How AI can save our humanity | Kai-Fu Lee

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: sadegh zabihi

I'm going to talk about how AI and mankind can coexist,

می‌خواهم در مورد اینکه چگونه هوش مصنوعی و بشریت می‌توانند همزمان وجود داشته باشند

but first, we have to rethink about our human values.

صحبت کنم، اما اول باید درباره ارزشهای انسانی دوباره فکر کنیم.

So let me first make a confession about my errors in my values.

پس اجازه دهید اول در مورد اشتباهاتم در مورد ارزشهایم اعتراف کنم.

It was 11 o'clock, December 16, 1991.

ساعت ۱۱، ۱۶ دسامبر، ۱۹۹۱ بود.

I was about to become a father for the first time.

داشتم برای اولین بار پدر می‌شدم.

My wife, Shen-Ling, lay in the hospital bed

همسرم، شن لینگ، در تخت بیمارستان بستری بود

going through a very difficult 12-hour labor.

و ۱۲ ساعت طاقت فرسا را داشت سپری می‌کرد.

I sat by her bedside

کنار تختش نشستم

but looked anxiously at my watch,

ولی مضطربانه به ساعتم نگاه می‌کردم،

and I knew something that she didn't.

و چیزی می‌دانستم که همسرم نمی‌دانست.

I knew that if in one hour,

می‌دانستم که اگر در عرض یک ساعت،

our child didn't come,

فرزندمان به دنیا نیاید،

I was going to leave her there

قصد دارم همسرم را همانجا رها کنم

and go back to work

و برگردم سر کار

and make a presentation about AI

و ارائه‌ای حول هوش مصنوعی عرضه کنم

to my boss, Apple's CEO.

برای رئیسم، مدیرعامل اپل.

Fortunately, my daughter was born at 11:30 --

خوشبختانه، دخترم ساعت ۱۱:۳۰ به دنیا آمد --

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

sparing me from doing the unthinkable,

و من را از بی‌فکری رها کرد،

and to this day, I am so sorry

و تا امروز، متأسفم

for letting my work ethic take precedence over love for my family.

که اجازه دادم کارم بر عشق به خانواده غلبه کند.

(Applause)

(تشویق)

My AI talk, however, went off brilliantly.

سخنرانیم درباره هوش مصنوعی، عالی از آب در آمد.

(Laughter)

(خنده)

Apple loved my work and decided to announce it

اپل کارم را پسندید و تصمیم گرفت آن را اعلام کند

at TED1992,

در TED سال ۱۹۹۲،

26 years ago on this very stage.

۲۶ سال پیش روی همین صحنه.

I thought I had made one of the biggest, most important discoveries in AI,

فکر می‌کردم یکی از بزرگترین و مهمترین اکتشافات حوزه هوش مصنوعی را انجام داده‌ام

and so did the "Wall Street Journal" on the following day.

"وال استریت ژورنال" هم روز بعد همین کار را کرد.

But as far as discoveries went,

اما وقتی از اکتشافات دور شدیم،

it turned out,

نتیجه این شد،

I didn't discover India, or America.

من هند یا آمریکا را کشف نکرده بودم.

Perhaps I discovered a little island off of Portugal.

شاید جزیره‌ای کوچک اطراف پرتغال کشف کرده بودم.

But the AI era of discovery continued,

اما اکتشافات حوزه هوش مصنوعی ادامه داشت،

and more scientists poured their souls into it.

و دانشمندان بیشتری جانشان را در این راه گذاشتند.

About 10 years ago, the grand AI discovery

حدود ۱۰ سال قبل، کشف بزرگ هوش مصنوعی

was made by three North American scientists,

توسط سه دانشمند آمریکای شمالی انجام شد،

and it's known as deep learning.

و بعنوان آموزش عمیق شناخته می‌شود.

Deep learning is a technology that can take a huge amount of data

آموزش عمیق، یک فناوری است که می‌تواند حجم عظیمی

within one single domain

از داده را درون یک دامنه واحد بگیرد

and learn to predict or decide at superhuman accuracy.

و آموزش ببیند تا با دقتی فوق بشری پیش‌بینی کند یا تصمیم بگیرد

For example, if we show the deep learning network

برای مثال، اگر به شبکه آموزش عمیق

a massive number of food photos,

حجم زیادی از عکسهای غذا نشان دهیم،

it can recognize food

می‌تواند غذا را تشخیص دهد

such as hot dog or no hot dog.

