The emergence of drama as a literary art - Mindy Ploeckelmann

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Jessica Ruby

Translator: Sona Martirossian Reviewer: Grigor Janikyan

In the 11th and 12th centuries,

11-րդ և 12-րդ դարերում

most English commoners were illiterate.

անգլիացի հասարակության մեծ մասը անգրագետ էր:

Աստվածաշունչը կարդալու

Since they had no way to learn the Bible,

այլ ելք նրանք չունեին,

the clergy came up with an inventive solution:

և հոգևորականները գտան խելացի լուծում ՝

they'd create plays out of certain Bible stories

նրանք որոշ աստվածաշնչյան առակները բեմադրեցին,

այսպիսով, անգամ այն մարդիկ, ովքեր կարդալ

so even people who couldn't read could learn them.

չգիտեին, կարող էին հասկանալ դրանք:

These were called mystery plays

Դրանք կոչվում էին միստերիաներ,

because they revealed the mystery of God's word.

քանի որ բացահայտում էին Աստծո խոսքերի էությունը:

At about the same time,

Միաժամանակ

the clergy also developed plays

հոգևորականությունը ստեղծեց պիեսներ

about the saints of the church,

եկեղեցու սրբերի մասին,

called miracle plays.

որոնք կոչվում էին «միրիքլ» պիեսներ:

In the beginning,

Սկզբում,

the clergy members acted out Bible stories

հոգևորականները բեմադրում էին աստվածաշնչյան առակները

on the steps outside the cathedral.

տաճարների աստիճաշարքերի վրա:

The audience reacted so well

Հանդիսատեսը ջերմ ընդունեց պիեսները և

that soon they needed to move out to the street

շուտով սրանք տեղափոխվեցին փողոցներ,

around the town square.

քաղաքի հրապարակներ:

By building moving carts to put on each play

Ստեղծելով շարժական սայլակառքեր յուրաքանչյուր պիեսի համար,

and by lining up one after the other,

դրանք իրար հետևից կանգնեցնելով՝

they could put on cycles of stories,

հոգևորականները

which would take the viewer

մի շարք պատմություններ էին բեմադրում,

from Genesis

որոնք սկսվում էին Ծննդոցից

to Revelation.

և վերջանում Հայտնությամբ:

These movable carts, called pageants,

Այս շարժական սայլակառքերը, որոնք կոչվում էին «փեջընթս»

looked like huge boxes on wheels.

և նմանվում էին մեծ արկղների անիվների վրա:

Each was two stories tall.

Բոլորը կազմված էին երկու հարկից:

The bottom story was curtained off

Ներքևի հարկը քողարկված էր և

and was used for costumes, props, and dressing.

օգտագործվում էր զգեստների, զարդարանքների և զգեստափոխվելու համար:

The top platform was the stage for the performance.

Վերևի հարթակում տեղի էր ունենում բեմադրությունը:

Spectators assembled in various corners of the town,

Հանդիսատեսը քաղաքի տարբեր կողմերից էր հավաքվում,

and the pageant would move around in the cycle

իսկ սայլակառքը շարժվում էր շրջանով,

until the villagers had seen the entire series.

մինչ բոլորը տեսնեն բեմադրությունը:

Շուտով, բեմադրությունը սկսեց պահանջել

Soon, the plays required more actors

ավելի շատ դերասաններ քան հոգևորականները կարող են ապահովել:

than the clergy could supply.

So, by the 13th century,

Այսպիսով, արդեն 13-րդ դարում

different guilds were asked to be responsible

տարբեր համքարություններ էին պատասխանատու

for acting out different parts of the cycle.

այս պատմությունները բեմադրելու համար:

The assignments were meant to reflect

Այս բաժանումը արտոցելելու էր

the guilds' professions.

համքարությունների մասնագիտությունները:

For example, the carpenter's guild might put on

Օրինակ, ատաղձագործները

the story of Noah's Ark,

բեմադրում էին «Նոյան տապանը»,

իսկ հացթուխները կարող էին

and the baker's guild might put on The Last Supper.

բեմադրել «Վերջին Ընթրիքը»:

Կարո՞ղ եք պատկերացնել, ինչ կպատահեր,

Can you imagine what might happen to the story

եթե մսագործները ձեռնամուխ լինեին

if the butcher's guild put on The Crucifixion of Christ?

