English Listening & Reading Practice: British English Podcast - Eating With Your Hands

Hello and welcome to the English Like a Native Podcast.

สวัสดีและยินดีต้อนรับสู่ English Like a Native Podcast

This is not your typical English language learning resource.

นี่ไม่ใช่แหล่งเรียนรู้ภาษาอังกฤษทั่วไปของคุณ

There are no textbooks here, no grammar rules, just the weird and

ที่นี่ไม่มีหนังสือเรียน ไม่มีกฎไวยากรณ์ มีเพียง

wonderful version of English that you will hear spoken in the UK.

เวอร์ชันภาษาอังกฤษที่แปลกและมหัศจรรย์ที่คุณจะได้ยินพูดในสหราชอาณาจักร

So tune in for your daily dose of very ordinary English chatter

ดังนั้น ลองรับฟังบทสนทนาภาษาอังกฤษธรรมดา ๆ ในแต่ละวันของคุณ

from a very ordinary English girl.

จากสาวอังกฤษธรรมดา ๆ คนหนึ่ง

I'm your host Anna and today we are talking about eating with your hands.

ฉันเป็นเจ้าบ้านของคุณแอนนา และวันนี้เรากำลังพูดถึงการกินด้วยมือของคุณ

Do you eat with your hands?

คุณกินด้วยมือของคุณหรือไม่?

I bet you do.

ฉันเดิมพันที่คุณทำ

We all do.

เราทุกคนทำ

But before I move any further, we're going to hear lots of very interesting

แต่ก่อนที่ฉันจะไปไกลกว่านี้ เราจะได้ยิน

words and phrases, but the three that I want you to listen out for and to

คำและวลีที่น่าสนใจมากมาย แต่สามคำที่ฉันอยากให้คุณฟังและนำ

take away with you are yield, yield.

ติดตัวไปนั้นคือยอม ยอม

Now this has other quite common meanings but today you'll hear it to

ตอนนี้มีความหมายอื่นๆ ที่ค่อนข้างธรรมดา แต่วันนี้ คุณจะได้ยินว่า

mean to bend or break under pressure.

หมายถึงการโค้งงอหรือแตกหักภายใต้ความกดดัน

It yields.

มันให้ผลตอบแทน

The next word is relish, relish, to relish something.

คำต่อไปคือ เพลิดเพลิน เพลิดเพลิน เพลิดเพลินบางสิ่งบางอย่าง.

This means to really like or enjoy something.

นี่หมายถึงการชอบหรือเพลิดเพลินกับบางสิ่งบางอย่างจริงๆ

You relish it.

คุณเพลิดเพลินกับมัน

And then the third word is homage, homage.

แล้วคำที่สามก็คือ การแสดงความเคารพ การแสดงความเคารพ

This is a noun.

นี่คือคำนาม

It is a deep respect or praise that's shown for a person or God.

เป็นการแสดงความเคารพหรือการสรรเสริญอย่างสุดซึ้งต่อบุคคลหรือพระเจ้า

So there you go, yield relish, homage.

เอาล่ะ เชิญร่วมถวายความอาลัย

So how do you feel about eating with your hands?

แล้วคุณรู้สึกอย่างไรกับการทานอาหารด้วยมือของคุณ?

We all eat with our hands at some point, some of us probably more than others.

เราทุกคนกินข้าวด้วยมือในบางจุดพวกเราบางคนอาจจะมากกว่าคนอื่นๆ

There are many foods that we just grab at and pop into our mouths.

มีอาหารมากมายที่เราแค่หยิบหยิบเข้าปาก

You know, I'm British, I love to drink tea and I love to dunk a biscuit.

คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นคนอังกฤษ ฉันชอบดื่มชาและชอบจิ้มบิสกิต

I can't imagine using cutlery to deal with my biscuit.

ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่าจะใช้ช้อนส้อมจัดการกับบิสกิตของฉัน

I mean, how would that even work?

ฉันหมายความว่ามันจะทำงานอย่างไร?

You'd have to, like, pin it between your fork and your spoon.

คุณต้องปักหมุดไว้ระหว่างส้อมกับช้อน

It just wouldn't work, you'd have to use your hands.

มันจะไม่ทำงาน คุณต้องใช้มือของคุณ

Dunk, dunk, dunk.

ดั๊งค์ ดั๊งค์ ดั๊งค์.

I sound like a mouse.

ฉันเสียงเหมือนหนู

And then there're lots of foods that just, it would just be so fussy

แล้วก็มีอาหารมากมายที่แค่ ไม่ใช้มือ

if you weren't using your hands.

