A COVID-19 "exit" strategy to end lockdown and reopen the economy | Uri Alon

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Leila Ataei

Chris Anderson: So our first speaker gave a TED Talk at TEDGlobal

کریس اندرسون: اولین سخنران ما که در TEDGlobal صحبت کرده است

I think seven years ago.

فکر می‌کنم هفت سال پیش.

His name is Professor Uri Alon,

نام ایشان پروفسور یوری الان است،

at the Weizmann Institute of Science.

در موسسه علمی وایزمن،

Now, he and his colleagues there have come up with a powerful idea

اکنون ایشان و همکارانشان طرحی قوی را عرضه کرده‌اند

that addresses this key question:

که به این پرسش کلیدی پاسخ می‌دهد:

How on earth do we get back to work

روی کره زمین چطور می‌توانیم به سر کار برگردیم

without creating a second surge of the infection?

بدون اینکه موج دومی از همه‌گیری را بوجود آوریم؟

Uri Alon, welcome to TED.

یوری الان، به TED خوش آمدید.

Uri Alon: Thank you. Nice to be here again.

یوری الان: ممنونم. خوشحالم که دوباره در خدمت شما هستم.

CA: It's great to see you again.

اندرسون: عالی است که شما را دوباره می‌بینیم.

So, I guess the key to your idea

خب حس می‌زنم کلید ایده شما

is this obsession with the reproduction number R, R-naught.

شامل سرکوب عدد آر یا عدد سرایت پایه است.

If that number is less than one,

اگر این عدد کمتر از یک باشد،

then fewer than one person is infected by a typical person,

کمتر از یک نفر توسط هر فرد خاص مبتلا می‌شود

and eventually, the epidemic fades away.

و در نهایت این همه‌گیری از بین خواهد رفت.

People are worried that as we come back to work,

مردم از این واهمه دارند که اگر برگردند سر کار،

R will shoot up above one again.

عدد آر دوباره از یک بیشتر خواهد شد.

You have a suggestion for how we might avoid that.

شما برای جلوگیری از این اتفاق پیشنهادی دارید.

What is that suggestion?

این پیشنهاد چیست؟

UA: Exactly.

الان: دقیقاً.

So, we are suggesting a strategy

خب ما داریم یک استراتژی را

that's based on a weak spot based on the biology of the virus,

پیشنهاد می‌دهیم که بر اساس نقطه ضعف زیست شناختی ویروس بنا شده است،

which is a cycle of work and lockdown.

که چرخه‌ای از کار و خانه‌نشینی است.

It exploits the vulnerability of the virus in that, when a person gets infected,

از نقطه ضعف ویروس بهره می‌بریم، هنگامی که شخصی مبتلا می‌شود،

they're not infectious for about three days.

تا حدود سه روز ناقل نمی‌باشد.

So you don't infect others for the first three days,

یعنی شما در سه روز اول دیگران را مبتلا نخواهید کرد،

and after another two days, on average, you get symptoms.

و بطور متوسط پس از دو روز دیگر علائم بیماری نمایان می‌شود.

So we're proposing a strategy which is four days of work

ما داریم استراتژی چهار روز کار در هفته و سپس ۱۰ روز خانه‌نشینی را

and then 10 days of lockdown,

عرضه می‌کنیم.

and the next two weeks, again: four days of work, 10 days of lockdown.

در دو هفته بعد دوباره به همین منوال: ۴ روز کار و ۱۰ روز قرنطینه.

And that way, if a person gets infected at work,

با این کار اگر شخصی در محل کار مبتلا شود،

they reach their peak infectiousness during lockdown, and that way,

در دوره خانه‌نشینی به حداکثر ناقل بودن خود می‌رسند، و با این کار از انتقال

they avoid infecting many others.

به بسیاری از افراد دیگر جلوگیری می‌کنند.

This restricts the viral transmission.

اینگونه سرعت انتقال ویروس محدود می‌شود.

