The "dead zone" of the Gulf of Mexico | Nancy Rabalais

Translator: sajad alizadeh Reviewer: sadegh zabihi

Good evening, welcome to New Orleans.

عصربخیر، به نیواورلئانز خوش‌آمدید.

I don't know if you knew this,

نمی‌دانم که اطلاع دارید یا نه،

but you are sitting within 15 minutes of one of the largest rivers in the world:

ولی شما ۱۵ دقیقه با یکی از بزرگترین رودخانه‌های دنیا فاصله دارید

the Mississippi river.

رودخانه‌ی میسی‌سیپی.

Old Man River, Big Muddy.

رودخانه اولدمَن، بیگ مادی.

And it goes as far north as the state of Minnesota,

و از شمال تا ایالت مینه‌سوتا امتداد پیدا می‌کند.

as far east as the state of New York,

از شرق تا ایالت نیویورک امتداد پیدا می‌کند

as far west as Montana.

از غرب تا ایالت مونتانا.

And 100 miles from here, river miles,

‫و ۱۰۰ مایل از اینجا، مایل رودخانه‌ای،

it empties its fresh water and sediments into the Gulf of Mexico.

آب تازه‌اش را خالی می‌کند و به خلیج مکزیک می‌ریزد.

That's the end of Geography 101.

این انتهای جغرافی ۱۰۱ است.

(Laughter)

(خنده)

Now we're going to go to what is in that water.

الان می‌خواهیم ببینیم چه چیزی در آن آب است.

Besides the sediment, there are dissolved molecules, nitrogen and phosphorus.

جدای از ته‌نشینی، مولکول‌های حل‌نشده‌ای وجود دارند، نیتروژن و فسفر.

And those, through a biological process,

و طی فرآیند‌های بیولوژیکی،

lead to the formation of areas called dead zones.

اینها به تشکیل مناطقی به اسم مناطق مرده منجر می‌شوند.

Now, dead zone is a quite ominous word

اگر شما ماهی یا خرچنگ باشید

if you're a fish or a crab.

منطقه مرده اسم بسیار شومی است.

(Laughter)

(خنده)

Even a little worm in the sediments.

حتی یک کرم کوچک در رسوب‌ها.

Which means that there's not enough oxygen

که به این معنی‌ست که اکسیژن کافی

for those animals to survive.

برای آن حیوانات به منظور زنده ماندن وجود ندارد.

So, how does this happen?

خب این‌ها چگونه اتفاق می‌افتد؟

The nitrogen and the phosphorus

نیتروژن و فسفر

stimulate the growth of microscopic plants called phytoplankton.

باعث رشد گیاهان میکروسکپی می‌شوند که به آن‌ها فیتوپلانکتون می‌گویند.

And small animals called zooplankton eat the phytoplankton,

و حیوانات کوچکی به نام زئوپلانکتون فیتوپلانکتون‌ها را می‌خورند.

small fish eat the zooplankton, large fish eat the small fish

ماهی‌های کوچک زئوپلانکتون‌ها را می‌خورند، ماهی‌های بزرگ، ماهی‌های کوچک را.

and it goes on up into the food web.

و همینطور در زنجیره غذایی ادامه پیدا می‌کنند.

The problem is that there's just too much nitrogen and phosphorus right now,

مشکل اینجاست که اکنون نیتروژن و فسفر زیادی وجود دارد،

too much phytoplankton falling to the bottom

فیتوپلانکتون زیادی به اعماق آب می‌افتند

and decomposed by bacteria that use up the oxygen.

و توسط باکتری که اکسیژن مصرف می‌کند، تجزیه می‌شود.

That's the biology.

این زیست‌شناسی است.

Now, you can't see it from the surface of the water,

شما نمی‌توانید از سطح آب آن را ببینید،

you can't see it in satellite images,

در تصاویر ماهواره‌ای نمی‌توانید آن را ببینید،

so how do we know it's there?