ก็จะจุกจิกมาก

Can you imagine a sandwich, eating a sandwich with

คุณจินตนาการถึงแซนด์วิชที่กำลังกินแซนด์วิชโดยใช้

anything other than your hands?

อะไรอย่างอื่นนอกจากมือของคุณได้ไหม?

Pizza, I mean sometimes I will use a knife and fork with pizza, often if it's

พิซซ่า ฉันหมายถึงว่าบางครั้งฉันจะใช้มีดและส้อมกับพิซซ่า บ่อยครั้งถ้ามัน

like really thin and sloppy and the, you know, the base isn't very sturdy and so

บางมากและเลอะเทอะ และฐานไม่แข็งแรงมาก ดังนั้น

you can't really pick up the slice of pizza without it all just sliding off,

คุณไม่สามารถหยิบพิซซ่าเป็นชิ้นๆ ได้ถ้าไม่มีพิซซ่า ทุกอย่างมันเลื่อนออกไป

all the cheese sliding off the pizza.

ชีสทั้งหมดก็เลื่อนออกจากพิซซ่า

So in that case, I would use a knife and fork.

ในกรณีนี้ ฉันจะใช้มีดและส้อม

Really, pizzas are better when you eat them with your hands.

จริงๆ แล้วพิซซ่าจะดีกว่าเมื่อคุณกินด้วยมือ

And a sandwich, of course, with your hands.

และแน่นอนแซนด์วิชด้วยมือของคุณ

What else?

อะไรอีก?

Fruit.

ผลไม้.

I often pop my head into the fridge and, "Ooh, a blueberry."

ฉันมักจะเอาหัวเข้าไปในตู้เย็นแล้วพูดว่า "โอ้ บลูเบอร์รี่"

Just throw that into my mouth.

แค่โยนมันเข้าไปในปากของฉัน

Or crisps, snacks, those kinds of things we always eat with our hands.

หรือขนมกรุบกรอบ ของว่าง ของที่เรามักจะกินด้วยมือ

So we all do it.

ดังนั้นเราทุกคนก็ทำมัน

But strangely enough, if you pose that question to me, if you say,

แต่ที่น่าแปลกก็คือ ถ้าคุณตั้งคำถามนั้นกับฉัน ถ้าคุณพูดว่า

"Anna, how do you feel about eating with your hands?"

"แอนนา คุณรู้สึกอย่างไรกับการทานอาหารด้วยมือของคุณ"

Strangely enough, despite eating with my hands regularly, and even more so

น่าแปลกที่แม้จะทานอาหารด้วยมือเป็นประจำ และยิ่งตอน

now that I have young children, when I think about eating with my hands,

นี้มีลูกเล็กๆ เมื่อคิดถึงการกินด้วยมือ

my immediate reaction is disgust, but I don't find eating with my hands

ปฏิกิริยาทันทีของผมก็รังเกียจ แต่ผมไม่พบว่าการกินด้วยมือนั้น

disgusting, but when you pose that question, my immediate thought is, "Ugh!"

น่ารังเกียจ แต่เมื่อ คุณตั้งคำถามนั้น ความคิดของฉันทันทีคือ "ฮึ!"

And that's because my mind jumps to a very specific experience that I

นั่นเป็นเพราะว่าใจของฉันกระโดดไปสู่ประสบการณ์เฉพาะที่ฉัน

don't like, which is eating fajitas or burritos or anything that's in a wrap,

ไม่ชอบ ซึ่งก็คือการทานฟาฮิต้าหรือเบอร์ริโต หรืออะไรก็ตามที่อยู่ในห่อ

where the food is held inside a wrap and the food that's inside is juicy.

โดยที่อาหารถูกห่อไว้ในห่อ และอาหารที่อยู่ข้างในนั้นชุ่มฉ่ำ

And so the wrap starts to soften and fall apart, letting those juices slowly

ดังนั้นผ้าห่อจึงเริ่มนิ่มและแตกออก ปล่อยให้น้ำค่อยๆ

seep out and cover my fingers, my hands, and my wrists, getting underneath my

ซึมออกมาปกคลุมนิ้ว มือ และข้อมือของฉัน เข้าไปอยู่ใต้

fingernails, and then the wrap starts to break apart, and I have to quickly

เล็บของฉัน จากนั้นผ้าห่ออาหารก็เริ่มที่จะแตกออกจากกัน และฉันต้อง

shove food into my mouth in an effort to save it from falling and splatting

รีบดันอาหาร ออกไป เข้าไปในปากของฉันเพื่อพยายามป้องกันไม่ให้มันหล่นและ

all the juice all over my outfit.

