The wonderful world of life in a drop of water | Tom Zimmerman and Simone Bianco

Translator: fatemeh khani Reviewer: sadegh zabihi

Tom Zimmerman: We'd like to take you on a fantastic journey

تام زیمرمن: ما می‌خواهیم شما را به سفری

to visit the creatures we call the Elders.

برای دیدن موجوداتی که به آنها بزرگان می‌گوییم ببریم.

We call them the Elders because a half a billion years ago

ما به آنها "بزرگان" می‌گوییم زیرا نیم میلیارد سال پیش

they tripled the amount of oxygen in the air,

آنها مقدار اکسیژن هوا را سه برابر کردند،

which led to an explosion of life,

که به انفجار زندگی منجرشد،

which led to all of us.

که به وجود همه ما منجر شد.

We call them the Elders, but you probably know them as plankton.

ما به آنها "بزرگان" می‌گوییم، اما شما شاید آنها را به نام پلانکتون‌ها بشناسید.

(Laughter)

(خنده)

Now, Simone is a physicist, and I'm an inventor.

حالا، سیمون یک فیزیک دان است و من یک مخترع هستم.

A couple of years ago,

دوسال پیش،

I was giving a talk about an invention I made --

من یک سخنرانی داشتم درمورد اختراعم --

it was a 3D microscope.

و آن یک میکروسکوپ سه بعدی بود.

And Simone was in the audience.

و سیمون در میان حضار بود.

He realized that my microscope could solve a big problem he was having.

او دریافت که اختراع من می‌تواند مشکلش را حل کند.

Which was, how to measure the movement of plankton in 3D fast enough

وآن این بود که چطور حرکت پلانکتون ها را در سرعت کافی سه بعدی اندازه گیری کند

so he could mathematically model their sensing and behavior.

به طوری که بتواند با قوانین ریاضی، احساسات و رفتارهایشان را مدل سازی کند.

And I frankly needed an application for my microscope, so ...

و صراحتا من هم به یک درخواست برای اختراعم نیاز داشتم. به این ترتیب...

(Laughter)

(خنده)

It was like peanut butter meets chocolate.

این مثل این بود که کره بادام زمینی، شکلات را دیده است.

(Laughter)

(خنده)

So we started working together, studying these amazing creatures.

بنابراین ما همکاری‌مان را با مطالعه این موجودات فوق العاده آغاز کردیم.

And then we were alarmed to discover something.

آنگاه متوجه چیزی شدیم.

And that's why we're here today.

چیزی که ما بخاطرش اینجا هستیم.

And I just want to do something with you.

و من فقط می‌خواهم کاری با شما انجام دهم.

Now, please, just hold your breath for a second.

حالا، لطفاً نفستان را برای چند لحظه حبس کنید.

Yes, literally hold your breath.

بله، واقعاً نفستان را حبس کنید.

This is the world without plankton.

این جهان بدون پلانکتون است.

You see, plankton generate two-thirds of our oxygen using the sun.

می‌دانید، پلانکتون دوسوم از اکسیژن ما را بااستفاده از خورشید تولید می‌کند.

OK, now you can breathe, because they're still here.

خب، حالا می‌توانید نفس بکشید چون هنوز اینجا وجود دارند.

For now.

فعلاً.

Simone Bianco: As many of you know,

سیمون بیانکو: همانطور که بسیاری از شما می‌دانید،

since 1950, the average surface temperature of the earth

از سال ۱۹۵۰ متوسط دمای سطح زمین

has increased by one degree Centigrade

یک درجه سانتی گراد افزایش پیداکرده است

due to all the carbon dioxide we are pumping into the air.

که این بخاطر کربن دی اکسیدی است که ما در هوا منتشر می‌کنیم.

Now, while this temperature increase may not seem like a big deal to us,

حالا به نظر می‌آید این افزایش دما خیلی برای ما مهم نیست،

it is to plankton.

اما برای پلانکتون‌ها هست.

