Itamar Mann: A new approach to defending the human rights of migrants | TED Fellows

Translator: Homa Maddah Reviewer: Pedram Pourasgari

آینده‌ات را بساز

یک دهه پیش،

بعد از آن که انقلابی آرام، بن‌علی، رهبر خودکامه‌ی دیرینه‌ی تونس را سرنگون کرد،

[SHAPE YOUR FUTURE]

من در یک باغ پرتقال در حومه‌ی آتن در یونان نشسته بودم.

A decade ago,

مهاجران غیرقانونی آنجا پنهان شده بودند.

after a peaceful revolution toppled the longtime Tunisian dictator Ben Ali,

می‌خواستم با آنها مصاحبه کنم

درباره‌ی نقض حقوق بشری که هنگام ورود به اروپا ازسرگذرانده بودند.

I was sitting in an orange grove outside of Athens, Greece.

یکی از آنان که مردی تونسی بود و کاپشن چرم به تن داشت، گفت،

Undocumented migrants were hiding there.

I came to interview them

مردمی که بن‌علی را ساقط کردند،

about human rights abuses they had suffered while entering Europe.

دموکراسی و زندگی با عزت می‌خواهند.

«مایی که از دریای مدیترانه عبور کرده‌ایم، دموکراسی و زندگی باعزت می‌خواهیم.»

One of them, a Tunisian fellow in a leather jacket, explained.

چه فرقی دارد؟

The people who overthrew Ben Ali,

they want democracy and a dignified life.

مهاجرت نوعی انقلاب است.

“We, who have crossed the Mediterranean, want democracy and a dignified life.”

این ایده در ذهن من ماند

و از آن به بعد کار مرا به عنوان وکیل و محقق، تحت تاثیر قرار داد.

What is the difference?

با فروغلتیدن انقلاب‌های خاورمیانه به جنگ داخلی،

The migrant is a kind of revolutionary.

This idea stuck with me

بحران پناهجویی در کشورهای کناره‌ی دریای مدیترانه‌ آغاز شد.

and informed my work as a lawyer and a scholar ever since.

این موضوع فشارهای سیاسی علیه پناهجویان را تشدید کرد.

As Middle Eastern revolutions turned into civil wars,

در آغاز، دادگاه حقوق بشر اروپا

the refugee crisis unfolded in the Mediterranean.

موضع سختی علیه خشونت‌های مرزی اتخاذ کرد.

This exacerbated political pressures against asylum seekers.

در ۲۰۱۲، این دادگاه رای داد که

ایتالیا حق ندارد پناهجویان را از دریای مدیترانه

Initially, the European Court of Human Rights

took a strong stand against border violence.

به کشور خطرناک لیبی بازگرداند، بدون آن که اول با آنان صحبت کند.

In 2012, the court decided

گروه‌های حقوق بشری خوشحال شدند.

that Italy cannot turn asylum seekers back from the Mediterranean

من از جمله افرادی نبودم که خوشحال شدند.

در تحقیقاتم، پیش‌بینی کرده بودم که

to dangerous Libyan territory, without first hearing them.

این نوع تصمیم‌ها ممکن است نتایج بدی به بارآورند.

The human rights community cheered.

کشورهایی که مصمم به تحکیم مرزهای خود هستند

I was not one of those who cheered.

In my scholarship,

ممکن است پناهجویان را بازگردانند،

I predicted that this kind of decision could also generate bad results.

حتی قبل از آن که پرونده‌های این افراد وارد دادگاه‌های خود آن کشورها شوند.

متاسفانه حق با من بود.

States determined to enforce their own borders

در سال‌های اخیر،

could turn back asylum seekers

ایتالیایی‌ها در انجام کار پلید خود به شبه‌نظامیان لیبی اتکا کرده‌اند.

even before they enter the supervision of their own courts.

برخی دولت‌های اروپایی در شانه‌ خالی کردن

I was regretfully correct.

از تعهدات‌شان به حقوق بشر آنقدر عجله دارند که،

In recent years,

شبه‌نظامیان لیبی را تجهیز و تسلیح کرده‌اند،

the Italians have relied on Libyan militias to do their dirty work.

و چشم بر شکنجه‌های بی‌حدوحصر آنان بسته‌اند.

