Yuko Munakata: The science behind how parents affect child development | TED

Transcriber:

Çeviri: Ahmet Görgendemir Gözden geçirme: Ozay Ozaydin

Yıllar önce, bir öğrenci 2. ders günümde yanıma geldi.

Ebeveynlik ve çocuk gelişimi dersiydi.

Bir an tereddüt etti ve sonrasında şöyle itiraf etti:

A few years ago,

a student came up to me after the second day of my class

“Bu konuya çok ilgi duyuyorum

on parenting and child development.

ama bir gün çocuklarım olduğunda dersinizin işime yarayacağını umuyordum.”

She hesitated for a second and then she confessed,

Hayal kırıklığına uğramıştı.

"I'm really interested in this material,

but I was hoping your class would help me to become a better parent

Konu, çocukların geleceği üzerinde ebeveynlerin kontrolünün olmamasıydı.

if I have kids someday."

She was disappointed.

Dersimin işine yaramayacağı sonucuna varmıştı.

We were going to talk about how parents do not have control

in shaping who their children become.

Hiç böyle bir şey beklemiyordum.

Ebeveynlik ve çocuk gelişimi biliminin iyi bir ebeveyn olmakla ilgisi yok muydu?

She jumped to the conclusion that my class wouldn't help her.

I was caught off guard.

Umarım dersin sonunda fikri değişmiştir.

Would confronting the science of parenting and child development,

Ebeveynler çocukları için en iyisini ister.

not be relevant to being a good parent?

Genç veya yaşlı ebeveynler,

I hope that my class changed her mind.

zengin veya fakir,

evli veya boşanmış.

Parents want what's best for their children,

Ebeveynlik kitapları en iyi sonuçların nasıl elde edileceğini gösterdiklerini,

young and old parents,

rich and poor,

ebeveynlerin her gün karşılaştıkları zor kararları nasıl vereceklerini

married and divorced.

And parenting books promise to show how to achieve the best outcomes,

ve nasıl yetiştirilip böyle olduğumuzu açıklayabileceklerini iddia ediyorlar.

to address the difficult decisions that parents face every day

Sıkıntı olan şu ki ebeveynlik kitapları çelişkili mesajlar veriyorlar.

and in the process, to reveal why each of us turned out the way we did.

Kaplan ebeveynliği mi yoksa serbest ebeveynlik mi?

The problem is that parenting books send conflicting messages.

Hollanda ebeveynleri gibi dünyanın en mutlu çocuklarını yetiştirmek mi,

Tiger parenting or free-range parenting?

yoksa Almanlar gibi özgüvenli çocuklar yetiştirmek mi?

Parent like the Dutch to raise the happiest kids in the world

Sürekli verilen bir mesaj ise, eğer çocuğun başarılı değilse,

or like the Germans, to raise self-reliant children?

bir şeyleri yanlış yaptığın.

Ama iyi bir haberim var.

The one consistent message is that if your child isn't succeeding,

Bilim tamamen bambaşka bir mesajı destekliyor,

you're doing something wrong.

nihayetinde güçlendiren bir mesajı.

There's good news, though.

Çocuğun nasıl biri olacağını tahmin etmek,

The science supports a totally different message

ebeveynlerinin seçimlerinin etkisini öngörmek,

that is ultimately empowering.

adeta bir kelebeğin kanat çırpışından oluşan bir fırtınayı tahmin etmek gibidir.

Trying to predict how a child will turn out

based on choices made by the parents

Kelebeği biliyor musunuz?

is like trying to predict a hurricane

O meşhur olan, Çin’de kanatlarını çırpmasıyla

from the flap of a butterfly's wings.

rüzgar akımlarının yönünü değiştirecek kadar atmosferi etkileyen,

Do you know the butterfly,

the proverbial one, that flaps its wings in China,

o rüzgarların tropik beyaz kumsallar üzerinden yükselerek

perturbing the atmosphere just enough to shift wind currents

bir rüzgar sarmalı içerisine karışıp okyanusta su buharlaşmasını şiddetlendiren

that make their way to the skies over tropical white beaches

ve kanat çırpışının altı hafta sonrasında Karayipler’de bir fırtına çıkaran kelebek.

intensifying the water evaporating from the ocean in a spiral of wind

Eğer bir ebeveyn isen,

sen kanatlarını çırpan bir kelebeksin.

and fueling a hurricane in the Caribbean

six weeks after that flutter of wings.