Indirect measurements have shown that the global phytoplankton population

اندازه گیری های غیرمستقیم نشان داده است که بین سال های ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۰،

may have decreased by as much as 40 percent between 1950 and 2010

جمعیت جهانی فیتوپلانکتون‌ها به خاطر تغییرات آب وهوا ۴۰ درصد

because of climate change.

کاهش پیدا کرده است.

And you see, this is a problem

ومی‌دانید که این یک مسئله‌ای است

also because it's starving the fish that eat them.

که باعث می‌شود ماهی‌هایی که از آن‌ها تغذیه می‌کردند از گرسنگی بمیرند.

And about a billion people around the world

و حدود یک میلیارد انسان درجهان

depend on fish as their primary source of protein from animals.

که منبع ابتدایی تامین پروتئین حیوانی آنها ماهی‌ها هستند.

So you see, this isn't just about breathing.

بنابراین می دانید این فقط به تنفس مربوط نیست.

No plankton means no fish.

جهان بدون پلانکتون یعنی جهان بدون ماهی.

And that is a lot of food we will need to replace.

وغذای زیادی نیازداریم تا جایگزین آن کنیم.

There's something else that is interesting.

مورد جالب دیگری هم وجود دارد.

The bodies of plankton's ancestors

درواقع بدن اجداد پلانکتون ها

actually make up a for lot of the carbon we burn today.

از مقدار زیادی از کربنی که ما امروزه می سوزانیم را تشکیل داده است

Which is kind of ironic, if you ask me.

که اگر از من بپرسید به نوعی عجیب است.

Because the plankton that are here today clean that carbon out of the air.

زیرا پلانکتون هایی که امروزه اینجا هستند کربن را ازهوا پاکسازی می‌کنند.

But you see, they don't really hold a grudge.

اما می دانید، آنها واقعاً نفرت ندارند.

(Laughter)

(خنده)

The problem is they cannot keep up

مشکل این است که آنها نمی‌توانند

with the tremendous amount of carbon we are dumping into the air.

با این حجم عظیم کربنی که ما به هوا می‌فرستیم روبروشوند.

So what does all of this mean?

بنابراین همه این ها یعنی چه؟

Well, it means that our big carbon footprint

خب این یعنی ردپای بزرگ کربنی ما،

is crushing the very creatures that sustain us.

همین موجوداتی که ما را زنده نگه می‌دارند را له می‌کند.

And yes, like Tom said,

وبله، همانطور که تام گفت،

killing almost half of the creatures that allow us to breathe

کشتن این موجوداتی که به ما اجازه نفس کشیدن می‌دهند

is a really big deal.

خیلی مهم است.

So you're probably asking yourself:

بنابراین شما از خودتان می‌پرسید:

Why aren't we doing something about it?

چرا ما هیچ کاری نمی‌کنیم؟

Our theory is that plankton are tiny,

فرضیه ما این است که پلانکتون ها خیلی ریز هستند،

and it's really, really hard to care about something you cannot see.

و واقعا واقعا سخت است که از چیزی مراقبت کنیم که نمی‌توانیم ببینیم.

You see, there's a quote I really like in "The Little Prince" that goes,

می‌دانید، یک نقل قولی در کتاب شازده کوچولو هست که خیلی دوستش دارم،

"What is essential is invisible to the eye."

می گوید:"چیزی که مهمه به چشم دیده نمیشه."

We really believe that if more people could come

ما واقعاً معتقدیم که اگر افراد بیشتری

face to ... cilia with plankton,

با پلانکتون‌ها مواجه شوند،

there is a greater chance we could all rally together

احتمال بیشتری وجود دارد که همه ما بتوانیم باهم متحد شویم

and save these creatures

واین موجوداتی را

that are so important to life on our planet.

که برای زندگی دراین سیاره بسیار مهم هستند را نجات نجات دهیم.

TZ: Exactly, Simone.

تام زیمرمن: دقیقا، سیمون.

