The surprising cause of stomach ulcers - Rusha Modi

Translator: shirin etebar Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

In 1984, an enterprising Australian doctor named Barry Marshall

در سال ۱۹۸۴، یک پزشک استرالیایی مبتکر به نام بری مارشال

تصمیم گرفت که خطر کند.

decided to take a risk.

Too many of his patients were complaining of severe abdominal pain

بسیاری از بیماران او از درد معده شدید

due to stomach ulcers,

ناشی از زخم معده رنج می‌بردند،

which are sores in the lining of the upper intestinal tract.

زخم‌هایی در پوشش فوقانی روده.

At the time, few effective treatments for ulcers existed,

در آن زمان، درمان‌های موثر کمی برای این بیماری وجود داشت،

and many sufferers required hospitalization or even surgery.

و بسیاری از بیماران نیاز به بستری شدن و حتی جراحی داشتند.

Desperate for answers,

ناامید از رسیدن به پاسخ،

Dr. Marshall swallowed a cloudy broth of bacteria

دکتر مارشال مخلوطی کدر از باکتری‌هایی را نوشید

collected from the stomach of one of his patients.

که از معده یکی از بیمارانش جمع‌آوری شده بود.

Soon, Dr. Marshall was experiencing the same abdominal pain,

بعد از مدتی، او هم از درد معده مشابه،

bloating,

نفخ و استفراغ رنج می‌برد.

and vomiting.

Ten days later, a camera called an endoscope

ده روز بعد، دوربینی به نام اندوسکوپ

peered inside his insides.

درون بدن او را نشان داد.

Marshall's stomach was teeming with the same bacteria as his patient.

معده‌ی مارشال مملو از باکتری‌های مشابه با بیمارانش شده بود.

He'd also developed gastritis, or severe inflammation of the stomach,

او همچنین به گاستریت یا التهاب شدید معده،

the hallmark precursor of ulcers.

نشانه اولیه زخم معده، مبتلا شد.

ایده‌ی دکتر مارشال

Dr. Marshall's idea challenged

یک تصور غلط که هنوز هم تا به امروز پابرجاست، به چالش کشید:

a misconception that still persists to this day:

زخم معده با استرس،

that ulcers are caused by stress,

food,

مواد غذایی،

or too much stomach acid.

یا اسید معده‌ی بالا ایجاد می‌شود.

مارشال فکر می‌کرد که عفونت‌های باکتریایی مقصر این بیماری هستند.

Marshall thought the culprit was bacterial infections.

در ابتدا، ایده‌ی او در نظر مغزهای متفکر پزشکی در جهان

Initially, his idea was considered crazy

by the brightest medical minds on the planet.

دور از واقعیت بود.

But in 2005, he and Dr. Robin Warren received the ultimate validation

اما در ۲۰۰۵، او به همراهی دکتر رابین وارن زمانی به اعتبار نهایی رسیدند

when they were awarded the Nobel Prize for medicine.

که جایزه‌ی نوبل پزشکی را دریافت کردند.

Our stomachs are J-shaped organs with surprisingly intricate ecosystems

معده‌ی ما اندامی مانند حرف انگلیسی «جِی» با اکوسیستم‌های عجیب و غریب

awash in hormones and chemicals.

غرق در هورمون‌ها و مواد شیمیایی است.

The stomach is under constant attack by digestive enzymes,

معده دائما تحت حمله‌ی آنزیم‌های گوارشی،

bile,

صفرا، پروتئین‌ها،

proteins,

microbes,

میکروب‌ها و اسید خود معده است.

and the stomach's own acid.

In response, it produces bicarbonate,

در پاسخ، معده بی‌کربنات، موکوس

mucus,

and phospholipids called prostaglandins

و فسفولیپیدهایی به نام پروستاگلاندین‌ها را ترشح می‌کند

تا یکپارچگی غشای خودش را حفظ کند.

to maintain the integrity of its own lining.

این تعادل ظریف که به صورت مداوم تنظیم می‌شود،

This delicate balance is constantly regulated

and referred to as mucosal defense.

دفاع مخاطی نام دارد.

Since the mid-1800s, doctors thought stress alone caused most stomach ulcers.

از اواسط دهه ۱۸۰۰، پزشکان علتِ بیشتر زخم‌های معده را استرس می‌دانستند.

Patients were given antidepressants or tranquilizers

برای بیماران داروهای ضدافسردگی یا آرام‌بخش تجویز می‌شد

and told to visit health spas.

و باید به مراکز مراقب سلامت می‌رفتند.

This belief eventually shifted to the related notion of spicy foods

این باور در نهایت به مفهومی عجین شده با غذاهای تند

and stress as culprits.

و استرس به عنوان مقصر بیماری تغییر کرد.

