The past, present and future of nicotine addiction | Mitch Zeller

Translator: ‌Behdad Khazaeli Reviewer: Masoud Motamedifar

I'm going to tell you a story.

می‌خواهم داستانی برایتان بگویم.

I'm going to tell you a story

می‌خواهم داستانی برایتان بگویم

about how the deadliest consumer product imaginable

درباره مرگبارترین محصول مصرفی که

came to be.

می‌توان تصور کرد.

It's the cigarette.

و آن سیگار است.

The cigarette is the only consumer product

سیگار تنها محصولِ مصرفی است

that, when used as intended,

که وقتی که استفاده‌اش می‌کنیم،

will kill half of all long-term users prematurely, later in life.

نیمی از استفاده کنندگان طولانی مدتش را، زودتر از موعد در طول عمرشان می‌کشد.

But this is also a story

اما این داستانی است

about the work that we're doing at the Food and Drug Administration,

درباره کاری که ما در سازمان نظارت بر غذا و دارو(FDA) انجام می‌دهیم،

and specifically, the work that we're doing

خصوصا کاری که

to create the cigarette of the future,

برای تولید سیگارِ آینده می‌کنیم،

that is no longer capable of creating or sustaining addiction.

که دیگر ایجاد اعتیاد ماندگار نمی‌کند.

A lot of people think that the tobacco problem or the smoking problem

خیلی از مردم فکر می‌کنند که مشکل تنباکو یا سیگار

has been solved in the United States

در ایالات متحده حل شده

because of the great progress that's been made

بخاطر پیشرفتهای زیادی که

over the last 40, 50 years,

در ۴۰، ۵۰ سال گذشته،

when it comes to both consumption and prevalence.

هم در مصرف و هم در ترویج آن بدست آمده.

And it's true;

و این درست است؛

smoking rates are at historic lows.

نرخ مصرف سیگار به پایین‌ترین سطح ثبت شده خود رسیده.

It's true for both adults and for kids.

هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان.

And it's true that those who continue to smoke

و درست است که آنهایی که هنوز سیگار می‌کشند

are smoking far fewer cigarettes per day

روزانه سیگار خیلی کمتری

than at any time in history.

از تمامی سالهای گذشته می‌کشند.

But what if I told you that tobacco use,

اما اگر بگویم که مصرف تنباکو،

primarily because of firsthand and secondhand exposure

به صورت مصرف مستقیم یا ثانویه

to the smoke in cigarettes,

دود سیگار،

remains the leading cause of completely preventable disease and death

هنوز دلیل اصلی مرگ‌های کاملا قابل پیشگیری

in this country?

در این کشور است چطور؟

Well, that's true.

خوب، همینطور است.

And what if I told you that it's actually killing more people

و نظرتان چیست اگر بشنوید که افراد بیشتری

than we thought to be the case ever before?

از آنچه قبلا فکر می‌کردیم را از بین می‌برد؟

That's true, too.

این هم درست است.

Smoking kills more people each year than alcohol, AIDS, car accidents,

کشیدن سیگار هرساله افراد بیشتری را از الکل، ایدز، تصادفات خودرو،

illegal drugs, murders and suicides combined.

مواد مخدر و قتل، مجموعا از بین می برد.

Year in and year out.

در طول هر سال.

In 2014,

در ۲۰۱۴،

Dr. Adams's predecessor released

کسی که دکتر آدامز جانشین او شد

the 50th anniversary Surgeon General's report

۵۰امین سالگرد گزارش مرکز بهداشت

on smoking and health.

سیگار و سلامت را منتشر کرد.

And that report upped the annual death toll from smoking,

و آن گزارش مجموع مرگ و میر ناشی از کشیدن سیگار را افزایش داد،

because the list of smoking-related illnesses

چون فهرست بیماری‌های ناشی از کشیدن سیگار

got bigger.

افزایش یافتند.

And so it is now conservatively estimated

و اکنون با تخمین محافظه کارانه ای

that smoking kills 480,000 Americans every year.

می‌شود گفت که کشیدن سیگار سالانه ۴۸۰،۰۰۰ نفر آمریکایی را می‌کشد.

These are completely preventable deaths.

اینها مرگ هایی کاملا قابل پیشگیری هستند.

