Learn English Vocabulary Daily #23.2 — British English Podcast

Hello, and welcome to The English Like a Native Podcast.

سلام، و به پادکست انگلیسی مانند یک بومی خوش آمدید.

My name is Anna and you are listening to Week 23, Day 2 of Your English Five a Day.

اسم من آنا است و شما در حال گوش دادن به Week 23, Day 2 English Five a Day هستید.

This is the series that aims to increase your active vocabulary by deep-diving into

این مجموعه ای است که هدف آن افزایش دایره لغات فعال شما با غواصی عمیق در

five pieces every day of the working week.

پنج قسمت در هر روز از هفته کاری است.

And you can get more from your listening experience by becoming a Plus Member,

و می‌توانید با عضویت در پلاس، از تجربه شنیداری خود بهره بیشتری ببرید،

which not only helps to support this podcast to continue and to grow,

که نه تنها به حمایت از این پادکست برای ادامه و رشد کمک می‌کند،

but also gives you access to bonus material, including additional episodes,

بلکه به شما امکان دسترسی به مطالب اضافی، از جمله قسمت‌های اضافی،

transcripts, and vocabulary lists.

رونوشت‌ها، و فهرست‌های واژگان را می‌دهد.

I'll put a link in the show notes.

من یک لینک در یادداشت های نمایش قرار می دهم.

We start today's episode with a verb, and it is subside.

اپیزود امروز را با یک فعل شروع می کنیم و آن subside است.

Subside.

فروکش کند.

We spell this S U B S I D E.

این را S U B S I D E می نویسیم.

Subside.

Subside.

If something subsides, it becomes less — less intense, less violent, less severe.

اگر چیزی فروکش کند، کمتر می شود - شدت کمتر، خشونت کمتر، کمتر شدید.

It decreases or diminishes.

کاهش یا کاهش می یابد.

So, I might say,

بنابراین، ممکن است بگویم،

"The pain in my back has subsided."

"درد در کمرم فروکش کرده است."

It has decreased.

کاهش یافته است.

Here's another example,

در اینجا یک مثال دیگر وجود دارد،

"The storm began to subside as the winds calmed and the rains stopped."

"طوفان شروع به فروکش کرد با آرام شدن بادها و توقف باران ها."

I often find that if I become hungry and I don't satisfy that hunger, I start to

من اغلب متوجه می شوم که اگر گرسنه شوم و آن گرسنگی را برطرف نکنم،

get a really strong pain in my stomach and the hunger becomes a painful hunger.

درد شدیدی در معده ام احساس می شود و گرسنگی به گرسنگی دردناک تبدیل می شود.

But if I continue to ignore that need to eat, then the pain eventually

اما اگر به نادیده گرفتن این نیاز به غذا ادامه دهم، در نهایت درد

subsides and I move into this state where I don't feel hungry at

فروکش می‌کند و به این حالت می‌روم که اصلاً احساس گرسنگی نمی‌کنم

all — actually almost completely goes.

- در واقع تقریباً کاملاً از بین می‌رود.

And then I can last for a little while longer without

و بعد می‌توانم برای مدتی بیشتر دوام بیاورم، بدون اینکه

the niggle of hunger saying,

بغض گرسنگی بگویم:

"You've got to go and eat something."

"باید بروی و چیزی بخوری."

Okay, next on the list is the phrasal verb perk up, perk up.

خوب، بعدی در لیست فعل عبارتی perk up، perk up است.

We spell this perk, P E R K.

این پرک را می نویسیم، P E R K.

Up, U P.

Up، U P.

Perk up.

Perk up.

This is a separable phrasal verb, so we could say perk someone up.

این یک فعل عبارتی قابل تفکیک است، بنابراین می‌توانیم بگوییم کسی را بالا می‌برد.

So, I could perk you up if you're feeling down.

بنابراین، اگر احساس ناراحتی می کنید، می توانم شما را خوشحال کنم .

So, what does it mean exactly?

بنابراین، دقیقا به چه معناست؟

Well, to perk up or to perk someone up is to make them become happier

خوب، خوشحال کردن یا تشویق کردن کسی به این معنی است که او را شادتر کنید

or feel better or more energetic.

یا احساس بهتر یا پر انرژی تر کنید.

This is a phrasal verb I often use when my sons or my friends are

این یک فعل عبارتی است که من اغلب زمانی از آن استفاده می کنم که پسرانم یا دوستانم

looking or seeming a little unwell.