Çocuğun ise fırtına, nefes kesici bir doğal afet.

If you are a parent,

you are the butterfly flapping your wings.

Çocuğunun nasıl olacağını etkileyeceksin,

tıpkı kelebeğin fırtınayı etkilediği gibi,

Your child is the hurricane, a breathtaking force of nature.

karmaşık, öngörülemez gibi gelen ama etkili olan yollarla.

You will shape the person your child becomes

like the butterfly shapes the hurricane

Fırtına kelebek olmasaydı oluşmayacaktı.

in complex, seemingly unpredictable but powerful ways.

Şunu soruyor olabilirsin,

“Peki ya bunca başarılı aile ve başarılı çocuklara

The hurricane wouldn't exist without the butterfly.

veya onca sıkıntılı aile ve sıkıntılı çocuklara ne diyorsun?”

"Wait," you might ask,

Onlar ebeveynliğin basit etkisini gösteriyor gibi görünebilir.

what about all the successful parents with successful children

Lakin çocuklar çoğunlukla iç içe geçen birçok etki ile şekillenebilirler.

or the struggling parents with struggling children?"

They might seem to show the simple power of parenting.

Başarılı ebeveynler, başarılı genler,

başarılı çiftler ve içinde büyüdükleri başarı kültürü gibi…

But children can be shaped by many forces that are often intertwined,

Bu, hangi etkilerin çocuğun kişiliğine şekil verdiğini bilmeyi zorlaştırıyor.

like successful parents, successful genes,

successful peers

Şöyle düşünüyor olabilirsiniz:

and a culture of success that they grow up in.

“Evet bunca muhtemel etkiyi birbirinden çekip ayırmak zor

This can make it hard to know which forces influence who children become.

ama ebeveynliğin önemi hakkında çok iyi tahminlerde bulunabiliriz.”

"OK," you might think,

Belki.

"yes, it's hard to pull apart all these possible forces,

Aranızda kaç kişi bisikletin nasıl çalıştığını biliyor?

but we can make pretty good guesses about the importance of parents."

Ya bisiklet süren insanlar gördünüz,

Perhaps.

belki kendiniz kullandınız

Well, how many of you know how a bicycle works?

veya başkasına nasıl sürüleceğini bile öğrettiniz.

Aynı ebeveynlikteki gibi…

Right, you've seen people riding bikes,

Ebeveynlik yapanları gördünüz, belki kendiniz yaptınız

maybe you've ridden one yourself

or even tried to teach someone else how to do it.

veya başkasına nasıl yapılacağını öğretmeyi bile denediniz.

Just like parenting --

Bildiğimiz şeyler hakkında özgüvenli hissedebiliriz.

you've seen people doing it,

maybe you've done it yourself

Bisikletin nasıl çalıştığını biliyorum dediğimizde,

or even tried to teach someone else how to do it.

kafamızda şöyle bir şey canlandığını sanıyoruz.

We can feel confident about what we know.

Pedalları zincirlere ve zinciri tekerlere bağlayan bir şey.

When we say we know how a bicycle works,

we think we have something in our heads like this.

Ama insanlara bisikletin nasıl çalıştığını açıkla dediğin zaman,

Something that relates the pedals to the chain and to the wheels.

şöyle resimler çiziyorlar.

But when you ask people to explain how a bicycle works,

Böyle.

[gülme]

they produce drawings like this.

Bisikletin nasıl çalıştığı hakkında insanların hiçbir fikri yok.

Fermuar veya gökkuşağı,

And like this.

(Laughter)

hatta hararetle tartıştıkları konular hakkında bile bir şey bilmiyorlar.

People have no idea how bicycles work.

Bunların nasıl çalıştığını açıklamalarını istediğin zaman,

Or zippers or rainbows,

çoğu açıklayamıyor.

or even topics they argue passionately about.

Bir şeyle sadece ilgilenmek, ebeveynlik gibi,

When you push people to explain how these things work,

veya bu konuda özgüvenli olmak

onu kesinlikle anladığımız anlamına gelmiyor.

they usually can't.

