Why is Alzheimer’s disease so difficult to treat? - Krishna Sudhir

Translator: Artin Niasti Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

Around the world, tens of millions of people have Alzheimer's disease,

در سراسر دنیا، ده‌ها میلیون نفر به بیماری آلزایمر مبتلا هستند.

a debilitating brain disorder that gradually destroys a person's memory

یک اختلال مغزی ناتوان کننده که به تدریج حافظه فرد

and other cognitive abilities.

و دیگر ظرفیت‌های شناختی او را نابود می‌کند.

It takes a heavy toll on both patients and families,

مراقبت از عضو دارای آلزایمر آسیب‌های زیادی به بیماران و خانواده‌ها وارد می‌کند.

as caring for a loved one with Alzheimer's can be emotionally overwhelming

چرا که مراقبت از عضو دارای آلزایمر فشارهای عاطفی و مالی سنگینی به همراه دارد.

and financially difficult.

While doctors have studied Alzheimer's for decades,

با آنکه پزشکان برای دهه‌ها بر روی آلزایمر پژوهش کرده

conducting hundreds of clinical trials,

و صدها مطالعه بالینی ترتیب داده‌اند،

there is still no effective preventive treatment or cure.

همچنان هیچ درمان پیشگیرانه یا موثری وجود ندارد.

So, why is Alzheimer's disease so difficult to treat?

چرا درمان آلزایمر اینقدر دشوار است؟

Alzheimer's accounts for 60 to 80% of all dementia patients worldwide.

۶۰ تا ۸۰درصد موارد زوال عقل در جهان را بیماران آلزایمر تشکیل می‌دهند.

Dementia is a broader term, used to describe a variety of conditions

زوال عقل اصطلاح جامع‌تری است که برای توصیف شرایط مختلف استفاده می‌شود

that affect a patient's memory, thinking skills, and everyday functions.

که حافظه، تکلم، و عملکردهای روزمره بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهند اطلاق می‌شود.

Most Alzheimer's patients first notice symptoms in their 60s,

بیشتر بیماران در دهه ششم زندگی متوجه اولین علائم آلزایمر می‌شوند.

experiencing mild memory problems,

این علائم شامل مشکلات حافظه

مثل فراموش کردن تاریخ‌ها یا به یاد نیاوردن چیزی که لحظاتی قبل‌تر آموختند می‌شود.

like losing track of dates or forgetting what they just learned.

Some experience other changes, like frequent shifts in mood,

برخی افراد تغییرات دیگری مانند نوسانات خلقی

increased anxiety and agitation,

افزایش اضطراب و بی‌قراری

and problems with coping in new situations.

و دشواری در سازگاری با شرایط جدید را تجربه می‌کنند.

Symptoms typically progress gradually over years

علائم به تدریج و در طی چندسال پیشروی می‌کنند

and eventually a person with Alzheimer's may require constant care.

و در نهایت می‌توانند فرد مبتلا به آلزایمر را به مراقبت دائم نیازمند کند.

Some rare forms of Alzheimer's are caused by a single inherited gene variant.

برخی از اشکال نادر آلزایمر به دلیل وراثت یک تک ژن متفاوت ایجاد می‌شوند.

But most of the time Alzheimer's is due to the complex interaction

اما در بیشتر موارد، علت آلزایمر برهم‌کنش‌های پیچیده

of multiple genes in combination with lifestyle and environmental factors,

میان ژن‌ها، در ترکیب با سبک زندگی و عوامل محیطی است.

so it's impossible to predict who will develop the disease.

بنابراین پیش‌بینی اینکه چه کسی درگیر آلزایمر خواهد شد ناممکن است.

Alzheimer's involves a long, chronic process,

آلزایمر یک پروسه طولانی مزمن است

resulting in many changes to the brain,

که احتمالا دست‌کم یک تا دو دهه قبل از ظهور علائم آغاز می‌شود

that likely starts to unfold at least 1 to 2 decades before symptoms first appear.

و به تغییراتی در مغز منجر می‌شود.

So it's been difficult for scientists to pinpoint

بنابراین پیدا کردن عاملی که

exactly what triggers this process

جرقه این روند را می‌زند

and what causes the many symptoms of Alzheimer's.

و دلیل علائم مختلف آلزایمر دشوار بوده است.

But thanks to continued research, they're beginning to put this puzzle together.

اما به لطف پژوهش‌های مستمر، امروز در حال کنار هم گذاشتن تکه‌های این پازل هستیم.

Initially, scientists noticed that the brains of Alzheimer's patients

ابتدا دانشمندان در مغز بیماران آلزایمر

display an abnormal buildup of a compound called beta-amyloid.

تجمع غیرعادی ترکیبی به نام آمیلوئیدِ بتا را مشاهده کردند.

Beta-amyloid is created when a large protein,

آمیلوئید بتا وقتی تشکیل می‌شود که پروتئین بزرگی

amyloid-beta precursor protein, or APP, is broken down.

به نام پیش‌ساز آمیلوئیدِ بتا، یا APP، شکسته می‌شود.

APP plays an essential role in the brain, aiding in neural growth and repair.

APP با کمک به رشد و ترمیم عصبی نقشی کلیدی در مغز دارد.

However, in Alzheimer's patients, it's thought that APP is improperly cleaved,

اما تصور می‌شود در بیماران آلزایمر، APP به شکل اشتباه تکه تکه می‌شود.

creating sticky beta-amyloid byproducts, which easily clump together.

محصول آن آمیلوئیدهای بتایی است که به آسانی به شکل توده در می‌آیند.