How do we wrap our heads around a statistic like this?

چطور می‌شود به آماری مثل این توجه نکرد؟

So much of what we've heard at this conference

خیلی از چیزهایی که در این سمینار شنیدیم

is about individual experiences and personal experiences.

درباره تجربه‌های فردی و شخصی است.

How do we deal with this at a population level,

اما چطور می‌شود با این موضوع در سطحی از جمعیت مواجه شد،

when there are 480,000 moms,

وقتی که ۴۸۰،۰۰۰ مادر،

dads, sisters, brothers, aunts and uncles

پدر، خواهر، برادر، عمه و عمو

dying unnecessary deaths every year from tobacco?

هرساله بخاطر تنباکو و بیهوده می میرند؟

And then what happens when you think about this trajectory

و بعدا چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی که به این خط سیر

for the future?

در آینده فکر کنی؟

And just do the simple math:

یک حساب سرانگشتی می‌گوید:

from the time of the 50th anniversary Surgeon General's report five years ago,

از تاریخ ۵۰ امین سالگرد گزارش مرکز بهداشت در پنج سال پیش،

when this horrible statistic was raised,

وقتی که این آمار وحشتناک اعلام شد،

just through mid-century --

تنها از نیمه قرن --

that's more than 17 million avoidable deaths in the United States

این یعنی بیش از ۱۷ میلیون مرگ قابل پیشگیری در ایالات متحده

from tobacco use,

از مصرف تنباکو است،

primarily because of cigarettes.

و در درجه اول از سیگار.

The Surgeon General concluded

گزارش مرکز بهداشت عمومی نتیجه می‌گرفت

that 5.6 million children alive in the United States in 2014

که ۵/۶ میلیون کودک زنده در سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده

will die prematurely later in life because of cigarettes.

به دلیل سیگار، زودتر از موعد در دوران عمرشان خواهند مرد.

Five point six million children.

پنج ممیز شش میلیون کودک.

So this is an enormous public health problem for all of us

این یک مسئله عظیم بهداشت عمومی برای همه ما است

but especially for us as regulators

خصوصا برای ما قانونگزاران

at the Food and Drug Administration and the Center for Tobacco Products.

در اداره مدیریت غذا و دارو و مرکز محصولات تنباکو.

What can we do about it?

چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

What can we do to reverse this trajectory of disease and death?

چه می‌توانیم انجام دهیم تا این مسیر بیماری و مرگ را معکوس کنیم؟

Well, we have an interesting guide to help unravel issues

خوب، ما راهنمای جالبی برای روشن کردن مسائل داریم

like: How did the cigarette as we know it come to be?

مثل: سیگاری که می‌شناسیم چطور بوجود آمد؟

What is the true nature of the tobacco and cigarette business?

طبیعت واقعی تنباکو و تجارت سیگار چیست؟

How did the industry behave

رفتار صنعت

in the historically unregulated marketplace?

در بازارهایی که در طول تاریخ قانون‌مند نشد‌ه‌اند چگونه است؟

And our guide

و راهنمای ما

is previously secret internal documents from the tobacco industry.

مدارک سابقا محرمانه صنعت تنباکو است.

Come with me

با من بیایید

in a tobacco industry document time machine.

به ماشین زمان صنعت تنباکو.

Nineteen sixty-three

هزار و نهصد و شصت و سه

was 25 years before the Surgeon General was finally able to conclude

۲۵ سال قبل از آن بود که مرکز بهداشت بتواند

that the nicotine and cigarettes was addictive.

نتیجه بگیرد که نیکوتین و سیگار اعتیاد آورند.

That did not happen until the Surgeon General's report in 1998.

این اتفاق تا گزارش مرکز بهداشت در ۱۹۹۸ نیفتاد.

Nineteen sixty-three

هزار و نهصد و شصت و سه

was one year before the first-ever Surgeon General's report in 1964.

یک سال قبل از اولین گزارش مرکز بهداشت در ۱۹۶۴ بود.

I remember 1964.

من ۱۹۶۴ را بیاد دارم.

I don't remember the Surgeon General's report,

من گزارش مرکز بهداشت را یادم نمی آید،

but I remember 1964.

اما ۱۹۶۴ را بیاد دارم.

