The global learning crisis -- and what to do about it | Amel Karboul

Translator: Julia Kalaputi Reviewer: ALEKSANDAR MITEVSKI

I'm the product of a bold leadership decision.

Јас сум производ на одлуката на еден храбар водач.

After 1956, when Tunisia became independent,

После 1956-та кога Тунис стана независна држава

our first president, Habib Bourguiba,

нашиот прв претседател, Хабиб Бургиба,

decided to invest 20 percent of the country's national budget

одлучи да инвестира 20% од националниот буџет на земјата

in education.

во образование.

Yes, 20 percent,

Да, 20 проценти,

on the high end of the spectrum even by today's standards.

максимумот дури и според денешните стандарди.

Some people protested.

Некои протестираа.

What about infrastructure?

Зошто не за инфраструктурата?

What about electricity, roads and running water?

Зошто не за енергетика, патишта и водоснабдување?

Are these not important?

Зарем тие не се важни?

I would argue

Сметам дека

that the most important infrastructure we have are minds,

најважната инфраструктура што ја имаме е умот,

educated minds.

образованиот ум.

President Bourguiba helped establish free, high-quality education

Претседателот Бургиба овозможи, бесплатно образование со врвен квалитет

for every boy and every girl.

за секое момче и девојче.

And together with millions of other Tunisians,

Заедно со милиони луѓе во Тунис,

I'm deeply indebted to that historic decision.

јас чувствувам личен долг кон оваа историска одлука.

And that's what brought me here today,

Тоа е причината што дојдов тука денес,

because today, we are facing a global learning crisis.

бидејќи денес се соочуваме со глобална криза на учењето.

I call it learning crisis and not education crisis,

Ја нарекувам криза на учењето, не криза на образованието

because on top of the quarter of a billion children

бидејќи како капак на 250-те милиони деца

who are out of school today,

кои не одат на училиште,

even more, 330 million children,

во училиштата има 330 милиони деца

are in school but failing to learn.

со потешкотии во учењето.

And if we do nothing,

Ако не преземеме нешто,

if nothing changes,

ако не се смени нешто,

by 2030, just 13 years from now,

до 2030-та, за 13 години значи,

half of the world's children and youth,

половина од светската популација на деца и млади,

half of 1.6 billion children and youth,

половина од 1.6 милијарди деца и млади,

will be either out of school or failing to learn.

ќе бидат надвор од училиштата или ќе имаат потешкотии во учењето.

So two years ago, I joined the Education Commission.

Пред две години, станав член на Комисијата за образование.

It's a commission brought together by former UK Prime Minister

Таа е комисија здружена од страна на бившиот премиер на Британија

and UN Special Envoy for Global Education Gordon Brown.

и специјалниот претставник на ОН Гордон Браун.

Our first task was to find out:

Нашата прва задача беше да откриеме:

How big is the learning crisis?

Колку е голема кризата на учење?

What's actually the scope of the problem?

Кој е реалниот обем на проблемот?

Today we know:

Денес знаеме:

half of the world's children by 2030

половина од децата во светот до 2030-та

will be failing to learn.

ќе имаат потешкотии во учењето.

And that's how actually we discovered

Така всушност откривме

that we need to change the world's focus from schooling to learning,

дека треба да го свртиме вниманието од одење на училиште кон учење,

from just counting how many bodies are in classrooms

не само да ги броеме децата во училниците,

to actually how many are learning.

туку да видиме колкумина од нив учат.

And the second big task was,

Втората главна задача беше:

can we do anything about this?

што може да се преземе?

Can we do anything about this big, vast, silent,

Може нешто да сториме во врска со оваа голема, нечујна,

maybe most-neglected international crisis?

можеби и најзанемарувана меѓународна криза?

And what we found out is, we can.

Откривме дека можеме.

It's actually amazing.

Навистина неверојатно.

We can, for the first time,

За првпат можеме да имаме

have every child in school and learning

само во една генерација, деца кои одат на училиште

within just one generation.

и учат.

And we don't even have to really invent the wheel to do so.

За ова не мораме да измислиме топла вода.

We just need to learn from the best in class,

Треба само да учиме од најдобриот во одделението,

but not any best in class --

но не било кој најдобар.

the best in your own class.

Најдобриот во вашето одделение.

What we did is actually we looked at countries by income level:

Погледнавме во земјите според националниот доход:

low-income, mid-income, high-income.