کمی ناخوشایند به نظر می رسند یا به نظر می رسند.

They are quiet.

ساکت هستند. می

They are, you know, not so much themselves.

دانید، آنها خیلی خودشان نیستند.

They are less energetic.

آنها انرژی کمتری دارند.

They sit there looking pale and tired.

آنها آنجا نشسته اند و به نظر رنگ پریده و خسته به نظر می رسند.

But then after a cup of tea or a glass of water or a little

اما بعد از یک فنجان چای یا یک لیوان آب و یا

bit of rest they may perk up.

کمی استراحت ممکن است احساس کنند.

They become brighter.

روشن تر می شوند.

They become more talkative, more energetic, and they seem a little better.

آنها پرحرف تر، پرانرژی تر می شوند و کمی بهتر به نظر می رسند.

So, I'd say,

بنابراین، من می گویم،

"Oh, you've really perked up.

"اوه، شما واقعاً سرحال شده اید.

That's good.

این خوب است.

Maybe you can go to school today."

شاید امروز بتوانید به مدرسه بروید."

Okay, so to perk up.

بسیار خوب، پس برای شادی.

Here's another example sentence,

در اینجا یک جمله مثال دیگر وجود دارد،

"You've had a tough few days studying for your exam, why don't

"شما چند روز سختی را برای مطالعه برای امتحان گذرانده اید، چرا

we go paintballing this weekend?

این آخر هفته به پینت بال نرویم؟

It might just perk you up!"

ممکن است شما را خوشحال کند!"

What helps you to perk up when you're feeling down or if you're feeling tired?

چه چیزی به شما کمک می‌کند وقتی احساس ناراحتی می‌کنید یا اگر احساس خستگی می‌کنید، سرحال باشید؟

I always find the sunshine and more warmth in the air perks me up.

من همیشه می بینم که نور خورشید و گرمای بیشتر در هوا مرا خوشحال می کند.

During the winter I really struggle with my mood, especially if it's a dark, grey

در طول زمستان من واقعاً با خلق و خوی خود دست و پنجه نرم می کنم، به خصوص اگر یک روز تاریک و خاکستری باشد

day or if we've had an entire week of bad weather and I haven't seen the sun

یا اگر یک هفته کامل آب و هوای بدی داشته باشیم و من اصلاً خورشید ندیده باشم

at all and it's just cold all the time.

و فقط همیشه سرد باشد.

A bit of warmth and a bit of light really helps to perk me up.

کمی گرما و کمی نور واقعاً به من کمک می کند.

Music is another thing that perks me up.

موسیقی یکی دیگر از چیزهایی است که من را خوشحال می کند.

If I'm feeling low on energy or maybe a little bit down in my mood putting on a

اگر احساس کمبود انرژی دارم یا شاید کمی در خلق و خوی ام ضعیف باشم، قرار دادن یک

good song and having a sing-along and a bit of a boogie can really perk me up.

آهنگ خوب و آواز خواندن و کمی بوگی واقعاً می تواند مرا خوشحال کند.

Most people say coffee perks them up in the morning.

بیشتر مردم می گویند قهوه صبح ها آنها را بیدار می کند.

Right, moving on, our next word today is a noun, and it is routine.

درست است، ادامه می دهیم، کلمه بعدی ما امروز یک اسم است و روتین است.

Routine.

روال.

We spell this R O U T I N E.

ما این R O U T I N E. روتین را می نویسیم

Routine.

.

Make sure that you're pronouncing that first vowel as /uː/ not

مطمئن شوید که اولین مصوت را به صورت /uː/ تلفظ می کنید نه

/raʊ/, /ruː/ — routine.

/raʊ/، /ruː/ — روتین.

So, a routine is a fixed or typical way of doing something.

بنابراین، روتین یک روش ثابت یا معمولی برای انجام کاری است.

For example, in the morning, my routine is generally the same.

به عنوان مثال، صبح ها، روال من به طور کلی یکسان است.

I wake up first, I open the curtains.

اول از خواب بیدار می شوم، پرده ها را باز می کنم.

I wake up everybody else in the house.

من همه افراد دیگر را در خانه بیدار می کنم.

We all get dressed.