So eager are some European governments

از همین روست که از ژانویه ۲۰۱۴ به این سو،

to ditch their own human rights obligations,

they've equipped and armed Libyan militia,

بیش از ۳۴ هزار مهاجر در دریای مدیترانه غرق شده و جان باخته‌اند.

ignoring their rampant use of torture.

This is also why, since January 2014,

و از زمان شروع همه‌گیری کووید-۱۹،

نظامی شدن مرزها در دریای مدیترانه

more than 34,000 migrants have died by drowning in the Mediterranean.

از برخی جهات حتی شدیدتر نیز شده است.

اما نظامی شدن مرزها چگونه موجب غرق و کشته شدن افراد می‌شود؟

And since COVID-19 began,

دوست دارم مسئله را با ارجاع به موردی که در حال حاضر رویش کار می‌کنم توضیح دهم.

the militarized border in the Mediterranean

has become in some ways even more extreme.

در ششم نوامبر ۲۰۱۷

But how does the militarized border cause deaths by drowning?

گروهی از مهاجران ساحل لیبی را ترک کردند

I'd like to illustrate by a reference to a case I'm currently working on.

و به امید رسیدن به اروپا راهی دریای مدیترانه شدند.

On November 6, 2017,

با شکستن قایق مملو از جمعیت،

a group of asylum seekers left the Libyan coast

درخواست کمک کردند،

and traveled through the Mediterranean, hoping to reach Europe.

و طبق قوانین بین‌المللی،

کشورها موظفند تا نجات کشتی‌های نیازمند کمک را تسهیل کنند.

As the overcrowded boat started to break down,

اما ناگهان یک رویارویی عجیب رخ داد.

they sent a distress signal,

and under international law,

دو کشتی، و نه یک کشتی،

states are obligated to facilitate the rescue of vessels in distress.

برای سوار کردن پناهجویان نیازمند کمک آمدند.

یکی از آنها پرچم اتحادیه‌ی اروپا داشت،

Now, a strange confrontation followed.

و خدمه‌اش لباس غیرنظامی پوشیده بودند.

Two vessels, not one,

دومی یک کشتی لیببیایی بود و خدمه‌اش مسلح بودند

came to pick up the asylum seekers in distress.

و یونیفرم همان حکومتی را پوشیده بودند که این افراد از آن گریخته بودند.

One of them was sailing under a European flag,

its crew in civilian clothing.

The other was a Libyan vessel with its crew armed

انتخاب پناهجویان روشن بود.

and in the very uniform of the government that these people had fled.

بسیاری داخل آب پریدند،

به هر قیمتی که بود نمی‌خواستند دست نیروهای لیبی بیفتند.

For the asylum seekers, the choice was clear.

۲۰ نفر غرق شدند،

قربانیان نزاعی معاصر برای آزادی ورای مرزها.

Many jumped into the water,

determined at all costs not to let the Libyans pick them up.

آنچه که چند سال قبل پیش‌بینی نمی‌کردم

پاسخ شجاعانه‌ی داوطلبان جامعه‌ی مدنی بود

Twenty people drowned,

victims of a contemporary struggle for liberation across borders.

کسانی مانند اعضای سی-واچ.

کسانی که واقعا بدن‌هایشان را میان نیروهای لیبییایی

What I didn't predict a few years back

was the courageous response of civil society volunteers

و مهاجران داخل آب انداختند.

مهمتر از همه اینکه تصاویری را با ما به اشتراک گذاشتند

such as members of Sea-Watch,

که با دوربین‌های داخل کشتی‌شان یا نصب شده روی بدنشان گرفته بودند.

who have literally inserted their bodies between the Libyan forces

این تصاویر همکاران من ،

and the migrants in the water.

چالرز هلر و لورنزو پزانی را قادر ساخت،

Crucially, they've also brought back images

تا وقایع نوامبر 2017 را به شکل تصویری بازسازی کنند.

from cameras on board and body cams.

وقتی سراغ تیم من و من آمدند،

These images allowed my colleagues,

و از ما خواستند که دوباره سراغ دادگاه حقوق بشر اروپا برویم،

Charles Heller and Lorenzo Pezzani

to visually reconstruct the events of November 2017.

من مردد بودم.