These plaques can build up in the spaces between neurons,

این پلاک‌ها در فضای بین نورون‌ها جمع می‌شوند

and interfere with normal brain signaling.

و در انتقال طبیعی پیام‌های مغزی اخلال ایجاد می‌کنند.

But this likely isn't the full story.

ولی احتمالا این تمام داستان نیست.

While all patients with Alzheimer's have plaques,

با وجود اینکه تمام بیماران آلزایمر پلاک دارند،

not all people with plaques have or will develop dementia.

تمام آنهایی که پلاک دارند به زوال عقل مبتلا نمی‌شوند

And Alzheimer's symptoms don't always become more severe

و علائم آلزایمر هم همیشه با تجمیع پلاک‌های بیشتر در مغز

as plaques accumulate in the brain.

وخیم‌تر نمی‌شوند.

In the 1980s, another protein, tau, emerged as a possible contributor.

در دهه ۱۹۸۰ یک پروتئین دیگر، پروتئین تاو، به عنوان عاملی موثر مورد توجه قرار گرفت.

Tau's normal role is as a scaffolding protein,

به‌طور معمول، تاو به عنوان یک پروتئین داربستی عمل می‌کند

to help reinforce the internal structure of neurons and give them their shape.

و به شکل دهی و تقویت ساختار نورون‌ها کمک می‌کند.

But in Alzheimer's patients, tau is modified and misfolded,

ولی در بیماران آلزایمر تاخوردگی اشتباه تاو باعث می‌شود

causing it, like beta-amyloid, to become sticky and to clump.

این پروتئین، همانند آمیلوئید بتا، چسبنده شده و تشکیل توده بدهد.

These tau tangles accumulate within neurons and are toxic,

این درهم‌تنیدگی‌های تاو درون نورون‌ها جمع می‌شوند و سمی هستند.

causing the cells to eventually die.

و سرانجام باعث مرگ آنها می‌شوند.

In patients, plaques normally appear before tangles,

در بیماران، پلاک‌ها پیش از گلوله‌ها ظاهر می‌شوند.

yet questions still remain.

اما پرسش‌ها همچنان بی پاسخ اند.

Do amyloid plaques trigger tau dysfunction?

آیا پلاک‌های آمیلوئید به اختلال تاو دامن می‌زنند؟

And why exactly do these abnormal proteins lead to such specific disease symptoms?

و چرا این پروتئین‌های غیرعادی باعث این علائم به خصوص می‌شوند؟

To make matters more complex,

چیزی که مسئله را پیچیده تر می‌کند این است که

recent studies have found that Alzheimer's is closely linked to changes

طبق یافته‌های جدید، آلزایمر با تغییرات

in the way immune cells, called microglia, function in the brain.

در عملکرد سلول‌های ایمنی میکروگلیا در مغز مرتبط است.

Others have found that Alzheimer's may also be caused by problems

دیگر مطالعات نشان می‌دهند آلزایمر ممکن است به علت اشکالات

in the junctions between neurons, called synapses.

در اتصالات بین نورون ها که سیناپس نامیده می شود،رخ دهد.

And alterations in the way the brain produces and burns energy

تغییرات در چگونگی تولید و مصرف انرژی توسط مغز هم

may also be an underlying factor.

می‌تواند از عوامل موثر باشد.

Together, all this suggests that Alzheimer's is likely caused

روی هم رفته، تمام این موارد این تصور که آلزایمر احتمالا

by a complex cascade of events.

توسط زنجیره‌ای از وقایع رخ می‌دهد را تقویت می‌کنند.

And teasing out the order of events, and how to stop it once it starts,

کشف ترتیب رخدادها و توقف روند بیماری

will take more research.

نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

But there are things patients can do to better manage symptoms.

ولی بیماران می‌توانند با انجام برخی فعالیت‌ها علائم را بهتر مدیریت کنند.

Staying active, learning new skills,

به نظر می‌آید فعال ماندن، یادگیری مهارت‌های جدید،

and even participating in daily activities,

و حتی شرکت در فعالیت‌های روزمره

like household chores,

مانند کارهای خانه

seems to slow disease progression.

پیشرفت بیماری را کند می‌کند.

Medications that target neurotransmitters, the brain's signaling molecules,

داروهایی که مولکول‌های ناقل عصبی مغز را هدف قرار می‌هند،

can slow memory loss and help with learning and reasoning.

می‌توانند روند فراموشی را کندتر کنند و یادگیری و تفکر را بهبود دهند.

And scientists continue to develop new therapies.

دانشمندان به توسعه درمان‌های جدید ادامه می‌دهند.

For example, drugs that target beta-amyloid have shown promise

برای مثال، داروهایی که آمیلوئید بتا را هدف قرار می‌دهند نتایج امیدوار کننده‌ای

in slowing the disease and reducing plaque accumulation in the brain.

در کند کردن روند بیماری و کاهش تجمع پلاک نشان داده‌اند.

Alzheimer's disease won't go away anytime soon.

آلزایمر به این زودی‌ها ریشه کن نمی‌شود.

Dementia cases are expected to double in the next 20 years.

انتظار می‌رود در ۲۰ سال آتی موارد زوال عقل دو برابر شوند.

But continued research holds the promise of better treatment

اما تحقیقات مداوم نوید درمان بهتر را می دهد

and perhaps one day, prevention,

و از آنجا که دانشمندان پازل آلزایمر را کنار هم می‌چینند،شاید روزی پیشگیری شود.

as scientists piece the Alzheimer's puzzle together.