Also, just working four days out of two weeks

همچنین ۴ روز کار کردن در دو هفته

restricts the amount of time the virus gets to see many other people,

مدت زمانی که ویروس می‌تواند افراد زیادی را ملاقات کند محدود می‌شود،

and that's a very powerful effect.

و این اثری بسیار قوی دارد.

So everybody works on the same four days,

بنابراین همه در ۴ روز مشابه سر کار می‌روند،

kids go to school on the same four days,

کودکان در همان ۴ روز مدرسه می‌روند،

with all the measures of social distancing and masks, etc,

با وجود تمام تدابیر من جمله فاصله‌گذاری اجتماعی و ماسک و ...

and then there's a lockdown period.

دوره خانه‌نشینی هم داریم.

CA: So if you take the worst-case scenario,

اتدرسون: خب اگر بدترین حالت را در نظر بگیریم،

where you come to work on a Monday morning at the start of your four days,

حالتی که شما در ابتدای ۴ روز خودتان صبح دوشنبه به سر کار می‌روید

and you're infected on the subway, say, on the way to work,

و در مسیر رفتن به محل کار فرضاً در مترو مبتلا شوید،

the theory here is that even by the end of that four days,

این تئوری بیان می‌کند که حتی در پایان آن ۴ روز،

you're not really starting to infect your coworkers?

شما همکاران خود را مبتلا نخواهید کرد؟

UA: That's correct.

الان: درست است.

So you're infected on the subway,

خب شما در مترو مبتلا شدید،

and so for the first three days or so, you're in your latent period,

و بنابراین در سه روز اول شما در دوره پنهان بیماری هستید،

you don't infect your coworkers,

همکارانتان را مبتلا نمی‌کنید،

you reach your peak infectiousness at home,

بیشترین واگیری شما در منزل رخ می‌دهد،

there will be secondary infections at home,

واگیری ثانویه در منزل خواهد بود،

and people with symptoms can self-quarantine,

و افراد دارای علائم می‌توانند خود را قرنطینه کنند،

and over the long run, you have a reproduction number less than one,

و در طولانی مدت عدد آر کمتر از یک خواهد بود،

so the epidemic, if you continue these cycles,

و اگر این چرخه ادامه پیدا کند، این همه‌گیری

will go away.

از بین خواهد رفت.

CA: I mean, is it frustrating

اندرسون: آیا ناامیدکننده نیست اینکه عده‌ای بگویند،

at the thought that people are going to say,

«صبر کن -- من نمی‌خواهم

"Wait -- I don't want to infect people at home,

دیگران را در منزل مبتلا کنم، ترجیح می‌دهم

I'd rather infect people at work than at home."

مردم را در محل کار مبتلا کنم تا در منزل.»

What's the response to that?

چه پاسخی خواهیم داشت؟

UA: Yes, absolutely.

الان: بله، قطعاً.

So we have to consider the alternatives.

پس باید روش‌های جایگزین را لحاظ کنیم.

If you open up the economy and there's a second wave,

اگر اقتصاد را بازگشایی کنید و موج دوم رخ دهد،

you'll get all those infections anyway during the lockdown that happens,

در هر صورت همه آن همه‌گیری‌ها در زمان خانه‌نشینی اتفاق می‌افتد،

along with the devastating effects on the economy, etc.

به همراه آثار مخرب بر اقتصاد و دیگر موارد.

And so, in the long run,

و بنابراین در بلندمدت،

if you do a cyclic strategy like this

اگر یک استراتژی چرخه‌ای مثل این را

but with a reproduction number that's less than one,

انجام دهید، اما با عدد آر کمتر از یک،

you avoid, at least with these mathematical models and considerations,

حداقل بر اساس مدل‌ها و ملاحظات ریاضی

the much larger number of infections you'd get if there's a second wave.

از همه‌گیری بسیار بزرگتری که در موج دوم رخ می‌دهد جلوگیری می‌کنید.

CA: Right. You're serving the needs of your family by -- sorry, go on.

اندرسون: درست. شما نیازهای خانواده خود را تامین می‌کنید -- ببخشید، ادامه دهید.

