Ryan Lobo: Photographing the hidden story

Translator: Kalyanasundar Subramanyam Reviewer: Netha Hussain

My name is Ryan Lobo,

എന്റെ പേര് റയന് ലോബോ,

and I've been involved in the documentary

കഴിഞ്ഞ 10 വര്ഷമായി ലോകമെമ്പാടും

filmmaking business all over the world for the last 10 years.

ഡോക്യുമെന്റ്ററി സിനമയെടുത്തുവരുന്നു. ഇതോടൊപ്പം

During the process of making these films

ഞാന് ഫോട്ടോഗ്രഫുകളുമെടുക്കുന്നു,

I found myself taking photographs,

ഇതുപലപ്പോഴും

often much to the annoyance of the video cameramen.

വീഡിയോഗ്രാഫറെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിരുന്നു.

I found this photography of mine almost compulsive.

എനിക്കു ഫോട്ടോഗ്രാഫെടുക്കുകയെന്നതു ഒഴിവാക്കാനാവില്ല.

And at the end of a shoot, I would sometimes feel that

പലപ്പോഴും ഞാന് കരുതുന്നു എന്റെയീ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകള്ക്കു

I had photographs that told a better story

ഞാനെടുത്ത ഡോക്യുമെന്റ്ററികളേക്കാളും

than a sometimes-sensational documentary.

കൂടുതൽ നല്ല കഥ പറയാനുണ്ടായിരുന്നു.

I felt, when I had my photographs,

അതേപോലെ എനിക്കു പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്,

that I was holding on to something true,

ഫോട്ടോഗ്രാഫുകളില് അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തിലും,

regardless of agendas or politics.

അജെണ്ടകളിലുമടങ്ങിയിരിക്കുന്നനേക്കാള് സത്യമുണ്ടെന്നു.

In 2007, I traveled to three war zones.

2007ല് ഞാന് യുദ്ധം നടക്കുന്ന 3 സ്ഥലങ്ങളിലലേക്ക് യാത്രചെയ്തു.

I traveled to Iraq, Afghanistan and Liberia.

ഇറാക്കിലും, അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലും ലൈബീരിയയിലും.

And over there I experienced

അവിടെ ഞാന് മറ്റുള്ളവരുടെ

other people's suffering, up close and personal,

വ്യഥകള് മനസിലാക്കി, അടുത്തറിഞ്ഞു,

immersed myself in some rather intense and emotional stories,

അങ്ങനെ തീക്ഷ്ണമായ വൈകാരികമായ കഥകളിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ

and at times I experienced great fear for my own life.

ചില നേരങ്ങളിൽ എന്റെ ജീവതത്തിനെ കുറിച്ചു തന്നെ എനിക്ക് ഭയം തോന്നി .

As always, I would return to Bangalore,

ഞാനെപ്പോഴും ബാംഗ്ലൂരില് തിരിച്ചുവന്നതിനുശേഷം,

and often to animated discussions at friend's homes,

കൂട്ടുകാരുടെയൊപ്പം സംഭാഷണത്തില് മുഴുകും,

where we would discuss various issues

അവർ കുടിക്കാനെത്തുന്ന ബാറിലെ

while they complained bitterly about the new pub timings,

പുതിയ സമയെത്തെ പറ്റിയവർ എപ്പോഴും ചിന്ത പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു,

where a drink often cost more than what they'd paid

ഇവിടെയവര് തങ്ങളുടെ 14 വയസുകാരിയായ വേലക്കാരിക്കു

their 14-year-old maid.

കൊടുക്കുന്നതിലും അധികം പണംചിലവാക്കിയിരുന്നു.

I would feel very isolated during these discussions.

ഞാനൊറ്റപ്പെട്ടതുപോലെ തോന്നിയിരുന്നു.

But at the same time, I questioned myself

അപ്പോഴക്കെ ഞാനെന്റെ സത്യസന്ധതയെയും

and my own integrity and purpose in storytelling.