Just caring about something, like parenting,

Ebeveynlik hakkındaki düşüncelerin hepsinin doğru olması imkansız

or feeling confident about it,

çünkü bu konudaki düşünceler o kadar çeşitli ki…

doesn't guarantee that we understand it.

And everyone can't possibly be right about how parenting works,

Avcı-toplayıcı toplumlardaki anneler

çocuklarının kendilerini bıçakla oynarken kestikleri için üzülüyorlardı

given how wildly beliefs have varied.

ama keşfetme özgürlüğünün o kesiklerden önemli olduğunu düşündüler.

Mothers in a hunter-gatherer society

regretted when their children cut themselves themselves

Bizim toplumumuzda bile

while playing with knives,

1970′lere kadar ebeveynlik kavramı yaygın değildi.

but they thought the cuts were worth the freedom to explore.

Ebeveynler çocukların geleceğini şekillendiren kişiler olarak görülmüyordu.

Even within one society like ours,

parenting wasn't a common term until the 1970s.

Gelecek yıllarda da

insanlar bugünkü düşünce tarzlarına bakıp

Before then, parents weren't viewed as active shapers of children's futures.

bizim önceki zamanlara şaşırdığımız gibi bize şaşırabilirler.

Years from now,

people may look back on today's views

Bilim, ebeveynlere veya öğrencim gibi potansiyel ebeveynlere

and feel just as amazed as we feel

when hearing about other times and places.

çocuklarını nasıl şekillendireceklerini anlama konusunda yardımcı olabilir.

The science could help parents,

Çocukları etkileyen iç içe geçmiş bunca etkiyi birbirinden ayırmak için

and potential parents like my student,

to understand how they actually shape who their children become.

milyonlarca çocuk incelendi.

Bu incelemeler aynı ve ayrı yumurta ikizlerini,

Millions of children have been studied to disentangle all those shaping forces

bildiğimiz sıradan kardeşleri,

that are usually intertwined.

birlikte büyüyen veya evlatlık alınıp ayrı büyütülen kardeşleri kapsıyor.

These studies follow identical twins and fraternal twins

Ve şu anlaşılıyor ki aynı evde büyümek

and plain old siblings

growing up together or adopted and raised apart.

çocukların başarılarında, mutluluklarında, özgüvenlerinde veya herhangi bir şeyde

And it turns out that growing up in the same home

dikkate değer bir benzerlik sağlamıyor.

does not make children noticeably more alike in how successful they are,

Hayal edin, doğduğunuz gün alınıp

evinizin hemen bitişiğinde yaşayan bir aile tarafından büyütülseydiniz

or how happy or self-reliant and so on.

ve kız veya erkek kardeşiniz de diğer ailede büyüseydi,

Imagine if you had been taken from birth

and raised next door by the family to the left

bu sizi aynı evde büyüdüğünüz halinizden

and your brother or sister had been raised next door

hiçbir şekilde daha benzer veya daha farklı hale getirmeyecekti.

by the family to the right,

by and large, that would have made you no more similar or different

Bir taraftan bu veriler inanılamaz gözüküyor.

Evden eve ebeveynlerin ne kadar değişebildiklerini düşünün.

than growing up together under the same roof.

Ne kadar tartıştıklarını, ne kadar korumacı olduklarını

On the one hand, these findings seem unbelievable.

veya çocuklarını ne kadar sevgiyle beslediklerini düşünün.

Think about all the ways that parents differ from home to home

Bunca şeyin fark teşkil edeceğini,

and how often they argue and whether they helicopter

aynı evde büyüyen çocukların farklı evde büyüyenlere göre

and how much they shower their children with love.

daha çok benzeyeceğini düşünüyorsunuz.

Fakat benzemiyorlar.

You would think that would matter enough

2015′te, incelemeleri inceleyen bir meta analizi

to make children growing up in the same home more alike

than if they had been raised apart.

binlerce incelemelere bakarak

But it doesn't.

39 ülkedeki 14 milyon ikizden yola çıkarak bu kanıya varmışlar.

In 2015, a meta analysis,

a study of studies,

found this pattern across thousands of studies

17 bin sonucu değerlendirmişler

following over 14 million twin pairs across 39 countries.

ve bu sonuçların her birinin kalıtsal olabileceği sonucuna varmışlar.

They measured over 17,000 outcomes.

