In the Age of AI Art, What Can Originality Look Like? | Eileen Isagon Skyers | TED

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Pedram Pourasgari

I want you to envision a single piece of artwork

از شما می‌خواهم یک قطعه از کار هنری تولید شده

generated by artificial intelligence.

توسط هوش مصنوعی را تصور کنید.

When most of us think of AI art,

اکثر ما وقتی به هنر هوش مصنوعی فکر می‌کنیم،

I bet we're imagining something like this.

شرط می‌بندم چیزی شبیه این است.

We're all probably picturing something totally different.

ما احتمالاً چیزی کاملاً متفاوت تصویر می‌کنیم.

Today, with machine learning models like DALL-E, Stable Diffusion and Midjourney,

امروز با مدل‌های یادگیری ماشین مثل دال-ای، استیبل دیفیوژن و میدجورنی،

we've seen AI produce everything from strange life forms

ما دیده‌ایم هوش مصنوعی همه چیز تولید می‌کند از اشکال مختلف زندگی

to imaginary influencers

تا اینفلوئنسرهای خیالی

to entirely foreign, curious kinds of imagery.

تا انواع مختلف تصاویر کاملاً خارجی و خاص.

AI as a technology is fascinating to us

هوش مصنوعی از نظر ما یک فناوری شگفت‌انگیز است

because we're inherently drawn to things we cannot understand.

زیرا ما اساساً به چیزهایی که برایمان قابل درک نیست کشش داریم.

And with neural networks processing data from thousands of other images

و با شبکه‌های عصبی که داده‌هایی از هزاران تصویر دیگر را پردازش می‌کند

made by people from every possible generation, every art movement,

تصاویری که توسط افراد نسل‌های مختلف و در هر جنبش هنری تولید شده‌اند

millions of images in one simple scan,

میلیون‌ها تصویر در یک اسکن ساده،

they can produce visuals that are so familiar

می‌توانند تصاویری بسیار آشنا و در عین حال

yet strikingly unfamiliar.

تصاویری بسیار غریب تولید کنند.

More poetically, AI mirrors us.

شاعرانه‌تر بگویم، هوش مصنوعی آینه ماست.

The world is beginning to change right before our very eyes,

جهان جلوی چشمان ما در حال تغییر است،

and it's basically divided into two schools of thought.

و اساساً دو نوع تفکر نسبت به آن وجود دارد.

There are pessimists who think AI poses a great threat to human creativity.

بدبینانی هستند که فکر می‌کنند هوش مصنوعی تهدید بزرگی برای خلاقیت انسان است.

And then optimists who see it as an extension of our creativity.

و خوشبینانی هستند که هوش مصنوعی را توسعه‌ای برای خلاقیت‌مان می‌دانند.

So is it even possible to be truly original as an artist anymore?

پس آیا دیگر ممکن است واقعاً هنرمند باشیم؟

How do we begin to critically engage with artworks made by machines?

چگونه با کارهای هنری ساخته شده با ماشین تعامل کنیم؟

We can start by looking at some metaphors,

می‌توانیم با نگاه به برخی استعارات،

narratives and insights from artists

روایات و دیدگاه‌های هنرمندانی

who are truly pushing the boundaries of AI.

که مرزهای هوش مصنوعی را جابه‌جا کرده‌اند آغاز کنیم.

Let's look to these moments of delight, surprise,

بیایید به این لحظات شادی، شگفتی،

confusion and wonder

سردرگمی و تعجب

that give us just one small glimpse

که فقط یک لحظه کوچک را به ما می‌دهد

into the possibilities of encounter with this technology.

در مورد احتمالات مواجهه با این فناوری

Because as we've seen,

همانگونه که دیده‌ایم.

this is a very moral and ethical encounter

این یک مواجهه بسیار معنوی و اخلاقی است

as much as an aesthetic one.

به اندازه مواجهه زیباشناسانه.

Mario Klingemann sold this piece on auction in 2019.

ماریو کلینگمان این اثر را در یک حراجی در سال ۲۰۱۹ فروخت.

It is running an AI model trained on thousands of portraits

یک مدل هوش مصنوعی که بر اساس هزاران پورتره از قرن‌های هفده

from the 17th to 19th centuries.

تا نوزده آموزش دیده است.

The model constantly reveals uncanny interpretations of the human face.

این مدل بطور پیوسته تفاسیر خیالی از صورت انسان را آشکار می‌سازد.

Each one is unique,

هر کدام منحصر به فرد است،

generated in real time as the machine reads its own output.

و در لحظه و در نتیجه‌ی خوانش ماشین از خروجی خودش تولید شده است.

For the viewer, it's almost like peering into the machine's hallucinations

برای بیننده تقریباً شبیه توهمات ماشین است

as it conjures each new portrait.

زمانی که پورتره جدید را تصور می‌کند.

Sofia Crespo's series "Neural Zoo" uses neural network interpretations

مجموعه‌ی سوفیا کرسپو با عنوان «باغ وحش عصبی» از تفاسیر شبکه‌های عصبی

of the real world

از دنیای واقعی بهره می‌برد

to generate unreal sea creatures and diverse biological forms.

تا جانوران غیرواقعی دریایی و اشکال متنوع زیستی را تولید کند.

Frogs look like flowers.

قورباغه‌های شبیه گل.

Translucent jellyfish have vivid internal organs.

عروش دریایی نیمه‌شفاف که اندام‌های درونی زنده دارد.

There’s no one real creature in these images,

در این تصاویر هیچ موجود زنده واقعی وجود ندارد،

but AI allows us to envision otherworldly lifeforms in impossible detail.

اما هوش مصنوعی فرصت تصور اشکال حیاتی با جزئیات غیرممکن آن‌جهانی را فراهم می‌کند.