കഥ പറയുന്നതിന്റെ ആവശ്യത്തെ കുറിച്ചും ചോദ്യം ചെയ്തിരുന്നു

And I decided that I had compromised,

ഞാന് മനസിലാക്കി, ഞാനും എന്റെ

just like my friends in those discussions,

സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെ തന്നെ തെറ്റായ

where we told stories

ഇടപാടുകൾ നടത്തിയെന്നു, കഥകളെ അവയുടെ

in contexts we made excuses for,

സാഹചര്യത്തില് നിന്നും അടര്ത്തിയെടുത്തു,

rather than taking responsibility for.

അവയ്ക്കുള്ള ഉത്തരവാദിത്ത്വങ്ങളിൽ നിന്നകന്നുമാറ്റിയിരുന്നെന്ന്.

I won't go into details about what led to a decision I made,

എന്റെ തീരുമാനത്തിന്റെ വിശദാംശ്ങ്ങളിലേക്ക് ഞാൻ പോകുന്നില്ല

but let's just say it involved alcohol, cigarettes,

പക്ഷെ ഇത്രയും മാത്രം പറയാം അതില്, മദിരയും,

other substances and a woman.

പുകയും ഒരു മദിരാക്ഷിമുണ്ടായിരുന്നു.

(Laughter)

(ചിരി)

I basically decided that it was I,

എനിക്കുറപ്പയിരുന്നു, ഞാന്മാത്രമാണ്

not the camera or the network,

അല്ലാതെ എനിക്കുപുറത്തുള്ള

or anything that lay outside myself,

ക്യാമറയോ, ബന്ധങ്ങളോ അല്ല

that was the only instrument in storytelling

കഥപറയുന്നതെന്നും അവയെയല്ല

truly worth tuning.

ട്യൂൺ ചെയ്യേണ്ടതെന്നും

In my life, when I tried to achieve things

എന്റെ ജീവിതത്തില് ഞാന് അംഗീകാരവും വിജയവും

like success or recognition, they eluded me.

ലക്ഷ്യമാക്കി പ്രവറ്ത്തിച്ചപ്പോൾ അതെനിക്കു ലഭിച്ചില്ല.

Paradoxically, when I let go of these objectives,

ആശ്ചര്യമായും, പുതിയ ലക്ഷ്യത്തിനായി ഞാന്

and worked from a place of compassion and purpose,

കരുണയുടെ ഒരു താവളത്തില് നിന്നും പ്രവര്ത്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിനുശേഷം,

looking for excellence, rather than the results of it,

എനിക്കെല്ലാം ലഭ്യമായി, വിജയവും, ഫലവും

everything arrived on its own, including fulfillment.

ആതമസംതൃപ്തിയുമൊക്കെ!

Photography transcended culture, including my own.

ഫോട്ടോഗ്രഫിക്കു എന്റെസ്വന്തം സംസ്ക്കാരത്തെപോലും മറികടക്കാനാവുന്നു.

And it is, for me, a language which expressed the intangible,

എന്നെസംബന്ധിച്ചതിനു, അതിനു ശബ്ദമില്ലാത്തവര്ക്കും

and gives voice to people and stories without.

കഥകള്ക്കുമെല്ലാമൊരു ഭാഷ നല്കാനാവുന്നു

I invite you into three recent stories of mine,

ഞാന് നിങ്ങളെ എന്റെ അടുത്തകാലത്തെ മൂന്നു കഥകളിലേക്കു

which are about this way of looking, if you will,

ക്ഷണിക്കുന്നു, ഒരുവിധത്തിൽ നിങ്ങളനുവദി

which I believe exemplify the tenets

ക്കുമെന്കില് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിവയെല്ലാം

of what I like to call compassion in storytelling.

കഥപറയലുകളുടെ കനിവുകളാണ്.

In 2007 I went to Liberia,

2007ല് ഞാന് ലൈബീരിയയില്

where a group of my friends and I

എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം, പ്രശസ്തനും,

did an independent, self-funded film, still in progress,

ക്രൂരനുമായ ജെനറല് ബട്ട് നേക്കഡിനേകുറിച്ചു

on a very legendary and brutal war-lord

(തുണിയില്ലാ മുട്ടാളനെകുറിച്ചു) സ്വതന്ത്രമായൊരു

named General Butt Naked.

