When to use "me", "myself" and "I" - Emma Bryce

เมื่อไรถึงจะใช้คำว่า "ฉัน" (me), "ตัวฉัน" (myself) และ "ฉัน" (I) - เอ็มมา ไบรซ์ (Emma Bryce)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

Me, myself, and I.

ฉัน (me), ตัวฉัน (myself) และฉัน (I)

You may be tempted to use these words interchangeably

คุณอาจอยากใช้คำพวกนี้แทนกัน

because they all refer to the same thing,

เพราะว่าพวกมันกล่าวถึงสิ่งเดียวกัน

but in fact, each one has a specific role in a sentence.

แต่อันที่จริง แต่ละคำมีหน้าที่จำเพาะในประโยค

"I" is a subject pronoun,

"ฉัน" (I) เป็นนามที่ทำหน้าที่เป็นประธาน

"me" is an object pronoun,

"ฉัน" (me) เป็นนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรม

and "myself" is a reflexive or intensive pronoun.

และ "ตัวฉัน" (myself) คือสรรพนามสะท้อนหรือสรรพนามเน้น

So what does that reveal about where each word belongs?

แล้วนั่นบอกอะไร เกี่ยวกับตำแหน่งหน้าที่ของคำ

Let's start with the difference between subject and object.

เริ่มด้วยความแตกต่างระหว่างประธานและกรรม

Imagine the subject as the actor in a sentence

ลองจินตนาการถึงประธาน ว่าเป็นนักแสดงในประโยค

and the object as the word that is acted upon.

และกรรม เป็นคำที่ถูกกระทำ

"I invited her but she invited me."

"ฉันเชิญเธอแต่เธอเชิญฉัน"

The object can also be the object of a preposition.

กรรมยังสามารถเป็น กรรมของคำบุพบท

"She danced around me, while he shimmied up to me."

"เธอเต้นรำไปรอบๆ ฉัน ในขณะที่เขาส่ายเข้ามาทางฉัน"

In some languages, like Latin and Russian,

ในบางภาษา เช่นละตินและรัสเซีย

most nouns have different forms that distinguish subjects from objects.

คำนามส่วนใหญ่มีรูปแบบต่างๆ ที่แยกประธานและกรรมอย่างเด่นชัด

However, in English, that's only true of pronouns.

แต่อย่างไรก็ดี ในภาษาอังกฤษ มันเป็นอย่างนั้นแค่กับสรรพนาม

But so long as you know how to distinguish subjects from objects,

แต่คุณก็รู้ว่าจะแยกประธานกับกรรม ออกจากกันอย่างไรมานานแล้ว

you can figure out what belongs where.

คุณสามารถมองออกได้ว่ามันควรจะเป็นอะไร

And when you encounter a more complicated sentence,

และเมื่อคุณพบเข้ากับประโยคที่ซับซ้อนมากขึ้น

say one that involves multiple subjects or objects,

เช่น ประโยคที่เกี่ยวข้อง กับหลายประธานหรือกรรม

and you're not sure whether to use "I" or "me,"

และคุณก็ไม่แน่ใจว่าจะใช้ "ฉัน" ในรูปประธาน หรือ "ฉัน" ในรูปกรรม

just temporarily eliminate the other person,

เพียงการกำจัดอีกตัวหนึ่งออกไปชั่วคราว

and once again distinguish subject from object.

และคุณก็จะสามารถแยกประธาน และกรรมออกจากกันได้

Here's another.

นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง

You wouldn't say, "Me heard gossip," but sub in "I" and you're good to go.

คุณคงไม่พูดว่า "ฉัน [กรรม] ได้ยินเสียงนินทา" แต่ถ้าแทนด้วย "ฉัน [ประธาน]" มันก็จะถูกต้อง

Then what about "myself?"

แล้วคำว่า "ตัวฉัน" ล่ะ

This grand character is often substituted for "me" and "I"

ตัวละครใหญ่นี้ มักจะถูกแทนที่ ฉัน [กรรม] และฉัน [ประธาน]

because it seems more impressive.

เพราะว่ามันดูน่าประทับใจมากกว่า

"Please tell Jack or myself" may sound elegant,

"ช่วยบอกแจ๊คหรือตัวฉันด้วย" อาจฟังดูหรูหรา

but in fact, "me" is the right pronoun here.

แต่อันที่จริง "ฉัน [กรรม]" เป็นสรรพนามที่ถูกต้องในที่นี้

So where should you use "myself"?

แล้วเราจะใช้คำว่า "ตัวฉัน" เมื่อไรล่ะ

In its function as a reflexive pronoun,

ในฐานะที่มันทำหน้าที่เป็นสรรพนามย้อนกลับ

"myself" only works if it's the object of a sentence

"ตัวฉัน" ทำหน้าที่ถูกต้องก็ต่อเมื่อ มันเป็นกรรมของประโยค

whose subject is "I."

ซึ่งมีประธานเป็นคำว่า "ฉัน (I)"

"I consider myself the most important pronoun at this year's party."

"ฉันคิดว่าตัวฉันเองเป็นสรรพนาม ที่มีความสำคัญที่สุดในงานเลี้ยงปีนี้"

"Myself" can also add emphasis as an intensive pronoun.

"ตัวฉัน" ยังสามารถถูกใช้เน้น ในฐานะที่มันเป็นสรรพนามย้อนกลับ

"I, myself, have heard others agree."

"ฉัน ตัวฉัน ได้ยินว่าคนอื่นๆ เห็นด้วย"

The sentence works without it,

ประโยคนี้ถูกต้องได้โดยไม่ต้องมีมัน

but that extra pronoun gives it oomph.

แต่สรรพนามที่เพิ่มเข้ามา ทำให้มันมีพลังดึงดูด

To check if "myself" belongs in a sentence,

เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่า "ตัวฉัน" ควรอยู่ในประโยคนั้นหรือไม่

simply ensure that there's also an "I" that it's reflecting or intensifying.

ดูว่ามี "ฉัน" ที่มันอ้างย้อนกลับไปถึง หรือทำการเน้นย้ำ

So that's "me," "myself," and "I,"

แล้วนั่นก็คือ "ฉัน" (me) "ตัวฉัน" (myself) และ "ฉัน" (I)

ever ready to represent you, yourself, and you.

พร้อมเสมอที่จะเป็นตัวแทนรับใช้ คุณ (you) ตัวคุณ (yourself) และคุณ (you)