I was a kid growing up in Brooklyn, New York.

کودکی بودم که در بروکلین نیویورک، بزرگ می‌شدم.

This was at a time

این در زمانی بود

when almost one in two adults in the United States smoked.

که تقریبا یکی از هر دو بزرگسال در آمریکا سیگار می‌کشید.

Both of my parents were heavy smokers at the time.

آن زمان پدر و مادرم هر دو خیلی سیگار می‌کشیدند.

Tobacco use was so incredibly normalized

و مصرف سیگار موضوعی بسیار عادی بود.

that -- and this wasn't North Carolina, Virginia or Kentucky,

که -- و اینجا کارولینای شمالی یا ویرجینیا یا کنتاکی هم نبود،

this was Brooklyn --

بروکلین بود --

we made ashtrays for our parents in arts and crafts class.

ما در کلاس های هنر و صنایع دستی برای پدر و مادرمان زیرسیگاری درست می کردیم.

(Laughter)

(خنده حضار)

The ashtrays I made were pretty awful, but they were ashtrays.

زیرسیگاری‌هایی که می‌ساختم خیلی زشت بودند،اما زیرسیگاری بودند.

(Laughter)

(خنده حضار)

So normalized that I remember seeing a bowl of loose cigarettes in the foyer

آنقدر عادی بود که ظرف‌های پذیرایی پر از سیگار در راهرو

of our house and other houses

خانه ما و دیگر خانه ها دیده می‌شدند

as a welcoming gesture when friends came over for a visit.

برای خوش‌آمد گویی از میهمانان.

OK, we're back in 1963.

خوب، ما در ۱۹۶۳ هستیم.

The top lawyer for Brown and Williamson,

وکیل ارشد شرکت براون و ویلیامسون،

which was then the third-largest cigarette company in the United States,

که آنوقتها سومین شرکت سیگار در ایالات متحده بود،

wrote the following:

این را نوشته است:

"Nicotine is addictive.

«نیکوتین اعتیاد آور است.

We are, then, in the business of selling nicotine -- an addictive drug."

پس ما در کار فروش نیکوتین هستیم -- یک ماده مخدر اعتیاد آور.»

It's a remarkable statement,

این جمله قابل توجهی است،

as much for what it doesn't say as for what it does say.

بیشتر برای چیزی که نمی گوید تا چیزی که می‌گوید.

He didn't say they were in the cigarette business.

ایشان نمی‌گوید که ما در تجارت سیگاریم.

He didn't say they were in the tobacco business.

ایشان نمی‌گوید که ما در تجارت تنباکو هستیم.

He said they were in the business of selling nicotine.

می‌گوید که در تجارت فروش نیکوتین هستند.

Philip Morris in 1972:

فیلیپ موریس در ۱۹۷۲:

"The cigarette isn't a product,

«سیگار یک محصول نیست،

it's a package.

یک بسته بندی است.

The product is nicotine.

محصول واقعی نیکوتین است.

The pack is a storage container for a day's supply of nicotine.

این بسته، ظرف نگهداری از مصرف روزانه نیکوتین است.

The cigarette, a dispenser for a dose unit of nicotine."

و سیگار، وسیله مصرف یک واحد از نیکوتین است.»

We'll come back to this dose unit notion later.

بعدا به موضوع واحد مصرف بر می‌گردیم.

And R.J. Reynolds in 1972:

و آر جی رینولدز در ۱۹۷۲:

"In a sense, the tobacco industry may be thought of as being a specialized,

«می‌شود گفت، باید صنعت تنباکو را به نوعی،

highly ritualized and stylized segment of the pharmaceutical industry.

بخش تخصصی و بسیار تشریفاتی و با کلاس از صنایع دارویی دانست.

Tobacco products uniquely contain and deliver nicotine,

تولیدات تنباکو به شکلی منحصر به فرد نیکوتین را نگهداری و تحویل می‌دهند،

a potent drug with a variety of physiological effects."

یک داروی قوی با گستره‌ای از تاثیرات فیزیولوژیک.»

At the time, and for many decades, publicly,

در آن زمان و برای دهه‌ها، به صورت عمومی،

the industry completely denied addiction

این صنعت کاملا موضوع اعتیاد را انکار می کرد

and completely denied causality.