پس از کجا می‌دانیم که آنجاست؟

Well, a trawler can tell you,

خب یک کشتی ماهیگیری می‌تواند به شما بگوید،

when she puts her net over the side and drags for 20 minutes

وقتی تور ماهیگیری به آب می‌اندازد و ۲۰ دقیقه می‌کشد

and comes up empty,

و خالی بالا می‌آید،

that she knows she's in the dead zone.

می‌فهمد که در منطقه مرده است.

And she has to go somewhere else.

و باید برود یک جای دیگر.

But where else do you go if this area is 8,000 square miles big?

ولی کجا برود وقتی مساحت منطقه ۲۱ هزار کیلومتر مربع است؟

About the size of the state of New Jersey.

تقریباً به اندازه مساحت ایالت نیوجرسی.

Well, you either make a decision to go further,

پس یا تصمیم می‌گیرید جلوتر بروید

without much economic return,

بدون بازگشت به صرفه

or go back to the dock.

یا اینکه به اسکله برگردید.

As a scientist, I have access to high-tech equipment

به عنوان یک دانشمند من به وسیله پیشرفته‌ای دسترسی دارم

that we can put over the side of the research vessel,

که می‌توانیم آن را در کنار یک کشتی تحقیقاتی قرار دهیم

and it measures oxygen and many more things.

و اکسیژن و بسیاری چیزهای دیگر را اندازه گیری کنیم.

We start at the Mississippi River,

از رودخانه میسی‌سیپی شروع می‌کنیم،

we crisscross the Gulf of Mexico all the way to Texas,

از همه خلیج مکزیک عبور می‌کنیم تا به تگزاس برسیم،

and even I sneak into Texas every now and then and test their waters.

و حتی من هر از چند گاهی دزدکی وارد تگزاس می‌شوم و آب‌های آنجا را آزمایش می‌کنم.

And you can tell by the bottom oxygen --

و می‌شود از اکسیژن تحتانی تشخیص داد --

you can draw a map of everything that's less than two,

می‌توان یک نقشه از آنچه که کمتر از ۲ عدد است تهیه کرد،

which is the magic number for when the fish start to leave the area.

که وقتی یک ماهی شروع به ترک منطقه می‌کند این یک عدد جادویی است.

I also dive in this dead zone.

من همچنین توی این منطقه مرده غواصی می‌کنم.

We have oxygen meters that we have to deploy offshore

ما اکسیژن‌ سنج‌هایی داریم که باید دور از ساحل نصب کنیم

that tell us continuous measurements of low oxygen or high oxygen.

که به ما مرتباً اندازه‌های اکسیژن کم و یا زیاد را نشان می‌دهد.

And when you get into the water, there's a lot of fish.

و وقتی وارد آب شوید ماهی‌های زیادی می‌بینید.

Tons of fish, all kinds of fish,

تعداد زیادی ماهی، از همه نوع،

including my buddy here, the barracuda that I saw one day.

من‌جمله این رفیق من، نیزه‌ماهی‌ای که آن روز دیدمش.

Everybody else swam this way and I went this way with my camera.

بقیه از این طرف شنا کردند و من هم با دوربینم این طرف رفتم.

(Laughter)

(خنده)

And then, down at 30 feet you start to see fewer fish.

و بعد ده متر پایین‌تر ماهی‌های کمتری می‌بینید.

And then you get to the bottom.

و بعد به کف آن‌جا می‌رسید.

And you don't see any fish.

و دیگر هیچ ماهی نمی‌بینید.

There's no life on the platform, there's no life swimming around.

هیچ زندگی روی سکو نیست هیچ موجود زنده‌ای شنا نمی‌کند.

And you know you're in the dead zone.

آن موقع شما متوجه می‌شوید که در منطقه مرده هستید.

So, what's the connection between the middle of the United States

پس چه ارتباطی بین میانه ایالات‌متحده

and the Gulf of Mexico?

و خلیج مکزیک وجود دارد؟

Well, most of the watershed is farmland.

بیشتر حوزه آبریز، زمین کشاورزی است.

And in particular, corn-soybean rotation.

و به ویژه، چرخش ذرت-سویا.