UA: Even people who are infected don't infect everyone at home.

الان: حتی افراد مبتلا به همه افراد خانواده انتقال نمی‌دهند.

The attack rates are 10 to 30 percent, according to several studies.

بر اساس برخی مطالعات شدت انتقال بین ۱۰ تا ۳۰ درصد است.

CA: Right.

اندرسون: درست.

But the hope is that you're serving the needs of your family

اما امید این است که با تامین نیازهای خانوده خود

by engaging in a strategy where very few of your fellow workers

با تبعیت از یک استراتژی که تعداد بسیار کمی از همکارانتان

are going to be infectious anyway,

در هر صورت قرار است ناقل باشند،

so that's the plan, but um --

خب پس طرح این است، اما --

UA: That's right.

الان: درست است.

CA: Tell me this, though -- because four days out of 14,

اندرسون: این را به من بگویید -- چون چهار روز از ۱۴ روز،

someone's going to say, "Well, great idea,

کسی ممکن است بگوید، «خب عالی است،

but that implies, like, a 70 percent loss of productivity

اما معنای آن کاهش ۷۰ درصدی بهره‌وری

in the economy,

در اقتصاد است،

so that can't possibly work."

پس این به کار نمی‌آید.»

I think you think that the productivity loss

فکر می‌کنم به نظر شما کاهش بهره‌وری

need not be anything like that much.

اینقدر کاهش نخواهد یافت.

UA: That's right,

الان: درست است.

and of course, most people don't work weekends,

و البته اکثر افراد آخر هفته کار نمی‌کنند،

so it's four days out of the 10 work days in the two weeks,

پس در واقع ۴ از ۱۰ روز کاری در طول ۲ هفته،

and once you have a predictable schedule

و زمانی که برنامه زمانی از پیش تعیین شده

of four days at work,

برای ۴ روز کاری دارید،

you can work longer hours,

می‌توانید ساعات کار را افزایش دهید،

you can design shifts and get higher productivity

می‌توانید شیفت‌‌بندی کنید

by prioritizing in those four days

با اولیت‌بندی در این ۴ روز

much more than 40 percent of the workdays.

بسیار بیش از ۴۰ درصد روزهای کاری قابل بهره‌وری است.

CA: Yes, so talk through how that could work.

اندرسون: بله پس در مورد نحوه عملکرد صحبت کنیم.

I mean, let's imagine, first of all, manufacturing,

اجازه دهید ابتدا تولید را تصور کنیم

which is currently shut down.

که در حال حاضر متوقف است.

Is the implication here that a manufacturer could set up

آیا منظور این است که تولیدکننده می‌تواند در این چهار روز

two, possibly even three, shifts of four days,

دو یا حتی سه شیفت کاری لحاظ کند،

maybe 35 hours or something of work over those four days

شاید چیزی حدود ۳۵ ساعت کاری برای ۴ روز

and still get a lot of productivity,

و همچنان بهره‌وری بالایی داشته باشد،

basically, having the lines almost running continuously that way?

اساساً اجازه دهیم به همین طریق خطوط تولید پیش بروند؟

UA: Exactly.

الان: دقیقاً.

So this is a staggered version of this idea,

خب این بخش جالبی از این طرح است،

where you take the population, divide it into two groups or three groups.

هنگامی که جمعیت را به دو یا سه گروه تقسیم می‌کنید.

Let's say one group works four days and then 10 days of lockdown.

بهتر بگویم یک گروه چهار روز کار می‌کند و ۱۰ روز به خانه‌نشینی می‌رود.

Then the other group kicks in.

سپس گروه دوم وارد میدان می‌شود.

This idea was proposed by colleagues at Bar-Ilan University.

این ایده توسط همکاران ما در دانشگاه برایلان مطرح شد.

Then you get an added benefit that during workdays there's less density.

مزیتی که دارد این است که در زمان کار تراکم کمتری دارید.

If there's two groups,

اگر دو گروه داشته باشیم،

there's half the density and less transmission.

تراکم نصف می‌شود و انتقال بیماری کاهش می‌یابد.