низок, среден и висок национален доход.

We looked at what the 25 percent fastest improvers in education do,

Видовме што прават 25-те проценти на најбрзите во подобрување на образованието

and what we found out is

и откривме дека

that if every country moves at the same rate as the fastest improvers

ако секоја земја се движи со иста брзина како најдобрите

within their own income level,

во рамките на својот национален доход,

then within just one generation

тогаш за само една генерација

we can have every child in school and learning.

ќе постигнеме секое дете во училиштата да умее да научи.

Let me give you an example.

Ќе ви дадам еден пример.

Let's take Tunisia for example.

Да ја земеме Тунис, на пример,

We're not telling Tunisia, "You should move as fast as Finland."

Не велиме дека треба да се движиме со брзината на Финска.

No disrespect, Finland.

Без навреда за Финска.

We're telling Tunisia,

Велиме дека Тунис треба

"Look at Vietnam."

да погледне во Виетнам.

They spend similar amounts for primary and secondary pupils

Тие потрошиле слични суми за основното и средното образование

as percentage of GDP per capita,

како процент на БДП по жител,

but achieves today higher results.

но денес имаат поголеми резултати.

Vietnam introduced a standardized assessment for literacy and numeracy,

Виетнам примени стандардизирано оценување на писменост и математика.

teachers in Vietnam are better monitored than in other developing countries,

Наставниците во Виетнам подобро се следат отколку во другите земји во развој,

and students' achievements are made public.

а резултатите на учениците се објавуваат јавно.

Резултатите кажуваат.

And it shows in the results.

In the 2015 PISA --

Во 2015 ПИСА

Program for International Student Assessment --

Програма за меѓународно оценување -

Vietnam outperformed many wealthy economies,

Виетнам надмина многу поразвиени економии,

including the United States.

вклучувајќи ги и САД.

Now, if you're not an education expert,

Ако не сте стручњак за образование,

you may ask, "What's new and different?

ќе прашате: Што е ново и различно?

Don't all countries track student progress and make those achievements public?"

Зар и други земји не го прават истотото со следње и објавување на резултатите?

No. The sad answer is no.

Не! За жал одговорот е НЕ.

We are very far from it.

Далеку сме од тоа.

Only half of the developing countries

Само пола од неразвиените земји

have systematic learning assessment at primary school,

имаат систематско оценување во основно образование,

and even less so at lower secondary school.

и дури помалку во средно образование.

So if we don't know

Значи ако не знаеме

if children are learning,

дали децата учат,

how are teachers supposed to focus their attention on delivering results,

како ќе се фокусираат наставниците на резултатите.

and how are countries supposed to prioritize education spending

Како ќе се дава приоритет на трошоци за образование

actually to delivering results,

за да се има резултати,

if they don't know if children are learning?

ако не знаат дали учениците учат?

That's why the first big transformation

Затоа првата трансформација

before investing

пред да се инвестира,

is to make the education system deliver results.

е да се има образовен систем кој ќе дава резултати.

Because pouring more money into broken systems

Зашто фрлање пари во систем кој се распаѓа

may only fund more inefficiencies.

е фрлање пари во неефикасност.

And what deeply worries me --

Длабоко ме загрижува тоа што

if children go to school and don't learn,

децата одат на училиште и не учат,

it devalues education,

тоа го деградира образованието,

and it devalues spending on education,

го деградира финансирањето во образование

so that governments and political parties can say,

за да можат политичарите да речат:

"Oh, we are spending so much money on education,

„Толку многу издвојуваме за образование,

but children are not learning.

но децат не учат.

They don't have the right skills.

Не ги добиваат вистинските вештини.

Maybe we should spend less."

Можеби треба помалку да трошиме.“

Now, improving current education systems to deliver results

Подобрувањето на состојбите во образование за да дадат резултати

is important, but won't be enough.

е важно но не е доволно.

What about countries where we won't have enough qualified teachers?

Што со земјите кои немаат квалификуван наставен кадар?

Take Somalia, for example.

Сомалија, на пример.

If every student in Somalia became a teacher --

Ако секој ученик во Сомалија стане наставник,

every person who finishes tertiary education became a teacher --

ако секој студент кој завршува факултет стане наставник,

we won't have enough teachers.

пак нема да ги има доволно наставници.

And what about children in refugee camps,

А што со децата во бегалските кампови

or in very remote rural areas?