Yet no convincing study has ever demonstrated that emotional upset,

با این حال، هیچ مطالعه قانع‌کننده‌ای نشان نداده است که ناراحتی عاطفی،

psychological distress,

ناراحتی روانی،

or spicy food

یا غذای تند

directly causes ulcer disease.

مستقیما باعث بیماری زخم معده می‌شود.

By the mid-20th century, it was widely accepted that excess hydrochloric acid

تا اواسط قرن بیستم، بسیاری باور داشتند که اسیدسیتریک اضافی

prompted the stomach to eat itself.

معده را وادار به ازبین بردنِ بافت خود می‌کند.

Fervent proponents of this idea were referred to as the acid mafia.

طرفداران این ایده معروف به مافیای اسید شناخته می‌شدند.

The biggest hole in this theory was that antiacids only provide

بزرگترین اشکال این ایده، تسکین درد موقتی داروهای ضداسید بود.

temporary relief.

ما امروزه می‌دانیم که بعضی زخم‌های نادر

We now know that some rare ulcers

are indeed caused by too much hydrochloric acid.

در واقع به علت هیدروکلریک اسید زیاد به وجود می‌آیند.

اما این مورد علت کمتر از یک درصد از این بیماری است.

But they make up less than 1% of all cases.

دکتر مارشال و وارن به یک باکتری مارپیچی شکل

Dr. Marshall and Dr. Warren pinpointed a spiral-shaped bacteria

called Helicobacter pylori, or H. pylori, as the real offender.

به نام هلیکوباکتر پیلوری یا اچ.پیلوری، به عنوان مقصر اصلی این بیماری اشاره کردند.

H. pylori is one of humanity's oldest and most frequent companions,

هلیکوباکتر پیلوری از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین همراهان انسان،

حداقل ۵۰,۰۰۰ سال پیش پدید آمده است،

having joined us at least 50,000 years ago,

and now found in 50% of people.

و امروزه در نیمی از افراد یافت می‌شود.

Previously, we thought the stomach was sterile

در گذشته، فکر می‌کردیم معده

on account of it being such an acidic, hostile environment.

به علت داشتن محیط اسیدی و خصمانه، استریل است.

Yet H. pylori survives the acidic turmoil of the stomach

با این حال این باکتری در این محیط اسیدی قادر به زنده ماندن است

with a variety of features that disrupt mucosal defense in its favor.

با ویژگی‌های متنوعی که دفاع مخاطی را به نفع خود مختل می‌کند.

For example, it produces an enzyme called urease

برای مثال، آنزیمی به نام اوره‌آز ترشح می‌کند

که به محافظت از آن علیه اسید معده کمک می‌کند.

that helps protect it from the surrounding gastric acid.

هلیکوباکتر پیلوری می‌تواند بیش از ۱,۵۰۰ پروتئین بسازد

H. pylori can make over 1,500 proteins,

many of which are dedicated to maximizing its virulence.

که بسیاری از آنها برای به حداکثر رساندن ویژگی ویروسی هستند.

We still have unanswered questions,

ما هنوز سوالات بی‌پاسخی داریم،

like why specific people develop ulcers at particular times.

مانند اینکه چرا بعضی افراد در مواقع خاصی به زخم معده دچار می‌شوند.

However, we do know individual genetics,

اگرچه، ما می‌دانیم که ژنتیک شخصی،

other medical problems,

مشکلات پزشکی دیگری،

use of certain medications,

مصرف داروهای خاص، دخانیات

smoking,

and the genetic diversity of Helicobacter strains all play a role.

و تفاوت ژنتیکی سویه‌های مختلفِ این ویروس، همه نقش دارند.

به ویژه، نشان دادند که داروهای مسکن خاص مورد استفاده برای کاهش التهاب مفاصل،

In particular, certain pain medications used to reduce inflammation in joints

have been discovered to work with H. pylori

کمک‌کننده‌ی این ویروس هستند

to create more severe stomach ulcers.

تا زخم معده شدیدتری ایجاد کند.

Dr. Marshall ended up being fine after his famous, albeit dangerous, experiment.

دکتر مارشال پس از آزمایش معروف و البته خطرناک خود، در نهایت بهبود یافت.

He ingested a course of antibiotics similar to the ones taken now for ulcers.

او یک دوره از آنتی‌بیوتیک‌های مشابه با داروهای زخم معده امروزه مصرف کرد.

To be treated by simple antibiotics is a modern triumph

درمان با آنتی‌بیوتیک‌های ساده یک پیروزی مدرن

for a disease that previously needed surgery.

برای بیماری است که قبلاً به جراحی نیاز داشت.

Marshall's work also reminded us that scientific progress is not always smooth.

کار مارشال همچنین به ما یادآوری کرد که پیشرفت علمی همیشه هموار نیست.

But there's value in trusting your proverbial,

اما به قول معروف و گاهی با ترجمه تحت‌الفظی،

and sometimes literal, gut.

اعتماد به معده (دل) خود ارزش دارد.