همه لباس می پوشیم

Sometimes I will have a shower before getting dressed, it depends

گاهی قبل از پوشیدن لباس دوش می‌گیرم، بستگی

on what I've done the night before.

به کاری دارد که شب قبل انجام داده‌ام.

But the children just have a wash, and they get dressed, and then we come

اما بچه ها فقط یک شست و شو دارند و لباس می پوشند و بعد ما می آییم

downstairs, and we have breakfast.

پایین و صبحانه می خوریم.

Then after breakfast, we brush our teeth, and we pack our bags.

بعد از صبحانه مسواک می زنیم و چمدان هایمان را می بندیم.

And then we head out to do the school run.

و سپس برای اجرای مدرسه حرکت می کنیم.

So, that's our morning routine and our bedtime routine is

بنابراین، این روال صبحگاهی ما است و روال قبل از خواب ما

the same routine every night.

همان روال هر شب است.

Do you have a set routine of getting up in the morning or

آیا برنامه مشخصی برای بیدار شدن در صبح دارید یا

does it change from day to day?

روز به روز تغییر می کند؟ در

Here's an example sentence,

اینجا یک جمله مثال آمده است،

"I love working in TV — there's no fixed routine.

"من عاشق کار در تلویزیون هستم - هیچ روال ثابتی وجود ندارد.

Every day is different and brings new challenges."

هر روز متفاوت است و چالش های جدیدی را به همراه دارد."

Okay, next on the list is another noun and it is semblance.

خوب، بعدی در لیست اسم دیگری است و ظاهر است.

Semblance.

ظاهر.

We spell this S E M B L A N C E.

ما این را S E M B L A N C E می نویسیم

Semblance.

.

Semblance.

ظاهر.

Semblance is the outward appearance of something, how something looks,

شباهت ظاهر چیزی است، ظاهر چیزی،

to have the look of something.

داشتن ظاهر چیزی.

It's very similar to the word 'resemblance' — to resemble something.

این بسیار شبیه به کلمه "شباهت" است - شباهت به چیزی.

So, it gives the impression of something.

بنابراین، این تصور چیزی را می دهد.

Here's an example sentence,

در اینجا یک جمله مثال است،

"The politician's calm demeanour and confident smile gave a

"رفتار آرام و لبخند مطمئن سیاستمدار

semblance of sincerity, but his actions spoke otherwise."

ظاهری از صمیمیت می داد، اما اعمال او چیز دیگری را نشان می داد."

So, in that example, we're saying that the politician, his whole way of being and his

بنابراین، در آن مثال، ما می گوییم که سیاستمدار، تمام طرز زندگی و

confident smile, gave a semblance of, it looked like he was being sincere, he was

لبخند اعتماد به نفسش، به نظر می رسد که او صادق است، او

being honest, because of his smile and how confident he was and how calm he was.

صادق است، به دلیل لبخندش و میزان اعتماد به نفسش. بود و چقدر آرام بود

But his actions, what he actually did suggested that he wasn't being honest.

اما اعمال او، کاری که در واقع انجام داد نشان می داد که او صادق نبود.

He wasn't being sincere.

او صادق نبود

Okay, next and last on our list for today is an adjective and it is standout.

خوب، بعدی و آخرین در لیست امروز ما یک صفت است و برجسته است.

Standout.

برجسته.

We spell this S T A N D O U T.

ما این را S T A N D O U T. Standout می نویسیم

Standout.

.

If something or someone is described as standout, then they are noticed for being

اگر چیزی یا شخصی به عنوان برجسته توصیف شود، آنگاه به دلیل

exceptional, for being better than others, for being the best example of something.

استثنایی بودن، بهتر بودن از دیگران، و بهترین نمونه چیزی مورد توجه قرار می گیرد.

So, for example, if we are all running a race and of the 10 people who ran the

بنابراین، به عنوان مثال، اگر همه ما در یک مسابقه شرکت کنیم و از 10 نفری که مسابقه را اجرا کردند،

race, three people had very good times.

سه نفر زمان بسیار خوبی داشتند.

So, three people ran it in the fastest time, but one person in particular

بنابراین، سه نفر آن را در سریع ترین زمان اجرا کردند ، اما یک نفر به طور خاص

was way ahead of everybody else.

خیلی جلوتر از بقیه بود.

You could say they are a standout runner.

می توان گفت آنها یک دونده برجسته هستند.

They were the standout performance of the day.