Yani genler çocukların kişiliklerine etki ediyordu.

And the researchers concluded

Ama tek etken genler değildi.

that every single one of those outcomes is heritable.

Çevre de önemli bir etkendi

ama çevredeki o etken

So genes influence who children become.

aynı evde büyüyen çocukların birbirine daha çok benzemesini sağlamıyordu.

But genes didn't explain everything.

The environment mattered too,

Kimileri bu bulgulara baktılar

just something in the environment

ve ebeveynliğin önemsiz olduğu sonucuna vardılar.

that didn't shape children growing up in the same home to be more alike.

Yani seni kim yetiştirirse yetiştirsin yine bugünkü insan olurdun.

Some people have looked at these findings

and concluded that parenting doesn't matter.

Diğer taraftan,

aslında diğer taraflardan demeliyim çünkü buna karşı olan çok görüş var

That you would have become the same person you are today,

regardless of who raised you.

ama ben birine odaklanacağım.

On the other hand,

Diğer taraftan,

and really, I should say on the other hands,

bu bulguların o kadar şaşırılacak yanı yok.

because there are many caveats to that story,

Sonuçta aynı ebeveyn bile farklı çocukları farklı şekilde etkileyebiliyor.

but I'll focus on one.

On the other hand,

these findings are not all that shocking.

Beklenti ve sınırlar üzere yetiştirilmeyi bir çocuk faydalı bulabiliyorken

If you think about how the same parent

kız kardeşi bunu boğucu bulabilir.

could shape different children in different ways.

Biri ebeveynleri arkadaşlarını sorduğunda ailesinin onunla ilgilendiğini düşünürken

One child might find it helpful when her mother provides structure.

kardeşi burun soktuklarını düşünebilir.

Her sister might find it's stifling.

Bir çocuk boşanmayı bir felaket olarak görürken

One child might think his parents are caring

kız kardeşi bir kurtuluş olarak görebilir.

when they ask questions about his friends.

His brother might think they're being nosy.

Aynı olay, farklı deneyimler.

One child might view a divorce as a tragedy,

while his sister sees it as a relief.

Eşim ve ben 20 yıl önce bunu yaşadık.

Same event, different experience.

Atlantik’in 30 bin fit üzerinde

araştırma yapmak için uçakla Şikago’dan Stockholm’e gidiyorduk.

My husband and I experienced this concept 20 years ago

Uçuş personelleri yemek tablalarını temizliyorlardı.

when we were 30,000 feet over the Atlantic,

İnsanlar uyumaya hazırlanıyordu.

flying from Chicago to Stockholm to work on a research project.

Türbülansa girip sarsıldık

ve bir grup genç telaşla çığlık attılar.

The flight attendants were clearing the dinner trays,

people were getting ready to sleep.

Sonra bir anda uçak dimdik düşmeye başladı.

We hit a patch of bumpy air

Çocuklar ve yemek arabaları tavana vurdu.

and a bunch of teenagers whooped in excitement.

Tam uçak düzelir gibi oldu, sonra bir daha düşmeye başladı.

Then all of a sudden, the plane was plummeting,

O gücün etkisiyle tavan levhaları kompartımanlarına doğru göçtüler.

children and food carts hit the ceiling.

Kablolar görünür hale geldi.

The plane seemed to stabilize,

but then plummeted again.

Molozlar üzerimize döküldü.

The ceiling panels flew up into their compartments from the force,

İnsanlar çığlık atıyor, hıçkırarak ağlıyorlardı

ve uçak yeniden düşmeye başladı.

revealing wiring inside.

Debris came crumbling down on us.

Yüzyıllar gibi geçen o anların ardından pilot anons yaptı,

People were screaming and sobbing.

“Neler olduğunu bilmiyoruz.

The plane plummeted again.

Neler olacak bilmiyoruz. Koltuklarınızdan kalkmayın.”

After an eternity, the pilot came on and announced,

Eşimin bu tecrübeden çıkardığı sonuç uçakların müthiş güvenli olduğuydu.

"We don't know what that was.

We don't know what's coming. Stay in your seats."

[gülme]

My husband came away from that experience feeling like planes are incredibly safe.

Hava yolu şirketi bize bilgilendirici bir yazı gönderdi.

