Amir Nizar Zuabi: A theatrical journey celebrating the refugee experience | TED

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

ကျွန်တော်က Amir Nizar Zuabi ပါ။

အရှေ့ ဂျေရုဆလင်မှာ မွေးဖွားခဲ့ပြီး

Beit Hanina ရပ်ကွက်နဲ့ Shu’fat

ဒုက္ခသည်စခန်းအကြားက မြို့ရဲ့ စရိုက်ကြမ်းတဲ့ အပိုင်းတစ်ခုပါ။

I'm Amir Nizar Zuabi.

ကျွန်တော်က ကပြား ကလေးတစ်ယောက်ပါ၊

I was born in East Jerusalem,

ဆိုလိုတာက အမေက ဂျူးလူမျိုးဖြစ်ပြီး အဖေက ပါလက်စတိုင်းပါလက်စတိုင်းသားပါ။

in a tough part of town

between Beit Hanina neighborhood and the Shu'fat refugee camp.

ဒီတော့ ဒုက္ခသည်အတွေ့အကြုံက မိသားစု DNAထဲမှာ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း စီးဝင်နေတယ်။

I'm a mixed child,

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြောင့် ကျွန်တော့ရဲ့ဂျူးအဘိုး အဖွားတွေဟာဥရောပကနေ ထွက်ပြေးနေတုန်းမှာ

that means my mother is Jewish and my father is Palestinian.

So the refugee experience runs very deep in the DNA of the family.

ပါလက်စတိုင်းကိုရောက်လာပြီး

ကျွန်တော့ မိသားစုရဲ့ အခြားအပိုင်းကို ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးလိုက်တယ်။

When my Jewish grandparents were fleeing Europe because of World War II,

ကျွန်တော် အသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်မှာ

မြို့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့မြို့က ပြဇာတ်ပွဲခုတစ်ခုကို

they came to Palestine

အမှတ်မထင် တွေ့ပြီး

and drove the other part of my family into exile.

သဘောကျသွားတယ်။

When I was 14,

ဖြစ်နိုင်ခြေတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ အမှန်တရား ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာဖန်တီးနေတဲ့

I stumbled by accident into a theater show

in this rough part of town,

အဖြစ်မှန်တစ်ခုကို ကျွန်တော် သဘောကျသွားတယ်၊

and I fell in love.

ဒါက ပိုအရိုင်းဆန်ပြီး လွတ်လပ်တယ်၊

I fell in love with a reality that was being created in front of me,

ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်ခဲ့ကြတဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အဖြစ်မှန်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် အဖြစ်မှန်တစ်ခုပါ။

a reality that was full of possibilities,

that was wilder, that was free,

ကျွန်တော် ပြဇာတ်ဆရာ ဖြစ်လာတယ်။

a reality that was an opposite contrast of the harsh reality we were living in.

ပါလက်စတိုင်းမှာ ပြဇာတ်ရုံဆရာ တစ်ယောက်ဖြစ်လာတာက

သဲကန္တာရမှာ ရေကို မျက်လှည့်ပြတာနဲ့တူတယ်။

And I became a theater practitioner.

အခြေခံအဆောက်အအုံ မရှိဘူး၊

အနုပညာ ဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်းကြီးတွေ မရှိဘူး။

Becoming a theater practitioner in Palestine

ကျွန်တော်တို့မှာရှိတာက လိုအပ်မှုနဲ့

is like conjuring water in the desert.

ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်တဲ့ ကမ္ဘာအကြောင်း ပြောစရာတစ်ခုပါ။

We don't have the infrastructure,

we don't have the big artistic institutions.

ပြပွဲတွေကို ပါလက်စတိုင်းက ရပ်ရွာတွေနဲ့ ဒုက္ခသည်စခန်းတွေဆီ ယူဆောင်သွားရင်း

What we do have is a need

တွေ့ဆုံ နီးစပ်ရတာကို အမြဲ အံ့သြမိပြီး

and something to say about the world we live in.

Taking my shows to communities and refugee camps in Palestine,

ဒါက ကျွန်တော့်အတွက် သိပ်အစွမ်းထက်တဲ့ အတွေ့အကြုံတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

I was always struck by the immediacy of the encounter

၂၀၁၅ ခုနှစ်၊ ဒုက္ခသည် အကျပ်အတည်းရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ

ထောင်နဲ့ချီတဲ့လူတွေ ဥရောပတစ်ခွင် ဖြတ်သွားနေကြတုန်း

and that became a very powerful experience for me.