น้ำกระเด็นไปทั่วชุดของฉัน

It's just so messy.

มันยุ่งมาก

I don't know why it bothers me so much, but it does.

ฉันไม่รู้ว่าทำไมมันทำให้ฉันรำคาญมาก แต่มันก็เป็นเช่นนั้น

I think that's the control freak in me.

ฉันคิดว่านั่นเป็นความคลั่งไคล้ในการควบคุมในตัวฉัน

I feel so out of control when I'm in that situation with a fajita

ฉันรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้เลยเมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้น ฟาฮิต้า

that's just falling apart and there's juice running all down my

เพิ่งจะแตกและมีน้ำไหล

arms and food falling everywhere.

อาบแขนและอาหารก็ตกลงไปทุกที่

And you're shoving it in your mouth.

และคุณกำลังยัดมันเข้าไปในปากของคุณ

Ah!

อา!

But if I put that aside for a minute, then, eating with

แต่ถ้าฉันพักไว้สักครู่ การรับประทานอาหารด้วย

your hands is perfectly fine.

มือก็ไม่เป็นไร

So tell me, have you ever stopped to think about the simple act

บอกฉันหน่อยสิ คุณเคยหยุดคิดเรื่องการ

of eating with your hands?

กินง่ายๆ ด้วยมือบ้างไหม?

Because it is often seen as a childhood habit or something that's

เพราะมักถูกมองว่าเป็นนิสัยในวัยเด็กหรือเป็นสิ่งที่

reserved for informal settings.

สงวนไว้สำหรับบรรยากาศที่ไม่เป็นทางการ

But I'm here to tell you that actually, there's a lot more to it than that.

แต่ฉันมาที่นี่เพื่อบอกคุณว่าจริงๆ แล้ว ยังมีอะไรมากกว่านั้นอีกมาก

Eating with our hands is like embarking on a sensory adventure.

การรับประทานอาหารด้วยมือของเราก็เหมือนกับการเริ่มผจญภัยทางประสาทสัมผัส

A journey that connects us deeply with the food we enjoy.

การเดินทางที่เชื่อมโยงเราอย่างลึกซึ้งกับอาหารที่เราชอบ

It's a practice that goes beyond mere convenience, it's a celebration

เป็นแนวทางปฏิบัติที่นอกเหนือไปจากความสะดวกสบาย แต่เป็นการเฉลิมฉลอง

of authenticity in a world filled with elaborate dining rituals.

ความแท้จริงในโลกที่เต็มไปด้วยพิธีกรรมการรับประทานอาหารอันประณีต

So let's dive right into this sensory symphony, shall we?

เรามาดำดิ่งสู่ซิมโฟนีทางประสาทสัมผัสนี้กันดีไหม?

When you eat with your hands, it's not just about the taste.

เมื่อคุณกินด้วยมือไม่ใช่แค่รสชาติเท่านั้น

It's about engaging all your senses.

มันเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมประสาทสัมผัสทั้งหมดของคุณ

The touch, the smell, and of course, the taste.

สัมผัส กลิ่น และแน่นอนว่ารส

Imagine sinking your fingers into a ripe, juicy peach.

ลองนึกภาพการจุ่มนิ้วของคุณลงในลูกพีชที่สุกและชุ่มฉ่ำ

The soft flesh yields to your touch, releasing a sweet aroma that

เนื้อนุ่มสัมผัสได้ ปล่อยกลิ่นหอมหวานที่

tantalises your senses before you take the first delectable bite.

ยั่วยวนประสาทสัมผัสของคุณก่อนที่คุณจะได้ลิ้มลองคำแรกที่น่ารับประทาน

This tactile exploration begins before the food even reaches your mouth, setting

การสำรวจด้วยการสัมผัสนี้เริ่มต้นก่อนที่อาหารจะถึงปากของคุณด้วยซ้ำ ถือเป็นการเปิด

the stage for a deeper connection.

ทางสำหรับการเชื่อมต่อที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

It's a journey of sensations that cutlery simply can't replicate.

เป็นการเดินทางของความรู้สึกที่อุปกรณ์มีดไม่สามารถทำซ้ำได้

Now let's talk about the chemistry of touch.

ตอนนี้เรามาพูดถึงเคมีของการสัมผัสกัน

Did you know that our hands have a unique scent?

รู้ไหมว่ามือของเรามีกลิ่นเฉพาะตัว?