Քրիստոսի խաչվելը բեմադրելուն:

Yes, without the clergy,

Առանց հոգևորականության, իհարկե,

the plays soon started changing

պիեսները փոխեցին իրենց բովանդակությունը

from their true Bible stories.

իսկական աստվածաշնչյան առակներից:

Արդեն 14-րդ դարում, ծագեց դրամայի նոր տարբերակը,

By the end of the 14th century, a new form of drama,

called the morality play, had evolved.

որը կոչվում էր բարոյական պիեսներ:

Faith,

Հավատը,

ճշմարտությունը,

truth,

charity,

կարեկցանքը

and good deeds

all became characters on the stage.

և առաքինությունը

դարձան բեմադրության մասնակից:

And, at the same time, the opposite virtues

Միաժամանակ, սրանց հակադիր մեղքերը՝

of falsehood,

սուտը,

covetousness,

ագահությունը,

worldly flesh,

մարմնական հաճույքները

and the devil

became the antagonists.

և Սատանան

դարձան բացասական հերոսները:

The morality plays were allegorical stories

Բարոյական պիեսները ալեգորիկ պատմություններ են,

in which these characters battled for the control of the soul.

որտեղ հերոսները մարտնչում էին մարդկանց հոգիների համար:

Audiences loved the immoral characters,

Հանդիսատեսը համակրում էր անբարոյական հերոսներին,

and spectators were encouraged

և նրանց խրախուսում էին

to interact with the actors.

շփվել դերասանների հետ:

Throwing rotten food

Նեխած ուտելիք շպրտելը

and even getting into scuffles with other spectators

և անգամ այլ հանդեսատեսների հետ կռիվները

became very common.

հաճախ էին պատահում:

The character of the devil

Սատանայի կերպարը

often would roam through the crowds

հաճախ ժողովրդի մեջ շրջում էր

and pull unsuspecting watchers

և քաշում անտեղյակ հանդիսատեսի

into a hell that was depicted as a dragon's mouth.

դժոխք, որը պատկերված էր որպես վիշապի երախ:

Առաքինի աստվածաշնչյան պատմությունները հաճախ

The virtuous Biblical stories had morphed

into crude and sometimes comic stories.

վերածվում էին բռի և երբեմն ծաղրական պիեսների:

The clergy intended to teach against immorality.

Եկեղեցականությունը հանդես էր գալիս անբարոյականության դեմ:

How ironic, then, that the morality plays

Ի՜նչ հեգնանք: Բարոյական պիեսները

actually encouraged vices as more popular than virtues.

խրախուսում էին ավելի, հիրավի, մեղքերը քան առաքինությունը:

By the mid-15th century,

15-դարի կեսերին

the church started to outlaw these performances.

եկեղեցին արգելեց այս բեմադրությունները:

Քաղաքի օրենսդրությունը պահանջում էր, որ բոլոր թատրոնները

Town charters required that any theater

must be built outside the city wall.

քաղաքի պարիսպներից դուրս կառուցվեին:

One of the first theaters

Առաջին թատրոններից մեկը

was built like a larger version of a pageant,

«փեջընթից» մի քիչ մեծ էր

with tiers of gallery seating

հանդիսատեսի համար կառուցված թատերահարկերով,

encircling a grassy area in front of the stage.

որոնք գտնվում էին բեմին շրջապատող կանաչապատ հատվածում:

Sound familiar?

Ծանո՞թ է հնչում:

A young William Shakespeare

Երիտասարդ Ուիլիամ Շեքսպիրը

developed his craft here at the theater

ձևավորեց իր արվեստը այսպիսի թատրոնում,

that was eventually renamed The Globe.

որը հետագայում կկոչվեր Գլոբ:

Միջնադարյան բարոյականությունը հանգեցրեց վերածննդի թատերգակների ստեղծագործությանը,

The medieval morality play had led to Renaissance playwrights

who were inspired by the inner struggles

որը ներշնչվում էր ներքին տառապանքներից

and the conscience of man.

և մարդկային խղճից:

And that, in essence, is how drama emerged

Հենց այսպես էլ դրաման ծագեց

as a literary art form.

որպես գեղարվեստական գրականության առանձին ժանր: