Stunning buildings made from raw, imperfect materials | Débora Mesa Molina

Translator: Hajar Almasi Reviewer: RAHAA IMANII

Architecture is a profession with many rules,

معماری حرفه‌ای قوانین و ضوابط بسیار زیادی دارد،

some written, some not,

برخی نوشته‌،‌ برخی نانوشته‌،

some relevant and others not.

برخی مرتبط و برخی نامرتبط‌.

As architects, we're constantly gravitating

به عنوان معمار‌،‌

between following these rules by the book

ما پیوسته بین پیروی از قوانین این کتاب

or making a space for imagination --

و یا ایجاد فضایی برای تخیل‌--

for experimentation.

برای تجربه کردنش‌، پیوسته درگیر بوده‌ایم.

This is a difficult balance.

حفظ تعادل دشوار است.

Especially through architecture,

به خصوص در گذر از معماری،

you're trying to challenge preconceptions and push boundaries and innovate,

شما سعی می‌کنید پیش‌شرطها را به چالش بکشید و مرزها راهل دهید و نوآوری کنید،

even if just using what we have around and we overlook all the time.

حتی اگر فقط از آنچه که در اطراف‌مان داریم استفاده کنیم و تمام مدت نادیده‌اش می‌گیریم

And this is what I've been doing along with my team,

و این کاری است که من با گروه خودم انجام داده‌ام،

Ensamble Studio,

استودیو Ensamble ،

and from our very early works

و از همان کارها اول‌مان

that happened in strict historic contexts,

که در بافتهای تاریخی سخت‌گیر اتفاق افتادند،

like the city of Santiago de Compostela.

مثل شهر سانتیاگو دو کومپوستلا.

Here we built the General Society of Authors and Editors,

ما انجمن عمومی نویسندگان و ویراستاران را ساختیم،

a cultural building.

یک بنای فرهنگی.

And on top of all the regulations,

و فراتر از همه مقررات،

we had to use stone by code

طبق قانون باید از سنگ استفاده می‌کردیم

and our experience was limited,

و تجربه ما محدود بود،

but we had incredible references to learn from,

اما ما منابع شگفت‌انگیزی برای آموختن از آن‌ها داشتیم،

some coming from the city itself

برخی از خودِ شهر

or from nearby landscapes

یا از مناظر اطراف

or other remote places

و یا سایر جاهای دورافتاده‌ای

that had impacted our education as architects,

که بر آموزش ما به عنوان معمار نقش داشتند،

and maybe you recognize here.

و شاید شما این جا را بشناسید.

But somehow the finished products that industry made available

اما به گونه‌ای محصولات نهایی که کارخانه در دسترس‌مان

for us as architects to use in our buildings

به عنوان معمار قرار می‌داد برای استفاده در ساختمان‌های ما، گویی

seemed to have lost their soul.

روح‌شان را از دست داده بودند.

And so we decided to go to the nearby quarries

بنابراین تصمیم گرفتیم به محل حفاریِ معادن سنگ مجاور برویم

to better understand the process that transforms a mountain

تا بتوانیم فرآیند تبدیلِ سنگ‌های کوه به

into a perfectly square tile that you buy from a supplier.

در قواره‌های تایلی ا‌ز عرضه‌کننده خریداری می‌کنیم را درک کنیم.

And we were taken by the monumental scale of the material

و با مقیاس عظیمی از مواد

and the actions to extract it.

و اقداماتِ استخراج آن مواجه شدیم.

And looking carefully,

و هنگامی که دقت کردیم،

we noticed hundreds of irregular blocks piling up everywhere.

دریافتیم که صدها بلوکِ نامنظم در همه جا انباشته شده‌ است.

They are the leftovers of an extraction sequence:

آن‌ها بقایای یک رشته استخراج بودند:

the ugly parts that nobody wants.

قواره‌های بدشکلی که هیچ‌کسی نمی‌خواست.

But we wanted them.

اما ما آنها را می‌خواستیم.

We were inspired.

تحت‌تاثیر قرار گرفتیم.

And it was a win-win situation

و آن موقعیتی برنده-برنده بود

where we could get this residual material of great quality,

که می‌توانستیم این مواد پس‌مانده با کیفیتی عالی را به دست آوریم،

doomed to be crushed,

محکوم به نابود شدن،

at a very low cost.

با هزینه بسیار پایین.

Now, we had to convince our clients that this was a good idea;

مجبور بودیم مشتری‌ها را متقاعد کنیم که ایده خوبی است.

but foremost, we had to come up with a design process

اما مهم‌تر از همه، ما باید فرآیندی طراحی را می یافتیم

to reuse these randomly shaped rocks,

تا از این سنگ‌های با اشکال مختلف استفاده مجدد کنیم

and we had not done this before.

و قبلا هم این کار را نکرده بودیم.

Today everything would be much easier

امروز همه چیز بسیار راحت‌تر خواهد بود،

because we would go to the quarry

زیرا ما با استفاده از

with our smartphones equipped with 3-D scanners

اسکنرهای سه بعدی به معدن سنگ می‌رویم

and we would document each rock,

و هر سنگ را مستند می‌کنیم، (اسکن جداگانه هر سنگ)

turn that into a digital model --

تا تبدیل به یک مدل دیجیتال شود --

highly engineer the whole process.

مهندسی کردن تمام فرآیند پروژه.

But more than a decade ago,

اما بیش از یک دهه پیش،

we had to embrace uncertainty

مجبور شدیم عدم قطعیت را بپذیریم

and put on our boots, roll up our sleeves

و چکمه‌هایمان را به پا کنیم، آستین‌ها را بالا بزنیم

and move to the quarry for a hands-on experience.

تا برای کسب تجربه به سوی معدن سنگ برویم.

And we also had to become the contractors

و همچنین باید به پیمانکار تبدیل می‌شدیم،

because we failed at finding somebody willing to share the risk with us.

چون در پیدا کردن کسی که مایل باشد با ما سهیم شود، شکست‌خورده بودیم.

Now, luckily, we convinced the quarry team to help us build a few prototypes

حالا خوشبختانه، گروه حفاری را متقاعد کردیم تا کمک‌مان کنند تا چند نمونه اولیه بسازیم

to resolve some of the technical details.

تا برخی از جزئیات فنی را حل کنیم.

And we agreed on a few mock-ups,

همچنین روی چند مدل جدید به توافق رسیدیم،

but we got excited,

اما هیجان‌زده بودیم،

and one stone led to another

و یک مدل سنگ به سنگ دیگری منتهی شد

until we succeeded to build

تا این‌ که توانستیم

an 18-meter-long by eight-meter-high structure

یک قواره سنگ به طولِ ۱۸ متر و ارتفاع ۸ متر بسازیم

that recycled all the amorphous material of the quarry,

که همه مواد با شکل‌های نامنظم را بازیافت کرد،

just supported by gravity --

فقط با جاذبه زمین پشتیبانی می‌شد --

no mortar and no ties.

نه هیچ ملات و بدون قید و اتصال معماری.

And once built and tested,

و پس از ساخت و آزمایش شدن

moving it to the final site in the city center

آن را به سایت نهایی در مرکز شهر

to unite it with the rest of the building

برای یکی کردن آن با بقیه ساختمان

was a piece of cake,

که مثل آب خوردن آسان بود،

because by having isolated uncertainty

چرا که با دوری از عدم قطعیت

and managed risk in the controlled environment of the quarry,

و مدیریت خطرپذیری در محیط کنترل‌شده معدن،

we were able to complete the whole building in time

توانستیم کل ساختمان را در زمان مشخص شده‌اش

and on budget,

و بودجه‌اش تکمیل کنیم،

even if using nonconventional means and methods.