And when we handle our food, we transfer these molecules onto it.

และเมื่อเราจัดการกับอาหาร เราก็จะถ่ายโมเลกุลเหล่านี้ลงไป

Are you smelling your hands now?

ตอนนี้คุณได้กลิ่นมือของคุณไหม?

Mine smell..., well, quite clean, and I can detect a hint of pomegranate, which

กลิ่นของฉัน... ค่อนข้างสะอาด และฉันก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นทับทิม ซึ่ง

is probably from my hand soap, actually.

จริงๆ แล้วน่าจะมาจากสบู่ล้างมือของฉันด้วย

Mmm.

อืม

Now this little interaction between hands and food influences

ตอนนี้ปฏิสัมพันธ์เล็กๆ น้อยๆ ระหว่างมือและอาหารส่งผลต่อ

the food's aroma and flavour.

กลิ่นและรสชาติของอาหาร

Take kneading dough when you're making bread, for example.

เช่น นวดแป้งเมื่อคุณทำขนมปัง

As you work that dough with your hands, the warmth and the natural

ขณะที่คุณนวดแป้งด้วยมือ ความอบอุ่นและ

oils from your skin infuse it with a distinct homely fragrance, evoking

น้ำมันธรรมชาติจากผิวจะอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของบ้าน ชวนให้นึกถึง

memories of home-cooked meals.

มื้ออาหารปรุงเองที่บ้าน

But guess what?

แต่เดาอะไรล่ะ?

Eating with your hands is not just a Western thing, I'm sure

การกินด้วยมือไม่ใช่แค่อาหารตะวันตก ฉันมั่นใจว่า

you are all aware of that.

คุณทุกคนคงทราบดี

It's a global phenomenon, celebrated and cherished in many cultures.

เป็นปรากฏการณ์ระดับโลกที่ได้รับการยกย่องและยกย่องในหลายวัฒนธรรม

In India, for example, it's not just about convenience, it's a cultural

ตัวอย่างเช่น ในอินเดีย ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับความสะดวกสบายเท่านั้น แต่ยังเป็น

tradition deeply rooted in history.

ประเพณีทางวัฒนธรรมที่หยั่งรากลึกในประวัติศาสตร์อีกด้วย

The Indian thali, a meal that showcases an array of flavours and textures, is

ทาลีอินเดียเป็นอาหารที่มีรสชาติและเนื้อสัมผัสที่หลากหลาย ให้คุณ

meant to be savoured with your fingers.

ลองรับประทานด้วยมือของคุณ

Each bite is like an exploration of taste and tradition, connecting you to a rich

การกัดแต่ละครั้งเปรียบเสมือนการสำรวจรสชาติและประเพณีที่เชื่อมโยงคุณเข้ากับ

culinary heritage that spans centuries.

มรดกทางอาหารอันยาวนานที่สืบทอดกันมาหลายศตวรรษ

It's a celebration of culture, identity, and the customs that

เป็นการเฉลิมฉลองวัฒนธรรม เอกลักษณ์ และประเพณีที่

have shaped the subcontinent.

หล่อหลอมอนุทวีป

And let's not forget Africa and Asia.

และอย่าลืมแอฟริกาและเอเชียด้วย

These regions also have a deep reverence for eating with hands.

ภูมิภาคเหล่านี้มีความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อการกินด้วยมือ

In Ethiopia, they use injera, a spongy sourdough flatbread to scoop up

ในเอธิโอเปีย พวกเขาใช้อินเจรา ซึ่งเป็นขนมปังแผ่นรสเปรี้ยวที่ฟูเพื่อตัก

stews and salads, creating a tactile and communal dining experience.

สตูว์และสลัด ทำให้เกิดประสบการณ์การรับประทานอาหารที่สัมผัสได้และเป็นชุมชน

Similarly, in various Asian countries, from Thailand to Indonesia, eating

ในทำนองเดียวกัน ในประเทศต่างๆ ในเอเชีย ตั้งแต่ประเทศไทยไปจนถึงอินโดนีเซีย การรับประทานอาหาร

with your hands is considered the norm for certain dishes.

ด้วยมือถือเป็นบรรทัดฐานของอาหารบางประเภท

It fosters a sense of togetherness and shared enjoyment, reminding us

มันส่งเสริมความรู้สึกของการอยู่ร่วมกันและแบ่งปันความเพลิดเพลิน เตือนเรา

that food isn't just nourishment.

ว่าอาหารไม่ได้เป็นเพียงการบำรุงเลี้ยงเท่านั้น

It's a window into the soul of a culture.