And you can keep production lines working almost continuously like that

و شما با استفاده از این ایده جالب می‌توانید خطوط تولید را

using this staggered idea.

تقریباً سرپا نگه دارید.

CA: And applying it to thinking about offices coming back --

اندرسون: با به کار بردن همین طرح می‌توانیم ادارات را باز کنیم --

I mean, it seems to me that, as we've already seen,

به نظر می‌رسد همانگونه که قبلاً هم مشاهده شده،

there's a lot of productivity that can happen when you're at home,

بهره‌وری زیادی می‌تواند از کار در منزل حاصل شود،

so you could picture on this idea of people doing one set of things

پس می‌توانید این ایده را تصور کنید که افراد برخی از امور را

during the four days when they're, say, back at the office,

زمانی انجام دهند که به محل کار باز می‌گردند،

doing the exposure to each other, sparking off each other,

با هم دیگر روبرو شوند، کارها را با هم شروع کنند،

the discussions, the brainstorming, all that good stuff,

گفتگوها، طوفان ذهن و همه چیزهای خوب،

while at home, they're then doing all the things

زمانی هم که در منزل هستند، کارهای مربوطه را انجام دهند

that we've been doing the last few weeks,

همانگونه که در هفته‌های پیشین انجام داده‌ایم،

kind of working solo.

به نوعی کار تکی.

How much have you thought about how that,

چقدر در این مورد فکر کرده‌اید که چطور خواهد بود،

whether it's possible, effectively, to divide work into different types

آیا امکان پذیر است که کارها را به گونه‌ای موثر به انواع مختلف تقسیم کنیم

and actually use a strategy like this

و از یک همچین استراتژی بهره ببریم

to maintain almost full or even better productivity?

تا بهره‌وری کامل یا حتی بهره‌وری بیشتر حاصل شود؟

UA: I agree -- for many sectors, people work at home very effectively,

الان: موافقم -- برای بسیاری از بخش‌ها، افراد در خانه خیلی موثر کار می‌کنند،

and we've heard from several industries

و از چند صنعت شنیده‌ایم

that productivity actually went up during lockdown

که بهره‌وری در طول خانه‌نشینی و کار در خانه

and people working at home.

واقعاً افزایش یافته است.

So if you have a schedule, a [cyclic exit strategy]

پس اگر یک برنامه زمانی، یک استراتژی چرخه‌ای داشته باشید

you can restrict the amount,

می‌توانید حجم کار را محدود کنید،

or you can plan the work where you need to be together

یا می‌توانید در صورت نیاز بصورت بسیار موثر

in a very effective way

برای کار حضوری برنامه‌ریزی کنید

with avoiding a lot of time lost,

چون از ائتلاف زمان زیاد جلوگیری می‌کنید،

if the person's work can be more effective at home

ببینیم کار فرد در منزل مفیدتر است

and more effective at work and get high productivity.

یا در محل کار و بهره‌وری بالا به دست آوریم.

I should say that some sectors really need to adjust,

باید عرض کنم که برخی بخش‌ها واقعاً باید خود را تطبیق دهند،

like hotels, tourism, dining.

مثل هتل‌ها، گردشگری، تامین غذا.

In several industries, this will require more thought and adjusting.

در برخی صنایع همچنان به بررسی و تطبیق بیشتری نیاز است.

But other industries are almost built for ideas like this.

اما دیگر صنایع تقریباً می‌توانند خود را سازگار کنند.

Maybe it's even something you can consider after the epidemic,

شاید اصلاً بهتر باشد این موضوع را بعد از همه‌گیری لحاظ کنیم،

because productivity can be at least as high.

چون لااقل بهره‌وری تقریباً می‌تواند بالا نگه داشته شود.

CA: I mean, I read this and I started thinking about our own organization, TED,

اندرسون: من این را خواندم و داشتم در مورد سازمان خودمان یعنی تد فکر می‌کردم،

and how, in many ways, you could argue that could work really well.

و اینکه چگونه واقعاً می‌توانیم خوب کار کنیم.

