Krista Tippett: Reconnecting with compassion

Translator: SIXTO RAMIREZ Reviewer: Schubert Malbas

We're here to celebrate compassion.

Narito tayo upang itanghal ang pakikiramay.

But compassion, from my vantage point,

Subalit ang pakikiramay, sa aking pakiwari,

has a problem.

ay may problema.

As essential as it is across our traditions,

Mahalaga man ito sa ating mga tradisyon,

as real as so many of us know it to be

at walang dudang nararamdaman natin ito sa ating araw-araw na pamumuhay,

in particular lives,

gaya nang alam ng marami sa atin,

the word "compassion" is hollowed out in our culture,

naging mali ang kahulugan ng katagang "pakikiramay" sa ating kultura,

and it is suspect in my field of journalism.

lalo sa larangan ng pamamahayag.

It's seen as a squishy kumbaya thing,

Madalas ito'y pinupuri kahit hindi naman angkop,

or it's seen as potentially depressing.

at minsa'y tinitingnan ito ng may kasamang lungkot.

Karen Armstrong has told what I think is an iconic story

Si Karen Armstrong ay may sinabi na sa pakiwari ko'y isang napakabuluhang istorya

of giving a speech in Holland

nang siya'y nagbigay ng talumpati sa Holland

and, after the fact, the word "compassion"

at ang katagang "pakikiramay"

was translated as "pity."

ay isinalin na "pagkaawa".

Now compassion, when it enters the news,

Ngayon, sa mga balita, ang pakikiramay

too often comes in the form

ay kadalasa'y mababasa

of feel-good feature pieces

sa mga tampok na lathala na hatid ay pampalubag-loob

or sidebars about heroic people

o hindi kaya'y ukol sa mga bayaning

you could never be like

hindi kailanman mapaparisan

or happy endings

o sa mga magagandang katapusan

or examples of self-sacrifice

o mga halimbawa ng pagsasakripisyo

that would seem to be too good to be true

na sana nga'y

most of the time.

nagkakatotoo nang madalas.

Our cultural imagination about compassion

Ang likhang-isip ng ating kultura hinggil sa pakikiramay

has been deadened by idealistic images.

ay pinawalang-buhay ng mga idiyalistikong pag-iisip.

And so what I'd like to do this morning

Kaya, sa umagang ito,

for the next few minutes

sa susunod na ilang mga sandali,

is perform a linguistic resurrection.

ay gusto kong magsagawa ng isang muling pagbagon sa linguwistika.

And I hope you'll come with me on my basic premise

At inaasahan kong aayon kayo sa aking pangunahing batayan

that words matter,

na ang mga salita ay mahalaga,

that they shape the way we understand ourselves,

na hinuhubog nito kung papaano natin inuunawa ang ating mga sarili,

the way we interpret the world

kung papaano natin nakikita ang kamunduhan

and the way we treat others.

at kung paano natin pinakikitunguhan ang ating kapwa.

When this country

Ang bayang ito,

first encountered genuine diversity

noong taong 1960,

in the 1960s,

sa unang pagkakataon ay dumanas ng tunay na pagkakaiba,

we adopted tolerance

at ang pagtanggap sa iba

as the core civic virtue

ay naging ugat na kaugalian

with which we would approach that.

na ating titingnan ngayon.

Now the word "tolerance," if you look at it in the dictionary,

Ang salitang "pagtanggap", kung titingnan mo sa diksiyunaryo,

connotes "allowing," "indulging"

ay katumbas ng "pagpayag", "pagbibigay"

and "enduring."

at "pagtitiis".

In the medical context that it comes from,

Sa konteksto medikal na pinaghanguan nito,

it is about testing the limits of thriving

ito'y patungkol sa kung gaano katagal maaring mabuhay

in an unfavorable environment.

sa isang nakapipinsalang kapaligiran.

Tolerance is not really a lived virtue;

Sa katunayan, ang pagtanggap ay hindi isang tunay na birtud.

it's more of a cerebral ascent.

Sa halip, ito ay nasa utak lang.

And it's too cerebral

At dahil nasa utak ito

to animate guts and hearts

napapagalaw nito ang ating kalamnan, ang puso,

and behavior

at asal

when the going gets rough.

kahit pa dumating ang maraming gulo.

And the going is pretty rough right now.

At totoong mas magulo na tayo ngayon.

