How you can use impostor syndrome to your benefit | Mike Cannon-Brookes

Vertaald door: Boukeline Arnold Nagekeken door: Peter van de Ven

So I've experienced a lot of success in my life.

Ik heb heel wat succes gekend in mijn leven.

Over a decade ago,

Meer dan tien jaar geleden ben ik een bedrijf begonnen,

I started a business straight out of uni with my mate, Scott.

direct na mijn afstuderen, samen met mijn vriend Scott.

Now, having no prior business experience

Omdat we geen ervaring hadden op het gebied van zakendoen

and not really any grand plan --

en niet echt een doordacht plan hadden --

nou, eigenlijk was het ons erom te doen om geen echte baan te hoeven zoeken

in fact, our goals when we started were not to have to get a real job

(Laughter)

(Gelach)

and to not have to wear a suit to work every day.

en niet elke dag in pak naar ons werk te hoeven gaan.

Check and check.

Die twee zaken konden we afvinken.

(Laughter)

(Gelach)

Today, we have thousands of amazing employees,

Tegenwoordig hebben we duizenden geweldige werknemers

and millions of people use our software around the planet.

en miljoenen gebruiken onze software, over de hele wereld.

And technically, even outside the planet,

Technisch gesproken zelfs daarbuiten,

if you count those that are currently on their way to Mars.

als je degenen meetelt die op dit moment op weg zijn naar Mars.

So you'd think that I know what I'm doing every day

Dus je zou denken dat ik weet wat ik aan het doen ben elke dag,

when I go to work.

als ik naar mijn werk ga.

Well, let me let you in on something:

Nou, ik zal jullie wat vertellen:

most days, I still feel like I often don't know what I'm doing.

de meeste dagen heb ik nog steeds het gevoel dat ik vaak niet weet wat ik doe.

I've felt that way for 15 years,

Dat gevoel ken ik al vijftien jaar

and I've since learned that feeling is called "impostor syndrome."

en ondertussen heb ik ontdekt dat dit het 'oplichterssyndroom' wordt genoemd.

Have you ever felt out of your depth,

Hebben jullie ooit het gevoel gehad dat je maar wat deed,

like a fraud,

alsof je mensen voor de gek hield,

and just kind of guessed/bullshitted your way through the situation --

dat je ergens maar gewoon naar raadde of er een slag naar sloeg --

(Laughter)

(Gelach)

petrified that anytime,

doodsbenauwd dat je op elk moment ontmaskerd kon worden?

someone was going to call you on it?

Well, I can think of many examples where I felt like this.

Ik kan me veel van dat soort momenten herinneren.

Toen ik een sollicitatiegesprek voerde met onze eerste HR-manager,

Interviewing our first HR manager,

having never worked in a company that had an HR department --

terwijl ik nooit had gewerkt bij een bedrijf met een HR-afdeling --

(Laughter)

(Gelach)

terrified as I walked into the interview,

doodsbang was ik toen ik het gesprek in ging, denkend:

Wat moet ik deze persoon in hemelsnaam voor vragen stellen?

thinking, "What am I going to ask this person?"

Or attending board meetings in a T-shirt surrounded by suits,

Of toen ik een vergadering bijwoonde in T-shirt, met de rest in pak,

and acronyms are flying around,

en er afkortingen heen en weer vlogen, waardoor ik me niet ouder dan 5 voelde

feeling like a five-year-old

as I surreptitiously write them down in my notebook,

toen ik die stiekem opschreef in mijn notitieboekje,

so I can look them up on Wikipedia when I get home later.

zodat ik ze kon opzoeken op Wikipedia, zodra ik thuis was.

(Laughter)

(Gelach)

Or, in the early days,

Of, in het begin,

when people would call up and ask for accounts payable,

als mensen opbelden en vroegen naar de afdeling Crediteuren, en ik dacht:

I would freeze and think, "Wait, are they asking for money

wacht even, vragen ze ons nu om geld of zijn ze het ons juist schuldig?

or giving it to us?"

