Patty McCord: 4 lessons the pandemic taught us about work, life and balance | TED

Transcriber:

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

I've spent the last couple of years traveling around the world

ကျွန်မ လွန်ခဲ့ နှစ်နှစ်လောက်ကို ကမ္ဘာလှည့် ခရီးထွက်ရင်း

giving talks to big corporations and little bitty start-ups

အဖွဲ့အစည်းကြီးတွေ၊ ကနဦး လုပ်ငန်းလေးတွေ၊ ခေါင်းဆောင်မှု အသင်းတွေနဲ့

and lots of leadership teams and women's groups,

အမျိုးသမီး အဖွဲ့များစွာကို ဟောပြောရင်း ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။

and what I've been talking to people about,

လူတွေကို ကျွန်မ ဟောပြောနေခဲ့တဲ့ အကြောင်းက

I've been trying really hard to convince people

အလုပ်လုပ်ပုံ ပြောင်းနိုင်တယ်လို့ လူတွေကို

that we can change the way we work.

နားချဖို့ အပြင်းအထန် ကြိုးစားနေခဲ့တာပါ။

But every time I do a talk,

ဒါပေမဲ့ ဟောပြောတိုင်း

somebody comes backstage or follows me offstage

လူတစ်ယောက် စင်နောက်ကို (သို့) အဆင်းမှာ နောက်ကလိုက်ကာ

and says, "You know, I'm so inspired by what you say.

ပြောတာက “ဟေး၊ ခင်ဗျား ပြောတာက အတော့ကို စေ့ဆော်ပေးတာပဲဗျ။

It's so great, it makes so much sense.

တော်တော် ကောင်းတယ်၊ တော်တော် အဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။

But we can't."

ဒါပေမဲ့ ကျုပ်တို့ လုပ်လို့မရဘူး။”

"We can't because we're regulated."

“ကျုပ်တို့ကို စည်းကမ်းနဲ့ ထိန်းထားလို့ လုပ်လို့မရဘူး။

"We can't because our CFO says we can't do it."

“ကျုပ်တို့ရဲ့ CFO က လုပ်လို့မရဘူးလို့ ပြောလို့ လုပ်လို့မရဘူး။”

"We can't because we're in Europe."

“ဥရောပမှာ မဟုတ်တော့ လုပ်မရဘူး။”

“We can’t because we’re a service industry.”

“ ဝန်ဆောင်မှုလုပ်ငန်းဆိုတော့ လုပ်မရဘူး။“

"We can't because we're a nonprofit."

“အမြတ်မယူတဲ့ လုပ်ငန်းဆိုတော့ လုပ်မရဘူးဗျ။“

And then last year came the pandemic.

ဒီနောက်မှာ မနှစ်က ကမ္ဘာ့ကပ်ရောဂါ ဖြစ်လာတယ်။

And the pandemic changed everything all over the world.

ကမ္ဘာ့ကပ်ရောဂါက တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာရှိတဲ့ အရာတိုင်းကို ပြောင်းလဲပစ်လိုက်တယ်။

Service people started realizing that they had to suit up and wear masks

အထူးဝတ်စုံတွေ ဝတ်၊ နှာခေါင်းစည်းတွေ တပ်၊ ကိုယ်အပူချိန် တိုင်းပြီး လက်ဆေးဖို့

and take temperatures and wash their hands.

လိုတာကို ဝန်ဆောင်မှုပေးသူတွေ စတင် သိလာတယ်။

We had to start standing six feet apart in lines.

တန်းတွေထဲမှာ ခြောက်ပေအကွာကနေ စတင် တန်းစီရတယ်။

We started working from home.

အိမ်ကနေ စတင် အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။

We started working virtually.

နည်းပညာအရ စတင် အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။

And we started learning all kinds of things because we had to.

သင်ဖို့လိုတာကြောင့် အရာမျိုးစုံကို စတင် သင်ယူခဲ့ကြတယ်။

All that muscle around innovation and flexibility and creativity

ရှိခဲ့တယ်၊ တစ်ချိန်လုံး ရှိခဲ့တယ်လို့ မထင်ခဲ့တဲ့ ဆန်းသစ်မှု၊

that we didn't think we had,

ပြုလွယ်ပြင်လွယ်ရှိမှုနဲ့ ဖန်တီးမှု

we had all along.