حتی اگر از ابزار و روش‌های غیر معمول و یرخلاف عرف استفاده کرده باشیم.

And I still get goosebumps

وهنوز هم مو به تن سیخ می‌شود

when I see this big chunk of the industrial landscape

وقتی این چشم‌انداز بزرگ از مناظر صنعتی

in the city,

شهر را می‌بینم،

in a building,

در ساختمانی

experienced by the visitors and the neighbors.

که بازدیدکنندگان و (محلات و شهرهای) همسایه آن را تجربه می‌کنند.

This building gave us quite a few headaches,

این ساختمان کمی دردسر هم برای ما داشت،

and so it could have well been an exception in our work,

و خُب می‌توانست در کارمان مورد استثنایی باشد،

but instead it started to inform a modus operandi

اما درعوض خبر از روش کاری می‌داد

where every project becomes this opportunity

که در آن هر پروژه‌ای فرصتی می‌شود

to test the limits of a discipline we believe has to be urgently reimagined.

برای آزمودن محدودیت‌های یک زمینه که معتقدیم باید به فوریت تجدید نظر شود.

So what you see here are four homes

خُب آن‌چه که این‌جا می‌بینید چهار خانه است

that we have designed, built and inhabited.

که ما آن‌ها را طراحی، ساخته‌ و قابل سکونت کرده‌ایم.

Four manifestos where we are using the small scale

چهار اعلامیه‌ای که در آن از مقیاس کوچک

to ask ourselves big questions.

برای پرسیدن سوالات بزرگ استفاده می‌کنیم.

And we are trying to discover the architectures

و ما در تلاش برای کشف معماری هستیم که

that result from unconventional applications of pretty mundane materials

ناشی از کاربردهای غیرمتعارف مصالح

and technologies,

و فناوری‌های بسیار پیش پا افتاده،

like concrete in different forms in the top row,

مانند بتن در اَشکال مختلف در ردیف بالای تصویر،

or steel and foam in the bottom row.

یا فولاد و فوم در ردیف پایین تصویر است.

Take, for instance, these precast concrete beams.

برای مثال، این تیرهایِ پیش‌ساخته بتنی را در نظر بگیرید.

You have probably seen them

احتمالا آن‌ها را در

building bridges, highways, water channels --

پل‌ها، بزرگراه‌ها، کانال‌های آب دیده‌اید --

we found them on one of our visits to a precast concrete factory.

آن‌ها را در یکی از بازدیدهایمان از یک کارخانه بتن پیش‌ساخته پیدا کردیم.

And they might not seem especially homey or beautiful,

و ممکن است آن‌ها به خصوص راحت و یا زیبا به نظر نرسند،

but we decided to use them to build our first house.

اما ما تصمیم گرفتیم که از آن‌ها برای ساخت اولین خانه مان استفاده کنیم.

And this was an incredible moment

و این لحظه‌ای باورنکردنی بود،

because we got to be architects as always,

چرا که ما باید مثل همیشه معمار باشیم

builders once more

و بار دیگر سازنده باشیم،

and, for the first time, we could be our own clients.

و برای نخستین بار می‌توانستیم مشتریان خود باشیم.

So, here we are trying to figure out how we can take these huge catalogue beams

بنابراین، در این‌جا سعی داریم سردربیاوریم که چگونه می‌توانیم این کاتالوگ عظیم تیرها

of about 20 tons each

از حدود هر یک ۲۰ تن را گرفته

and stack them progressively around a courtyard space ...

و آن‌ها را کم کم در اطراف محوطهء حیاط،

the heart of the house.

در قلب خانه قرار دهیم.

And due to the dimensions and their material quality,

و با توجه به ابعاد و کیفیت مواد آن‌ها،

these big parts are the structure that carry the loads to the ground,

این قطعات بزرگ، سازه‌ای هستند که بارها را به زمین منتقل می‌کنند،

but they are much more than that.