So to do this,

بنابراین برای انجام این کار،

we're going to bring you scuba diving with plankton.

ما قصد داریم برای شما غواصی با پلانکتون را فراهم کنیم.

But I just need to shrink you by a factor of 1000,

اما من فقط باید شما را ۱۰۰۰ بار کوچکتر کنم،

to a scale where the diameter of a human hair is as big as my hand.

به اندازه ای که قطر یک تار موی انسان به اندازه دست من است.

And I happen to have invented a machine to do just that.

واز قضا دستگاهی اختراع کرده‌ام که دقیقاً همین کار را می‌کند.

SB: Anyone here remember "Fantastic Voyage"

سیمون بیانکو: کسی اینجا فیلم "سفر معجزه آسا"

or "Innerspace?"

یا"فضای درون"را به خاطر دارد؟

Yeah, yeah.

بله بله.

Martin Short is one of my all-time favorite actors.

مارتین شورت یکی از بازیگرانی است که همیشه موردعلاقه من بوده.

And now this -- this is just like that.

و حالا این دقیقاً مانند همان است.

TZ: Indeed, yes.

تام زیمرمن: قطعاً، بله.

When I was a boy, I saw "Fantastic Voyage,"

وقتی بچه بودم فیلم "سفرمعجزه آسا" را دیدم،

and I really loved how I could travel through the bloodstream

و واقعاً دوست داشتم که چطور می‌توانم از طریق جریان خون سفر کنم

and see biology work on a cellular level.

و کار زیست شناسی را در سطح سلولی ببینم.

I've always been inspired by science fiction.

من همیشه از داستان‌های علمی تخیلی الهام گرفته‌ام.

As an inventor, I try and turn fantasy into reality.

به عنوان یک مخترع، تلاش می‌کنم‌ و خیال را به واقعیت تبدیل می‌کنم.

And I once invented this glove

و یک روز دستکشی اختراع می‌کنم که بتوانم

which let me travel and help people like you explore the virtual world.

سفر کنم و به مردمی مثل شما کمک کنم تا جهان مجازی را کاوش کنید.

So now I've invented this machine

بنابراین من این دستگاه را اختراع کردم

to let us explore the microscopic world.

که به ما این امکان را می‌دهد تا جهان میکروسکوپی را کاوش کنیم.

It's not virtual, it's real.

مجازی نیست، واقعی است.

Just really, really tiny.

فقط بسیار، بسیار ریز.

It's based on the microscope that got Simone's attention.

این براساس میکروسکوپی است که توجه سیمون را جلب کرده است.

So, here's how it works.

بنابراین نحوه کارش اینگونه است.

I have an image sensor

من یک حسگر تصویر پشت لنز،

like the kind in your cell phone, behind the lens.

مانند چیزی که در تلفن های همراه شما است دارم.

And then I have a little tray of plankton water

و یک ظرف کوچک از پلانکتون ها دراختیار دارم

like you might find from a river

مانند چیزی که ممکن است شما در رودخانه

or my fish tank, which I never change the water on.

یا آکواریوم من که هیچ وقت آب آن را عوض نمی‌کنم پیدا کنید.

(Laughter)

(خنده)

Because I love plankton.

چون من عاشق پلانکتون ها هستم.

(Laughter)

(خنده)

And underneath I have a light, an LED,

و در زیر من یک چراغ قرار دادم، یک LED،

که قرار است سایه پلانکتون‌ها را بر حسگر تصویر بیندازد.

which is going to cast shadows of the plankton on the image sensor.

And now this silver thing is an XY plotter,

و حالا این شیء نقره ای یک رسام XY است،

so I can move the image sensor to follow the plankton as they swim.

بنابراین من می‌توانم حسگر تصویر را حرکت بدهم

تا پلانکتون‌ها را همانطور که شنا می‌کنند دنبال کنم.

Now comes the fantasy part.

حالا قسمت خیالی رسیده است.