സിനിമപിടിക്കുന്നതിനായി പോയി,

His real name is Joshua, and he's pictured here in a cell

അയാളുടെ ശരിയായ പേരു ജോഷ്വയെന്നാണ്, ഇവിടെയയളെയൊരു സെല്ലിനടുത്തുകാണാം,

where he once used to torture and murder people,

ഈ സ്ഥലത്തുവച്ചയാള് കുട്ടികളടക്കം ധാരാളം മനുഷ്യരെ കൊല്ലുകയും,

including children.

പീഡിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

Joshua claims to have personally killed

ലൈബീരിയയിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിലയാൾ അദ്ദേഹം

more than 10,000 people during Liberia's civil war.

സ്വയം 10,000 ആളുകളെ കൊന്നുവെന്നുകണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

He got his name from fighting stark naked.

ഇങ്ങനെതുറന്നു യുദ്ധംചെയ്തതിനാലാണയള്ക്കു ഇപ്പേരുവീണതും.

And he is probably the most prolific mass murderer

ഒരുപക്ഷെയിന്നു ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന എറ്റവും വലിയ

alive on Earth today.

കൊലപാതകിയാവാം.

This woman witnessed the General murdering her brother.

ഈ സ്ത്രീ ജനറല് തന്റെ സഹോദരനെ കൊലപ്പെടുത്തുന്നതിനു ദൃക്സാക്ഷിയാണ്.

Joshua commanded his child-soldiers to commit unspeakable crimes,

ജോഷ്വാ തന്റെ കുട്ടിപ്പട്ടാളാക്കരെ അവിശ്വസിനീയമായ അതിക്രൂരമായ

and enforced his command with great brutality.

പാതകങ്ങള് ചെയ്യാൻ നിര്ബന്ധിച്ചു.

Today many of these children are addicted to drugs like heroin,

ഈ പടങ്ങളില്കാണുന്ന ഈ കുട്ടികളില് പലരും

and they are destitute, like these young men in the image.

മയക്കുമരുന്നിനടിമകളാണ്, അനാഥരാണ്.

How do you live with yourself

അവിശ്വസനീയമായവിധത്തിലുള്ള പാതകങ്ങള് ചെയ്തതിനുശേഷം

if you know you've committed horrific crimes?

നാമെങ്ങിനെയാണ് സ്വയം അത്മവിശ്വാസത്തോടെ ജീവിക്കുന്നതു?

Today the General is a baptized Christian evangelist.

ഇന്ന് ജനറലl ഒരു മാമോദീസമുങ്ങിയ ഒരു ക്രൈസ്തവ ഇവാന്ജലിസ്റ്റാണ്.

And he's on a mission.

അയാള്ക്കൊരു ലക്ഷ്യമുണ്ട്.

We accompanied Joshua, as he walked the Earth,

ഞങ്ങള് ജോഷ്വായെ അയാളുടെ പഴയഭൂമിയിലൂടെ പിന്തുടര്ന്നു, കൊന്നും,

visiting villages where he had once killed and raped.

ബലാല്സംഗംചെയ്തും അയാള് കടന്നുപോയഗ്രാമങ്ങളിലൂടെ.

He seeked forgiveness,

അയാള് മാപ്പപേക്ഷിക്കുന്നു,

and he claims to endeavor to improve

കുട്ടിപ്പട്ടാളക്കാരുടെ ജീവിതസാഹചര്യത്തെ നാന്നാക്കുവാന്

the lives of his child-soldiers.

ശ്രമിക്കുമെന്നു വാഗ്ദാനം നല്കുന്നു.

During this expedition I expected him

ഞാനാദ്യം വിചാരിച്ചു, അയാളെയും, ഞങ്ങളെയുമാരെന്കിലും

to be killed outright, and us as well.

അദ്യം തന്നെ കൊന്നുകളയുമെന്ന്.

But what I saw opened my eyes

പക്ഷെ ഞാന് കണ്ട കാഴ്ചകള് എന്റെകണ്ണുതുറന്നു,

to an idea of forgiveness

ഇവയൊക്കെ മാപ്പുനലകപ്പെടുമെന്നു

which I never thought possible.

ഞാന് വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല.