اما آن‌ها بسیار بیشتر از فقط یک سازه هستند

They are the swimming pool;

آن‌ها استخر شنا هستند؛

they are the walls that divide interior from exterior;

آن‌ها دیوارهای جدا کننده فضایِ داخلی از فضای خارجی هستند.

they are the windows that frame the views;

آن‌ها پنجره‌هایی هستند که چشم‌اندازها را قاب می‌کنند؛

آن‌ها پرداختِ نهایی کار هستند؛

they are the finishes;

they are the very spirit of this house.

آن‌ها همان روح این خانه‌اند.

A house that is for us a laboratory

خانه‌ای که برای ما به مثابه یک آزمایشگاه است که در آن این‌که چگونه می‌توانیم

where we are testing how we can use standard elements in nonstandard ways.

عناصراستاندارد را به روش‌های غیر استاندارد استفاده کنیم را می‌آزماییم.

And we are observing that the results are intriguing.

و شاهد آن هستیم که نتایج شگفت انگیزی دربر دارند.

And we are learning by doing

و با انجام این کار می‌آموزیم

that prefabrication can be much more than stacking boxes

که پیش‌ساخته‌سازی می‌تواند بسیار بیشتر از انباشتن جعبه‌ها

or that heavy parts can be airy and transparent.

یا آن قطعات سنگین سبک‌تر و شفاف‌تر باشد.

And on top of designing and building this house,

و فراتر از طراحی و ساخت این خانه،

we get invaluable feedback,

بازخورد ارزشمندی به‌دست آوردیم،

sharing it with our family and our friends

سهیم شدن آن با خانواده و دوستان‌مان

because this is our life

چرا که این زندگی ما

and our work in progress.

و کار ماست، پیشرفت می‌کند.

The lessons that we learn here get translated into other projects

درس‌هایی که در این‌جا آموختیم به پروژه‌ها

and other programs

و برنامه‌ها

and other scales as well,

و مقیاس‌های دیگری هم ترجمه می‌شوند،

and they inspire new work.

و الهام‌بخش کار جدید هستند.

Here again we are looking at very standard products:

این‌جا باز هم نگاهی داریم به همین محصولات استاندارد:

galvanized steel studs that can be easily cut and screwed,

ستون‌های فولادی گالوانیزه که به راحتی شیاربندی برای برش و پیچ و مهره می‌شوند،

insulating foams, cement boards --

فوم‌های عایق، ورقه‌های سیمانی،

all materials that you can find hidden in partition walls

تمام مصالحی که می‌توانید در استتار دیوارهای پارتیشنی بیابید

and that we are exposing;

و ما آن را در معرض دید قرار داده‌ایم؛

and we are using them to build a very lightweight construction system

و ما از آن‌ها برای ساختِ سیستم سازه‌ای سبک

that can be built almost by anyone.

که تقریبا توسط هرکسی می‌تواند ساخته شود، استفاده کردیم.

And we are doing it ourselves with our hands in our shop,

و خودمان آن را با دست‌های خودمان و در کارگاه خودمان انجام دادیم،

and we are architects. We're not professional builders

در‌حالی‌که ما معماریم و نه سازندگان حرفه‌ای

اما می‌خواستیم مطمئن شویم که این کار شدنی و ممکن است.

but we want to make sure it's possible.

And it's so nice that Antón can move it with his hands

و حس خوبی است که آنتون می‌تواند آن را با دست‌های خودش جابجا کند

and Javier can put it in a container,

و خاویر آن را در کانتینر بگذارد،

and we can ship it

و می‌توانیم آن را با کشتی حمل کنیم

like you would ship your belongings if you were moving abroad ...

مثلا اگر می‌خواستید به خارج سفر کنید، وسایل‌تان را با کشتی حمل می‌کردید …

which is what we did five years ago.

این همان کاری است که ما پنج سال پیش انجام دادیم.