I mean, for one thing,

مثلا یک مورد،

there's this question about extroverts and introverts.

این سوال در مورد افراد درون‌گرا و برون‌گراست.

Some introverts, if they were honest,

برخی از درون‌گراها اگر صادق باشند،

might say that this pandemic has been manna from heaven for them.

ممکن است بگویند این همه‌گیری برایشان هدیه‌ای بوده است از آسمان.

They've found work less stressful.

توانسته‌اند با استرس کمتر کار کنند.

They've been able to focus and so forth.

توانسته‌اند تمرکز کنند و دیگر مزایا.

With this sort of four days on, four days off type strategy,

با این استراتژی ۴ روز کار و ۴ روز تعطیلی،

perhaps you can imagine a work world

شاید بتوانید یک جهان کاری را تصور کنید

that's optimized for both introverts and extroverts?

که برای هر دو گروه درونگرا و برونگرا بهینه شده باشد؟

UA: Absolutely.

الان: قطعاْ.

I mean, I feel it also.

من هم همین حس را دارم.

Me and my partner, with different personalities,

من و همکارم با شخصیت‌های متفاوت،

we both teach in universities,

هر دو در دانشگاه تدریس می‌کنیم،

and teaching through this

و تدریس با این استراتژی

has [helped me] become productive in certain ways.

کمک کرده است که در برخی جهات مفیدتر باشم.

So I agree completely,

بنابراین کاملاً موافقم.

and I think harnessing the creativity of people at workplaces,

و فکر می‌کنم مهار خلاقیت افراد در محل کار،

we're only at the beginning of what these kinds of mixtures can offer.

همچنان در آغاز راه انواع ترکیباتی هستیم که از پس این استراتژی بر می‌آید.

CA: But for people who are on the front line,

اندرسون: اما برای کسانی که در خط مقدم هستند،

again, if you're delivering goods and so forth

مثلاً کسانی که کالاها را تحویل می‌دهند و غیره

and you can't do that virtually,

و شما این کار را نمی‌توانید مجازی انجام دهید،

is there any thought about

آیا هیچ فکری شده است

how a four days on and then isolation strategy,

که چگونه استراتژی چهار روز کار و سپس خانه‌نشینی

how that off time could be used

چطور از زمان تعطیلی می‌توان بهره برد

to nonetheless contribute to that person's work

تا بتوان در کار این افراد مشارکتی داشت

through some form of training?

از راه انواعی از آموزش؟

Or is it more just that people would work very intensely during four days,

یا اینکه بهتر است این افراد فقط در طول چهار روز خیلی شدید کار کنند،

and maybe people still aren't quite earning their full pay in this scenario,

و احتمالاً حتی با این سناریو باز هم عایدی کامل نخواهند داشت،

but it's better than complete lockdown,

اما از خانه‌نشینی کامل بهتر است،

and it's better than going back to work and seeing another surge?

و بهتر از این است که برگردیم سر کار و موج دیگری شروع شود؟

UA: That's right.

الان: درست است.

So on a society level,

بنابراین در سطح جامعه،

it's better than opening up and seeing another surge,

از اینکه دوباره همه چیز را باز کنیم و موج دیگری آغاز شود،

which would require complete lockdown.

که نیازمند قرنطینه کامل است بهتر است

For people like hospital shifts,

برای افرادی مانند شیفت‌های بیمارستان،

some hospitals adopted this kind of program

برخی بیمارستان‌ها این نوع برنامه را پذیرفتند

so we can protect shifts and avoid mixing.

پس می‌توانیم از شیفت‌ها حفاظت کنیم و جلوی تراکم را بگیریم.

It also creates a lot of simplicity and clarity.

این همچنین سادگی و شفافیت زیادی را خلق می‌کند.

So you understand when you're working,

چون زمان کار را می‌دانید،

and you have some confidence because this is based on scientific modeling

و به نوعی اطمینان دارید چون این استراتزی بر اساس یک مدل علمی بنا شده است

about the effectiveness of this plan.