(Laughter)

(Gelach)

And I would cover the phone,

Ik hield dan mijn hand voor de hoorn, over het mondstuk, en zei:

cover the mouthpiece of the phone,

"Scott, jij bent van de administratie," en dan verbond ik het gesprek door.

and say, "Scott, you're in accounts,"

and pass it across.

(Laughter)

(Gelach)

We both did a lot of jobs back then.

We hadden toen allebei meerdere functies.

So for me, impostor syndrome is a feeling of being well, well out of your depth,

Voor mij is het oplichterssyndroom

het gevoel dat je in een situatie geen idee hebt wat je aan het doen bent

yet already entrenched in the situation.

terwijl je er al tot over je oren in zit.

Diep van binnen weet je dat je de vaardigheden en ervaring mist

Internally, you know you're not skilled enough, experienced enough

or qualified enough to justify being there,

of niet genoeg kwaliteiten hebt voor de positie waarin je je bevindt

yet you are there,

en toch ben je er en moet je je eruit zien te redden

and you have to figure a way out,

because you can't just get out.

omdat je het gewoon niet kunt opgeven.

It's not a fear of failure,

Het is geen faalangst

and it's not a fear of being unable to do it.

en het is ook niet de angst dat je het niet kunt.

It's more a sensation of getting away with something,

Het is meer een gevoel van met iets wegkomen,

a fear of being discovered,

de angst dat je door de mand valt,

that at any time, someone is going to figure this out.

dat je op elk moment ontmaskerd kan worden.

And if they did figure it out,

En als dat zou gebeuren,

you'd honestly think, "Well, that's fair enough, actually."

dan zou je oprecht denken: nou, dat is niet meer dan terecht, eigenlijk.

(Laughter)

(Gelach)

One of my favorite writers, Neil Gaiman, put it so beautifully

Een van mijn favoriete schrijvers, Neil Gaiman, heeft het mooi verwoord

in a commencement address he gave at a university, called "Make Good Art."

in een speech bij een afstudeerceremonie, getiteld: 'Make Good Art'.

I want to make sure I get his quote correct.

Ik wil er zeker van zijn dat ik dit citaat correct weergeef.

"I was convinced that there would be a knock on the door,

"Ik was ervan overtuigd dat er op de deur geklopt zou worden

and a man with a clipboard would be there to tell me that it was all over,

en er een man met een klembord zou staan die zou zeggen dat alles voorbij was,

that they'd caught up with me,

dat ze me te pakken hadden,

and that I would now have to go and get a real job."

en dat ik nu een echte baan moest gaan zoeken."

Now, when there's a knock on my door,

Als er iemand op mijn deur klopt, ben ik nog steeds een beetje bang

I still feel like some sort of dark-suited clipboard man is going to be there

dat het een man in een donker pak is met een klembord in zijn hand

to tell me that my time is kind of up.

die me zegt dat het spel uit is.

Ik ben een slechte kok en ben altijd opgelucht

And being a crap cook,

I'm quite relieved when it's just someone with a pizza for the kids.

als het gewoon iemand blijkt te zijn met een pizza voor de kinderen.

(Laughter)

(Gelach)

But it's important to note that it's not all bad.

Maar wat belangrijk is: het is niet alleen negatief.

Er schuilt denk ik veel goeds in dit gevoel.

There's a lot of goodness, I think, in those feelings.

And this isn't some sort of motivational-poster type talk,

En dit is niet een of ander motiverend praatje

a "Begin it now."

van het soort: 'Je schouders eronder!'

It's more of an introspection into my own experiences of impostor syndrome,

Het is meer een soort bezinning op mijn eigen ervaringen met dit syndroom

and how I've tried to learn to harness them

en hoe ik heb geprobeerd te leren het aan te wenden

and turn them into some sort of a force for good.

en te veranderen in een soort kracht ten goede.

