What a world without prisons could look like | Deanna Van Buren

Çeviri: Dr. Özgür Özdilsiz Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

A lot of people call me a "justice architect."

Pek çok insan beni adalet mimarı diye adlandırıyor.

But I don't design prisons.

Ama ben cezaevleri tasarlamıyorum.

I don't design jails.

Hapishaneler tasarlamıyorum.

I don't design detention centers, and I don't even design courthouses.

Nezarethaneler ve mahkemeler de tasarlamıyorum.

All the same, I get a call every week,

Buna rağmen hep aynı şey oluyor. Her hafta bir çağrı alıyorum;

saying, "OK, but you design better prisons, right?

"Tamam, ama siz daha iyi hapishaneler tasarlamıyor musunuz?" diye

You know, like those pretty ones they're building in Europe."

soruyorlar."Hani şu Avrupa'da inşa ettikleri şirin şeyler gibi."

And I always pause.

O an hep duraksıyorum

And I invite them,

ve onları davet ediyorum

and I invite you today,

ve bugün de sizi davet ediyorum;

to imagine a world without prisons.

hapishanelerin olmadığı bir dünya hayal etmeye.

What does that justice feel and look like?

Adalet nasıl hissettiriyor ve neye benziyor ?

What do we need to build to get there?

Adalete ulaşmak için ne inşa etmeliyiz?

I'd like to show you some ideas today of things that we're building.

Bugün sizle, inşa ettiklerimize dair bazı fikirleri paylaşacağım.

And I'm going to start with an early prototype.

Ve erken bir prototiple başlayacağım.

This I built when I was five.

Bunu beş yaşımdayken inşa etmiştim.

I call it "the healing hut."

Buna "iyileştiren kulübe" diyorum.

And I built it after I got sent home from school

Bunu başka bir çocuğun yüzüne yumruk attığım için

for punching this kid in the face because he called me the N-word.

okuldan eve gönderildiğimde inşa ettim. Çocuk bana "zenci" demişti

OK, he deserved it.

ve yumruğu hak etmişti.

It happened a lot, though,

Yine de bu sıkça olan bir şeydi çünkü ailem,

because my family had desegregated a white community in rural Virginia.

ırk ayrımına son vermek için Virginia kırsalında beyaz bir toplulukta yaşıyordu.

And I was really scared.

Gerçekten ürkmüştüm.

I was afraid.

Korkmuştum.

I was angry.

Kızgındım.

And so I would run into the forest, and I would build these little huts.

Koşarak ormana dalıyor ve bu küçük kulübeleri inşa ediyordum.

They were made out of twigs and leaves and blankets I had taken from my mom.

Dallar, yapraklar ve annemden aldığım battaniyelerle inşa ediyordum.

And as the light would stream into my refuge,

Güneş ışınları sığınağıma doldukça,

I would feel at peace.

kendimi huzurlu hissediyordum.

Despite my efforts to comfort myself,

Kendimi tüm rahatlatma çabalarıma karşın,

I still left my community as soon as I could,

olabilecek en kısa zamanda içinde bulunduğum topluluğu terk ederek

and I went to architecture school

mimarlık okuluna başladım.

and then into a professional career designing shopping centers,

Ve daha sonra alışveriş merkezleri,

varlıklı aileler için evler ve ofis binaları

homes for the wealthy

and office buildings,

tasarladığım profesyonel bir kariyere başladım.

until I stepped into a prison for the first time.

Ta ki bir hapishaneden içeri adımımı ilk kez atana kadar.

It was the Chester State Correctional Institution in Pennsylvania.

Davet edildiğim yer Pensilvanya'daki Chester Eyalet Islah Evi'ydi.

And my friend, she invited me there

Beni oraya davet eden arkadaşım,

to work with some of her incarcerated students

mahkum öğrencilerden bazılarıyla çalışmamı

and teach them about the positive power of design.

ve onlara tasarımın pozitif gücünü anlatmamı istedi.