مثل هات داگ یا غیر هات داگ.

(Applause)

(تشویق)

Or if we show it many pictures and videos and sensor data

یا اگر داده‌های حسگر و تصاویر و ویدئوهای زیادی

from driving on the highway,

از رانندگی در بزرگراه را به آن نشان دهیم.

it can actually drive a car as well as a human being

می‌تواند مانند یک انسان

on the highway.

در بزرگراه رانندگی کند.

And what if we showed this deep learning network

اما چه می‌شود اگر به این شبکه آموزش عمیق

all the speeches made by President Trump?

تمام سخنرانی‌های رئیس‌جمهور ترامپ را نشان دهیم؟

Then this artificially intelligent President Trump,

سپس این رئیس‌جمهور ترامپ باهوش مصنوعی،

actually the network --

در واقع شبکه --

(Laughter)

(خنده)

can --

می‌تواند --

(Applause)

(تشویق)

You like double oxymorons, huh?

شما تناقض‌گویی را دوست دارید، آره؟

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

So this network, if given the request to make a speech about AI,

خب اگر از این شبکه درخواست کنیم در مورد هوش مصنوعی سخنرانی کند،

he, or it, might say --

احتمالاً می‌گوید --

(Recording) Donald Trump: It's a great thing

(صدای ضبط شده) دونالد ترامپ: یک چیز عالی است

to build a better world with artificial intelligence.

که جهانی بهتر را با هوش مصنوعی بسازیم.

Kai-Fu Lee: And maybe in another language?

کای-فو لی: یا به زبان دیگر؟

DT: (Speaking Chinese)

دونالد ترامپ: (چینی صحبت می‌کند)

(Laughter)

(خنده)

KFL: You didn't know he knew Chinese, did you?

کای-فو لی: نمی‌دانستید چینی هم بلد است، می‌دانستید؟

So deep learning has become the core in the era of AI discovery,

بنابراین، آموزش عمیق در عرصه اکتشافات هوش مصنوعی، هسته‌ای اساسی شده است

and that's led by the US.

و توسط آمریکا رهبری شده است.

But we're now in the era of implementation,

اما الآن در عرصه کاربرد هستیم،

where what really matters is execution, product quality, speed and data.

آنچه که واقعاً اهمیت دارد اجرا، کیفیت محصول، سرعت و داده است.

And that's where China comes in.

و این عرصه‌ایست که چین به آن ورود کرده است.

Chinese entrepreneurs,

کارآفرینان چینی

who I fund as a venture capitalist,

که بعنوان سرمایه‌گذار خطرپذیر در آن سرمایه‌گذاری می‌کنم،

are incredible workers,

کارکنانی عالی هستند،

amazing work ethic.

اخلاق کاری شگفت انگیز.

My example in the delivery room is nothing compared to how hard people work in China.

کاری که من در اتاق زایمان کردم، در مقابل سختی کار در چین چیزی به حساب نمی‌آید.

As an example, one startup tried to claim work-life balance:

بعنوان مثال یک استارت‌آپ تلاش کرد که تعادل بین زندگی و کار را مدعی شود:

"Come work for us because we are 996."

"بیایید با ما کار کنید چون ما ۹۹۶ هستیم"

And what does that mean?

معنی این چیست؟

It means the work hours of 9am to 9pm, six days a week.

معنایش ساعت کاری از ۹ صبح تا ۹ شب در شش روز هفته است.

That's contrasted with other startups that do 997.

تفاوتش با دیگر استارت‌آپ‌ها این است که بقیه ۹۹۷ هستند.

And the Chinese product quality has consistently gone up

و کیفیت محصول چینی به طور پیوسته افزایش یافته است

in the past decade,

در دهه اخیر،

and that's because of a fiercely competitive environment.

و این به خاطر این است که محیط به شدت رقابتی است

In Silicon Valley, entrepreneurs compete in a very gentlemanly fashion,

در سیلیکون ولی، کارآفرینان شرافتمندانه با یکدیگر رقابت می‌کنند،

sort of like in old wars in which each side took turns

مثل جنگهای قدیمی که در آن دو طرف به نوبت

to fire at each other.

به سمت یکدیگر آتش می‌کردند.

(Laughter)

(خنده)

But in the Chinese environment,

اما در محیط چین،

it's truly a gladiatorial fight to the death.

مثل نبرد گلادیاتورها جنگیدن تا سرحد مرگ است.

