To Love Is to Be Brave | Kelly Corrigan | TED

Çeviri: Elif Saray Gözden geçirme: Gülsüm Öztürk

This is for my mom,

Bu annem için,

even though when I called her to say,

her ne kadar onu

"Hey, have you heard of TED, T-E-D?"

“Hey, TED’i duydunuz mu, T-E-D?”

demek için aradığımda

She said, "Oh my God, Kelly, it's not another virus, is it?"

bile “Aman Tanrım Kelly, başka bir virüs değil, değil mi?” dedi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

As a 21-year-old, I was drawn to the word brave.

21 yaşındayken cesur kelimesine ilgi duymuştum.

Paramparça hikayelere ve bunları anlatabilen insanlara karşı

I had a soft spot for ripping yarns and the people who could tell them.

zaafım vardı. Bu yüzden, Odyssey’i

So, Odyssey on the brain,

I went out adventure collecting.

beynime kazıyarak macera toplamaya çıktım.

Without knowing how to spell starboard or which side it referred to,

Sancak nasıl hecelenir ya da hangi tarafı ifade eder bilmeden,

I got on a 46-foot boat and I sailed from Malta to Tunisia to Sicily.

46 metrelik bir tekneye bindim, Malta ’dan Tunus’a Sicilya’ya yelken açtım.

I traveled 11,000 miles over 13 months to seven different countries

13 ay boyunca 11,000 mil, 7 farklı ülkeye,

without a plan or a phone or a credit card.

bir plan ve ya telefon ya da kredi kartı olmadan seyahat ettim.

Just 3,800 dollars in traveler's checks,

Sadece 3.800 dolarlık seyahat çeki ile,

which, if you're under 30,

ki 30 yaşın altındaysanız,

it was like a little booklet of --

küçük bir kitapçık gibi gelir

(Laughter)

(Kahkahalar)

perforated, I don't know.

sıralı delikleri olan bilmiyorum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And some expired antibiotics my mom made me bring.

Ve annemin bana getirttiği günü geçmiş antibiyotikler.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And then, running out of money,

Sonra param bitti ve

I landed as a nanny for two kids, four and seven,

dört ve yedi yaşındaki iki çocuğa dadılık yapmaya başladım.

who had just lost their mom.

Annelerini daha yeni kaybetmişlerdi.

I moved into their house,

Evlerine taşındım,

so I could cover things on the three days a week

böylece babalarının Qantas’ta uçuş görevlisi olarak

their dad worked as a flight attendant for Qantas.

çalıştığı haftanın üç günü işleri ele alabilirdim.

I smeared sunblock on their noses and Vegemite on their toast.

Burunlarına güneş kremi ve tostlarına Vegemite sürdüm.

I read them to sleep at night, I cleaned the counters.

Geceleri onlara kitap okudum, tezgahları temizledim.

The heavy lifting was left for the truly brave,

Ağır işler gerçekten cesur olana,

a man who organized his emotions

duygularını kontrol eden ve

and answered the hardest questions,

en zor sorulara cevap veren adama kalmıştı,

such that his kids and hers

öyle ki çocukları açıkça güvensiz

could feel a modicum of safety in a patently unsafe world.

bir dünyada, bir nebze olsun güvende hissedebilsinler.

Questions like "what is cremation?"

“Ölü yakma nedir?” ve

And "what happens to us if you die?"

“Ölürsen bize ne olur?” gibi sorular.

And so it is that I stood witness to the unphotographable,

Ve böylece Avustralya, Sydney’ de Jim adında bir adamın

unmeasurable bravery of some guy named Jim in Sydney, Australia.

görüntülenemez, ölçülemez cesaretine tanıklık ettim.

And over the years since,

Ve o zamandan beri,

I find I just can't stop cataloging these Olympic achievements in family life.

Aile hayatındaki Olimpiyat başarılarını kataloglamaktan kendimi alamıyorum.

The really big things often come with a game plan and a team of experts

Gerçekten büyük şeyler genellikle bir oyun planı ve uzmanlardan oluşan bir ekip

and enough adrenaline to lift a school bus over your head.

ve bir okul otobüsünü kafanızın üzerine kaldıracak kadar adrenalinle gelir.

But inside every crisis you think you might be ready for

Ama hazır olabileceğinizi düşündüğünüz her krizin içinde, senaryoda

are 100 dirty surprises that are not in the playbook.

olmayan 100 kötü sürpriz var.

I had stage-3 cancer in my 30s,

30′lu yaşlarımda 3. evre kanser geçirdim

and I can tell you that following the chemo schedule

ve Kemo programına uymanın, kocama,

didn't take nearly as much courage

bir zamanlar benim için çok çekici olan göğüslerimden sonra seksin daha az

as admitting to my husband that sex felt less sexy

seksi geldiğini itiraf etmek kadar cesaret gerektirmediğini söyleyebilirim.

after my boobs, which were once a real strong suit for me --

(Laughter)

(Kahkahalar)

Were made weird and uneven by a surgeon's knife.

