Everything around you can become a computer | Ivan Poupyrev

Çeviri: Aslı Lidya Çıtak Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

Computers have become truly incredible.

Bilgisayarlar inanılmaz bir hâle gelmiş durumda.

We are walking around with supercomputers in our pocket.

Ceplerimizde süper bilgisayarlar ile dolaşıyoruz.

How amazing is that?

Ne kadar şaşırtıcı değil mi?

So it is disappointing

Bilgisayar kullanma şeklimizin

that the way we use computers, the way we interact with them,

ve onlarla etkileşime girmemizin

hasn't really changed in the last 50 years.

son 50 yıldır değişmemesi hayal kırıklığına uğratıyor.

We still use a mouse and keyboards. We're clicking on screens and buttons.

Hâlâ fare ve klavyeleri kullanıyoruz. Ekranlara ve butonlara dokunuyoruz.

Mobile phones are the same.

Cep telefonları da aynı şekilde.

We're just using fingers instead of a mouse.

Tek fark fare yerine parmaklarımızı kullanıyoruz.

So is that it?

Hepsi bu kadar mı?

Is that what the future looks like?

Gelecek buna mı benziyor?

We're going to be stuck in the screens

Yüzümüzü ekranlardan ayırmayıp

with our faces not seeing the world around us?

çevremizde neler olduğunu göremeyecek miyiz?

That's not the future I imagine, or the future I'm attracted to.

Hayal ettiğim ya da ilgimi çeken gelecek bu değil.

What I've been always interested in is things,

Her zaman ilgilendiğim şeyler,

physical things we use every day, like things on this table

her gün kullandığımız fiziksel şeyler,

tıpkı masadaki bu ailenin dikkat etmediği eşyalar gibi.

that the family doesn't pay attention to.

Things tell our story. They tell who we are.

Hikâyemizi ve benliğimizi anlatıyorlar.

They tell a lot about us.

Hakkımızda çok şey anlatıyorlar.

Let me give you an example.

Bir örnek vermeme izin verin.

These are photographs of things a person touched during 24 hours.

Bunlar bir insanın 24 saat boyunca dokunduğu eşyaların fotoğrafları.

What can you tell about him?

Onun hakkında ne yorum yapabilirsiniz?

He loves his motorcycle. Right?

Motorsikletini seviyor. Değil mi?

The biggest thing in his picture.

Fotoğrafında en ön planda olan eşya.

What can you tell about this girl?

Bu kız hakkında ne söyleyebilirsiniz?

She spends all her time on the beach.

Tüm vaktini plajda harcıyor.

There's a surfboard.

Bir sörf tahtası var.

She lives by the sea.

Deniz kenarında yaşıyor.

What can you tell about this guy?

Bu adam hakkında ne söyleyebilirsiniz?

He's a chef.

Bir aşçı.

Look at all the ingredients he touched during the day,

Gün boyunca yemek hazırlarken

while he was preparing the food,

dokunduğu tüm malzemelere bakın.

and the computer is a tiny part of his life,

Hayatının küçük bir parçası olan bilgisayarı

this sad thing in the corner.

köşede duran şu üzgün eşya.

So if we are using things all the time,

Tüm bu eşyaları sürekli kullanıyorsak

and this is a big part of our lives,

ve bunlar hayatımızın büyük bir parçasıysa

can things become the way for us to interact with our digital life?

eşyalar bizim dijital hayatla etkileşime girmemiz için bir yol olabilir mi?

Can the world become your interface?

Dünya, arayüzünüz olabilir mi?

That was my idea.

Benim fikrim buydu.

I've been working for 20 years on it.

Bunun üzerinde 20 yıldır çalışıyorum.

My idea is that in order to interact in digital life,

Benim fikrim, dijital yaşam ile etkileşime girmek için

you don't need to have screens and keyboards and mouses.

ekranlara, klavyelere ve farelere ihtiyacınız olmadığı yönünde.