ဝန်းကျင်က အစွမ်းအားလုံးပါ။

And we now have realized that we can.

အခုတော့ လုပ်နိုင်တယ်လို့ သဘောပေါက်ကြပါပြီ။

So what have we learned?

ဒီတော့ ဘာတွေ သင်ယူထားလဲ။

I mean, what did we learn right away?

ဆိုလိုတာက ချက်ချင်း သင်ယူခဲ့တာလား။

First of all, we learned we're not family.

ပထမတော့ ကျွန်မတို့ဟာ မိသားစု မဟုတ်တာကို သင်ယူခဲ့တယ်။

The family is the toddler walking around behind you

မိသားစုက အချစ်တော်နဲ့ Zoom ခေါ်ဆိုမှုမှာ သင့်နောက်က

in the Zoom call with the pet.

လမ်လျှောက်တတ်စ ကလေးပါ။

The family is somebody needing their diaper changed.

မိသားစုက ခါးတောင်းကျိုက်ပိတ်စ လဲဖို့ လိုနေတဲ့ တစ်ယောက်လေ။

The family is making sure you're taking care of your mom.

မိသားစုက သင့််အမေကို သင် စောင့်ရှောက်နေတာကို သေချာစေတာလေ။

That's your family.

ဒါက သင့်မိသားစုပါ။

This is your team.

ဒါက သင့်အသင်းပါ။

And we've also learned

မိသားစုနဲ့ အလုပ်ကြားက

that that separation between family and work

ကွဲကွာမှုက ဒီနှစ်ဖက်ကျေနပ်အောင် ညှိပေးမှု ဖြစ်လာတာကို

has become this balancing act.

ကျွန်မတို့ သင်ယူခဲ့သေးတယ်။

And that when we used to say,

ပြောခဲ့ဖူးတာက “ကောင်းပြီ၊

"Well, this is my work home and this is my family home,

ဒါက ငါ့ အိမ်ကနေ လုပ်တာ၊ ဒါက ငါ့မိသားစုအိမ်။

and those are two completely different things,"

ဒါတွေက လုံးဝ ကွဲပြားနေတဲ့ အရာတွေ” လို ဆိုတဲ့အခါ

for many of us, it's exactly the same thing.

ကျွန်မတို့ အများအပြားအတွက်တော့ အံကိုက် တူနေတဲ့ အရာပါ။

You're no longer at home and at work.

အိမ်မှာ၊ အလုပ်မှာဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။

For many of us, work is at home and the home is --

အများအပြားအတွက်တော့ အလုပ်က အိမ်မှာ၊ အိမ်ကျတော့

and it's confusing,

ဒါက စိတ်ရှုပ်စရာပါ။

and it's creating a whole different level of complexity and coordination

ဒါက ရှုပ်ထွေးမှု၊ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်မှုရဲ့ လုံးဝ မတူတဲ့ အဆင့်တစ်ခုကို ဖန်တီးပေးနေတယ်။

so that we understand that it's easier actually to work

မိသားစုထဲမှာ လုပ်တဲ့ အလုပ်ကနေ အသင်းတစ်ခုအနေနဲ့ လုပ်တဲ့

when we can separate the work that we do as a team

အလုပ်ကို ခွဲနိုင်တဲ့အခါ အလုပ်လုပ်ဖို့ တကယ်ပဲ

from the work that we do in our family.

ပိုလွယ်ကူတာကို နားလည်စေအောင်ပါ။

Furthermore, in order to be able to do all that,

ဒါ့အပြင် ဒါတွေအားလုံး လုပ်နိုင်ဖို့ ကျွန်မတို့အားလုံးဟာ

we have to recognize that we're all adults.

လူကြီးတွေဆိုတာကို အသိအမှတ်ပြုဖို့လိုတယ်။

And here's the deal about adults.

ဒီမှာတော့ လူကြီးတွေနဲ့ သက်ဆိုင်တာပါ။

Adults have responsibilities, adults have obligations.

လူကြီးတွေမှာ တာဝန်တွေရှိတယ်။ လူကြီးတွေမှာ ဝတ္တရားတွေရှိတယ်။

Adults have things that they have to commit to.