In 2015, at the height of the refugee crisis,

နာကျင်မှု၊ စိတ်ဆင်းရဲမှုတွေနဲ့အတူ

ပြဇာတ်ရုံ ပုံစံအသစ်တစ်ခု ဖန်တီးဖို့ လိုအပ်လောက်တယ်လို့ ကျွန်တော် စတွေးမိတယ်။

when hundreds of thousands of people were walking across Europe,

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပြဇာတ်ရုံကို ပြဇာတ်ရုံ တွေနဲ့ လူတွေ လမ်းလျှောက်ထွက်တဲ့

with all the pain and the anguish that we saw,

လမ်းတွေပေါ် ခေါ်ထုတ်ဖို့ လိုတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။

I started thinking that maybe we need to create a new model of theater.

ဒုက္ခသည် အတွေ့အကြုံ အကြောင်း ပြဇာတ်ရုံဖန်တီးတဲ့

Maybe we need to take our theater out of the theaters and into the streets,

Good Chance ကုမ္ပဏီနဲ့ စတင်အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။

the streets where these people were walking.

“”The Walk” ကို အတူ ဖန်တီးခဲ့ကြတယ်။

And I started working with Good Chance theater company,

“The Walk” က ကီလိုမီတာ ၈,၀၀၀၊ မြို့ကြီး၊ မြို့ငယ်နဲ ရွာပေါင်း ၆၅ ခုကို

a company that creates theater about the refugee experience.

ဖြတ်သွားမယ့် အနုပညာပွဲတော်တစ်ခုဖြစ်ပြီး

Together, we created "The Walk."

"The Walk" is a rolling arts festival that will cross 8,000 kilometers,

ကြိုဆိုရေး ပွဲပေါင်း ၁၂၀ ကို ဖန်တီးမှာပါ။

65 cities, towns and villages in its way,

“The Walk” ကို ကိုးနှစ်အရွယ် ဆီးရီးယား မိန်းကလေးတစ်ဦးက ဦးဆောင်တယ်၊

Amal လို့ခေါ်တဲ့ အဖော်မပါတဲ့ ကလေးငယ်လေးပါ။

and we will create 120 events of welcome.

Amal က အာရဗီဘာသာစကားနဲ့ မျှော်လင့်ချက်ပါ။

"The Walk" is led by a nine-year-old Syrian girl,

(ဂီတသံ)

an unaccompanied minor called Amal.

And Amal in Arabic means hope.

(Music)

Amal က တောင် အာဖရိကက နာမည်ကျော် ရုပ်သေးကုမ္ပဏီ Handspring Puppet Company က

ဖန်တီးခဲ့တဲ့ ၃.၅ မီတာအရွယ် ရုပ်သေးရုပ် တစ်ရုပ်ပါ။

Amal is a 3.5-meter puppet created by Handspring Puppet Company,

“The Walk” က Gaziantep လို့ ခေါ် တဲ့ မြို့တစ် မြို့က ဆီးရီးယား - တူရကီ

နယ်စပ်မှာ စတင်မှာပါ။

the renowned puppet company from South Africa.

ကျွန်တော်တို့ဟာ တူရကီနဲ့ ဂရိကို ဖြတ်ပြီး

"The Walk" will start in the border of Syria-Turkey,

ဒီနောက် ဂရိကနေ အီတလီ၊

အီတလီကနေ ပြင်သစ် တောင်ပိုင်း၊

in a city called Gaziantep.

ဒီနောက် ဆွစ်ဇာလန်ကနေ ဂျာမနီ ၊ဘယ်လ်ဂျီယံ၊

We will make our way through Turkey and into Greece,

ပြင်သစ် မြောက်ပိုင်းကို ပြန်လာ၊

then from Greece to Italy,

အင်္ဂလိပ် ရေလက်ကြားကို ဖြတ်၊

from Italy to southern France,

ဒိုဗာကနေ မန်ချက်စတာ အထိ တောက်လျှောက်ပါ။

then through Switzerland to Germany, Belgium,

Amal သူ့ခရီးထွက်ဖို့

and back to northern France,

Amal လမ်းလျှောက်စေဖို့ ရုပ်သေးဆရာ သုံးစုရှိပြီး

across the English Channel

and then from Dover all the way up to Manchester.