دولت‌ها همیشه راه‌هایی برای دور زدن احکام مترقی حقوق بشری دارند،

When they came to my team and me

asking that we go back to the European Court of Human Rights,

اما شواهد خود گویا بودند.

به همراه همکارانم ویولتا مورنو-لکس و لوردانا لئو،

I was hesitant.

States always have ways to circumvent progressive human rights decisions,

شکایتی را در دادگاه حقوق بشر اروپا ثبت کردیم.

but the evidence spoke for itself.

استدلالمان این است که ایتالیا، همچنین کل اروپا،

With my colleagues Violeta Moreno-Lax and Loredana Leo,

نمی‌توانند برای شانه خالی کردن از مسئولیت خود به شبه‌نظامیان لیبی تکیه کنند.

we filed the case at the European Court of Human Rights.

خیلی کلی بگویم،

We argue that Italy, as well as Europe,

مسئله این است که زمانی که نقطه‌ی تماسی

cannot rely on Libyan militia to sidestep their own accountability.

میان فرد نیازمند حمایت

و کشوری که می‌تواند از او حمایت کند

On a high level of generality,

بوجود آمد، من نام این لحظه را مواجهه‌ی حقوق بشر می‌گذارم.

the question is when is a point of contact established

لحظه‌ی دراماتیکی است

between a person in need of protection

که در آن تعهدات قانونی در معرض آزمون وجودی قرار می‌گیرند.

and a state that can protect them.

دیگر موضوع حقوق بشر به شکل عمومی نیست،

I've called this moment the human rights encounter.

بلکه فردی خاص در موقعیتی خاص است.

It is a dramatic moment

in which legal commitments are put to an existential test.

در مورد تعهدات ساده‌ای که ما به عنوان انسان نسبت به یکدیگر داریم.

It's not about human rights law generally,

تصادفی نیست که دریا تبدیل به محیطی برای

but a particular person in a particular time.

About simple commitments we have to each other as persons.

این مبارزه‌ی گسترده برای آزادی در آن سوی مرزها می‌شود.

It is not merely by chance that the sea becomes the environment

در دادگاه، مواجهه‌ی حقوق بشر به رسمیت شناخته است،

هر زمان که فیزیکی و مستقیم باشد.

for this large-scale struggle for liberation across borders.

در مورد پرونده‌ای که به شما گفتم،

ما از این هم فراتر رفتیم.

As for the court, it has recognized the human rights encounter,

حتی در زمان مداخله‌ی فناوری یا نیروهای نیابتی نیز،

when it's physical and direct.

تعهدات اساسی به حقوق بشر نباید تغییر کند.

In the case I just told you about,

در سازمان من، شبکه‌‌ی اقدام جهانی حقوقی

we go further.

Even when mediated by technology or by proxy forces,

ما پرونده‌ای را که برای شما گفتم، دنبال کردیم

the underlying commitments to human rights should not change.

به عنوان بخشی از یک برنامه دعوی حقوقی استراتژیک.

ما قوانین بین‌المللی و قوانین بسیاری از کشورها را در نظر می‌گیریم.

In my organization, the Global Legal Action Network,

we pursue this case I told you about

ما با محققان همکاری می‌کنیم

as part of a strategic litigation program.

و با فعالان اجتماعی‌ای که از فناوری‌های پیشرفته استفاده می‌کنند

We consider international law and the laws of many countries.

برای ثبت تخلفات در سرتاسر بسیاری از مرزها.

با ادامه‌ی جنگ، آزار و اذیت و تغییرات آب و هوایی،

We collaborate with researchers

and activists who use cutting edge technologies

باور داریم که این استراتژی، آینده‌ی وکالت در حیطه‌ی حقوق بشر را بازتعریف خواهد کرد.

to document violations across many borders.

آینده‌ی وکالت در حیطه‌ی حقوق بشر،

As war, persecution and climate change continue,

تنها مبارزه‌ای علیه یک رهبر فاسد نیست.

we believe this strategy will redefine the future of human rights lawyering.

بلکه سوال اصلی این است که

The future of human rights lawyering

چطور همه‌ی ما کنار یکدیگر روی این سیاره زندگی خواهیم کرد؟

is not only about a struggle against one corrupt leader or another.

ممنونم.

It's also about questions concerning

how do we all inhabit this planet together?

Thank you.