Uçağın açık hava türbülansı yüzünden binlerce fit düşmekle kalmayıp

(Laughter)

The airline sent a letter informing us that we hadn't simply been falling

aynı zamanda 2G’den daha büyük bir güce maruz kaldığı yazıyordu.

O gün uçakların çok büyük güçlere karşı dayanıklı olduğunu öğrendik.

across those thousands of feet of clear air turbulence.

The plane had been subjected to forces greater than 2G.

Eşim bu yüzden uçağın güvenli olduğunu düşünüyor.

Başkasının diğer türlü düşünmesine ise gerçekten hayret ediyor.

We learned that planes can withstand forces many times larger.

Neden böyle düşündüğünü anlayabiliyorum

So my husband feels safe flying.

He seems genuinely baffled by how anyone could feel otherwise.

ama bir daha uçağa asla aynı gözle bakamadım.

Aynı olay, farklı deneyimler.

I get that concept, but only in the abstract.

Bir olayın insanlarda aynı etkiyi bırakmaması

I've never been able to fly the same way since.

hiç etki etmediği anlamına gelmez.

Same event, different experience.

Ebeveynliğin çocuğunu etkiliyor olabilir

Just because an event doesn't shape people in the same way,

ama onları birbirine daha benzer kılacak şekilde değil.

that doesn't mean it had no effect.

Ebeveynliğin, ilk çocuğunun ciddi biri olmasına sebep olmuş olabilir,

Your parenting could be shaping your children,

ikinci çocuğununsa daha rahat olmasına.

just not in ways that lead them to become more alike.

İlk çocuğun senin gibi olmak isteyebilir,

Your parenting could be leading your first child to become more serious,

ikinci çocuğunsa asla sana benzememek.

your second child to become more relaxed.

Fırtına olan çocuklarınıza doğru o kelebek kanatlarınızı çırpıyorsunuz.

Your first child to want to be like you,

your second child to want to be nothing like you.

Ebeveynlik hakkında genelde bu şekilde düşünmüyoruz.

You are flapping your butterfly wings to your hurricane children.

Basit tavsiyelerle olacak bir iş değil.

Ebeveynlik kitapları nasıl olur da başarılı, mutlu, özgüvenli çocukların

This isn't how we typically think about parenting.

nasıl yetişeceğini söyler?

It doesn't make for simple advice.

Aynı ebeveynlik aynı evdeki çocukları farklı etkilerken bu nasıl mümkün olur?

How could parenting books tell people how to raise successful, happy,

Bu noktada sınıfımdaki öğrencilerim gibi şöyle düşünüyor olabilirsiniz,

self-reliant children,

if the same parenting can lead to different outcomes

“Tamam, anladık.

for children in the same home?

Gelişim karmaşık bir şeymiş.

Ve belki de bu yüzden üzerine araştırma yapmaya değmez.”

At this point, you might be thinking,

like students in my class sometimes say,

"OK, we get it.

Ama karmaşadan da anlam çıkarılabilir.

development is complicated.

And maybe it's not worth studying because it's too complicated."

Bilim insanları artık bebeklerin nasıl şöyle bir yumrudan

But meaning can be made from chaos.

yürüyen, konuşan ve düşünen bağımsız sosyal varlıklara dönüştüklerini biliyor.

Scientists now understand how babies go from these apparent lumps

Öyle iyi biliyorlar ki bu sürece müdahale edebiliyorlar.

to become walking, talking, thinking, social independent beings.

Yeni doğanları test etmek için mesela.

Önceden zeka geriliğine sebep olabilecek bir genetik bozukluğu tedavi etmek için.

They understand this process well enough to intervene,

Çocuklarının geleceğini ebeveynlerin nasıl şekillendirebileceğine dair

to test newborns, for example,

and treat them for a genetic condition that used to lead to mental retardation.

bilim insanları çok yönlü bir anlayış geliştiriyorlar.

Bilim birçok şeyi açıklayabilir.

Scientists are developing ever more sophisticated understanding

ama asla her şeyi açıklayamayacak.

of how parents could shape their children's futures.

Peki bununla ne yapabiliriz?

İlk olarak, ebeveynliğin önemli olduğunu bilin.

Science can tell us a lot.

But it will never tell us everything.