And a great example of those experiences

Een mooi voorbeeld daarvan komt uit de begintijd van Atlassian.

is in the early days of Atlassian's history.

We were about four years old, and we had about 70 employees.

We bestonden ongeveer vier jaar en hadden zo’n 70 medewerkers.

And at the advice of our auditors --

Op advies van onze auditors --

de meeste van de goede verhalen beginnen met advies van een auditor --

most good stories start with advice from an auditor --

(Laughter)

(Gelach)

we entered the New South Wales Entrepreneur of the Year competition.

namen we deel aan de wedstrijd voor de New South Wales Entrepreneur of the Year.

Now, we were surprised when we won

Tot onze verbazing wonnen we de New South Wales Entrepreneur of the Year

the New South Wales Entrepreneur of the Year

in the young category for entrepreneurs under 40.

voor de categorie ondernemers onder de 40.

Er waren acht categorieën.

There were eight categories.

And so surprised, in fact,

We waren zo verbaasd eigenlijk, gezien de lijst met concurrenten,

having looked at the list of people we were up against,

dat ik niet eens naar de uitreikingsceremonie was gekomen.

I didn't even turn up to the awards ceremony.

So Scott collected the gong by himself.

Dus Scott naam de medaille alleen in ontvangst.

And then we traveled off to the national awards.

En toen gingen we naar de nationale uitreiking.

I thought I should probably turn up to those.

Daar moest ik maar wel naartoe gaan, leek me.

So we rented some suits,

Dus huurden we een stel pakken,

ik nodigde een meisje uit dat ik net had ontmoet --

I invited a girl that I had just met --

we'll get to her in a second --

zometeen zal ik meer over haar vertellen --

(Laughter)

(Gelach)

and off we went to the big black-tie gala.

en daar gingen we op weg naar het grote black-tie-gala.

Now, our surprise turned to shock

Onze verbazing sloeg om in verbijstering

bij de eerste uitreiking die avond, voor de jongste categorie,

in the first award of the night, the young category,

when we beat all of the other states

toen we alle andere staten versloegen

and won the Australian Young Entrepreneur of the Year.

en Australian Young Entrepreneur of the Year werden.

When the shock had worn off,

Toen we een beetje waren bekomen,

we got a lot of champagne to the table and the party began,

lieten we veel champagne aanrukken en gingen feestvieren --

and the night was surely over.

de avond was toch voorbij voor ons -- we amuseerden ons geweldig.

We were having a royally great time.

Fast-forward to the last award of the night,

Maar toen de laatste prijs van die avond werd uitgereikt,

and our shock turned into everybody's shock

werd onze verbijstering gedeeld door iedereen

when we won the Australian Entrepreneur of the Year

toen we Australian Entrepreneur of the Year werden

en wonnen van álle categorieën.

against all of the other categories.

Now, so shocked was everybody else, in fact,

Iedereen was zo verbijsterd

dat toen de presentator, de CEO van Ernst and Young,

that the announcer, the CEO of Ernst and Young,

opened the envelope,

de envelop opende, hij eerst alleen maar zei: "Oh my God."

and the first words out of his mouth were, "Oh my God."

(Laughter)

(Gelach)

And then he reset himself and announced that we had won.

Toen hervond hij zichzelf en kondigde aan dat wij hadden gewonnen.

(Laughter)

(Gelach)

So we knew we were in way too deep.

We wisten dus dat we er tot over onze oren in zaten.

And from there, the water got a lot deeper,

En vanaf dat moment werd het alleen nog maar erger,

because we jetted off to Monte Carlo

want we vertrokken naar Monte Carlo

to represent Australia in the World Entrepreneur of the Year

om Australië te vertegenwoordigen bij de World Entrepreneur of the Year,

against 40 other different countries.

waar we het opnamen tegen 40 andere landen.

Now, in another rented suit, I was at one of the dinners

Deze keer, in weer een ander gehuurd pak, zat ik tijdens een van de diners

and sitting next to a lovely man called Belmiro de Azevedo,

naast een vriendelijke man, Belmiro de Azevedo,

who was the winner from Portugal.

de Portugese winnaar.