The irony is so obvious, right?

Çelişki ne kadar açık değil mi?

As I approached this concrete building, these tiny little windows,

Beton binaya yaklaştım. O ince küçük pencereler,

barbed wire, high walls, observation towers,

dikenli teller, yüksek duvarlar, gözetleme kuleleri

and on the inside, these cold, hard spaces,

ve içeride soğuk, sert alanlar,

little light or air,

çok az miktarda ışık veya hava,

the guards are screaming, the doors are clanking,

bağıran gardiyanlar, kapanan kapıların metal sesi,

there's a wall of cells filled with so many black and brown bodies.

hücrelerden oluşan bir duvar ve içlerinde pek çok siyah ve kahverengi beden.

And I realized that what I was seeing

O an fark ettim ki

was the end result of our racist policies that had caused mass incarceration.

gördüğüm şeyler ırkçı polislerimizin neden olduğu büyük çaplı mahkumiyetlerdi.

But as an architect, what I was seeing

Ama bir mimar olarak gördüğüm şey ise,

was how a prison is the worst building type we could have created

hapishanenin; bir insanın diğerine verdiği zararı gösterecek şekilde

to address the harm that we're doing to one another.

tasarlanabilecek en kötü bina tipi olduğuydu.

I thought, "Well, could I design an alternative to this,

Şöyle düşündüm:"Pekâlâ buna alternatif olabilecek ne tasarlayabilirim?

other than building a prettier prison?"

Daha şirin bir hapishane mi?"

It didn't feel good to me; it still doesn't feel good.

Bu düşünce, o zaman da şimdi hâlâ olduğu gibi bana iyi hissettirmedi.

But back then, I just didn't know what to do.

O an ne yapacağımı bilmiyordum.

What do we build instead of this?

Gördüğümün yerine ne inşa edebilirdim?

And then I heard about restorative justice.

Daha sonra düzeltici adalet kavramını duydum.

I felt at peace again,

Tekrar huzurlu hissettim.

because here was an alternative system

Çünkü bir suç meydana geldiğinde, bunu ilişkilerde bir çatlak

that says when a crime is committed, it is a breach of relationship,

olarak gören alternatif bir sistem vardı.

that the needs of those who have been harmed

İlişkide zarar görenlerin ihtiyaçları

must be addressed first;

öncelikli olarak dikkate alınmalı,

that those who have committed the offense

ve suçlamalarda bulunanlar

have an obligation to make amends.

iyileştirici adımlar atmak zorundaydılar.

And what they are are really intense dialogues,

Gerçekten yoğun diyaloglarla tüm etkilenen

where all stakeholders come together to find a way to repair the breach.

paydaşlar bir araya gelerek ilişkideki çatlağı onaracak bir yol bulmalıydılar.

Early data shows that restorative justice builds empathy;

Erken veriler, düzeltici adaletin empati oluşturduğunu,

that it reduces violent reoffending by up to 75 percent;

bunun da tekrar şiddet eylemine başvurmayı % 75 oranında azalttığını,

that it eases PTSD in survivors of the most severe violence.

aşırı şiddete maruz kalanlarda PTSD (travma sonrası stres bozukluğu) ile

And because of these reasons,

mücadeleyi kolaylaştırdığını ve tüm bu nedenlerden dolayı,

we see prosecutors and judges and district attorneys

bazı savcılar, hakimler ve bölge savcılarının

starting to divert cases out of court and into restorative justice

davaları mahkeme dışında düzeltici adalete yönlendirdiklerini görüyoruz.

so that some people never touch the system altogether.

Böylece bazı suçlular sisteme bir daha hiç girmiyorlar.

And so I thought, "Well, damn -- why aren't we designing for this system?"

"Pekâlâ o zaman neden böyle bir sistemi tasarlamıyorlar?" diye düşündüm.

