Why is this painting of a black square famous? - Allison Leigh

Аудармашы: Bakytgul Salykhova Редактор: Asqat Yerkimbay

On December 19th, 1915, an exhibition of radical artworks

1915 жылдың 19 желтоқсанында радикалды өнер туындыларының көрмесі

opened in what’s known today as St. Petersburg, Russia.

бүгінгі күні Санкт-Петербург, Ресей ретінде танымал қалада ашылды.

Many of these pieces pushed the boundaries of form and style,

Көрмедегі нәрселердің көпшілігі пішін мен стиль түсінігінің шекарасын кеңейтті,

but one was particularly controversial.

бірақ біреуі әсіресе көп дау туғызды.

Hanging in the room’s corner— symbolically occupying a space

Бұл бөлменің бұрышында -

traditionally reserved for religious icons—

дәстүрлі түрде діни иконаларға арналған кеңістікте ілулі тұрған

was Kazimir Malevich’s “Black Square.”

Казимир Малевичтің «Қара шаршысы» болды.

One attendee scoffed at the painting’s simplicity,

Бір қатысушы суреттің қарапайымдылығына қарап,

claiming that even a child could have done it.

мұны тіпті бала да жасай алар еді деп мазақ етті.

Another went further, writing that the “Black Square”

Тағы біреуі одан да сорақысын жазды «Қара шаршы»

would “lead us all to our doom.”

«бәріміздің ажалымызға жетеді деді».

Such critiques have plagued paintings like Malevich’s ever since,

Содан бері мұндай сындар Малевич сияқты суретшілердің жұмыстарына айтыла береді,

their outward simplicity inspiring outrage and confusion.

олардың сыртқы қарапайымдылығы ашу мен шатасуға итермелейді.

But a closer look reveals that not only is Malevich’s work

Бірақ мұқият қарасақ, бұл Малевичтің жұмысы ғана емес екені анық көрінеді

more complicated than it first appears—

бір қарағаннан гөрі күрделі —

it may not even be a painting of a black square at all.

ол тіпті мүлдем қара шаршы суреті болмауы да мүмкін.

Despite its name, you’ll find the painting’s central form

Оның атауына қарамастан, кескіндеменің негізші формасы

is neither perfectly black nor perfectly square.

мүлде қара емес және мінсіз шаршы емес екенін көре аласыз.

Its sides aren't parallel or equal in length,

Оның қабырғалары параллель емес немесе ұзындығы тең емес

and the shape isn't quite centered on the canvas.

және пішіні де кенептің ортасында орналастырылмаған.

Instead, Malevich placed the form slightly off-kilter,

Оның орнына Малевич пішінді сәл ауытқытып орналастырған,

giving it the appearance of movement

ол қозғалыста тұрғандай

and the white surrounding it a living, vibrating quality.

және оны қоршаған ақ тірі, тербелетін қасиеті бардай.

Technical analysis has revealed that Malevich already used the canvas

Техникалық талдау Малевич кенепті басқа екі картина үшін

for two other paintings.

қолданып қойғанын анықтады.

Today, cracks in the aging paint— known as craquelure—

Бүгінде ескірген бояудағы жарықтар— кракелюр деген атаумен белгілі

reveal fragments of dusty yellows, vibrant reds, and faded emeralds,

шаң түсті сары бөліктерін ашып, жарқын қызыл және солғын изумруд түс,

hinting at all the stages Malevich went through

Малевичтің барлық кезеңдеріне меңзей отырып

before arriving at the painting’s final form.

кескіндеменің соңғы формасына жеткен.

His creative process is also evident in the vigorous brushstrokes,

Оның шығармашылық үрдісі де күшті қылқалам бояуларында айқын көрінеді,

which are displayed proudly and move in a multitude of directions.

оларды мақтанышпен көрсетіп, көптеген бағытта дамиды.

Fragments of hair and Malevich’s fingerprints

Шашы мен Малевичтің саусақ іздері де бояуға сіңген,

are also ingrained in the paint,

екеуі де суретке

adding both metaphorical and literal texture to the work.

метафоралық және текстурасына еркешелік қосады.

In many ways, Malevich’s whole history is embedded in the “Black Square.”

Малевичтің бүкіл тарихы әртүрлі жолмен «Қара шаршыда» көрініс тапқан.

Born to Polish-speaking parents in Ukraine,

Украинада полякша сөйлейтін отбасында туған ол

he lived there until he finally saved enough money to afford the trip to Moscow.

ақыры Мәскеуге кету үшін жеткілікті ақша жинағанша, сонда тұрды.

Upon arrival in 1904, he plunged into all the avant-garde styles

1904 жылы келген соң қаланың ішінде қолданылатын барлық

swirling around the city.

авангард стильдеріне сүңгіп кетті.

He painted in the style of Impressionism and absorbed Post-Impressionism.