آنها عملکرد برجسته آن روز بودند.

Or they gave the standout performance of the day.

یا عملکرد برجسته روز را ارائه کردند . پس

So, it was better than everyone else.

از همه بهتر بود.

It was standout.

برجسته بود.

Here's another example,

در اینجا یک مثال دیگر وجود دارد،

"I think your painting of the flower garden was definitely the

"من فکر می کنم نقاشی شما از باغ گل قطعاً

standout piece in the art exhibition.

اثر برجسته در نمایشگاه هنری بود.

Would you consider selling it?"

آیا به فروش آن فکر می کنید؟"

Alright, that's our five for today.

خوب، این پنج مورد امروز ماست.

Let's do a quick recap.

بیایید یک جمع بندی سریع انجام دهیم.

So, we started with the verb subside.

بنابراین، ما با فعل subside شروع کردیم.

Subside, to become less or to decrease.

فروکش کند، کم شود یا کم شود.

Then we had the phrasal verb perk up to become happier or

سپس فعل عبارتی perk up را داشتیم تا شادتر یا

brighter or more energetic.

درخشان تر یا پرانرژی تر شویم.

Then we had the noun routine, which is a fixed way of doing

سپس اسم روتین را داشتیم، که یک روش ثابت برای انجام

things on a regular basis.

کارها به طور منظم است.

Then we had the noun semblance, a look of something.

سپس ما ظاهر اسم را داشتیم ، نگاهی به چیزی.

So an outward appearance.

بنابراین یک ظاهر ظاهری.

And then we had the adjective standout to be the best example of something,

و سپس صفت برجسته را داشتیم تا بهترین مثال برای چیزی باشیم، که به دلیل

to be noticed for being better than other things or other people.

بهتر بودن از چیزهای دیگر یا افراد دیگر مورد توجه قرار بگیریم.

Now let's do this for pronunciation purposes.

حالا بیایید این کار را برای اهداف تلفظ انجام دهیم.

Please repeat after me.

لطفا بعد از من تکرار کنید.

Subside.

فروکش کند.

Subside.

فروکش کند.

Perk up.

قدرت گرفتن

Perk up.

قدرت گرفتن

Routine.

روال.

Routine

Semblance.

ظاهر روتین.

Semblance.

ظاهر.

Standout.

برجسته.

Standout.

برجسته.

Fantastic.

خارق العاده.

Now, let's do a little test of your memory.

حالا بیایید کمی حافظه شما را آزمایش کنیم.

I'm not feeling very well today, but I'm much better than I was.

امروز حالم خیلی خوب نیست، اما خیلی بهتر از آنچه بودم هستم.

In fact, when I woke up, I looked like death.

در واقع وقتی از خواب بیدار شدم شبیه مرگ شدم.

I was very pale.

من خیلی رنگ پریده بودم.

I had dark rings under my eyes.

حلقه های تیره زیر چشمم بود.

My voice was really hoarse, and I couldn't function at all.

صدای من واقعا خشن بود و اصلا نمی توانستم کار کنم.

I just sat on the couch looking like a zombie.

من فقط روی مبل نشستم و شبیه زامبی ها بودم.

However, my partner made me a lovely smoothie full of

با این حال، شریک زندگی من برای من یک اسموتی دوست داشتنی پر از

all sorts of healthy goodies.

انواع غذاهای سالم درست کرد.

And after drinking that, I really improved.

و بعد از نوشیدن آن، من واقعا بهبود یافتم.

I suddenly became much more energetic.

من ناگهان بسیار پرانرژی شدم. به

I looked like I had more colour in my face, my voice improved,

نظر می رسید که رنگ صورتم بیشتر شده بود، صدایم بهتر شد

and I felt a lot happier.

و احساس خوشحالی بیشتری داشتم. برای توصیف این بهبود از

What phrasal verb could we use to describe this improvement?

چه فعل عبارتی می توانیم استفاده کنیم ؟

I perked up.

ذوق زدم

Absolutely.

کاملا.

And the groggy feeling I had in my head where I just couldn't think straight, that

و احساس گیجی که در سرم داشتم، جایی که نمی‌توانستم درست فکر کنم،

decreased rapidly over the following hour.

در یک ساعت بعد به سرعت کاهش یافت.

What verb could I use instead of decrease?

به جای کاهش از چه فعل می توانم استفاده کنم؟

If something diminishes and becomes less?