In such a brutal environment, entrepreneurs learn to grow very rapidly,

در چنین محیط بی‌رحمی، کارآفرینان یاد می‌گیرند که خیلی سریع رشد کنند،

they learn to make their products better at lightning speed,

آنها یاد می‌گیرند که کیفیت محصولاتشان را با سرعت نور افزایش دهند،

and they learn to hone their business models

و یاد می‌گیرند که مدل کسب و کارشان را تصحیح کنند

until they're impregnable.

تا جایی که شکست‌ناپذیر گردند.

As a result, great Chinese products like WeChat and Weibo

در نتیجه، محصولات چینی مثل ویچت و ویبو

are arguably better

احتمالاً بهتر هستند

than the equivalent American products from Facebook and Twitter.

از محصولات آمریکایی مشابه ساخته فیسبوک و توییتر.

And the Chinese market embraces this change

و بازار چین این تغییر

and accelerated change and paradigm shifts.

و تغییر شتابدار و تغییرات پارادایمی را می‌پذیرد.

As an example, if any of you go to China,

بعنوان مثال، اگر یکی از شما به چین برود،

you will see it's almost cashless and credit card-less,

خواهید دید که پول نقد و کارت اعتباری در کار نیست،

because that thing that we all talk about, mobile payment,

بخاطر اینکه چیزی که همه ما از آن حرف می‌زنیم، پرداخت با تلفن همراه

has become the reality in China.

در چین به واقعیت تبدیل شده است.

In the last year,

در سال گذشته،

18.8 trillion US dollars were transacted on mobile internet,

۱۸/۸ تریلیون دلار با اینترنت موبایل تراکنش صورت گرفته است،

and that's because of very robust technologies

و این بخاطر تکنولوژی بسیار مستحکمی است

built behind it.

که پشت آن قرار دارد.

It's even bigger than the China GDP.

این حتی از تولید ناخالص ملی چین بزرگتر است.

And this technology, you can say, how can it be bigger than the GDP?

و این تکنولوژی، می‌توانید بگویید، چطور می‌تواند از GDP بزرگتر باشد؟

Because it includes all transactions:

چون شامل همه تراکنش‌هاست:

wholesale, channels, retail, online, offline,

عمده، کانال‌های توزیع، خرده، آنلاین، آفلاین،

going into a shopping mall or going into a farmers market like this.

در پاساژها یا بازار محصولات کشاورزی مثل این.

The technology is used by 700 million people

این تکنولوژی توسط ۷۰۰ میلیون نفر استفاده می‌شود

to pay each other, not just merchants,

تا به یکدیگر پول دهند، نه فقط بازرگانان،

so it's peer to peer,

پس P2P است،

and it's almost transaction-fee-free.

و تراکنشی تقریباً بدون تعرفه است.

And it's instantaneous,

و آنی است،

and it's used everywhere.

و همه جا استفاده می‌شود.

And finally, the China market is enormous.

و در نهایت، بازار چین عظیم است.

This market is large,

این بازار بزرگ است،

which helps give entrepreneurs more users, more revenue,

که مشتری بیشتر، درآمد بیشتر و سرمایه‌گذاری بیشتر

more investment, but most importantly,

در اختیار کارآفرینان می‌گذارد، اما مهمتر از همه،

it gives the entrepreneurs a chance to collect a huge amount of data

به کارآفرینان شانس جمع‌آوری حجم بزرگی از اطلاعات را می‌دهد

which becomes rocket fuel for the AI engine.

که به سوخت جت موتور هوش مصنوعی مبدل می‌شود.

So as a result, the Chinese AI companies

در نتیجه، شرکتهای هوش مصنوعی چینی

have leaped ahead

بسیار جهش داشته‌اند

so that today, the most valuable companies

و امروز، ارزشمندترین شرکتها

in computer vision, speech recognition,

در بینایی ماشین، تشخیص گفتار،

speech synthesis, machine translation and drones

ساخت گفتار، ماشین ترجمه و پهپادها

are all Chinese companies.

همه شرکتهای چینی هستند.

So with the US leading the era of discovery

پس با آمریکای پیشرو در عرصه اکتشاف

and China leading the era of implementation,

و چین پیشرو در عرصه کاربرد،

we are now in an amazing age

ما در زمانه‌ای شگفت‌انگیز هستیم

where the dual engine of the two superpowers

که موتور دوگانه دو ابرقدرت

are working together

با هم کار می‌کنند

to drive the fastest revolution in technology

تا سریعترین انقلاب در فناوری را شکل دهند

that we have ever seen as humans.