Total champion.

Een echte kampioen.

At 65, he had been running his business for 40 years.

Hij was 65 en runde zijn zaak al 40 jaar.

He had 30,000 employees.

Hij had 30.000 werknemers.

Don't forget, at the time, we had 70.

Vergeet niet, in die tijd hadden wij er 70.

And he had four billion euro in turnover.

En zijn omzet was 4 miljard euro.

And after a couple of wines,

Na een paar wijntjes, herinner ik me,

I remember admitting to him that I felt that we did not deserve to be there,

bekende ik dat ik het gevoel had dat we het niet verdienden daar te zijn,

dat we geen idee hadden waar we mee bezig waren,

that we were well out of our depth,

and at some time, someone was going to figure this out

en dat iemand daar op een gegeven moment vast achter zou komen

and send us home to Australia.

en ons terug zou sturen naar Australië.

And he, I remember, just paused and looked at me

Ik herinner me dat hij stilviel, me aankeek

and said that he felt exactly the same way

en zei dat hij zich net zo voelde

and that he suspected all the winners were feeling that way,

en dat hij vermoedde dat alle winnaars zich zo voelden

en dat ondanks het feit dat Scott noch ik eigenlijk iets van technologie wisten,

and that despite not knowing Scott or I or really anything about technology,

he said that we were obviously doing something right

we duidelijk iets goed deden

en dat we daarmee waarschijnlijk gewoon door moesten gaan.

and should probably just keep going.

(Laughter)

(Gelach)

Now, this was a pretty big light bulb moment for me for two reasons.

Dat was echt een aha-ervaring voor me, om twee redenen.

Ten eerste werd me duidelijk dat anderen hetzelfde gevoel hadden.

One, I realized that other people felt this as well.

And two, I realized it doesn't go away with any form of success.

En ten tweede besefte ik dat dat gevoel niet weggaat als je succes hebt.

I had assumed that successful people didn't feel like frauds,

Ik had aangenomen dat succesvolle mensen zich geen charlatan voelden

en ik weet nu dat het tegenovergestelde waarschijnlijk eerder het geval is.

and I now know that the opposite is more likely to be true.

And this isn't just a feeling that I have at work.

En het is niet alleen een gevoel dat ik op mijn werk heb.

It happens in my personal life, too.

Het komt ook voor in mijn persoonlijk leven.

In the early days,

Vroeger vloog ik heen en weer naar San Francisco, elke week, voor Atlassian,

I was flying back and forth to San Francisco every week for Atlassian,

en ik spaarde zo een hoop frequent-flyer-punten,

and I racked up a lot of frequent flyer points

waarmee ik toegang kreeg tot de Qantas business lounge.

and got access to the Qantas business lounge.

Now, if there's ever a place that I don't belong ...

Als er één plek is waar ik niet thuishoor ...

(Laughter)

(Gelach)

It doesn't help when I walk in and they generally look at me in shorts and jeans,

Het helpt natuurlijk ook niet als ik binnenkom in korte broek en spijkerbroek,

or jeans and a T-shirt, and say, "Can I help you, son? Are you lost?"

ik bedoel in jeans en T-shirt, en ik hoor:

"Kan ik je helpen knul? Ben je verdwaald?"

But anyway, sometimes life happens in the Qantas lounge

Maar soms neemt het leven een wending als je het het minst verwacht.

when you'd least expect it.

One morning, over a decade ago,

Op een ochtend, meer dan tien jaar geleden,

I was sitting there on my regularly weekly commute,

zat ik daar voor mijn wekelijkse tripje,

and a beautiful woman from way out of my league

toen een mooie vrouw die ver buiten mijn bereik lag,

walked into the Qantas lounge and continued walking straight up to me

de Qantas-lounge binnenkwam en regelrecht naar mij toe liep,

in a case of mistaken identity.

omdat ze mij voor iemand anders hield.