Ол импрессионизм стилінде сурет салды және пост-импрессионизмді сіңірді.

He passed through a Futurist phase and then became influenced by the Cubists.

Ол футуристік кезеңнен өтті және содан кейін кубистердің ықпалына түсті.

And by 1913, he was on the verge of a breakthrough.

Ал 1913 жылға қарай ол серпіліс жасауға дайын болды.

Malevich realized that even the most cutting-edge artists

Малевич ең озық суретшілер де бұрынғысынша күнделікті өмірден

were still just painting objects from everyday life.

жай ғана заттарды салып жүргенін түсінді.

But he was irresistibly drawn to what he called

Бірақ оны тоқтаусыз өзі «сезімнен басқа ештеңе жоқ шөл»

the “desert, where nothing is real except feeling.”

деп атайтын жаққа қарай тартты.

And so, feeling became the substance of his work.

Осылайша, сезім оның жұмысының субстанциясына айналды.

The result was the “Black Square” and a new style he named “Suprematism,”

Нәтижесінде «Қара шаршы» және Супрематизм деген жаңа стиль пайда болды,

where feeling alone was made supreme.

мұнда жалғыздық сезімі жоғары болды.

This would be achieved through what he called non-objectivity—

Бұған ол объективті емес деп атаған нәрсе арқылы қол жеткізуге болды —

a departure from the world of objects so extreme it went beyond abstraction.

объектілер әлемінен алшақтағаны соншалық ол абстракциядан да асып кетті

Malevich believed the simplification and distortion that characterized abstract art

Малевич абстракт өнерді сипаттайтын жеңілдету мен бұрмалау

was ultimately meaningless,

мәнсіз екеніне сенді,

since these styles were still focused on depicting real world objects.

өйткені бұл стиль әлі де шынайы дүние объектілерін бейнелейтін.

To him, only the completely non-representational would truly be new.

Оған тек толығымен репрезентативті емес жол шын мәнінде жаңа болар еді.

While this radical approach alarmed critics,

Бұл радикалды көзқарас сыншыларды алаңдатса да,

Malevich was undeterred.

Малевич тайсалмады.

He spent the next decade explaining his Suprematist works in essays,

Келесі онжылдықта ол супрематист жұмыстарын эсселерде түсіндіруге

and teaching his ideas to a new generation of artists.

және идеяларын суретшілердің жаңа буынына үйретуге жұмсады.

But after Stalin's rise to power in the 1920s,

Бірақ Сталин билікке көлгеннен кейін 1920 жылдары,

avant-garde approaches like Suprematism were deemed unproductive

Супрематизм сияқты авангард тәсілдер коммунистік мемлекетке

to the Communist state.

пайдасыз деп танылды.

And eventually, it became dangerous to produce any art outside Socialist Realism—

Ақыр соңында, бұл Социалистік реализмнен тыс кез келген өнер шығару қауіпті болды—

an enforced artistic style celebrating Soviet leaders and heroic workers.

Кеңес басшылары мен қаһарман еңбеккерлерін суреттеген көркем стильді тойлады.

In 1930, Malevich was arrested by Soviet authorities

1930 жылы Кеңес өкіметі Малевичті диверсиялық идеяларды таратқаны үшін

for spreading subversive ideas.

қамауға алды.

Under severe pressure, he returned to figuration,

Қатты қысым көрген соң, ол бейнелеуге оралды,

painting peasants standing robotically in barren spaces.

бос кеңістікте жұмыс істеп тұрған шаруалардың суретін салды.

But even these later paintings retained glimmers of his earlier ideas.

Бірақ бұл кейінгі суреттерде де оның бұрынғы идеяларының сәулелері сақталды.

Gradually, the figures lost their arms and faces—

Біртіндеп кейіпкерлердің қолы мен беті жоғалып кетті —

disintegrating as mechanization gripped the countryside.

механикаландыру ауылды басып алған сияқты.

During this time, Malevich also painted a self-portrait

Осы уақыт ішінде, Малевич сонымен бірге автопортрет салған

that seemed to have abandoned Suprematism completely.

Супрематизмді толығымен тастап кеткендей болды.

But his open hand formed a quadrilateral,

Бірақ оның ашық қолы төртбұрыш формасында

and in the painting's corner was a tiny black square.

және сурет бұрышында кішкентай қара шаршы болды.

This was the symbol of a man who suffered through wars and revolutions,

Бұл соғыс пен революцияда азап шеккен адамның символы болды

but never stopped pushing to create a new art—

бірақ ешқашан жаңа өнер жасауды тоқтатпаған адам

a refuge of pure feeling that lay beyond the burden of objects

объектілердің ауыртпалығынан және бөлінген әлемнің азабынан

and the suffering of a divided world.

тыс жатқан таза сезімнің панасы.