این هم در مورد اثر این طرح.

It's also equitable in the sense that everybody gets to go to work,

همچنین منصفانه است چون همه باید بروند سر کار،

not only certain sectors,

نه فقط بخش‌های خاص،

it's transparent, etc.

شفاف است و غیره.

[Cross talk]

[تقاطع صحبت]

CA: And this is something that is best implemented

اندرسون: و این چیزی است که توسط آحاد شرکت‌ها

by individual companies?

به کار برده شده است؟

Or is it actually much better implemented a city at a time

یا اینکه واقعاً برای یک شهر در یک زمان بهتر است

or even a nation at a time?

یا حتی یک کشور در یک زمان؟

UA: We think it can work [in levels].

الان: فکر می‌کنیم در سطوح مختلف عمل کند.

So at certain companies, it's very natural to adopt,

خب برای شرکت‌های معینی، خیلی طبیعی است که پذیرفته شود،

or at hospitals, schools, etc.

یا در مورد بیمارستان‌ها، مدارس و غیره.

It can also work at the level of a town or a region,

همچنین می‌تواند در سطح شهر یا منطقه عمل کند،

and then we would advise trying it out for something like a month,

ما پیشنهاد می‌کنیم این طرح برای مثلاً یک ماه بصورت آزمایشی اجرا شود،

seeing whether cases rise.

تا ببینیم آیا موارد مثبت افزایش می‌یابد.

In that case, you can dial down the number of workdays.

اگر افزایش یافت می‌توانید تعداد روزهای کاری را کاهش دهید.

Or, if cases are declining quickly, you can add workdays

یا اگر موارد مثبت سریعاً کاهش یافت می‌توانید به روزهای کاری بیفزایید

and therefore adapt to the climate and the location where a person is.

همچنین می‌توان با شرایط آب و هوایی و موقعیت هر فرد سازگاری ایجاد کرد.

So it's quite adaptable.

بنابراین کاملاً وفق‌پذیر است.

CA: But by aligning work schedules with schools, for example,

اندرسون: اما بعنوان مثال با تطبیق زمان کار با مدارس

that suddenly allows parents to go back to work

که فوراً اجازه می‌دهد روزی که فرزندان در مدرسه هستند

on the days that their kids are at school, and you'd have to try --

والدین به سر کار برگردند، البته باید امتحان کنیم --

UA: Absolutely.

الان: قطعاً.

CA: I mean, is the best instantiation of this

اندرسون: بهترین نمونه عملی این طرح

that countries literally divide households

این است که کشورها می‌توانند خانوارها را

into different A and B categories, or something like that,

به دو دسته الف و ب یا چیزی مثل این تقسیم کنند،

so that that kind of alignment could happen?

و این تطبیق می‌تواند محقق شود؟

UA: Exactly.

الان: دقیقاً.

So you can align different households, Group A and Group B,

شما می‌توانید خانوارهای مختلف را در دسته الف و دسته ب قرار دهید،

and then the children go to school, the parents go to work

و در روشی همگام‌ شده بچه‌ها به مدرسه می‌روند

in a synchronized way,

و والدین به سر کار

and the other group, let's say, the alternating weeks.

و گروه دیگر، هفته‌های جایگزین را انتخاب می‌کنند.

A certain amount of people need to work all the time.

تعداد مشخصی از افراد باید همیشه کار کنند.

Maybe teachers are, like, essential workers and need to work throughout.

شاید معلمان همانند کارکنان ضروری نیاز باشد که کامل کار کنند.

Just like during lockdown situations,

دقیقاً مثل وضعیت قرنطینه،

a certain fraction of the population still works throughout.

بخشی از جمعیت همچنان باید کامل کار کنند.

But a region that does this should be protected, in a sense,

اما بخشی که اینگونه کار می‌کند باید محافظت شود،

because it has a replication number of less than one,

چون عدد آر کمتر از یک است،

so imported infections also can't spread very much.

پس ابتلاهای جدید نمی‌توانند به همه‌گیری زیاد منجر شوند.