Bir cerrahın bıçağıyla tuhaf ve yamuk hale getirildiler.

Here's a surprise.

Sürpriz şu ki

My friend's father, in his final days, addled by dementia,

Arkadaşımın babası, son günlerinde, demans hastalığına yakalanmıştı,

chased her around the second floor with a fork

pijamalarına sakladığı bir çatalla

he hid in his pajamas.

onu ikinci katta kovaladı.

They tell you there will be loss.

Size bazı kayıplar olacağını söylüyorlar.

They don't tell you you will be required to love your dad

Ama, çatal bıçaklarla üzerinize gelirken bile

even as he's coming for you with silverware.

babanızı sevmeniz gerekeceğini söylemiyorlar.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I've interviewed 228 people for my PBS show and my podcast,

PBS şovum ve podcast’im için 228 kişiyle röportaj yaptım,

people with huge careers, Grammys

büyük kariyerleri, Grammy, Pulitzersleri

and Pulitzers and NBA championships.

ve NBA şampiyonlukları olan insanlarla.

And I listened to their stories and I'm duly impressed.

Hikayelerini dinledim ve çok etkilendim.

But I'll tell you the ones they know the best.

Ama size en iyi bildiklerini söyleyeceğim.

The ones they can't tell without choking up.

Yutkunmadan anlatamayacakları şeyleri.

The moment when Bryan Stevenson's grandmother,

Bryan Stevenson’ın büyükannesinin

or Steve Kerr's father,

ya da Steve Kerr’in babasının

or Samantha Power's stepfather,

veya Samantha Power’ın üvey babasının

or Cecile Richards’ mom,

ya da Cecile Richard’ın annesinin,

was right there with the right words

doğru kelimelerle yada

or the right silence at the right moment.

doğru suskunlukla yanlarında oldukları an.

This bravery I'm talking about might even be better understood

Bahsettiğim bu cesaret, aile hayatındaki daha küçük yaralanma

if you look at the smaller moments of injury in family life

anlarına bakarsanız, gerçekten bir cevabın olmadığı ya

when there's not really an answer, or it might be your fault,

da sizin hatanız olabilir

or it might remind you of something you'd rather forget.

veya size unutmayı tercih ettiğiniz bir şeyi hatırlatabilir.

Or because people are so suggestible

Ya da insanlaron çok telkine açık olduğu

and the wrong tone or expression or phrasing

ve yanlış ton, ifade ya da cümle, bir şekilde

might somehow make things worse.

işleri daha da kötüleştirebileceği için.

Say your kid was dropped from a group text.

Çocuğunuzun bir grup mesajından çıkarıldığını varsayalım.

They were in it, they mattered,

İçindeydiler, önemliydiler,

they belonged, and then, poof.

ait oldular ve sonra da, puf.

Or your husband blew the big deal at work,

Ya da kocanız işteki büyük anlaşmayı mahvetti

or your mom won't wear the diapers

anneniz Çarşambaları domino oynamasına

that would really help her get through mahjong on Wednesdays.

yardımcı olacak çocuk bezlerini giymiyor.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And how should we calibrate the exquisite bravery

Ailemizden biri bize bakıp

to respond productively

“Seni tanıyor muyum?″

when someone in our family looks at us and says,

dediğinde verimli bir şekilde

tepki verecek mükemmel cesareti nasıl ayarlamalıyız?

"Do I know you?"

"I weigh myself before and after every meal,"

“Her yemekten önce ve sonra tartılıyorum”,

"I hear voices," "I steal,"

“Sesler duyuyorum”, “Çalıyorum”,

"I'm using again,"

“Tekrar kullanıyorum”,

"He raped me," "She says I raped her,"

“Bana tecavüz etti”, “Ona tecavüz ettiğimi söylüyor”,

"I cut myself,"

“Kendimi kestim”,

"I bought a gun,"

“Silah aldım”,

"I stopped taking the medication,"

“İlaç almayı bıraktım”,

"I can't stop making online bets."

“Çevrimiçi bahis yapmayı bırakamıyorum.”

"Sometimes I wonder if more life is really worth all this effort."

“Bazen daha fazla yaşamın tüm bu çabaya değip değmeyeceğini merak ediyorum.”

Bravery is the great guts to move closer to the wound,

Cesaret, yaraya yaklaşmak için gereken büyük cesarettir,

as composed as a war nurse

göz teması kurup şu yedi kelimeyi söyleyen

holding eye contact and saying these seven words:

bir savaş hemşiresi gibi:

Tell me more.

Daha fazla anlat.