I think that without perhaps being able to name it,

Sa aking pakiwari, kahit marahil hindi tuwirang matutukoy ito,

we are collectively experiencing

nararanasan nating lahat

that we've come as far as we can

na nandito ngayon dahil sa pagtanggap sa iba

with tolerance as our only guiding virtue.

bilang tanging gabay-asal.

Compassion is a worthy successor.

Ang pakikiramay ay isang karapat-dapat na kapalit.

It is organic,

Nilalaman nito

across our religious, spiritual and ethical traditions,

ang ating mga pananampalataya, ispiritwal, at etikal na paniniwala,

and yet it transcends them.

at lalong higit pa sa mga ito.

Compassion is a piece of vocabulary

Ang pakikiramay ay isang salita sa bukabularyo

that could change us if we truly let it sink into

na makapagpapabago sa atin kung hahayaan natin itong maging bahagi

the standards to which we hold ourselves and others,

ng mga sukatan na ating pinanghahawakan para ating sarili at sa iba,

both in our private and in our civic spaces.

sa ating pamumuhay maging pribado o sibiko.

So what is it, three-dimensionally?

Papaano natin ito susukatin?

What are its kindred and component parts?

Ano ang mga magkakaugnay at bumubuong bahagi nito?

What's in its universe of attendant virtues?

Ano ito sa kalawakan ng magkakaugnay na mga kagandahang-asal?

To start simply,

Una,

I want to say that compassion is kind.

ang pakikiramay ay kabaitan.

Now "kindness" might sound like a very mild word,

Ngayon, sa pandinig, tila baga ang kabaitan ay isang napakalumanay na kataga,

and it's prone to its own abundant cliche.

at madali itong isipin na cliche.

But kindness is an everyday byproduct

Subalit ang kabaitan ay pang-araw-araw na kakambal

of all the great virtues.

ng lahat ng kagandahang-asal.

And it is a most edifying form

At ito'y isang matayog na uri

of instant gratification.

na nagbibigay ng agad na kaluguran.

Compassion is also curious.

Ang pakikiramay ay ang pagiging curious.

Compassion cultivates and practices curiosity.

Linilinang at inuugali ng pakikiramay ang kuriosidad.

I love a phrase that was offered me

Gusto ko ang kataga na binanggit sa akin

by two young women

ng dalawang kabataang babaeng

who are interfaith innovators in Los Angeles,

"interfaith innovators" sa Los Angeles,

Aziza Hasan and Malka Fenyvesi.

sina Aziza Hasan at Malka Fenyvesi.

They are working to create a new imagination

Nagsusumikap silang lumikha ng bagong imahenasyon

about shared life among young Jews and Muslims,

hinggil sa sama-samang pamumuhay ng mga Jews at mga Muslim,

and as they do that, they cultivate what they call

at tinawag nila itong

"curiosity without assumptions."

"kuriosidad na walang pagpapalagay."

Well that's going to be a breeding ground for compassion.

Tunay ngang magiging punlaan ito ng pakikiramay.

Compassion can be synonymous with empathy.

Kaisa-ng-damdamin ay isa pang maaaring kahulugan ng pakikiramay.

It can be joined with the harder work

May mas mahirap na gawin na maisasama dito:

of forgiveness and reconciliation,

ang pagpapatawad at pakikipagkasundo,

but it can also express itself

ngunit maari din na ang ibig sabihin ay

in the simple act of presence.

ang pagdalo at pakikipagkita ng personal.

It's linked to practical virtues

kaugnay rin mga praktikal na magagandang-asal

like generosity and hospitality

tulad ng pagkabukas-palad at mabuting pakikitungo

and just being there,

at sa simpleng pakikiharap lamang,

just showing up.

at sa pagpapakita sa ating mga kaibigan.

I think that compassion

Pakiwari ko'y ang pakikiramay

also is often linked to beauty --

ay iniuugnay din sa kagandahan --

and by that I mean a willingness

at ang ibig kong sabihin ay ang pagkukusang

to see beauty in the other,

pagpansin sa kagandahan ng iba,

not just what it is about them

dahil higit pa ito sa

that might need helping.

pagbibigay tulong lang.

I love it that my Muslim conversation partners

Natutuwa ako na ang aking mga nakakadiskurso na mga Muslim

often speak of beauty as a core moral value.

ay madalas banggitin ang kagandahan-asal bilang isang moral na birtud.