(Applause)

(Alkışlar)

Instead of building prisons,

Hapishaneler inşa etmek yerine,

we should be building spaces to amplify restorative justice.

düzeltici adaleti güçlendirici alanlar oluşturmalıyız.

And so I started in schools,

Ve okullardan başladım,

because suspensions and expulsions

çünkü okuldan uzaklaştırma ve atılma

have been fueling the pathway to prison for decades.

onlarca yıldır hapse giden yolun ilk adımları olmuş.

And many school districts -- probably some of your own --

Ve belki sizlerinki de dâhil olmak üzere pek çok bölge okulu

are turning to restorative justice as an alternative.

bir alternatif olarak düzeltici adalete yöneliyor.

So, my first project -- I just turned this dirty little storage room

İlk projem; lisede depo alanı olarak kullanılan

into a peacemaking room for a program in a high school

çok kirli bir odayı huzurlu bir odaya dönüştürmek oldu.

in my hometown of Oakland.

Bu oda, benim büyüdüğüm Oakland'da.

And after we were done, the director said

Bittiğinde, lisenin müdürü

that the circles she was holding in this space

bu odada oluşan diyalog dairelerinin

were more powerful in bringing the community together

okuldaki kavgalardan ve toplumdaki silahlı şiddet olaylarından

after fighting at school and gun violence in the community,

sonra insanları bir araya getirmek için çok güçlendirici olduğunu söyledi.

and that students and teachers started to come here

Öğrenciler ve öğretmenler burayı sadece

just because they saw it as a space of refuge.

bir sığınak olarak gördükleri için gelmeye başladılar.

So what was happening is that the space was amplifying the effects of the process.

Yeni yapılan mekânın kendisi sürecin daha da etkili işlemesine neden oldu.

OK, then I did something that architects always do, y'all.

Daha sonra mimarların hep yaptığı bir şeyi yaptım.

I was like, I'm going to build something massive now, right?

Şimdi daha büyük bir şey inşa etmeliydim, tamam mı?

I'm going to build the world's first restorative justice center all by myself.

Dünyanın ilk düzeltici adalet merkezini tek başıma inşa edecektim.

And it's going to be a beautiful figure on the skyline,

Ve o, gökyüzünde çok güzel bir figür olacaktı,

like a beacon in the night.

tıpkı bir gece parlayan bir işaret fişeği gibi.

Thousands of people will come here instead of going to court.

Binlerce insan mahkeme yerine buraya geleceklerdi.

I will single-handedly end mass incarceration

Tek başıma kitlelerin mahkum edilmesini bitirecektim

and win lots of design awards.

ve pek çok tasarım ödülü alacaktım.

(Laughter)

(Kahkaha)

And then I checked myself --

Daha sonra kendime geldim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

because here's the deal:

Çünkü tablo şuydu:

we are incarcerating more of our citizens per capita

Dünyadaki tüm ülkelerden daha fazla olacak şekilde

than any country in the world.

kişi başına düşen mahkum sayısına sahiptik.

And the fastest-growing population there are black women.

Mahkumlar arasında en hızlı büyüyen nüfus ise siyahi kadınlar.

Ninety-five percent of all these folks are coming home.

Bu kişilerin % 95'i eve dönüyor.

And most of them are survivors of severe sexual, physical and emotional abuse.

Ve çoğu cinsel, fiziksel veya duygusal istismarın kurbanı oluyor.

They have literally been on both sides of the harm.

Tam anlamıyla iki tarafta da hasar görmüş durumdalar.

So I thought, uh, maybe I should ask them

Sonra düşündüm, belki de onlara sormalıydım:

what we should build instead of prisons.

Hapishaneler yerine ne inşa edelim?

So I returned with a restorative justice expert,

Düzeltici adalette uzman bir kişiye ulaştım

and we started to run the country's first design studios

ve mahkum olmuş kadınlarla erkekleri de dâhil ederek

with incarcerated men and women

düzeltici adalet ve tasarımın birleştiği

around the intersection of restorative justice and design.