و کاملا منکر ارتباط بین این دو بود.

But they knew the true nature of their business.

اما آنها ماهیت واقعی کارشان را می‌دانستند.

And from time to time,

و هر از گاهی،

there have been health scares made public about cigarettes,

نگرانی‌ها از سلامتی سیگار عمومی می شد،

going back many decades.

که به ده‌ها سال پیش بر می‌گردد.

How did the industry respond?

پاسخ این صنایع چه بود؟

And how did they respond

چه پاسخی داشتند

in this historically unregulated marketplace?

در بازاری که برای مدت‌های طولانی قانون گذا‌ری نشده بود؟

Going back to the 1930s,

اگر به سالهای ۱۹۳۰ برگردیم،

it was with advertising that heavily featured imagery of doctors

در تبلیغات آن وقتها مقدار زیادی تصویر پزشکان

and other health care professionals

و دیگر متخصصین سلامت نشان داده می‌شد

sending messages of reassurance.

که پیام های اطمینان بخش می‌دادند.

This is an ad for Lucky Strikes,

این تبلیغی از لاکی استرایک است،

the popular cigarette of the time in the '30s:

سیگار محبوب آن زمان در دهه ۳۰:

[20,679 physicians say "Luckies are less irritating."

[۲۰،۶۷۹ پزشک می‌گویند «سیگار لاکی کمتر تحریک کننده است.»

Your throat protection against irritation, against cough.]

گلوی شما در برابر تحریک، سوزش و سرفه محافظت شده است.]

(Laughter)

( خنده حضار)

We laugh,

حالا می خندیم.

but this was the kind of advertising

اما این تبلیغی بود

that was there to send a health message of reassurance.

که برای اطمینان بخشی از سلامتی تهیه شده بود.

Fast-forward to 1950s, '60s and '70s.

تا دهه‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ جلو می‌رویم.

And here, again, in the absence of regulation,

و اینجا، دوباره در غیاب قانون گذاری،

what we're going to see is modifications to the product

چیزی که می‌بینیم اصلاحاتی در محصول

and product design

و طراحی محصول است

to respond to the health concerns of the day.

تا به نگرانی های بهداشتی روز پاسخگو باشد.

This is the Kent Micronite filter.

این فیلتر مایکرونایت کِنت است.

And here, the innovation, if you will, was the filtered cigarette.

و اینجا، این نوآوری، اگر باشد، سیگارهای فیلتر دار بود.

[Full smoking pleasure ...

[لذت کامل کشیدن سیگار ...

plus proof of the greatest health protection ever.]

بعلاوه اطمینان از بیشترین حفاظت از سلامتی شما.]

What the smoker of this product didn't know,

چیزی که شخصی که این سیگار را می‌کشید نمی دانست،

what their doctor didn't know,

و پزشک آنها نمی دانست،

what the government didn't know,

و دولت هم نمی دانست،

is that this was a filter that was lined with asbestos --

این بود که این فیلتر با آزبِست روکش شده بود --

(Gasps)

(صدای شگفتی)

so that when smokers were smoking this filtered cigarette

پس وقتی که سیگاری‌ها این سیگار را می‌کشیدند

and still inhaling the chemicals and smoke

مواد شیمیایی و دود را تنفس می‌کردند

that we know are associated with cancer and lung disease

که می‌دانیم با سرطان و بیماری‌های ریوی

and heart disease,

و قلبی مرتبطند،

they were also sucking down asbestos fibers.

و همزمان پنبه‌های نسوز را هم داخل می‌کشیدند.

(Gasps)

(صدای شگفتی)

In the 1960s and the 1970s,

در دهه‌های ۶۰ و ۷۰،

the so-called innovation was the light cigarette.

چیزی که مثلا نوآوری نامیده شد سیگار لایت بود.

This is a typical brand of the day called True.

این یک برند آن روزها به نام «تروو» است.

And this is after the Surgeon General's reports have started coming out.

و این بعد از آن است که گزارش مرکز بهداشت بیرون آمد.

And you see the look of concern on her face.

و نگرانی را روی صورتش می بینید.

[Considering all I'd heard,

[با توجه به همه چیزهایی که شنیده‌ام،

I decided to either quit or smoke True.

تصمیم گرفته‌ام یا ترک کنم یا سیگار تروو بکشم.