တစ်သင်းတစ်စီက Amal ကို အသက်သွင်းပေးတဲ့ ကိုယ်ဟန်အမူအရာနဲ့

In order for Amal to make her journey,

မသိမသာ ကွဲပြားစေဖို့ လေ့ကျင့်ပေးထားတယ်။

Amal has three sets of puppeteers to walk her,

အတူတကွ ကုမ္ပဏီထဲမှာ လူ ၁၂ ယောက်ရှိတယ်၊

and each team is trained to give her gesture and nuance,

နောက်ခံအမျိုးမျိုးကလာတဲ့ လူ ၁၂ ယောက်ပါ။

which is what brings Amal to life.

သူတို့ဟာ Gaziantep ကနေ မန်ချက်စတာအထိ Amal ကို အသက်သွင်းရင်းး တောက်လျှောက်

Together, there's 12 people in the company,

လမ်းလျှောက်မှာပါ။

12 people that come from diverse backgrounds.

” The Walk ” ဟာ အလှမ်းကျယ်တဲ့ပရောဂျက်ပါ။

Together, they will walk Amal all the way from Gaziantep to Manchester,

ကျွန်တော်တို့ ဖြတ်သွားဖို့ လိုအပ်တဲ့

နယ်မြေအားလုံးနဲ့အတူ ဧရာမထောက်ပံ့ရေး စွမ်းဆောင်မှုပါ။

ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု

giving her life.

"The Walk" is a very ambitious project.

ကွန်ရက်မရှိရင် ဒါက ဖြစ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။

It's a huge logistical feat

ကျွန်တော်တို့ဟာ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ၂၅၀ နဲ့ ထောင်နဲ့ချီတဲ့

with all the territory that we need to cover.

ပါဝင်သူတွေနဲ့အတူ အလုပ် တွဲလုပ်နေတာပါ။

And it wouldn't be possible

without the network of partnerships that we have.

လူသားချင်းစာနာထောက်ထားတဲ့ အုပ်စုတွေရှိတဲ့ အလွန်ကွဲပြားတဲ့

We are working with 250 partners along the route

ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအုပ်စုတွေ၊ အရပ်သား အသိုင်းအဝိုင်း၊

and thousands of participants.

လည်ပတ်မယ့် မြို့တွေရဲ့ မြို့တော်ဝန်တွေ၊

We're working with a very diverse group of partnerships

ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေ၊

အောက်ခြေ ဒုက္ခသည်အဖွဲ့အစည်းတွေ၊ တူရကီနဲ့ ဥရောပက

with humanitarian groups, with civic society,

ဦးဆောင် အဖွဲ့အစည်းတွေနဲ့ ဒုက္ခသည် အနုပညာရှင်တွေနဲ့အတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်တယ်။

with the mayors of the cities that we're going to visit,

with faith leaders,

with grassroots refugee organizations,

သူတို့အားလုံးကို ရိုးရှင်းတဲ့ မေးခွန်းတစ်ခု မေးခဲ့တယ်။

and with the leading institutions and refugee artists in Turkey and Europe.

Amal ဟာ ခင်ဗျားမြို့ကို ဖြတ်သွားမယ့် ကိုးနှစ် သမီးလေးတစ်ယောက်လို့ ပြောတယ်။

And to all of them, we asked one simple question.

သူတစ်ယောက်တည်းပါ၊ သူ ကြောက်နေတယ်၊ အားနွဲ့နေတယ်။

သူ့ကို ခင်ဗျားတို့ ဘယ်လိုကြိုဆိုချင်သလဲ။

We said, Amal is a nine-year-old girl that will pass through your city.

သူ့ဆီကနေ ဘာသင်ယူရမလဲ၊ သူ့ကို ဘာသင်ပေးမလဲ။

She's alone, she's afraid, she's vulnerable.

ဒီအဆိုပြုချက်လေးက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေဆီကနေ မယုံနိုင်လောက်အောင် ရက်ရောမှုနဲ့

How would you like to welcome her?