And in that light, for the religious,

Sa ganitong pagkaunawa, para sa mga relihiyoso,

compassion also brings us

inaakay tayo ng pakikiramay

into the territory of mystery --

sa lugar ng misteryo --

encouraging us not just

hinihimok tayong masdan

to see beauty,

hindi lamang ang kagandahan,

but perhaps also to look for the face of God

ngunit pati na rin ang mukha ng Diyos

in the moment of suffering,

sa sandali ng pighati,

in the face of a stranger,

sa mukha ng di-kakilala,

in the face of the vibrant religious other.

sa mukha ng mga maka-relihiyoso.

I'm not sure if I can show you

Hindi ko tiyak na maipakikita ko sa inyo

what tolerance looks like,

kung ano ang kamukha ng pakikibagay

but I can show you what compassion looks like --

subalit maipakikita ko sa inyo kung ano ang kamukha ng pakikiramay --

because it is visible.

sapagka't ito ay nakikita.

When we see it, we recognize it

Kapag nakikita natin ito, makikilala natin ito

and it changes the way we think about what is doable,

at binabago nito ang ating pagtingin sa bagay na maaring gawin,

what is possible.

mga bagay na posible.

It is so important

Lubhang mahalaga

when we're communicating big ideas --

na kapag nagsasabi tayo ng mga mga malalaking ideya --

but especially a big spiritual idea like compassion --

lalo na ba't ang malaking espiritwal na ideya tulad ng pakikiramay --

to root it as we present it to others

na habang inuulat natin ito sa iba'y

in space and time and flesh and blood --

inuugat natin ito sa lugar, panahon at sa katawa't dugo --

the color and complexity of life.

ang kulay at gusot ng buhay.

And compassion does seek physicality.

Layon ng pakikiramay ang gawaing pisikal.

I first started to learn this most vividly

Natutunan ko ito mula

from Matthew Sanford.

kay Matthew Sanford.

And I don't imagine that you will realize this

Palagay ko'y hindi ninyo maiisip ito

when you look at this photograph of him,

kung basta titingnan ninyo lamang itong litrato niya

but he's paraplegic.

sapagkat hindi na siya nakakagalaw.

He's been paralyzed from the waist down since he was 13,

Hindi na siya maaring gumalaw mula sa baywang pababa mula noong siya'y 13 gulang

in a car crash that killed his father and his sister.

dahil sa isang banggaan ng kotse na ikinamatay ng kanyang ama at kapatid na babae.

Matthew's legs don't work, and he'll never walk again,

Hindi na mailakad ni Matthew ang kanyang mga paa, at hindi na siya muling makalalakad kailan man,

and -- and he does experience this as an "and"

at -- lagi niyang pinapamalas ang salitang "at"

rather than a "but" --

sa halip na "ngunit" --

and he experiences himself

at nararanasan niya ang kanyang sarili

to be healed and whole.

na pinagagaling at buong-buo.

And as a teacher of yoga,

At bilang guro sa yoga,

he brings that experience to others

inilalahad niya ang karanasang iyon

across the spectrum of ability and disability,

sa kaninuman: may kapansanan man o wala,

health, illness and aging.

sa malulusog, sa may sakit, at sa matatanda.

He says that he's just at an extreme end

Sinasabi niya na nagkataon lang na siya'y nasa dulo

of the spectrum we're all on.

ng ating depinisyon tungkol sa buhay.

He's doing some amazing work now

Gumagawa siya ng mga kamangha-manghang bagay

with veterans coming back from Iraq and Afghanistan.

para sa mga beteranong galing Iraq at Afghanistan.

And Matthew has made this remarkable observation

Si Matthew ay may pambihirang obserbasyon

that I'm just going to offer you and let it sit.

na ikukuwento ko sa inyo.

I can't quite explain it, and he can't either.

Hindi ko lubos na maipaliwanag ito, at maski na rin siya.

But he says that he has yet to experience someone

Subalit sinasabi niya na hindi pa siya nakakakita ng tao

who became more aware of their body,

na matapos matanto ang kahinaan

in all its frailty and its grace,

ng kanyang katawa'y

without, at the same time,

hindi rin naramdaman

becoming more compassionate towards all of life.

ang higit na pakikiramay sa iba.

Compassion also looks like this.