اگر چیزی کم شود و کمتر شود؟

Subside.

فروکش کند.

Yes, my groggy mental fog subsided and I became much clearer over the day.

بله، مه روانی من فروکش کرد و در طول روز خیلی شفاف تر شدم.

My head became clearer over the course of the day.

در طول روز سرم روشن تر شد.

Now, I didn't follow my usual fixed way of doing things this morning

حالا، من امروز صبح از روش ثابت معمول خود برای انجام کارها پیروی نکردم،

because I felt so bad when I woke up.

زیرا وقتی از خواب بیدار شدم، احساس بدی داشتم.

It really messed up the usual way that I do things.

واقعاً روش معمول انجام کارها را به هم ریخت. از

What noun would we use to describe the usual way of doing things?

چه اسمی برای توصیف روش معمول انجام کارها استفاده می کنیم؟

Routine.

روال.

Yes, it really messed up my routine.

بله، واقعاً روال من را به هم ریخت.

But once I had perked up and once my headache and my brain fog had

اما یک بار که سرحال شدم و یک بار که سردرد و مه مغزم

subsided, I got back on top of things.

فروکش کرد، دوباره به سر کار افتادم.

And actually, I had a day that was probably the best day I've had all month.

و در واقع، روزی داشتم که احتمالاً بهترین روزی بود که در تمام ماه داشتم.

So, what adjective could I use to describe the best example of something?

بنابراین، از چه صفتی می توانم برای توصیف بهترین مثال چیزی استفاده کنم؟

This was the best day of the entire month.

این بهترین روز کل ماه بود.

It was a real what day?

واقعا چه روزی بود؟

What adjective?

چه صفتی؟

It was a real standout day.

این یک روز برجسته واقعی بود.

Lots of fantastic things happened.

اتفاقات خارق العاده زیادی افتاد.

It was a standout day.

روز برجسته ای بود.

And by the end of the day, I had a look of, I had an appearance of

و در پایان روز، به نظرم رسید که

being confident and in control.

اعتماد به نفس و کنترل داشتم.

On the underside, I wasn't very confident or in control, especially at work.

در قسمت پایین، من خیلی اعتماد به نفس یا کنترل نداشتم، به خصوص در محل کار.

There was a lot of things going on, and I did feel quite nervous giving

چیزهای زیادی در جریان بود، و من در ارائه سخنرانی خود بسیار عصبی بودم

my presentation, especially given how bad I felt first thing in the morning.

، به خصوص با توجه به اینکه اول صبح چقدر احساس بدی داشتم.

But to everybody else, I gave this performance that made me

اما به بقیه، این اجرا را دادم که باعث شد

look confident and in control.

اعتماد به نفس و کنترل به نظر برسم.

I had a what?

من چی داشتم؟ از

What noun would you use to describe this outward appearance?

چه اسمی برای توصیف این ظاهر بیرونی استفاده می کنید؟

I had...

من

a semblance of a woman in control, even if that wasn't really the case.

ظاهراً یک زن را در کنترل داشتم، حتی اگر واقعاً اینطور نبود.

I had a semblance of it.

من شباهتی ازش داشتم

So, despite feeling awful this morning, I was able to perk up quite quickly.

بنابراین، علی‌رغم اینکه امروز صبح احساس وحشتناکی می‌کردم، توانستم خیلی سریع خود را تقویت کنم.

My brain fog and my headaches subsided.

مه مغزی و سردردم فروکش کرد.

And despite not following my usual routine, I had a standout day and

و علیرغم اینکه از روال معمول خود پیروی نکردم، روز برجسته‌ای داشتم و

I gave a standout performance at work and even gave the semblance of

در محل کار عملکرد برجسته‌ای ارائه دادم و حتی ظاهر

someone who is really in control.

کسی را داشتم که واقعاً کنترل را در دست دارد.

So, it was a standout day for me.

بنابراین، آن روز برای من یک روز برجسته بود.

Now let's bring all of these words together once again in today's story.

حالا بیایید همه این کلمات را یک بار دیگر در داستان امروز کنار هم بیاوریم.

Marcus, a 42-year-old seasoned events organiser was looking at

مارکوس، یک سازمان دهنده 42 ساله باتجربه رویدادها، به دنبال

a seemingly impossible challenge: organising a charity marathon in

یک چالش به ظاهر غیرممکن بود: سازماندهی یک ماراتن خیریه در

the bustling heart of New York City.