What would you learn from her and what will you teach her?

ဖန်တီးနိုင်စွမ်းကို ဆွတ်ခူးပေးခဲ့တယ်။

ကဲ၊ နှစ်နှစ်ကြာ အစီအစဉ်ဆွဲပြီးတဲ့နောက် “The Walk” စတင်ခဲ့တယ်။

And this small proposition harvested an unbelievable amount of generosity

“The Walk” ဟာ ကီလိုမီတာ ၈,၀၀၀ စင်ပေါ်မှာ စင်တင်ထားတဲ့ ပြဇတ်ကြီတစ်ပုဒ်ပါ။

and creativity from our partners.

Now, after two years of planning, "The Walk" has started.

သူ့ခရီးစဉ်မှာ Amal နဲ့ ဆုံမယ့် ပွဲတွေက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ ဖန်တီးခဲ့တာတွေဖြစ်ပြီး

"The Walk" is a huge play set on an 8,000-kilometer stage.

ဒါတွေက မြို့ကြီးတွေမှာ မြို့ကြီးအဆင့် တင်ဆက်မှုတွေ၊

The events that will meet Amal on her way are events created by our partners,

အတူပါဝင်တဲ့ ဖျော်ဖြေမှုတွေ၊

ရပ်ရွာတွေနဲ့ တိကျတဲ့ အစည်းအဝေးတွေ

ဒါမှမဟုတ် ခရီးစဉ်တစ်လျှောက် အနုပညာလက်ရာတွေပါ။

and they are big city-scale installations,

ဒီပွဲတွေက အထင်ကရ ခရီးရှည်မှာ Amal ရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေရဲ့ ကြွယ်ဝတဲ့ ရောင်စုံ

participatory performances in the cities,

precise meetings with communities

ရက်ထည်ဖြစ်လာမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

or with an artistic work across the journey.

” The Walk”ဟာ ဒုက္ခ လမ်းလျှောက်ပွဲတစ်ခု မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။

We hope that these events will become the rich tapestry of Amal's experiences

ဒါက ဂုဏ်ယူစရာ လမ်းလျှောက်ပွဲပါ။

on her epic odyssey.

ဒုက္ခသည်တွေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမြင်ကို ကျွန်တော်တို့ စိန်ခေါ်ချင်တာပါ။

It's important to say that "The Walk" is not a walk of misery.

သူတို့ကို ပြဿနာတစ်ခု အဖြစ်မဟုတ်ဘဲ၊

This is a walk of pride.

သူတို့ ယူဆောင် လာတဲ့ အလားအလာတွေ၊ သူတို့ဆီက လာတဲ့

We want to challenge the perception about the refugees.

ကြွယ်ဝတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ သူတို့ရဲ့ အတွေ့အကြုံ ကို

We want to talk about them not as an issue, not as a problem,

ဂုဏ်ပြုဖို့ ပြောဆိုချင်တာပါ။

ဒါကို တူညီတဲ့ လူ့လောကနဲ့ မျှော်လင့်ချက် အခမ်းအနားတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲချင်တာပါ။

but to talk about the potential they bring,

about the cultural riches they come from

“The Walk” ဟာ တူရကီ အစွန်အဖျားကနေ

and to honor their experience.

မန်ချက်စတာအထိ ယက်ကြောင်းတစ်ခု ထားခဲ့တယ်၊

We want to turn this into a celebration of shared humanity and hope.

ထောင်ချီတဲ့ စိတ်ထားကောင်းတဲ့ လူတွေရဲ့ ကွန်ရက်တစ်ခု၊

We hope that "The Walk" will leave in its wake,

ရင်းနှီးမှုရဲ့ ကျယ်ပြန့်တဲ့ စင်္ကြံလမ်းတစ်ခုနဲ့

all the way from the edge of Turkey to Manchester,

ဒီနေ့ ကမ္ဘာမှာ ဒုက္ခသည်ဖြစ်တာက ဘာကိုဆိုလိုတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး

a network of thousands of people of good will,

တွေးခေါ်တဲ့ နည်းလမ်းသစ်တစ်ခုပါ။

ဝက်ဘ်ဆိုက်နဲ့ လူမှုမီဒီယာပေါ်က အဆက်မပြတ်

a wide corridor of friendship,

သတင်း အချက်အလက်တွေကနေ သူ့ခရီးစဉ် တစ်လျှောက် လူတိုင်း လိုက်ပါနိုင်ပါတယ်။

and a new way of thinking about what it means to be a refugee

in today's world.