که تا به حال بعنوان بشر دیده‌ایم.

And this will bring tremendous wealth,

و این ثروتی عظیم به ارمغان خواهد آورد،

unprecedented wealth:

ثروتی بی‌سابقه:

16 trillion dollars, according to PwC,

۱۶ تریلیون دلار طبق گزارش PwC،

in terms of added GDP to the worldwide GDP by 2030.

از لحاظ افزایش GDP به GDP جهانی تا سال ۲۰۳۰.

It will also bring immense challenges

چالش‌هایی عظیم نیز خواهد داشت

in terms of potential job replacements.

از لحاظ جایگزینی مشاغل.

Whereas in the Industrial Age

از آنجا که در عصر صنعتی

it created more jobs

مشاغل بیشتری ایجاد شده است

because craftsman jobs were being decomposed into jobs in the assembly line,

زیرا مشاغل پیشه‌وری به شغلهای خط تولید تبدیل شده‌اند،

so more jobs were created.

پس شغل بیشتری ایجاد شده است.

But AI completely replaces the individual jobs

اما هوش مصنوعی توسط ربات‌ها در خط تولید

in the assembly line with robots.

کاملاً جای مشاغل انفرادی را می‌گیرد.

And it's not just in factories,

و نه فقط در کارخانه‌ها،

but truckers, drivers

رانندگان ماشین‌های سنگین و سبک

and even jobs like telesales, customer service

و حتی مشاغلی چون پاسخگوی تلفنی، خدمات مشتریان

and hematologists as well as radiologists

و هماتولوژیست‌ها و رادیولوژیست‌ها

over the next 15 years

در ۱۵ سال آینده

are going to be gradually replaced

کم‌کم با هوش مصنوعی

by artificial intelligence.

جایگزین خواهند شد.

And only the creative jobs --

و فقط مشاغل خلاق --

(Laughter)

(خنده)

I have to make myself safe, right?

من باید امنیت خودم را حفظ کنم، درست است؟

Really, the creative jobs are the ones that are protected,

واقعاً، مشاغل خلاق محافظت می‌شوند،

because AI can optimize but not create.

چون هوش مصنوعی می‌تواند بهینه کند اما نمی‌تواند نوآوری کند.

But what's more serious than the loss of jobs

اما چیزی که از نابودی مشاغل جدی‌تر است

is the loss of meaning,

نابودی معناست،

because the work ethic in the Industrial Age

زیرا اخلاق کاری در عصر صنعتی

has brainwashed us into thinking that work is the reason we exist,

به ما القا کرده که کار، دلیل موجویت ماست،

that work defined the meaning of our lives.

و کار به زندگی ما معنا بخشیده است.

And I was a prime and willing victim to that type of workaholic thinking.

و من یکی از اولین و راغب‌ترین قربانیهای این نوع تفکر اعتیاد به کار بودم.

I worked incredibly hard.

من فوق العاده سخت کار کردم.

That's why I almost left my wife in the delivery room,

و به این علت بود که تقریباً همسرم را در اتاق زایمان رها کرده بودم،

that's why I worked 996 alongside my entrepreneurs.

به این علت بود که در کنار کارآفرینانم به شکل ۹۹۶ کار می‌کردم.

And that obsession that I had with work

و این وسواسی که برای کار داشتم

ended abruptly a few years ago

چند سال پیش یکدفعه پایان یافت.

when I was diagnosed with fourth stage lymphoma.

در معاینه مشخص شد بیماری لنفوم مرحله چهارم دارم.

The PET scan here shows over 20 malignant tumors

در اینجا اسکن PET بیش از ۲۰ تومور بدخیم را نشان می‌دهد

jumping out like fireballs,

که به شکل گلوله‌های آتشی ظاهر شده است.

melting away my ambition.

این موضوع آرزوهایم را از بین برد.

But more importantly,

اما مهمتر از آن،

it helped me reexamine my life.

کمکم کرد زندگیم را دوباره بررسی کنم.

Knowing that I may only have a few months to live

اینکه می‌دانستم فقط چند ماه دیگر زنده هستم

caused me to see how foolish it was

موجب شد که ببینم چقدر احمق بوده‌ام

for me to base my entire self-worth

که تمام ارزش خودم را

on how hard I worked and the accomplishments from hard work.