CA: And here is the aforementioned David Biello. David.

اندرسون: دیوید بی‌یلو که قبلاً گفتم الان حضور دارند. دیوید.

David Biello: Yes. Hello, everybody.

بی‌یلو: بله، سلام به همه.

Uri, as you can imagine, there are lot of questions

یوری همانگونه که قابل تصور است سوالات زیادی

from the audience,

از سوی مخاطبین وجود دارد،

and we have a first one

و اولی را داریم

kind of about those workers who have been marked as essential.

در مورد آن کارکنانی که بعنوان ضروری تلقی شدند.

Can you comment on how this would impact the health care professionals and others

می‌توانید بگویید که چگونه روش پیشنهادی شما بر متخصصین درمان و دیگرانی که زمان

who may not have time or the flexibility to quarantine

و انعطاف لازم برای قرنطینه ندارند

in the way you suggest.

اثر خواهد گذاشت.

UA: That's great.

الان: عالی است.

I want to say that there's essential workers,

می‌خواهم بگویم کارکنان ضروری وجود دارند،

there's people with low income, that just can't adhere to lockdown

افرادی با درآمد کم وجود دارند، که نمی‌توانند به قرنطینه بروند

because they have to make a living.

چون باید خرج زندگی را تامین کنند.

And studies show that mobility [among] people in the low-income sectors

و مطالعات نشان می‌دهد که تحرک بین افراد بخش‌های کم‌درآمد

is larger during lockdown.

در زمان قرنطینه بیشتر است.

And also, in developing countries, people just have to go out of the house.

و همچنین در کشورهای در حال توسعه مردم باید از منزل خارج شوند.

You can't enforce lockdown.

نمی‌توان خانه‌نشینی را اجرایی کرد.

So this four-10 kind of strategy can actually make lockdown easier to bear

بنابراین این استراتژی ۴-۱۰ می‌تواند اجرای خانه‌نشینی را ساده‌تر کند

for people who can still make a living during those days,

و افراد در طول این روزها می‌توانند کسب درآمد کنند،

or at least make their own choices

یا حداقل خودشان انتخاب می‌کنند

about what fraction to work and what fraction to stay in lockdown.

که چه بخشی را کار کنند و چه بخشی در قرنطینه باشند.

Some countries can't get R less than one even with lockdown,

برخی کشورها حتی با قرنطینه نمی‌توانند عدد آر کمتر از یک بدست آورند،

because of this adherence problem, because of informal sectors, etc.

بخاطر مشکل عدم رعایت، بخاطر بخش‌های غیررسمی و غیره.

We believe that a four-10 cycle might make it easier to do lockdown

ما معتقدیم که چرخه ۴-۱۰ انجام قرنطینه را ساده‌تر می‌کند

and maybe get our infection level less than one.

و ممکن است سطح همه‌گیری کمتر از یک شود.

That affects billions of people in the world.

که بر میلیاردها نفر در جهان اثر می‌گذارد.

I hope I answered your question.

امیدوارم به سوالتان پاسخ داده باشم.

DB: I think so,

بی‌یلو: بله فکر کنم،

and we have another question, I believe,

و سوال دیگری داریم،

if that can be queued up,

اگر بتوانیم مهمترها را انتخاب کنیم،

which is:

این:

Any chance you can do the math

آیا می‌توان با محاسبات ریاضی

and quantify the increased risk of this four-10 cycle?

میزان افزایش ریسک این چرخه ۴-۱۰ را کمی کرد؟

UA: So the increased risk, we're saying in our scientific paper,

الان: خب میزان افزایش ریسکی که ما آن را در مقاله علمی‌مان بیان کردیم،

we did all the sensitivity analyses, etc,

ما تمام تحلیل‌های حساسیت و غیره را انجام دادیم،

and the question is, it's comparing increased risk comparing to what?

و این سوال میزان افزایش ریسک را از چه لحاظ می‌خواهد؟

So, to the economy ...

خب، از لحاظ اقتصاد ...

It's possible there will be a second wave.

ممکن است موج دومی وجود داشته باشد.