What else?

Başka ne?

Go on.

Devam et.

That's how the brave shine, that's all they do.

Cesurlar böyle parlıyor, tek yaptıkları bu.

They say, "Tell me more.

Dediler ki: “Bana daha fazlasını anlat.

What else?

Başka ne var?

Go on."

Devam et.”

Even if they're scared of what might happen next,

Bundan sonra ne olacağından korksalar bile,

even if they have no training or experience

Onları bu ana hazırlayacak eğitimleri

to prepare them for this moment.

veya deneyimleri olmasa bile.

Even if it's late and they have an early flight.

Geç olmuş ve erken uçuşları olsa bile.

Here's two things the brave don't do.

İşte cesurların yapmadığı iki şey.

They don't take over and become the hero

Sanki bir savaşmış gibi kontrolü ele alıp

like it's a battle and the moves are so obvious.

kahraman olmazlar ve hareketler çok açıktır.

You just pick up a weapon with your ripped pecs and ropey veins

Sadece hırpalanmış göğüs kaslarınız ve iri damarlarınızla

elinize bir silah alıp öldürmeye başlıyorsunuz.

and start slaying.

In families, bravery is mostly just sitting there.

Ailelerde cesaret, çoğunlukla sadece orada oturmaktır.

With a posture that communicates "I can hear anything you want to tell me."

“Bana söylemek istediğin her şeyi duyabilirim” mesajını veren bir duruşla.

And a nice warm face of love that says, "This is so hard,

Ve “Bu çok zor ama bir yolunu bulacaksın”

diyen sıcak bir sevgi yüzü.

but you will figure it out."

Personally, I thought love meant action.

Şahsen, sevginin eylem anlamına geldiğini düşündüm.

I had no idea it could be so still.

Bu kadar hareketsiz olabileceğine dair hiçbir fikrim yoktu.

When things get hairy for one of my people,

Bizimkilerden biri için işler yolunda gitmediğinde,

everything in me wants to grab a clipboard,

içimden gelen şey, bir pano almak,

make a to-do list, and start calendaring appointments.

yapılacaklar listesi yapmak ve randevuları takvimlendirmeye başlamak.

Because where there's love, there's attachment.

Çünkü sevginin olduğu yerde bağlılık da vardır.

And I don't care what the gurus say,

Guruların ne dediği umurumda değil,

what's happening to them is also happening,

onlara olanlar,

at least at some level, to us.

en azından bir düzeyde, bize de oluyor.

And all that can accidentally put us center stage.

Ve tüm bunlar bizi kazara sahnenin ortasına koyabilir.

No longer the coach or the minister,

Artık koç ya da bakan değil

but rather one of the afflicted.

daha ziyade acı çekenlerden biri.

But these gritty endurance types I've been admiring

Ama hayranlık duyduğum bu cesur dayanıklılık timsallerinin

have no self and no needs and no agenda.

ne benlikleri ne ihtiyaçları ne de gündemleri var.

Or at least they know how to override all that

Ya da en azından biz olmayan ana karakter

for the main character who is not us.

için tüm bunları nasıl geçersiz kılacaklarını biliyorlar.

The second thing the brave don't do?

Cesurların yapmadığı ikinci şey?

Leave.

Bırakmak.

Or hide inside work or hobbies

Ya da işin, hobilerin veya

sosyal olarak kabul edilebilir başka bir meşguliyetin içine saklanmak.

or some other socially acceptable busyness.

In my worst moments, when sitting on my hands is just unbearable,

En kötü anlarımda, ellerimin üzerinde oturmak dayanılmaz olduğunda,

I have dreamed of going to get an MFA in Paris.

Paris’te bir MFA almayı hayal ettim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Because if I can't help, why do I have to watch?

Çünkü yardım edemiyorsam, neden izlemek zorundayım?

It would be nice to leave and start again.

Gitmek ve yeniden başlamak güzel olurdu.

Hardly anyone who's been in a long marriage

Uzun bir evlilik içinde olan neredeyse hiç kimse,

hasn't at least wondered how it is

arzularının nesnesinin nasıl

that the object of their desire has become so burpy and farty.

bu kadar gergin ve gazlı hale geldiğini merak etmedi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So bingo-armed and turkey-necked.

Çok bingo silahlı ve hindi boyunlu.

Sometimes I see myself naked.

Bazen kendimi çıplak görüyorum.

Stretch marks from pregnancies, scars from cancer surgeries,

Gebeliklerden kaynaklanan çatlaklar, kanser ameliyatlarından kaynaklanan izler,

other things that I don't feel you need to be visualizing right about now.

şu anda görselleştirmeniz gerektiğini düşünmediğim diğer şeyler.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I think it's a miracle that man stays with me.

Bence o adamın benimle kalması bir mucize.