Ito pa ang isang larawan ng pakikiramay:

This is Jean Vanier.

Siya si Jean Vanier.

Jean Vanier helped found the L'Arche communities,

Itinatag ni Jean Vanier and L'Arche Communities,

which you can now find all over the world,

na matatagpuan niyo sa buong mundo,

communities centered around life

mga komunidad na binubuo

with people with mental disabilities --

ng mga taong may kapansanan sa utak --

mostly Down syndrome.

at karamiha'y may Down syndrome.

The communities that Jean Vanier founded,

Ang komunidad na itinatag ni Jean Vanier,

like Jean Vanier himself,

ay tulad niya,

exude tenderness.

may lubos ang pagkamagiliw.

"Tender" is another word

"Magiliw" ay isang salita

I would love to spend some time resurrecting.

na nais kong bigyan pagpapahalaga.

We spend so much time in this culture

Sa kultura ngayon, maraming panahon ang ating ginugugol

being driven and aggressive,

sa pagigiing agresibo at mapusok,

and I spend a lot of time being those things too.

at madalas ko rin ugali ito.

And compassion can also have those qualities.

Minsan ang pakikiramay ay nagiging agresibo din.

But again and again, lived compassion

Ngunit lagi tayong pinapaalalahanan na ang pakikiramay

brings us back to the wisdom of tenderness.

ay nakaugat sa pagiging magiliw.

Jean Vanier says

Sinasabi ni Jean Vanier

that his work,

na ang kanyang gawain,

like the work of other people --

tulad ng gawain ng iba --

his great, beloved, late friend Mother Teresa --

kanyang dakila't minamahal na kaibigan, na si Mother Teresa --

is never in the first instance about changing the world;

kailanman hindi hangad na baguhin ang mundo;

it's in the first instance about changing ourselves.

sa katunayan, ito'y tungkol sa pagbabago ng ating mga sarili.

He's says that what they do with L'Arche

Sinasabi niya na ang ginagawa nila sa L'Arche

is not a solution, but a sign.

ay hindi isang solusyon, kundi isang palatandaan.

Compassion is rarely a solution,

Ang pakikiramay ay bihirang maging solusyon;

but it is always a sign of a deeper reality,

ito'y paalala ng mas malalim na katotohanan,

of deeper human possibilities.

ng mas malalim na posibilidad para sa tao.

And compassion is unleashed

Naisisiwalat ang pakikiramay

in wider and wider circles

sa mas maraming tao

by signs and stories,

sa pamamagitan ng mga paalala at kwento,

never by statistics and strategies.

at hindi sa statistika at estratehiya.

We need those things too,

Kailangan din natin ang mga bagay na iyon,

but we're also bumping up against their limits.

ngunit madalas tayong nagkukulang.

And at the same time that we are doing that,

At samantalang ginagawa natin ito,

I think we are rediscovering the power of story --

sa tingin ko ay muli nating natutuklasan ang bisa ng istorya --

that as human beings, we need stories

na bilang mga tao, kinakailangan natin ang mga kwento

to survive, to flourish,

upang manatiling buhay, upang lumusog,

to change.

upang magbago.

Our traditions have always known this,

Laman ito ng ating mga tradisyon,

and that is why they have always cultivated stories at their heart

at dahil dito, nakaugat na ang mga kwento sa ating lahi

and carried them forward in time for us.

at nakarating sa panahon ngayon.

There is, of course, a story

Sa katuna'y may isang istorya

behind the key moral longing

hinggil sa pangunahing mithiin

and commandment of Judaism

at batas ng Judaism

to repair the world -- tikkun olam.

na gawing tuwid ang kamunduhan -- ang tikkun olam.

And I'll never forget hearing that story

Hindi ko malilimutan ang istoryang ito na narinig ko mula

from Dr. Rachel Naomi Remen,

kay Dr. Rachel Naomi Remen,

who told it to me as her grandfather told it to her,

na nagmula pa sa kanyang lolo,

that in the beginning of the Creation

tungkol sa mga pangyayari noong

something happened

unang araw ng Paglikha:

and the original light of the universe

ang pinakaunang liwanag ng santinakpan

was shattered into countless pieces.

ay nadurog sa di mabilang na mga piraso.

It lodged as shards

Iyon ay bumaon na animo'y mga bubog

inside every aspect of the Creation.

sa bawat anyo ng Nilikha.

