The Opposites Game

Translator: Pedram Pourasgari Reviewer: Hajar Almasi

"The Opposites Game"

«بازی متضادها»

For Patricia Maisch

برای پاتریشیا مِیش

This day my students and I play the Opposites Game

امروز من و دانش‌آموزانم بازی متضادها را انجام می‌دهیم

with a line from Emily Dickinson. My life had stood

با جمله‌ای از امیلی دیکینسون: زندگی‌ام ایستاده بود

a loaded gun, it goes and I write it on the board,

در مقابل یک تفنگ پُر، ادامه می‌یابد و آن را روی تخته می‌نویسم،

pausing so they can call out the antonyms –

توقف می‌کنم تا بتوانند متضادها را بگویند -

My Your

برای من، برای تو

Life Death

زندگی، مرگ

Had stood ? Will sit

ایستاده بود؟ خواهد نشست.

A Many

یکی، خیلی

Loaded Empty

پُر، خالی

Gun ?

تفنگ؟

Gun.

تفنگ.

For a moment, very much like the one between

برای لحظه‌ای، بسیار شبیه به فاصله‌ی میان

lightning and its sound, the children just stare at me,

آذرخش و صدایش، بچه‌ها فقط به من خیره شدند،

and then it comes, a flurry, a hail storm of answers –

سپس شروع شد، رگباری، طوفان تگرگی از پاسخ‌ها --

Flower, says one. No, Book, says another. That's stupid,

یکی گفت گُل. دیگری گفت نه کتاب.

سومی فریاد زد این احمقانه است، متضاد تفنگ یک بالش است.

cries a third, the opposite of a gun is a pillow. Or maybe

a hug, but not a book, no way is it a book. With this,

یا شاید آغوش، اما کتاب نه، به هیچ وجه کتاب نیست.

پس از این، بقیه فکر کردند

the others gather their thoughts

and suddenly it’s a shouting match. No one can agree,

و ناگهان، به داد و فریاد تبدیل شد. کسی نمی‌تواند موافق باشد که

for every student there’s a final answer. It's a song,

هر دانش‌آموزی یک پاسخ نهایی دارد. یک آهنگ است،

a prayer, I mean a promise, like a wedding ring, and

یک دعاست، یعنی یک قول، مثل یک حلقه‌ی ازدواج،

later a baby. Or what’s that person who delivers babies?

و بعداً یک نوزاد. یا آن کسی که نوزاد را به دنیا می‌آورد نامش چیست؟

A midwife? Yes, a midwife. No, that’s wrong. You're so

ماما؟ بله، یک ماما. نه اشتباه است. آنقدر اشتباه که

wrong you’ll never be right again. It's a whisper, a star,

دیگر هیچ‌وقت حق با تو نخواهد بود. یک زمزمه است، یک ستاره،

it's saying I love you into your hand and then touching

به دستت می‌گوید دوستت دارم و سپس

someone's ear. Are you crazy? Are you the president

گوش کسی را لمس می‌کند. دیوانه شدی؟ آیا رئیس‌جمهورِ

of Stupid-land? You should be, When's the election?

سرزمین احمق‌هایی؟ باید باشی، انتخابات چه موقع است؟

It’s a teddy bear, a sword, a perfect, perfect peach.

یک خرس عروسکی است، یک شمشیر، یک هلوی کاملِ کامل.

Go back to the first one, it's a flower, a white rose.

به اولی برگرد، یک گُل است، یک رُز سفید.

When the bell rings, I reach for an eraser but a girl

وقتی زنگ می‌خورد، می‌روم تخته پاک‌کن را بردارم، اما دختری

snatches it from my hand. Nothing's decided, she says,

آن را از دستم می‌گیرد. می‌گوید: هیچ تصمیمی گرفته نشد،

We’re not done here. I leave all the answers

کار ما این‌جا تمام نشده. می‌گذارم تمام پاسخ‌ها

on the board. The next day some of them have

روی تخته بمانند. روز بعد، برخی از آن‌ها

stopped talking to each other, they’ve taken sides.

با هم صحبت نمی‌کردند، جبهه گرفته بودند.

There's a Flower club. And a Kitten club. And two boys

یک باشگاه [طرفداران] گُل وجود داشت. و یک باشگاه بچه گربه. و دو پسر

calling themselves The Snowballs. The rest have stuck

خود را گلوله برفی می‌نامیدند. بقیه بازی اصلی را

with the original game, which was to try to write

حفظ کرده بودند، که نوشتن چیزی

something like poetry.

شبیه به شعر بود.

It's a diamond, it's a dance,

یک الماس است، یک رقص است،

the opposite of a gun is a museum in France.

متضاد تفنگ، موزه‌ای در فرانسه است.

It's the moon, it's a mirror,

ماه است، یک آیینه است،

it's the sound of a bell and the hearer.

صدای یک ناقوس و شنونده‌اش است.

The arguing starts again, more shouting, and finally

مشاجره دوباره شروع شد، فریادهای بیشتر و در نهایت

a new club. For the first time I dare to push them.

یک باشگاه جدید. برای نخستین بار جرأت کردم که با آن‌ها مخالفت کنم.

Maybe all of you are right, I say.

گفتم: شاید همه شما درست می‌گویید.

Well, maybe. Maybe it's everything we said. Maybe it’s

خُب، شاید. شاید همه چیزهایی است که ما گفتیم. شاید متضادش

everything we didn't say. It's words and the spaces for words.

همه چیزهایی است که ما نگفتیم. متضادش، کلمه‌هاست و فاصله‌های میان کلمات.

They're looking at each other now. It's everything in this

حالا به همدیگر نگاه می‌کنند. تمام چیزهای درون این

room

اتاق است

and outside this room and down the street and in the sky.

و بیرون این اتاق و در خیابان و در آسمان.

It's everyone on campus and at the mall, and all the people

همه افراد در محوطه مدرسه و بازار، و تمام مردمی که

waiting at the hospital. And at the post office. And, yeah,

در بیمارستان منتظرند. و در دفتر پُست. و بله،

it's a flower, too. All the flowers. The whole garden.

یک گُل هم هست. تمام گُل‌ها. تمام باغچه.

The opposite of a gun is wherever you point it.

متضاد تفنگ، هر چیزی است که آن را به سمتش نشانه بگیرید.

Don’t write that on the board, they say. Just say poem.

می‌گویند این را روی تخته ننویس. فقط شعر بگو.

Your death will sit through many empty poems.

مرگ تو، به تماشای اشعار خالی بسیاری خواهد نشست.