بر کار سخت و نتایج حاصله از کار سخت بنا کرده بودم.

My priorities were completely out of order.

اولویتهایم کاملاً خارج از نظم بود.

I neglected my family.

خانواده‌ام را نادیده گرفته بودم.

My father had passed away,

پدرم فوت شده بود،

and I never had a chance to tell him I loved him.

و هرگز فرصت نشده بود به او بگویم دوستت دارم.

My mother had dementia and no longer recognized me,

مادرم زوال عقل داشت و دیگر من را نمی‌شناخت،

and my children had grown up.

و بچه‌هایم بزرگ شده بودند.

During my chemotherapy,

در طول شیمی درمانی،

I read a book by Bronnie Ware

کتابی از برونی ویر خواندم

who talked about dying wishes and regrets of the people in the deathbed.

که در مورد مرگ آرزوها و حسرتهای افراد در بستر مرگ حرف می‌زد.

She found that facing death,

نویسنده دریافته بود که هنگام روبرویی با مرگ،

nobody regretted that they didn't work hard enough in this life.

هیچ کس از اینکه به اندازه کافی سختکوش نبوده‌است حرفی نزده است،

They only regretted that they didn't spend enough time with their loved ones

پشیمانی آنها فقط از نگذراندن زمان کافی با کسانی که دوستشان دارند

and that they didn't spread their love.

و عدم گسترش عشقشان بود.

So I am fortunately today in remission.

و امروز خوشبختانه در حال جبران مافات هستم.

(Applause)

(تشویق)

So I can be back at TED again

پس می‌توانم دوباره در TED باشم

to share with you that I have changed my ways.

تا به شما بگویم که راهم را عوض کرده‌ام.

I now only work 965 --

من الان فقط به شکل ۹۶۵ کار می‌کنم --

occasionally 996, but usually 965.

گهگاهی ۹۹۶، اما معمولاً ۹۶۵.

I moved closer to my mother,

به مادرم نزدیکتر شده‌ام،

my wife usually travels with me,

معمولاً همسرم با من سفر می‌کند،

and when my kids have vacation, if they don't come home, I go to them.

و اگر فرزندانم در تعطیلات باشند و پیشم نیایند من پیششان می‌روم.

So it's a new form of life

یک شکل جدید از زندگی است

that helped me recognize

که به من کمک می‌کند

how important it is that love is for me,

تا میزان اهمیت عشق نزد خودم را بفهمم

and facing death helped me change my life,

و اینکه روبرویی با مرگ به من کمک کرد تا زندگیم را عوض کنم،

but it also helped me see a new way

اما همچنین به من کمک کرد که راهی ببینم

of how AI should impact mankind

که چگونه هوش مصنوعی باید بر بشریت اثر گذارد

and work and coexist with mankind,

و کار کند که در کنار بشریت وجود داشته باشد،

that really, AI is taking away a lot of routine jobs,

و اینکه هوش مصنوعی واقعاً دارد مشاغل معمولی را کنار می‌زند،

but routine jobs are not what we're about.

اما مشاغل معمولی معنای وجودی ما نیستند.

Why we exist is love.

علت موجودیت ما عشق است.

When we hold our newborn baby,

وقتی که نوزاد تازه متولد شده را بر می‌داریم،

love at first sight,

عشق در نگاه اول،

or when we help someone in need,

یا وقتی که به یک نیازمند کمک می‌کنیم،

humans are uniquely able to give and receive love,

انسانها به شکل منحصر به فردی می‌توانند مهر بورزند و مهر دریافت کنند،

and that's what differentiates us from AI.

و این است اختلاف ما با هوش مصنوعی.

Despite what science fiction may portray,

علی رغم چیزی که افسانه‌های علمی-تخیلی به تصویر می‌کشند،

I can responsibly tell you that AI has no love.

من می توانم مسئولانه به شما بگویم که هوش مصنوعی هیچ عشقی ندارد.

When AlphaGo defeated the world champion Ke Jie,

وقتی که آلفاگو قهرمان جهان، کی‌جی را شکست داد،

while Ke Jie was crying and loving the game of go,

در حالی که کی‌جی داشت از شکست بازی مورد علاقه‌اش گریه می‌کرد،

AlphaGo felt no happiness from winning

آلفاگو هیچ احساس شادی از پیروزی

and certainly no desire to hug a loved one.

و مشخصاً هیچ اشتیاقی برای به آغوش کشیدن یک دوست نداشت.