In the midst of incredible poverty and loss,

അവിശ്വസനീയാമായവിധത്തിലുള്ള ദാരിദ്ര്യത്തിലും,

people who had nothing absolved a man

നഷ്ടത്തിലു ജീവിച്ച അവര് തങ്ങളുടെയെല്ലാമെടുത്തുകൊണ്ടു

who had taken everything from them.

പോയവനു മാപ്പുനല്കി.

He begs for forgiveness,

അയാള് മാപ്പുയാചിക്കുകയും

and receives it from the same woman

തന്റെ സഹോനരനെ നഷ്ടമായ സ്ത്രീയില്

whose brother he murdered.

നിന്നുതന്നെയതു ലഭ്യമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.

Senegalese, the young man seated on the wheelchair here,

ആ വീല് ചെയറിലിരിക്കുന്ന സെനഗളീസ് ഒരിക്കല് ജനറ്ലിന്റെ

was once a child soldier, under the General's command,

കീഴിലുള്ള കുട്ടി പട്ടാളക്കാരനായിരുന്നു,

until he disobeyed orders,

ഒരിക്കല് ജനറലിനെ അനുസരിക്കാതിരുന്നതിനാല്

and the General shot off both his legs.

അവന്റെ കാലുകൾ വെടിവെച്ചുകളഞ്ഞു.

He forgives the General in this image.

ഈ ചിത്രത്തില് അവൻ ജനറലിനു മാപ്പുനല്കുന്നു.

He risked his life as he walked up to people

അയാള് തന്റെ ജീവനെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ടു ഒരിക്കൽ

whose families he'd murdered.

കൊന്നയീ ജനങ്ങള്ക്കിടയിലേക്കുനടന്നുവന്നു.

In this photograph a hostile crowd in a slum surrounds him.

ഈ ചിത്രത്തില് ഒരുചേരിയിലെ കുറേയാളുകള് അയാളെയാക്രമിക്കുവാന് തയ്യാറാവുന്നു.

And Joshua remains silent

അയാള് നിശബ്ദനായി അവരുടെ

as they vented their rage against him.

കലിക്കെതിരെ പ്രതിഷേധിക്കാതെനിന്നു.

This image, to me, is almost like from a Shakespearean play,

ചിത്രം എനിക്കു കാണിക്കുന്നത് ഷേകസ്പീരിയന് നാടകത്തിലെ

with a man, surrounded by various influences,

നായകനെപ്പോലെ പലതരം വിഷമങ്ങളില്പ്പെട്ടുനില്ക്കുന്ന

desperate to hold on to something true within himself,

ഒരുവന് സ്വന്തം ചെയ്തികളുടെ ഫലത്തിനെ ചെറുക്കുവാനായി

in a context of great suffering that he has created himself.

തന്നിലെയൊരു നന്മയ്ക്കുവേണ്ടിയന്വേഷിക്കുന്നതായാണ്.

I was intensely moved during all this.

ഇതെല്ലാം എന്നില് വളരെയധികം ചലനമുണ്ടാക്കി.

But the question is,

പക്ഷെ അപ്പോഴും അവസാനിക്കുന്ന ചോദ്യം,

does forgiveness and redemption replace justice?

മാപ്പപേക്ഷിക്കലും പൊറുക്കലും നീതിക്കുപകരമാവുമോയെന്നാതാണ്?

Joshua, in his own words, says that he does not mind

ജോഷ്വാ അവന്റെ സ്വന്തം വാക്കുകളില് പറയുന്നത്

standing trial for his crimes,

അവന്റെ കുറ്റങ്ങള്ക്കുള്ള വിചാരണക്കവന് തയ്യാറാണെന്നാണു,

and speaks about them from soapboxes across Monrovia,

അതിനെപറ്റി സോപ്പുബോക്സുകളിലൂടെ മൊണ്റോവിയയിലെല്ലായിടത്തുമുള്ള

to an audience that often includes his victims.

അവന്റെ തന്നെ ബലിയാടുകളടങ്ങുന്ന കേള്വിക്കാരോടുപറയുകയും ചെയ്യുന്നു.

A very unlikely spokesperson for the idea of

അയാള് മതത്തെയും രഷ്ട്രത്തേയും വ്യത്യസ്തമായി

separation of church and state.

ക്കാണെണമെന്നു ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടാവില്ല.