เป็นหน้าต่างสู่จิตวิญญาณของวัฒนธรรม

Eating with your hands is also about breaking free from convention.

การรับประทานอาหารด้วยมือยังเป็นการหลุดพ้นจากแบบแผนอีกด้วย

In the Western world, the idea of eating with your hands has come a long way.

ในโลกตะวันตก แนวคิดเรื่องการกินด้วยมือมีความก้าวหน้าไปมาก

Historical records show that using forks was once a novelty in Europe.

บันทึกทางประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่าการใช้ส้อมครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งแปลกใหม่ในยุโรป

The table manners were strictly enforced to distinguish social classes.

มารยาทบนโต๊ะอาหารถูกบังคับใช้อย่างเคร่งครัดเพื่อแยกแยะชนชั้นทางสังคม

But as time passed, these rules relaxed, and certain foods like

แต่เมื่อเวลาผ่านไป กฎเหล่านี้ก็ผ่อนคลายลง และอาหารบางอย่าง เช่น

pizza gradually became acceptable to be enjoyed with our hands.

พิซซ่า ก็ค่อยๆ เป็นที่ยอมรับให้เรารับประทานด้วยมือของเรา

It reflects how our culinary habits and perspectives have evolved, liberating

มันสะท้อนให้เห็นว่านิสัยและมุมมองในการทำอาหารของเราได้พัฒนาไปอย่างไร โชคดีมากที่ปลดปล่อย

us, thankfully, from formality and enhancing our dining experiences.

เราจากพิธีการและยกระดับประสบการณ์การรับประทานอาหารของเรา

I just wonder how long it's going to take for licking the lid of a

ฉันแค่สงสัยว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใดในการเลียฝาหม้อ

yoghurt pot or licking your plate to become more widely acceptable.

โยเกิร์ตหรือเลียจานเพื่อให้เป็นที่ยอมรับในวงกว้างมากขึ้น

Hopefully soon, so I don't have to keep hiding shamefully as I lick my lid clean.

หวังว่าในเร็วๆ นี้ จะได้ไม่ต้องซ่อนตัวอย่างน่าละอายในขณะที่เลียเปลือกตาให้สะอาด

Does anyone else do that, or is that just me?

มีใครทำแบบนั้นบ้างไหม หรือเป็นแค่ฉันเท่านั้น

Maybe I should keep that to myself.

บางทีฉันควรจะเก็บเรื่องนั้นไว้กับตัวเอง

Now, eating with your hands, it's a celebration of individuality.

การกินด้วยมือถือเป็นการเฉลิมฉลองความเป็นปัจเจกบุคคล

It challenges societal norms and celebrates your personal preferences.

มันท้าทายบรรทัดฐานทางสังคมและยกย่องความชอบส่วนตัวของคุณ

It's a statement that your connection with food is deeply personal,

เป็นข้อความที่บ่งบอกว่าความสัมพันธ์ของคุณกับอาหารเป็นเรื่องส่วนตัวอย่างลึกซึ้ง

not dictated by conventions.

ไม่ได้ถูกกำหนดโดยแบบแผน

It's a return to authenticity, rejecting the artificial boundaries that have

เป็นการคืนสู่ความถูกต้อง โดยปฏิเสธขอบเขตเทียมที่มี

been imposed upon culinary experiences.

ถูกกำหนดโดยประสบการณ์การทำอาหาร

Eating with your hands invites you to explore your true culinary desires

การรับประทานอาหารด้วยมือเป็นการเชิญชวนให้คุณสำรวจความปรารถนาในการทำอาหารที่แท้จริงของคุณ

and relish the sensory pleasure that comes from being yourself.

และเพลิดเพลินกับความสุขทางประสาทสัมผัสที่เกิดจากการเป็นตัวของตัวเอง

It makes me think of my children, when they were weaning, when they

มันทำให้ฉันคิดถึงลูกๆ ของฉัน ตอนที่พวกเขาหย่านม ตอนที่พวกเขา

were, you know, between six months and one year old, and I would put their

อายุระหว่างหกเดือนถึงหนึ่งปี และฉันจะวาง

food in front of them always with a fork or a spoon, but guess what?

อาหารของพวกเขาไว้ข้างหน้าพวกเขาเสมอด้วยส้อมหรือช้อน แต่ลองเดาดูสิ?

That would be thrown straight away.

นั่นก็จะถูกโยนออกไปทันที

And they would just get their hands in it and they would squeeze it in their fingers

และพวกเขาจะเอามือเข้าไปบีบมันด้วยนิ้ว

and they rub it all over their faces.

