Itamar Mann: A new approach to defending the human rights of migrants | TED Fellows

Çeviri: Şevval Naz Ertik Gözden geçirme: Can Boysan

[SHAPE YOUR FUTURE]

[GELECEĞİNİ ŞEKİLLENDİR]

A decade ago,

On yıl önce barışçıl bir devrim ile

after a peaceful revolution toppled the longtime Tunisian dictator Ben Ali,

Tunuslu Bin Ali’nin uzun süren diktatörlüğü devrildiğinde

I was sitting in an orange grove outside of Athens, Greece.

Yunanistan’da, Atina’nın dışında bir portakal bahçesinde oturuyordum.

Undocumented migrants were hiding there.

Kayıt dışı göçmenler orada saklanıyordu.

I came to interview them

Avrupa’ya gelirken maruz kaldıkları

about human rights abuses they had suffered while entering Europe.

insan hakları ihlalleri hakkında onlarla röportaj yapmak için gelmiştim.

One of them, a Tunisian fellow in a leather jacket, explained.

İçlerinden deri ceket giymiş bir Tunuslu durumu açıkladı.

The people who overthrew Ben Ali,

Bin Ali’yi devirmiş kişiler

they want democracy and a dignified life.

onurlu bir yaşam ve demokrasi istiyorlardı.

“We, who have crossed the Mediterranean, want democracy and a dignified life.”

“Akdeniz’i geçmiş olan bizler, onurlu bir yaşam ve demokrasi istiyoruz.”

What is the difference?

Aradaki fark ne?

The migrant is a kind of revolutionary.

Göçmen, bir tür devrimcidir.

This idea stuck with me

Bu fikir, o günden beri

and informed my work as a lawyer and a scholar ever since.

bir avukat ve bir bilim insanı olarak yaptığım çalışmalara öncü oldu.

As Middle Eastern revolutions turned into civil wars,

Orta Doğu’daki devrimler iç savaşlara dönüştükçe

the refugee crisis unfolded in the Mediterranean.

Akdeniz’de mülteci krizi doğdu.

This exacerbated political pressures against asylum seekers.

Bu durum, mültecilere karşı siyasi baskıları alevlendirdi.

Initially, the European Court of Human Rights

İlk olarak, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi

took a strong stand against border violence.

sınır ihlaline karşı sert bir tavır takındı.

In 2012, the court decided

2012 yılında mahkeme,

that Italy cannot turn asylum seekers back from the Mediterranean

mültecileri Akdeniz’den tehlikeli Libya topraklarına geri göndermeden önce

to dangerous Libyan territory, without first hearing them.

İtalya’nın onları dinlemesi gerektiğine karar verdi.

The human rights community cheered.

İnsan hakları savunucuları neşelendi.

I was not one of those who cheered.

Ben ise neşelenmeyenlerden biriydim.

In my scholarship,

Bir bilim insanı olarak bu tür bir kararın

I predicted that this kind of decision could also generate bad results.

kötü sonuçlar da doğurabileceğini tahmin ettim.

States determined to enforce their own borders

Kendi sınırlarını korumakta kararlı olan devletler,

could turn back asylum seekers

mülteciler daha kendi mahkemelerinin gözetimine girmemişken bile

even before they enter the supervision of their own courts.

onları iade edebilirlerdi.

I was regretfully correct.

Maalesef haklıydım.

In recent years,

Son yıllarda İtalyanlar

the Italians have relied on Libyan militias to do their dirty work.

pis işlerini yapması için Libyalı milis kuvvetlerine bel bağladı.

So eager are some European governments

Bazı Avrupalı hükûmetler

insan hakları konusundaki yükümlülüklerini başlarından savmak için

to ditch their own human rights obligations,

they've equipped and armed Libyan militia,

Libyalı milis kuvvetlerinin sınır tanımaz işkencelerini görmezden gelerek

ignoring their rampant use of torture.

onları teçhizatlandırıp silahlandırdılar.

This is also why, since January 2014,

İşte bu yüzden Ocak 2014′ten beri

more than 34,000 migrants have died by drowning in the Mediterranean.

34 binden fazla göçmen Akdeniz’de boğularak öldü.

And since COVID-19 began,

COVID-19 ortaya çıktığından beri

the militarized border in the Mediterranean

Akdeniz’deki askerileştirilmiş sınır

has become in some ways even more extreme.

bazı yönlerden daha da ölçüsüz hâle geldi.

But how does the militarized border cause deaths by drowning?

Peki askerileştirilmiş sınır neden insanların boğulmasına yol açıyor?

I'd like to illustrate by a reference to a case I'm currently working on.

Hâlihazırda üzerinde çalıştığım bir davadan örnek vermek istiyorum.

On November 6, 2017,

6 Kasım 2017′de

a group of asylum seekers left the Libyan coast

bir grup mülteci Libya kıyısından yola çıkıp

and traveled through the Mediterranean, hoping to reach Europe.

Avrupa’ya ulaşma umuduyla Akdeniz’i geçti.

As the overcrowded boat started to break down,

Tıklım tıklım olan tekne arıza vermeye başladığında

they sent a distress signal,

imdat çağrısı gönderdiler.

and under international law,

Uluslararası hukuka göre devletler,

states are obligated to facilitate the rescue of vessels in distress.

tehlike altındaki teknelere yardım etme mecburiyetindedir.

Now, a strange confrontation followed.

Orada tuhaf bir karşılaşma yaşandı.

Two vessels, not one,

Bir değil iki tekne

came to pick up the asylum seekers in distress.

tehlike altındaki mültecileri almak için gelmişti.