ülkenin ilk düzeltici adalet alanlarını dizayn ettik.

And it was transformative for me.

Benim için gerçekten dönüşüm geçirten bir deneyimdi.

I saw all these people behind walls in a totally different way.

Duvarların arkasındaki kişileri tamamen farklı bir şekilde görüyordum.

These were souls deeply committed to their personal transformation

Bu kişiler ruhlarını kendi kişisel dönüşümlerine adamış

and being accountable.

ve güvenilir kişiler olmaya çalışıyorlardı.

They were creative, they were visionary.

Yaratıcı ve vizyonerlerdi.

Danny is one of those souls.

Danny, bu ruha sahip kişilerden biri.

He's been incarcerated at San Quentin for 27 years

San Quentin'de 27 yıla mahkum olmuş

for taking a life at the age of 21.

çünkü 21 yaşındayken birini öldürmüş.

From the very beginning,

En başından itibaren,

he's been focused on being accountable for that act

bu hareket için güvenilir olmaya ve parmaklıkların

and doing his best to make amends from behind bars.

arkasından elinden gelen en iyi katkıyı vermeye odaklandı.

He brought that work into a design for a community center

Çabasını, barış ve iyilik hâli sağlayacak

for reconciliation and wellness.

bir toplum merkezi tasarımı için harcadı.

It was a beautiful design, right?

Güzel bir tasarım, değil mi?

So it's this green campus filled with these circular structures

Tasarımı kurban ve suçlunun diyalog kurduğu dairesel yapılar

for victim and offender dialogue.

içeren yeşil bir kampüs alanı.

And when he presented the project to me,

Projeyi bana ilk sunduğunda,

he started crying.

ağlamaya başladı.

He said, "After being in the brutality of San Quentin for so long,

Dedi ki "San Quentin'in acımasız ortamında o kadar uzun süre kaldıktan sonra,

we don't think reconciliation will happen.

uzlaşının tekrar mümkün olmadığını düşünüyordum."

This design is for a place that fulfills the promise of restorative justice.

"Bu tasarım düzeltici bir adaletin mümkün olabileceği bir yere dair umut veriyor."

And it feels closer now."

"Ve şimdi buna daha yakın hissediyorum."

I know for a fact

Şu bir gerçek ki;

that just the visualization of spaces for restorative justice and healing

düzeltici adalet ve iyileşme için alanları görsel kılmak

are transformative.

başlıbaşına dönüşümü sağlıyor.

I've seen it in our workshops over and over again.

Yaptığımız çalıştaylarda defalarca bunu gördüm.

But I think we know that just visualizing these spaces is not enough.

Ama sadece bu alanları görselleştirmenin yetmediğini,

We have to build them.

onları inşa etmenin gerektiğini biliyorum.

And so I started to look for justice innovators.

Ve adalet yenilikçilerini aramaya başladım.

They are not easy to find.

Onlar bulunması kolay kişiler değil.

But I found one.

Ama bir tanesini buldum.

I found the Center for Court Innovation.

Yenilikçi Mahkeme Merkezi'ni keşfettim.

They were bringing Native American peacemaking practices

Bu merkez doğal Amerikan barıştırma (arabuluculuk) yöntemlerini

into a non-Native community

doğuştan Amerikan olmayanlarla tanıştırıyor.

for the very first time in the United States.

Bu, Birleşik Devletler'de ilk kez yapılıyor.

And I approached them, and I said,

Onlara yaklaştım ve şöyle dedim:

"OK, well, as you set up your process,

"Tamam, siz sürecinizi başlatırken ben de onlarla

could I work with the community to design a peacemaking center?"

bir barış merkezi tasarlamak için çalışabilir miyim?"

And they said yes.

Ve evet dediler.

Thank God, because I had no backup to these guys.

Tanrıya şükür, çünkü bu merkez dışında ikinci olarak gidebileceğim kimse yoktu.