And that the highest human calling

At ang pinakamataas na layunin ng tao

is to look for this light, to point at it when we see it,

ay hanapin ang liwanag na ito, at matapos matuklasa'y ituro ito,

to gather it up,

pulutin ito,

and in so doing, to repair the world.

at sa ganoong paraa'y maisasayos ang mundo.

Now this might sound like a fanciful tale.

Maari mong isiping isa itong napakamalikhaing kuwento.

Some of my fellow journalists might interpret it that way.

Marahil ganito rin ang pananaw ng ilan sa aking kapwa-mamahayag.

Rachel Naomi Remen says

Sinasabi ni Rachel Naomi Remen

this is an important and empowering story

na ito ay isang kwento na mahalaga at mabisa

for our time,

para sa ating panahon,

because this story insists

sapagka't ang kwentong ito'y may binibigyan-diin:

that each and every one of us,

na ganoon ma't bawat isa sa atin

frail and flawed as we may be,

ay maaaring may kahinaan at kapintasan,

inadequate as we may feel,

at maaring sa pakiwari'y may kakulangan,

has exactly what's needed

ito mismo ang kailangan upang

to help repair the part of the world

makatulong tayo sa maliit na bahagi ng mundo

that we can see and touch.

na ating nakikita at nadadama.

Stories like this,

Ang mga kwentong tulad nito,

signs like this,

ang mga paalala tulad nito

are practical tools

ay mga praktikal na paraaan

in a world longing to bring compassion

sa mundong nagmimithing maghatid ng pakikiramay

to abundant images of suffering

sa napakaraming paghihirap

that can otherwise overwhelm us.

na maaring gumupo sa atin.

Rachel Naomi Remen

Sa katunayan, ibinabalik ni Rachel Naomi Remen

is actually bringing compassion

ang pakikiramay

back to its rightful place alongside science

sa dati nitong lugar kaagapay ng agham

in her field of medicine

sa kanyang larangan ng medisina

in the training of new doctors.

sa paghubog ng mga bagong doktor.

And this trend

Itong kalakaran

of what Rachel Naomi Remen is doing,

ng mga ginagawa ni Rachel Naomi,

how these kinds of virtues

itong paglalagay ng iba't-ibang kagandahang-asal

are finding a place in the vocabulary of medicine --

sa bokabularyo ng medisina --

the work Fred Luskin is doing --

ang mga ginagawa ni Fred Luskin --

I think this is one of the most fascinating developments

sa aking palagay, ay isa sa mga bukod-tanging pag-unlad

of the 21st century --

ng ika-21 siglo --

that science, in fact,

na hinugot ng siyensa

is taking a virtue like compassion

ang isang birtud tulad ng pakikiramay

definitively out of the realm of idealism.

mula sa larangan ng idiyalismo.

This is going to change science, I believe,

Sa aking paniniwala, babaguhin nito ang agham,

and it will change religion.

at babaguhin nito ang relihiyon.

But here's a face

Subalit may isang tao

from 20th century science

mula sa siyensa ng ika-20 siglo

that might surprise you

na maaaring ikagulat niyo

in a discussion about compassion.

ukol sa ating diskuyson hinggil sa pakikiramay.

We all know about the Albert Einstein

Alam nating lahat ang tungkol kay Albert Eistein

who came up with E = mc2.

na binuo ang E=mc2.

We don't hear so much about the Einstein

Marahil hindi natin alam ang tungkol sa pag-iimbita ni Einstein kay Marian Anderson,

who invited the African American opera singer, Marian Anderson,

isang African-American na opera singer, na tumira sa kanyang bahay

to stay in his home when she came to sing in Princeton

nang siya'y dumating upang kumanta sa Princeton

because the best hotel there

dahil ang pinakamagandang hotel noon

was segregated and wouldn't have her.

ay segregated at bawal siya doon.

We don't hear about the Einstein who used his celebrity

Marahil hindi natin alam na ginamit ni Einstein ang kanyang pagiging sikat

to advocate for political prisoners in Europe

upang ipagtanggol ang mga nabilanggo sa Europe dahil sa pulitika

or the Scottsboro boys

o ang mga kabataang Scottsboro

in the American South.

sa Katimugan.

Einstein believed deeply

Matindi ang paniniwala ni Einstein

that science should transcend

na higit pa sa pagkakaibang nasiyonal at etnikal

national and ethnic divisions.

ang layunin ng agham.