We moved our gravity center from Madrid

موقعیت استقرارمان و

and the house of the concrete beams to Brookline.

و خانه‌ای با تیرهای بتنی را از مادرید به بروکلین جابجا کردیم.

And we found the ugly duckling of a very nice neighborhood:

و ما جوجه اردک زشتِ یک محله بسیار خوب را پیدا کردیم:

a one-story garage and the only thing we could afford.

یک گاراژ یک طبقه و تنها چیزی که می‌توانستیم از عهده‌اش بر بیاییم.

But it was OK because we wanted to transform it into a swan,

اما خیلی هم خوب بود چون می‌خواستیم آن را به یک قو تبدیل کنیم،

installing on top our just-delivered kit of parts,

با نصب کردنِ بسته قطعاتِ تازه تحویل گرفته شده‌مان،

once more becoming the scientists and the guinea pigs.

بار دیگر به دانشمندان و موش آزمایشگاهی بدل شدیم.

So this is a house that uses some of the cheapest

خُب این خانه‌ای است که از برخی از ارزان‌ترین

and most normal materials that you can find in the market

ومعمولی‌ترین مصالحی که می‌توانید در بازار پیدا کنید استفاده شده

that applies the ubiquitous four-by-eight modulation

که از مدولاسیون چهار به هشت رایج

that governs the construction industry.

که بر صنعت ساخت‌وساز حاکم است، استفاده کرده است.

And yet a different organization of the spaces

و با این حال، سازمان متفاوتی از فضاها

and a different assembly of the parts

و یک مجموعه مختلف از قطعات

is able to transform an economically built home

می‌توانند یک خانه ساخته‌شده با صرفه اقتصادی را

into a luxurious space.

به یک فضای لوکس تبدیل کنند.

And now, we're dreaming and we're actively working with developers,

و اکنون، در آرزو و کار فعالانه با توسعه‌دهندگان،

with builders,

با سازندگان،

with communities

با جوامع هستیم

to try to make this a reality for many more homes

تا این واقعیت را برای بسیاری از خانه‌های دیگر

and many more families.

و خانواده‌های بیشتری ایجاد کنیم.

And you see, the world around us is an infinite source of inspiration

و می‌دانید، دنیای اطراف ما یک منبع بی‌نهایت الهام‌بخش است

if we are curious enough to see beneath the surface of things.

اگر به اندازه کافی کنجکاو باشیم که زیر پوسته سطحی اشیا را ببینیم.

Now I'm going to take you to the other side of the moon:

حالا می‌خواهم شما را به آن‌سوی ماه ببرم:

to the sublime landscape of Montana,

به چشم‌انداز شگفت انگیزی در مونتانا،

where a few years ago we joined Cathy and Peter Halstead

جایی که چند سال پیش ما به کتی و پیتر هالستید پیوستیم

to imagine Tippet Rise Art Center on a 10,000-acre working ranch.

تا مرکز هنر «تیپِت رایز» را در یک مزرعه ۴۰۴۷ هکتاری تصور کنیم.

و هنگامی که نخستین بار از سایت بازدید کردیم،

And when we first visited the site,

we realized that all we knew about what an art center is

دریافتیم همه آن‌چه که درباره این‌که یک مرکزهنری چیست، می‌دانیم

was absolutely pointless for that client,

برای آن مشتری،

for that community, for that landscape.

برای آن اهالی، برای آن چشم‌انداز کاملا بی‌معنی بود.

The kind of white-box museum type had no fit here.

از آن نوع موزه‌های مکعبی سپید برای این‌جا مناسب نبود.

So we decided to explode the center into a constellation of fragments,

بنابراین تصمیم گرفتیم که این مرکز را به قطعاتِ صورت فلکی گسترده کنیم،

of spaces spread across the vast territory

فضاهایی که در سراسر منطقه وسیع پراکنده شوند

that would immerse the visitors into the wilderness of this amazing place.

