Rana el Kaliouby: This app knows how you feel — from the look on your face

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Kanawat Senanan

Our emotions influence every aspect of our lives,

อารมณ์ของเรามีอิทธิพลต่อเรา ในทุกด้านของชีวิต

from our health and how we learn, to how we do business and make decisions,

ตั้งแต่สุขภาพและการเรียนรู้ ไปจนถึงการทำธุรกิจและตัดสินใจ

big ones and small.

ไม่ว่าเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็ก

Our emotions also influence how we connect with one another.

อารมณ์ของเรายังมีอิทธิพลต่อ ความสัมพันธ์ที่คนเรามีต่อกันด้วย

We've evolved to live in a world like this,

คนเรามีวิวัฒนาการมา ให้มีชีวิตอยู่ในโลกแบบนี้

but instead, we're living more and more of our lives like this --

แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้น เรากำลังใช้ชีวิตแบบนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

this is the text message from my daughter last night --

นี่คือข้อความจากลูกสาวของฉันเมื่อคืนนี้

in a world that's devoid of emotion.

ในโลกที่ขาดไร้ซึ่งอารมณ์

So I'm on a mission to change that.

ฉันเลยมีภารกิจที่จะเปลี่ยนแปลงมัน

I want to bring emotions back into our digital experiences.

ฉันต้องการนำอารมณ์ กลับมาสู่ประสบการณ์ดิจิตอลของเรา

I started on this path 15 years ago.

ฉันเริ่มต้นเส้นทางนี้เมื่อ 15 ปีที่แล้ว

I was a computer scientist in Egypt,

ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ในอียิปต์

and I had just gotten accepted to a Ph.D. program at Cambridge University.

และเพิ่งได้รับตอบรับเข้าเรียนปริญญาเอก ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์

So I did something quite unusual

นั่นคือ ฉันทำอะไรที่ประหลาดมาก

for a young newlywed Muslim Egyptian wife:

สำหรับหญิงสาวมุสลิมในอียิปต์ ที่เพิ่งแต่งงาน

With the support of my husband, who had to stay in Egypt,

แต่ด้วยการสนับสนุนจากสามีของฉัน ซึ่งต้องอยู่ที่อียิปต์

I packed my bags and I moved to England.

ฉันก็เก็บกระเป๋าและย้ายไปอังกฤษ

At Cambridge, thousands of miles away from home,

ที่เคมบริดจ์ หลายพันไมล์ไกลจากบ้าน

I realized I was spending more hours with my laptop

ฉันเริ่มรู้ตัวว่าฉันใช้เวลา อยู่กับคอมพิวเตอร์แล็บท็อปของฉัน

than I did with any other human.

มากกว่าใช้เวลากับมนุษย์คนอื่น

Yet despite this intimacy, my laptop had absolutely no idea how I was feeling.

แม้จะใกล้ชิดกันขนาดนั้น แล็บท็อปของฉัน ก็ไม่รู้เลยว่าฉันกำลังรู้สึกอย่างไร

It had no idea if I was happy,

มันไม่รู้เลยว่าฉันกำลังมีความสุข

having a bad day, or stressed, confused,

เจอวันที่เลวร้าย หรือเครียด หรือสับสน

and so that got frustrating.

ฉันก็เลยเกิดคับข้องใจขึ้นมา

Even worse, as I communicated online with my family back home,

ที่แย่กว่านั้น เวลาฉันสื่อสาร กับครอบครัวของฉันที่อยู่ที่บ้าน

I felt that all my emotions disappeared in cyberspace.

ฉันรู้สึกว่าอารมณ์ทั้งหมดของฉัน มันอันตรธานหายไปในโลกไซเบอร์

I was homesick, I was lonely, and on some days I was actually crying,

ฉันคิดถึงบ้าน ฉันเหงา และบางวันฉันก็ร้องไห้

but all I had to communicate these emotions was this.

แต่วิธีที่ฉันใช้สื่อสารอารมณ์เหล่านี้ได้ มีทั้งหมดก็แค่นี้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Today's technology has lots of I.Q., but no E.Q.;

เทคโนโลยีในปัจจุบันนี้ มี ไอ.คิว. สูงมาก แต่ไม่มี อี.คิว.

ฉลาดทางปัญญามาก แต่ไม่ฉลาดทางอารมณ์

lots of cognitive intelligence, but no emotional intelligence.

So that got me thinking,

นั่นจึงทำให้ฉันคิดขึ้นมาว่า

what if our technology could sense our emotions?