Ama biliyorsunuz, o da zamana yenik düşmedi.

But, you know, he's not untouched by time either.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And that's just the physical.

Ve bu sadece fiziksel.

I mean, who here hasn't wanted to be with someone

Demek istediğim, burada kim, bizi tuvalette yemek yerken

who hasn't seen us eating on the toilet or bitching at the Comcast guy?

ya da Comcast’li adamı kızdırırken gör memiş biriyle birlikte olmak istemez ki?

(Laughter)

(Kahkahalar)

Leaving behind our own humiliating history,

Kendi aşağılayıcı tarihimizi geride bırakırsak,

maybe with the nice person we met at art school in Paris.

belki Paris’teki sanat okulunda tanıştığımız iyi insanla.

(Laughter)

(Kahkahalar)

It's an option.

Bu bir seçenek.

People take it.

İnsanlar onu alır.

The brave hang around.

Cesur olanlar etrafta takılırlar.

They are available and ready to bear witness.

Onlar müsait ve tanıklık etmeye hazırdırlar.

The final act of bravery was made clear for me

Son cesaret eylemi,

during a conversation with my friend Liz

46 yaşında ölürken arkadaşım Liz ile yaptığım bir konuşma

while she was dying at 46.

sırasında benim için netleşti.

She said she had this weird, long,

O erken ayrılmak zorunda kalan

totally convincing dream

tüm ebeveynlerin toplandığı tuhaf, uzun,

where all the parents who, as she put it,

tamamen inandırıcı

had to leave early,

bir rüya

were gathered.

gördüğünü söyledi.

And there she was, one of thousands of moms and dads,

O oradaydı, binlerce anne ve babadan biriydi,

and they were on folding chairs,

katlanır sandalyelerdeydiler,

looking down at the world below through a thick glass floor.

kalın bir cam zeminden aşağıdaki dünyaya bakıyorlardı.

And in this imaginary space her subconscious created,

Bilinçaltının yer aldığı bu hayali alanda

there was one rule.

bir kural vardı.

You could watch your child's life unfold,

Çocuğunuzun hayatının gelişmesini izleyebilirdiniz,

but you could only intervene once.

ancak yalnızca bir kez müdahale edebilirdiniz.

In Liz's dream, a perfect dream,

Liz’in mükemmel bir rüyasında,

she never had to intervene.

asla müdahale etmek zorunda kalmadı.

She had given them enough while she was here.

Buradayken onlara yeteri kadar vermişti.

The final act then of the truly brave

O halde gerçekten cesur olanların son eylemi,

is leaning back and letting them go.

arkalarına yaslanıp gitmelerine izin vermektir.

The reward for all this bravery?

Tüm bu cesaretin ödülü mü?

Not gold medals, not hero shots for Strava,

Ne altın madalyalar, ne Strava için kahramanlık pozları,

not ringing the bell at the New York Stock Exchange,

ne New York Borsası’nda gong çalmak, ne de

or owning the dinner party with Burning Man stories,

Burning Man hikayeleriyle akşam yemeği partisini sahiplenmek,

I think you know who you are.

siz kim olduğunuzu biliyorsunuz.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Maybe not even thanks.

Belki bir teşekkür bile değil.

The reward is a full human experience,

Ödül, tüm duyguların maksimum dozda yaşandığı,

complete with all the emotions at maximum dosage,

çok iyi kullanıldığımız ve

where we have been put to great use

ifade ve aktarımında eksiksiz olan

and found an other-centric love

öteki merkezli

that is complete in its expression

bir sevgi bulduğumuz

and its transmission.

tam bir insan deneyimidir.

The reward is to end up soft and humble,

Ödül, beşikten mezara gördüğümüz tüm ihtişam içinde

empty and in awe,

en göz alıcı olanın

knowing that of all the magnificence we have beheld from cradle to grave,

kişilerarası olduğunu bilerek yumuşak ve alçak gönüllü,

the most eye-popping was interpersonal.

özgür ve huşu içinde olmaktır.

So here's to anyone who notices and reads between the lines,

Bu yüzden, satır aralarını fark eden ve okuyan,

who asks the right questions, but not too many,

doğru soruları soran, ama çok fazla soru sormayan,

who takes notes at the doctor's office

doktorun muayenehanesinde not alan ve

and wipes butts, young and old,

popoları silen, genç ve yaşlı,

who listens, holds and stays.

dinleyen, tutan ve kalan herkese.

We, who, untrained

Eğitilmemiş ve

and always a little off-guard,

her zaman biraz hazırlıksız olan bizler,

still dare to do love.

yine de sevmeye cesaret ediyoruz.

To be love.

Sevgi olmak için.

That's brave.

Bu cesur bir şey.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Cheers and applause)

(Tezahüratlar ve alkışlar)