She thought I was someone else,

Ze dacht dat ik iemand anders was,

so in this case, I actually was an impostor.

dus op dat moment was ik echt een charlatan.

(Laughter)

(Gelach)

But rather than freeze as I would have historically done

Maar in plaats van te verstenen, wat ik normaliter zou hebben gedaan,

or chivalrously maybe informed her of her error,

of misschien beleefd haar te wijzen op haar vergissing,

I just tried to keep the conversation going.

probeerde ik gewoon het gesprek aan de gang te houden.

(Laughter)

(Gelach)

And classic Australian bullshit became some sort of forward movement

En via typisch Australische onzin kwam het tot iets meer

and a phone number.

en een telefoonnummer.

And I took that girl to the awards ceremony a couple of months later.

Dat meisje nam ik mee naar de uitreikings- ceremonie, een paar maanden later.

And more than a decade later,

En, meer dan tien jaar later,

ben ik ongelooflijk blij dat ze nu mijn vrouw is

I'm incredibly happy that she is now my wife,

and we have four amazing children together.

en dat we vier geweldige kinderen hebben samen.

(Applause)

(Applaus)

But you'd think that when I wake up every morning,

Maar je zou denken dat wanneer ik ’s ochtends wakker word,

I wouldn't roll over and look at her and think, "She's going to say,

ik me niet meer om zou draaien, naar haar kijken en denken:

nu zegt ze: "Wie ben jij en wie heeft je die kant van het bed gegeven?"

'Who are you, and who gave you that side of the bed?'

(Laughter)

'Get out of here.'"

(Gelach)

"Wegwezen hier."

But she doesn't.

Maar dat doet ze niet.

And I think she sometimes feels the same way.

En ik denk dat zij zich soms net zo voelt.

And apparently, that's one of the reasons

En blijkbaar is dat een van de redenen

that we'll likely have a successful marriage.

dat we waarschijnlijk een goed huwelijk zullen hebben.

You see, in researching this talk,

Want toen ik onderzoek deed voor deze talk,

I learned that one of the attributes of the most successful relationships

ontdekte ik dat in de meest succesvolle relaties

beide partners het gevoel hebben dat ze zich op onbekend terrein bevinden.

is when both partners feel out of their league.

They feel that their partner is out of their league.

Voor hun gevoel ligt hun partner buiten hun bereik.

They feel like impostors.

Ze voelen zich een bedrieger.

En als ze niet verstenen, maar dankbaar zijn

And if they don't freeze, and they're thankful,

and they work harder and they stretch to be the best partner they can,

en meer moeite doen om proberen de best mogelijke partner te zijn,

dan zal het waarschijnlijk een heel goede relatie worden.

it's likely to be a very successful relationship.

So if you have this feeling, don't freeze.

Dus als je je ook zo voelt, verstar dan niet.

Try to keep the conversation going,

Probeer het gesprek op gang te houden,

even if she thinks that you're somebody that you're not.

zelfs als zij denkt dat je iemand anders bent.

(Gelach)

Now, feeling like, or people thinking I'm someone I'm not

Dat ik me voel alsof ik iemand anders ben of dat mensen me voor een ander houden,

actually happens quite frequently.

gebeurt eigenlijk vrij vaak.

A great example from my more recent past,

Een mooi, wat recenter voorbeeld is van een paar maanden terug,

a few months ago, I was up late at night with one of my kids,

toen ik nog laat op was met een van mijn kinderen,

and I saw something on Twitter

en ik op Twitter las

about Tesla saying that they could solve

dat Tesla zei de reeks energiecrises in Australië te kunnen oplossen

South Australia's rolling series of power crises

with one of their large industrial batteries.

met een van hun grote, industriële accu’s.

Zonder erover na te denken stuurde ik een aantal tweets de wereld in

Without thinking, I fired off a bunch of tweets,

challenging them and saying were they really serious about this.

waarin ik hen uitdaagde en me afvroeg of ze echt serieus waren hierover.

