما معلم هستیم،

Or maybe you’re a mentor and you can give someone the confidence

بیایید آنچه که می‌دانیم به اشتراک بگذاریم تا همه بتوانند موفق شوند.

to see how they can use their talents in new ways.

س.ا: بالاخره زمان آن فرا رسیده است که همه ما از نردبان پایین بیاییم

And now that we're all teachers,

let's share what we know so that everybody can succeed.

و وارد پیچ شویم.

SE: It's finally time for us all to step off the ladder

and into the squiggle.