มันจะเป็นยังไงนะ ถ้าเทคโนโลยีรับรู้อารมณ์ของเราได้

What if our devices could sense how we felt and reacted accordingly,

ถ้าอุปกรณ์ทั้งหลายของเรารับรู้ได้ว่า เรารู้สึกอย่างไรและตอบสนองได้อย่างเหมาะสม

just the way an emotionally intelligent friend would?

เหมือนที่เพื่อนของเรา ที่มีความฉลาดทางอารมณ์จะตอบสนอง

Those questions led me and my team

คำถามเหล่านี้นำพาฉันและทีม

to create technologies that can read and respond to our emotions,

ให้สร้างเทคโนโลยีที่สามารถอ่าน และตอบสนองต่ออารมณ์ของเราได้

and our starting point was the human face.

และจุดเริ่มต้นของเราคือใบหน้าของมนุษย์

So our human face happens to be one of the most powerful channels

ใบหน้าของมนุษย์ เป็นช่องทางที่มีพลังที่สุดช่องทางหนึ่ง

that we all use to communicate social and emotional states,

ที่เราใช้สื่อสารสภาวะทางอารมณ์และสังคม

everything from enjoyment, surprise,

ทุกๆ อย่างตั้งแต่ความรื่นรมย์ ประหลาดใจ

empathy and curiosity.

เห็นอกเห็นใจ และสงสัยใคร่รู้

In emotion science, we call each facial muscle movement an action unit.

ในศาสตร์ด้านอารมณ์ เรียกการเคลื่อนไหว กล้ามเนื้อใบหน้าแต่ละมัดว่าหน่วยเคลื่อนไหว

So for example, action unit 12,

เช่น หน่วยเคลื่อนไหวที่ 12

it's not a Hollywood blockbuster,

ไม่ใช่ชื่อหนังฮอลลีวูดนะ

it is actually a lip corner pull, which is the main component of a smile.

มันคือการดึงมุมปากขึ้น ซึ่งเป็นองค์ประกอบหลักของการยิ้ม

Try it everybody. Let's get some smiles going on.

ทุกคนลองดูนะคะ มาเรามายิ้มกันเถอะ

Another example is action unit 4. It's the brow furrow.

อีกตัวอย่างหนึ่งคือหน่วยเคลื่อนไหวที่ 4 คือการขมวดคิ้ว

It's when you draw your eyebrows together

เมื่อคุณดึงคิ้วเข้าหากัน

and you create all these textures and wrinkles.

ทำให้เกิดพื้นผิวรอยย่นแบบนี้ ซึ่งเราไม่ชอบเลย

We don't like them, but it's a strong indicator of a negative emotion.

แต่มันเป็นตัวบ่งชี้อารมณ์ทางลบที่ชัดเจน

คนเรามีหน่วยการเคลื่อนไหวแบบนี้ 45 หน่วย

So we have about 45 of these action units,

and they combine to express hundreds of emotions.

และมันทำงานร่วมกันเพื่อแสดงอารมณ์นับร้อยๆ

Teaching a computer to read these facial emotions is hard,

การสอนให้คอมพิวเตอร์ อ่านอารมณ์ทางสีหน้าพวกนี้เป็นเรื่องยาก

because these action units, they can be fast, they're subtle,

เพราะหน่วยการเคลื่อนไหวเหล่านี้ เกิดขึ้นเร็ว มองไม่ค่อยออก

and they combine in many different ways.

และยังประกอบกันได้หลายรูปแบบ

So take, for example, the smile and the smirk.

ตัวอย่างเช่น การยิ้ม กับการยิ้มเยาะ

They look somewhat similar, but they mean very different things.

มันดูคล้ายๆ กัน แต่มันมีความหมายต่างกันมาก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So the smile is positive,

การยิ้มนี่ความหมายทางบวก

a smirk is often negative.

การยิ้มเยาะนี่มักจะมีความหมายแง่ลบ

Sometimes a smirk can make you become famous.

บางครั้งการยิ้มเยาะ อาจทำให้คุณกลายเป็นคนดังขึ้นมา

But seriously, it's important for a computer to be able

แต่เอาจริงๆ นะ นี่เป็นเรื่องสำคัญ ที่คอมพิวเตอร์ต้องสามารถ

to tell the difference between the two expressions.

แยกแยะความแตกต่างระหว่างสีหน้าสองแบบนี้ได้

So how do we do that?