I smoke True.]

من سیگار تروو می کشم.]

(Laughter)

(خنده حضار)

[The low tar, low nicotine cigarette.]

[سیگار با قطران کم، با نیکوتین کم.]

And then it says, "Think about it."

و بعد می گوید، «درباره اش فکر کنید.»

And then even below that in the small print

و بعد زیر آن با چاپ ریز

are tar numbers and nicotine numbers.

میزان قطران و نیکوتین آمده.

What was a light cigarette?

سیگار لایت چه بود؟

How did it work?

و چه کاری می‌کرد؟

This is an illustration of the product modification

این نمایشی از تغییرات محصول است

known as "filter ventilation."

که «تهویه فیلتر» نام دارد.

That's not a real filter blown up.

این بزرگنمایی واقعی فیلتر نیست.

That's just a picture

این تنها یک تصویر است

so that you could see the rows of laser-perforated ventilation holes

تا شما بتوانید ردیف سوراخ های لیزری تهویه را ببینید

that were put on the filter.

که روی فیلتر بودند.

When you look at a real cigarette,

اگر به یک سیگار واقعی نگاه کنید،

it's harder to see.

دیدنش سخت است.

Every patent for this product shows

همه اختراع های ثبت شده نشان می‌دهد

that the ventilation holes should be 12 millimeters

که سوراخ های تهویه باید ۱۲ میلیمتر فاصله

from the lip end of the filter.

از انتهای فیلتر که روی لب قرار می گیرد داشته باشد.

How did it work?

کارش چگونه است؟

The cigarette got stuck into a machine.

سیگار را روی دستگاه محکم می‌کنند.

The machine started puffing away on the cigarette

و دستگاه شروع به پک زدن می‌کند

and recording tar and nicotine levels.

و میزان قطران و نیکوتین را ثبت می‌کند

As the machine smoked,

همانطور که ماشین سیگار را می‌کشد،

outside air came through those ventilation holes

هوای بیرون وارد این سوراخ های تهویه می‌شود

and diluted the amount of smoke that was coming through the cigarette.

و دودی را که از داخل سیگار وارد می‌شود را رقیق می‌کند.

So as the machine smoked,

همینطور که دستگاه سیگار را می‌کشد،

there really was less tar and nicotine being delivered

واقعا میزان کمتری از قطران و نیکوتین

compared to a regular cigarette.

در مقایسه با سیگار معمولی انتقال می‌یابد.

What the tobacco industry knew

چیزی که صنعت تنباکو می‌دانست

was that human beings don't smoke like machines.

این بود که آدمها مثل ماشین سیگار نمی‌کشند.

How do human beings smoke this?

آدمها چطور این سیگار را می‌کشند.

Where do the fingers go?

انگشتها را کجا می‌گذارند؟

(Murmurs)

(صدای همهمه)

Where do the lips go?

لب ها را کجا می‌گذارند؟

I told you that the patent said

گفتم که گواهی ثبت اختراع می‌گوید

that the holes are 12 millimeters from the lip end.

سوراخ‌ها ۱۲ میلیمتر از لبه فاصله دارند.

The smoker didn't even know they were there,

و شخص سیگاری اصلا نمی‌دانست که آنجا بودند،

but between fingers and lips, the holes get blocked.

اما میان لب‌ها و انگشت سوراخ‌ها مسدود می‌شدند.

And when the holes get blocked, it's no longer a light cigarette.

و وقتی که سوراخ ها مسدود شدند، دیگر سیگار لایت نیست.

Turns out that there's actually

مشخص شد که در واقع

basically as much nicotine inside a light cigarette

میزان نیکوتین یک سیگار لایت

as a regular cigarette.

مشابه سیگار معمولی است.

The difference was what's on the outside.

تفاوت در سطح بیرونی آن بود.

But once you block what's on the outside,

اما وقتی که مانع قسمت بیرونی شدید،

it's a regular cigarette.

دیگر یک سیگار معمولی است.

Congress put FDA in the business of regulating tobacco products

کنگره سازمان FDA را مسئول وضع قوانین محصولات تنباکو کرد

10 years ago this June.

ژوئن ۱۰ سال پیش.