This abstract piece by Sara Ludy began as a digital painting.

این اثر انتزاعی از سارا لودی به صورت یک نقاشی دیجیتال شروع شد.

It was augmented to fit a 16-by-9 ratio,

به نحوی که در نسبت ۱۶ به ۹ جا گیرد، طراحی شد

using a prompt for "torn edges" in DALL-E 2's Outpainting.

و از دستور «لبه‌های پخ» در قابلیت اوت‌پینتینگ دال-ئی ۲ بهره می‌برد.

Outpainting allows artists to extend their creativity

اوت‌پینتینگ به هنرمندان امکان توسعه خلاقیت‌های‌شان را می‌دهد

beyond the frame using simple language prompts like "torn edges."

فراتر از قاب و با دستور زبانی ساده‌ای مثل «لبه‌های پخ».

This piece by Ivona Tau might read as a photograph,

این اثر از ایوانا تاو ممکن است یک عکس تصور شود

but it is also the work of AI.

اما این هم کار هوش مصنوعی است.

It's the result of GAN training on thousands of images

این نتیجه آموزش GAN روی هزاران تصویر است

from the artist's personal photo collection.

از کلکسیون عکس شخصی این هنرمند.

Tau curates from her own photographs,

تاو عکس‌ها را از کلکسیون خود برمی‌گزیند

carefully choosing the inputs and outputs for the model.

و با دقت ورودی و خروجی را برای مدل انتخاب می‌کند.

In many ways, AI art is a form of curation.

از زوایای مختلفی هنر هوش مصنوعی شکلی از برگزیدن است.

It becomes the process of selecting from hundreds of images at a time.

فرآیندی برای انتخاب صدها تصویر در یک زمان.

This video pulls from models trained on a massive data set of Tau's photos,

این ویدئو از مدل‌های آموزش دیده از حجم انبوهی داده از تصاویر تاو استخراج شده است،

resulting in a kind of algorithmic memory.

و به نوعی حافظه الگوریتمی منتج شده است.

But she also created a destructed data set for the model

اما او همچنین یک دسته داده معیوب نیز برای این مدل ساخته است

to symbolize forgetting or fleeting memory.

تا نمایانگر فراموشی یا زوال حافظه باشد.

And finally, we have Claire Silver.

و در نهایت، کلاری سیلور را داریم.

Silver has called herself a “collaborative AI artist”

سیلور خود را یک «هنرمند تجمیع‌کننده هوش مصنوعی» می‌نامد.

in that she works intentionally with the machine to produce her art.

از این لحاظ که او عامدانه با ماشین کار می‌کند تا هنرش را تولید کند.

Her process is constantly evolving as the tools evolve.

فرآیند وی بطور پیوسته با تکامل ابزارها در حال تکامل است.

She often works with inpainting techniques,

او اغلب با تکنیک‌های درون‌نگاری کار می‌کند،

masking and transforming just one small piece of an image.

با پوشاندن و انتقال فقط بخش کوچکی از یک تصویر.

For this portrait, she shifted the opacity of various sections with an Apple pencil,

برای این پورتره، او ناشفافی بخش‌های مختلف را با یک مداد اپل تغییر داده

transforming it bit by bit.

و بیت به بیت آن را عوض کرده است.

She likens this technique to her version of glazing in oil painting.

او این فناوری را با سبک خود در براق‌سازی در نقاشی روغنی مشابه‌سازی می‌کند.

Silver feeds AI-generated images from one model into another,

رنگ نقره‌ای تصاویر تولید شده هوش مصنوعی را از یک مدل به مدل دیگر تغذیه می‌کند،

effectively creating new forms of language and understanding

و بطور موثر شکل‌های جدیدی از زبان و درک

for the machine itself.

خود ماشین خلق می‌کند.

Her work is half master painting, half digital art.

کارهای وی نیمی نقاشی استادانه و نیمی هنر دیجیتال است.

Both old and new.

همزمان قدیمی و جدید.

This piece pulls inspiration from famed artists

این اثر از هنرمندان معروف الهام گرفته است

like John Singer Sargent, Evelyn De Morgan and Gustav Klimt,

مثل جان سینگر سارگنت، اولین دی مرگان و گوستاو کلیمت،

almost as an homage.

تقریباً شبیه به یک ادای احترام است.

Because different AI models are trained on different sets of information,

چون مدل‌های مختلف هوش مصنوعی تقریباً با دسته‌های متفاوت اطلاعات آموزش می‌بینند،

it's almost like they're all speaking different languages.

مثل این است که همه آن‌ها زبان متفاوتی دارند.

AI is everywhere now.

هوش مصنوعی الآن همه جا هست.

We are all now collectively co-creating with AI,

همه ما اکنون داریم بصورت جمعی با هوش مصنوعی در خلق همکاری می‌کنیم،

whether we're aware of it or not.

چه بدانیم چه ندانیم.

If we want to be a part of these worlds, we cannot design alone.

اگر بخواهیم جزئی از این جهان باشیم نمی‌توانیم به تنهایی طراحی کنیم.

If we want to be culturally literate

اگر بخواهیم سواد فرهنگی لازم

in these new kinds of images and predictions and forms,

در این انواع جدید تصاویر، پیش‌بینی‌ها و اشکال داشته باشیم

then looking to the work of artists is a very productive place to start.

در این صورت نظر کردن به کار هنرمندان نقطه بسیار مفیدی برای آغاز است.

We need to brace ourselves for an increasingly technological future,

نیاز داریم خود را در آینده‌ای که بطور فزاینده فناوری-محور می‌شود بازیابیم

which is only going to multiply

که قرار است همه امکانات خلاقانه‌ای

all the creative possibilities at our fingertips now.

که اکنون در دسترس ما هستند را چند برابر کند.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)