แล้วเราทำยังไงล่ะ

We give our algorithms

เราให้ชุดคำสั่งของเรา

tens of thousands of examples of people we know to be smiling,

ได้เรียนรู้ตัวอย่างคนนับหมื่นๆ ที่เรารู้อย่างแน่นอนว่ากำลังยิ้มอยู่

from different ethnicities, ages, genders,

จากทุกเชื้อชาติ อายุ เพศ

and we do the same for smirks.

แล้วเราก็ทำอย่างเดียวกันกับการยิ้มเยาะ

And then, using deep learning,

แล้วหลังจากการเรียนรู้ที่ลึกซึ้ง

the algorithm looks for all these textures and wrinkles

ชุดคำสั่งของเราก็มองหาพื้นผิว รอยย่น

and shape changes on our face,

และการเปลี่ยนแปลงรูปร่างเหล่านี้ บนใบหน้าของเรา

and basically learns that all smiles have common characteristics,

และเรียนรู้ว่า การยิ้มทุกๆ ตัวอย่าง มีลักษณะอะไรร่วมกัน

all smirks have subtly different characteristics.

และการยิ้มเยาะทุกตัวอย่าง มีลักษณะที่แตกต่างไปเล็กน้อยอย่างไร

And the next time it sees a new face,

ครั้งต่อไปที่มันเห็นใบหน้าใหม่

it essentially learns that

มันก็จะเรียนรู้ว่า

this face has the same characteristics of a smile,

ใบหน้านี้มีลักษณะเหมือนการยิ้ม

and it says, "Aha, I recognize this. This is a smile expression."

แล้วก็บอกว่า "อะฮ้า ฉันจำได้ละ นี่คือการยิ้ม"

So the best way to demonstrate how this technology works

ทีนี้ การสาธิตที่ดีที่สุด ว่าเทคโนโลยีนี้ทำงานอย่างไร

is to try a live demo,

คือการทดลองกับคนจริงๆ

so I need a volunteer, preferably somebody with a face.

เอาล่ะ ฉันอยากได้อาสาสมัครสักคน ขอให้เป็นคนที่มีใบหน้านะคะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Cloe's going to be our volunteer today.

โคลอี้จะเป็นอาสาสมัครให้เราวันนี้ค่ะ

So over the past five years, we've moved from being a research project at MIT

คือ ห้าปีที่ผ่านมา เราก้าวจากการเป็นโครงการวิจัยที่เอ็มไอที

to a company,

มาเป็นบริษัท

where my team has worked really hard to make this technology work,

ซึ่งทีมของฉันทำงานกันหนักมาก เพื่อให้เทคโนโลยีนี้ทำงานได้

as we like to say, in the wild.

ในสภาพการใช้งานจริง

And we've also shrunk it so that the core emotion engine

และเราก็ย่อส่วนมัน ให้โปรแกรมหลักที่ใช้วิเคราะห์อารมณ์

works on any mobile device with a camera, like this iPad.

ทำงานบนอุปกรณ์เคลื่อนที่ที่มีกล้องได้ เช่นไอแพด

So let's give this a try.

เรามาลองกันนะคะ

As you can see, the algorithm has essentially found Cloe's face,

คุณจะเห็นว่าชุดคำสั่งพบใบหน้าของโคลอี้แล้ว

so it's this white bounding box,

คือกล่องที่มีเส้นกรอบสีขาวนี่

and it's tracking the main feature points on her face,

แล้วมันก็ติดตามการเคลื่อนไหว ของจุดหลักๆ บนหน้าของเธอ

so her eyebrows, her eyes, her mouth and her nose.

คิ้ว ตา ปาก และจมูก

The question is, can it recognize her expression?

คำถามคือ มันจะรู้ไหมว่าเธอแสดงสีหน้าอะไร

So we're going to test the machine.

เราจะมาทดสอบเจ้าเครื่องนี้กัน

So first of all, give me your poker face. Yep, awesome. (Laughter)

ก่อนอื่น ทำหน้าเฉยหน่อยซิ อ่ะ เจ๋งเลย (เสียงหัวเราะ)

And then as she smiles, this is a genuine smile, it's great.

ทีนี้ พอโคลอี้ยิ้ม นี่คือยิ้มที่จริงใจ เยี่ยมมาก

So you can see the green bar go up as she smiles.

คุณจะเห็นแท่งสีเขียวเพิ่มขึ้นตอนที่เธอยิ้ม

Now that was a big smile.