(Laughter)

(خنده)

I put a tilt sensor on this helmet

من یک سنسور شیب روی این کلاه ایمنی قرار می‌دهم

so I can control the microscope with my head.

تا بتوانم میکروسکوپ را با سر کنترل کنم.

And now let's look at the video from this image sensor.

و حالا از حسگر تصویر، این ویدیو را نگاه کنید.

These are all plankton.

اینها همه پلانکتون هستند.

This is in that little tray,

اینجا همان ظرف کوچک است،

and with my head, I can move the microscope.

و با حرکت سر می‌توانم میکروسکوپ را حرکت بدهم.

So now we're ready to go scuba diving with plankton.

حالا آماده‌ایم که به غواصی با پلانکتون‌ها برویم.

My head will be the navigator,

سر من ناوبر

and Simone will be our tour guide.

و سیمون راهنمای تور می‌شود.

SB: Yes.

سیمون بیانکو: بله.

(Laughter)

(خنده)

So welcome all to the wonderful world of life in a drop of water.

همه به جهان شگفت انگیز یک قطره آب خوش آمدید.

Actually, as you can see,

درواقع همانطور که با این وسیله می‌بینید،

with this instrument, we are not at all limited to a single drop.

ما به تنها یک قطره ختم نمی‌شویم.

Alright, let's find something.

بسیار خوب، بیایید چیزی پیدا کنیم.

The little creatures you see in the center of your screen,

موجودات کوچکی که در مرکز صفحه نمایشگر می‌بینید،

they are called rotifer.

روتیفایر نام دارند.

They are the garbage collectors of our waters.

آنها زباله روب‌های آبهای ما هستند.

They break down organic matter

آنها مواد آلی را تجزیه می‌کنند

and allow it to be reclaimed by the environment.

تا توسط محیط احیا شوند.

Now, you know, nature is an amazing recycler.

حالا می دانید، طبیعت یک بازیافت گر شگفت انگیز است.

Structures are continuously built, they are decomposed and recycled,

ساختارها مدام ساخته می‌شوند، آنها تجزیه می‌شوند و بازیافت می‌شوند

and all of that is powered by solar energy.

و انرژی خورشید به این فرایندها نیرو می‌بخشد.

But just think.

اما فقط فکرکنید.

Think about what will happen if, you know, our garbage collectors

فکر کنید چه اتفاقی می‌افتاد اگر زباله روب‌های ما

didn't come anymore, if they disappeared.

دیگر نمی آمدند، اگر آنها ناپدید می‌شدند.

Something else? Let's look for something else.

یک چیز دیگر؟ بیایید چیز دیگری را جستجو کنیم.

Oh, look at that.

اوه، به آن نگاه کنید.

You see the big ice-cream-cone-shaped things?

آن اشیاء بستنی قیفی مانند را می‌بینید؟

Those are called Stentor, those are amazing creatures.

آنها استنتنور هستند. آنها موجودات شگفت انگیزی هستند.

You know, they are big, but they are a single cell.

می‌دانید، آنها بزرگ هستند اما تک سلولی هستند.

You remember the rotifer we just met?

روتیفرهایی را که کمی پیش دیدیم به یاد می‌آورید؟

That's about half a millimeter, it's about 1,000 cells --

آن یکی حدود نیم میلی متر است، حدود ۱۰۰۰ سلول --

it's typically 15 for the brain, 15 for the stomach

این اندازه ۱۵ برای مغز، ۱۵ برای شکم،

and you know, about the same for reproduction,

و می‌دانید، حدود همین اندازه برای تولید مثل است،

which is kind of the right mix, if you ask me.

که اگر ازمن بپرسید، نوعی ترکیب مناسب است.

(Laughter)

(خنده)

But ... right?

اما ... درست است؟

TZ: I agree.

تام زیمرمن: موافقم.

SB: But a Stentor is only a single cell.

سیمون بیانکو: اما یک استنتور تنها یک تک سلولی است.