ခင်ဗျားတို့အားလုံး Amal ကို ကိုယ့်နည်းနဲ့ ကြိုဆိုဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။

Everybody can follow Amal along her journey

through the continuous updates on our website and on our social media.

(ဂီတသံ)

And I invite every one of you to welcome Amal in your own way.

(Music)

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(လက်ခုပ်သံများ)

Chris Anderson: ထူးခြားလိုက်တာဗျာ။

Thank you.

အခု Nizar နဲ့ တိုက်ရိုက် ဆက်သွယ်မှု ရှိမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

(Applause)

ဝိုး။

(ဩဘာ လက်ခုပ်သံများ)

Chris Anderson: How special is that.

I'm hoping we have a live connection now to Nizar.

Wow.

(Cheering and applause)

Nizar ၊ ခင်ဗျားလုပ်ခဲ့တဲ့ ဒီပရောဂျက်အတွက်

ထူးခြားတဲ့ တုံ့ပြန်မှု မြင်နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

“The Walk” ဘယ်လိုဖြစ်နေတာကို ပြောပြနိုင်မလား။

Nizar, I hope you can see

ANZ: ကျွန်တော်က သိပ်တောင်းဆိုကြတဲ့ ဒီကိုးနှစ် သမီးရဲ့ ကလေးထိန်းပါ။

already the extraordinary reaction to this project you've done.

သူက ကြီးမားပြီး သိပ်တောင်းဆိုနေပါတယ်၊

Can you tell us how is "The Walk" going?

ဒါပေမဲ့ တကယ် စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းပြီး တုံ့ပြန်မှုတွေက မယုံနိုင်စရာပါပဲ။

ANZ: Well, I'm a babysitter of a very demanding nine-year-old,

ခင်ဗျားရဲ့ ဟောပြောချက်မှာ စိတ်တွေပြောင်းဖို့ အနုပညာတွေရဲ့ နူးညံ့တဲ့

and she's very big and demanding,

but it's really exciting and the responses have been unbelievable.

စွမ်းအားအကြောင်းပြောတယ်။

ဒါက အလုပ်လုပ်နေတာကို လောလောဆယ် တွေ့မြင်နေရလား။

CA: In your talk, you talk about the soft power of the arts

ANZ: ဒီလို မျှော်လင့်ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ဟာ အသိုင်းအဝိုင်းတွေ၊ကလေးတွေ လူကြီးတွေနဲ့တွေ့ပြီး သူတို့က သူနဲ့တွေ့တယ်။

to change minds.

Are you seeing evidence of that right now that this is working?

သူက အမြင်ကျယ်ဖို့ တွေ့ဆုံတဲ့ ဒုက္ခသည်ကလေး တွေကို လှုံ့ဆော်ပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်တယ်။

ANZ: I hope so.

We are meeting communities and children and adults and they meet her.

သူက လူကြီးတွေကို စာနာဖို့ လှုံ့ဆော်ပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်တယ်။

And I hope she inspires the refugee children that she meets to think big.

သူနဲ့တွေ့တဲ့ လူတိုင်းအတွက်တော့ သူက သိပ်စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ၊ ဒါက သေချာပါတယ်။

ဒီမြို့တွေကို ဖြတ်သွားပြီးတဲ့နောက် တည်တံ့နေမှာကတော့

I hope she inspires the adults to feel compassion.

ကိုယ် မသိတဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကို

She is very exciting to everybody who meets her, that's for sure.

ပိုသိချင်တဲ့ စူးစမ်းလိုစိတ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

What will last after we pass through these cities, I hope,

CA: ဒီတော့ သူ ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ။

is a curiosity towards the other,

သူ့ကို ကျွန်တော်တို့ တွေ့ဆုံနိုင်မလား။

towards somebody that you don't know and you want to know more about.

ANZ: အပြင်ဘက်မှာ ဆူညံသံပမာဏနဲ့ဆို သူ ဒီမှာရှိနေတယ် ထင်တယ်။

CA: So how is she doing?