One of them was sailing under a European flag,

Bir tanesinde Avrupa bayrağı dalgalanıyordu

its crew in civilian clothing.

ve mürettebat sivil giyimliydi.

The other was a Libyan vessel with its crew armed

Diğeri, mürettebatı silahlı bir Libya teknesiydi

and in the very uniform of the government that these people had fled.

ve mültecilerin kaçtığı hükûmetin üniformasının aynısını giyiyorlardı.

For the asylum seekers, the choice was clear.

Mültecilerin yapacağı seçim apaçık ortadaydı.

Many jumped into the water,

Birçoğu, Libyalılar tarafından yakalanmamak pahasına denize atladı.

determined at all costs not to let the Libyans pick them up.

Twenty people drowned,

Sınırlar ötesinde özgürlük arama mücadelesinin kurbanı olan 20 kişi

victims of a contemporary struggle for liberation across borders.

boğularak can verdi.

What I didn't predict a few years back

Birkaç yıl öncesinde

was the courageous response of civil society volunteers

sivil toplum gönüllülerinin cesaretini öngörememiştim.

such as members of Sea-Watch,

Sea-Watch üyeleri,

who have literally inserted their bodies between the Libyan forces

Libyalı güçlerle denizdeki göçmenler arasında

kendilerini resmen siper etmişlerdi.

and the migrants in the water.

Crucially, they've also brought back images

Ayrıca güvertedeki ve giysilerindeki kameralar ile

from cameras on board and body cams.

çok önemli görüntüler elde ettiler.

These images allowed my colleagues,

Meslektaşlarım Charles Heller ve Lorenzo Pezzani

Charles Heller and Lorenzo Pezzani

bu görüntüler sayesinde, Kasım 2017′de yaşanan olayların

to visually reconstruct the events of November 2017.

görsellerini açığa çıkarttılar.

When they came to my team and me

Ekibime ve bana

asking that we go back to the European Court of Human Rights,

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne tekrar gitmeyi teklif ettiklerinde

I was hesitant.

tereddüt etmiştim.

States always have ways to circumvent progressive human rights decisions,

Devletler, insan hakları kararlarından kaçınmanın bir yolunu hep bulurlar.

but the evidence spoke for itself.

Ancak kanıtlar gün gibi ortadaydı.

With my colleagues Violeta Moreno-Lax and Loredana Leo,

Meslektaşlarım Violeta Moreno-Lax ve Loredana Leo ile davayı

we filed the case at the European Court of Human Rights.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne taşıdık.

We argue that Italy, as well as Europe,

İtalya’nın ve Avrupa’nın, sorumluluklarından kaçmak adına

cannot rely on Libyan militia to sidestep their own accountability.

Libyalı milis kuvvetlerine bel bağlayamayacağını savunuyoruz.

On a high level of generality,

Genel anlamda asıl soru şu:

the question is when is a point of contact established

Korunmaya muhtaç bir insan ile

between a person in need of protection

onu koruyabilecek bir devlet arasında

and a state that can protect them.

ne zaman iletişim kuruluyor?

I've called this moment the human rights encounter.

Ben bu anı “insan hakları rastlaşması” olarak isimlendirdim.

It is a dramatic moment

Bu, yasal bağlılıkların varoluşsal bir teste tabi tutulduğu

in which legal commitments are put to an existential test.

çarpıcı bir an.

It's not about human rights law generally,

Çünkü genel bir insan hakları yasasından ziyade

but a particular person in a particular time.

belirli bir zamandaki bir insanı kapsıyor

About simple commitments we have to each other as persons.

ve birey olarak birbirimize olan basit bağlılıklarımızı konu ediniyor.

It is not merely by chance that the sea becomes the environment

Sınırlar ötesinde gerçekleşen büyük çaplı özgürlük mücadelesinin

for this large-scale struggle for liberation across borders.

denizde gerçekleşmesi bir rastlantı değil.

As for the court, it has recognized the human rights encounter,

Mahkeme, fiziksel ve direkt temas olduğu zaman

when it's physical and direct.

insan hakları rastlaşmasını tanıyor.

In the case I just told you about,

Az önce bahsettiğim davada

we go further.

daha ileriye gidiyoruz.

Even when mediated by technology or by proxy forces,

Teknoloji veya yetkililer aracı olsa bile

the underlying commitments to human rights should not change.

insan haklarına dair sorumluluklar değişmemeli.

In my organization, the Global Legal Action Network,

Kuruluşumuz Global Legal Action Network’te

we pursue this case I told you about

bahsettiğim bu davaya

as part of a strategic litigation program.

stratejik bir mahkeme planının parçası olarak yaklaşıyoruz.

We consider international law and the laws of many countries.

Uluslararası hukuku ve birçok ülkenin yasalarını göz önünde bulunduruyoruz.

We collaborate with researchers

Araştırmacılarla ve son teknolojiyi kullanan aktivistlerle

and activists who use cutting edge technologies

birçok sınırda yaşanan ihlalleri kayıt altına almak için

to document violations across many borders.

iş birliği içindeyiz.

As war, persecution and climate change continue,

Savaşlar, zulümler ve iklim değişikliği sürdükçe

we believe this strategy will redefine the future of human rights lawyering.

bu stratejinin insan hakları avukatlığını değiştireceğine inanıyoruz.

The future of human rights lawyering

İnsan hakları avukatlığının geleceği

is not only about a struggle against one corrupt leader or another.

yalnızca birkaç yozlaşmış lidere karşı verilen mücadele ile ilgili değil.

It's also about questions concerning

Bu gezegende nasıl yaşadığımızla ilgili soruları da kapsıyor.

how do we all inhabit this planet together?

Thank you.

Teşekkür ederim.