Bu size çok aşikar gelebilir

ama zeki insanlar bunun aksini savunuyorlar

So what can we do with this?

ve önceden de şahit olduğumuz üzere, aşikar olan hep doğru değildir.

First, know that parents matter.

İkinci olarak, ebeveynliğin etkisini öngörmenin karmaşık ve zor olduğunu bilin.

That might seem obvious,

but smart people are arguing otherwise,

and what seems obvious is not always true, as we've seen.

Ebeveynliği tecrübe etmiş kişiler, kendinizi suçlamayı bırakın.

Second, know that how parents matter is complex and difficult to predict.

Çocuğun seçeceği yolun kontrolü sizde değil.

For anyone who has ever been a parent, stop blaming yourself,

Etki edebilirsiniz

ama kontrol edemezsiniz.

Çocukluğu tecrübe etmiş olanlar ise

as if you are in control of your child's path.

ebeveynlerinizi suçlamayı bırakın.

You have influence,

[gülme]

but you don't have control.

En azından onların sizi sınırlaması konusunda…

For anyone who has ever been a child,

Diğer ebeveynleri suçlamayı bırakın.

stop blaming your parents.

(Laughter)

Binlerce ebeveynin dahil olduğu ankette annelerin yüzde 90′ı

At least for the idea that you are defined by them.

ve babaların yüzde 80′i kendini suçlu hissediyor.

Stop blaming other parents.

A recent survey of thousands of parents revealed that 90 percent of mothers

Yarısına yakını her zaman veya neredeyse her zaman

tanıdıkları veya yabancılar tarafından eleştirildiklerini hissediyorlar.

and 85 percent of fathers feel judged.

Close to half feel judged all the time or nearly all the time

Bu eleştiriler muhtemelen çocuklar için en iyi olan şeyi sunmuyor.

by people they know and by complete strangers.

Zamandan zamana ve mekandan mekana ebeveynlik bu kadar değişebiliyorken

nasıl sunsun zaten?

These judgments probably don't reflect what's best for the kids.

Aynı ebeveynler aynı çatı altındaki çocukları

How could they, given how profoundly parenting has varied around the world

bu kadar farklı şekillerde etkileyebiliyorken nasıl yapsın?

and across time?

Ebeveynler ellerinden geleni yapsalar bile herkesi memnun edemezler.

And given how the same parents can shape children

Zaman ancak bu kadarına izin veriyor.

under the same roof in such different ways.

Özellikle ejderha ebeveynlerde durum bu şekilde.

Even when parents try their best, they can't satisfy everybody.

There's only so much time.

Yazar Emily Rapp bu terimi,

This is especially true for dragon parents.

bebeğine Tay-Sachs hastalığı teşhisi konulduğu zaman ortaya attı.

The author, Emily Rapp, came up with this term

Bebeği Ronan’ın bir daha yürüyüp konuşabileceği şüpheliydi.

after her baby was diagnosed with Tay-Sachs disease.

Muhtemelen dört yaşına giremeden ölecekti.

She knew then that Ronan would never walk or talk.

Böyle bir şeyin…

He would likely die before turning four.

büyük oğlumun başına gelebileceğini tahmin etmezdim.

I did not know

Doğuştan yakalandığı bu hastalık

bağırsaklarının su ve besin emmesini engelliyordu.

that this could also be the fate of my firstborn son.

Beş milyon bebekten birinde görülüyor.

He was born with a condition

that prevents the intestine from absorbing nutrients

Beş milyonda bir.

or water for the body.

O kadar ender ki

It affects one in five million babies.

doktorun biri çocuğumuzun yakalandığı hastalık eğer bu hastalıksa

One in five million.

mahvolduğumuzu söyledi.

It is so rare

Sonrasında bize kötü haberi veren kişi de o oldu.

that one doctor felt confident telling us that we would be screwed

Çocuklarının küçük yaşta öleceğini biliyor olsalar da

if that's what our baby had.

ejderha ebeveynlerin ebeveynlik hakkında anlatacakları çoktur.

He was the one who had to break the news to us later.

Ya da benim durumumda olan,

bebeklerinin ölüp ölmeyeceğini bilmeyen ebeveynlerin de.