که بازدیدکنندگان را در طبیعت دست نخوردهء این مکان شگفت‌انگیز غرق کند.

So back in the office, we are thinking through making,

پس از برگشت به دفترمان، ما درفکربودیم از طریق ساختن،

using the land both as support and as material,

استفاده از زمین هم به عنوان پشتیبان و هم به عنوان مصالح،

learning from its geological processes of sedimentation, erosion,

یادگیری از فرایندهای زمین‌شناسی آن رسوب، فرسایش،

fragmentation, crystallization --

خرد شدن، تبلور --

explosion --

انفجار --

to discover architectures that are born from the land,

برای کشف معماری‌هایی که از زمین متولد می‌شوند،

that are visceral extensions of the landscape,

که توسعه‌‌های ذاتی چشم‌انداز هستند،

like this bridge that crosses Murphy Canyon.

مانند این پل که از کَنیون مورفی می‌گذرد.

Or this fountain.

یا این آبشار مصنوعی.

Like this space topping a hill ...

مانند این فضایی که بر بالای تپه است...

or this theatre that brings to us the space of the mountains

یا این تالاری که حس و حال فضای این رشته کوه

and its sound.

و ژرفای آن را به ما می‌رساند.

And in order to realize this idea,

و برای تحقق این ایده،

construction cannot be perfectly planned.

ساخت‌وساز نمی‌تواند کاملا برنامه‌ریزی شده‌ باشد.

We need to embrace the drastic weather and the local craft.

باید اقلیم تاثیرگذار و صنایع دستی محلی را بپذیریم.

We need to control just those aspects that are critical,

اید فقط آن جنبه‌هایی را کنترل کنیم که حیاتی‌اند،

like the structural, the thermal,

مانند سیستم سازه‌ای، سیستم حرارتی،

the acoustical properties embedded in the form.

و سیستم صوتی که در فرم تعبیه‌ شده‌اند.

But otherwise, improvisation is welcome and is provoked.

اما در غیر این صورت، ابتکار و بداهه‌سازی مورد استقبال قرارگرفته و برانگیخته می‌شود

And the moment of construction is still a moment of design

و لحظه ساخت‌وساز هنوز یک لحظه طراحی

and a moment of celebration

و یک لحظه جشن است

where different hands, hearts, minds come together to perform a final dance.

که در آن دست‌ها، قلب‌ها و ذهن‌ها در اجرای رقصی نهایی به هم می‌رسند.

And the result then cannot be anticipated.

و نتیجه را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

It comes as a surprise.

همچون یک شگفتی حاصل می‌شود.

And we unwrap architecture like you would unwrap a birthday gift.

و معماری را همچون هدیه تولدی باز‌می‌کنیم.

Architecture isn't uncovered:

معماری برهنه نیست:

it's discovered.

معماری کشف شده است.

It's extracted from the guts of the earth to build a shelter,

از دلِ زمین برمی‌آید تا پناهگاهی بسازد،

one of the most basic human needs.

یکی از اساسی‌ترین نیازهای بشر.

Architecture, art, landscape,

معماری، هنر، چشم‌انداز،

archaeology, geology -- all made one.

باستان‌شناسی، زمین‌شناسی -- همه ازیک چیز ساخته شده است.

And by using the resources at our disposal in radical ways,

و با استفاده از منابع در دسترس‌مان به روش‌های افراطی،

by making a space for experimentation,

با ایجاد فضایی برای تجربه‌‌‌‌گری،

we are able to bring to light architectures that find the beauty latent

ما قادر به احیا ی معماری‌ هستیم که زیباییِ نهفته

in the raw and imperfect things that surround us,

در چیزهای خام و ناقص را که ما را احاطه کرده

that elevate them

که به آن‌ها روح تازه‌ای می‌‌‌‌‌‌‌بخشد

and let them speak their own language.

و به آن‌ها اجازه می‌دهد به زبان خودشان صحبت کنند.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)