But he watched physicists and chemists

Subalit kasama din niya ang mga physicists at chemists

become the purveyors of weapons of mass destruction

na naging susi ng paggawa ng armas ng mass destruction

in the early 20th century.

sa pagpasok ng ika-20 siglo.

He once said that science in his generation

Minsa'y sinabi niya na ang agham noon

had become like a razor blade

ay tulad ng isang labaha

in the hands of a three-year-old.

sa kamay ng tatlong taong gulang.

And Einstein foresaw

At nakinita ni Einstein

that as we grow more modern

na habang tayo'y nagiging mas moderno

and technologically advanced,

at umuunlad sa teknolohiya,

we need the virtues

kakailanganin natin ang kagandahaang-asal

our traditions carry forward in time

na hatid ng ating mga tradisyon

more, not less.

ng mas madalas pa.

He liked to talk about the spiritual geniuses of the ages.

Lagi din niyang nababanggit ang mga genius na pang-ispiritwal.

Some of his favorites were Moses,

Ilan sa kanyang mga paborito'y sina Moses,

Jesus, Buddha, St. Francis of Assisi,

Hesus, Buddha, St. Francis of Assisi,

Gandhi -- he adored his contemporary, Gandhi.

Gandhi -- gustong-gusto niya si Gandhi, na kapanahunan niya.

And Einstein said --

At sinabi ni Einstein --

and I think this is a quote,

sa tingin ko ito ay isang kataga,

again, that has not been passed down in his legacy --

na hindi madalas iugnay sa kanya --

that "these kinds of people

na "ang mga taong ito

are geniuses in the art of living,

ay genius sa paraan ng pamumuhay, sila'y

more necessary

mas kailangan

to the dignity, security and joy of humanity

sa ikararangal, ikatitiwasay at ikaliligaya ng tao

than the discoverers of objective knowledge."

higit sa mga manunuklas ng karunungan."

Now invoking Einstein

Marahil, ang pagbanggit kay Einsten

might not seem the best way to bring compassion down to earth

ay hindi ang pinakamainam na paraan upang ibalik sa mundo ang pakikiramay

and make it seem accessible to all the rest of us,

at gawin itong kaugalian bawat isa sa atin,

but actually it is.

ngunit, sa katunayan, ay pwede din naman.

I want to show you

Nais kong ipakita sa inyo

the rest of this photograph,

ang litratong ito,

because this photograph

sapagkat ang litratong ito

is analogous to what we do to the word "compassion" in our culture --

ay kawangis ng katagang "pakikiramay" sa ating kultura --

we clean it up

nililinis natin ito

and we diminish its depths and its grounding

binabawasan natin ang mga lalim at sandigan nito

in life, which is messy.

sa buhay na magusot.

So in this photograph

Kaya, sa litratong ito

you see a mind looking out a window

makikita ninyo na mula sa bintana ay may minamasdan

at what might be a cathedral -- it's not.

na tila baga isang katedral -- mali.

This is the full photograph,

Ito ang buong litrato,

and you see a middle-aged man wearing a leather jacket,

isang lalaking nakasuot ng leather jacket,

smoking a cigar.

hawak ang isang tabako.

And by the look of that paunch,

Sa hugis lamang ng malaking tiyang iyan,

he hasn't been doing enough yoga.

ay hindi sapat ang kanyang pag-yoyoga.

We put these two photographs side-by-side on our website,

Pinagtabi namin ang dalawang litratong ito sa aming website,

and someone said, "When I look at the first photo,

at may nagsabi, "Kapag tinitingnan ko ang unang litrato,

I ask myself, what was he thinking?

tinatanong ko ang aking sarili: Ano kaya ang iniisip niya?

And when I look at the second, I ask,

At kapag tinitingnan ko naman ang ikalawang litrato, tinatanong ko:

what kind of person was he? What kind of man is this?"

Anong klaseng tao siya? Anong klaseng lalaki ito?"

Well, he was complicated.

Sa katunayan, komplikado siya:

He was incredibly compassionate

Labis ang kanyang pakikiramay

in some of his relationships

sa ilan niyang mga kasamahan,

and terribly inadequate in others.

ngunit kulang na kulang naman sa iba.