You can interact with your digital life

Her gün kullandığınız eşyalar sayesinde

just by using the things you use every day.

dijital hayatınız ile etkileşime girebilirsiniz.

And to realize this idea, I need to solve three big challenges.

Bu fikri gerçekleştirmek için üç büyük zorluğu çözmem gerekiyor.

Let me tell you about them.

Size onlardan bahsedeyim.

The first one, obviously: Is it even possible?

İlk olarak açıkça: Bu mümkün mü?

How can you take an everyday thing you use every day

Nasıl olur da her gün kullandığınız eşyaları alıp

and turn it into a computer interface?

onları bilgisayar arayüzlerine dönüştürebilirsiniz?

Now I was inspired by the book "Hackers."

''Hackers'' adlı kitaptan esinlendim.

I read it when I was a teenager,

Bunu henüz gençken okumuştum

and one of the essential ideas of this book

ve bu kitaptaki başlıca fikirlerden biri

is that you can change the purpose of things

eşyaların amacını yeni teknolojilerin icadıyla değiştirebileceğiniz

by inventing new technology and then hacking into things

ve sonra eşyaları hack'leyerek

and changing them.

onları değiştirebileceğimiz.

So I've been thinking what kind of technology I can invent

Ne tür bir teknoloji icat edebileceğimi düşünüyordum,

so that I can hack into things you use every day

bu teknoloji her gün kullandığınız eşyaları hackleyip

onları interaktif hâle getirmeliydi.

and make them interactive.

So when I was working on this thing, I invented this sensor

Bu şey üzerine çalışırken bu sensörü icat ettim,

which injects structured electric fields into objects

eşyalara yapılandıırılmış elektrik alanlarını aktarıyor

and turns them into gesture interfaces.

ve onları hareket arayüzeylerine döndürüyor.

So this doorknob, unmodified, can become a gesture sensor.

Böylece bu değiştirilmemiş kapı tokmağı bir hareket sensörü olabilir.

It can know how you're touching it. It can feel how you're touching it.

Ona nasıl dokunduğunuzu anlayabilir, ona nasıl dokunduğunuzu hissedebilir.

It makes a circle, or can I grasp.

Bir daire çizebilir ya da kavrayabilirim.

And this doorknob isn't modified.

Bu kapı tokmağı değiştirilmemiş.

There's nothing special about doorknobs.

Kapı tokmaklarına dair özel bir şey yok.

Anything can become interactive.

Her şey interaktif olabilir.

What about plants?

Peki ya bitkiler?

So plants are interesting, because with plants,

Bitkiler ilginç çünkü bitkiler...

they can know where you're touching.

nereye dokunduğunuzu bilirler.

You can see the line moving up and down on the image.

Çizginin aşağı yukarı hareket ettiğini görüyorsunuz.

And that can turn into a musical interface.

Bu bir müzikal arayüze dönüştürülebilir.

(Musical tones)

(Müzik tonları)

Now, we do have also practical applications:

Şimdi, bir de pratik uygulamalarımız var:

a calendar plant for those who are obsessed about practicality.

Pratikliğe takıntılı olanlar için bir bitki takvimimiz var.

(Laughter)

(Kahkahalar)

We can give things a personality.

Eşyalara bir kişilik verebiliriz.

(Low notes changing in pitch)

(Düşük notalar perde değiştiriyor)

So in this particular example,

Bu önemli örnekte

the orchid can communicate to you

orkide sizinle görüntü ve ses aracılığıyla

through images and sounds.

iletişime geçiyor.

It doesn't like to be touched, so it's created these electric images

Dokunulmaktan hoşlanmıyor,

bu yüzden size elektriksel görüntüler yaratarak ses çıkarıyor.

that are hissing at you.

This plant, for example,

Örneğin bu bitki...

is more robust, it's a snake plant,

daha güçlü bir bitki; bu bir paşa kılıcı.

and it likes playing with you. It engages you.

Sizinle oynamayı seviyor. Size bağlanıyor.

So every thing can be different,

Her şey farklı olabilir,

and every thing can represent what it feels.

her şey ne hissettiğini sergileyebilir.