So how do we differentiate ourselves

خب ما بعنوان انسان چگونه خودمان را

as humans in the age of AI?

در عصر هوش مصنوعی متمایز کنیم؟

We talked about the axis of creativity,

ما روی محور خلاقیت صحبت کردیم،

and certainly that is one possibility,

و مشخصاً این یک احتمال است،

and now we introduce a new axis

و امروز یک محور دیگر را معرفی می‌کنیم

that we can call compassion, love, or empathy.

که می‌توانیم آن را شفقت، عشق، یا همدلی بنامیم.

Those are things that AI cannot do.

اینها چیزهایی است که از توان هوش مصنوعی خارج است.

So as AI takes away the routine jobs,

خب حالا که هوش مصنوعی دارد کارهای معمولی را از بین می‌برد،

I like to think we can, we should and we must create jobs of compassion.

دوست دارم فکر کنم که ما می‌توانیم، ما باید و ما مجبوریم مشاغل شفقت محور را خلق کنیم.

You might ask how many of those there are,

ممکن است بپرسید چند تا از این مشاغل وجود دارد،

but I would ask you:

اما من خواهم پرسید:

Do you not think that we are going to need a lot of social workers

آیا فکر نمی‌کنید که به مددکاران اجتماعی زیادی نیازمند خواهیم بود

to help us make this transition?

تا در این گذار به ما کمک کنند؟

Do you not think we need a lot of compassionate caregivers

فکر نمی‌کنید به مراقبان دلسوز زیادی نیازمند خواهیم بود

to give more medical care to more people?

تا مراقبت‌های درمانی را به افراد بیشتری عرضه کنند؟

Do you not think we're going to need 10 times more teachers

فکر نمی‌کنید ده برابر به معلم بیشتری نیازمند خواهیم بود

to help our children find their way

که به فرزندانمان راه را نشان دهند

to survive and thrive in this brave new world?

تا در این جهان جدید و متهور دوام بیاورند و شکوفا شوند؟

And with all the newfound wealth,

و با تمام ثروت تازه به دست آمده

should we not also make labors of love into careers

آیا ما نباید کارهای محبت محور را به شغل تبدیل کنیم

and let elderly accompaniment

تا همراهی سالمندان

or homeschooling become careers also?

یا آموزش در منزل هم به شغل تبدیل شود؟

(Applause)

(تشویق)

This graph is surely not perfect,

مطمئناً این نمودار کامل نیست،

but it points at four ways that we can work with AI.

اما چهار روش برای کار با هوش مصنوعی به ما نشان می‌دهد.

AI will come and take away the routine jobs

هوش مصنوعی می‌آید و کارهای معمولی را از بین می‌برد

and in due time, we will be thankful.

و در زمان مناسب، ما سپاسگزار خواهیم بود.

AI will become great tools for the creatives

هوش مصنوعی ابزاری عالی برای خلاقان خواهد بود

so that scientists, artists, musicians and writers

و اینکه دانشمندان، هنرمندان، موسیقی‌دانان و نویسندگان

can be even more creative.

می‌توانند خلاق‌تر شوند.

AI will work with humans as analytical tools

هوش مصنوعی بعنوان ابزاری تحلیلی با انسانها کار می‌کند

that humans can wrap their warmth around

و انسانها می‌توانند گرمای محبت را توسط مشاغل محبت محور،

for the high-compassion jobs.

اطرافشان داشته باشند.

And we can always differentiate ourselves

و ما می‌توانیم همیشه خودمان را متمایز کنیم

with the uniquely capable jobs

با کارهای منحصر به فرد و با قابلیتی

that are both compassionate and creative,

که هم عاشقانه هستند و هم خلاقانه،

using and leveraging our irreplaceable brains and hearts.

با برقرار کردن تعادل غیر قابل جایگزین بین قلب و مغز

So there you have it:

و اینجا این را دارید:

a blueprint of coexistence for humans and AI.

طرح وجود همزمان انسان و هوش مصنوعی.

AI is serendipity.

هوش مصنوعی یک نعمت تصادفی است.

It is here to liberate us from routine jobs,

اینجاست که ما را از کارهای معمولی برهاند،

and it is here to remind us what it is that makes us human.

و آمده است که به ما یادآوری کند چه چیز ما را انسان می‌سازد.

So let us choose to embrace AI and to love one another.

پس بگذارید هوش مصنوعی را با آغوش باز بپذیریم و به یکدیگر عشق بورزیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)