The second story I'm going to tell you about

എന്റെരണ്ടമത്തെ കഥ

is about a group of very special fighting women

സമാധാനത്തിനുവേണ്ടി പൊരുതുവാനായെത്തിയിട്ടുള്ള

with rather unique peace-keeping skills.

ഒരുസംഘം സ്ത്രീകളുടെ സമാധാനകഴിവുകളെകുറിച്ചാണു.

Liberia has been devastated by one of Africa's

ലൈബീരിയ 20000ഓളം പേര് കൊല്ലപ്പെടുകയും

bloodiest civil wars,

ആയിരക്കണക്കിനു

which has left more than 200,000 people dead,

ബലാല്സംഗം ചെയപ്പെടുകയുമുണ്ടായ

thousands of women scarred by rape and crime

ആഫ്രിക്കയിലെ ഏറ്റവും ക്രൂരമായൊരു

on a spectacular scale.

ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന്റെ അവശിഷ്ടമാണ്.

Liberia is now home

ലൈബീരിയയിലിന്നു

to an all-woman United Nations contingent

സ്ത്രീകള് മാത്രമടങ്ങുന്ന യുണൈറ്റെഡ് നേഷന്സിന്റെ

of Indian peacekeepers.

ഇന്ത്യൻ സമാധാന സേനയുടെ താവളവുമാണു.

These women, many from small towns in India,

ഇന്ത്യയിലെ ചെറുനഗരങ്ങിളില് നിന്നുള്ള ഈസ്ത്രീകള്,

help keep the peace, far away from home and family.

തങ്ങളുടെ വീടില് നിന്നും വളരെയകലെയുള്ളയിവിടെ സമാധാനം സംരക്ഷിക്കുന്നു.

They use negotiation and tolerance

അവര് മിക്കവാറും ആയുധപ്രയോഗത്തെക്കാള് തങ്ങളുടെ

more often than an armed response.

സഹനശക്തിയിലൂടെയും ഇടപെടലുകളിലൂടെയും പലപ്പോഴും കര്യങ്ങള് നടത്തുന്നു.

The commander told me that a woman could gauge

കമാണ്ടറുടെ അഭിപ്രായത്തില് ഇവർക്ക് പുരുഷന്മാരെക്കാള്

a potentially violent situation

അക്രമസാഹചര്യങ്ങളെ

much better than men.

മനസിലാക്കുവാന് കഴിവുള്ളവരാണ്.

And that they were definitely capable of diffusing it non-aggressively.

തീർച്ചയായുമിവർക്ക് അക്രമത്തെ നിയന്ത്രിക്കാന് വളരെക്കഴിവുണ്ട്.

This man was very drunk,

കുടിയനായ ഈമനുഷ്യന്

and he was very interested in my camera,

എന്റെ ക്യാമറയില് വളരെയധികം താല്പര്യംതോന്നി,

until he noticed the women, who handled him

എന്നാല് ചിരിയും, എകെ 47ഉം ആയി അടുത്തുനില്ക്കുന്ന

with smiles, and AK-47s at the ready, of course.

സ്ത്രീകളെക്കണ്ടപ്പോള് ആഗ്രഹമുപേക്ഷിച്ചു.

(Laughter)

(ചിരി)

This contingent seems to be quite lucky,

ലൈബീരിയയിലെ സമാധാന സേനക്കാർക്കിടയില്

and it has not sustained any casualties,

ഡസനോളം മരണമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്, എന്നാല് ഈ

even though dozens of peacekeepers have been killed in Liberia.

യൂണിറ്റിലുള്ളവര് ഭാഗ്യമുള്ളവരാണെന്നു തോന്നുന്നു.

And yes, all of those people killed were male.

കൊല്ലപ്പെട്ടവരെല്ലം പുരുഷന്മാർ തന്നെയാണ്.

Many of the women are married with children,

ഇവരില് പലരും വിവാഹിതരും കുട്ടികളുള്ളവരുമാണ്,

and they say the hardest part of their deployment

അവര് പറയുന്നതു തങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുകുട്ടികളില്

was being kept away from their children.