So everything can be hacked, all the things, including your body.

Her şey hacklenebilir, sahiden her şey, vücudunuz da buna dahil.

In this example, we hacked your body

Bu örnekte ise vücudunuzu hackledik,

so you can measure how you're folding your hands

böylece ellerinizi nasıl katladığınızı ölçebilirsiniz

and then using your hand gestures to control something else,

ve el hareketleriniz ile başka şeyleri kontrol edebilirsiniz.

so if you don't want to listen to some music thousands of times,

Eğer aynı müziği binlerce kez dinlemek istemezseniz

you simply can cover your ears to turn it off.

kolayca kulaklarınızı kapatıp müziği kapatabilirsiniz.

So everything can be hacked, and research is important,

Her şey hacklenebilir ve bu araştırma çok önemli

but the second challenge we have

fakat karşılaştığımız ikinci zorluk

is how can we go from R and D, and prototypes, to real products?

ARGE'den ve prototiplerden nasıl gerçek ürünlere geçeceğimizdi.

How can we make real things that are also interfaces?

Arayüzler hâlindeki şeyleri nasıl gerçek ürünler yapacağız?

And you may ask yourself, who would do this?

Kendinize sorabilirsiniz, bunları kim yapacak?

Silicon Valley?

Silikon Vadisi mi?

Is it through Shenzhen?

Shenzhen mi?

Now the challenge there is that the world of things is huge.

Şimdi zorlandığımız ise eşyaların dünyası devasa.

Every year, the apparel industry produces 150 billion garments.

Her yıl giyim endüstrisi 150 milyar giysi üretmekte.

In comparison, the technology industry only makes 1.4 billion phones.

Karşılaştırıldığında teknoloji endüstrisi yalnızca 1,4 milyon telefon üretiyor.

The world of things is much bigger than the world of technology.

Eşyaların dünyası, teknoloji dünyasından çok daha büyük.

The technology world cannot change the world of things.

Teknoloji dünyası, eşyalar dünyasını değiştiremez.

Instead, we need to create technology which changes makers of things,

Aslında biz eşyaları üretenleri değiştirecek bir teknoloji yaratmalıyız;

people who make your chairs and clothes and everything else,

sandalye ve kıyafetlerinizi hatta her tür ürünü yapanların

into makers of smart things,

akıllı eşyalar üreten insanlar olmalarını sağlamalıyız.

enable them to do that.

So to test this challenge, we came up with a very simple idea and challenge:

Bu zorluğu test etmek için çok basit bir fikir ve iddiamız var:

Can a tailor make a wearable?

Bir terzi giyilebilir yapabilir mi?

Now we don't want to take a tailor

Şimdi biz bir terziyi alıp

and turn the tailor into an electrical engineer.

onu bir elektrik mühendisi yapmak istemiyoruz.

We still want to have some tailors around.

Hâlâ çevrede terziler olmasını istiyoruz.

But what we would like to do is create technology

Yapmak istediğimiz şey bakan, hisseden

which looks, feels and behaves like a raw material used by the tailor

ve onların kıyafetlerini dikmek için terzi tarafından kullanılıp işlenmiş

to make their clothes.

bir malzeme gibi davranan teknoloji üretmek.

For example, a touch panel made for a tailor would look like this,

Örneğin bir terzi için yapılan dokunmatik paneli şöyle görünür,

made out of textiles, so you can cut it with scissors and sew it in.

tekstilden yapılmış bu yüzden onu makasla kesip dikebilirsiniz.

At the same time, it has to retain the performance.

Aynı zamanda, performansı korumak zorundadır.

The way to make this textile touch panel

Bu tekstil dokunmatik paneli yapmanın yolu,

also requires a very different approach than for making consumer electronics.

tüketici elektronikleri yapmaktan daha farklı bir yaklaşım gerektiriyor.

In our case, we have to go to the mountains of Tokyo

Bizim durumumuzda, Tokyo'nun dağlarına gitmemiz gerek;

to a small factory which was making kimono garments for generations.

nesiller boyunca giysi üreten küçük bir fabrikaya.