قلب شلوغ شهر نیویورک.

The event was not just another entry on his CV; it was a labour of love, dedicated

این رویداد فقط یک ورودی دیگر در CV او نبود. این یک کار عاشقانه بود که

to raising funds for childhood education.

به جمع آوری بودجه برای آموزش دوران کودکی اختصاص داشت. مارکوس

With expectations sky-high and the city's eyes upon him, Marcus felt the weight

با توقعات بالا و چشمان شهر به او، سنگینی

of responsibility on his shoulders.

مسئولیت را بر دوش خود احساس کرد.

As the event day loomed closer, Marcus's stress levels were obvious.

با نزدیک شدن به روز رویداد، سطوح استرس مارکوس آشکار بود.

Every detail, from coordinating with city officials for permits to

همه جزئیات، از هماهنگی با مقامات شهری برای دریافت مجوز گرفته تا

arranging logistics for thousands of participants and spectators,

تدارکات برای هزاران شرکت کننده و تماشاگر،

seemed like a huge and daunting task.

کار بزرگ و دلهره آور به نظر می رسید.

However, as the marathon's start neared, and he saw the sea of

با این حال، با نزدیک شدن به شروع ماراتن ، و او دریای

eager faces, Marcus's anxiety began to subside, replaced by a

چهره های مشتاق را دید، اضطراب مارکوس شروع به فروکش کرد و با

surge of adrenaline and excitement.

موجی از آدرنالین و هیجان جایگزین شد.

The marathon kicked off with a bang, runners of all ages and backgrounds

ماراتن با صدای بلند آغاز شد، دوندگان با هر سن و پیشینه ای

were taking to the streets, their feet pounding the pavement in harmony.

به خیابان ها می آمدند و پاهایشان هماهنگ روی پیاده رو می کوبیدند.

Marcus, from his command centre, monitored every aspect of the event with a keen eye.

مارکوس، از مرکز فرماندهی خود، همه جنبه های رویداد را با چشمی دقیق زیر نظر داشت.

Despite months of planning, unforeseen hiccups were inevitable.

با وجود ماه ها برنامه ریزی، سکسکه های پیش بینی نشده اجتناب ناپذیر بود.

A sudden downpour of rain tested the runners' spirits and the event's

یک بارندگی ناگهانی باران روحیه دوندگان و

resilience, minor logistical errors popped up like unwelcome surprises,

انعطاف پذیری مسابقه را آزمایش کرد، اشتباهات لجستیکی جزئی مانند غافلگیری ناخواسته ظاهر شد

and an unexpected roadblock threatened to throw the marathon off course.

و یک سد غیرمنتظره باعث شد که ماراتن را از مسیر خارج کند.

Yet, each time Marcus felt his spirit decrease, his team

با این حال، هر بار که مارکوس احساس می‌کرد روحیه‌اش کاهش می‌یابد، تیمش

was there to perk him up.

آنجا بودند تا او را تقویت کنند.

Their support and shared commitment to the cause reminded him why

حمایت و تعهد مشترک آنها به هدف، به او یادآوری کرد که چرا

he embarked on this journey.

این سفر را آغاز کرد.

They worked tirelessly, adapting on the spot, ensuring that every

آنها به طور خستگی ناپذیری کار کردند، در محل تطبیق دادند، اطمینان حاصل کردند که هر

participant was safe and every spectator felt the community's warmth.

شرکت کننده ایمن است و هر بیننده ای گرمای جامعه را احساس می کند.

Marcus's leadership shone brightest amidst the chaos.

رهبری مارکوس در میان هرج و مرج درخشید.

His routine actions, from coordinating with emergency services to rallying

اقدامات معمول او، از هماهنگی با خدمات اورژانس گرفته تا گردهمایی

his volunteers, underscored a masterful control over the

داوطلبانش، بر کنترل استادانه ای بر

organising of such a huge event.

سازماندهی چنین رویداد عظیمی تأکید می کرد.

His ability to maintain a semblance of order amid the unexpected was

توانایی او در حفظ نظم در میان موارد غیرمنتظره

truly a standout quality, turning potential crises into mere footnotes

واقعاً یک ویژگی برجسته بود و بحران‌های احتمالی را به پاورقی صرف

in the marathon's success story.