นั่นคือการยิ้มกว้าง

Can you try a subtle smile to see if the computer can recognize?

ลองยิ้มน้อยๆ ได้ไหม ดูซิว่าคอมพิวเตอร์จะจับได้ไหม

It does recognize subtle smiles as well.

มันรับรู้ยิ้มจางๆ ได้ด้วยเช่นกัน

We've worked really hard to make that happen.

เราทำงานกันหนักมากเพื่อให้มันทำได้

And then eyebrow raised, indicator of surprise.

ทีนี้ เลิกคิ้ว ตัวบ่งชี้ว่าประหลาดใจ

Brow furrow, which is an indicator of confusion.

คิ้วขมวด ซึ่งบ่งชี้ความสับสน

Frown. Yes, perfect.

หน้าบึ้ง ใช่เลย เยี่ยม

So these are all the different action units. There's many more of them.

นี่คือหน่วยการเคลื่อนไหวต่างๆ ยังมีอีกหลายแบบมาก

This is just a slimmed-down demo.

นี่คือการสาธิตสั้นๆ เท่านั้น

But we call each reading an emotion data point,

เราเรียกการอ่านข้อมูลแต่ละจุดบนใบหน้า ว่าหน่วยข้อมูลอารมณ์

and then they can fire together to portray different emotions.

และมันก็ทำงานร่วมกัน เพื่อแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกันออกไป

So on the right side of the demo -- look like you're happy.

ตรงด้านขวาของจอ ดูเหมือนเธอมีความสุขอยู่นะ

So that's joy. Joy fires up.

นั่นคือความสุข มันสว่างขึ้นมา

And then give me a disgust face.

ทีนี้ ทำหน้าขยะแขยงซิ

Try to remember what it was like when Zayn left One Direction.

ทีนี้ นึกถึงความรู้สึกตอนที่เซย์น ลาออกจากวง วัน ไดเร็กชัน ซิ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Yeah, wrinkle your nose. Awesome.

ใช่ จมูกย่นเลย แจ๋ว

And the valence is actually quite negative, so you must have been a big fan.

และทิศทางอารมณ์ค่อนข้างลบมาก นี่เป็นแฟนพันธุ์แท้วงนี้ล่ะสิ

So valence is how positive or negative an experience is,

ทิศทางอารมณ์คือความเป็นบวก หรือลบของประสบการณ์นั้น

and engagement is how expressive she is as well.

และความอิน คือ เธอแสดงออกมากขนาดไหน

So imagine if Cloe had access to this real-time emotion stream,

ลองจินตนาการดูสิคะ ถ้าโคลอี้เข้าถึง ข้อมูลอารมณ์แบบนี้ได้ทันทีตลอดเวลา

and she could share it with anybody she wanted to.

และเธอสามารถแชร์ให้ใครก็ได้ที่เธอต้องการ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So, so far, we have amassed 12 billion of these emotion data points.

ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ เราเก็บรวบรวม ข้อมูลอารมณ์ได้หนึ่งหมื่นสองพันล้านหน่วย

It's the largest emotion database in the world.

เป็นฐานข้อมูลอารมณ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก

We've collected it from 2.9 million face videos,

เราเก็บรวบรวมมาจากวิดีโอใบหน้า สองล้านเก้าแสนวิดีโอ

people who have agreed to share their emotions with us,

ถ่ายจากคนที่ยินยอม ให้ข้อมูลอารมณ์ของเขาให้กับเรา

and from 75 countries around the world.

จาก 75 ประเทศทั่วโลก

It's growing every day.

และกำลังเพิ่มมากขึ้นทุกๆ วัน

It blows my mind away

มันทำให้ฉันตื่นเต้นสุดๆ

that we can now quantify something as personal as our emotions,

ที่ตอนนี้เราวัดปริมาณอะไรที่ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวมากๆ อย่างอารมณ์

and we can do it at this scale.

และเราสามารถทำได้ในขอบเขตใหญ่ขนาดนี้

So what have we learned to date?

แล้วจากข้อมูลนี้เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง

Gender.

ความแตกต่างระหว่างเพศ

Our data confirms something that you might suspect.

ข้อมูลของเรายืนยันบางอย่าง ที่คุณอาจคาดไว้อยู่แล้ว

Women are more expressive than men.