നിന്നകന്നു നില്ക്കുന്നുവെന്നാതാണു

I accompanied these women on their patrols,

ഇവര് കവാത്തു നടത്തുമ്പോള് ഞാനുമിവരോടൊപ്പം പോയിരുന്നു,

and watched as they walked past men,

പുരുഷന്മാർക്കടുത്തുകൂടി നടക്കുമ്പോള്

many who passed very lewd comments incessantly.

പലപ്പോഴും വൃത്തികെട്ട കമന്റുകൾ വരാറുണ്ടു.

And when I asked one of the women about the shock and awe response,

ഇതേപറ്റി ഞാന് ചോദിക്കുമ്പോള് പറയുന്നതു “ഇതിലെന്തുകാര്യം ഇതു തന്നെയല്ലെ

she said, "Don't worry, same thing back home.

നമ്മുടെനാട്ടിലുമുള്ളതു. ഇവരെനോക്കാന്

We know how to deal with these fellows,"

ഞങ്ങള്ക്കറിയാം”. ഇതിനെ

and ignored them.

കാര്യമാക്കിയെടുക്കാറില്ല

In a country ravaged by violence against women,

സ്ത്രീകള്ക്കെതിരെ വളരെയധികം അക്രമം നടന്ന ഈ രാജ്യത്തു,

Indian peacekeepers have inspired many local women

ഇന്ത്യയില്നിന്നുള്ള ഈ സമാധാനപാലകർ ഈ നാട്ടിലെ ധാരാളം സ്ത്രീകളെ

to join the police force.

പോലീസില് ചേരാന് പ്രചോദനം നല്കി.

Sometimes, when the war is over and all the film crews have left,

പലപ്പോഴും യുദ്ധംതീര്ന്നതിനുശേഷം, എല്ലാ സിനിമാക്കരും മടങ്ങിക്കഴിയുമ്പോള്

the most inspiring stories are the ones

നമുക്കു വളരെ ദൃശ്യപരിധിക്കുവെളിയിലുള്ള

that float just beneath the radar.

നല്ല കഥകള് ലഭിക്കാറുണ്ട്.

I came back to India and nobody was interested in buying the story.

ഞാന് ഇന്ത്യയില് മടങ്ങിവന്നതിനുശേഷം എന്റെ കഥകള് വാങ്ങുവാനാളില്ലായിരുന്നു.

And one editor told me that she wasn't interested

ഒരു എഡിറ്റർ എന്നോടുപറഞ്ഞു “ഇതു പോലുള്ള

in doing what she called "manual labor stories."

ശാരീക തൊഴിലാളികളുടെ” കഥയാരു ചെയ്യും.

In 2007 and 2009 I did stories on the Delhi Fire Service, the DFS,

2007ലും 2009ലും ഞാന് ദില്ലിയിലെ ഫയർ സറ്വീസിനെപറ്റി കഥകള് ചെയ്തു,

which, during the summer, is probably the world's most active fire department.

ഡി.എഫ്.എസ്. ഒരുപക്ഷെ വേനല്ക്കാലങ്ങളില് ലോകത്തെതന്നെ ഏറ്റവും വലിയ അഗ്നിശമന വിഭാഗമായിരിക്കാം.

They answer more than 5,000 calls in just two months.

ഏകദേശം ഈ രണ്ടുമാസമവര് 5000ത്തിലദികം വിളികള്ക്കുനേരെ പ്രതികരിക്കുന്നു.

And all this against incredible logistical odds,

അതും ചൂടും, ട്രാഫിക്ക് ജാമും, പോലുള്ള വളരെയധികം

like heat and traffic jams.

കടമ്പകള് മറികടന്നു കൊണ്ടു.

Something amazing happened during this shoot.

ഷൂട്ടിങ്ങിനിടയില് ഒരിക്കല് വളരെയപ്രതീക്ഷിതമായ ചിലതു സംഭവിച്ചു.

Due to a traffic jam, we were late in getting to a slum,

വലിയ ഒരു ട്രാഫിക്ക് ജാമില് പെട്ടതിനാല് തീപിടിച്ച് ഒരു വലിയ

a large slum, which had caught fire.

ചേരിയില് എത്തുവാന് വൈകി.

As we neared, angry crowds attacked our trucks

ഞങ്ങള് അവിടെയെത്തിയപ്പോള് ഒരു വലിയ സംഘം ഞങ്ങളുടെ

and stoned them, by hundreds of people all over the place.