လူကြီးတွေမှာ နှစ်မြှုပ်ထားဖို့လိုတဲ့ အရာတွေရှိတယ်။

And do you know that every single person that works for you,

ကာယလုပ်သားကနေ အလုပ်အမှုဆောင် အဆင့်အထိ သင့်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးတဲ့

from the shop floor to the executive suite,

လူတစ်ဦးစီတိုင်းဟာ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ တစ်ယောက်ဆိုတာ

is a grown-up?

သင်သိလား။

But we have been operating as if they aren't.

ဒါပေမဲ့ မဟုတ်တဲ့အတိုင်း ကျွန်မတို့ လုပ်ဆောင်နေခဲ့တယ်။

We operate as if only the smart adults are the people who are at the C Suite.

ထိပ်တန်းကလူတွေသာ တော်တဲ့ လူကြီးတွေပဲ ဆိုသလိုမျိုး ကျွန်မတို့ လုပ်ဆောင်တယ်။

And as we move through the organization,

ကျွန်မတို့ အဖွဲ့အစည်းကို ဖြတ်လျှောက်စဉ်မှာ

everybody sort of gets a little dumbed down

လူတိုင်းဟာ နည်းနည်း ဆွံ့သွားသလိုဖြစ်ကာ

and the rules get a lot stricter

စည်းမျဉ်းတွေ အများကြီး

and we have to have more control.

ပိုတင်းကျပ်လာပြီး ပိုထိန်းချုပ်ဖို့ လိုလာတယ်။

And the truth is, everybody's a grown-up,

အမှန်ကတော့ လူတိုင်းဟာ အရွယ်ရောက်ပြီးသူပါ။

we can see it now.

ဒါကို အခု မြင်နိုင်ပါတယ်။

Everybody has all of these things to figure out and coordinate.

တွေးဆပြီး ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ဖို့ ဒီအရာအားလုံး လူတိုင်းမှာ ရှိတယ်။

And so now we're expecting from people adult behavior.

ဒီလိုနဲ့ လူတွေဆီကနေ လူကြီး အပြုအမူကို ကျွန်မတို့ မျှော်လင့်နေတယ်။

We're now focusing on the results that matter, not the work.

အလုပ် မဟုတ်ဘဲ အရေးပါတဲ့ ရလဒ်တွေကို အခု အာရုံစိုက်နေတယ်။

And the way we track it now

အခု ကျွန်မတို့ ခြေရာခံပုံက

is we don't walk by and see who's working.

ဖြတ်လျောက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေသူကို မကြည့်ဘူး။

We pay attention to what people are doing.

လူတွေ လုပ်နေတာကို ကျွန်မတို့ အရေးစိုက်တယ်။

And I think that that's always been the best metric.

ဒါက အမြဲတမ်း အကောင်းဆုံး မက်ထရစ် ဖြစ်ခဲ့တယ် ထင်တယ်။

And you know what?

ဘာဆိုတာ သိကြပါသလား။

For the first time in my life,

ကျွန်မရဲ့ဘဝမှာ ပထမဆုံးအနေနဲ့

the concept of best practices is out the window.

အကောင်းဆုံး အလေ့အကျင့်တွေရဲ့ အယူအဆကပြတင်းပေါက် အပြင်မှာပါ။

And you know what?

ဘာဆိုတာ သိကြပါသလား။

We don't care what Google's doing because we're not Google.

ကိုယ်က Google မဟုတ်လို့ Google လုပ်နေတာကို အရေးမစိုက်ဘူး။

We don't care what some other company is doing.

အခြားကုမ္ပဏီက တစ်ခုခု လုပ်နေတာကို အရေးမစိုက်ဘူး

Nobody's doing it best.

ဘယ်သူမှ အကောင်းဆုံး လုပ်မနေဘူး။

We're all figuring it out as we go along

ကျွန်မတို့အားလုံး ရှေ့ဆက်သွားစဉ်မှာ တွက်ဆပြီး

and we're figuring it out for our organizations

ဒီအချိန်မှာ ကိုယ့်အသင်းတွေထဲက ကိုယ်အဖွဲ့အစည်းတွေအတွက်

in our teams at this time.