ผู้หญิงแสดงอารมณ์มากกว่าผู้ชาย

Not only do they smile more, their smiles last longer,

ไม่ใช่เพียงแค่ยิ้มมากกว่า แต่ยังยิ้มนานกว่า

and we can now really quantify what it is that men and women

และเรายังสามารถวัดได้ด้วย ว่าอะไรที่ผู้หญิงกับผู้ชาย

respond to differently.

ตอบสนองต่างกัน

Let's do culture: So in the United States,

ลองมาดูตามวัฒนธรรมกัน ในสหรัฐอเมริกา

women are 40 percent more expressive than men,

ผู้หญิงแสดงอารมณ์ มากกว่าผู้ชาย 40 เปอร์เซ็นต์

but curiously, we don't see any difference in the U.K. between men and women.

แต่น่าแปลกไหม ที่เราไม่เห็นความแตกต่าง ระหว่างชายหญิงในอังกฤษ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Age: People who are 50 years and older

ส่วนอายุ คนที่อายุ 50 ปีขึ้นไป

are 25 percent more emotive than younger people.

แสดงอารมณ์มากกว่าคนที่อายุน้อยกว่า

Women in their 20s smile a lot more than men the same age,

ผู้หญิงในวัย 20 กว่า ยิ้มเยอะกว่าผู้ชายในวัยเดียวกันมาก

perhaps a necessity for dating.

บางทีอาจเป็นสิ่งจำเป็นในการออกเดท

But perhaps what surprised us the most about this data

แต่สิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจที่สุด จากข้อมูลชุดนี้

is that we happen to be expressive all the time,

คือ จริงๆ คนเราแสดงอารมณ์ตลอดเวลา

even when we are sitting in front of our devices alone,

แม้เวลาที่เรานั่งอยู่คนเดียว หน้าอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของเรา

and it's not just when we're watching cat videos on Facebook.

ไม่ใช่แค่ตอนที่เราดูวิดีโอแมวบนเฟซบุค

We are expressive when we're emailing, texting, shopping online,

แต่เราแสดงอารมณ์ตอนเราอีเมล์ ส่งข้อความ ซื้อของออนไลน์

or even doing our taxes.

หรือแม้แต่ยื่นแบบภาษี

Where is this data used today?

วันนี้ เราเอาข้อมูลเหล่านี้ไปทำอะไรได้

In understanding how we engage with media,

ในการทำความเข้าใจการติดต่อสัมพันธ์กับสื่อ

so understanding virality and voting behavior;

การแพร่กระจายข่าวสารแบบไวรัล พฤติกรรมการเลือกตั้ง

and also empowering or emotion-enabling technology,

เทคโนโลยีที่ให้อำนาจ หรือความสามารถทางอารมณ์

and I want to share some examples that are especially close to my heart.

ฉันอยากเล่าตัวอย่าง ที่สำคัญกับฉันมากเป็นพิเศษ

Emotion-enabled wearable glasses can help individuals

แว่นตาเพิ่มความสามารถในการรับรู้อารมณ์

who are visually impaired read the faces of others,

ช่วยให้คนพิการทางสายตาอ่านใบหน้าคนอื่นได้

and it can help individuals on the autism spectrum interpret emotion,

มันช่วยคนที่มีอาการออทิสซึม ให้ตีความอารมณ์คนอื่นได้

ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขามีปัญหา

something that they really struggle with.

In education, imagine if your learning apps

ในวงการการศึกษา ลองคิดดูสิคะ ถ้าแอปพลิเคชันการเรียนรู้ของคุณ

sense that you're confused and slow down,

รับรู้ได้ว่าคุณสับสนและทำงานช้าลง

or that you're bored, so it's sped up,

หรือรู้ว่าคุณเบื่อ จึงเร่งความเร็วขึ้น

just like a great teacher would in a classroom.

เหมือนที่ครูที่ยอดเยี่ยมจะทำในห้องเรียน

What if your wristwatch tracked your mood,

จะเป็นยังไงถ้านาฬิกาข้อมือของคุณ เฝ้าติดตามอารมณ์ของคุณ

or your car sensed that you're tired,

หรือรถของคุณรับรู้ได้ว่าคุณเหนื่อย

or perhaps your fridge knows that you're stressed,

หรือตู้เย็นของคุณอาจจะรู้ว่าคุณเครียด

so it auto-locks to prevent you from binge eating. (Laughter)

มันเลยล็อกตัวเองอัตโนมัติ ป้องกันคุณกินอย่างไร้สติ (เสียงหัวเราะ)

ฉันอยากได้นะ

I would like that, yeah.