വണ്ടികളെയക്രമിക്കുവാന് തുടങ്ങി, 100കണക്കിനാളുകള് പലസ്ഥലത്തുനിന്നും കല്ലേറുനടത്തി.

These men were terrified,

ഈമനുഷ്യര് അക്രമം

as the mob attacked our vehicle.

കാരണം ആകെ പേടിച്ചുപോയി,

But nonetheless, despite the hostility,

എന്നിരുന്നാലും ശമനസേന ഈ എതിർപ്പിനെ

firefighters left the vehicle and successfully fought the fire.

മറികടന്നു വാഹനത്തിനു വേളിയില് വന്നു തീകെടുത്തി.

Running the gauntlet through hostile crowds,

അവര്ക്കു പൊതുജനത്തിന്റെ എതിര്പ്പിനെ വകവയ്ക്കാതെ,

and some wearing motorbike helmets to prevent injury.

ബൈക്കിനുപയോഗിക്കുന്ന ഹെല്മറ്റുംധരിച്ചവർ വരിവരിയായി ഓടി.

Some of the local people forcibly took away the hoses

ചില സ്ഥലവാസികള് ഹോസുകള് അഗ്നിശമനസേനയില് നിന്നും പിടിച്ചെടുത്തു

from the firemen to put out the fire in their homes.

തങ്ങളുടെ സ്വന്തം വീടുകളിലെ തീകെടുത്തുവാന് കൊണ്ടുപോയി.

Now, hundreds of homes were destroyed.

നൂറുകണക്കിനു വീടുകള് തീയിലമര്ന്നിരുന്നു.

But the question that lingered in my mind was,

പക്ഷെ എന്റെ മനസില് നിറഞ്ഞുനിന്ന ചോദ്യം ഇതായിരുന്നു

what causes people to destroy fire trucks

എന്തുകൊണ്ടാണു സ്വന്തം വീടുകളുടെ തീകെടുത്താന് വന്ന

headed to their own homes?

അഗ്നിശമനസേനക്കാര്കെതിരെ ആളുകള് തിരിഞ്ഞതു?

Where does such rage come from?

ഈ ദ്വേഷമെല്ലാം എവിടെനിന്നും വന്നു?

And how are we responsible for this?

ഇതിനു ഞങ്ങളെങ്ങിനെ കാരണക്കാരായി?

45 percent of the 14 million people

14കോടിയോളംജനസംഖ്യയുള്ള ദില്ലിയിലെ 45%

who live in Delhi live in unauthorized slums,

ചേരികളിലാണു ജീവിക്കുന്നതു, ഇവയെല്ലാക്കാലത്തും

which are chronically overcrowded.

തിങ്ങിനിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവർക്കടിസ്ഥാന

They lack even the most basic amenities.

സൌകര്യങ്ങളില്ല. ഇതു നമ്മുടെ

And this is something that is common to all our big cities.

മിക്കാവാറുമെല്ലാ വലിയ നഗരങ്ങളുടെയും സ്ഥിതിയാണു.

Back to the DFS. A huge chemical depot caught fire,

നമുക്കു മടങ്ങി ഡി. എഫ്. എസി ലേയ്ക്കുവരാം.

thousands of drums filled with petrochemicals

ഒരുവലിയ കെമിക്കല് ഡിപ്പൊ ഒരിക്കല് തീപിടിച്ചു,

were blazing away and exploding all around us.

പെട്രോകെമിക്ക്കലുകളടങ്ങിയ അനേകം ബാരലുകള്

The heat was so intense, that hoses were used

ഞങ്ങള്ക്കുചുറ്റും പൊട്ടിത്തെറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു,

to cool down firefighters

പക്ഷെ സ്വയരക്ഷയ്ക്കായി

fighting extremely close to the fire, and with no protective clothing.

ഒരുവിധത്തിലുമുള്ള വസ്ത്രങ്ങളാര്ക്കുമില്ലായിരുന്നു.

In India we often love to complain about our government bodies.

ഇന്ത്യയില് നാമെപ്പൊഴും ഗവണ്മെന്റ്റിനെ കുറ്റം പറയാനിഷ്ടപ്പെടുന്നു.