I mean, I hope there won't be, but it certainly is possible,

امیدوارم نباشد ولی قطعاً احتمال دارد،

and in that case, it's clear that a second wave and another lockdown

و در این خصوص شفاف است که موج دوم و قرنطینه‌ای دیگر

will have worse consequences on health

از لحاظ سلامت عواقب بدتری نسبت به چرخه ۴-۱۰

than a cycle of four-10.

خواهد داشت.

And so it's really a question of what you're comparing to.

و این یک سوال جدی است که نسبت به چه چیزی دارید مقایسه می‌کنید.

DB: Sure.

بی‌یلو: مطمئناً

Well, thank you so much for sharing this idea, Uri.

خب یوری خیلی متشکرم که این ایده را به اشتراک گذاشتین.

CA: Indeed.

اندرسون: واقعاً.

David, stay on.

دیوید بمان.

But just before you go:

اما قبل از اینکه بروی:

Have any governments expressed interest in exploring this?

آیا هیچ دولتی علاقه‌ای به بررسی این ایده نشان داده است؟

Do you see people considering actually implementing this

آیا افرادی را دیده‌اید که واقعاً بخواهند بعنوان یک سیاست ملی

as national policy?

اجرایش کنند؟

UA: Yes, we're in touch with several European countries

الان: بله با برخی کشورهای اروپایی

and countries in South America and Israel, of course.

و کشورهایی در آمریکای شمالی و البته اسرائیل در ارتباط هستیم.

Austria has adopted a similar program for their school system,

اتریش برنامه مشابهی برای مدارس پذیرفته است،

which is five school days every two weeks.

که در طی دو هفته ۵ روز مدرسه برقرار است.

And several companies and hospitals, etc.

و چند شرکت و بیمارستان و غیره.

And so we're very interested to see how this will play out.

و ما واقعاً علاقمندیم ببینیم چطور عمل خواهد کرد.

CA: Well, I love the basic start point

اندرسون: خب من نقطه اساسی شروع را دوست دارم

of starting by looking at the enemy's weakness.

یعنی نگاه به نقاط ضعف دشمن.

And you've got this four-day period

و شما به این چرخه ۴-۱۰ دست یافتید

where it's not necessarily that dangerous after an infection,

که لزوماً پس از یک بیماری خطرناک نیست،

if you could figure out a way to work then.

اگر بتوانید راهی برای اجرا پیدا کنید.

I assume that testing would actually enhance this idea as well a lot, right?

فکر می‌کنم تست کردن واقعاً این طرح را بسیار ارتقا می‌دهد، درست است؟

To test people before they come back --

تست کردن مردم قبل از برگشتن --

UA: It's not predicated on testing.

الان: این طرح بر اساس تست بنا نشده است.

You don't have to have testing for this idea,

برای این طرح نیازی به تست نیست،

so that can apply to regions without a lot of testing.

و می‌تواند در مناطقی بدون تست‌های زیاد انجام شود.

If you do have testing, it could help you use testing in a more effective way

اگر تست را داشته باشید، در مسیر موثرتری می‌تواند به کار رود

by concentrating testing on people at the end of their 10 lockdown days,

با تمرکز تست افراد در پایان ۱۰ روز قرنطینه

just as they're about to go to work;

درست زمانی که می‌خواهند برگردند سر کار؛

that could make each test more impactful

این باعث می‌شود هر تست در کاهش

in terms of reducing their reproduction number.

عدد سرایت پایه موثر باشد.

CA: Indeed, instead of having to test the whole population

اندرسون: در واقع به جای تست کردن تمام جمعیت

every three or four days,

در هر سه یا چهار روز،

it's just once every two weeks.

فقط دو هفته یکبار خواهد بود.

That's a much more imaginable goal.

این هدف بسیار قابل تصور است.

UA: Sure.

الان: مطمئناً.

CA: Yeah.

اندرسون: بله.

Well, Uri Alon, thank you so much for spending this time.

خب یوری الان برای دادن وقت بسیار از شما متشکرم.