The nitrogen that is put in fertilizers and the phosphorus goes on the land

نیتروژنی که در کود قرار می‌گیرد و فسفری که به زمین کشاورزی می‌رود

and drains off into the Mississippi River

و به رودخانه‌ی میسی‌سیپی می‌ریزد

and ends up in the Gulf of Mexico.

و سر از خلیج مکزیک در می‌آورد.

There's three times more nitrogen in the water

اکنون سه برابر نیتروژن بیشتر

in the Mississippi now,

در آب میسیسیپی

than there was in the 1950s.

نسبت به دهه ۱۹۵۰ است.

Three times.

سه برابر.

And phosphorus has doubled.

و اندازه فسفر دو برابر شده است.

And what that means is more phytoplankton and more sinking sails and lower oxygen.

و این یعنی فیتوپلانکتون بیشتر، بیشتر غرق شدن و اکسیژن کمتر.

This is not a natural feature of the Gulf; it's been caused by human activities.

این ویژگی برای خلیج معمولی نیست؛ در حقیقت حاصل فعالیت انسان‌هاست.

The landscape is not what it used to be.

این منظره قبلا چنین نبوده است.

It used to be prairies and forests and prairie potholes

قبلا هامون و جنگل و دشت چاله‌ای

and duck areas and all kinds of stuff.

و محل زندگی اردک‌ها و اینگونه موارد بود.

But not anymore -- it's row crops.

ولی دیگر اینطور نیست -- الان محصولات کشاورزی است.

And there are ways that we can address this type of agriculture

راه‌هایی برای اصلاح این نوع کشاورزی وجود دارد

by using less fertilizer, maybe precision fertilizing.

با استفاده از کود‌ کمتر، شاید با کوددهی دقیق.

And trying some sustainable agriculture

و استفاده از کشاورزی پایدار

such as perennial wheatgrass, which has much longer roots

مثل چمن‌گندمی چندساله که ریشه‌هایی بسیار بلندتر از

than the six inches of a corn plant,

ریشه‌های ۱۵ سانتیمتری ذرت دارند

that can keep the nitrogen on the soil and keep the soil from running off.

که می‌تواند نیتروژن را روی خاک نگه دارند و از هرز رفتن آب در خاک جلوگیری کنند.

And how do we convince our neighbors to the north,

چگونه همسایه‌های شمالی‌مان را

maybe 1,000 miles away or more,

در فاصله شاید ۱۶۰۹ کیلومتر دورتر و یا حتی بیشتر متقاعد کنیم

that their activities are causing problems with water quality in the Gulf of Mexico?

که فعالیت‌هایشان در استفاده از آب خلیج مکزیک مشکل‌زا است؟

First of all, we can take them to their own backyard.

اول از همه می توانیم آنها را به حیاط پشتی‌شان ببریم.

If you want to go swimming in Wisconsin in the summer

اگر می خواهید در تابستان ایالت ویسکانسن شنا کنید

in your favorite watering hole,

در چاله آبی مورد علاقه‌تان،

you might find something like this

شاید با چنین چیزی مواجه شوید

which looks like spilled green paint and smells like it,

که شبیه رنگ سبز ریخته شده است و همان بو را دارد،

growing on the surface of the water.

که روی سطح آب رشد می کنند

This is a toxic blue-green algal bloom

این یک رشد انفجاری جلبک سبز-آبی سمی است.

and it is not good for you.

و برای شما خوب نیست.

Similarly, in Lake Erie, couple of summers ago

همینطور چند تابستان گذشته در دریاچه ایری

there was hundreds of miles of this blue-green algae

صدها کیلومتر از این نوع جلبک سبز-آبی رشد کرده بود

and the city of Toledo, Ohio, couldn't use it for their drinking water

و مردم شهر تولیدوی اوهایو برای چند روز پشت سر هم نمی‌توانستند

for several days on end.

از این آب برای آشامیدن استفاده کنند.

And if you watch the news,

و اگر اخبار را دنبال می‌کنید

you know that lots of communities are having trouble with drinking water.

می‌دانید که بسیاری از جوامع مشکل آب آشامیدنی دارند.

I'm a scientist.

من یک دانشمندم.