и зафрлените рурални предели?

Take Filipe, for example.

Да го земем Фелипе за пример.

Filipe lives in one of the thousands of communities

Фелипе живее во една од илјадниците општини

alongside the Amazonas rivers.

долж реките на Амазон.

His village of 78 people has 20 families.

Неговото село од 78 луѓе има 20 семејства.

Filipe and a fellow student

Фелипе и неговиот другар

were the only two attending grade 11 in 2015.

беа единствените кои беа во 11-то одд. во 2015-та.

Now, the Amazonas is a state in the northwest of Brazil.

Амазон е држава во северо-западен Бразил.

It's four and a half times the size of Germany,

Четири и пол пати поголема од Германија,

and it's fully covered in jungle and rivers.

целосно покриена со џунгли и реки.

A decade ago, Filipe and his fellow student

Пред 10 години Фелипе и неговиот другар

would have had just two alternatives:

ќе имаа две можности:

moving to Manaus, the capital, or stopping studying altogether,

да се преселат во Манаус или да се откажат од учењето

which most of them did.

како многумина.

In 2009, however, Brazil passed a new law

Но, во 2009 год. Бразил донесе нов закон

that made secondary education a guarantee for every Brazilian

и средното образование стана достапно за сите

and an obligation for every state to implement this by 2016.

и обврска на секоја држава да го имплементира до 2016-та.

But giving access to high-quality education,

Пристапот до високото образование,

you know, in the Amazonas state, is huge and expensive.

знаете, во Амазон тоа е прескапо.

How are you going to get, you know, math and science and history teachers

Како ќе имате наставници по математика, наука или историја,

all over those communities?

насекаде низ овие општини?

And even if you find them,

Дури и да ги најдете,

many of them would not want to move there.

повеќето нема да сакаат да одат таму.

So faced with this impossible task,

Соочени со оваа тешка задача,

civil servants and state officials

државните службеници и администартивни работници

developed amazing creativity and entrepreneurship.

покажаа креативност и неверојатно претприемништво.

They developed the media center solution.

Изградија медиумски центар.

It works this way.

Еве како функционира тоа.

You have specialized, trained content teachers in Manaus

Има специјално обучени предметни наставници во Манаус

delivering classroom via livestream

кои предаваат во живо

to over a thousand classrooms in those scattered communities.

во повеќе од илјада училници во зафрлените општини.

Those classrooms have five to 25 students,

Тие училници имаат 5-25 ученици,

and they're supported by a more generalist tutoring teacher

и се потмомогнати од други, предавачи

for their learning and development.

во текот на нивното учење и развој.

The 60 content teachers in Manaus

60-те предметни наставници во Манаус

work with over 2,200 tutoring teachers in those communities

работат со преку 2.200 други предавачи

to customize lesson plans to the context and time.

за да ги приспособат лекциите содржински и временски.

Now, why is this division

Да видиме зошто е важна оваа поделба

between content teacher and tutoring teacher important?

помеѓу предметни наставници и предавачи.

First of all, as I told you, because in many countries,

Прво, како што споменав, затоа што во многу земји

we just don't have enough qualified teachers.

немаме доволно квалификувани наставници.

But secondly also because teachers do too many things

Второ, бидејќи наставниците вршат премногу работи

they're either not trained for or not supposed to do.

за кои или не се обучени или не треба да ги прават.

Let's look at Chile, for example.

Да го погледнеме Чиле, на пример.

In Chile, for every doctor,

Во Чиле, на секој лекар

you have four and a half people,

има 4 и пол луѓе,

four and a half staff supporting them,

4 и пол вработени кои му помагаат,

and Chile is on the low end of the spectrum here,

а Чиле е подолу од стандардите

because in developing countries, on average, every doctor

бидејќи во неразвиените земји, во просек секој лекар

has 10 people supporting them.

има 10 луѓе кои му помагаат.

A teacher in Chile, however,

Но наставникот во Чиле,

has less than half a person,

има помалку од половина човек,

0.3 persons, supporting them.

0,3 луѓе кои им помагаат.

Imagine a hospital ward with 20, 40, 70 patients

Замислете болничко оделение со 20, 40, 70 пациенти

and you have a doctor doing it all by themselves:

а имате само еден доктор кој работи се` сам:

no nurses, no medical assistants,

без сестри, без асистенти,

no one else.