در داستان موفقیت ماراتن تبدیل کرد.

As the day progressed, Marcus witnessed countless acts of kindness and

با گذشت روز، مارکوس شاهد اعمال مهربانی و

perseverance: participants helping each other across the finish line,

پشتکار بی‌شماری بود: شرکت‌کنندگان در خط پایان به یکدیگر کمک می‌کردند،

spectators cheering on strangers with enthusiasm, and everyone coming together

تماشاگران غریبه‌ها را با اشتیاق تشویق می‌کردند، و همه

for a cause greater than themselves.

برای هدفی بزرگ‌تر از خودشان گرد هم می‌آمدند.

These moments, these snapshots of humanity at its best, filled Marcus

این لحظات، این عکس های لحظه ای از انسانیت در بهترین حالت، مارکوس را

with a profound sense of pride and joy.

با احساس غرور و شادی عمیقی پر کرد.

Finally, as the last runner crossed the finish line and the city began to reclaim

در نهایت، زمانی که آخرین دونده از خط پایان عبور کرد و شهر شروع به احیای

its streets, Marcus realised the event's impact was beyond just the fundraising.

خیابان‌های خود کرد، مارکوس متوجه شد که تأثیر این رویداد فراتر از جمع‌آوری سرمایه است.

It had brought a community together, showcasing the strength of collective

جامعه ای را گرد هم آورده بود و قدرت

effort and the human spirit.

تلاش جمعی و روح انسانی را به نمایش می گذاشت.

The marathon was not just a standout event in his career, but a standout

ماراتن فقط یک رویداد برجسته در حرفه او نبود، بلکه یک

moment in the lives of all those involved.

لحظه برجسته در زندگی همه کسانی بود که درگیر بودند.

Reflecting on the day, Marcus felt a deep sense of gratitude and accomplishment.

مارکوس با انعکاس آن روز، احساس عمیقی از قدردانی و موفقیت کرد.

The challenges he faced were routine in the grand scheme of things, yet

چالش‌هایی که او با آن‌ها روبه‌رو می‌شد، در برنامه‌ی بزرگ چیزها معمول بود، اما

overcoming them with such grace and efficiency was anything but ordinary.

غلبه بر آنها با چنین لطف و کارآمدی چیزی جز عادی بود.

The marathon not only raised significant funds for the charity, but also proved

ماراتن نه تنها بودجه قابل توجهی را برای خیریه جمع آوری کرد، بلکه

to Marcus that his ability to adapt, persevere, and lead under pressure

به مارکوس ثابت کرد که توانایی او در سازگاری، پشتکار و رهبری تحت فشار،

was a standout quality he possessed.

ویژگی برجسته ای است که او دارد.

As the city returned to its semblance of normalcy, Marcus knew that this

با بازگشت شهر به حالت عادی خود، مارکوس می دانست که این

experience would stay with him forever.

تجربه برای همیشه با او خواهد ماند.

He had faced his fears, pushed through his inhibitions, and emerged victorious.

او با ترس‌هایش روبرو شده بود، مانع‌هایش را پشت سر گذاشته و پیروز شده بود.

And so, as we draw the curtain on Marcus's story, let it serve as

و بنابراین، همانطور که پرده داستان مارکوس را می کشیم، اجازه دهید به عنوان

a reminder of what we can achieve when we set our minds to it.

یادآوری باشد که وقتی ذهنمان را معطوف به آن کنیم، می توانیم به آن برسیم.

Whether facing personal inhibitions or professional challenges,

چه در مواجهه با موانع شخصی و چه با چالش های حرفه ای،

the key is to persevere.

کلید استقامت است.

Lean on those who support us and always, always go for it.

به کسانی که از ما حمایت می کنند تکیه کنید و همیشه دنبال آن باشید.

And that brings us to the end of today's episode.

و این ما را به پایان قسمت امروز می رساند.

If you found this podcast useful in any way, then I greatly appreciate

اگر این پادکست را به هر نحوی مفید دیدید، بسیار سپاسگزارم

if you took a moment to leave a like, a rating, or review so that

اگر لحظه ای را برای لایک کردن، رتبه بندی یا نظر گذاشتید تا

others may find this podcast too.

دیگران نیز این پادکست را پیدا کنند.

Until next time, take very good care of yourself and goodbye.

تا دفعه بعد خیلی مواظب خودت باش و خداحافظ.