So you heard the statistics at the beginning

شما آمار را در ابتدا

about the extraordinary contribution to disease and death that cigarettes make.

از میزان تاثیر غیرعادی این سیگارها در بیماری و مرگ و میر شنیدید.

We've also been paying a lot of attention

ما همینطور توجهی زیاد

to how the cigarette works as a drug-delivery device

به اینکه سیگار چگونه وسیله تحویل یک دارو است کرده‌ایم.

and the remarkable efficiency with which it delivers nicotine.

که کارایی قابل توجهی در تحویل نیکوتین دارد.

So let's take a look.

پس بیایید تا نگاهی بیندازیم.

When the smoker puffs on the cigarette,

وقتی که شخص سیگاری به سیگار پک می‌زند،

the nicotine from that puff gets up into the brain

نیکوتین آن پک وارد مغز می‌شود

in less than 10 seconds.

در کمتر از ۱۰ ثانیه.

Less than 10 seconds.

کمتر از ۱۰ ثانیه.

Up in the brain,

بالا در مغز،

there are these things called "nicotinic receptors."

چیزهایی به نام «گیرنده های نیکوتین» وجود دارند.

They're there ...

اینجا هستند ...

waiting.

منتظرند.

They're waiting for, in the words of that Philip Morris document,

آنها منتظرند برای، در قالبی که مدارک فیلیپ موریس می‌گوید،

the next "dose unit of nicotine."

«دوز واحد نیکوتین» بعدی.

The smoker that you see outside,

آن شخص سیگاری که بیرون می‌بینی،

huddled with other smokers,

که به سیگاری های دیگر چسبیده است،

in the cold,

در هوای سرد،

in the wind,

در باد،

in the rain,

در باران،

is experiencing craving

میل شدیدی حس می‌کند

and may be experiencing the symptoms of withdrawal.

و ممکن است عوارض ترک را تجربه می‌کند.

Those symptoms of withdrawal are a chemical message

عوارض ترک، پیام های شیمیایی هستند

that these receptors are sending to the body,

که این گیرنده ها به بدن می‌فرستند،

saying, "Feed me!"

و می‌گویند، «تغذیه ام کن!»

And a product that can deliver the drug in less than 10 seconds

و محصولی که دارو را ظرف کمتر از۱۰ ثانیه می‌رساند

turns out to be an incredibly efficient and incredibly addictive product.

محصولی بی نهایت کارا و اعتیاد آور است.

We've spoken to so many addiction treatment experts

ما با متخصصین اعتیاد زیادی صحبت کرده ایم

over the years.

در طول سالها.

And the story I hear is the same over and over again:

و همواره بارها و بارها داستان مشابهی را می‌شنوم:

"Long after I was able to get somebody off of heroin

«پس از مدتها که توانستم کسی را از هروئین جدا کنم

or cocaine or crack cocaine,

یا کوکائین یا کراک کوکائین،

I can't get them to quit cigarettes."

نتوانستم آنها را وادار به ترک سیگار کنم.»

A large part of the explanation is the 10-second thing.

بخش بزرگی از دلیل آن این ۱۰ ثانیه است.

FDA has it within its regulatory reach

FDA می‌تواند با قدرت قانون‌گذاری خود

to use the tools of product regulation

از ابزار مقررات محصولات استفاده کند

to render cigarettes as we know them minimally or nonaddictive.

تا سیگارهایی ایجاد کند که اعتیاد آوری نداشته باشند یا میزانش حداقل باشد.

We're working on this.

مشغول کار هستیم.

And this could have a profound impact at a population level

و می‌تواند تاثیرات عمیقی در سطح اجتماع

from this one policy.

بخاطر همین سیاست ایجاد کند.

We did dynamic population-level modeling a year ago,

ما یک سال پیش از مدل سازی جمعیتی پویا استفاده کردیم،

and we published the results in "The New England Journal."

و نتایج آن را در «مجله علمی نیوانگلند» منتشر کردیم.

And because of the generational effect of this policy,

و بدلیل اثراتی که این سیاست روی نسل‌ها می‌گذارد،

which I'll explain in a minute,

که تا لحظه ای بعد توضیح خواهم داد،

here's what we project out through the end of the century:

این پیش بینی است که ما تا انتهای این قرن داشته‌ایم:

more than 33 million people

بیش از ۳۳ میلیون انسان

who would otherwise have gone on to become regular smokers won't,

که در غیر این صورت سیگاری می شدند دیگر نخواهند شد،

because the cigarette that they'll be experimenting with

چون سیگاری را که امتحان می‌کنند

can't create or sustain addiction.