และถูให้ทั่วใบหน้า

You know, they really enjoyed the whole experience of food.

คุณรู้ไหมว่าพวกเขาสนุกกับประสบการณ์อาหารทั้งหมดจริงๆ

It wasn't just about 'put it in the mouth and taste it'.

ไม่ใช่แค่ "เอาเข้าปากแล้วชิม" เท่านั้น

It was 'feel it, test it, rub it on your face, stick it in your

มันคือ 'สัมผัสมัน ทดสอบมัน ถูมันบนใบหน้า ติดมันบน

hair, throw it at the wall'.

ผมของคุณ โยนมันไปที่ผนัง'

And we have to get back to that, not to that messy stage, I don't think I

และเราต้องกลับไปสู่จุดนั้น ไม่ใช่ไปสู่ขั้นตอนที่วุ่นวายขนาดนั้น ฉันไม่คิดว่าจะ

could bear that, but we definitely have to get back to connecting to our food.

ทนได้ แต่เราต้องกลับมาเชื่อมต่อกับอาหารของเราอย่างแน่นอน

There's a magic in touch.

มีเวทย์มนตร์ในการติดต่อ

Food tastes better when you consume it with your hands.

อาหารจะมีรสชาติดีขึ้นเมื่อคุณบริโภคด้วยมือ

And I know that sounds mystical, but it is firmly rooted in science.

และฉันรู้ว่ามันฟังดูลึกลับ แต่มีรากฐานมาจากวิทยาศาสตร์อย่างมั่นคง

The tactile sensation of interacting with food before it touches your taste buds,

ความรู้สึกสัมผัสของการโต้ตอบกับอาหารก่อนที่จะสัมผัสต่อมรับรสของคุณ

creates a palpable sense of anticipation.

ทำให้เกิดความรู้สึกคาดหวังที่ชัดเจน

Imagine peeling a ripe mango with your hands.

ลองนึกภาพการปอกมะม่วงสุกด้วยมือของคุณ

As you run your fingers over its smooth, fragrant skin, you can feel

เมื่อคุณใช้นิ้วลูบไล้ผิวที่เรียบเนียนและมีกลิ่นหอม คุณจะสัมผัสได้ถึง

the fruit's firmness and ripeness.

ความแน่นและความสุกงอมของผลไม้

The anticipation builds with each touch, culminating in that first juicy bite.

ความคาดหมายก่อตัวขึ้นทุกครั้งที่สัมผัส และไปสิ้นสุดที่คำคำแรกอันชุ่มฉ่ำ

It's a sensory journey that begins with touch and ends with the

เป็นการเดินทางทางประสาทสัมผัสที่เริ่มต้นด้วยการสัมผัสและจบลงด้วย

explosion of flavour in your mouth.

การระเบิดของรสชาติในปากของคุณ

My mouth is actually watering talking about this.

พูดเรื่องนี้แล้วน้ำลายสอจริงๆ

Now beyond the immediate sensory pleasure, eating with your hands

บัดนี้ นอกเหนือจากความสุขทางประสาทสัมผัสแล้ว การรับประทานอาหารด้วยมือยัง

fosters a deeper mind-body connection.

ช่วยส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างจิตใจและร่างกายที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

Your hands become an extension of your thoughts and desires allowing

มือของคุณกลายเป็นส่วนเสริมของความคิดและความปรารถนาของคุณ ทำให้

you to engage with your food in a way that's both intimate and deliberate.

คุณมีส่วนร่วมกับอาหารในลักษณะที่ใกล้ชิดและตั้งใจ

Tearing into freshly baked bread, feeling the crust yield beneath your

การฉีกเป็นขนมปังอบสดใหม่ สัมผัสได้ถึงเปลือกที่กรอบอยู่ใต้

fingers, and savouring the warmth of the soft interior is an experience

นิ้วของคุณ และการได้ลิ้มรสความอบอุ่นของเนื้อในที่นุ่มนวลเป็นประสบการณ์

that transcends the ordinary.

ที่อยู่เหนือความธรรมดา

It's a tactile meditation, a moment of mindfulness where you are fully present

เป็นการทำสมาธิแบบสัมผัส ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการเจริญสติที่คุณพร้อมทำ

in the act of nourishing yourself.

หน้าที่หล่อเลี้ยงตัวเอง

I don't know about you, but bread, freshly baked bread, the smell,

อย่างเต็มที่ คุณไม่รู้หรอก แต่ขนมปัง ขนมปังอบใหม่ๆ กลิ่น ความรู้สึก

the feeling of that warm bread, the butter melting into the warm bread.