And so, in the Near Westside of Syracuse, New York,

Ve New York, Syracuse Near Westside'da

we started to run design workshops with the community

tasarım çalıştayları başlattık.

to both locate and reenvision an old drug house

Eskiden, uyuşturucu kullanma mekânı olan bir evi

to be a peacemaking center.

bir barış merkezine dönüştürmeye başladık.

The Near Westside Peacemaking Project is complete.

Near Westside Barış Merkezi projesi tamamlandı.

And they are already running over 80 circles a year,

Ve yılda hemen hemen 80 çember buluşması gerçekleşiyor.

with a very interesting outcome,

Merkezin çok ilginç bir çıktısı,

and that it is the space itself

sadece fiziksel mekân bile

that's convincing people to engage in peacemaking

çoğu insanı hayatlarında ilk kez

for the very first time in their lives.

barış için katkı vermeye ikna ediyor.

Isabel and her daughter are some of those community members.

Isabel ve kızı bu topluluğun bir parçası.

And they had been referred to peacemaking

Merkeze yönlendirilme nedenleri;

to heal their relationship after a history of family abuse,

aile içi istismar, cinsel istismar gibi hem aile içi

sexual abuse

hem de toplumla olan

and other issues that they'd been having in their own family

sorunlarının yarattığı aile içi iletişim

and the community.

sorunlarının çözümü.

And, you know, Isabel didn't want to do peacemaking.

Ve biliyor musunuz Isabel bu sürece dâhil olmak istemedi.

She was like, "This is just like going to court.

Tepkileri: "Tıpkı mahkemeye gitmek gibi"

What is this peacemaking stuff?"

"Bu barıştırma işi ne?" şeklindeydi.

But when she showed up,

Ama merkeze geldiğinde,

she was stressed, she was anxious.

stresli ve gergindi.

But when she got in, she kind of looked around,

Ama içeriye girdiğinde etrafa şöyle bir bakındı ve

and she settled in.

sakinleşerek oturdu.

And she turned to the coordinator and said,

Ve koordinatöre dönerek :

"I feel comfortable here -- at ease.

"Burada zorlanmadan rahat hissediyorum.

It's homey."

Evi andırıyor." dedi.

Isabel and her daughter made a decision that day

Isabel ve kızı o gün;

to engage and complete the peacemaking process.

barış merkezi sürecinin adanmış birer parçası olmaya karar verdiler.

And today, their relationship is transformed;

Ve bugün ilişkileri bir dönüşüm geçiriyor.

they're doing really well and they're healing.

Gerçekten çok iyi gidiyorlar ve iyileşiyorlar.

So after this project, I didn't go into a thing

Bu projeden sonra, şu eski fikrimden vazgeçtim:

where I'm going to make a huge peacemaking center.

"Büyük bir barış merkezi inşa etmek."

I did want to have peacemaking centers in every community.

Onun yerine her topluluk için bir barış merkezi inşa etmek istiyordum.

But then a new idea emerged.

Fakat aklımda yeni bir düşünce oluştu.

I was doing a workshop in Santa Rita Jail in California,

California Santa Rita Hapishanesi'nde bir çalıştaydaydım,

and one of our incarcerated designers, Doug, said,

tasarımda görevli mahkumlardan biri olan Doug:

"Yeah, you know, repairing the harm, getting back on my feet, healing --

"Evet, biliyorsun, bu hasarı iyileştirmek, ayaklarımın üstünde durabilmek, iyileşmek

really important.

But the reality is, Deanna, when I get home,

gerçekten önemli.

Ama gerçek şu ki Deanna, eve döndüğümde

I don't have anywhere to go.

gidecek hiçbir yerim yok.

I have no job -- who's going to hire me?

Bir işim yok - kim beni işe alır?

I'm just going to end up back here."

Ben sonunda tekrar buraya geri döneceğim."dedi.