اعتیاد پایداری را ایجاد نمی کند.

This would drive the adult smoking rate down to less than one and a half percent.

و این نرخ استعمال سیگار بزرگسالان را تا یک و نیم درصد پایین می‌آورد.

And these two things combined

و ترکیب این دو موضوع با هم

would result in the saving of more than eight million cigarette-related deaths

نجات از بیش از ۸ میلیون مرگ ناشی از سیگار را به دنبال خواهد داشت

that would otherwise have occurred

که در غیر این صورت

from the generational impact of this.

از تاثیر نسلی آن پیش می‌آمد.

Now, why am I saying "generational"?

چرا من می‌گویم « نسلی؟»

It's about kids.

چون به کودکان مربوط است.

Ninety percent of adult smokers started smoking when they were kids.

نود درصد از سیگاری‌ها مصرف سیگار را از کودکی آغاز کرده‌اند.

Half of them became regular smokers

و نیمی از آنها تبدیل به سیگاری دائمی می‌شوند

before they were legally old enough to buy a pack of cigarettes.

قبل از آنکه به سنی برسند که بتوانند یک بسته سیگار بخرند.

Half of them became regular smokers before they were 18 years old.

نیمی از آنها قبل از ۱۸ سالگی مرتبا سیگار می‌کشند.

Experimentation.

امتحان کردن.

Regular smoking.

مرتبا سیگار کشیدن.

Addiction.

اعتیاد.

Decades of smoking.

دهها سال مصرف سیگار.

And then the illness,

و بعد بیماری،

and that's why we're talking about a product

و به این دلیل است که از محصولی صحبت می‌کنیم

that will kill half of all long-term users prematurely later in life.

که نیمی از مصرف کنندگان طولانی مدتش را در طول زندگی می‌کشد.

The generational impact of this nicotine-reduction policy

اثر نسلی این سیاست کاهش نیکوتین

is profound.

بسیار عمیق است.

Those old industry documents had a word for young people.

آن مدارک قدیمی از این صنعت حرفی برای جوان‌ها داشت.

They were described as "the replacement smokers."

آنها را «سیگاری‌های جایگزین» معرفی می‌کردند.

The replacement smokers for addicted adult smokers

سیگاری‌های جایگزین با سیگاری های بزرگسال معتادی

who died or quit.

که مرده‌اند یا ترک کرده‌اند.

Future generations of kids, especially teens,

نسل‌های بعدی کودکان، خصوصا نوجوانان،

are going to engage in risky behavior.

درگیر رفتاری خطرناکی می‌شوند.

We can't stop that.

ما نمی‌توانیم جلویش را بگیریم.

But what if the only cigarette that they could get their hands on

اما چه می‌شد اگر تنها سیگاری که به دستشان می‌رسید

could no longer create or sustain addiction?

موجب اعتیاد ماندگار نمی‌شد؟

That's the public health return on investment

این یعنی بازگشت سرمایه در سلامت عمومی

at a population level over time.

در سطح جامعه در طول زمان.

Haven't said anything about e-cigarettes.

چیزی درباره سیگارهای الکتریکی نگفتم.

But I have to say something about e-cigarettes.

اما باید چیزی درباره سیگار‌های الکتریکی بگویم.

(Laughter)

(خنده حضار)

We are dealing with an epidemic of kids' use of e-cigarettes.

ما با یک اپیدمی استفاده کودکان از سیگار الکتریکی مواجهیم.

And what troubles us the most,

و چیزی که بیشتر ناراحتمان می‌کند،

in combination with the rising numbers when it comes to prevalence,

در ترکیب با افزایش میزان شیوع،

is frequency.

تکرار آن است.

Not only are more kids using e-cigarettes,

نه تنها کودکان بیشتری از سیگار الکتریکی استفاده می‌کنند،

but more kids are using e-cigarettes 20 or more days in the past 30 days

بلکه کودکان بیشتری هم از آن برای ۲۰ روز یا بیشتر در ۳۰ روز قبل، استفاده می‌کنند

than at any time since e-cigarettes came onto the market.