ของขนมปังอุ่นๆ เนยที่ละลายเป็นขนมปังอุ่นๆ

Oh, it's just the best.

โอ้ มันดีที่สุดแล้ว

I am so hungry right now!

ฉันหิวมากตอนนี้!

Okay, so apart from all this, we mustn't overlook the practical

โอเค นอกเหนือจากทั้งหมดนี้ เราต้องไม่มองข้าม

side of eating with your hands.

ด้านการปฏิบัติของการรับประทานอาหารด้วยมือของคุณ

Your hands are very versatile tools that communicate silently with your food.

มือของคุณเป็นเครื่องมืออเนกประสงค์ที่สื่อสารอย่างเงียบๆ กับอาหารของคุณ

I hate working with gloves.

ฉันเกลียดการทำงานแบบสวมถุงมือ

I can't clean, I can't cook, I can't do anything with gloves on.

ฉันทำความสะอาดไม่ได้ ฉันทำอาหารไม่ได้ ฉันทำอะไรไม่ได้เลยโดยที่สวมถุงมือ

I need to feel, I need to connect.

ฉันต้องรู้สึก ฉันต้องเชื่อมต่อ

Your hands, they help you to evaluate textures and make informed

มือของคุณช่วยคุณประเมินเนื้อสัมผัสและตัดสินใจ

choices about what you're consuming.

เลือกอย่างมีข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่คุณกำลังจะบริโภค

When you use your hands to explore the textures of a dish, you engage in a

เมื่อคุณใช้มือสำรวจเนื้อสัมผัสของอาหาร คุณจะมีส่วนร่วมใน

sensorial journey that heightens your awareness of the culinary experience.

การเดินทางผ่านประสาทสัมผัสที่เพิ่มความตระหนักรู้เกี่ยวกับประสบการณ์การทำอาหาร

It's adaptive to various eating environments like those bustling

โดยสามารถปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในการรับประทานอาหารต่างๆ เช่น

Asian markets where street food vendors serve up delicious dishes,

ตลาดเอเชียที่คึกคักซึ่งมีแผงขายอาหารข้างทางเสิร์ฟอาหารอร่อยๆ

perfect for eating on the go.

เหมาะสำหรับการรับประทานอาหารระหว่างเดินทาง

And skilled chefs often employ their hands to meticulously arrange delicate

และเชฟผู้มากทักษะมักจะใช้มือของพวกเขาในการจัด

ingredients, creating visually stunning compositions that engage not

ส่วนผสมที่ละเอียดอ่อนอย่างพิถีพิถัน ทำให้เกิดองค์ประกอบภาพที่สวยงามตระการตาซึ่งไม่เพียง

only the palate, but also the eyes.

แต่ดึงดูดใจ เพดานปากเท่านั้น แต่ยังรวมถึงดวงตาด้วย

Now, if you, like me, have some hang-ups about getting messy hands, perhaps we

ทีนี้ หากคุณเช่นฉัน มีอาการเมาค้างเกี่ยวกับการที่มือเลอะเทอะ บางทีเรา

should all really work on embracing the novelty of eating with our hands.

ทุกคนควรจะพยายามยอมรับความแปลกใหม่ของการรับประทานอาหารด้วยมือของเรา

It encourages exploration, stepping outside of our comfort zones.

มันส่งเสริมการสำรวจและก้าวออกจากเขตความสะดวกสบายของเรา

It reminds us that food is an adventure, a journey of discovery, where we engage

มันเตือนเราว่าอาหารคือการผจญภัย เป็นการเดินทางของการค้นพบ ที่ซึ่งเรามีส่วนร่วม

with all our senses, unburdened by preconceived notions of propriety.

กับประสาทสัมผัสทั้งหมดของเรา โดยปราศจากภาระจากแนวคิดอุปาทานเรื่องความเหมาะสม

And speaking of culinary boundaries, fusion cuisine benefits greatly from

และเมื่อพูดถึงขอบเขตการทำอาหาร อาหารฟิวชั่นจะได้รับประโยชน์อย่างมากจาก

the practice of eating with your hands.

การฝึกรับประทานอาหารด้วยมือ

Now, combining elements from different traditions can lead to

ในปัจจุบัน การผสมผสานองค์ประกอบจากประเพณีที่แตกต่างกันสามารถนำไปสู่

astonishingly delicious results.

ผลลัพธ์ที่อร่อยอย่างน่าอัศจรรย์

Dishes like, sushi burritos and Mexican-inspired Indian tacos.