I don't know if you could tell that.

نمی‌دانم می‌توانید تشخیص بدهید یا نه.

(Laughter)

(خنده)

And I do solid science, I publish my results,

من روی علوم جامد کار می‌کنم، تحقیقاتم را منتشر می‌کنم،

my colleagues read them, I get citations of my work.

همکارانم آنها را می‌خوانند، به آنها استناد می‌شود.

But I truly believe that, as a scientist,

ولی من عمیقا معتقدم به عنوان دانشمندی

using mostly federal funds to do the research,

که اغلب از بودجه ایالتی برای تحقیقاتش استفاده می‌کند

I owe it to the public,

من این را مدیون مردم هستم،

to agency heads and congressional people

مدیون مدیران سازمان‌ها و نمایندگان کنگره

to share my knowledge with them

که دانشم را با آنها به اشتراک بگذارم

so they can use it, hopefully to make better decisions

تا بتوانند از آن استفاده کنند، امیدوارم بتوانند درباره سیاست‌های

about our environmental policy.

محیط زیستی‌مان تصمیم های بهتری بگیرند.

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)

One of the ways that I was able to do this is I brought in the media.

یکی از راه‌هایی که توانستم این کار را انجام دهم این بود که آن را رسانه‌ای کردم.

And Joby Warrick from the "Washington Post"

و جوبی وریک از روزنامه واشنگتن پست

put this picture in an article

این تصویر را در مقاله‌ای

on the front page, Sunday morning, two inches above the fold.

در صفحه اول روزنامه صبح یکشنبه ۵ سانت بالاتر از نیمه صفحه قرارداد.

That's a big deal.

این اتفاق مهمی بود.

And Senator John Breaux, from Louisiana,

و سناتور جان برو از ایالت لویزیانا

said, "Oh my gosh, that's what they think the Gulf of Mexico looks like?"

گفت، "خدای من، آنها فکر می‌کنند خلیج مکزیک این شکلی است؟"

And I said, "Well, you know, there's the proof."

من گفتم، "خب این هم مدرکش."

And we've go to do something about it.

و باید فکری به حال آن بکنیم.

At the same time, Senator Olympia Snowe from Maine

در همان زمان سناتور المپیا اسنو از ایالات مین

was having trouble with harmful algal blooms in the Gulf of Maine.

با رشد جلبک‌های مضر در خلیج مین مشکل پیدا کرده بود.

They joined forces -- it was bipartisan --

آنها با هم متحد شدند -- دو حزب با یکدیگر --

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

And invited me to give congressional testimony,

و مرا دعوت کردند تا در کنگره صحبت کنم

and I said, "Oh, all I've done is chase crabs around south Texas,

و من گفتم، "تنها کاری که کردم دنبال کردن خرچنگ‌ها در جنوب تگزاس بود

I don't know how to do that."

نمی‌دانم چطور اینکار را بکنم."

(Laughter)

(خنده)

But I did it.

ولی انجامش دادم.

(Cheers)

(هورا کشیدن)

And eventually, the bill passed.

در نهایت لایحه تصویب شد.

And it was called -- yeah, yay!

و اسمش را گذاشتند-- آره، آخ‌جون!

It was called The Harmful Algal Bloom

اسمش را گذاشتند شکوفه جلبک مضر

and Hypoxia Research and Control Act of 1998.

و تحقیق کمبود اکسیژن و اقدام کنترلی ۱۹۹۸.

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

ممنونم.

Which is why we call it the Snowe-Breaux Bill.

به همین دلیل به آن لایحه اسنو-برو می‌گوییم.

(Laughter)

(خنده)

The other thing is that we had a conference in 2001

مورد دیگر این است که ما در سال ۲۰۰۱ کنفرانسی داشتیم

that was put on by the National Academy of Sciences

که توسط آکادمی ملی علوم برگزار شد

that looked at fertilizers, nitrogen and poor water quality.

و به بررسی کودها، نیتروژن و آب بی‌کیفیت پرداخت.

Our plenary speaker was the former governor

سخنگوی کل ما فرماندار سابق

of the state of New Jersey.