که بیشتر از هر زمانی است که سیگار الکتریکی به بازار آمده.

And at FDA, we're doing everything that we can

و در FDA هر کاری را که بشود می‌کنیم

using program and policy,

با برنامه و سیاست،

first to get the word out to kids

ابتدا تا این پیام را به کودکان بدهیم

that this is not a harmless product

که این محصول بی‌ضرری نیست

and to make sure that kids aren't initiating and experimenting

و تا مطمئن شویم که کودکان آزمایش و امتحانی

on any tobacco product,

روی محصولات تنباکو نخواهند داشت،

whether combustion is present or not.

حالا فندک داشته باشند یا نه.

But think about e-cigarettes in a properly regulated marketplace

اما در بازاری کاملا قانونمند، سیگار‌های الکتریکی را اینگونه تصور کن

as something that could be of benefit

چیزی که می تواند مفید باشد

to addicted adult cigarette smokers

برای سیگاری‌های بزرگسال معتادی

who are trying to transition away from cigarettes.

که بخواهند از سیگار به تدریج دور شوند.

So, I'll leave you with this vision:

پس من شما را با این نگاه ترک می‌کنم:

imagine a world

دنیایی را تصور کنید

where the only cigarette that future generations of kids

که تنها سیگاری که کودکان نسلهای آینده

could experiment with

می‌توانند امتحان کنند

could no longer create or sustain addiction

دیگر اعتیاد پایداری ایجاد نمی‌کند

because of a single policy.

تنها بخاطر یک سیاست.

Imagine a world

دنیایی را تصور کنید

where health-concerned cigarette smokers,

جایی که سیگاری‌هایی که به سلامتشان توجه دارند،

especially if a policy goes into effect

خصوصا اگر این سیاست اجرایی شود

that takes the nicotine levels down to minimally or nonaddictive levels,

که سطح نیکوتین را پایین در اندازه حداقل و بدون اعتیاد نگاه دارند،

could transition to alternative and less harmful forms

می‌توانند شکل‌های دیگر و کم ضررتر

of nicotine delivery,

از تحویل نیکوتین را جایگزین کنند،

starting with FDA-approved nicotine medications,

می‌شود با داروهای نیکوتین مورد تایید FDA شروع کرد،

like the gum, patch and lozenge.

مثل آدامس، چسب و قرص مکیدنی.

And finally,

و نهایتا،

imagine a world and a properly regulated marketplace,

دنیایی را تصور کن که بازار آن کاملا قانونمند شده،

whether it's e-cigarettes or whatever the technology of the day,

که در آن سیگار الکتریکی یا هر نوع فناوری آن روز،

it's not the product developers and the marketers

دیگر این سازنده محصول یا بازاریاب نیستند

who decide which products come to market

که تصمیم می گیرند کدام محصول به بازار بیاید

and what claims get made for them,

و برایشان چه ادعایی عنوان شود،

it's review scientists at FDA,

این دانشمندان FDA هستند،

who look at applications

که به کاربردها نگاه می‌کنند

and decide, using the standard that Congress has entrusted us

و تصمیم می‌گیرند، با استفاده از استانداردی که کنگره به ما اطمینان کرده

to implement and enforce,

آن را عملی و اجرایی کنند،

whether a particular product should come to market,

تا محصولی به بازار وارد شود،

because the marketing of that product and the words of our law

چون بازاریابی آن محصول و کلمات قانونی ما

would be appropriate for the protection of the public health.

برای حفاظت از سلامت عمومی کافی خواهند بود.

These are the kinds of powerful regulatory tools

اینها انواعی از ابزارهای قدرتمند قانون گزاری‌اند

that are within our reach

که به آنها دسترسی داریم

to deal with what remains

تا با باقی مانده

the leading cause of completely preventable disease and death

آن چیزی که دلیل اصلی بیماری و مرگ‌های کاملا قابل پیشگیری

in the country.

در کشور است برخورد کنیم.

If we get this right,

اگر درست انجامش دهیم،

that trajectory, those 5.6 million kids,

آن مسیر، آن ۵/۶ میلیون کودک،

is breakable.

قابل تغییر است.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)