We worked with my collaborators,

İş birliği yaptığım çalışma arkadaşlarımız

who were not engineers.

mühendis değillerdi.

It was an artisan who knows how to make things

Bir şeyleri yapmayı bilen bir esnaf

and an artist who knows how to make things beautiful.

ve aynı zamanda eşyaları güzelleştirebilen bir sanatçıydı.

Working with them, we created one of the best yarns in the world,

Onlarla çalışarak dünyanın en iyilerinden biri olan ipliklerden ürettik,

which consists of thin metallic alloys

iplikler polyester elyaf ve pamuk liflerle örtülü

wrapped around with polyester fibers and cotton fibers.

metalik alaşımlar içeriyor.

These yarns were made in the same machines

Bu iplikler nesiller boyu kimono için iplik üreten makinelerle

which were making yarns for kimonos for generations.

makineler ile aynı makinede üretildi.

We then took these yarns and gave them to the factory,

Sonrasında bu iplikleri aldık

ve onları kumaş üreten bir fabrikaya verdik.

which is making textiles,

and we wove our smart textile using regular machines

Biz akıllı hem de çeşitli renk ve materyalleri olan kumaşlarımızı

in a variety of colors and materials,

sıradan makineler ile üretiyoruz,

and we gave those textiles to a tailor

bu kumaşları Londra'da Savile Row'da

in Savile Row in London.

bir terziye verdik.

So tailors are traditionalists, particularly in Savile Row.

Terziler gelenekçidirler, özellikle Savile Row'da bulunanlar.

They don't use computers.

Bilgisayar kullanmazlar.

They don't use machines.

Makine kullanmazlar.

They use hands and they cut.

Ellerini kullanırlar ve keserler.

They fit their products on the human body,

Ürünleri insan vücuduna uydururlar,

not on 3-D avatars.

3D avatarlara değil.

Technology is not a part of their vocabulary,

Teknoloji onların kelime hazinesinde bulunmaz

but they are modern people.

ama modern insanlardır.

They know how to use technology.

Teknolojiyi nasıl kullanacaklarını bilirler.

So if technology can be formed and shaped

Eğer teknoloji şekillenip bir forma girebilseydi,

like a button, like a textile, like something they can use,

bir düğme, kumaş ya da kullanabilecekleri bir şey gibi,

they absolutely can make a wearable,

onu kesinlikle giyilebilir yaparlardı,

a garment which can place a phone call.

arama yapabilen bir giysi.

(Phone rings)

(Telefon çalar)

So now we've proven that you can actually make a wearable,

Şimdi kanıtlıyoruz ki giyilebilir bir şey yapabiliriz

not by an electronic company, but by a tailor.

ancak bir elektronik şirketi değil bir terzi sayesinde.

We worked and collaborated with Levi's,

Uğraştık ve Levi's ile iş birliği yaptık,

our partners and our neighbors,

ortaklarımız ve komşularımız ile

to make a real product,

gerçek bir ürün yapmak için

and this product is this jacket I'm wearing right now.

bu ürün bir ceket ve onu şu anda giyiyorum.

You can buy it. It's on sale.

Satın alabilirsiniz. Şu an satışta.

It was made in the same factories which make all their products,

Tüm ürünlerini ürettikleri bir fabrikada üretildi

and you have noticed

ve fark ettiniz ki

I've been controlling my presentation from the sleeve of the jacket.

tüm sunumumu ceketimin kolundan kontrol ediyordum.

I go like this, it goes forward. Like this, it goes backward.

Böyle gidiyorum ve o ileri alıyor. Böyle gidince ise geri alıyor.

And of course, I can do more things.

Elbette daha çok şey yapabiliyor.

It's not just to control a presentation.

Bir sunumu kontrol etmekten daha fazlasını yapıyor.