And you know what, he's right,

Ve biliyor musunuz, haklıydı.

because 60 to 75 percent of those returning to their communities

Çünkü topluma geri dönen mahkumların % 60 ila 75'i

will be unemployed a year after their release.

hapisten çıkmalarının ardından 1 yıl boyunca iş bulamayacaklar.

We also know, if you can't meet your basic economic needs,

Ve biliyoruz ki, eğer temel ekonomik ihtiyaçlarınızı karşılayamazsanız,

you're going to commit crime --

suç işleyeceksiniz.

any of us would do that.

Çoğumuz öyle yapardık.

So instead of building prisons,

Bu yüzden hapishaneler inşa etmek yerine,

what we could build are spaces for job training and entrepreneurship.

girişimcilik, meslek edindirme merkezleri inşa etmeliyiz.

These are spaces for what we call "restorative economics."

Bu yerlere "dönüştürücü ekonomi" alanları diyoruz.

Located in East Oakland, California,

California, East Oakland'a kurulmuş olan

"Restore Oakland" will be the country’s first center

"Dönüştüren Oakland" ülkenin

for restorative justice and restorative economics.

ilk dönüştüren adalet ve ekonomi merkezi olacak.

(Applause)

(Alkışlar)

So here's what we're going to do.

Peki o zaman ne yapacağımızı söyleyeyim.

We're going to gut this building and turn it into three things.

Bu yeri ele alıp üç şeye dönüştüreceğiz:

First, a restaurant called "Colors,"

Birincisi: "Renkler" adında bir restoran;

that will break the racial divide in the restaurant industry

ırksal ayrımcılığı restoran endüstrisinde ortadan kaldıracak,

by training low-wage restaurant workers

düşük ücretli restoran çalışanlarını eğiterek yaşayabilecekleri

to get living-wage jobs in fine dining.

It does not matter if you have a criminal record or not.

ücret elde edebilecekleri iş imkanlarına sahip olmalarını sağlayacak

On the second floor, we have bright, open, airy spaces

Herhangi bir suç kaydınız olup olmadığı bir şey ifade etmeyecek.

İkinci katta; aydınlık, açık, havadar alanlarımız olacak.

to support a constellation of activist organizations

Bu alan toplum kuruluşlarının buluşma yeri olacak.

to amplify their cry of "Healthcare Not Handcuffs,"

"Kelepçe değil sağlık hizmeti" ve "Bir insan hakkı olarak barınma",

and "Housing as a human right."

gibi talepleri dile getirecekler.

And third, the county's first dedicated space for restorative justice,

Ve üçüncüsü, ülkenin ilk adanmış düzeltici adalet merkezi;

filled with nature, color, texture and spaces of refuge

doğal, renkli bir dokuya sahip sığınma alanları.

to support the dialogues here.

Burada diyaloglar desteklenecek.

This project breaks ground in just two months.

Bu proje iki ay içinde hayata geçiyor.

And we have plans to replicate it

Ve bunu çoğaltmak için planlarımız var;

in Washington D.C., Detroit, New York and New Orleans.

Washington'da, Detroit'te, New York'ta ve New Orleans'ta.

(Applause)

(Alkışlar)

So you've seen two things we can build instead of prisons.

Gördüğünüz gibi hapishaneler yerine iki şey inşa edebiliriz.

And look, the price point is better.

Ve bakın maliyet olarak da avantajlı.

For one jail, we can build 30 restorative justice centers.

Bir hapishane yerine 30 tane düzeltici adalet merkezi inşa edebiliriz.

(Applause)

(Alkışlar)

That is a better use of your tax dollars.

Bu ödediğiniz vergiler için de daha iyi.

So I want to build all of these.

Evet, bunların hepsini inşa etmek istiyorum.

But building buildings is a really heavy lift.

Ama bunları inşa etmek ağır bir yük.

It takes time.

Zaman alıyor.