And it's able to sense and react to its environment.

و قادر است محیط خود را حس کند و واکنش نشان دهد.

You see, it will swim forward when it's happy;

می‌دانید وقتی خوشحال است به جلو حرکت می‌کند؛

it will swim backward when it's trying to get away from something

وقتی درحال فرار از چیزی مانند یک ماده شیمیایی سمی است

like, you know, a toxic chemical.

به عقب شنا می ‌کند.

With our friends in the Center for Cellular Construction

با دوستانمان در مرکز ساخت سلولی

and the help of the National Science Foundation,

و کمک بنیان علمی ملی،

we are using Stentor to sense the presence of contamination in food and water,

ما از استنتورها استفاده می‌کنیم برای اینکه به حضور آلودگی در غذا وآب پی ببریم.

which I think is really cool.

فکر می کنم واقعا جالب است.

Alright, last one.

بسیار خوب، آخرین.

So the dots that you see there that are, let's say, behind everything,

پس نقطه هایی که آنجا می‌بینید، اجازه دهید بگویم، قبل از هرچیز،

they're algae.

آنها جلبک هستند.

They are the creatures that provide the majority of oxygen in the air.

آنها موجوداتی هستند که بخش اعظم اکسیژن هوا را فراهم می‌کنند.

They convert solar light and carbon dioxide

آنها نور خورشید و کربن دی اکسید را

into the oxygen that is filling your lungs right now.

به اکسیژن که همین الان ریه‌های شما را پر کرده است تبدیل می‌کنند.

So you see, we all got algae breath.

بنابراین می‌دانید ماهمه تنفس جلبکی داریم.

TZ: (Exhales)

تام زیمرمن: (آه کشیدن)

SB: Yay! (Laughter)

سیمون بیتانکو:هورا! (خنده)

You know, there's something interesting.

می‌دانید، یک چیز جالب وجود دارد.

About a billion years ago, ancient plants got their photosynthesis capability

حدود یک میلیارد سال قبل، گیاهان قدیمی، توانایی فتوسنتز خود را

by incorporating tiny, tiny plankton into their cells.

با جا دادن پلانکتون‌های بسیار ریز در سلول های خود بدست آوردند.

That's exactly like us putting solar panels on top of our roofs.

دقیقا مانند پنل‌های خورشیدی است که روی سقف‌ها می‌گذاریم.

So you see, the microscopic world is even more amazing than science fiction.

بنابراین می‌دانید، جهان میکروسکوپی حتی از داستان‌های علمی تخیلی حیرت آورتر است.

TZ: Oh, indeed.

تام زیمرمن: اوه، دقیقا.

So now you've seen how vital plankton are to our lives

پس حالا می‌دانید پلانکتون‌ها چقدر برای زندگی ما حیاتی هستند

and how much we need them.

و چقدر ما به آنها نیاز داریم.

If we kill the plankton, we will die

اگر ما پلانکتون‌ها را بکشیم

of asphyxiation or starvation, take your pick.

از خفگی یا گرسنگی می‌میریم، انتخاب با شماست.

Oh, yes, I know it's sad, yes.

اوه بله، من می‌دانم ناراحت کننده است، بله.

(Laughter)

(خنده)

In the game of plankton, you win or you die.

در بازی پلانکتون‌ها یا برنده می‌شوید یا می‌میرید.

(Laughter)

(خنده)

Now, what amazes me is, we have known about global warming

حال چیزی که مرا شگفت زده می‌کند این است که بیشتر از یک قرن است

for over a century.

درباره گرمای جهانی فهمیده ایم.

Ever since the Swedish scientist, Arrhenius,

از آن وقت تاکنون دانشمند سوئدی، آرهنیوس،

calculated the effect of burning fossil fuel

تاثیرات سوزاندن سوخت‌های فسیلی بر دمای زمین را

on the earth's temperature.

اندازه گیری کرده است.

We've known about this for a long time, but it's not too late if we act now.