I can now control my navigation, control my music,

Navigasyonu, müziğimi kontrol ediyorum,

but most importantly, it stays a jacket, it stays a thing,

en önemlisi beni harika gösteren

which makes me look great.

bir ceket, bir eşya olarak kalması.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

And that's the most important thing.

En önemli olan da bu zaten.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So OK, we proved we can turn things into interfaces.

Evet, şunu kanıtladık ki eşyaları arayüzlere çevirebiliyoruz.

We proved that these things can be made by makers of things

Bu ürünlerin ise teknoloji şirketleri tarafından

and not by technology companies.

yapılmadığını kanıtladık.

I look awesome. Are we done?

Muhteşem görünüyorum. Tamam mıyız?

(Laughter)

(Kahkahalar)

Not yet.

Henüz değil.

The third challenge:

Üçüncü zorluk:

How can we scale?

Ne kadar ölçeklendirebiliriz?

How can we go from one product to many products?

Nasıl bir üründen daha fazla ürüne yol alabiliriz?

And that's what we're working on right now.

Bu ise şu an çalışmakta olduğumuz konu.

Let me tell you how we're going to do this.

Size nasıl uğraştığımızı anlatayım.

First of all, I want to make myself clear --

Öncelikle, açık olmak gerekirse

I am not talking about the Internet of Things.

Nesnelerin İnterneti'nden bahsetmiyorum.

I'm not talking about creating another gadget

Sıkılıp çekmecenizin arkasına fırlatacağınız,

you get bored with and throw in the back of your drawer

sonra da unutacağınız bir zımbırtıdan bahsetmiyorum.

and forget about.

I am talking about the foundational, important principle which guides my work:

Ben sadece işimi yönlendiren temel ilkelerden bahsediyorum.

"Technology has to make existing things better."

''Teknoloji her şeyin daha iyi bir şekilde var olmasını sağlamalıdır.''

It makes them better by connecting them to your digital life

Onları sizin dijital hayatınıza bağlayarak daha iyi olmalarını sağlar

and adds new usefulness and new functionality

ve aynı amacı koruyarak

while remaining the same original purpose,

yeni işlev ve kullanışlılık sağlar,

not changing it.

yani değiştirmeden.

This jacket I am wearing can control my mobile phone and presentation,

Şu an giyiyor olduğum ceket akıllı telefonumu ve sunumumu kontrol ediyor

but it still remains a jacket.

ancak bu hâlâ bir ceket.

That means that once we start making all things interactive and connected,

Bu da demek ki bir kere bir şeyleri interaktif ve bağlantılı hâle getirince

every thing would have its own set of actuators, displays and sensors

her şeyin o amaca özel işletici, ekran ve sensörleri olabilir.

specific for those things.

A pair of running shoes does not need to have a touch sensor.

Bir çift koşu ayakkabısı dokunma sensörüne ihtiyaç duymaz.

Why would it have one?

Peki neden dokunma sensörü vardır?

If you have a sensor,

Bir sensörünüz varsa

it should measure your running performance

koşu performansını ya da diz tesirini

or knee impact,

bir çift ayakkabı olma özelliğini koruyarak ölçebilir.

while remaining a great pair of shoes.

Makers of things will have to start thinking

Eşyaları yapan kişiler hangi tür dijital işlevi

what kind of digital functionality they have to offer to their consumers.

tüketicilerine önereceklerini düşünmeye başlayacaklar.

They will have to become service providers,

Hizmet sunucusu olmak zorunda kalacaklar

or they may become irrelevant.

ya da belki ilgisiz kalacaklar.

We will have to provide and create a service ecosystem

Bir hizmet ekosistemi kanıtlayıp yaratmak durumunda olacaklar,

just like we've done for mobile phones,

bizim akıllı telefonlara yaptığımız gibi.

where you have apps and services and everything else,

Uygulama ve servisler gibi şeyler bulunan yerlerde

and sometimes, you're still making a phone call.

hala telefon görüşmesi yapabiliyorsunuz.

Now to make this ecosystem possible, we have to avoid fragmentation.