(ဩဘာသံများ)

May we possibly meet her?

ANZ: With the amount of noise outside, I think she is here.

သူ ကျွန်တော်တို့ဆီ လာနေတာပါ။

CA: ဒီတော့ ဒုက္ခသည်တွေ အတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့သူတွေအပါအဝင်

(Cheering)

သူ့လမ်းခြေလှမ်းတိုင်းနဲ့အတူ လူတွေ လမ်းလျှောက်နေကြတယ်၊ မှန်လား။

She's coming our way.

ANZ: ဟုတ်တယ်၊ လှုပ်ရှားမှုတွေကို စီစဉ်ရာမှာ ပါဝင်တဲ့ ဒုက္ခသည်

CA: So there are people walking with her every step of the way,

အသိုင်းအဝိုင်း အတော်များများကို ကျွန်တော်တို့ တွေ့ဆုံနေကြပါတယ်၊

including people who have had their own refugee experience, correct?

ကျွန်တော်တို့ လိုအပ်တဲ့အခါလည်း သူတို့က ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ လမ်းလျှောက်ကြတယ်။

ANZ: Yeah, we're meeting a lot of refugee community

ဒီတော့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။

that are involved in planning the activities,

CA: အိုး။

and they also walk with us when we need them.

(ရယ်သံများ)

Nizar ၊ ဒီထူးခြားတဲ့ အနုပညာအမြင်၊ ဒီဖန်တီးမှု၊

So that's very exciting.

ဒီမိန်းကလေးအကြောင်း ထပ်ပြောပါဦး။

CA: Wow.

AnZ: သူ့ကို နေရာတိုင်းမှာ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ လက်ခံကြတယ်။

(Laughs)

Nizar, tell us more about this extraordinary artistic vision,

ပွဲတွေက သူ့အတွေ့အကြုံတွေရဲ့ အခက်အခဲတွေကို ဖမ်းစားဖို့ ကြိုးစားတာပါ။

this creation, this little girl.

ANZ: She is very, very warmly received everywhere.

ပွဲတချိုက တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းပေမဲ့

And the events try to capture the hardship of her experiences.

ဒုက္ခသည်အတွေ့အကြုံအတွက်တော့ အလွန်ရိုးသားပါတယ်။

တချို့ပွဲတွေဟာ ဒီနေ့လိုဖြစ်ပြီး ပိုဝင့်ကြွား၊ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းပြီး

Some of the events are very sad in a way,

သူ့ပတ်လည်မှာ စုဝေးနေတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းမှ ာ ပါဝင်ပြီး သူ့ကို ကြိုဆိုကြတယ်။

but very honest to the refugee experience.

And some events are like today, a bit more jubilant and joyful,

ဒီတော့ ဒါဟာ အခက်အခဲတွေ ရောနှောနေပေမဲ့

အသိုင်းအဝိုင်းတချို့က

and involve the community gathering around her and welcoming her.

ဒုက္ခသည်တွေကိုပေးတဲ့ ကြိုဆိုမှုနဲ့ နွေးထွေးတဲ့တုံ့ပြန်မှုရောပါ။

So it's a mixture of the hardship,

CA: ၊ အဲဒီမှာ “”The Walk” အကြောင်း ကြားလိုက်ရတာက

ထူးခြားတဲ့ အခွင့်ထူးတစ်ခုပါပဲ။

but also the welcome

and the warm reception some communities give to refugees.

ဒါက အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့ ပရောဂျက်တစ်ခုပါ။

CA: Well, it's been an extraordinary privilege for us

ဒါက အလွန် စေ့ဆော်တဲ့ ပရောဂျက်ပါ။

တကယ်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နှစ်နဲ့ချီတဲ့ အမြင်အာရုံကို တွေ့မြင်ရတာက

to eavesdrop on "The Walk" there.

This is an amazing project.

သင့်အတွက် ထူးခြားမှာပါ။

ဒါကြောင့် ဒါအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

It's a deeply inspiring project.

ဒီအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

And it must be extraordinary for you to see years of vision for this

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

AnZ: ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။

come into reality.

(လက်ခုပ်သံများ)

So thank you for it.

We thank you so much for this.

Thank you.

ANZ: Thank you so much. Thank you.

(Applause)