And in doing so, I managed to kick a very small rock

En daarmee had ik een klein steentje van een enorme heuvel af geschopt

off a very big hill

that turned into an avalanche that I found myself tumbling in the middle of.

die in een lawine veranderde, met mijzelf er middenin.

Because you see, a few hours later, Elon tweeted me back and said

Want een paar uur later twitterde Elon me terug

en zei dat ze doodserieus waren,

that they were deadly serious,

that within a hundred days of contract signing,

dat ze binnen 100 dagen nadat het contract was getekend,

they could install a 100-megawatt-hour facility,

een installatie van 100 megawattuur konden installeren,

which is a giant battery of a world-class size,

wat een gigantische, zeer indrukwekkende accu is,

one of the biggest ever made on the planet.

een van de grootste die ooit is gemaakt.

And that's when all hell really broke loose.

En op dat moment brak de hel pas echt los.

Within 24 hours, I had every major media outlet

Binnen 24 uur probeerden alle belangrijke media

via sms of e-mail in contact met me te komen

texting and emailing and trying to get in contact with me

to get opinion as some sort of "expert" in energy.

om mijn mening te krijgen als zogenaamde energie-'expert'.

(Laughter)

(Gelach)

Now, at the time, I couldn't really have told you the difference

Op dat moment had ik jullie niet echt het verschil kunnen vertellen

between a one-and-a-half-volt AA battery that goes in my kids' toys

tussen een batterij van anderhalve volt voor het speelgoed van mijn kinderen

and a 100-megawatt-hour industrial-scale battery facility

en een industriële accu van 100 megawattuur

that goes in South Australia

bestemd voor Zuid-Australië,

that could potentially solve their power crisis.

die misschien hun energiecrises zou kunnen oplossen.

I was now feeling a chronic case of impostor syndrome,

Dit was een typisch geval van het oplichterssyndroom,

(Laughter)

(Gelach)

and it got truly bizarre.

en toen werd het echt bizar.

And I remember thinking to myself,

Ik kan me herinneren dat ik bij mezelf dacht:

"Shit. I've kind of started something here and I can't really get out.

Shit. Ik heb hier iets in gang gezet en ik kan me er niet meer aan onttrekken.

If I abandon the situation,

Als ik dit nu laat vallen,

I'm going to sort of set back renewables in Australia

zet ik hernieuwbare energie in Australië min of meer op een achterstand

and maybe just look like a complete idiot

en sta ik misschien volslagen voor gek door mijn dwaasheid op Twitter.

because of my idiocy on Twitter."

So I thought the only thing I could do

Ik bedacht dat het enige wat ik kon doen

was to try not to freeze and to try to learn.

was proberen niet te verstarren en proberen te leren.

So I spent a week

Dus ik besteedde een week

trying to learn everything I could about industrial-scale batteries

aan het leren van wat ik maar kon over accu’s van industrieel formaat,

and the electricity grid and renewables and the economics of all of this

het elektriciteitsnet, duurzame energie en de economische aspecten van dit alles,

and whether this was even a feasible proposal.

en of dit voorstel zelfs maar haalbaar was.

I talked to the chief scientist, I talked to the CSIRO,

Ik sprak met de topwetenschapper, Ik sprak met de CSIRO,

had multiple ministers and premiers trying to give me their side of the story

verschillende ministers en premiers vertelden me hun kant van het verhaal,

from both sides of the aisle.

van beide zijden van het politieke spectrum.

I managed to exchange tweets with the prime minister.

Ik had via Twitter contact met de minister-president.

I even managed to pull off a passing impression, let's say,

Het lukte me zelfs om een redelijke indruk te maken, zeg maar,

of an energy expert on ABC Lateline.

als energie-expert op ABC Lateline.

(Laughter)

(Gelach)

But as a result of all this,

Het resultaat van dit alles

South Australia did put out a battery tender,

was dat Zuid-Australië een accu-tender uitbracht

and they had more than 90 applications for that battery tender.

en dat daarop meer dan 90 inschrijvingen binnenkwamen.