တွက်ဆနေကြတယ်။

So in order for people to deliver the right results,

ဒီတော့ လူတွေဆီ မှန်ကန်တဲ့ ရလဒ်တွေ ပို့ပေးဖို့၊

in order for people's hard work to matter,

လူတွေရဲ့ အလုပ် ကြိုးစားမှု အရေးပါစေဖို့

it has to be in the context of what success looks like

အောင်မြင်မှုက သင်အဖွဲ့အစည်းအတွက် ဘယ်ပုံပေါက်တယ်ဆိုတာရဲ့

for your organization.

အခြေအနေထဲမှာ ရှိနေဖို့လိုတယ်။

So if we start to think about context,

ဒီတော့ အခြေအနေအကြောင်း စပြီး စဉ်းစားမယ်ဆိုရင်

it's really important that we think about how we teach that.

ဒါကို သင်ကြားပေးပုံအကြောင်း စဉ်းစားတာက တကယ့်ကို အရေးကြီးပါတယ်။

If we can teach everybody in the company

အမြတ်နဲ့ အရှုံး ရှင်းတမ်း ဖတ်နည်းကို

how to read a profit and loss statement,

ကုမ္ပဏီထဲက လူတိုင်းကို သင်ကြားပေးနိုင်ရင်

if we can teach them what the different teams do,

မတူတဲ့ အသင်းတွေ လုပ်တာနဲ ပြီးမြောက်အောင်မြင်ဖို့

and what they're setting out to accomplish,

သူတို့ စီစဉ်နေတာကို သူတို့ကို သင်ကြားပေးနိုင်ရင်

then people within their own small teams,

သူတို့ကိုယ်တိုင်နဲ့ ကိုယ်ပိုင် အသင်းလေးတွေရဲ့

and within themselves,

အတွင်းမှာရှိတဲ့ လူတွေဟာ

can figure out what excellence looks like for them.

သူတို့အတွက် ထူးချွန်မှုက ဘယ်ပုံပေါက်တာကို တွက်ဆနိုင်ပါတယ်။

And so then we can start operating relatively independently

ဒီနောက်မှာ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုလုံးအနေနဲ့ တော်တော်လေး လွတ်လပ်စွာ

as a whole organization

စတင် လုပ်ဆောင်လာနိုင်တယ်။

because we're all moving in the same direction,

အားလုံးကတူညီတဲ့ အရာကို လုပ်ဖို့ကြိုးစားရင်း

trying to do the same thing.

တူညီတဲ့ ဦးတည်ရာကို ရွေ့နေတာလို့ပါ။

And there's a really critically important part of making that work,

ဒါကို အလုပ်ဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့ အလွန် အရေးပါတဲ့ အပိုင်းတစ်ခုရှိတယ်။

and that's communication.

ဆက်သွယ်ရေးပါ။

And everything about communication has changed.

ဆက်သွယ်ရေးနဲ့ ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ပြောင်းလဲသွားပါပြီ။

We tend to think

ဆက်သွယ်ရေးဟာ ထိပ်ဖျားမှ

that communication is this waterfall from the top to the bottom.

အောက်ဆုံးရေတံခွန်လို့ ကျွနိမတို့ တွေးတတ်ကြတယ်။

The executives would tell somebody and the next level would tell somebody

အမှုဆောင်အရာရှိတွေက တစ်ယောက်ကို ပြော၊ နောက်တစ်ဆင့်က တစ်ယောက်ကို ပြောနဲ့

and we'd go all the way down to the shop floor

ကာယလုပ်သားတွေအထိ တောက်လျှောက်ဆ င်းသွားပြီး

and everybody would understand what's going on.

လူတိုင်းက ဘာဆက်ဖြစ်မှာကို နားလည်ခဲ့ကြတယ်။

Well, it may not have worked that well then,

ဒါက အဲဒီတုန်းက အလုပ်မဖြစ်ခဲ့လောက်ပေမဲ့

but it certainly doesn't work that well now.

အခုလည်း ကောင်းကောင်း အလုပ်မဖြစ်တာ သေချာတယ်။

So now we have to recognize it's a different heartbeat.