What if, when I was in Cambridge,

จะเป็นยังไง ถ้าตอนอยู่เคมบริดจ์

I had access to my real-time emotion stream,

ฉันสามารถเข้าถึงกระแสอารมณ์ของฉัน แบบนาทีต่อนาที

and I could share that with my family back home in a very natural way,

และฉันสามารถแชร์ความรู้สึกนั้น กับครอบครัวของฉันที่บ้านอย่างเป็นธรรมชาติ

just like I would've if we were all in the same room together?

เหมือนกับเวลาที่เราทุกคนอยู่ในห้องเดียวกัน

I think five years down the line,

ฉันคิดว่า อีกห้าปีข้างหน้า

all our devices are going to have an emotion chip,

อุปกรณ์ทุกอย่างของเรา จะมีชิพตรวจจับอารมณ์

and we won't remember what it was like when we couldn't just frown at our device

และเราจะลืมช่วงเวลาก่อนหน้านี้ไปเลย ที่เรายังไม่สามารถหน้าบึ้งใส่อุปกรณ์ของเรา

and our device would say, "Hmm, you didn't like that, did you?"

แล้วอุปกรณ์ของเรามันจะพูดว่า "อืม คุณไม่ชอบใช่ไหมล่ะ"

Our biggest challenge is that there are so many applications of this technology,

ความท้าทายสูงสุดของเราคือ การใช้งานเทคโนโลยีนี้มีได้หลากหลายมาก

my team and I realize that we can't build them all ourselves,

ฉันกับทีมของฉันรู้ว่า เราไม่สามารถสร้างทุกอย่างเองได้ทั้งหมด

so we've made this technology available so that other developers

เราจึงเปิดเผยเทคโนโลยีนี้ เพื่อให้นักพัฒนาคนอื่น

can get building and get creative.

สามารถเอาไปพัฒนาและสร้างสรรค์ต่อ

We recognize that there are potential risks

เราตระหนักว่ามันมีความเสี่ยง

and potential for abuse,

และอาจมีการเอาไปใช้ในทางที่ผิด

but personally, having spent many years doing this,

แต่โดยส่วนตัวที่ทำเรื่องนี้มาหลายปี

I believe that the benefits to humanity

ฉันเชื่อว่า ประโยชน์ที่มีต่อมนุษยชาติ

จากการมีเทคโนโลยีที่มีความฉลาดทางอารมณ์

from having emotionally intelligent technology

far outweigh the potential for misuse.

มันมากกว่าโอกาสที่จะมีคนนำไปใช้ในทางไม่ควร

และฉันอยากเชื้อเชิญทุกคน ให้เป็นส่วนหนึ่งในการสนทนานี้

And I invite you all to be part of the conversation.

The more people who know about this technology,

ยิ่งมีคนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีนี้มากเท่าใด

the more we can all have a voice in how it's being used.

เรายิ่งมีเสียงที่หลากหลายมากขึ้น ว่าเราเอามันไปใช้ทำอะไรได้บ้าง

So as more and more of our lives become digital,

ชีวิตของเรา กลายเป็นชีวิตดิจิตอลมากขึ้นเรื่อยๆ

we are fighting a losing battle trying to curb our usage of devices

เราพ่ายแพ้ในการต่อสู้เพื่อพยายาม ลดการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ

in order to reclaim our emotions.

เพื่อกู้อารมณ์ของเรากลับคืนมา

So what I'm trying to do instead is to bring emotions into our technology

แทนที่จะทำอย่างนั้น สิ่งที่ฉันพยายามทำคือ นำอารมณ์มาใส่ในเทคโนโลยี

and make our technologies more responsive.

และทำให้เทคโนโลยีตอบสนองกับเรามากขึ้น

So I want those devices that have separated us

ฉันอยากให้อุปกรณ์เหล่านั้น ที่เคยแยกเราให้ห่างกัน

to bring us back together.

นำเรากลับมาใกล้กันอีกครั้ง

And by humanizing technology, we have this golden opportunity

การทำให้เทคโนโลยีมีความเป็นมนุษย์มากขึ้น ทำให้เรามีโอกาสทอง

to reimagine how we connect with machines,

ที่จะสร้างจินตนาการใหม่ ว่าเราจะเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ต่างๆ อย่างไร

and therefore, how we, as human beings,

และเพื่อให้เรา มนุษยชาติ

connect with one another.

เชื่อมโยงสัมพันธ์กันมากขึ้น

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)