อาหารเช่น ซูชิเบอร์ริโต และทาโก้อินเดียที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเม็กซิกัน

They embrace the fluidity of culinary innovation while encouraging

พวกเขาเปิดรับความลื่นไหลของนวัตกรรมด้านอาหาร ในขณะเดียวกันก็ส่งเสริมให้

diners to embrace the tactile joy of eating with their hands.

นักชิมสัมผัสความสุขในการรับประทานอาหารด้วยมือของพวกเขาเอง

Oh, I must go and eat.

โอ้ฉันต้องไปกินแล้ว

In conclusion, and then I'm going to run to the kitchen!

สรุปแล้วกูจะวิ่งเข้าครัวแล้ว!

In conclusion, eating with your hands isn't a primitive or uncivilised practice.

โดยสรุป การรับประทานอาหารด้วยมือไม่ใช่การปฏิบัติแบบดึกดำบรรพ์หรือไร้อารยธรรม

It's a celebration of our humanity, a homage to our diverse cultural

เป็นการเฉลิมฉลองมนุษยชาติของเรา การแสดงความเคารพต่อ

heritage and a testament to the sensory richness of the culinary world.

มรดกทางวัฒนธรรมอันหลากหลายของเรา และข้อพิสูจน์ถึงความสมบูรณ์ทางประสาทสัมผัสของโลกแห่งการทำอาหาร

So next time you pick up a burger or a sandwich, take a moment to

ดังนั้นครั้งต่อไปที่คุณซื้อเบอร์เกอร์หรือแซนด์วิช ใช้เวลาสักครู่เพื่อ

truly savour the diverse textures and flavours with your fingertips.

ลิ้มรสเนื้อสัมผัสและรสชาติที่หลากหลายอย่างแท้จริงด้วยปลายนิ้วของคุณ

Embrace the sensory delight.

สัมผัสได้ถึงความเพลิดเพลินทางประสาทสัมผัส

Celebrate the connection between touch and taste and relish the freedom

เฉลิมฉลองความเชื่อมโยงระหว่างการสัมผัสและรสชาติ และเพลิดเพลินกับอิสระ

of breaking free from convention.

ในการหลุดพ้นจากธรรมเนียมเดิมๆ

It's a small yet transformative pleasure that genuinely enhances the entirety

ถือเป็นความสุขเล็กๆ น้อยๆ แต่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ซึ่งช่วยเพิ่มความสมบูรณ์

of the meal and it's a testament to the enduring power of our hands in

ของมื้ออาหารได้อย่างแท้จริง และเป็นข้อพิสูจน์ถึงพลังอันยั่งยืนจากมือของเราใน

the world of culinary exploration.

โลกแห่งการสำรวจการทำอาหาร

As we continue to evolve in our culinary practices, we ought to keep

ขณะที่เราพัฒนาแนวทางปฏิบัติด้านการทำอาหารอย่างต่อเนื่อง เราควรคำนึง

in mind the simple joy and profound connection that can be found in the art

ถึงความสุขที่เรียบง่ายและความเชื่อมโยงอันลึกซึ้งที่พบในศิลปะ

of eating with our hands, a timeless tradition that celebrates our humanity

การกินด้วยมือของเรา ซึ่งเป็นประเพณีเหนือกาลเวลาที่เฉลิมฉลองความเป็นมนุษย์ของเรา

and nourishes both body and soul.

และหล่อเลี้ยงทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ

It is a reminder that in our quest for culinary innovation, if you are quite

เป็นการเตือนใจว่าในการแสวงหานวัตกรรมด้านการทำอาหาร หากคุณค่อนข้างมี

innovative in the kitchen, that we should never lose sight of the traditions

นวัตกรรมในครัว เราไม่ควรละสายตาจากประเพณี

that have shaped our relationship with food and continue to enrich our lives

ที่หล่อหลอมความสัมพันธ์ของเรากับอาหาร และยังคงพัฒนาชีวิตของเราต่อไป

in ways both practical and profound.

ทั้งในรูปแบบที่เป็นประโยชน์และลึกซึ้ง

So with that said, what are you going to have as your next meal?

ถ้าอย่างนั้น คุณจะกินอะไรเป็นมื้อต่อไป?

It's been lovely sharing these thoughts with you.

เป็นเรื่องดีที่ได้แบ่งปันความคิดเหล่านี้กับคุณ

Until next time, take very good care and goodbye.

ไว้คราวหน้าจะดูแลและลาเป็นอย่างดี