Bu ekosistemi gerçekleştirebilmek için parçalamadan uzaklaşmak zorundasınız.

We have to avoid different interfaces for different people for different things.

Farklı insan ve eşyalar için farklı arayüzler oluşturmaktan uzak durmalıyız.

We have to create uniform user experience

Bizim tek tip kullanıcı deneyimi yaratmamız gerekli

and, for that reason, we have to create a single computing platform

ve bu sebeple tüm bunları kapsayan

which powers all those things.

tek bir bilişim platformu yaratmalıyız.

What is the platform going to be?

Bu platform ne olacak peki?

And I think the answer is obvious:

Bana kalırsa cevap açık:

it's a cloud, cloud computing.

Bu bir bulut, bulut bilişimi.

Now you cannot connect things directly to the cloud, obviously.

Aslında eşyaları direkt olarak bulut ile bağdaştıramıyorsunuz.

So you have to develop a small device which can be plugged into all the things

Bu yüzden eşyaya takılabilen küçük bir cihaz geliştirmelisiniz

and make them connected to the cloud

ve bu cihaz eşyaları buluta bağlayıp

to unlock their potential and add new functionality.

potansiyelini kilitleyip yeni bir işlev ekleyebilmeli.

So let me show, for the first time, the real device which we've built.

Sizlere ürettiğimiz ve ilk defa gösterecek olduğum cihazı sunuyorum.

We are showing this for the first time.

Bunu ilk defa gösteriyoruz.

That's what it looks like,

Böyle görünüyor,

and it's a small device

eşyaları bağlayıp

which will be connected to things we want to make smart

akıllı ve interaktif hâle getirebilen

and connected and interactive.

küçük bir cihaz.

How is it going to work?

Nasıl mı çalışıyor?

So on the back, you have a few electrodes.

Arkasında birkaç elektrot var.

So when you plug them into different things,

Onları başka şeylere takınca

like here,

burada olduğu gibi

the device will recognize where you're plugging them

bu cihaz taktığınız diğer cihazı tanıyor

and then reconfigure itself to enable specific functionality

ve kendisini özel işlevler için yeniden yapılandırıyor,

for this particular thing.

özellikle bu şey için.

We would like to give this device to makers of things,

Bu cihazı eşya ve mobilya üreten kişilere verirsek

the people who make your clothing and furniture,

böylece bunu bir fermuar

so they can use it just like they use a button or a zipper.

ya da buton olarak kullanabilirler.

And what they're going to make with them is up to them.

Aslında ne yapacakları kendilerine kalmış.

We don't want to dictate the use cases.

Kullanım şekillerini dikte etmek istemiyoruz.

We would like to let people who make those things --

Bu cihazı sanatçı ve tasarımcı,

artists and designers, brands and craftsmen --

marka ve esnaflara hayal edip

to imagine and create this new world

yeni ve bağlantılı bir dünya kurmaları için bırakıyoruz

where things are connected

and have all this new, exciting digital functionality.

ve de bu heyecanlı ve yeni dijital işlevi kullanmaları için.

We don't need keyboards and screens and mouses to interact with your computer.

Bilgisayarla etkileşime geçmek için fare ve ekrana ihtiyacımız yok.

So I've been working on this idea for 20 years,

Bu fikir üzerinde 20 yıldır çalışıyordum,

and now it's taking shape,

şu an şekilleniyor

and as it's taking shape, what we are realizing

ve o şekil aldıkça fark ettiğimiz şey

is that I always thought I was working on computer interfaces,

her zaman bilgisayar arayüzleri üzerinde çalışıyor olduğum,

I always thought of myself as an interaction designer,

kendimi her zaman etkileşim tasarımcısı olarak düşünüyorken

but I'm realizing that I'm not building interfaces.

fark ettim ki ben arayüzler hazırlamıyorum.

What I realized is that me and my team,

Ben ve ekibim,

we're building a new kind of computer,

bizler yeni bir tür bilgisayar üretiyoruz,

an ambient computer.

çevreye bağlı bir bilgisayar.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)