ایالت نیوجرسی بود.

And she ...

و او ...

There was no thinking she wasn't serious when she peered at the audience,

وقتی که جلوی تماشاگران حاضر می‌شد هیچکس فکر نمی‌کرد که شوخی دارد

and I thought, "Surely she's looking at me."

با خودم گفتم، "حتماً دارد به من نگاه می‌کند."

"You know, I'm really tired of this thing being called New Jersey.

"خسته شدم از بس گفتند نیوجرسی.

Pick another state, any state, I just don't want to hear it anymore."

یک ایالت دیگر انتخاب کن، هر ایالتی، دیگر نمی‌خواهم اسم این ایالت را بشنوم."

But she was able to move the action plan

ولی او توانست برنامه اقدام را

across President George H.W. Bush's desk

به میز رئیس جمهور اچ دبلیو بوش برساند

so that we had environmental goals

تا ما اهداف محیط زیستی داشته باشیم

and that we were working to solve them.

و برای حل مشکلات آن کار کنیم.

The Midwest does not feed the world.

باختر میانه دنیا را تغذیه نمی‌کند.

It feeds a lot of chickens, hogs, cattle

خوراک بسیاری از مرغ‌ها، خوک‌ها، و احشام را فراهم می‌کند

and it generates ethanol

و اتانول تولید می کند

to put into our gasoline,

تا در بنزینمان از آن استفاده کنیم

which is regulated by federal policy.

که مقررات آن توسط سیاست‌های ایالتی وضع می‌شوند.

We can do better than this.

می‌توانیم بهتر از این عمل کنیم.

We need to make decisions

ما باید تصمیماتی بگیریم

that make us less consumptive

که باعث شود مصرفمان کمتر شود

and reduce our reliance on nitrogen.

و وابستگی‌مان به نیتروژن را کم کند.

It's like a carbon footprint.

مثل تأثیرات کربن می‌ماند.

But you can reduce your nitrogen footprint.

ولی می‌توان اثر نیتروژن را کاهش داد.

I do it by not eating much meat --

من اینکار را با کم خوردن گوشت انجام می‌دهم

I still like a little every now and then --

هنوز هر از چندگاهی دوست دارم کمی بخورم --

not using corn oil,

استفاده نکردن از روغن ذرت،

driving a car that I can put nonethanol gas in

استفاده از ماشینی که می‌توانم برای آن از بنزین غیر اتانولی استفاده کنم

and get better gas mileage.

و مسافت بیشتر با بنزین کمتر طی کنم.

Just things like that that can make a difference.

اینگونه موارد می‌توانند باعث تغییر شوند.

So I'm challenging, not just you,

بنابراین من نه تنها شما را

but I challenge a lot of people, especially in the Midwest --

بلکه بسیاری از مردم را بویژه آن‌هایی که در باختر میانه هستند دعوت می کنم

think about how you're treating your land and how you can make a difference.

به چگونگی برخورد با زمین‌تان و چگونگی ایجاد تغییر فکر کنید.

So my steps are very small steps.

قدم‌های من بسیار کوچک هستند.

To change the type of agriculture in the US

برای تغییر نوع کشاورزی در آمریکا

is going to be many big steps.

قدمهای بزرگ بسیاری لازم است.

And it's going to take political and social will for that to happen.

و عزم سیاسی و اجتماعی برای این کار لازم است.

But we can do it.

ولی می‌توانیم انجامش دهیم.

I strongly believe we can translate the science,

من عمیقا معتقدم که ما می‌توانیم علم را ترجمه کنیم،

bridge it to policy and make a difference in our environment.

آن را به سیاست پیوند دهیم و تغییری در محیط زیستمان ایجاد کنیم.

We all want a clean environment.

همگی ما یک محیط زیست تمیز می‌خواهیم.

And we can work together to do this

و می‌توانیم با هم برای رسیدن به این مهم کار کنیم

so that we no longer have these dead zones in the Gulf of Mexico.

تا دیگر چنین مناطق مرده‌ای در خلیج مکزیک نداشته باشیم.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)