And what was happening in the communities that I was serving

Ve ne oluyor biliyor musunuz? Hizmet verdiğim topluluklar,

is we were losing people every week to gun violence and mass incarceration.

her hafta silahlı şiddete ve mahkumiyetlere bağlı insan kaybediyorlar.

We needed to serve more people and faster and keep them out of the system.

Bu döngüden uzak tutmak için; daha çok kişiye hızlı hizmet götürmemiz gerekiyor.

And a new idea emerged from the community,

Ve bu noktada topluluktan yeni bir fikir çıktı.

one that was a lot lighter on its feet.

Daha basit kendi ayakları üzerinde duran bir fikir.

Instead of building prisons, we could build villages on wheels.

Hapishaneler inşa etmek yerine, tekerlekli köyler inşa edebiliriz.

It's called the Pop-Up Resource Village,

Hareketli Kaynak Köyleri.

and it brings an entire constellation of resources

Tüm kaynakları bir araya toplayan

to isolated communities in the greater San Francisco area,

San Francisco'nun daha geniş bölgesindeki izole topluluklara ulaşan,

including mobile medical, social services and pop-up shops.

mobil tıbbi, sosyal servisler ile dükkânlar içeren bir köy.

And so what we're doing now

Ve şimdi yaptığımız şey,

is we're building this whole village with the community,

bu köyü tüm destek verenlerle inşa ediyoruz.

starting with transforming municipal buses into classrooms on wheels

Belediyeye ait otobüsleri tekerlekli sınıflara dönüştürüyoruz.

that bring GED and high school education across turf lines.

Genel Yetenek Sınavı ve lise eğitimine yönelik dersler veriyoruz.

(Applause)

(Alkışlar)

We will serve thousands of more students with this.

Bununla binlerce öğrenciye ulaşacağız.

We're creating mobile spaces of refuge

Mobil sığınaklar yaratarak

for women released from jail in the middle of the night,

gecenin bir yarısı hapisten tahliye olan ve en kırılgan anında olan kadınlara

at their most vulnerable.

yaşam alanı sağlıyoruz.

Next summer, the village will launch, and it pops up every single week,

Gelecek yaz köy hayata geçiyor ve her hafta bir başka

expanding to more and more communities as it goes.

topluluğa giderek daha da genişliyor.

So look out for it.

Onu bekleyin.

(Applause)

(Alkışlar)

So what do we build instead of prisons?

O zaman hapishaneler yerine ne inşa edelim?

We've looked at three things:

Üç şeye baktık:

peacemaking centers,

barış merkezleri,

centers for restorative justice and restorative economics

düzeltici adalet ve ekonomi merkezleri

and pop-up villages.

ve hareketli köyler.

But I'm telling you, I have a list a mile long.

Ama size söylüyorum, elimde bir mil uzunluğunda bir liste var.

This is customized housing for youth transitioning out of foster care.

Koruyucu aileden sonra geçiş döneminde gençler için barındırma projesi,

These are reentry centers for women to reunite with their children.

kadınların ayrıldıkları çocukları ile bir araya gelecekleri birleşme merkezleri,

These are spaces for survivors of violence.

şiddet mağdurları için alanlar,

These are spaces that address the root causes

çoğu mahkumiyetlerin kökündeki nedenlerini

of mass incarceration.

hedefleyen alanlar.

And not a single one of them is a jail or a prison.

Tek bir tanesi bile nezarethane veya hapishane değil.

Activist, philosopher, writer Cornel West says

Aktivist, filozof ve yazar Cornel West diyor ki;

that "Justice is what love looks like in public."

"Adalet, toplumda sevginin nasıl göründüğüdür".

So with this in mind, I ask you one more time

Bunu aklınızda tutarak sizleri

to imagine a world without prisons,

hapishanelerin olmadığı bir dünya hayal etmeye

and join me in creating all the things that we could build instead.

ve yerine inşa edebileceğimiz şeyleri birlikte oluşturmaya davet ediyorum

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)