And it is much harder, often,

Madalas nga naman

to be compassionate towards those closest to us,

na madamayin tayo sa mga taong pinakamalapit sa atin,

which is another quality in the universe of compassion,

dahil ganito ang isang mukha ng pakikiramay,

on its dark side,

na hindi kanais-nais,

that also deserves our serious attention and illumination.

na marapat bigyan ng ating atensiyon at liwanag.

Gandhi, too, was a real flawed human being.

Si Gandhi man ay isang taong may kapintasan.

So was Martin Luther King, Jr. So was Dorothy Day.

Gayon din si Martin Luther King Jr. Gayon din si Dorothy Day.

So was Mother Teresa.

Gayon din si Mother Teresa.

So are we all.

Gayon din tayong lahat.

And I want to say

At ang gusto kong sabihi'y

that it is a liberating thing

nakakaluwag ng damdamin na

to realize that that is no obstacle to compassion --

matanto na ang kapintasan ay hindi hadlang sa pakikiramay --

following on what Fred Luskin says --

ayon nga sa sinabi ni Fred Luskin --

that these flaws just make us human.

ang mga kapintasang ito ang bumubuo sa ating pagkatao.

Our culture is obsessed with perfection

Walang inaatupag ang ating lahi kundi ang pagiging perpekto

and with hiding problems.

at ang pagtatago ng mga suliranin.

But what a liberating thing to realize

Subalit, nakakaluwag sa damdaming malaman

that our problems, in fact,

na sa katunayan, ang mga problemang ito

are probably our richest sources

ang magsisilbing pinakamasaganang bukal

for rising to this ultimate virtue of compassion,

ng pagdadamayan at pakikiramay:

towards bringing compassion

ang pagdulot ng kagandahang-asal

towards the suffering and joys of others.

sa mga bawat nagdurusa at nagsasaya.

Rachel Naomi Remen is a better doctor

Si Rachel Naomi Remen ay naging mas mabuting doktor

because of her life-long struggle with Crohn's disease.

dahil sa kanyang dinadalang Crohn's disease.

Einstein became a humanitarian,

Naging makatao si Einstein,

not because of his exquisite knowledge

hindi dahil sa kaniyang pambihirang karunungan

of space and time and matter,

sa aspetong materyal, panahon, at lugar,

but because he was a Jew as Germany grew fascist.

ngunit dahil siya ay isang Hudyo sa panahong naging malupit ang Alemanya.

And Karen Armstrong, I think you would also say

At kay Karen Armstrong, sa tingin ko

that it was some of your very wounding experiences

na ilan sa iyong mapapait na karanasan

in a religious life that,

sa buhay pananampalataya,

with a zigzag,

na wari'y palihis,

have led to the Charter for Compassion.

ang nag-akay sa iyo tungo sa Charter for Compassion.

Compassion can't be reduced to sainthood

Ang pakikiramay ay hindi tulad ng kabanalan

any more than it can be reduced to pity.

at lalong hindi katumbas ng pagkamaawain.

So I want to propose

Kaya, nais kong imungkahi

a final definition of compassion --

ang huling kahulugan ng pakikiramay --

this is Einstein with Paul Robeson by the way --

na hango kay Einstein at Paul Robeson --

and that would be for us

na ang pakikiramay ay

to call compassion a spiritual technology.

isang "teknolohiyang ispiritwal".

Now our traditions contain

Ngayon, ang ating mga tradisyon ay naglalaman

vast wisdom about this,

ng malawig na karunungan hinggil dito,

and we need them to mine it for us now.

at marapat lamang na hukayin natin ito ngayon.

But compassion is also equally at home

Ang pakikiramay ay magkatulad

in the secular as in the religious.

sa aspetong sekular o relihisoyo man.

So I will paraphrase Einstein in closing

Kaya't isasalin ko ang sinabi ni Einstein na

and say that humanity,

kailangan ng sangkatauhan,

the future of humanity,

at ng kinabukasan ng sangkatauhan,

needs this technology

ang ganitong teknolohiya

as much as it needs all the others

gaya ng pangangailan natin sa ibang mga bagay

that have now connected us

na nag-uugnay sa ating lahat

and set before us

at nagpapaalala sa atin

the terrifying and wondrous possibility

ang nakatatakot subalit kahanga-hangang posibilidad

of actually becoming one human race.

na tayo ay iisang lahi ng sangkatauhan.

Thank you.

Salamat.

(Applause)

(Palakpakan)