ما مدت زیادی است که درباره این می‌دانیم اما اگر حالا هم کاری کنیم دیر نیست.

Yes, yes, I know, I know, our world is based on fossil fuels,

بله، بله، می‌دانم، می‌دانم، دنیای ما به سوخت‌های فسیلی وابسته است،

but we can adjust our society to run on renewable energy from the Sun

اما ما می‌توانیم جامعه خود را با ادامه زندگی با انرژی‌های تجدید پذیر از خورشید

to create a more sustainable and secure future.

سازگار کنیم تا آینده‌ای قابل تحمل‌تر و امن‌تری بسازیم.

That's good for the little creatures here, the plankton,

این برای موجودات کوچکی که اینجا هستند، پلانکتون‌ها

and that good for us -- here's why.

و همچنین برای ما خوب است. دلیلش این است.

The three greatest concerns of people all around the globe

نگرانی های بزرگ انسانهای کل زمین معمولا سه چیز است:

typically are jobs, violence and health.

کار، خشونت و سلامتی.

A job means food and shelter.

کار یعنی غذا و سرپناه.

Look at these creatures, they're swimming around,

به این موجودات نگاه کنید، آنها به هرطرف شنا می‌کنند،

they're looking for a place to eat and reproduce.

آنها به دنبال جایی برای غذا و تکثیر می‌گردند.

If a single cell is programmed to do that,

اگر یک سلول برای اینکار برنامه ریزی شده است

it's no surprise that 30 trillion cells have the same agenda.

تعجبی ندارد که ۳۰ تریلیون سلول دیگر هم همین برنامه را داشته باشند.

Violence.

خشونت.

Dependence on fossil fuels makes a country vulnerable.

وابستگی به سوخت های فسیلی یک کشور را آسیب پذیر می‌کند.

Which leads to conflicts all around the oil resources.

که تماما به کشمکش بر سر منابع نفت می‌انجامد.

Solar energy, on the other hand, is distributed around the whole globe,

و از طرف دیگر انرژی خورشید در کل زمین پخش می‌شود

and no one can blockade the sun.

و هیچ کس نمی‌تواند جلوی خورشید را بگیرد.

(Laughter)

(خنده)

And then, finally, health.

و در نهایت سلامتی.

Fossil fuels are like a global cigarette.

سوخت‌های فسیلی، سیگار زمین هستند.

And in my opinion, coal is like an unfiltered type.

و به نظر من زغال سنگ مانند‌ نوع بدون فیلترش است.

Now, just like smoking, the best time to quit is when?

حالا مانند سیگار کشیدن بهترین زمان برای ترک آن چه موقع است؟

Audience: Now.

حضار: حالا.

TZ: Now! Not when you get lung cancer.

تام زیمرمن: حالا! نه وقتی سرطان ریه گرفتید.

Now I know if you look around, some people may abandon facts and reason.

حالا می‌دانم اگربه اطراف خودنگاهی بیندازیم بعضی افراد حقایق و دلایل را رها می‌کنند.

Only until suffering --

فقط تا زمانی که عذاب بکشند.

(Laughter)

(خنده)

Yes, they will abandon facts and reason.

بله آنها حقایق و دلایل را رها می‌کنند.

But suffering will eventually and inevitably force change.

اما در نهایت و به ناچار، رنج و عذاب، تغییر را تحمیل می‌کند.

But let's instead use our neocortex, our new brain,

اما بیایید درعوض آن از قشر مخ، یعنی مغز جدیدمان استفاده کنیم

to save the Elders, some of the oldest creatures on the earth.

تا "بزرگان"، تعدادی از پیرترین موجودات روی زمین را نجات دهیم.

And let's apply science to harness the energy

و بیایید علم را بکار ببریم تا انرژی‌ای را

that has fueled the Elders for millions of years --

که "بزرگان" را که میلیونها سال است سوخت رسانی می کند تحت کنترل درآوریم --

the sun.

خورشید.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)