But over here, the heads of the DFS,

എന്നാലിവിടെ ഡി. എഫ്. എസിന്റെ തലവന്മാറ്

Mr. R.C. Sharman, Mr. A.K. Sharman,

ആറ്.സി ശർമ്മയും എ.കെ ശർമ്മയും തങ്ങളുടെ

led the firefight with their men.

കൂട്ടരുമായി മുമ്പോട്ടുപോവുന്നു.

Something wonderful in a country where

കൈകൊണ്ടുള്ളയെല്ലാ തൊഴിലിനെയും പുച്ഛിച്ചുതള്ളുന്ന

manual labor is often looked down upon.

ഈ രാജ്യത്തു ഇതൊരു വലിയകാഴ്ചയാണ്.

(Applause)

(കൈയ്യടി)

Over the years, my faith in the power of storytelling has been tested.

വറ്ഷങ്ങളായി, എന്റെ കഥപറച്ചിലിനുള്ള കഴിവു പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.

And I've had very serious doubt about its efficacy,

എനിക്കതിന്റെ പ്രഭാവത്തെപറ്റി സംശയങ്ങളുണ്ട്,

and my own faith in humanity.

മാനുഷികതയിലെ എന്റെ വിശ്വാസത്തിലും.

However, a film we shot still airs on the National Geographic channel.

എന്നാല് ഞങ്ങള് പിടിച്ച ഒരുസിനിമ നാഷ്ണല് ജിയോഗ്രഫിക്ക് ചാനലില് ഇപ്പോഴും വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

And when it airs I get calls from all the guys I was with

അതുപ്രകാശനം ചെയ്യുമ്പോഴൊക്കെ അതിലുള്ള പലരിൽ നിന്നും എനിക്കു ഫോൺ

and they tell me that they receive hundreds of calls congratulating them.

വിളികള് വരാറുണ്ട്, അവര് പറയാറുണ്ട്, അവരെയനുമോദിച്ചുകൊണ്ടു ലോകത്തിന്റെ പലഭാഗത്തുനിന്നും വിളികള് വരാറുണ്ടെന്നു.

Some of the firemen told me that they were also inspired

അവരില് ചിലറ്പറയാറുണ്ട്, ഇപ്പോളവര് കൂടുതല് നല്ലരീതിയില്

to do better because they were so pleased

പണിചെയ്യാറുണ്ട്, കാരണമവര്ക്കു ആളുകളുടെ അംഗീകാരം

to get thank-yous rather than brick bats.

ലഭിക്കുന്നു, കല്ലേറുകള് മാത്രമല്ല.

It seems that this story helped change perceptions about the DFS,

ഒരുപക്ഷെ ഡി.എഫ്.എസിന്റെ കുറിച്ചുള്ള പ്രതിച്ഛായ ടിവി കാണുന്നതോ,

at least in the minds of an audience in part on televisions,

മാസികകള് വായിക്കുന്നതോ ആയ ആളുകളിലും സ്വന്തം വീടുകള്

read magazines and whose huts aren't on fire.

രക്ഷ്പെട്ടവരിലുമെന്കിലും മാറിവരുന്നു.

Sometimes, focusing on what's heroic, beautiful and dignified,

വല്ലപ്പോഴുമെന്കിലും സാഹചര്യങ്ങളെ വെളിയിൽ നിർത്തി, വീരതയും, മഹത്തരവും,

regardless of the context,

സൌന്ദര്യവുമുള്ള, കാര്യങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോള്

can help magnify these intangibles three ways,

അവ 3 കാര്യങ്ങളെ കാണിക്കുന്നു –

in the protagonist of the story, in the audience,

അതിലെ നായകന്, അതിന്റെ കാഴ്ചക്കാർ,

and also in the storyteller.

പിന്നെ അതിലെ കഥപറയുന്നവന്.

And that's the power of storytelling.

അതാണു കഥപറയലിന്റെ ശക്തിയും.

Focus on what's dignified, courageous and beautiful,

വീരതയും, മഹത്തരവും, സൌന്ദര്യവുമുള്ളവയില്

and it grows. Thank you.

ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോളതു വളരുന്നു. നന്ദി.

(Applause)

(കൈയ്യടി)