никој.

You will say this is absurd and impossible,

Ќе речете ова е апсурдно и невозможно,

but this is what teachers are doing all over the world every day

но ова е тоа што го прават наставниците во цел свет секојдневно,

with classrooms of 20, 40, or 70 students.

во училниците со 20, 40, 70 ученици.

So this division between content and tutoring teachers is amazing

Значи, оваа поделба меѓу предметни наставници и предавачи е чудесна

because it is changing the paradigm of the teacher,

бидејќи го менува начинот на подучување,

so that each does what they can do best

така што секој прави тоа што најдобро умее

and so that children are not just in school

и децата не само што се на училиште

but in school and learning.

туку и учат на училиште.

And some of these content teachers,

Некои од овие предметни наставници

they became celebrity teachers.

станаа познати наставници.

You know, some of them run for office,

Некои се кандидират за одредени позиции

and they helped raise the status of the profession

и помагаат да се издигне статусот на професијата

so that more students wanted to become teachers.

и да привлечат млади луѓе да станат наставници.

And what I love about this example

Она што мене ми се допаѓа во овој пример

is beyond changing the paradigm of the teacher.

е повеќе од промената на начинот на предавање.

It teaches us how we can harness technology for learning.

Примерот не` учи како да ја примениме технологијата за учење.

The live-streaming is bidirectional,

Предавањата во живо се двонасочни,

so students like Filipe and others can present information back.

така што учениците како Фелипе можат да вратат информации.

And we know technology is not always perfect.

Технологијата не е секогаш совршена.

You know, state officials expect

Државните службеници очекуваат

between five to 15 percent of the classrooms

5-15 училници

every day to be off live-stream

да не се вклучени

because of flood, broken antennas or internet not working.

поради поплави, неисправни антени или лош интернет.

And yet, Filipe is one of over 300,000 students

А Фелипе е еден од 30.000-те ученици кои имаат корист

that benefited from the media center solution

од идејата за медиумски центар

and got access to postprimary education.

и се запишани во пост-основно образование.

This is a living example

Ова е реален пример

how technology is not just an add-on

дека технологијата не е само додаток

but can be central to learning and can help us bring school to children

туку може да е основа за учењето и да ги собере децата на училиште

if we cannot bring children to school.

ако ние не можеме тоа да го сториме.

Now, I hear you.

Знам дека

You're going to say,

сега ќе речете:

"How are we going to implement this all over the world?"

„Како ќе го примениме ова ширум светот?“

I've been in government myself

Јас бев во владата

and have seen how difficult it is even to implement the best ideas.

и видов колку е тешко да се применат дури и најдобрите идеи.

So as a commission, we started two initiatives

Затао како комисија почнавме 2 иницијативи да го реализираме

to make the "Learning Generation" a reality.

проектот „Генерацијата која учи“.

The first one is called the Pioneer Country Initiative.

Првата е т.н. Пионерска државна иницијатива.

Over 20 countries from Africa and Asia

Над 20 држави во Африка и Азија

have committed to make education their priority

се нафатија образовнието да им е приоритетно

and to transform their education systems to deliver results.

и да го трнасформираат образовниот систем за да имаат резултати.

We've trained country leaders

Обучивме лидери на земји

in a methodology called the delivery approach.

во методологијата наречена пристап на доделување.

What this does is basically two things.

Ова всушност прави две нешта.

In the planning phase, we take everyone into a room --

Во фазата на планирање ги собираме сите,

teachers, teacher unions, parent associations,

наставници, синдикати, здруженија на родители

government officials, NGOs, everyone --

владини претставници, невладини и останати,

so that the reform and the solution we come up with

така што решенијата и реформите кои ќе ги донесеме

are shared by everyone and supported by everyone.

ги споделуваме со сите и ја имаме нивната поддршка.

And in the second phase,

Во втората фаза,

it does something special.

има нешто посебно.

It's kind of a ruthless focus on follow-up.

Тоа е еден вид на безмилосно фокусирање на следењето.

So week by week you check,

Со недели се следи

has that been done, what was supposed to be done,

што е направено, што требаше да се направи,

and even sometimes sending a person physically to the district or school

а понекогаш се испраќаат луѓе во местото или училиштето

to check that versus just hoping that it happened.

за да проверат дека очекуваното навистина се случило.

It may sound for many common sense,

За некои ова звучи нормално,

but it's not common practice,

но не е вообичаена практика,

and that's why actually many reforms fail.