ဒီတော့ မတူတဲ့ နှလုံးခုနှုန်းတစ်ခုဆိုတာကို အသိအမှတ်ပြုဖို့လိုတယ်။

What has it been before and what should it be now?

အရင်က ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာနဲ့ အခု ဖြစ်သင့်တာလား။

How do we make sure that the messages are clear and consistent?

ဒီသတင်းစကားတွေက ရှင်းလင်းပြီး တစ်သမတ်တည်းဆိုတာ ဘယ်လို သေချာစေလဲ။

Because that's how people operate.

အကြောင်းက ဒါက လူတွေ လုပ်ဆောင်ပုံမို့ပါ။

That's how those adults who get the freedom

ဒါက လူကြီးတွေ လွတ်လပ်မှု ရရှိပုံဖြစ်ပြီး

and the responsibility to produce great results operate best

အကောင်းဆုံး လုပ်ဆောင်ရာက အကောင်းဆုံး ရလဒ်တွေ ထုတ်လုပ်ဖို့ တာဝန်က

is when they understand

အကောင်းဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ချဖို့

what they need to know in order to make the best decisions.

သိဖို့ လိုအပ်တာကို နားလည်တဲ့အခါမှာပါ။

So that communication,

ဒီတော့ ဒီဆက်သွယ်ရေး၊

that skill around being a great communicator

အကောင်းဆုံး ဆက်သွယ်ပေးသူ ဖြစ်ခြင်းပတိလည်က ကျွမ်းကျင်မှုက

is something that each of us needs to get better at.

ကျွန်မတို့ တစ်ဦးစီ ပိုတော်လာဖို့ လိုအပ်တဲ့ အရာတစ်ခုပါ။

One of the things we have to do

လုပ်ဖို့ လိုတာတွေထဲက တစ်ခုက

is think about what the right discipline is for that.

ဒါအတွက် မှန်ကန်တဲ့ စည်းမျဉ်းက ဘာဆိုတာကို စဉ်းစားတာပါ။

If you used to communicate to your team by walking by

ဖြတ်လျှောက်ရင်း၊ သူတို့ ဘယ်လို လုပ်နေလဲ ဆိုတာမေးရင်း သင့်အသင်းကို

and asking how they're doing or if they had heard something,

ဆက်သွယ်ခဲ့ဖူးရင် (သို့) သူတို့ တစ်ခုခု ကြားခဲ့ရင်

you're going to have to schedule that now,

အခု သင်ဟာ အစီအစဉ်ချဖို့ လိုတော့မှာပါ။

it's going to have to have discipline.

စည်းမျဉ်းရှိဖို့ လိုအပ်တော့မှာပါ။

We've got to check in with the people on the shop floor

ကြားဖို့ လိုအပ်တာကို သူတို့ ကြားနေလားဆိုတာ သေချာဖို့

to make sure they're hearing what they need to hear

ကာယ လုပ်သားအဆင့်က လူတွေနဲ့ စစ်ဆေး ကြည့်ဖို့လိုတယ်။

because it's not going to automatically happen.

အကြောင်းက ဒါက အလိုအလျောက် ဖြစ်မှာမဟုတ်လို့ပါ။

One of the ideas I have

ကျွန်မရဲ့ စိတ်ကူးတစ်ခုက

is just jot down at the end of every day

နေ့စဉ်တိုင်းရဲ့ အဆုံးမှာ အလုပ်ဖြစ်တာ

a sentence of what worked and what didn't work.

(သို့) မဖြစ်တာကို ဝါကျတစ်ကြောင်း ချရေးဖို့ပါ။

And you don't have to look at it for a month.

ဒါကို တစ်လကြာ သင် ကြည်ဖို့ မလိုဘူး။

But when you look back, over a month, you want to look for,

ဒါပေမဲ့ ပြန်ကြည့်တဲ့အခါ၊ တစ်လအကြာ ရှာကြည့်ချင်တဲ့အခါ

"Wow, that was surprising.

“အိုး၊ အံ့ဩစရာပါလား။

I didn’t really think that would be as effective as it is.”