And the national conversation over a period of a few months

En de nationale discussie verschoof voor een paar maanden

moved from the sort of theatrical lumps of coal in the parliament

van de dramatiek van steenkool, binnen het parlement,

to discussing kind of which industrial-scale battery chemistry

naar de vraag wélk type industriële accu

het beste zou zijn voor de bouw van duurzame accu’s van groot formaat.

was the best for building large-scale renewable batteries.

So I think that the important lesson is by that time in my life,

De belangrijke les is, denk ik,

dat ik tegen die tijd heel goed wist dat ik een oplichter was.

I knew well that I was an impostor.

I knew I was miles out of my depth.

Ik wist dat ik geen benul had van dit onderwerp.

Maar in plaats van te verstarren, probeerde ik zo veel mogelijk te leren,

But instead of freezing, I tried to learn as much as I could,

motivated by my fear of generally looking like an idiot,

gedreven door mijn angst om als een idioot beschouwd te worden,

and tried to turn that into some sort of a force for good.

en ik probeerde dat om te zetten in een soort kracht ten goede.

So one of the things I've learned

Dus een van de dingen die ik heb geleerd,

is that people think successful people don't feel like frauds.

is dat men denkt dat succesvolle mensen zich nooit een charlatan voelen.

But I think, especially knowing a lot of entrepreneurs,

Maar veel ondernemers kennende,

the opposite is more likely to be true.

denk ik dat het tegenovergestelde eerder het geval is.

But the most successful people I know don't question themselves,

De meeste succesvolle mensen die ik ken, twijfelen niet aan zichzelf,

but they do heavily question, regularly question, their ideas

maar wel, en met regelmaat, aan hun ideeën en hun kennis.

and their knowledge.

They know when the water is way too deep,

Ze weten wanneer ze kopje onder gaan

en zijn niet bang om om raad te vragen.

and they're not afraid to ask for advice.

Ze beschouwen dat niet als slecht.

They don't see that as a bad thing.

And they use that advice to hone those ideas, to improve them

En ze gebruiken die raad om hun ideeën aan te scherpen, ze te verbeteren,

and to learn.

en te leren.

And it's OK to be out of your depth sometimes.

En het is prima als je het soms even helemaal niet meer weet.

I'm frequently out of my depth.

Ik weet het zo vaak helemaal niet meer.

It's OK to be out of your depth.

Het is prima om geen benul te hebben.

It's OK to be in a situation where you just can't push the eject button,

Het is prima als je in een situatie bent waar je niet zomaar uit kunt,

so long as you don't freeze,

zolang je tenminste niet versteent,

so long as you harness the situation, don't be paralyzed

zolang je de situatie gebruikt, je niet laat verlammen

and try to turn it into some sort of a force for good.

en die probeert aan te wenden als een soort kracht ten goede.

And it's important that I say "harness" here,

En ik zeg hier 'aanwenden',

because this isn't sort of pop-psychology BS

want dit is voor mij niet het soort populair-psychologische onzin

about conquering impostor syndrome for me.

over het overwinnen van het oplichterssyndroom.

It's merely about being aware of it.

Het gaat er alleen maar om dat je je ervan bewust bent.

In fact, I'm extremely aware of feeling like an impostor right now,

Ik ben me er scherp van bewust dat ik me nu een oplichter voel,

as I'm up here, some sort of pseudo-expert

nu ik hier sta, als een soort pseudo-expert

on a feeling that I couldn't even put a name to a few months ago,

over een gevoel waar ik tot voor kort niet eens een naam voor wist,

when I agreed to do this talk.

toen ik erin toestemde deze talk te houden.

Which, if you think about it, is kind of the point, isn't it?

Wat, als je erbij nadenkt, eigenlijk het hele punt is, nietwaar?

(Laughter)

(Gelach)

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)