и затоа многу реформи не успеваат.

It has been piloted in Tanzania,

Имаше пилот програма во Танзанија

and there the pass rate for students in secondary education

и процентот на ученици кои преминале во средно училиште

was increased by 50 percent in just over two years.

се зголеми за 50% за само две години.

Now, the next initiative to make the Learning Generation a reality

Следниот чекор за да се реализира проектот „Генерацијата која учи“

is financing. Who's going to pay for this?

е финансирањето. Кој ќе го плати ова?

So we believe and argue

Веруваме и расправаме дека

that domestic financing has to be the backbone of education investment.

треба да е столбот на инвестирањето во образование.

Do you remember when I told you about Vietnam earlier

Се сеќавате дека го споменав Виетнам претходно

outperforming the United States in PISA?

кој ги надмина САД во ПИСА.

That's due to a better education system,

Тоа се должи на подобриот образовен систем

but also to Vietnam increasing their investment

но и на зголемените инвестиции на Виетнам

from seven to 20 percent of their national budget in two decades.

од 7-20% од нивниот национален буџет во две децении.

But what happens if countries want to borrow money for education?

Што ако земјите сакаат да земат заем за образование?

If you wanted to borrow money to build a bridge or a road,

Ако земате заем за изградба на патишта или мостови

it's quite easy and straightforward,

тогаш е лесно и брзо,

but not for education.

но не и за образованието.

It's easier to make a shiny picture of a bridge and show it to everyone

Полесно е да прикажете некоја сјајна фотографија од мост

than one of an educated mind.

отколку слика од некој образован ум.

That's kind of a longer term commitment.

Тоеа е посветеност која бара повеќе време.

So we came up with a solution

Затоа дојдовме до решение

to help countries escape the middle income trap,

да помогнеме во надминување на препреките на средниот доход.

countries that are not poor enough or not poor, thankfully, anymore,

да помогнеме на земји кои не се ни богати ни сиромашни веќе,

that cannot profit from grants or interest-free loans,

кои не профитираат од грантови или бескаматни заеми,

and they're not rich enough

но не се ни доволно богати

to be able to have attractive interests on their loans.

да привлечат внимание за нивните заеми.

So we're pooling donor money in a finance facility for education,

Значи собираме донаторски пари за поддршка на образованието

which will provide more finance for education.

кое ќе обезбеди повеќе финансии за образование.

We will subsidize, or even eliminate completely,

Ќе субвенционираме или целосно ќе ги отфрлиме

interest payments on the loans

каматните плаќања на земите

so that countries that commit to reforms

така што земјите кои ќе се посветат на реформите

can borrow money,

можат да позајмуваат,

reform their education system, and pay this money over time

да го реформираат нивниот образовен систем и да платат со тек на време

while benefiting from a better-educated population.

додека имаат поквалитено образувана популација.

This solution has been recognized in the last G20 meeting in Germany,

Ова решение беше признато на последната средба на Г20 во Германија,

and so finally today education is on the international agenda.

и денес образованието се наоѓа во меѓународната агенда.

But let me bring this back to the personal level,

Да го поврзам ова со мојот личен пример сега,

because this is where the impact lands.

бидејќи тука ги има резултатите.

Without that decision to invest a young country's budget,

Ако младата држава не инвестираше

20 percent of a young country's budget in education,

20 проценти од нејзиниот буџет за образование,

I would have never been able to go to school,

јас никогаш немаше да се школувам,

let alone in 2014

уште помалку да станам

becoming a minister in the government

министер на влада во 2014-та

that successfully ended the transition phase.

која успешно ја заврши транзицијата.

Tunisia's Nobel Peace Prize in 2015

Нобеловата награда што ја доби Тунис во 2015-та

as the only democracy that emerged from the Arab Spring

како единствена демократија која произлезе од Арапската пролет,

is a legacy to that bold leadership decision.

е резултатот на храбрата одлука на еден водач.

Education is the civil rights struggle,

Образованието е битка за граѓански права,

it's the human rights struggle of our generation.

тоа е битка за човекови права на нашата генерација.

Quality education for all:

Квалитетно образование за секој-

that's the freedom fight that we've got to win.

-тоа е битката за слобода која мораме да ја извојуваме.

Thank you.

Ви благодарам!

(Applause)

(Аплауз)