ဒါက ဒီလောက် ထိရောက်မှု ရှိမယ်လို့ ငါ ထင်မထားခဲ့ဘူး။”

Or maybe it would be, like, "We keep trying to have

ဒါမှမဟုတ် ဒီလိုပေါ့၊ “Zoom ထဲက လူကိုယ်တိုင် အစည်းအဝေးမှာ

this in-person meeting in Zoom,

ဒါကို တာဝန်ပေးဖို့ ငါ ကြိုးစားနေတာ။

and it turns out

ဖြစ်ချင်တော့

that there's 14 people on the call and only two of them are talking.

ခေါ်တဲ့သူ ၁၄ ယောက်ရှိပြီး နှစ်ယောက်ပဲ စကားပြောနေတယ်။

Maybe it's an email."

အီးမေးလ်တစ်စောင် ဖြစ်လောက်တယ်။”

So we have to rethink all of the ways, not just the work we're doing,

ဒီတော့ နည်းလမ်းအားလုံးကို ပြန်စဉ်းစားဖို့ လိုတယ်။ ကိုယ်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်တင်မဟုတ်ဘဲ

but the ways we're doing it.

ဒါကို လုပ်နေပုံကိုရောပါ။

So now I'm starting to hear a lot of nostalgia

ဒီတော့ ဖြစ်ခဲဖူးတဲ့ နည်းလမ်းပတ်လည်က တသလွမ်းဆွတ်မှု

around the way it used to be.

အများကြီးကို စကြားနေရတယ်။

There are things we aren't doing now that don't matter.

အရေးမပါတဲ့ အခု လုပ်မနေတဲ့ အရာတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။

Maybe we don't need to go back for five levels of approval.

သဘောတူညီမှုရဲ့ အဆင့်ငါးဆင့်အတွက် ပြန်သွားဖို့ မလိုအပ်လောက်ဘူး။

Maybe we don't need to go back and do that annual performance review.

နှစ်စဉ် လုပ်ဆောင်မှု သုံးသပ်ချက်ဆီ ပြန်သွားဖို့ မလိုအပ်လောက်ဘူး။

Maybe we don't need to do a whole bunch of things

ခြားနားမှုတစ်ခု လုပ်မပေးတဲ့ လုပ်ငန်း လုပ်တာရဲ့

that were part of the way we do business

အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ခဲ့တဲ့ အတွဲလိုက်ကြီးကို

that just aren't making a difference.

လုပ်ဖို့ မလိုလောက်ဘူး။

You know what?

ဘာဆိုတာ သိကြလား။

The way we used to do it not only is not the way of the future,

ကျွန်မတို့ ဒါကို လုပ်ခဲဖူးတဲ့နည်းလမ်း၊ အနာဂတ်ရဲ့ နည်းလမ်း မဟုတ်ရုံမက

but we're discovering so many wonderful things right now.

လက်ရှိမှာ သိပ်အံ့ဩဖွယ်ရာ အရာတွေကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနေတာပါ။

Let's not lose it.

ဒါကို အပျောက်မခံလိုက်ပါနဲ့။

We want to create a new organization, new workforce,

ရှေ့ကို သွားတဲ့ အစွမ်းကို အသုံးပြုရင်း သင်ယူထားတာအားလုံးကို

that's excited about taking all of the things that we've learned

ယူဆောင်ဖို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ အဖွဲ့အစည်းသစ်တစ်ခု၊ လူအင်အားသစ်တစ်ခုကို

using that muscle, going forward.

ကျွန်မတို့ ဖန်တီးချင်တယ်။

One of the most important things that we can do

ကျွန်မတို့ လုပ်နိုင်တာတွေထဲက အရေးကြီးဆုံး တစ်ခုက

is realize the things that we aren't doing now.

လက်ရှိ ကျွန်မတို့ လုပ်မနေတဲ့ အရာတွေကို နားလည်တာပါ။

The stuff that we've stopped doing and not go back and do it again.

ကျွန်မတို့ လုပ်တာ ရပ်ကာ ပြန်သွားပြီး ထပ်မလုပ်တော့တဲ့ အရာပါ။

What if we don't go back?

ကျွန်မတို့ ပြန်မသွားရင်ရော။

What if we go forward and rethink the way we work?

ရှေ့ဆက်သွားပြီး အလုပ်လုပ်ပုံကို ပြန်စဉ်းစားကြရင်ရော။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။