Dragon parents have a lot to say about parenting,

even though they know their children will die young,

Emily Rapp şöyle yazıyor,

or in my case,

“Çocuklarımıza iyi ve parlak bir gelecek sağlayamayacak,

even if we have no idea whether our babies will live.

Emily Rapp wrote,

mezara gömülmelerini izleyeceğiz.”

"We will not launch our children into a bright and promising future,

Bu durum yeni bir hayvan,

yeni bir vahşet ve düşünce tarzı gerektiriyor.

but see them into early graves."

Bizler ejderha ebeveynleriz,

This requires a new ferocity,

vahşi, sadık ve delicesine seven.

a new way of thinking, a new animal.

Yaşadıklarımız bize anı yaşayarak ebeveynlik yapmayı öğretti.

We are dragon parents,

fierce and loyal and loving as hell.

Ebeveynliği ebeveynlik uğuruna, içerdiği merhamet uğuruna yapmayı…

Our experiences have taught us how to parent for the here and now,

Anladım ki ebeveynlik, çocuğumu bugün sevmek,

for the sake of parenting,

for the humanity implicit in the act itself.

şimdi sevmekmiş.

Dünyadaki tüm ebeveynler için bu böyle.

Parenting, I've come to understand, is about loving my child today,

now.

Çocuk gelişimi üzerine olan uzmanlığımın

In fact, for any parent anywhere, that's all there is.

ebeveyn olma konusunda bana yardımcı olacağını sanmıştım.

Aksine, ebeveyn olmak bilime bambaşka bir gözle bakmamı sağladı.

I had thought that my expertise in child development

would help prepare me for becoming a parent.

Üçüncü olarak da, çocuğunuzla geçirdiğiniz zamanların

Instead, becoming a parent helped me to see the science in a whole new light.

o an içerisinde siz ve çocuğunuz için ne kadar değerli olduğunu bilin.

So third, appreciate how powerful the moments can be

O anların çocuğunuzu ileride nasıl etkileyeceğini düşünmeyi bırakın.

because of what they mean for you and your child right now,

Aktivist Andrew Solomon diyor ki,

not because of what they mean for your child long term,

“Çoğumuz ebeveynlerimize benzememekten gurur duyuyoruz

which you do not know.

ama çocuğumuzun bizden farklı olmasına çok üzülüyoruz.”

The activist Andrew Solomon noted,

"Though many of us take pride in how different we are from our parents,

Biraz daha gerçekçi olsaydık daha az üzülebilirdik.

we are endlessly sad at how different our children are from us."

Onların geleceğini kontrol edebileceğimiz yanılgısından kurtulabilseydik.

Maybe we could be less sad if we were more realistic,

Eğer çocuk gelişiminin karmaşıklığını kabul edersek,

if we let go of the notion

her gün vermek zorunda kaldığımız ebeveynlik kararlarımız değişecek

that our children's futures are in our control.

If we can embrace the complexity of our children's development

ve ebeveynliğin sadece belli bir sonucu elde etmeye çalışmak değil de

that can transform how we approach those parenting decisions we face each day

çok daha fazlası olduğunu anlayacağız.

Çok çok daha fazlası.

and empower us to realize how much more there is to having a child

Bunu büyük oğlumla geçirdiğim her an ve her gün daha iyi anlıyorum.

than trying to shape a specific outcome.

Şimdi büyüyüp gelişiyor,

So much more,

küçük kardeşiyle birlikte

which I appreciate every day in moments with my firstborn son,

ve bambaşka bir yöne doğru ilerliyor.

Evet, mahvolmadık.

who is thriving

[gülme]

and with his younger brother

Ebeveynlerin ve çocukların,

and the unique paths they are taking.

kelebeklerin ve fırtınaların bilimi

We are not screwed.

insanların hayatta en önemli ve anlamlı olan şeylere

(Laughter)

The science of parents and children,

odaklanmalarını sağlayabilir.

butterflies and their hurricanes,

Bu, ebeveyn olma tecrübesini

can free people to focus on what is most important

ve çocuk olma tecrübesini

and meaningful in our lives.

herkes için daha gerçekçi ve tatmin edici hale getirebilir.

This can make the experience of being a parent

Ki bu, bence, iyi bir ebeveyn olabilmenin anahtarı.

and the experience of having been a child

more realistic and satisfying for everyone involved.

And that, I think, is very relevant to being a good parent.