The joy of taking out the trash | Aparna Nancherla

Transcriber: TED Translators Admin Reviewer: Rhonda Jacobs

Translator: TED Translators Admin Reviewer: Ahamed Shyam F

You might not know this just from looking at me,

என்னைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் அறிய முடியாது,

but you might guess it from smelling me.

ஆனால் என்னை நுகர்ந்தால் ஒரு வேளை அறியலாம்.

One of my favorite things to do is take out the trash.

எனக்கு மிகவும் பிடித்த செயல்களில் ஒன்று குப்பைகளை அகற்றுவது.

It's the laziest way to technically pare down your possessions,

உண்மையில் உங்கள் உடைமைகளை குறைப்பதற்கான சோம்பேறித்தனமான வழி இது,

because the one thing you can never do enough of

அது காலகாலமாக தொடரும் ஒரு தொடர்கதை போன்றது

in a small New York City apartment like mine

குறிப்பாக நியூயார்க்கின் ஒரு சிறு குடியிருப்பில்

is get rid of stuff.

குப்பைகள் என்றும் குறையாது.

The stuff that our modern consumerist carbon-powered culture

கார்பன் நிறைந்த இன்றைய கலாச்சாரத்தின் நவீன நுகர்வோராய்

makes us buy endlessly and often for no reason.

நாம் வாங்கும் பெரும்பாலான பொருட்கள் தேவையற்றவையே.

Getting rid of people never hurts either.

அது மக்களுக்கும் பொருந்தும்.

Roommates, family members,

உடன் வசிப்பவர், குடும்பத்தினர்,

that old lady who's been in your living room for weeks.

கணக்கிலாமல் உங்களூடன் தங்கியிருக்கும் அந்த பாட்டி உட்பட.

Who is she anyway?

யார் தான் அந்த பாட்டி?

No squatters allowed.

உரிமையில்லையெனில் அனுமதியுமில்லை.

I don't care if you're a ghost.

அவர் ஒரு பேயாக இருந்தாலும் சரி.

Also, not to brag,

தற்பெருமைக்காக சொல்லவில்லை,

but I've been micro-decluttering since before Marie Kondo got big.

ஆனால் மேரி கோண்டோ பிரபலமடைவதற்கு முன்பிருந்தே நான் சுத்தம் செய்கிறேன்.

In fact, I've cut out her step

அவர் சொல்வது போல இல்லாவிட்டாலும்,

of picking things up and figuring out whether they spark joy in me

எனக்கு சந்தோஷம் தரும் செயல்களை நான் நன்கு அறிவேன்

because I already know what sparks joy in me,

ஏனென்றால், எனக்கு மகிழ்ச்சி அளிப்பது

throwing out trash.

குப்பைகளை அகற்றுவதே.

What kind of trash?

என்ன வகையான குப்பை?

Well, I'll give you a clue.

சரி, நான் உங்களுக்கு ஒரு துப்பு தருகிறேன்.

It starts with H and it ends with air.

மு என ஆரம்பித்து முடியாமல் போகும்.

That's right, it's a lot of hair.

அது சரி, இது நிறைய முடி தான்.

Don't try and picture how much; you'll feel sick.

எவ்வளவு என யோசிக்க வேண்டாம்; வெறுத்து விடுவீர்கள்

And if you don't feel sick, you haven't pictured enough.

வெறுக்கவில்லை என்றால், நீங்கள் போதுமான அளவு சிந்திக்கவில்லை.

I shed like an Instagram influencer sheep dog

இன்ஸ்டாகிராமில் பிரபலமாக இருக்கும் செம்மறி நாய் போல

who's decided fur is the only thing holding her career back.

எனது வெற்றியை தடுப்பது முடி தான் என்பது போல் கொட்டுகிறது என் முடி.

We're all trying to reduce our carbon footprints and consumption.

நாம் அனைவரும் நம் கார்பன் தடத்தையும் நுகர்வுகளையும் குறைக்க முயல்கிறோம்.

So by throwing out trash,

எனவே, குப்பைகளை அகற்றுவதால்,

I also naturally mean recycling and composting.

இயற்கையாகவே மறுசுழற்சி மற்றும் உரமாக்குதலுக்கு உதவுவதாக எண்ணுகிறேன்.

I try to do both.

அதற்காகவே முயல்கிறேன்.

In fact, I once carried a takeout container across half the city

ஒருமுறை குப்பையை சரியான இடத்தில் ஒப்படைக்க எண்ணி,

just to put it in the right bin.

நகரத்தின் பாதி தூரம் கடந்துள்ளேன்.

Where's my inspiring biopic?

ஆயினும் எனக்கு எங்கே பாராட்டு?

But then I learned recycling frequently isn't working.

மறுசுழற்சியும் அத்தனை சிறப்பானதல்ல என்று பின்பு தான் அறிந்தேன்.

Even if we all separate out glass, cans and cardboard,

நாம் கண்ணாடி, குவளைகள் மற்றும் அட்டைகளை பிரித்து எடுத்தாலும்,

a lot of stuff doesn't neatly fit into those categories.

நிறைய விஷயங்கள், இவ்வகைகளுக்குள் பொருந்தாது இருக்கும்.

Paper envelopes lined with bubble wrap can't be recycled.

குமிழி மடக்குடன் கூடிய காகித உறைகளை மறுசுழற்சி செய்ய முடியாது.

Pizza boxes with grease stains can't be recycled.

கிரீஸ் கறைகளைக் கொண்ட பிட்சா பெட்டிகளை மறுசுழற்சி செய்ய முடியாது.

That memory from seventh grade when I ...

என் ஏழாம் வகுப்பு நினைவுகளை ...

Ah, who am I kidding?

உண்மையை சொல்வதானால்?

All of seventh grade can't be recycled.

என் ஏழாம் வகுப்பையே மறுசுழற்சி செய்ய முடியாது.

There's even a term for it: aspirational recycling.

அதற்கு ஒரு சொல் கூட இருக்கிறது: லட்சிய மறுசுழற்சி.

At first, I thought that's if you went to spin class last week,

அதாவது, நீங்கள் கடந்த வாரம் ஒரு வகுப்பிற்குச் சென்றால்,

so it should count for this week too.

அது இவ்வாரமும் பொருந்துவதாக எண்ணுவது போன்றது.

China used to import a lot of the US's recyclables,

அமெரிக்காவின் மறுசுழற்சி பொருள்களை சீனா அதிகமாக இறக்குமதி செய்தது,

but they stopped accepting foreign garbage in 2018

ஆனால் அவர்கள் 2018இல் மாசு தடையின் ஒரு பகுதியாக,

as part of a pollution ban.

அப்பழக்கத்தை நிறுத்தினர்.

Whatever happened to one country's trash is another country's treasure?

ஒரு நாட்டின் குப்பைக்கு அடுத்த நாட்டின் புதையல் என்ற நிலை மாறியதோ?

Now, a lot of US recycling goes straight to landfills.

மறுசுழற்சியின் பேரில் அமெரிக்க குப்பைகள் இப்போது நிலத்தை நிறைக்கிறது.

The EPA says that only 10 percent of plastic has ever been recycled.

ஈ.பி.ஏ. கணக்குப்படி 10 சதவீத பிளாஸ்டிக் மட்டுமே மறுசுழற்சி செய்யப்பட்டுள்ளது.

Not that this is about me,

இது எனைச் சார்ந்ததல்ல,

but this balloons my anxiety the size of the giant Pacific garbage patch

எனினும் பசிபிக் பெருங்கடலில் இதனால் உருவாகும் குப்பைக் குவியல்,

way out in the ocean

எனக்கு கவலை அளிக்கிறது.

where we'll all eventually go for our next destination wedding.

அதுவும் அந்த கடல் தான் நமது அடுத்த வீடாக இருக்கலாம்.

So, if you're American,

எனவே, நீங்கள் ஒரு அமெரிக்கராக இருந்தால்,

hound your political representatives to work on this recycling issue,

உங்கள் அரசியல் பிரதிநிதிகளின் கவனத்திற்கு இந்த பிரச்சினையை கொண்டு செல்லுங்கள்,

and try to create less waste overall by reusing materials.

மற்றும் பொருட்களை மறுசுழற்சி செய்து குறைந்த கழிவுகளை உருவாக்க முயற்சியுங்கள்.

Here's stuff I've been reusing in my life:

என் வாழ்க்கையில் நான் மீண்டும் பயன்படுத்தும் சில:

plastic bags, salsa jars and old fights with my boyfriend.

பிளாஸ்டிக் பைகள், சல்சா ஜாடிகள் மற்றும் என் காதலனுடனான பழைய சண்டைகள்.

Now, the next time I have to throw out the trash,

இப்போது, அடுத்த முறை, நான் குப்பைகளை வெளியே எறியும்போது,

I can confidently ask:

நான் உறுதியாக என்னை கேட்கலாம்:

Hey, can I reuse this loose ball of hair again?

கொட்டும் இந்த முடியை மீண்டும் பயன்படுத்த முடியுமா?

And you know what? I probably can.

சந்தேகமா? அநேகமாக, முடியும்.

In fact, I'm going to give it to that old ghost lady as a going away present.

உண்மையில், நான் அதை அந்த பேய் பாட்டிக்கு பரிசாக கொடுக்கப் போகிறேன்.

Thank you.

நன்றி.